ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
▼
Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2018
Λόγος στήν Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου. Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Λόγος στήν Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου. Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία στίς 03-02-2013 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι), http://hristospanagia3.blogspot.gr/,http://www.HristosPanagia.gr, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σε mp3:http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html
Λόγος εἰς τήν Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί εἰς τήν Θεοτόκον καί εἰς τόν Συμεών (Ἅγ. Ἰωάννης Χρυσόστομος)
Ομιλία
του εν αγίοις πατρός ημών, Ιωάννου,
αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του
Χρυσοστόμου,
εις
την Υπαπαντήν του Κυρίου ημών Ιησού
Χριστού και εις την Θεοτόκον και εις
τον Συμεών
Δεν
φορεί μόνο σάρκα ο Κύριος μας Ιησούς
Χριστός, αλλά και περιτέμνεται σύμφωνα
με τον Μωσαϊκό νόμο, για να μην έχει
πρόφαση η απιστία των Ιουδαίων. Γιατί
έρχεται προς τον νόμο για χάρη του ίδιου
του νόμου,
για να ελευθερώσει τους μαθητές του
μέσω της πίστεως που βασιζόταν στον
νόμο.
Και παίρνει σάρκα και περιτέμνεται κι
αυτός μαζί με τους Ιουδαίους. Πήρε το
ίδιο με αυτούς σώμα, πήρε και την ίδια
περιτομή. Έκανε αναντίρρητη την συγγένειά
Του με αυτούς, ώστε να μη τον αρνηθούν,
Αυτόν, ο οποίος ήταν ο Χριστός που έρχεται
από την γενιά του Δαυίδ, και που αυτοί
προσδοκούσαν. Έδειξε το γνώρισμα της
συγγενείας Του με αυτούς. Γιατί, αν ακόμη
και μετά την περιτομή Του έλεγαν «δεν
ξέρουμε από πού είναι»[πρβλ.
Ιωάν. ζ' 41-43], εάν δεν είχε περιτμηθεί
κατά σάρκα, η άρνησή τους θα είχε κάποια
εύλογη πρόφαση.
«Όταν
συμπληρώθηκαν οι οκτώ ημέρες»:
Γιατί ο νόμος ορίζει την ογδόη ημέρα να
γίνεται η περιτομή, και όταν φθάσει η
ογδόη, έρχεται μέσα ο γιατρός και πιάνει
το μαχαιράκι και κάνει τα της τέχνης
του. Δεν ισχύει δε τότε η αργία του
Σαββάτου λόγω της περιτομής. Ας ρωτήσουμε
λοιπόν τους Ιουδαίους: Ανάπαυσις το
Σάββατο· τέλεια αργία αυτή την ημέρα...
Για
ποια λοιπόν αιτία η ογδόη εκτοπίζει την
εβδόμη; Γιατί
η ογδόη γίνεται ανώτερη από την εβδόμη;
Όμως
οι Ιουδαίοι δεν γνωρίζουν τα των Ιουδαίων.
Ενώ η Εκκλησία του Χριστού και τον Χριστό
γνωρίζει και τις Ιουδαϊκές διδασκαλίες.
Περιτέμνεται
λοιπόν το παιδί την ογδόη ημέρα, επειδή
κατά την ογδόη η Ανάσταση, δηλαδή η
Κυριακή, έμελλε να αποβεί η περιτομή
όλου του κόσμου.
Γιατί άλλωστε δεν διέταξε ο Μωυσής να
γίνεται η περιτομή την έκτη ημέρα; Γιατί
όχι την ενάτη ή την δεκάτη; Είναι λοιπόν
προφανής η σημασία της ογδόης ημέρας,
κατά την οποία γίνεται η Ανάσταση του
Κυρίου. Όποιος
λοιπόν δεν πιστεύει στην Ανάσταση, είναι
απερίτμητος στην καρδιά, αφού με την
απιστία του αποξενώνεται από τον Θεό.
Ενώ η περιτομή της πίστεως είναι αληθινή
γνώση και αίσθηση. Γι' αυτό, αγαπητέ μου,
η περιτομή δίδεται θεωρητικά στους
πιστούς υπό την έννοια του αγίου
Βαπτίσματος. Το
δε άγιο Βάπτισμα είναι τύπος της
Αναστάσεως του Χριστού.
Να περάσεις λοιπόν από την σάρκα στο
πνεύμα και από τα σωματικά στο μεγαλείο
του πνεύματος και θα βρεις εκεί μεν
περιτομή σαρκική, εδώ δε περιτομή
πνευματική και κάθαρση από τις αμαρτίες.
Ογδόη ημέρα είναι η περιτομή· η δε ογδόη
ημέρα είναι και η ανάσταση· της δε
αναστάσεως τύπος είναι το βάπτισμα.
Δέστε πώς από τα μικρά προοδεύουμε στα
μεγαλύτερα, από τα σωματικά στα
πνευματικότερα. Να έλθουν λοιπόν οι
Ιουδαίοι κι αυτοί και να προοδεύσουν.
Γιατί πρέπει να προοδεύσουν από τα
σαρκικά και να μην αρκεστούν σ' αυτά.
Λοιπόν
ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο οποίος
δεν ήλθε να καταλύσει τον νόμο, αλλά να
τον εκπληρώσει, περιετμήθη κι αυτός
μαζί με τους Ιουδαίους. Λέγει λοιπόν ο
Ευαγγελιστής: «Συμπληρώθηκαν
οκτώ ημέρες για την περιτομή του και
του δόθηκε το όνομα Ιησούς, όπως ονομάστηκε
από τον άγγελο προτού να συλληφθεί στην
κοιλιά της μητέρας του».
