Ἰσχύν ὁ διδούς τοῖς βασιλεῦσιν ἡμῶν Κύριος, (Εἱρμός γ΄ ὠδῆς κανόνος Θεοφανείων), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 4-1-2018 (κήρυγμα) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης,http://hristospanagia3.blogspot.gr/,http://www.HristosPanagia.gr, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σε mp3:
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html
Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2018
«Ἡ ἀληθινή ἀγάπη πάντα συνδέεται μέ τήν ἀλήθεια», Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
«Ἀληθεύοντες
δέ ἐν ἀγάπῃ αὐξήσωμεν εἰς αὐτόν τά
πάντα, ὅς ἐστιν ἡ κεφαλή, ὁ Χριστός»1,
μᾶς λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στόν 15ο
στίχο τοῦ 4ου
κεφαλαίου τῆς πρός Ἐφεσίους Ἐπιστολῆς.
Τί σημαίνει ἄραγε αὐτό; Ἀληθεύοντες
ἐν ἀγάπῃ, ζῶντες δηλαδή ἐν ἀγάπη,
ἀλλά καί ἀληθεύοντες. Μέ ἀλήθεια καί
ὄντες ἀληθινοί, ἄς αὐξήσωμεν εἰς
αὐτόν, εἰς τόν Χριστόν δηλαδή, τά πάντα.
Εἰς Αὐτόν, ὁ Ὁποῖος εἶναι ἡ κεφαλή.
Ἔχει
μιά σύντομη ἑρμηνεία ὁ Ἅγιος Νικόδημος
καί μετά θά δοῦμε καί τήν ἑρμηνεία πού
μᾶς δίνει ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος ὁ Πόποβιτς.
Βέβαια βλέπουμε ὅτι οἱ Ἅγιοι Πατέρες
ἀκολουθοῦν ὁ ἕνας τόν ἄλλον. Ὁ Ἅγιος
Νικόδημος ἀκολουθεῖ τόν Ἅγιο Θεοφύλακτο
Βουλγαρίας. Ὁ Ἅγιος Θεοφύλακτος τόν
Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο καί ὁ Ἅγιος
Ἰουστίνος ὁ Πόποβιτς ὅλους τούς
προηγούμενους.
«Οἱ μέν
πανούργοι καί κυβευταί τῶν λόγων...».
Προηγουμένως μᾶς μίλησε στόν 14ο
στίχο γιά τήν κυβεία τῶν
ἀνθρώπων - εἴχαμε ἐξηγήσει τί θά πεῖ
κυβεία. Κύβος εἶναι τό ζάρι καί δέν
πρέπει κι ἐμεῖς, ὅπως ἔλεγε στόν 14ο
στίχο, νά εἴμαστε σάν τά ζάρια. Δέν
πρέπει νά εἴμαστε νήπιοι πνευματικά.
Νά μήν εἴμαστε κλυδωνιζόμενοι, ὅπως τό
καράβι πάνω στά κύματα καί περιφερόμενοι,
καί νά μήν περιφερόμαστε, παντί ἀνέμῳ
τῆς διδασκαλίας, παρασυρόμενοι ἀπό
τίς διάφορες αἱρετικές, κοσμικές
διδασκαλίες καί φιλοσοφίες ἐν
τῇ κυβείᾳ τῶν ἀνθρώπων, γινόμενοι
σάν τά ζάρια ἐν πανουργίᾳ πρός
τήν μεθοδείαν τῆς πλάνης, καί ἔτσι νά
γινόμαστε θύματα τοῦ διαβόλου καί τῶν
μεθοδιῶν του.
