Ἡ ἀμφίεση ἀνδρῶν καί γυναικῶν κατά τόν Ἅγιο Παΐσιο, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ ἀμφίεση ἀνδρῶν καί γυναικῶν κατά τόν Ἅγιο Παΐσιο, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 16-5-2015, http://hristospanagia3.blogspot.gr/,http://www.HristosPanagia.gr, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σε mp3: http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης: Κύριε και Σωτήρα μου, ὑψώνω τά μάτια τῆς καρδιᾶς μου ψηλά στόν οὐρανό, πρός ἐσένα καί σοῦ ζητῶ νά μέ σώσεις, μέ τή φώτιση τοῦ Ἁγίου σου Πνεύματος!

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης:

Κύριε και Σωτήρα μου, υψώνω τα μάτια της καρδιάς μου ψηλά στον ουρανό, προς εσένα και σου ζητώ να με σώσεις, με τη φώτιση του Αγίου σου Πνεύματος!

 

Ήχος Β.΄ Ἀντίφωνον Α΄

«Ἐν τῷ οὐρανῷ τὰ ὄμματα, ἐκπέμπω μου τῆς καρδίας, πρὸς σὲ Σωτήρ, σῶσόν με σῇ ἐπιλάμψει».

 

Απόδοση στην Νεοελληνική  Σάββας Ηλιάδης, δάσκαλος- Κιλκίς

Αδελφοί μου, είναι μεγάλο καλό το να βρίσκεται ο άνθρωπος σε στενοχώρια και θλίψη. Και το βλέπετε αυτό στους Ιουδαίους, οι οποίοι εξορίστηκαν και σκλαβώθηκαν στη Βαβυλώνα. Διότι, καθόσον αυτοί βρίσκονταν στην εξορία, έδειξαν μεγάλη φιλοσοφία και θεοσέβεια. Και όταν μεν βρίσκονταν στην πατρίδα τους Ιερουσαλήμ και απολάμβαναν τον εκεί ευρισκόμενο, περίφημο ναό του Σολομώντος, ζούσαν μακριά από τον Θεό κατά τη διάνοιά  τους και καταγίνονταν με τα μάταια πράγματα του κόσμου. Όταν δε έγιναν δούλοι από τον Ναβουχοδονόσορα και εξορίστηκαν στη Βαβυλώνα, τότε θυμήθηκαν τον Θεό και έτρεξαν σ` αυτόν, χρησιμοποιώντας λόγια συγγνώμης και παράκλησης, τα οποία περιέχει ο τέταρτος Αναβαθμός του Δαβίδ και έλεγαν: «Πρὸς σὲ ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου τὸν κατοικοῦντα ἐν τῷ οὐρανῷ».(Ψαλμ. 122,1). 

Διότι, πραγματικά, κατά τον Ευθύμιο, από τους Ιουδαίους, που ήταν στη Βαβυλώνα προφέρεται αυτός ο ψαλμός, είτε για όσα έχουν σχέση με τον Ζοροβάβελ και τον Ιησού, τον γιο του Ιωσεδέκ, είτε για τον Νεεμία και τον Έσδρα, οι οποίοι ταλαιπωρούνταν κατά την πορεία τους, όταν επέστρεφαν στην Ιερουσαλήμ. Γι` αυτό και ο Χρυσόστομος λέει: «Αν αγρυπνούμε και είμαστε προσεκτικοί, όχι μόνο δεν θα πάθουμε κανένα κακό από τη θλίψη, αλλά θα απολαύσουμε και μυριάδες αγαθά. Αν όμως πέφτουμε σε οκνηρία και νωθρότητα, η άνεση αυτή θα μας καταστρέψει». (Ανδριαντ. Δ΄)

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΑΘΗΝΑ!

 ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΑΘΗΝΑ! 

 Ευχαριστούμε που μας φιλοξενείς τόσα χρόνια και μας κάνεις μετόχους της Ζωής των Αγίων σου! 

 

Αθήνα του Αγίου Νεκταρίου! 

      Eκεί στο Αρεταίειο είναι ακόμα το κρεββάτι που άφησε η Αγιασμένη ψυχή του Αγίου Νεκταρίου το πονεμένο σώμα για να ανέβει στον Βασιλέα των Ουρανών!