Εμείς δηλαδή παίρνουμε το όνομα μετά
την γέννησή μας, ενώ ο Ιησούς παίρνει
το όνομά του προτού να γεννηθεί·
γιατί υπήρχε και προτού να συλληφθεί.
Ονομάστηκε δε Ιησούς, επειδή το έργο
Του ήταν έργο Σωτήρος.
«Και
όταν συμπληρώθηκαν, λέει, οι ημέρες του
καθαρισμού τους σύμφωνα με τον νόμο του
Μωυσέως».
Τίνος καθαρισμού; Της Μαρίας και του
Ιωσήφ. Διέταζε δηλαδή ο νόμος, η γυναίκα
που μόλις είχε γεννήσει να καθαρίζεται
και να φυλάγει τις ημέρες και να μην
βγαίνει έξω.
«Όταν
λοιπόν συμπληρώθηκαν οι ημέρες του
καθαρισμού σύμφωνα με τον νόμο του
Μωυσέως»
— καίτοι δεν υφίστατο τέτοια ανάγκη
για την Παρθένο, αλλ' όμως εκπληρωνόταν
έτσι ο νόμος — «τον
ανέβασαν στα Ιεροσόλυμα, για να τον
προσφέρουν στον Κύριο, όπως έχει γραφή
στον νόμο του Κυρίου».
Όπου ο λόγος είναι για σωματικό καθαρισμό,
λέει «σύμφωνα
με τον νόμο του Μωυσέως»·
όπου για προσφορά του Αγίου, «όπως
έχει γραφτεί», λέει,
«στον νόμο του Κυρίου».
Όχι ότι ο νόμος του Μωυσέως δεν ήταν
νόμος του Κυρίου· διότι, όσα
λέει ένας προφήτης κινούμενος από το
Άγιο Πνεύμα, δεν τα λέει μόνος, αλλά ο
Κύριος του τα υπαγορεύει.
Επειδή όμως και ο καθαρισμός είχε
χαρακτήρα σωματικό, γι’ αυτό λέει «νόμο
του
Μωυσέως».
Όταν όμως προσφερόταν το πρωτότοκο,
λέει «κατά
τον νόμο του Κυρίου»
τιμώντας έτσι το νεογέννητο.
«Όπως
είναι γραμμένο στον νόμο του Κυρίου:
κάθε αρσενικό που διανοίγει μήτρα να
ονομαστεί άγιο και αφιερωμένο στον
Κύριο».
Αυτή
λοιπόν η φράση και η διάταξη ολόκληρη
και η αφορμή της διατάξεως βάλθηκε γι'
Αυτόν που επρόκειτο να διανοίξει μήτρα.
Γιατί όλα τα πρωτότοκα των ζώων και των
ανθρώπων ουδέποτε διάνοιξαν μήτρα, αλλά
ήταν απλώς και μόνο πρωτότοκα. Εκείνος
όμως που γεννήθηκε από μητέρα παρθένο,
Αυτός μόνο διάνοιξε μήτρα.
Κάνε μου λοιπόν την χάρη και πρόσεξε
ότι η διατύπωση όλου αυτού του νόμου
έγινε για Εκείνον μόνο που επρόκειτο
να γεννηθεί από μητέρα Παρθένο. Πώς όμως
να την κατανοούσαν οι Ιουδαίοι; Γιατί
σαν σαρκικοί που είναι, απέχουν πολύ
από του να καταλάβουν τα νοήματα της
πνευματικής διδασκαλίας.
Έπειτα
ανεβαίνουν «για
να προσφέρουν θυσία, σύμφωνα με αυτό
που λέει ο νόμος του Κυρίου, ένα ζευγάρι
από τρυγόνια ή δύο νεοσσούς από
περιστέρια»[
Λευϊτ. ε’ 11 «ἐὰν
δὲ
μὴ
εὑρίσκῃ
ἡ
χεὶρ
αὐτοῦ
ζεῦγος
τρυγόνων, ἢ
δύο νεοσσοὺς
περιστερῶν,
καὶ
οἴσει
τὸ
δῶρον
αὐτοῦ,
περὶ
οὗ
ἥμαρτε,
τὸ
δέκατον τοῦ
οἰφὶ
σεμιδάλεως περὶ
ἁμαρτίας·(:Εάν
όμως δεν έχει την οικονομική δυνατότητα,
τότε να αγοράσει και να προσφέρει ζεύγος
τρυγόνων ή δύο νεοσσούς περιστεριών,
θα προσφέρει ως θυσία για την αμαρτία,
που διέπραξε, το εν δέκατον του οιφί
σιμιγδάλι (δύο περίπου χιλιόγραμμα).)»·
Λευϊτ.ιβ’ 6 «καὶ
ὅταν
ἀναπληρωθῶσιν
αἱ
ἡμέραι
καθάρσεως αὐτῆς
ἐφ᾿
υἱῷ
ἢ
ἐπὶ
θυγατρί, προσοίσει ἀμνὸν
ἐνιαύσιον
ἄμωμον,
εἰς
ὁλοκαύτωμα,
καὶ
νεοσσὸν
περιστερᾶς
ἢ
τρυγόνα περὶ
ἁμαρτίας
ἐπὶ
τὴν
θύραν τῆς
σκηνῆς
τοῦ
μαρτυρίου πρὸς
τὸν
ἱερέα(:Όταν
δε συμπληρωθούν οι ημέρες, οι οποίες
απαιτούνται προς καθαρισμό της για τον
υιό ή την θυγατέρα που απέκτησε, θα
προσφέρει στη θύρα της Σκηνής του
Μαρτυρίου προς τον ιερέα αρνί ενός
έτους, χωρίς κανένα σωματικό ελάττωμα,
προς ολοκαύτωμα και ένα νεοσσό περιστεράς
ή μία τρυγόνα, θυσία περί αμαρτίας.»].