Τί πρέπει
νά κάνουμε; «Ἀληθεύοντες ἐν ἀγάπῃ
αὐξήσωμεν εἰς αὐτόν τά πάντα». Νά
αὐξήσουμε τά πάντα εἰς τόν Χριστό,
ζώντας ὅμως μέσα στήν ἀλήθεια καί τήν
ἀγάπη. Καί λέει ὁ Ἅγιος: οἱ μέν πανούργοι
καί κυβευταί τῶν λόγων καί ψευδοδιδάσκαλοι
ὅλα τά ἔχουν νόθα, αὐτοί πού εἶναι σάν
τά ζάρια καί οἱ ἴδιοι μετακυλίονται
καί ἀλλάζουν συνεχῶς, ἀλλά καί τούς
ἀνθρώπους μέ τίς διδασκαλίες τους τούς
κάνουν νά ἀλλάζουν συνεχῶς, γιατί καί
οἱ ἄνθρωποι πού τούς ἀκοῦνε δέν ἔχουνε
βάσεις σταθερές. Αὐτοί λοιπόν οἱ
ψευδοδιδάσκαλοι ὅλα τά ἔχουν νόθα,
ψευδή καί πεπλανημένα καί κανένα ὑγιές
καί ἀληθινό σέ αὐτούς δέν εὑρίσκεται.
«Ἡ Παναγία ἔδωσε στόν ἅγιο Μάξιμο Καυσοκαλυβίτη τή χάρη νά ἴπταται!»
Συνεχίζουμε την αναφορά μας στον διάλογο που είχαμε με τον γέροντα Δανιήλ Κατουνακιώτη.
Μανώλης Μελινός: Πείτε μας, σας παρακαλώ, για τη θαυμαστή περίπτωση του
ιερού λειψάνου του αγίου Μαξίμου του Καυσοκαλύβη, το οποίον ωσαύτως δεν
έχει φανερωθεί.
– Γέρων Δανιήλ Κατουνακιώτης: Μας εδιηγούντο οι Γεροντάδες μας ότι ο
άγιος Μάξιμος ησκείτο στη Μεγίστη Λαύρα. Παρακαλούσε συνεχώς την Παναγία
να του δώσει την «καρδιακή προσευχή». Να τον φωτίσει, δηλαδή, να
προσεύχεται με την καρδιακή, τη νοερά προσευχήν. Η
Παναγία εισήκουσε τις προσευχές του και του έδωσε την εντολή να πάει
στην κορυφή του Αθωνος, λέγοντάς του συγχρόνως: «Ελα κι εκεί θα σου
αποκαλύψω το αιτούμενον»! Ο πατήρ Μάξιμος μια και δυο πήρε το
μπαστουνάκι του και ξεκίνησε. Βάδιζε, βάδιζε ώρες ολόκληρες, έξι, επτά,
οκτώ, 10 ώρες! Με το ένα χέρι κρατούσε το ραβδάκι και με το άλλο
τραβούσε το κομποσχοίνι του. Κάποτε έφθασε στην κορυφή. Γονάτισε αμέσως
κι άρχισε να προσεύχεται θερμά στην Παναγία μας. Εμεινε γονατιστός,
προσευχόμενος τρία μερόνυκτα! Κάποια στιγμήν ο Γέροντας αισθάνθηκε μίαν
άρρητη ευωδία και συγχρόνως είδε άπλετο φως να τον κατακλύζει! Τον
περιέλουσε το άκτιστο φως... Μέσα σ' αυτές τις συγκλονιστικές συνθήκες
εμφανίσθηκε η Παναγία! Ο πατήρ Μάξιμος εκάλυψε με τις παλάμες το πρόσωπό
του λέγοντας: «Υπεραγία Θεοτόκε, δεν είμαι άξιος να δω το υπεράγιο
Πρόσωπό Σου». Η Παρθένος τού μίλησε για λίγο. Ο άγιος του Θεού ένιωσε
την καρδιά του να σκιρτά από αγαλλίασιν.
«Αὐτός, πατέρα, εἶναι ὁ καλόγερος, πού μέ ἐσκέπασε, καί δέν σκοτώθηκα»
Ὁ μακαριστός παπα–Τύχων ὁ Ρῶσσος ἔλεγε : «Μιά ὥρα ἐργασία, μιά ὥρα
προσευχή» κλπ. Ὁ ἅγιος Παΐσιος ὁ Καππαδόκης Ἁγιορείτης ἔχει χωρίσει τό
24ωρο κατά μία–μία ὥρα καί προσευχόταν μία ὥρα γιά κάθε κατηγορία
ἀνθρώπων: Γιά τούς ἐργαζομένους, γιά τούς ἱερωμένους καί μοναχούς, γιά
τήν νεολαία, γιά τό ἔθνος κλπ.
