Ἡ ἁμαρτία καί οἱ ὀδυνηρές συνέπειές της, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 14-1-2018 (σύναξη στόν Ἱ.Ν. Ἁγίων Πέτρου καί Παύλου Γιαννιτσῶν Πέλλας) http://www.hristospanagia3.blogspot.gr/,h..., Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σε mp3
Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2018
Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος:Ὄχι μεγάλες τιμωρίες. Ἀλλά σωστές συμβουλές.
«Κοίταξε,
παιδί μου! Ο Θεός μας, προκειμένου να διαπαιδαγωγήσει τα παιδιά του,
που τον πιστεύουν, τον αγαπούν και τον λατρεύουν, χρησιμοποιεί διάφορους
τρόπους, μεθόδους και σχέδια. Μέσα στα σχέδια του Θεού μας είναι και η
επιβολή κανόνων, οι όποιοι αποσκοπούν, πάντα, στη σωτηρία τής ψυχής μας.
Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση τη δική σου. Εμείς δεν μπορούμε να
αλλάξουμε η να διαγράψουμε τα σχέδια τού Θεού. Πολύ περισσότερο δεν
μπορούμε να του το επιβάλλουμε. Μπορούμε, όμως, να τον παρακαλέσουμε και
να τον ικετεύσουμε, και Εκείνος, σαν φιλάνθρωπος που είναι, μπορεί να
εισακούσει τις προσευχές μας και να συντμήσει το χρόνο ή ακόμη και να
τον διαγράψει.
Και το ένα και το άλλο, στο χέρι του είναι.
Εμείς θα το ζητήσουμε. Και Εκείνος θα το εγκρίνει.
Ὁ Ὅσιος Πρόχορος τοῦ Κιέβου καί τό θαῦμα τῶν ψωμιῶν
Ο όσιος Πρόχορος ο Θαυματουργός της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου νήστευε αυστηρά. Όχι μόνο δεν γευόταν ποτέ άλλη τροφή εκτός από ψωμί και νερό, αλλά και αυτό το ψωμί του ήταν φτιαγμένο από το κατάπικρο χόρτο λέμπεντα (ελλην.: λαμποτιά). Κάθε καλοκαίρι μάζευε ο ίδιος το χόρτο αυτό, το έτριβε και ετοίμαζε ψωμιά για όλο τον χρόνο.
Σ’ όλη του τη ζωή ο όσιος τρεφόταν με λέμπεντα, γι’ αυτό οι συνασκητές
του τού έδωσαν την προσωνυμία «λέμπεντνικ». Άλλο χορταρικό ή κηπουρικό
δεν έβαλε στο στόμα του μέχρι την κοίμησή του. Ούτε ψωμί σταρένιο έφαγε
ποτέ, πέρα από το αντίδωρο που έπαιρνε στην εκκλησία.
Ο πανάγαθος Θεός, βλέποντας τη βία και την υπομονή του οσίου, μετέβαλε
για χάρη του την πικράδα του χόρτου αυτού σε γλυκάδα. Έτσι, το ψωμί που
ετοίμαζε εκείνος, είχε μια γλυκιά και ευχάριστη γεύση. Μόλις διαπίστωσε ο
Πρόχορος το θαύμα, χάρηκε πολύ και συνέχισε με περισσότερο ζήλο την
άσκησή του.
Ἡ προφητεία τοῦ Δανιήλ γιά τόν Μέγα Ἀλέξανδρο
ΕΛΛΗΝΑΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ΕΛΛΑΔΑ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ. ΜΕ ΤΗΝ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ.
(Ἔζησε περίπου 300 χρόνια πρὶν τὸν Μ. Ἀλέξανδρο)
Θὰ παραθέσουμε μεταφρασμένα ἀπὸ τὸ
βιβλίο τοῦ προφήτη Δανιὴλ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης τὰ χωρία στὰ ὁποῖα
περιγράφονται τὰ δύο ὁράματα τοῦ προφήτη γιὰ τὸ Μ. Ἀλέξανδρο καὶ δίνεται
ἡ ἐξήγηση τοῦ πρώτου ὁράματος ἀπὸ ἕναν ἄγγελο καὶ τοῦ δεύτερου ἀπὸ τὸν
ἀρχάγγελο Γαβριήλ. Θὰ τελειώσουμε μὲ τὴν ἑρμηνεία τὴν ὁποία δίνει στὴν
προφητεία ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος.