Έγιναν δε και αυτά τυπικά, κατά τον νόμο,
ώστε να μην υπάρχει καμιά έλλειψη στην
πιστή εκτέλεση του νόμου. Αυτά είναι
συγκεκαλυμμένα νοήματα του Μωσαϊκού
νόμου. Ας έλθουμε όμως στην εξήγηση του
Ευαγγελίου.
«Και
να, υπήρχε ένας άνθρωπος στην Ιερουσαλήμ
που ονομαζόταν Συμεών. Και ο άνθρωπος
αυτός ήταν δίκαιος και ευλαβής και το
Πνεύμα του Θεού ήταν επάνω του. Αυτός
είχε λάβει αποκάλυψη από το Άγιο Πνεύμα
ότι δεν θα τελείωνε την ζωή του προτού
δει τον Χριστό τον Κυρίου».
Γέροντας ήταν ο Συμεών και περίμενε την
εκπλήρωση της υποσχέσεως. Έμενε στον
ναό μέσα και μονολογούσε: Όπου
και να γεννηθεί, οπωσδήποτε εδώ θα
παρουσιασθεί.
«Αυτός
ήλθε κατ' έμπνευσιν του Πνεύματος στον
ναό»:
εκείνη την ώρα που οι γονείς έφερναν
εκεί το παιδί. Διότι βέβαια πολλές φορές
ερχόταν, αλλά με δική του πρόθεση. Τότε
όμως οδηγημένος από το Άγιο Πνεύμα στην
κατάλληλη στιγμή, έρχεται, για να λάβει
την εκπλήρωση της υποσχέσεως.
«Αυτός
δέχτηκε στην αγκαλιά του τον Ιησού και
ευλόγησε τον Θεό και είπε: Σήμερα αφήνεις
ελεύθερο τον δούλο σου, Δέσποτα, να
πεθάνει κατά τον λόγο σου με ειρήνη».
Από πού τον αφήνεις ελεύθερο; Από
τον στίβο της ζωής.
Γιατί είναι γεμάτα λύπη τα βιοτικά
πράγματα. Η ζωή είναι φυλακή. Εκείνος
λοιπόν ήθελε να ελευθερωθεί. Εάν όμως
κάποιος την αναχώρηση από την εδώ ζωή
την θεωρεί ζημία, αυτός δεν είναι ακόμη
τέλειος στην πίστη.
Εκείνος
όμως έλεγε: «Σήμερα
αφήνεις ελεύθερο τον δούλο σου, Δέσποτα,
να πεθάνει κατά τον λόγο σου με ειρήνη».
Διότι Αυτός
που πρόκειται να κάμει ειρήνη με τον
κόσμο έφθασε· ο Ειρηνοποιός έχει έλθει-
Εκείνος που συνδέει τον ουρανό με τη γη
και μετατρέπει τη γη σε ουρανό με την
ευαγγελική διδασκαλία, έχει καταφθάσει.
Ο
Συμεών φωνάζει: «Σήμερα
αφήνεις ελεύθερο τον δούλο σου, Δέσποτα,
να πεθάνει κατά τον λόγο σου με ειρήνη,
γιατί είδαν τα μάτια μου την σωτηρία
σου»,
λέει. Τι είναι αυτό που λέει; Προηγουμένως
δηλαδή πίστευα με την διάνοιά μου και
γνώριζα με τον λογισμό μου. Τώρα όμως
είδαν και τα μάτια μου. Και εκείνο που
προσδοκούσα με την καρδιά μου, να που
το είδαν τα μάτια μου εκπληρωμένο.
Και ποιο είναι αυτό; «Είδα»,
λέει, «την
σωτηρία σου».
Ποια σωτηρία; «Αυτήν
που ετοίμασες ενώπιον όλων των λαών».
Όχι του λαού του ενός, ούτε του λαού του
Ισραήλ μόνο, αλλά «ενώπιον
όλων των λαών».
Γιατί αυτός
που γεννήθηκε είναι Διδάσκαλος όλων
των ανθρώπων.
«Φως
που θα είναι αποκάλυψις για τους εθνικούς
και δόξα για τον λαό σου τον Ισραήλ».
Γιατί φως; Επειδή ακριβώς οι εθνικοί
βρίσκονταν στο σκοτάδι·
επειδή τα σκοτισμένα ειδωλολατρικά
έθνη φωτίζονταν.
«Φως
που θα είναι αποκάλυψις για τους εθνικούς
και δόξα για τον λαό σου τον Ισραήλ».
Εδώ η δόξα και εκεί η αποκάλυψις. Εκεί
η αρχή της διδασκαλίας, εδώ η πρόοδος
της μαθήσεως.
«Δόξα
για τον λαό σου τον Ισραήλ».
