Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς ὑπακοῆς (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. ΙΘ΄), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 24-1-2018 (σύναξη στόν Ἱ.Ν. Ἁγίου Ἀθανασίου Ἀμπελειῶν Πέλλας) Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 24-1-2018 (σύναξη στόν Ἱ.Ν. Ἁγίου Ἀθανασίου Ἀμπελειῶν Πέλλας) http://www.HristosPanagia.gr
,http://hristospanagia3.blogspot.gr/, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
▼
Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2018
Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου:Φαρισαῖος καί Τελώνης
Αγίου
Ιωάννου Χρυσοστόμου: Φαρισαίος
και Τελώνης
«...Έχεις
όμως και τρίτο δρόμο που φέρνει στη
μετάνοια. Και σου παρουσίασα πολλές
οδούς μετάνοιας, για να σου κάνω με
την ποικιλία τους εύκολη τη σωτηρία.
Όμως ποια είναι αυτή η τρίτη οδός; Η
ταπεινοφροσύνη. Έχε ταπεινό φρόνημα
και εξάλειψες το πλήθος των αμαρτιών
σου. Και έχεις και γι᾽ αυτό απόδειξη
από την Αγία Γραφή, από την ανάγνωση
της παραβολής του Τελώνη και του
Φαρισαίου (Λουκα 18, 10-14 ).
«Ανέβηκαν»,
λέγει, «ο
Φαρισαίος και Τελώνης στο ναό να
προσευχηθούν και άρχισε ο Φαρισαίος ν᾽
απαριθμεί τις αρετές του. Εγώ δεν
είμαι»,
λέγει,
«αμαρτωλός
όπως όλος ο κόσμος, ούτε όπως αυτος ο
Τελώνης».
Άθλια
και ταλαίπωρη ψυχή, όλη την οικουμένη
την καταδίκασες, γιατί λύπησες και
τον πλησίον σου; Δεν σου άρκεσε η
οικουμένη, κι έφτασες να καταδικάσεις
και τον Τελώνη; Όλους
λοιπόν τους κατηγόρησες και δεν
λυπήθηκες ούτε τον ένα αυτόν άνθρωπο;
«Δεν
είμαι εγώ όπως όλος ο κόσμος, ούτε όπως
αυτος ο Τελώνης: Νηστεύω δύο φορές
την εβδομάδα, δίνω το δέκατο από τα
υπάρχοντα μου στους φτωχούς.» Είπε
λόγια αλαζονικά.»
Άθλιε άνθρωπε, καλά όλη την οικουμένη
την καταδίκασες, γιατί κατηγόρησες
και τον πλησίον σου Τελώνη; Δεν χόρτασες
με την κατηγορία της οικουμένης, αλλά
κατέκρινες κι εκείνον που ήταν μαζί
σου;
Τι
έκαμε λοιπόν ο Τελώνης; Όταν τ᾽ άκουσε
αυτά δεν είπε: «Συ
ποιός είσαι που λες αυτά εναντίον μου;
Από πού γνωρίζεις το βίο μου; Δεν
έμεινες μαζί μου. Δεν ζήσαμε μαζί.
Γιατί υπερηφανεύεσαι τόσο πολύ; Ποιος
είναι μάρτυρας των δικών σου αγαθοεργιών;
Γιατί παινεύεις τον εαυτό σου; Γιατί
κάνεις χάρη στον εαυτό σου;»
Όμως τίποτε απ' αυτά δεν είπε ο Τελώνης,
αλλά, αφού
έσκυψε, προσκύνησε
και είπε: «Θεέ
μου, συγχώρεσέ με τον αμαρτωλό»,
και
με την ταπεινοφροσύνη που έδειξε ο
Τελώνης, δικαιώθηκε. Αντίθετα ο
Φαρισαίος κατέβηκε από το ναό στερημένος
τη δικαίωση, ενώ ο Τελώνης κατέβηκε
πετυχαίνοντας τη δικαίωση.
Κι έτσι τα λόγια νίκησαν τα
έργα.
Γιατί
ο ένας έχασε τη δικαίωση από τα έργα,
ενώ ο άλλος με τον ταπεινό λόγο και
λογισμό πέτυχε τη δικαίωση.