1.1 Τὸ πρῶτο ὅραμα τοῦ προφήτη Δανιήλ (Δανιήλ ζ΄ 1,3,6)
1. Κατὰ τὸ πρῶτο ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Βαλτάσαρ τοῦ βασιλιᾶ τῶν Χαλδαίων ὁ Δανιὴλ εἶδε ἕνα ὄνειρο… τὸ ὁποῖο καὶ κατέγραψε·…
3. Καὶ τέσσερα θηρία μεγάλα, διαφορετικὸ τὸ ἕνα ἀπὸ τὸ ἄλλο, ἀνέβαιναν ἀπὸ τὴ θάλασσα. …
6. Ἔπειτα ἀπὸ τὸ δεύτερο θηρίο
κοιτοῦσα προσεκτικὰ καὶ αἴφνης εἶδα ἕνα ἄλλο θηρίο ποὺ ἔμοιαζε σὰν
λεοπάρδαλις· καὶ στὸ ἐπάνω μέρος τοῦ σώματός της εἶχε τέσσερα φτερὰ
πτηνοῦ.
Τὸ θηρίο αὐτὸ εἶχε ἐπίσης τέσσερα κεφάλια καὶ τοῦ δόθηκε μεγάλη ἐξουσία.
1.2. Ἑρμηνεία τοῦ πρώτου ὁράματος ἀπὸ ἕναν Ἄγγελο
16. Πλησίασα τότε ἕναν ἀπὸ τοὺς
ἀγγέλους ποὺ ἦταν παρόντες καὶ ζητοῦσα ἀπὸ αὐτόν τὴν ἐξήγηση ὅλων αὐτῶν·
κι ἐκεῖνος μοῦ ἐξήγησε καὶ μοῦ φανέρωσε τὴν ἑρμηνεία ὅσων εἶδα καὶ
ἄκουσα.
17. (Μοῦ εἶπε)· Αὐτὰ τὰ τέσσερα μεγάλα θηρία εἶναι τέσσερις βασιλεῖες, οἱ ὁποῖες θὰ ἐμφανιστοῦν ἐπάνω στὴ γῆ.
Eνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 11-1-2018 ἕως 13-1-2018
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Εἴθε
ὁ ἐνανθρωπήσας δι' ἡμᾶς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός νά μᾶς χαρίζει μετάνοια, κάθαρση ἀπό τά πάθη καί ἀληθινά ὀρθόδοξη πίστη καί ζωή.
Εἴθε
καί ἐμεῖς νά ἀγωνιζόμαστε ζώντας ἀσκητικά καί μυστηριακά μέσα στήν μόνη
ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Μία, Ἅγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξη
Ἐκκλησία μας.
Ἔτσι θά μετέχουμε στήν θεία Του εὐλογία σ' ὅλη τήν διάρκεια τοῦ νέου ἔτους, ἀλλά καί στήν αἰωνιότητα.
Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο
http://hristospanagia3.blogspo
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospa
†) π. Αὐγουστίνος Καντιώτης: «Ἀγαπῆστε τόν Χριστό πάνω ἀπό γονεῖς, παιδιά, συζύγους. Ὅλοι ν᾽ ἀγαπήσουμε τόν Χριστό πάνω ἀπ᾽ ὅλα»
Η θρησκεία μας, ἀγαπητοί μου, δὲν εἶνε ἕνα παραμύθι, ἕνα ψέμα. Εἶνε ἡ
μόνη ἀληθινὴ στὸν κόσμο. Δὲν τὸ λέμε ἐμεῖς· τὸ ἀποδεικνύουν τὰ
πράγματα, ἡ ἱστορία εἴκοσι αἰώνων. Εἶνε δέντρο ποὺ δὲν τὸ φύτεψε
ἄνθρωπος ἀλλὰ ὁ Θεός.
Κι ὅ,τι φυτεύει ὁ Θεός, ὅλοι οἱ δαίμονες δὲν θὰ μπορέσουν νὰ τὸ
ξερριζώσουν. Θὰ σπάσουν τὰ τσεκούρια τους ἐπάνω του, μὰ ἡ ῥίζα του μένει
ἀνεκρίζωτος.