Αλλά εδώ σίγουρα θα ρωτήσει κάποιος:
Και πού είναι οι Ισραηλίτες; Έχεις τον
Πέτρο, έχεις τον Παύλο, έχεις τον Ιωάννη,
έχεις τις τρεις χιλιάδες, έχεις τις
πέντε χιλιάδες, έχεις την Εκκλησία της
Ιερουσαλήμ, έχεις αυτούς που πίστεψαν
από τις τάξεις των Ιουδαίων. Γιατί μέσα
στους πιστούς βρισκόταν το έθνος. «καὶ
εἰ
μὴ
Κύριος σαβαὼθ
ἐγκατέλιπεν
ἡμῖν
σπέρμα, ὡς
Σόδομα ἂν
ἐγενήθημεν
καὶ
ὡς
Γόμοῤῥα
ἂν
ὡμοιώθημεν(:Εάν
ο Κύριος των Δυνάμεων,ο παντοκράτορας,
δεν άφηνε για σπόρο μια μικρή εκλεκτή
μερίδα πιστού λαού ανάμεσά μας, θα είχαμε
γίνει σαν τα Σόδομα και θα είχαμε όμοια
τύχη με τα Γόμορρα για τις αμαρτίες και
τη διαφθορά μας.)»[
Ησ. α’ 9]. Διότι λέει επίσης ο Θεός:
«Κράτησα
για τον εαυτό μου επτά χιλιάδες άνδρες,
οι οποίοι δεν γονάτισαν να προσκυνήσουν
τον Βάαλ»[
Ρωμ. ια’ 4 :«ἀλλὰ
τί λέγει αὐτῷ
ὁ
χρηματισμός; κατέλιπον ἐμαυτῷ
ἑπτακισχιλίους
ἄνδρας,
οἵτινες
οὐκ
ἔκαμψαν
γόνυ τῷ
Βάαλ(:Αλλά
τι λέγει σε αυτόν ο Θεός με ειδική
αποκάλυψη; “Έχω αφήσει και έχω φυλάξει
για τον εαυτό μου επτά χιλιάδες άνδρες,
οι οποίοι δεν έκλιναν τα γόνατά τους,
για να προσκυνήσουν το είδωλο του
Βάαλ”.).·
πρβλ. Γ’ Βασ. ιθ’ 18].
Έτσι
μέσα στον λαό φυλαγόταν το σπέρμα της
πίστεως και δεν χάθηκε ο λαός — μη
γένοιτο — ούτε εξαχρειώθηκαν όλοι οι
Ιουδαίοι. Αφού
και τώρα, σ' αυτή την μακάρια κατάσταση
και κλήση των Χριστιανών πολλοί είναι
οι καλεσμένοι, λίγοι όμως οι εκλεκτοί.
Ο Χριστός δηλαδή κάλεσε όλη την οικουμένη
και ετοίμασε το άγιο τραπέζι του
Ευαγγελίου. Αλλά όταν έλθει στη Δευτέρα
Παρουσία, μπαίνει μέσα και κάνει
ξεδιάλεγμα και εξετάζει με προσοχή τους
συνδαιτυμόνες. Κι αν βρει κανένα να μη
έχει ένδυμα κατάλληλο για γάμο του λέει:
«ἑταῖρε,
πῶς
εἰσῆλθες
ὧδε
μὴ
ἔχων
ἔνδυμα
γάμου;(:Φίλε,
πώς μπήκες εδώ μέσα χωρίς γαμήλιο
ένδυμα;)»[
Ματθ. κβ’ 12]. Και θα τον βγάλει έξω, καθώς
ακούσαμε στα Ευαγγέλια. Ώστε,
όπως και εκεί έγινε εκλογή, έτσι και εδώ
θα γίνει εκλογή.
Μήπως
δηλαδή, επειδή έχουμε κληθεί, πρέπει
στο εξής να αλοζονευόμαστε, σαν να
έχουμε, αλήθεια, εξασφαλίσει την
τελειότητα;
Λοιπόν, η πτώση εκείνων ας γίνει δική
μας ασφάλεια. Έτσι, αγαπητέ, ούτε ο λαός
χάθηκε ολόκληρος, ούτε όλος εξαχρειώθηκε,
ούτε όλος απίστησε, ούτε όλος κατεδίωξε
τους Αποστόλους, αλλά με το κήρυγμα των
Αποστόλων πίστεψαν αμέσως τρεις χιλιάδες,
χωρίς τις γυναίκες και τα παιδιά. Και
έγινε στην Ιερουσαλήμ Εκκλησία
αναρίθμητη, ενώ ακόμη δεν είχε καταστραφεί
ο Ναός, ενώ ακόμη δεν είχαν εκδιωχτεί
oι Ιουδαίοι, ενώ ακόμη δεν είχε γκρεμισθεί
η Ιερουσαλήμ. Οικοδομήθηκε Εκκλησία
και τα λόγια του Ιωάννη του Βαπτιστού
έγιναν ξεκάθαρη αλήθεια: «ἐκεῖνον
δεῖ
αὐξάνειν,
ἐμὲ
δὲ
ἐλαττοῦσθαι(:Εκείνος
πρέπει να αυξάνει, εγώ δε, ο πρόδρομός
Του, να μικραίνω, ώστε όλοι πλέον να
ακολουθούν Εκείνον και όχι εμένα.)»[
Ιωάν. γ’ 30].
Ο
Συμεών λοιπόν που είναι προφήτης λέγει:
«Δόξα
για τον λαό σου τον Ισραήλ».
Γιατί ήταν
δόξα γι' αυτούς που προσδοκούσαν, η
συνάντηση Εκείνου τον οποίο προσδοκούσαν.
Και
αναλογίζονταν ο Ιωσήφ και η Μαρία αυτά
που άκουγαν: Ο
άγγελος έφερε την ευχάριστη είδηση, οι
μάγοι Τον γνώρισαν, οι ποιμένες Τον
έμαθαν, οι στρατιές των αγγέλων χόρευαν,
το αστέρι από πάνω Τον ανήγγειλε, ο
Συμεών προφητεύει, η Άννα η κόρη του
Φανουήλ προφητεύει, η γη αγαλλόταν, ο
ουρανός μίλησε με το αστέρι, οι μάγοι
αρνήθηκαν τον τύραννο, οι ποιμένες
προσκύνησαν τον Αρχιποιμένα, όλα Τον
γνώρισαν, η μητέρα ήξερε, ο Ιωσήφ
πληροφορήθηκε, έτρεμαν για όσα έγιναν,
όμως κατάλαβαν την έκβαση των γεγονότων.
«Και
ο Συμεών τους ευλόγησε και είπε στην
Μαριάμ την μητέρα του: Αυτός πρόκειται
να γίνει πτώση και έγερση για πολλούς
μέσα στον Ισραήλ και σημείο αντιλεγόμενο».