Ἀπό τόν βίο τοῦ ἁγίου Κλήμη ἐπισκόπου Ἀγκύρας
Από τον Ευεργετινό
Ο άγιος Κλήμης ήταν ακόμη μωρό, όταν πέθανε ο πατέρας του. Η μητέρα του
λοιπόν, μένοντας έτσι χωρίς τον άντρα της και στηρίζοντας τις ελπίδες
της, μετά από τον Θεό, μόνο στο παιδί της, τόσο ακούραστα το φρόντιζε,
ώστε ήταν γι’ αυτό τα πάντα, και πατέρας και παιδαγωγός και μητέρα.
Ενώ λοιπόν αυτή ήταν η κατάσταση για τον Κλήμη και έτσι ανατρεφόταν
σωστά από τη στοργική μητέρα και μεγάλωνε, εκείνη προαισθάνθηκε ότι
πλησιάζει το τέλος της. Τοτε, πήρε με στοργή και αγάπη στην αγκαλιά το
παιδί, που δεν είχε κλείσει ακόμη τα δέκα, και θέλοντας να το κάνει κληρονόμο όχι τόσο της περιουσίας της, όσο των ουράνιων θησαυρών, το γλυκοφιλούσε και του έλεγε:
«Παιδί μου, παιδί πολυαγαπημένο, παιδί που είδες την ορφάνια πριν να
δεις τον πατέρα σου, απέκτησες όμως για πατέρα τον Θεό και έτσι
χρησιμοποίησες την ορφάνια για την ευτυχία σου. Εγώ σε γέννησα σωματικά,
ο Χριστός όμως σε γέννησε πνευματικά· γνώρισε τον Πατέρα σου και μη
διαψεύσεις το όνομα του γιου. Μονο τον Χριστό λάτρευε· στον Χριστό να
έχεις την ελπίδα σου. Αυτός είναι αληθινά η αθανασία· αυτός η σωτηρία·
αυτός για χάρη μας κατέβηκε από τον ουρανό και ανύψωσε και εμάς μαζί του
και μας έκανε παιδιά του και θεούς. Όποιος λοιπόν μπαίνει στην υπηρεσία
τέτοιου Κυρίου, θα ξεπεράσει όλα τα δεινά, και όχι μόνο θα νικήσει τους
ηγεμόνες και βασιλιάδες που λατρεύουν τα είδωλα, αλλά θα ντροπιάσει και
τους δαίμονες που εκείνοι τιμούν, και τον ίδιο τον αρχηγό και
επικεφαλής τους, τον διάβολο».
Λεγοντας αυτά, τα μάτια της γέμισαν δάκρυα· είδε θεία θεωρία με τον
φωτισμό της χάρης και άρχισε να λέει προφητικά όσα θα του συνέβαιναν στο
μέλλον:
Ἀκόμα καί τά πνευματικά μποροῦν νά σέ παγιδέψουν!
Γνωρίζει
ο Θεός αυτά τα οποία έχεις ανάγκη και φροντίζει για σένα. Ο Θεός σε
έφερε εκεί που σε έφερε, ο Θεός σε φωτίζει, σε καθοδηγεί. Γιατί λοιπόν
πέφτεις σε μέριμνα ακόμα και στα πνευματικά ζητήματα;
Ενώ δηλαδή νομίζεις ότι τάχα ασχολείσαι με πνευματικά θέματα και έχεις πνευματικά ενδιαφέροντα και έχεις πνευματικά ερωτήματα και έχεις πνευματικές απορίες και θέλεις να σου εξηγούν και θέλεις να σου πουν και να μάθεις, τελικά περιπλέκεσαι, τελικά μπαίνεις σε μέριμνα και σε φροντίδα.
Εγώ θα έλεγα και περισσότερο και από αυτό. Δεν είναι απλώς ότι μπαίνει κανείς σε κάποιες φροντίδες, αλλά παγιδεύεται από τον ίδιο τον εαυτό του, από τον εγωισμό του.
Ο άνθρωπος παιδεύεται συνέχεια από αυτήν την τάση που έχει, να θέλει να είναι κάτι. Και σε όποιο σκαλοπάτι κι αν βρεθεί πάλι εκεί ξαναγυρίζει.
Ας πούμε, πρόκοψε κανείς κάπως πνευματικά και επομένως έχει επικοινωνία με πνευματικούς ανθρώπους και ρωτάει κτλ. Αλλά και εκεί πάλι θέλει να πείσει τον εαυτό του και τους άλλους ότι κάτι είναι.