Εἶνε ἀληθινὴ ἡ θρησκεία μας, διότι αὐτὸς ποὺ τὴν ἵδρυσε δὲν εἶνε ἁπλῶς
ἕνας μεγάλος ἄνθρωπος, ὅπως τόσοι ἄλλοι· εἶνε ὁ ἀληθινὸς Θεός. Ὅτι
εἶνε ὁ Θεὸς τὸ ἀποδεικνύουν καὶ τὸ φωνάζουν τὰ ἄπειρα θαύματά του, ἡ
ἁγία ζωή του, ἡ ἄφθαστη διδασκαλία του, καὶ τέλος τὸ ὅτι ὄντως ἀνέστη
ἀπὸ τὸν τάφο. Τὸ χάρο κανείς δὲ μπόρεσε νὰ τὸ νικήσῃ, οὔτε πλούσιος
οὔτε ἐπιστήμονας οὔτε στρατηγὸς οὔτε βασιλιᾶς. Τὸ χάρο πάλεψε καὶ τὸ
νίκησε μόνο ὁ Χριστός· αὐτὸς εἶνε ὁ ἀληθινὸς Θεός.
Μὰ ἀφοῦ εἶνε ἀληθινὸς Θεός, θὰ ρωτήσετε, γιατί δὲν τὸν πιστεύουν ὅλοι;
Δὲν θά ᾽πρεπε νὰ ὑπάρχῃ οὔτε ἕνας ἄπιστος. Καὶ ὅμως ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ
γεννήθηκε καὶ βγῆκε στὸ δημόσιο βίο μέχρι ποὺ σταυρώθηκε καὶ
ἀναστήθηκε, ὁ κόσμος διαιρέθηκε ἀπέναντί του.
* * *
Πράγματι οἱ ἄνθρωποι ἔχουν χωριστῆ σὲ δυὸ παρατάξεις. Ἄλλοι μισοῦν τὸ
Χριστὸ ὅσο τίποτε ἄλλο καὶ ἄλλοι τὸν λατρεύουν. Ἄλλοι εἶνε μὲ τὸ μέρος
του καὶ ἄλλοι ἐναντίον του.
Ποιοί τὸν μίσησαν; Τὸν μίσησε ὁ Ἡρῴδης. Μόλις ὁ Χριστὸς γεννήθηκε μέσα
στὰ ἄχυρα τοῦ στάβλου, αὐτὸς ταράχτηκε καὶ τρόχισε τὰ μαχαίρια του νὰ
τὸν σφάξῃ. Τὸν φθόνησαν ἔπειτα οἱ φαρισαῖοι καὶ γραμματεῖς, ὁ Ἄννας καὶ
ὁ Καϊάφας οἱ ἀρχιερεῖς. Τέλος ὁ μὲν Πιλᾶτος τὸν ἀδίκησε, οἱ δὲ
῾Ρωμαῖοι στρατιῶτες τὸν σταύρωσαν. Ὅλοι αὐτοὶ τὸν μίσησαν.
Πρωινή προσευχή , Γέροντος Σοφρωνίου τοῦ Ἔσσεξ.
Ω Κύριε , αιώνιε και Δημιουργέ των πάντων ,
ο οποίος με την ανεξερεύνητη αγαθότητα Σου
με κάλεσες σε αυτήν την ζωή,
ο οποίος μου έδωσες την χάρη του Βαπτίσματος
και την σφραγίδα του αγίου Πνεύματος ,
ο οποίος με προίκισες με την επιθυμία
να αναζητήσω Εσέ,
τον μόνο αληθινό Θεό,
εισάκουσε την προσευχή μου.
Δεν έχω ζωή, φως, χαρά , ή σοφία,
Ούτε δύναμη χωρίς εσένα, ω Θεέ.
Εξαιτίας των αμαρτιών μου δεν τολμώ να υψώσω
τους οφθαλμούς μου σε Εσένα.
Αλλά Συ είπες στους μαθητές Σου:
« Καθετί που θα ζητήσετε στην προσευχή σας με πίστη,
θα το λάβετε» και
«καθετί που ζητήσετε στο όνομά μου θα γίνει».
Γι αυτό τολμώ να Σε επικαλεστώ:
Καθάρισέ με από κάθε ρύπο σωματικό και πνευματικό.
Δίδαξέ με να προσεύχομαι ορθά.