Πτώση για ποιους; Σαφώς γι' αυτούς που
απιστούν, αυτούς που αντιλέγουν, αυτούς
που Τον σταυρώνουν. Και έγερση για
ποιους; Αυτούς που Τον αναγνωρίζουν και
Τον ομολογούν με ευγνωμοσύνη.
«Και
σημείο αντιλεγόμενο».
Ποιο σημείο αντιλεγόμενο; Το
σημείο του Σταυρού,
που η Εκκλησία το θεωρεί σωτηρία του
κόσμου, που οι Ιουδαίοι το εχθρεύονται
και που πολλές φορές και ο ουρανός το
διεκήρυξε. Αμφισβητείται το σημείο, για
να νικήσει η αλήθεια. Γιατί χωρίς αντίλογο
δεν μπορεί να γίνει ολοκληρωμένη νίκη.
Έπρεπε λοιπόν να εμφανισθεί η αντιλογία,
για να εκδώσει την απόφασή του ο δικαστής,
αφού μακροθυμήσει μέχρι το τέλος των
αιώνων. Γι' αυτό λέει «και
σημείο αντιλεγόμενο».
Αντιλέγουν δε εκείνοι που απιστούν.
«Και
συ»,
λέει, «θεωρείσαι
μητέρα.
Άραγε
λοιπόν εσύ θα μείνεις εκτός πειρασμού,
επειδή συμφώνησες να γίνεις μητέρα,
επειδή Τον γέννησες, επειδή έκρινες
καλό να Του δανείσεις την μήτρα σου;
(Διότι η κοιλιά σου έγινε δοχείο της
ενεργείας του Αγίου Πνεύματος). Άραγε
λοιπόν θα μείνεις εκτός πειρασμού,
επειδή έγινες Θεοτόκος, επειδή συνέλαβες
χωρίς πείρα γάμου, επειδή καταστάθηκες
Μητέρα του Δημιουργού σου; Άραγε εσύ θα
μείνεις εκτός πειρασμού; Ούτε κι εσύ θα
μείνεις εκτός πειρασμού, αλλά «κι
εσένα την ίδια μια ρομφαία θα σου
διαπεράσει την ψυχή».
«Γιατί,
Κύριε μου; Σε τι αμάρτησα;».
- « Σε
τίποτε δεν αμάρτησες βέβαια. Όταν όμως
Τον δεις κρεμασμένο στον Σταυρό, όταν
Τον δεις να υποφέρει για όλο τον κόσμο,
όταν δεις στον Σταυρό τα χέρια Του
τρυπημένα και καρφωμένα στο ξύλο, τότε
θα αρχίσεις να αμφιβάλλεις και να λες:
Αυτός είναι εκείνος για τον οποίο μου
μίλησε ο άγγελος; Αυτός είναι εκείνος
στον οποίο έγινε το θαύμα της συλλήψεως;
Παρθένος ήμουν και γέννησα και έμεινα
πάλι παρθένος. Γιατί λοιπόν Αυτός
σταυρώνεται;»
«Κι
εσένα την ίδια μια ρομφαία θα σου
διαπεράσει την ψυχή».
Ώστε, σύμφωνα με την προφητεία του
δικαίου Συμεών, κανένας δεν έμεινε εκτός
πειρασμού. Ο Πέτρος, ο κορυφαίος από
τους μαθητές, Τον αρνήθηκε τρεις φορές.
Οι άλλοι μαθητές Τον εγκατέλειψαν και
έφυγαν. Ούτε είχε άλλωστε ο τσομπάνος
ανάγκη από τα πρόβατα για να τον
προστατεύσουν, ενόσω αυτός έδιωχνε τους
λύκους, ούτε ο αγωνιστής είχε ανάγκη
από βοηθούς, αλλά όλοι τους έφυγαν. Και
ο Χριστός έμεινε μόνος κρεμασμένος στον
Σταυρό σαν κριάρι έτοιμο για θυσία.
Λοιπόν και αυτής την ψυχή την διαπέρασε
η ρομφαία: ο
πειρασμός δηλαδή και η αμφιβολία.
«Κι
εσένα την ίδια μια ρομφαία θα σου
διαπεράσει την ψυχή, ώστε να αποκαλυφθούν
από πολλές καρδιές οι λογισμοί».
Πάσχει λοιπόν ο Ιησούς, για να ελέγξει
την απιστία και για να γεμίσει από
ευγνωμοσύνη τις καρδιές αυτών που Τον
πιστεύουν. Αντιλέγεται το σημείο, για
να ελεγχθούν αυτοί που αντιλέγουν από
κακία. Γιατί,
αν η αλήθεια ήταν από κάθε άποψη
αναντίρρητη για τους ανθρώπους, τότε η
ευσέβεια θα έμενε αδοκίμαστη. Όμως με
το να γίνεται παραχώρηση στην αντιλογία,
δοκιμάζεται η ελεύθερη εκλογή της
αλήθειας.
Αντιλέγεται το σημείο. Γιατί πώς αλλιώς
θα δοκιμάζονταν οι μάρτυρες στους
διωγμούς; Πώς θα αγωνίζονταν και θα
αναδεικνύονταν νικητές με την καρτερία
τους; Δες πόσο ωφέλησε η αντιλογία, αφού
έφτιαξε όχι πιστούς απλώς, όπως θα έλεγε
κανείς, αλλά και μάρτυρες που έφθασαν
μέχρι τα βασανιστήρια και τον θάνατο
και παρουσίασαν μια απόδειξη της χάριτος
του Χριστού με την καρτερία τους.