Νά, ἕνα θαῦμα τῆς προσευχῆς τοῦ ἁγίου Παϊσίου:
«Ἕνας πατέρας μέ τό ἀγοράκι του ἐταξίδευε ἀπό τήν Ἀθήνα, πηγαίνοντας
πρός Θεσσαλονίκη. Στή Λάρισα, ὡς συνήθως, ἔκανε στάση τό λεωφορεῖο, γιά
νά ἀνασάνουν λίγο οἱ ἐπιβάτες. Κατέβηκαν ἀπό τό
λεωφορεῖο καί ὁ πατέρας καί τό παιδί του καί ἐπῆγαν νά περάσουν
ἀπέναντι. Τό παιδί ἐξέφυγε ἀπό τόν πατέρα μιά στιγμή καί βρέθηκε στή
μέση τοῦ δρόμου. Τότε ἐπέρασε ἕνα φορτηγό αὐτοκίνητο πάνω ἀπό τό παιδί.
Ὁ πατέρας εἶπε:
Ἀρχιμ. Αὐγουστίνος Μύρου, Ἡ Μακεδονία καί ὁ μακαριστός ἐπίσκοπος Αὐγουστίνος Καντιώτης
Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
ΚΑΙ Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ
Ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος
Γ. Μύρου, Δρ Θ.
Στὶς
μέρες μας ζοῦμε ἀνθρωπίνως μὲ μεγάλη ἀγωνία τὸ δράμα τῆς πατρίδος μας. Καὶ πιὸ
συγκεκριμένα, τὴν διεκδίκηση τῆς ἰδιαίτερης πατρίδος μας, τῆς Μακεδονίας, ἀπὸ
τοὺς ἐπίδοξους καὶ ἐπίφθονους γείτονές μας. Διότι αὐτὸ σημαίνει διεκδίκηση τοῦ ὀνόματός
μας. Τὸ ὄνομά μας εἶναι ἡ ταυτότητά μας, εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι. Τὸ ὄνομά μας εἶναι
ἡ ἐπίσημη κατοχύρωση τῆς περιουσίας μας, τῆς πνευματικῆς καὶ τῆς ὑλικῆς, τῆς ἀνεκτίμητης
κληρονομιᾶς τῶν πατέρων μας, ποὺ τὴν διατήρησαν καὶ μᾶς τὴν παρέδωκαν μὲ θυσίες
καὶ ποταμοὺς αἱμάτων. Τὸ ὄνομά μας εἶναι ἡ ψυχή μας.
Αὐτὰ
ἀπαιτοῦν οἱ γείτονές μας, κι ὄχι ἁπλῶς ἕνα ὀνοματικὸ τύπο, ἕνα ξερὸ ὄνομα. Κι αὐτὰ
ποὺ ἀπαιτοῦν, τὰ ἀπαιτοῦν πέρα ἀπὸ κάθε ἔννοια δικαίου, ἱστορικῆς ἀλήθειας καὶ ἁπλῆς
ἀνθρωπίνης λογικῆς.
Τὴν
ἴδια ὥρα οἱ ἰσχυροὶ τῆς γῆς, συμπεριφερόμενοι ἀμοραλιστικὰ καὶ κυνικὰ,
συμπαρατάσσονται ὅλοι μὲ τοὺς ἐργάτες τῆς ἀδικίας, γιὰ νὰ ἐξυπηρετήσουν τὰ δικά
τους ἄνομα συμφέροντά.