Ευλόγησε αυτήν την μέρα που χάρισες σε εμένα,
τον ανάξιο δούλο Σου.
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/01/blog-post_89.html Γέρων Ἐφραίμ ὁ Ἀριζονίτης προσευχόμενος
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/12/blog-post_280.html
Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 15 Ἰανουαρίου
Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)
15 Ιανουαρίου Συναξαριστής,Παύλου του Θηβαίου, Ιωάννου Καλυβίτη, Πανσοφίου Μάρτυρα, των Αγίων έξι Πατέρων, Αλεξάνδρου Ακοιμήτου, των Αγίων Ελπιδίου, Δάνακτος και Ελένης, Σεκουνδίνης Μάρτυρος, Ιτας εξ Ιρλανδίας, Προχόρου Οσίου, Γαβριήλ Οσίου, Βαρλαάμ εκ Ρωσίας.
Ο Όσιος Παύλος ο Θηβαίος
Ο Όσιος Παύλος ο Θηβαίος, ήκμασε στα χρόνια του Δεκίου (249-251 μ.Χ.) και του Βαλεριανού (254-259 μ.Χ.). Σύμφωνα με την βιογραφία του Αγίου Ιερωνύμου, της οποίας πρόσφατα αποδείχθηκε η ιστορικότητα, με βάση μια πολύ αρχαιότερη ελληνική πηγή, τα όρια της ζωής του μπορούν να τοποθετηθούν μεταξύ των ετών 233 και 346 μ.Χ. Ανήκε σε πλούσια οικογένεια της κάτω Θηβαΐδος της Αιγύπτου. Όταν ο Δέκιος εξαπέλυσε κατά των Χριστιανών τον τρομερό διωγμό του, ο Όσιος σε νεαρή ηλικία έχασε τους γονείς του. Επειδή φοβήθηκε μήπως παραδοθεί στους διώκτες των Χριστιανών από τον άνδρα της αδελφής του, τον γαμπρό του, ζήτησε παρηγοριά και σωτηρία στην έρημο.
Αφού πέρασε ο διωγμός του Δεκίου και επανήλθε η γαλήνη, απατηλή όμως και προσωρινή, ο Όσιος αποφάσισε να εξακολουθήσει την ερημική του διαμονή. Στην έρημο αγάπησε τον ασκητικό βίο και προχώρησε στα ενδότερα, όπου βρήκε σπήλαιο, μέσα στο οποίο πέρασε όλο τον χρόνο της ζωής του με πνευματικούς αγώνες και στερήσεις. Λέγεται μάλιστα ότι έξω από το σπήλαιο έτρεχε δροσερότατη πηγή και υπήρχε φοίνικας, ιδιαίτερα ψηλός.
Αφού πέρασε ο διωγμός του Δεκίου και επανήλθε η γαλήνη, απατηλή όμως και προσωρινή, ο Όσιος αποφάσισε να εξακολουθήσει την ερημική του διαμονή. Στην έρημο αγάπησε τον ασκητικό βίο και προχώρησε στα ενδότερα, όπου βρήκε σπήλαιο, μέσα στο οποίο πέρασε όλο τον χρόνο της ζωής του με πνευματικούς αγώνες και στερήσεις. Λέγεται μάλιστα ότι έξω από το σπήλαιο έτρεχε δροσερότατη πηγή και υπήρχε φοίνικας, ιδιαίτερα ψηλός.
15 Ἰανουαρίου. Παύλου ὁσίου τοῦ Θηβαίου καί Ἰωάννου τοῦ καλυβίτου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Παραλειφθέν, Κυρ. β΄ Πράξεων (Πρξ. ε΄ 12-20)
Πραξ. 5,12 Διὰ δὲ τῶν
χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καὶ
τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά· καὶ ἦσαν ὁμοθυμαδὸν
ἅπαντες ἐν τῇ στοᾷ Σολομῶντος·
Πραξ. 5,12 Με τα χέρια δε των Αποστόλων εγίνοντο πολλά και
μεγάλα θαύματα, που επιμαρτυρούσαν την αλήθειαν του κηρύγματός των και
επροκαλούσαν κατάπληξιν στον λαόν. Και ήσαν όλοι με μια καρδιά και με μια γνώμη
εις την στοάν του Σολομώντος.