Τά καρναβάλια. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Τά καρναβάλια. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-2-2017 (Συζήτηση μέ προσκυνητές καθ' ὁδόν), Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr/, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

Γιά τό ὅτι δέν πρέπει νά κρίνουμε τόν πλησίον μας, μέρος α΄

ΣΤ΄ Διδασκαλία

ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΜΕ

ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΜΑΣ

Ἀββᾶ Δωροθέου ἔργα ἀσκητικά

Ἄν θυμόμασταν, ἀδελφοί μου, τά λόγια τῶν ἁγίων Γερόντων ἄν τά μελετούσαμε, δύσκολα θά πέφταμε στήν ἁμαρτία, δύσκολα θά παραμελούσαμε τούς ἑαυτούς μας. Γιατί ἄν, ὅπως ἀκριβῶς μᾶς συμβούλευσαν ἐκεῖνοι, δέν καταφρονούσαμε τά μικρά καί ὅσα θεωροῦμε ἀσήμαντα, δέν θά φτάναμε νά πέσουμε στά μεγάλα καί βαριά. Πάντοτε σᾶς λέω, ὅτι ἀπό αὐτά τά μικρά, δηλαδή ἀπό τό νά λέμε: «τί σημασία ἔχει αὐτό, τί σημασία ἔχει ἐκεῖνο;», κακοσυνηθίζει ἡ ψυχή καί ἀρχίζει νά μήν δίνει σημασία καί στά μεγάλα. Ξέρεις πόσο μεγάλη ἁμαρτία εἶναι νά κρίνεις τόν πλησίον; Πραγματικά, τί μπορεῖ νά εἶναι βαρύτερο ἀπ᾿ αὐτό; Τί ἄλλο μισεῖ τόσο πολύ καί ἀποστρέφεται ὁ Θεός σάν τήν κατάκριση; Ὅπως ἀκριβῶς εἶπαν καί οἱ Πατέρες, δέν ὑπάρχει χειρότερο πράγμα ἀπό αὐτήν.

Καί ὅμως λένε ὅτι ἀπό αὐτά τά μικροπράγματα φτάνει κανείς σ᾿ αὐτό τό τόσο μεγάλο κακό. Ἀπό τό νά δεχτεῖ μιά μικρή ὑποψία γιά τόν πλησίον, ἀπό τό νά λέει: «Τί σημασία ἔχει ἄν ἀκούσω τί λέει αὐτός ὁ ἀδελφός; Τί σημασία ἔχει ἄν δῶ ποῦ πάει αὐτός ὁ ἀδελφός ἤ τί πάει νά κάνει αὐτός ὁ ξένος;» ἀρχίζει ὁ νοῦς νά ἀφήνει τίς δικές του ἁμαρτίες καί ν᾿ ἀπασχολεῖται μέ τή ζωή τοῦ πλησίον. Ἀπό ἐκεῖ φτάνει κανείς στήν κατάκριση, στήν καταλαλιά, στήν ἐξουδένωση. Ἀπό ἐκεῖ πέφτει σ᾿ ὅσα κατακρίνει. Ἐπειδή δέν φροντίζει γιά τίς δικές του κακίες ἐπειδή δέν κλαίει, ὅπως εἶπαν οἱ Πατέρες¹, τόν πεθαμένο ἑαυτόν του, δέν μπορεῖ σέ τίποτα ἀπολύτως νά διορθώσει τόν ἑαυτόν του, ἀλλά πάντοτε ἀπασχολεῖται μέ τόν πλησίον. Καί τίποτα δέν παροργίζει τόσο τό Θεό, τίποτα δέν ξεγυμνώνει τόσο τόν ἄνθρωπο καί δέν τόν ὁδηγεῖ στήν ἐγκατάλειψη, ὅσο ἡ καταλαλιά, ἡ κατάκριση καί ἡ ἐξουδένωση τοῦ πλησίον.