Όταν
λοιπόν ο Συμεών λέει «οὗτος
κεῖται
εἰς
πτῶσιν
καὶ
ἀνάστασιν
πολλῶν
ἐν
τῷ
Ἰσραὴλ
καὶ
εἰς
σημεῖον
ἀντιλεγόμενον
»,
εννοείται
ότι ούτε την πτώση την προξενεί Αυτός,
ούτε την Ανάσταση την προσφέρει με την
βία, αλλά
«κεῖται
εἰς
πτῶσιν»
αυτών που σκοντάφτουν στον λίθο του
προσκόμματος και «εἰς
ἀνάστασιν»
εκείνων που πιστεύουν με την αγαθή τους
προαίρεση. Διότι λέει «κεῖται».
Σαν να έλεγε κανείς: Το φως ανατέλλει
για να βλέπουν οι υγιείς, ενώ αυτοί που
τους πονούν τα μάτια να απομακρυνθούν
ακόμη περισσότερο από την λάμψη του
φωτός. Γιατί πώς αλλιώς θα ήταν δυνατόν
οι πρώτοι να πέσουν και να είναι
αξιοκατάκριτοι, ενώ οι δεύτεροι να
σηκωθούν με χρηστές ελπίδες που
προέρχονται από την καλή τους προαίρεση,
αν δεν υπήρχε το «αντιλεγόμενο σημείο»;
Γιατί λέει ο Συμεών «καὶ
εἰς
σημεῖον
ἀντιλεγόμενον»;
Για να μην προξενήσει η αντιλογία απορία
στους πιστούς. Το να αμφισβητείται δε
και η αλήθεια του Θεού, είναι φανερό ότι
αυτό γίνεται, επειδή το επιτρέπει ο
Θεός. Κανένας
δηλαδή δεν μπορεί να προβάλει καμιά
αντίρρηση, αν δεν το επιτρέψει αυτό ο
Θεός. Είναι όντως αναγκαία η παραχώρηση
αυτή εκ μέρους του Θεού, για να φανερωθούν
οι άξιοι.
Θα
έλθει όμως εποχή που δεν θα υπάρχει πια
καμιά αντίρρηση. Όταν δηλαδή το σημείο
του Σταύρου θα λάμψει σαν προάγγελος
του Κυρίου από τον ουρανό, και τότε« ἐν
τῷ
ὀνόματι
Ἰησοῦ
πᾶν
γόνυ κάμψῃ
ἐπουρανίων
καὶ
ἐπιγείων
καὶ
καταχθονίων, καὶ
πᾶσα
γλῶσσα
ἐξομολογήσηται
ὅτι
Κύριος Ἰησοῦς
Χριστὸς
εἰς
δόξαν Θεοῦ
πατρός(: Και
τότε θα καμφθεί στο όνομα του Ιησού κάθε
γόνατο με ευλάβεια και σεβασμό και να
προσκυνήσουν τον Ιησού οι επουράνιοι
άγγελοι και οι επίγειοι άνθρωποι και
αυτά ακόμη τα πονηρά πνεύματα, που είναι
στα καταχθόνια, να υποταχθούν με φόβο
και τρόμο ενώπιον της θείας Του δυνάμεως
και δόξης. Και
έτσι κάθε γλώσσα να διαλαλήσει με όλη
της την δύναμη, ότι ο Ιησούς Χριστός
είναι Κύριος του ουρανού και της γης·
και η διακήρυξη αυτή θα γίνεται εις
δόξαν του Θεού και Πατρός (ο οποίος έτσι
σχεδίασε την σωτηρία των ανθρώπων και
την δόξα του ενανθρωπήσαντος Υιού
Του).»[
Φιλιπ. β’ 10-11].
Όσο
δηλαδή το σημείο αυτό φαίνεται μόνο του
και είναι απλό σημείο και δεν φαίνεται
πουθενά ο σημαινόμενος, το σημείο θα
αντιλέγεται. Όταν όμως ο ίδιος ο
σημαινόμενος αποκαλύψει τον εαυτό Του
κατά την Δευτέρα Παρουσία, τότε πια
κανείς δεν θα τολμά να αντιλογήσει στο
σημείο, γιατί
ο σημαινόμενος θα έχει καταφθάσει με
ολοφάνερη την θεότητά Του εναντίον
εκείνων που Τον αρνούνται.
Τότε εκείνοι που προηγουμένως είχαν
δεχθεί το σημείο του Σταυρού θα δοξασθούν
από Αυτόν που εκείνο υποδήλωνε, ενώ
εκείνοι που αμφισβήτησαν το σημείο, θα
καταδικασθούν από τον υποδηλωθέντα.
Και
αυτό θα είναι τότε το τέλος της αντιλογίας,
το τέλος της πλάνης, το τέλος της
αμφιβολίας, το τέλος της απιστίας, η
αρχή δε των βραβείων και των στεφάνων.
Αυτά μακάρι όλοι μας να τα επιτύχουμε
με την χάρη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού,
στον Οποίο ανήκει η δόξα και το κράτος
στους ατελεύτητους αιώνες. Αμήν.
ΠΗΓΕΣ:
- Περιοδικό «Αγιορείτικη μαρτυρία», τριμηνιαία έκδοσις Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου
- http://users.sch.gr/aiasgr/Kainh_Diathikh/Biblia/Kainh_Diathikh.htmπηγή:ἠλεκτρονικό ταχυδρομεῖο
Ὅσιος Ἰάκωβος ὁ Ἀσκητής - Ὁ βιαστὴς καὶ δολοφόνος Ἅγιος!