Ενώ δηλαδή νομίζεις ότι τάχα ασχολείσαι με πνευματικά θέματα και έχεις πνευματικά ενδιαφέροντα και έχεις πνευματικά ερωτήματα και έχεις πνευματικές απορίες και θέλεις να σου εξηγούν και θέλεις να σου πουν και να μάθεις, τελικά περιπλέκεσαι, τελικά μπαίνεις σε μέριμνα και σε φροντίδα.
Εγώ θα έλεγα και περισσότερο και από αυτό. Δεν είναι απλώς ότι μπαίνει κανείς σε κάποιες φροντίδες, αλλά παγιδεύεται από τον ίδιο τον εαυτό του, από τον εγωισμό του.
Ο άνθρωπος παιδεύεται συνέχεια από αυτήν την τάση που έχει, να θέλει να είναι κάτι. Και σε όποιο σκαλοπάτι κι αν βρεθεί πάλι εκεί ξαναγυρίζει.
Ας πούμε, πρόκοψε κανείς κάπως πνευματικά και επομένως έχει επικοινωνία με πνευματικούς ανθρώπους και ρωτάει κτλ. Αλλά και εκεί πάλι θέλει να πείσει τον εαυτό του και τους άλλους ότι κάτι είναι.
Ἀντιδράσεις ἀστυνομικῶν γιά τό δελτίο τύπου τῆς ΕΛΑΣ πού ἔκανε λόγο γιά 90.000 διαδηλωτές στή Θεσσαλονίκη
Το ασυνήθιστο δελτίο
προκαλεί την έντονη δυσαρέσκεια των συνδικαλιστών αστυνομικών - «Ο αριθμός των
συμμετεχόντων ήταν πολλαπλάσιος από τις 90.000» αναφέρει ο αντιπρόεδρος της
ΠΟΑΣΥ
Αντιδράσεις
και διαμαρτυρίες από τους αστυνομικούς της Θεσσαλονίκης για το πρωτοφανές
δελτίο τύπου της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης που ενημέρωνε για τον αριθμό
των ατόμων που συμμετείχαν στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία και τα πούλμαν που
μετέφεραν τους διαδηλωτές.
Οι
συντάκτες του εν λόγω δελτίου όπως φαίνεται έκαναν... έκπτωση στον υπολογισμό
του πλήθους αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι ανερχόταν στις 90.000 ενώ 284,
ανέφεραν, ότι ήταν τα πούλμαν που ανέβασαν τον κόσμο στη Θεσσαλονίκη. Την ίδια
ώρα που οι διοργανωτές έκαναν λόγο για 500.000 συγκεντρωμένους και περίπου
1.300 πούλμαν.
Ένα
ασυνήθιστο δελτίο τύπου που προκαλεί
πολλά ερωτηματικά και την έντονη δυσαρέσκεια των συνδικαλιστών
αστυνομικών που τονίζουν ότι η Αστυνομία δεν συνηθίζει να εκδίδει δελτία τύπου
για κινητοποιήσεις και συγκεντρώσεις ενώ αναφερόμενοι στον συνολικό αριθμό των
συμμετεχόντων κάνουν λόγο για μέγεθος που θυμίζει το συλλαλητήριο του
1992.
Κυριακή Τελώνου καί Φαρισαίου.Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας
ΚΥΡΙΑΚΗ
ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ (Λουκ. 18, 9-14)
Ο
Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας για την
παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου
[…]
Για να μάθεις όμως πόση ζημία προκαλεί
το να κατακρίνουμε τους άλλους και να
μη μετανοούμε για τα δικά μας πταίσματα,
θα σου το επιβεβαιώσω και από τα ίδια
τα Ευαγγέλια. Λέγει πράγματι αυτός ο
μακάριος Λουκάς για τον Σωτήρα μας
Χριστό·
«Εἶπε
δὲ
καὶ
πρός τινας τοὺς
πεποιθότας ἐφ᾿
ἑαυτοῖς
ὅτι
εἰσὶ
δίκαιοι, καὶ
ἐξουθενοῦντας
τοὺς
λοιπούς, τὴν
παραβολὴν
ταύτην:
Είπε
δε και προς μερικούς, που είχαν την
αλαζονική αυτοπεποίθηση ότι είναι
δίκαιοι και περιφρονούσαν τους άλλους,
την παραβολή αυτή.»[Λουκ.18,9]. Και
ποια είναι η παραβολή;
«ἄνθρωποι
δύο ἀνέβησαν
εἰς
τὸ
ἱερὸν
προσεύξασθαι, ὁ
εἷς
Φαρισαῖος
καὶ
ὁ
ἕτερος
τελώνης.