      Εκεί κάπου στο Κουκάκι ήταν το φτωχικό σπίτι που έμενε κυνηγημένος από τους συκοφάντες, μη έχοντας να πληρώσει το νοίκι.

      Εκεί τον είδε η αγανακτισμένη απλήρωτη σπιτονοικοκυρά όταν άνοιξε απότομα το δωμάτιό  του, και έκπληκτη τον είδε αρπαγμένο στην προσευχή διάπυρο,  με σηκωμένα τα χέρια στον Θεό!

«Βλέπει τόν πατέρα Νικηφόρο νά αἰωρῆται ὡς ἕνα μέτρο ἀπό τό ἔδαφος μέ τά χέρια ὑψωμένα καί νά προσεύχεται»

Ο πατήρ Ευμένιος έλεγε ότι, κάποιο βράδυ, αφού ετοίμασε τον πατέρα Νικηφόρο (Όσιος Νικηφόρος ο Λεπρός)και τον έβαλε να κοιμηθή, πήγε κι αυτός στο κελλάκι του να αναπαυθή. Δεν τον έπαιρνε, όμως, ο ύπνος. Είχε μια έντονη ανησυχία, μήπως κάτι δεν έκανε καλά, μήπως δεν έκλεισε καλά τη σόμπα.

Αυτά και άλλα πολλά περνούσαν άπ’ τον λογισμό του. Σηκώνεται, λοιπόν και πηγαίνει στο κελλάκι του Παππούλη.

Για να μη τον ενοχλήση, αν τον είχε πάρει ο ύπνος, θεώρησε καλό να μη κτυπήση την πόρτα, ούτε να πή το “Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός, ελέησον ημάς” και να περιμένη την απάντηση από μέσα του “Αμήν”, όπως γίνεται μεταξύ μοναχών. Ανοίγει σιγά-σιγά την πόρτα και, τι να δή; Βλέπει τον πατέρα Νικηφόρο να αιωρήται ως ένα μέτρο από το έδαφος με τα χέρια υψωμένα και να προσεύχεται.

Το πρόσωπό του έλαμπε υπέρ τον ήλιο. Μόλις αντίκρυσε αυτό το όντως φοβερό θέαμα ο πατήρ Ευμένιος, χωρίς να μιλήση καθόλου, έκλεισε πολύ προσεκτικά την πόρτα και έτρεξε στο κελλάκι του.

Ἡ Ἐκκλησία δὲν δέχεται τὴν ἀπονομὴ τοῦ ὄρου «Μακεδονία» ἢ παραγώγου του ὡς συστατικοῦ ὀνόματος ἄλλου Κράτους

Πρώτη καὶ δεύτερη συνεδρία τῆς Δ.Ι.Σ. γιὰ τὸ μήνα Ἰανουάριο (10/1/2018).

 

Συνῆλθε χθὲς καὶ σήμερα ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῆς 161ης Συνοδικῆς Περιόδου, γιὰ τὸν μήνα Ἰανουάριο, ὑπὸ τὴν προεδρία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου.

Κατὰ τὴ χθεσινὴ καὶ σημερινὴ Συνεδρία:

Ἐξ ἀφορμῆς τῆς ἔντονης διπλωματικῆς κινητικότητας ποὺ ὑπάρχει γιὰ τὸ θέμα τῶν Σκοπίων, καὶ ἐν συνέχεια τῆς ἀπὸ 15.12.2017 Ἀνακοίνωσής Της περὶ τῆς σχισματικῆς Ἐκκλησίας τῶν Σκοπίων ἡ Δ.Ι.Σ. συμμεριζομένη τὴν ἀγωνία τῶν Ἱεραρχῶν ποὺ διαποιμαίνουν τὶς Ἱερὲς Μητροπόλεις στὴν περιοχὴ τῆς Μακεδονίας, ἀλλὰ καὶ τοῦ λαοῦ, μὲ Ἀπόφασή Της ὑπενθυμίζει ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἔχει μαρτυρήσει μὲ τὸ λόγο καὶ τὸ αἷμα κλήρου καὶ λαοῦ τὴν ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων, γι’ αὐτὸ καὶ δὲν μπορεῖ νὰ ἀποδεχθεῖ τὴν ἀπονομὴ τοῦ ὄρου «Μακεδονία» ἢ παραγώγου του ὡς συστατικοῦ ὀνόματος ἄλλου Κράτους, τὸ ὁποῖο θὰ ἔχει ἐπιπτώσεις καὶ...