Κι
ἐμεῖς, σχεδὸν ἄβουλοι, ἀγωνιοῦμε νὰ ἐξασφαλίσουμε κανένα χαμόγελο τῶν ἰσχυρῶν ἤ
κανένα ὀβολό, ποὺ ἐκεῖνοι δίνουν στοὺς ἐπαίτες, κι ἄς μᾶς πάρουν ὅ,τι πολύτιμο,
ὅ,τι «τζιβαϊρικὸ», ποὺ λέγει ὁ Μακρυγιάννης, ἔχουμε.
Ἀφοῦ
ἀπομακρύναμε ἀπὸ τὴν παιδεία μας τὰ πρότυπα τῶν ἡρώων καὶ τῶν ἁγίων, ἀφοῦ ἀποκόψαμε
τὸν πολιτισμό μας ἀπὸ τὶς ζείδωρες πηγὲς τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεώς μας, ἀφοῦ ἐξορίσαμε
ἀπὸ τὴν καθημερινή μας ζωή τὸν μέγιστο Εὐεργέτη μας, τὸν Κύριο τῶν Δυνάμεων, τὸν
Θεάνθρωπο Ἰησοῦ Χριστό, καταντήσαμε ἀνίσχυροι νὰ ὑπερασπιστοῦμε τὴν ἀλήθεια, ἀνήμποροι
νὰ ἀντισταθοῦμε στὴν ἀδικία, ἀπρόθυμοι νὰ διαφυλάξουμε τὴν ἀνεκτίμητη κληρονομιὰ
τῶν προγόνων μας.
Στὶς
κρίσιμες αὐτὲς ὧρες στρέφουμε τὴ σκέψη μας σὲ μεγάλες μορφὲς τοῦ παρελθόντος,
τοῦ μακρυνοῦ καὶ τοῦ προσφάτου, γιὰ νὰ ἀντλήσουμε δύναμη ἀπὸ τὸ ἀδάμαστο ἡρωϊκό
τους φρόνημα καὶ ἀπὸ τοὺς ἀδιάκοπους ἀντιστασιακούς τους ἀγῶνες. Ἐπιλέγω δὲ τὸ
παράδειγμα τοῦ θρυλικοῦ μακαριστοῦ πρώην Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου
Καντιώτη.
Κυριακή ΙΕ’ Λουκᾶ: Ὁμιλία είς τόν Ζακχαῖον τόν Τελώνην (Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος)
Ὅσοι ἐπιθυμοῦν τὰ καλά, δέ
διαφέρουν ἀπὸ τοὺς διψασμένους, ἀγαπητοί. Ὅσο δὲ βρίσκουν αὐτὸ ποὺ
ζητοῦνε, τόσο ἀνάβει ἡ δίψα τους γιὰ ὅ,τι ποθοῦν. Καὶ τὴ νύχτα
ὀνειρεύονται σὰ διψασμένοι τίς πηγές τῶν πόθων τους. Κι ὅταν ξημερώση
πηγαίνοντας ἀπό τόπο σέ τόπο, μέ ἀεικίνητα μάτια βλέποντας γύρω,
ἀναζητοῦν αὐτά πού ποθεῖ ἡ καρδιά τους. Κι ὅπως ὁδοιπόροι, πού σέ ὥρα
μεσημεριοῦ διασχίζουν ἄνυδρο τόπο, ἀναγκασμένοι ἀπὸ τὴ δίψα βλέπουν γύρω
τους πηγές· καὶ πολλὲς φορὲς θὰ τοὺς δῆς ν’ ἀνεβαίνουν καὶ βουνὰ ὅπου
ὑπάρχει πηγή· κι ὅταν ἀπό μακριὰ τὴ δοῦν, χαίρονται καὶ συνεχίζουν τὴν
πορεία τους πρὸς αὐτὴ μέ βιάση· ἔπειτα φθάνουν στὴν πηγὴ καὶ σβήνουν μὲ
τὸ νερὸ τὴ δίψα τους· τέτοιοι εἶναι κι οἱ φίλοι τοῦ Χριστοῦ. Τὴν
ἡμέρα ἀναζητοῦν τὸν ποθητό τους Χριστὸ μὲ καλά ἔργα καὶ τὴ νύχτα εἶναι
κοντά του μὲ τὴν προσευχή κι ὅταν κοιμοῦνται βλέπουν στὸ ὄνειρό τους ὅτι περπατοῦν μαζί του.