ὁ
Φαρισαῖος
σταθεὶς
πρὸς
ἑαυτὸν
ταῦτα
προσηύχετο· ὁ
Θεός, εὐχαριστῶ
σοι ὅτι
οὐκ
εἰμὶ
ὥσπερ
οἱ
λοιποὶ
τῶν
ἀνθρώπων,
ἅρπαγες,
ἄδικοι,
μοιχοί, ἢ
καὶ
ὡς
οὗτος
ὁ
τελώνης·
νηστεύω
δὶς
τοῦ
σαββάτου, ἀποδεκατῶ
πάντα ὅσα
κτῶμαι.
καὶ
ὁ
τελώνης μακρόθεν ἑστὼς
οὐκ
ἤθελεν
οὐδὲ
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
εἰς
τὸν
οὐρανὸν
ἐπᾶραι,
ἀλλ᾿
ἔτυπτεν
εἰς
τὸ
στῆθος
αὐτοῦ
λέγων· ὁ
Θεός, ἱλάσθητί
μοι τῷ
ἁμαρτωλῷ.
λέγω
ὑμῖν,
κατέβη οὗτος
δεδικαιωμένος εἰς
τὸν
οἶκον
αὐτοῦ
ἢ
γὰρ
ἐκεῖνος·
ὅτι
πᾶς
ὁ
ὑψῶν
ἑαυτὸν
ταπεινωθήσεται, ὁ
δὲ
ταπεινῶν
ἑαυτὸν
ὑψωθήσεται:
Δυο
άνθρωποι ανέβησαν στο ιερόν να
προσευχηθούν, ο ένας Φαρισαίος και ο
άλλος τελώνης. Ο Φαρισαίος στάθηκε
επιδεικτικά για να προκαλεί εντύπωση·
και για να δοξάσει τον εαυτό του, αυτά
προσευχόταν· Σε ευχαριστώ, Θεέ μου,
διότι δεν είμαι όπως οι άλλοι άνθρωποι,
άρπαγες, άδικοι, μοιχοί ή και ωσάν αυτός
ο τελώνης.
Εγώ
νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα, Δευτέρα
και Πέμπτη, δίδω το δέκατο από όλα γενικώς
όσα αποκτώ. Εγώ είμαι ενάρετος. Και ο
τελώνης, που στεκόταν κάπου μακριά από
το θυσιαστήριο, δεν ήθελε ούτε τα μάτια
του να σηκώσει στον ουρανό, αλλά χτυπούσε
το στήθος του λέγοντας· Θεέ μου, σπλαχνίσου
με τον αμαρτωλό και συγχώρησέ με. Σας
διαβεβαιώνω, ότι αυτός ο περιφρονημένος
από τον Φαρισαίο τελώνης κατέβηκε στο
σπίτι του με συγχωρημένες τις αμαρτίες
του, αθώος και δίκαιος ενώπιον του Θεού,
παρά ο Φαρισαίος εκείνος. Διότι κάθε
ένας που υψώνει τον εαυτό του, θα
ταπεινωθεί από τον Θεό και θα καταδικαστεί,
ενώ εξ αντιθέτου εκείνος που ταπεινώνει
τον εαυτό του θα υψωθεί και θα δοξαστεί
από τον Θεό”.[Λουκ. 18,9-14]
Ἀνώτερη ἡ Μακεδονία ἤ ὁ Ὀλυμπιακός;
Ανώτερη η Μακεδονία ή ο Ολυμπιακός;
Πρωτοπρ. Αθανασίου Πολ.
Τύμπα, Θεολόγου – Μουσικού.
Αυτό
το ερώτημα γεννήθηκε στην καρδιά μου όταν οι απόψεις του κ. Ζουράρι για τους
οπαδούς του Ολυμπιακού τον ανάγκασαν να παραιτηθεί από υφυπουργός παιδείας.