Ὁ Ὅσιος πατὴρ ἠμῶν Ἰάκωβος ὁ Ἀσκητής, ἐν εἰρήνη τελειοῦται,
εἰς τὴν 28ην Ἰανουαρίου
Ὁ βίος τοῦ Ὁσίου Ἰακώβου τοῦ ἀσκητοῦ, σύμφωνα μὲ τὸ μικρὸ καὶ τὸ μέγα συναξαριστή, μεταφρασμένος στὴ νεοελληνικὴ
Ἐπιμέλεια: Ἠλιάδης Χριστόδουλος
Ο Ὅσιος αὐτὸς ἀφήνοντας ὅλα τὰ ἐγκόσμια, πῆγε νὰ κατοικήσει σὲ μία σπηλιὰ δίπλα σὲ μία κωμόπολη, τὴν Πορφυριώνη καὶ ἔμεινε ἐκεῖ γιὰ δεκαπέντε χρόνια. Τόσο
πολὺ πρόκοψε στὴν ἀρετὴ καὶ στὴν ἄσκηση, ὥστε τὸν ἀξίωσε ὁ Θεὸς νὰ κάνει
θαύματα. Ἔβγαζε δαιμόνια, γιάτρευε ἀσθένειες καὶ ἀνίατα πάθη, ἀλλὰ ἔκανε καὶ ἄλλα
διάφορα παρόμοια θαύματα. Μ’ αὐτὸν τὸν τρόπο, ἔγινε γνωστὸς καὶ περιβόητος στὴ
γύρω περιοχὴ καὶ πολλοὶ πήγαιναν στὸ κελί του γιὰ νὰ ὠφεληθοῦν. Δὲν πήγαιναν
μόνο εὐσεβεῖς, ἀλλὰ καὶ δυσεβεῖς Σαμαρεῖτες, τοὺς ὁποίους νουθετοῦσε μὲ τὶς Θεῖες
γραφὲς καὶ τοὺς ἐπέστρεφε πρὸς τὴν εὐσέβεια.
Ὁ φθονερὸς διάβολος ὅμως, βλέποντας τὴ μεγάλη ὠφέλεια ποὺ δεχόταν ὁ λαὸς ἀπ’ τὸν Ὅσιο, τὸν μίσησε καὶ προσπάθησε νὰ τὸν καταδιώξει. Χρησιμοποίησε
λοιπὸν γιὰ ὄργανό του ἕναν Σαμαρείτη καὶ μπῆκε μέσα του. Αὐτὸς μάζεψε ὅλους τούς
συγγενεῖς καὶ τοὺς φίλους του, μὲ τοὺς ὁποίους ἄρχισε ν’ ἀναζητεῖ τρόπους, ὥστε
νὰ καταφέρει νὰ διώξει τὸν Ὅσιο ἀπ’ τὸ κελί του. Ἀφοῦ σκέφτηκαν λοιπὸν πολλὰ ἐναντίον
του, κατέληξαν στὸ νὰ δώσουν εἴκοσι φλουριὰ σὲ μία πόρνη καὶ τῆς ὑποσχέθηκαν ὅτι
θὰ τῆς δώσουν πολλὰ περισσότερα ἂν καταφέρει νὰ παγιδέψει τὸν Ὅσιο, ὥστε νὰ βροῦν
ἀφορμὴ γιὰ νὰ τὸν διώξουν ἀπ’ τὴν περιοχή τους. Πῆγε λοιπὸν ἡ ἄσωτη γυναίκα,
μόλις νύχτωσε, στὸ κελὶ τοῦ Ὁσίου, χτύπησε τὴν πόρτα καὶ τὸν παρακάλεσε νὰ τὴ
δεχτεῖ μέσα. Ἐκεῖνος δὲν ἤθελε νὰ τῆς ἀνοίξει, ἀλλὰ αὐτὴ ἔμεινε ἐκεῖ γιὰ πολλὴ ὥρα
καὶ τὸν παρακαλοῦσε κλαίγοντας χωρὶς νὰ ντρέπεται. Ὥσπου ὁ Ὅσιος ἄνοιξε τὴν
πόρτα καὶ μόλις τὴν εἶδε πίστεψε ὅτι εἶναι δαιμονικὴ ἐνέργεια. Ἔκλεισε λοιπὸν
πάλι τὴν πόρτα καὶ ἄρχισε νὰ προσεύχεται, γιὰ νὰ τὸν λυτρώσει ὁ Θεὸς ἀπ’ αὐτὸν
τὸν πειρασμό.
Ψήφισμα κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας γιά τό θέμα τοῦ ὀνόματος τοῦ κράτους τῶν Σκοπίων.
Στή
Βέροια, σήμερα Παρασκευή 26 Ἰανουαρίου 2018 στο Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο,
πραγματοποιήθηκε Σύναξις ἁπάντων τῶν κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βεροίας,
Ναούσης καί Καμπανίας.
Κατά τήν Σύναξη εἰσηγήθηκε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης
Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας κ. Παντελεήμων σχετικά μέ τίς ἐξελίξεις στή
διαπραγμάτευση γιά τήν ὀνομασία τοῦ Κράτους τῶν Σκοπίων. Ἀκολούθησε ἐκτεταμένη
συζἠτησις καί στό τέλος τῆς Συνάξεως ἐγρίθηκε ὁμοφώνως τό κατωτέρω ψήφισμα:
ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΒΕΡΟΙΑΣ, ΝΑΟΥΣΗΣ ΚΑΙ
ΚΑΜΠΑΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ
Στήν
κρίσιμη αὐτή ὥρα τῶν διαπραγματεύσεων γιά τό ὄνομα τοῦ κράτους τῶν Σκοπίων καί
τήν προτεινόμενη χρήση ἀπό αὐτό τοῦ ὀνόματος «Μακεδονία» ἔχοντας συναίσθηση τῆς
εὐθύνης μας ὡς κληρικῶν ἀλλά καί ὡς Ἑλλήνων πολιτῶν πού διακονοῦμε στή
Μακεδονία, σέ μία περιοχή γιά τήν ὁποία ἀγωνίσθηκαν καί θυσιάσθηκαν οἱ πατέρες
μας, γιά ἕνα θέμα ὄχι μόνο πολιτικό ἀλλά κυρίως ἐθνικό, ἐκφράζουμε δημόσια τήν ἀνησυχία
μας γιά τίς συζητούμενες ἐξελίξεις καί συμμεριζόμαστε ἀπολύτως τήν ἀνησυχία τοῦ
λαοῦ μας.