στὴν ὀνομασία τῆς σχισματικῆς αὐτοαποκαλούμενης ἐκκλησίας τῆς «Μακεδονίας». Ἀναμένει δὲ ἀπὸ τὴν ὑπεύθυνη Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση, ἡ ὁποία διαχειρίζεται τὸ θέμα, νὰ κατανοήσει τὴν ἀνησυχία Της, ποὺ εἶναι καὶ ἀνησυχία τοῦ οἰκουμενικοῦ ἑλληνισμοῦ.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης – Ὁ θαυμάσιος λόγος τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Θεολόγου γιά τά Χριστούγεννα.

Ο θαυμάσιος λόγος του Αγίου Γρηγορίου Θεολόγου για τα Χριστούγεννα.

 

Ομιλεί ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης.

 

Σεβαστοί πατέρες, αγαπητοί αδελφοί,

είναι τα πρώτα Χριστούγεννα που γιορτάζουμε διωγμένοι από τους ναούς μας. Και το γεγονός αυτό ίσως δημιουργεί σε ορισμένους από εμάς θλιβερά συναισθήματα και λύπη και στενοχωρία. 

Δεν είναι όμως η πρώτη φορά στην ζωή της Εκκλησίας κατά την οποίαν ζουν οι Ορθόδοξοι, οι του ορθού Ορθοδόξου φρονήματος, παρόμοιες καταστάσεις. Ας μεταφερθούμε νοερώς στην Κωνσταντινούπολη το έτος 379. Τον Ιανουάριο του 371 είχε αποθάνει ο Μέγας Βασίλειος, λίγο πριν γίνει η Β’ Οικουμενική Σύνοδος, και είχαν απομείνει ως διάδοχοί του στην θεολογία και στην Ορθοδοξία αρκετοί επίσκοποι και ανάμεσα σ’ αυτούς ο φίλος του ο Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος και ο αδελφός του Άγιος Γρηγόριος Νύσσης.

Η κατάσταση στην Κωνσταντινούπολη ήταν παρόμοια προς την σημερινή κατάσταση. Οι Ορθόδοξοι είχαν εκδιωχθεί από τους ναούς τους, απ’ όλους τους ναούς, και είχαν κυριαρχήσει οι αιρετικοί, οι Αρειανοί, και ο Πατριάρχης ο Δημόφιλος ήταν αιρετικός, ήταν Αρειανός. Ας κάνουμε τον παραλληλισμό. Όπως τώρα οι Πατριάρχες είναι οικουμενιστές, και οι περισσότεροι από τους επισκόπους είναι οικουμενισταί, και οι ναοί οι περισσότεροι έχουν καταληφθεί από οικουμενιστάς.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος εστάλη από μία σύνοδο Ορθοδόξων επισκόπων στην Κωνσταντινούπολη για να ενθαρρύνει και να διδάξει τους Ορθοδόξους. Να μην παρασυρθούν από την αίρεση του Αρείου και να συντελέσει ώστε να επιστρέψουν και οι παρασυρθέντες στην Ορθοδοξία. Και ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, υπακούοντας αυτήν την σύνοδο Ορθοδόξων επισκόπων, πηγαίνει στην Κωνσταντινούπολη, θα λέγαμε σήμερα, παρ’ ενορίαν -ενώ υπάρχει Πατριάρχης Αρειανός της επισήμου Εκκλησίας δεν πηγαίνει με την ευλογία του Πατριάρχου του επισήμου, του οικουμενιστού θα λέγαμε σήμερα, του αιρετικού Πατριάρχου, αλλά πηγαίνει στην Κωνσταντινούπολη παρακινούμενος από τους Ορθοδόξους. Και εγκαθίσταται σε έναν μικρό ναΐσκο, τον ναό της Αναστάσεως ή της Αναστασίας. Ορισμένοι θεωρούν πως είναι της Αγίας Αναστασίας, άλλοι λένε πως ήταν ο ναός της Αναστάσεως.