Βέβαια δεν συμφωνώ με τις απόψεις του, όμως σκέφτηκα, να δούμε πόσοι πολιτικοί
θα παραιτηθούν αν παραδώσουν τον όρο Μακεδονία στους γείτονές μας Σκοπιανούς.
Δυστυχώς
η νέα γενιά των Ελλήνων δεν ιεραρχεί σωστά τις αξίες. Όποιος υπερασπίζεται την
ιστορία του θεωρείται ακροδεξιός και πατριδοκάπηλος, όποιος μιλά για πατρίδα
είναι εθνικιστής. Μπορεί λαός να επιβιώσει χωρίς να γνωρίζει για ποια χώματα
έχυσαν το αίμα τους οι πρόγονοί του; Πόσο θα αντέξουμε μέσα στην ιστορία του
μέλλοντος, εάν το μόνο που συζητάμε είναι μόνον το οικονομικό μας πρόβλημα;
Η
Γαλλία ανάγκασε την Αγγλία να αλλάξει το όνομά της από Μεγάλη Βρετανία σε
Ενωμένο Βασίλειο για να μπει στην Ευρώπη, διότι ένα βόρειο τμήμα
των εδαφών της ονομάζεται Βρετανία. Εμείς φοβόμαστε τους Σκοπιανούς που είναι
οχτακόσιες χιλιάδες και με ιστορία μόνο εβδομήντα ετών και είμαστε έτοιμοι να
τους χαρίσουμε το όνομά μας που έχει ιστορία τριών χιλιετιών.
Με
σύστημα οι Σκοπιανοί από το 1944 αγωνίζονται να δημιουργήσουν την ιστορία
τους εκμεταλλευόμενοι το όνομα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και εμείς, κυρίως
οι πολιτικοί μας, κοιμόμαστε τον »ύπνο του δικαίου». Από τα χρόνια του Μεγάλου
Αλεξάνδρου αλλά και στην Ρωμαϊκή και Βυζαντινή περίοδο όλοι οι ιστορικοί μιλούν
για την χώρα της Δαρδανίας ως ένα εχθρικό κράτος στα Βόρεια της Μακεδονίας. Ο
γεωγράφος Στράβων, ο ιστορικός Πολύβιος, ο ρήτορας Μάχλος, ο γεωγράφος Ιεροκλής
τον 6ο μ.Χ. αιώνα αναφέρουν τους Δαρδάνειους ως διαφορετικό λαό από τους
Μακεδόνες καθώς και την πόλη τους τα Σκόπια. Το αυτό υποστηρίζουν και οι
μεταγενέστεροι ιστορικοί Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος και ο Ζωναράς.
Ἡ σιωπή εἶναι ἀπαραίτητη γιά τήν προσευχή. Κάθε μέρα, κατακτῆστε ἀπό τό χρόνο τῶν κοσμικῶν ἀνησυχιῶν, τουλάχιστον μία ὥρα σιωπῆς. ΕΡΗΜΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΓΚΛΙΝΣΚ
Η σιωπή είναι απαραίτητη για την
προσευχή. Κάθε μέρα, κατακτήστε από το χρόνο των κοσμικών ανησυχιών, τουλάχιστον μια ώρα
σιωπής.
Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 27 Ἰανουαρίου
Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 27 Ἰανουαρίου
Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)
27 Ιανουαρίου Συναξαριστής, Ανακομιδή Λειψάνων Ιωάννου Χρυσοστόμου, Μαρκιανής Βασιλίσσης, Κλαυδιανού Οσίου, Δημητριανού Θαυματουργού, Άσκιοτ Βασιλέως, Τίτου Οσίου, Δημητρίου νεομάρτυρα, Πέτρου Ζβέρεφ.
Ανακομιδή Λειψάνων Ιωάννου Χρυσοστόμου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως
Ο ιερός Ιωάννης ο Χρυσόστομος, επειδή δεν έκανε διακρίσεις ανάμεσα στα πρόσωπα στην απόδοση του δικαίου και έλεγχε και την ίδια την βασίλισσα Ευδοξία για τις παρανομίες και τις αδικίες της, εξορίσθηκε δύο φορές, αλλά και πάλι ανακλήθηκε από την εξορία. Εξορίστηκε όμως και πάλι για τρίτη φορά.