1.
Θεωροῦμε ὅτι ἡ χρήση τοῦ ὀνόματος «Μακεδονία» ἀπό τό γειτονικό κράτος τῶν
Σκοπίων σέ συνδυασμό μέ τό σύνταγμά του ἐκφράζει ἀλυτρωτικές διεκδικήσεις εἰς
βάρος τῆς χώρας μας καί τῆς Μακεδονίας μας, πού βασίζονται στόν σφετερισμό τῆς ἱστορίας
καί τῶν μνημείων μας, τά ὁποῖα ἀποτελοῦν ἀψευδεῖς μάρτυρες τῆς ἑλληνικότητος τῆς
Μακεδονίας.
Συνοδική Ἐγκύκλιος τῆς Ἱερᾶς ἐπαρχιακής Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης, περί τῆς ὀνομασίας τῶν Σκοπίων
Ἀριθμ.
Πρωτ. 65
Ἐν
Ἡρακλείῳ, τῇ 22ᾳ Ἰανουαρίου 2018
Πρός
τούς Αἰδεσιμωτάτους Κληρικούς, τούς Ὁσιωτάτους Μοναχούς
καί τόν εὐσεβῆ Λαό τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης
τούς Αἰδεσιμωτάτους Κληρικούς, τούς Ὁσιωτάτους Μοναχούς
καί τόν εὐσεβῆ Λαό τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης
Ἀγαπητοί
ἀδελφοί,
Ἡ
Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης, στή Συνεδρία Της, τῆς 16ης Ἰανουαρίου
2018, ἀσχολήθηκε ἀναλυτικά μέ τό θέμα τῆς ὀνομασίας τῶν Σκοπίων, τό ὁποῖο
συζητεῖται τίς ἡμέρες αὐτές καί ἀποφάσισε ὁμόφωνα, ὄχι μόνο νά κοινοποιήσει τίς
θέσεις Της πρός κάθε ἁρμόδιο καί ὑπεύθυνο παράγοντα τῆς Πολιτείας μας, μέ
κατάλληλα Συνοδικά Γράμματα, ἀλλά καί νά ἐξαπολύσει τή Συνοδική αὐτή Ἐγκύκλιο
γιά τήν ἐνημέρωση τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου, τῶν Μοναστικῶν Ἀδελφοτήτων καί τοῦ εὐσεβοῦς
Κρητικοῦ Λαοῦ, ὅλων ἐσᾶς, γιά τό σπουδαῖο τοῦτο Ἐθνικό θέμα.
Ἀρχικά,
καί σέ σχέση μέ ὅσα δημοσιεύθηκαν σέ κάποια Μέσα Γενικῆς Ἐνημερώσεως, γιά «ἐρωτήματα»
κύκλων τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος: «ἄν ἡ Ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας ἀποφάσισε
νά συμπορευθεῖ μέ τό νεοναζιστικό μόρφωμα τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς», ἡ Ἐκκλησία τῆς
Κρήτης, δηλώνει ξεκάθαρα καί κατηγορηματικά, ὅτι δέν ταυτίζεται καί δέν
συμπορεύεται μέ τή Χρυσή Αὐγή, οὔτε μέ ὁποιοδήποτε ἄλλο Κόμμα ἤ Πολιτικό Φορέα.
Eνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 29-1-2018 ἕως 31-1-2018
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Εἴθε
ὁ ἐνανθρωπήσας δι' ἡμᾶς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός νά μᾶς χαρίζει μετάνοια, κάθαρση ἀπό τά πάθη καί ἀληθινά ὀρθόδοξη πίστη καί ζωή.
Εἴθε
καί ἐμεῖς νά ἀγωνιζόμαστε ζώντας ἀσκητικά καί μυστηριακά μέσα στήν μόνη
ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Μία, Ἅγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξη
Ἐκκλησία μας.
Ἔτσι θά μετέχουμε στήν θεία Του εὐλογία σ' ὅλη τήν διάρκεια τοῦ νέου ἔτους, ἀλλά καί στήν αἰωνιότητα.
Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο
http://hristospanagia3.blogspo t.gr, τήν ἱστοσελίδα http://hristosp anagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanal ysi.blogspot.gr γιά τίς 29-1-2018 ἕως 31-1-2018
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospa
- ▼ Ιανουαρίου (412)
- ▼ 31 Ιαν (12)
- Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτ...
- Ἡδονές, πλούτη, δόξα
- Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Στὴν Κυριακή Τελώνου ...
- Δύο θαυμαστές πράξεις ἐλέους τοῦ ὁσίου Ἀμμωνᾶ (26 ...
- Σύνδεσμος Κληρικῶν Ἑλλάδος: Θά παραστοῦμε στό συλλ...
- Ὁ Βίος τοῦ Ἁγίου Κυπριανοῦ καί διδαχή γιά τά μάγια...
- Ὁ γέροντας Ἐφραίμ Κατουνακιώτης, ἀπαντᾶ..
- Δελτίου Τύπου Ὀρθοδόξων Χριστιανικῶν Σωματείων Ἀθή...
- Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Πολλοί λένε ὅτι ἡ...
- Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 31 Ἰανουαρίου
- 31 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Κύρου και Ιωάννου των ...
- 30 Ἰανουαρίου. Κύρου καί Ἰωάννου τῶν ἀναργύρων. Ἁγ...
- ▼ 30 Ιαν (13)