Ὅταν στὰ ὁράματά τους τὸν ἰδοῦν ἀπὸ μακριά χαίρονται κι ἀναγαλλιάζουν
καθὼς οἱ διψασμένοι, ὅταν βροῦν τὶς πηγὲς ποὺ ποθοῦν. Κι ὅταν ξυπνήσουν
θέλουν νά ξανακοιμηθοῦν, γιὰ ν’ ἀντικρύσουν στὸν ὕπνο τους τὴν ἴδια
πάλι ὁπτασία. Τέτοιος καὶ ὁ Ζακχαῖος ποὺ διαβάσαμε πρὶν ἀπὸ λίγο στὸ Εὐαγγέλιο. Δῆτε
τον ποὺ τρέχει καὶ ὁ θεῖος πόθος τὸν πυρπολεῖ· σκαρφαλώνει στὸ δένδρο
καὶ ψάχνει γύρω τὸν Ἰησοῦ, γιὰ νὰ δῆ τὴ ζωοδότρα πηγή.
Πρεσβ. Ἀθανασίου Μηνᾶ, «…τοῦτό ἐστι τό ἔργον τοῦ Θεοῦ, ἵνα πιστεύσητε εἰς ὅν ἀπέστειλεν ἐκεῖνος»
«…τοῦτό ἐστι τό ἔργον τοῦ Θεοῦ, ἵνα πιστεύσητε εἰς ὅν ἀπέστειλεν ἐκεῖνος».
(Ἰωάν., κεφ.στ’, στίχ.29)
ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ
«Οὐ γάρ ἀπέστειλεν ὁ Θεός τόν υἱόν αὐτοῦ εἰς τόν κόσμον ἵνα κρίνῃ τόν κόσμον, ἀλλ’ἵνα σωθῆ ὁ κόσμος δι’αὐτοῦ. ὁ πιστεύων εἰς αὐτόν οὐ κρίνεται, ὁ δέ μή πιστεύων ἤδη κέκριται, ὅτι μή πεπίστευκεν εἰς τό ὄνομα τοῦ μονογενοῦς υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. αὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις, ὅτι τό φῶς ἐλήλυθεν εἰς τόν κόσμον, καί ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τό σκότος ἤ τό φῶς· ἧν γάρ πονηρά αὐτῶν τά ἔργα.»(Ἰωάν, κεφ.γ, στίχ.17-19)
Ἐντούτοις πολλοί παραμένουν καί ἐπιμένουν στήν ἀπώλεια, βλασφημοῦντες τό πανάγιον ὄνομα τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, Ἰησοῦ Χριστοῦ. Κάθηνται στήν κακία ἐξαιτίας τῆς πλάνης. Ἡ πλάνη τούς ὁδήγησε στήν ραθυμία καί ἔτσι στίς ψυχές τῶν ραθύμων κυριάρχησε ἡ σκοτεινή ἄγνοια πού τούς ἀποξένωσε ἀπό τόν μόνον ἀληθινό Τριαδικό Θεόν καί τόν Μεσσία Σωτήρα Ἰησοῦν. Αὐτοί, λόγω τῆς κακῆς προαίρεσής τους, δέν ἀναγνωρίζουν ὡς Θεό τόν Χριστό, ὁ ὁποῖος μᾶς ἀναγέννησε καί μᾶς φώτισε ἤ Τόν πιστεύουν καί Τόν ἀναγνωρίζουν ἁπλῶς στά λόγια καί ὄχι στήν πράξη.
Πιστεύουν ὅτι μόνο στούς παλαιούς φανερωνόταν ὁ Θεός, ὄχι ὅμως καί σέ ἐμᾶς. Νομίζουν πώς οἱ μαρτυρίες τῆς Γραφῆς περί Θεοῦ, δέν ἀφοροῦν τούς πάντες. Ἀλοίμονο! Βλασφημοῦν τήν περί Θεοῦ διδασκαλία, ἀφοῦ ἀπαρνοῦνται τήν ἀληθινή καί μέ ἐπίγνωση εὐσέβεια.