Η έκπτωση του ιερού Χρυσοστόμου από τον Πατριαρχικό θρόνο προκάλεσε σχίσμα μέσα στην Εκκλησία. Οπαδοί του, που καλούνταν «Ιωαννίτες», δεν αναγνώριζαν τον διάδοχό του, παρά τις επίμονες συστάσεις να υπακούσουν στους νέους εκκλησιαστικούς άρχοντες και να διαφυλάξουν την ενότητα της Εκκλησίας.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος οδηγήθηκε στην Κουκουσό και από εκεί στην Αραβισσό και έπειτα, στιν 10 Ιουνίου του έτους 404 μ.Χ., στην Πιτιούντα του Πόντου.
Η πορεία του μέχρι εκεί, ήταν όχι μόνο περιπετειώδης, αλλά κυριολεκτικά μαρτυρική, γεμάτη από κακουχίες και δεινοπαθήματα.
Εκεί λοιπόν, στην Πιτιούντα, ο ένσαρκος Άγγελος κλήθηκε από τον πάντων Δεσπότη στις αιώνιες σκηνές, το έτος 407 μ.Χ., ενώ το άγιο σκήνωμά του ενταφιάσθηκε στα Κόμανα του Πόντου μαζί με τα άγια λείψανα των Αγίων Μαρτύρων Βασιλίσκου και Λουκιανού, καθώς είχε αποκαλυφθεί σε αυτόν από αυτούς τους ίδιους διά νυκτερινής οπτασίας, όταν ακόμη ζούσε.
Ο ιερός Ιωάννης ο Χρυσόστομος, επειδή δεν έκανε διακρίσεις ανάμεσα στα πρόσωπα στην απόδοση του δικαίου και έλεγχε και την ίδια την βασίλισσα Ευδοξία για τις παρανομίες και τις αδικίες της, εξορίσθηκε δύο φορές, αλλά και πάλι ανακλήθηκε από την εξορία. Εξορίστηκε όμως και πάλι για τρίτη φορά.
Η έκπτωση του ιερού Χρυσοστόμου από τον Πατριαρχικό θρόνο προκάλεσε σχίσμα μέσα στην Εκκλησία. Οπαδοί του, που καλούνταν «Ιωαννίτες», δεν αναγνώριζαν τον διάδοχό του, παρά τις επίμονες συστάσεις να υπακούσουν στους νέους εκκλησιαστικούς άρχοντες και να διαφυλάξουν την ενότητα της Εκκλησίας.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος οδηγήθηκε στην Κουκουσό και από εκεί στην Αραβισσό και έπειτα, στιν 10 Ιουνίου του έτους 404 μ.Χ., στην Πιτιούντα του Πόντου.
Η πορεία του μέχρι εκεί, ήταν όχι μόνο περιπετειώδης, αλλά κυριολεκτικά μαρτυρική, γεμάτη από κακουχίες και δεινοπαθήματα.
Εκεί λοιπόν, στην Πιτιούντα, ο ένσαρκος Άγγελος κλήθηκε από τον πάντων Δεσπότη στις αιώνιες σκηνές, το έτος 407 μ.Χ., ενώ το άγιο σκήνωμά του ενταφιάσθηκε στα Κόμανα του Πόντου μαζί με τα άγια λείψανα των Αγίων Μαρτύρων Βασιλίσκου και Λουκιανού, καθώς είχε αποκαλυφθεί σε αυτόν από αυτούς τους ίδιους διά νυκτερινής οπτασίας, όταν ακόμη ζούσε.
27 Ἰανουαρίου. ✝ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως (ἀνακομιδή λειψάνου ἐν ἔτει 438). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τοῦ ἱεράρχου, 13 Νοεμ. (Ἑβρ. ζ΄ 26-η΄ 2).
Εβρ. 7,26 Τοιοῦτος γὰρ
ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος,
κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος
τῶν οὐρανῶν γενόμενος,
Εβρ. 7,26 Διότι τέτοιος τέλειος και αιώνιος Αρχιερεύς μας
εχρειάζετο, όσιος, χωρίς κανένα ίχνος κακίας και πονηρίας, αμόλυντος από κάθε
σπίλον αμαρτίας, χωρισμένος και εντελώς διάφορος με την αγιότητά του από τους
αμαρτωλούς και ο οποίος έχει ανυψωθή πάρα πάνω από τους ουρανούς, εις τα δεξιά
του Πατρός και Θεού,