What is the truth?Elder Ephraim of Arizona

What is the truth?

We should keep the eyes of our soul continuously open to see the truth. This is the truth—let’s not forget it. When we hold on to the truth, we have nothing to fear. When Pilate asked our Christ who He was, and informed Him that he had the power to free Him or crucify Him, our Christ responded, “You would have no authority at all over Me, if it had not been given to you from above. I have come to bear witness to the truth” ( Jn. 19:11 & 18:37). Pilate then asked, “What is truth?” However, he immediately left the room because he was not worthy of hearing “what the truth is.” In order for someone to recognize the truth, he must be worthy. Thus, the truth will free him from the lie and deception of condemnation. What is the truth? It is this: We must correctly love our fellow man. Our love must not be contaminated with microbes, foreign elements, or ulterior motives. Today, mankind is in need of true, genuine, Christian Orthodox love. 

We do not love correctly. If we did, our deeds would attest to it. Our deeds reveal the truth about our life and our thoughts. The basic constituent known as selfless and sincere love for our brothers (not only the living but also the deceased) must not be absent from our hidden work[38]—the unseen spiritual work which every Christian must carry out.

ΕΙΠΕ μοναχός: Λοιπόν, τί καταφέραμε;

ΕΙΠΕ μοναχός:

-        Μην έχουμε εγκεφαλική μετάνοια άλλα έμπρακτη. Νά! Κοιτάξτε σήμερα πόσες γνώσεις περί πνευματικής ζωής αποκτήσαμε μέσα από τήν αύξηση των θρησκευτικών βιβλίων και ιδιαιτέρως από τις πολυπληθείς χριστιανικές ιστοσελίδες του διαδικτύου. Ολημερίς και όλονυκτί μπροστά σε μία οθόνη καθόμαστε. 

Πιο πολύ μάς βλέπει ο υπολογιστής παρά το εικονοστάσι.

Ὁμιλία τοῦ Ἀρχιμ/τη Σάββα Ἁγιορείτη στήν Κατερίνη μέ θέμα « Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν πειρασμῶν κατά τήν ὥρα τοῦ θανάτου μας»

Τό Σάββατο 13 Ἰανουαρίου 2018 καί ὥρα 18.30-19.30 μ.μ., στήν αἴθουσα «Κυριακή» Β Πάροδος, Εἰρήνης 2 (Κέντρο, παραπλεύρως Ταχυδρ. Ταμιευτηρίου) στην Κατερίνη ὁ Ἀρχιμ/της Σάββας Ἁγιορείτης, στό πλαίσιο των θεμάτων ὀρθόδοξης πνευματικῆς ζωῆς, θά ἀναπτύξει  τήν ἀντιμετώπιση τῶν πειρασμῶν κατά τήν ὥρα τοῦ θανάτου μας

Τό ἐσωτερικό ἀπό τό Κελλάκι τοῦ Ἁγίου Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ, καί ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας ὅπου προσευχόταν.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 11 Ἰανουαρίου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 11 Ἰανουαρίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

11 'Ιανουαρίου. Θεοδοσίου ὁσίου τοῦ κοινοβιάρχου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἀπόστολος τοῦ ὁσίου, Κυρ. ιε΄ ἐπιστ. (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15)

Β Κορ. 4,6          ὅτι ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὃς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Β Κορ. 4,6                Και τούτο, διότι ο Θεός, ο οποίος κατά τους χρόνους της δημιουργίας διέταξε να λάμψη φως αντί του σκότους που υπήρχε τότε, αυτός έλαμψεν εις τας καρδίας μας και τας εφώτισεν, όχι μόνον δια να γνωρίσωμεν ημείς, αλλά δια να μεταδώσωμεν και στους άλλους φωτεινήν και καθαράν την γνώσιν της δόξης του Θεού, η οποία δόξα εφανερώθη δια του Ιησού Χριστού.