Τίς γραφές τίς διαβάζουν σωματικά μόνο, ἰουδαϊκά, φαρισαϊκά καί ἀπαρνοῦνται τήν δυνατότητα τῆς ἀπό τοῦ κόσμου τούτου ἤδη ἀναστάσεως τῶν ἀνθρώπων, μέσῳ τῆς ἀναστάσεως τῆς ψυχῆς, ὅπως μᾶς διδάσκει ἡ ὀρθοδοξία μας καί ἐπιθυμοῦν νά κατοικοῦν στόν τάφο καί εἰς τό σκότος τῆς ἀγνωσίας. Στήν πλάνη λοιπόν καί στή σκοτεινή ἄγνοια ὑπάρχουν τά τρία κάτωθι πάθη-κακίες: Ἀπιστία, πονηρία καί ραθυμία.
Ἡ Λειτουργία εἶναι ἕνα θαυμάσιο δῶρο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Η Λειτουργία είναι ένα θαυμάσιο δώρο του Ιησού Χριστού. Η Λειτουργία είναι μια γέφυρα μέσω της οποίας μπορεί κανείς να πάει στην αιώνια ζωή. Θυμηθείτε: αυτή είναι η διαθήκη του Ιησού Χριστού! Πηγαίνετε από αυτή τη χρυσή γέφυρα που θα σας σώσει από την άβυσσο της κόλασης.
Η Θεία Λειτουργία είναι ένα θαυμάσιο δώρο. Οι άγγελοι του Θεού μας ζηλεύουν, ανθρώπους που είναι αρκετά τυχεροί να συμμετέχουν στο Θείο σώμα και στο αίμα
Eνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 17-1-2018 ἕως 19-1-2018
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Εἴθε
ὁ ἐνανθρωπήσας δι' ἡμᾶς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός νά μᾶς χαρίζει μετάνοια, κάθαρση ἀπό τά πάθη καί ἀληθινά ὀρθόδοξη πίστη καί ζωή.
Εἴθε
καί ἐμεῖς νά ἀγωνιζόμαστε ζώντας ἀσκητικά καί μυστηριακά μέσα στήν μόνη
ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Μία, Ἅγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξη
Ἐκκλησία μας.
Ἔτσι θά μετέχουμε στήν θεία Του εὐλογία σ' ὅλη τήν διάρκεια τοῦ νέου ἔτους, ἀλλά καί στήν αἰωνιότητα.
Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο
http://hristospanagia3.blogspo
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospa
ΓΕΡΟΝΤΑ, γιατί ὁ ἱερέας στή Θεία Λειτουργία φορᾶ λευκή στολή;
- Εκείνη τήν ιερή στιγμή, παιδί μου, ο λειτουργός
κατέχει τη θέση του αγγέλου, πού
στεκόταν μέ αστραπόμορφα ρούχα στο κενό μνημείο του Σωτήρος. Έτσι και ο ιερέας
τώρα περιμένει λευκοφορεμένος τους πιστούς στο Άγιο Θυσιαστήριο, το οποίο είναι
κι αυτό επίσης ο ίδιος ο τάφος του Χριστού μας, για να τους προσκαλέσει στο
πανηγύρι και το δείπνο της Αναστάσεως.
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/12/blog-post_801.html
Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 21 Ἰανουαρίου
Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)
21 Ἰανουαρίου. ✝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ (ΤΟΥ ΖΑΚΧΑΙΟΥ). Μαξίμου ὁσίου τοῦ ὁμολογητοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Κυρ. λβ΄ ἐπιστ. (Α΄ Τιμ. δ΄ 9-15).
Α Τιμ. 4,9 πιστὸς ὁ
λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος·
Α Τιμ. 4,9 Αυτός δε ο λόγος, που σου γράφω, είναι αξιόπιστος και
άξιος να γίνη δεκτός με όλην την καρδίαν.