Ὁ Χρυσός Κανόνας, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, 29-9-2013

Ὁ Χρυσός Κανόνας,Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης.Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 29-09-2013 (Κήρυγμα στόν Ἱ.Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν), http://hristospanagia3.blogspot.gr/, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

«Ὑπάρχει δέ καί κοσμική ὑπερηφάνεια καί καλογερική»

Β΄ Διδασκαλία

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ

Ἀββᾶ Δωροθέου ἔργα ἀσκητικά

«Ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες, ὅτι Θεοῦ μαθηταί ἐσμέν,

οὐχ ὅτι τά δαιμόνια ἡμῖν ὑπακούουσιν,

ἀλλ᾿ ὅτι τά ὀνόματα ἡμῶν γέγραπται ἐν τῷ οὐρανῷ τῆς ταπεινώσεως»

Ἰωάν. Κλίμ. P.G. 88, 1000A

Ὑπάρχει δέ καί κοσμική ὑπερηφάνεια καί καλογερική. Κοσμική ὑπερηφάνεια ἔχει κανείς ὅταν ὑπερηφανεύεται εἰς βάρος τοῦ ἀδελφοῦ του ὅτι εἶναι πιό πλούσιος ἤ πιό ὄμορφος ἤ πιό καλοντυμένος ἤ πιό γενναῖος ἀπ᾿ αὐτόν. Ὅταν λοιπόν βλέπουμε ὅτι κενοδοξοῦμε μ᾿ αὐτά ἤ ὅτι τό μοναστήρι μας εἶναι πιό μεγάλο ἤ πιό πλούσιο ἤ ὅτι ἔχουμε πολλούς ἀδελφούς, πρέπει νά ξέρουμε ὅτι βρισκόμαστε ἀκόμα στό στάδιο τῆς κοσμικῆς ὑπερηφάνειας. Συμβαίνει ὅμως πολλές φορές νά κενοδοξεῖ κανείς καί γιά μερικά φυσικά χαρίσματα. Νά τί ἐννοῶ. Κενοδοξεῖ ὅτι ἔχει καλή φωνή καί ψάλλει ὡραῖα, ἤ ὅτι εἶναι ἐπιτήδειος καί ἐργάζεται μέ ἐπιμέλεια καί ἀκρίβεια καί ὑπηρετεῖ ἄδολα. Αὐτά εἶναι πιό ἐξευγενισμένα ἀπό τά πρῶτα, ὅμως καί αὐτά ἀνήκουν στό χῶρο τῆς κοσμικῆς ὑπερηφάνειας.

Καλογερική ὑπερηφάνεια ἔχει κανείς ὅταν κενοδοξεῖ ὅτι ἀγρυπνεῖ, ὅτι εἶναι νηστευτής, εὐλαβής, ἐνάρετος, σπουδαῖος. Συμβαίνει δέ πολλές φορές νά ταπεινώνεται κανείς γιά νά δοξαστεῖ. Αὐτά ἀνήκουν στό χῶρο τῆς καλογερικῆς ὑπερηφάνειας. Εἶναι βέβαια προτιμότερο, ἄν δέν μποροῦμε ἐντελῶς νά νικήσουμε τήν ὑπερηφάνεια, νά ὑπερηφανευόμαστε γιά τά μοναχικά καί ὄχι γιά τά κοσμικά προτερήματα. Νά, εἴπαμε λοιπόν ποιά εἶναι ἡ πρώτη ὑπερηφάνεια καί ποιά ἡ δεύτερη. Παρόμοια εἴπαμε ποιά εἶναι ἡ κοσμική καί ποιά ἡ καλογερική. Ἄς μάθουμε τώρα καί ποιές εἶναι οἱ δυό ταπεινώσεις.

Προσευχή -ἀκολουθία γιά τήν Μακεδονία μας. Π.Διονύσιος Ταμπάκης

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.

Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.

Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, ὁ Πανταχοῦ Παρὼν καὶ τὰ Πάντα Πληρῶν, ὁ Θησαυρός τῶν Ἀγαθῶν καὶ Ζωῆς Χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος καὶ σῶσον, Ἀγαθὲ τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβεὶμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν.

Απολυτίκιον Αγίου  Ῥωμανού(*)  Ἐπισκόπου Μακεδονίας.

Ἦχος δ’

Κανόνα πίστεως καὶ εἰκόνα πραότητος, ἐγκρατείας Διδάσκαλον, ἀνέδειξέ σε τῇ ποίμνῃ σου, ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια· διὰ τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια, Πάτερ Ἱεράρχα Ρωμανέ πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ψαλμος 19

ΕΠΑΚΟΥΣΑΙ σου Κύριος ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως, ὑπερασπίσαι σου τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ ᾿Ιακώβ.  ἐξαποστείλαι σοι βοήθειαν ἐξ ἁγίου καὶ ἐκ Σιὼν ἀντιλάβοιτό σου.  μνησθείη πάσης θυσίας σου καὶ τὸ ὁλοκαύτωμά σου πιανάτω.  δῴη σοι Κύριος κατὰ τὴν καρδίαν σου καὶ πᾶσαν τὴν βουλήν σου πληρώσαι. 

Ὁ ἅγιος Παρθένιος, ἐπίσκοπος Λαμψάκου καί ὁ δαιμονισμένος.

Ο Παρθένιος ήταν γιος διακόνου και καταγόταν από την επαρχία της Μελιτουπόλεως. Ώς παιδί μνημόνευε τα λόγια του Ευαγγελίου και αγωνιζόταν να τα εφαρμόσει. Εγκαταστάθηκε κοντά σε μια λίμνη, όπου ψάρευε. Πουλούσε τα ψάρια και μοίραζε τα χρήματα στους φτωχούς. Κατά Θεία Οικονομία εξελέγη επίσκοπος Λαμψάκου. Ώς επίσκοπος απάλλαξε την πόλη από τούς ειδωλολάτρες, έκλεισε τούς ειδωλολατρικούς ναούς, έκτισε πολλές εκκλησίες και ενίσχυσε τούς χριστιανούς στην Πίστη. Με την προσευχή του θεράπευε κάθε είδους ασθένεια και εξέβαλλε τα πονηρά πνεύματα.

 Όταν κάποτε θέλησε να εκβάλει ένα πονηρό πνεύμα από κάποιον δαιμονισμένο, το πνεύμα τον ικέτεψε να μην το κάνει. Ό Παρθένιος του είπε: «Θά σου επιτρέψω να εισέλθεις σε άλλον άνθρωπο και σ’ αυτόν να κατοικήσεις». Το πονηρό πνεύμα ρώτησε: «Ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος;».

Μεγάλου Φωτίου: Ἐγκύκλιος Ἐπιστολή ὅπου γίνεται ἀνάλυση μερικῶν ζητημάτων, καί ὅτι δέν πρέπει νά λέμε ὅτι τό Πνεῦμα ἐκπορεύεται ἐκ τοῦ Πατρός καί τοῦ Ὑιοῦ, ἀλλά μόνο ἐκ τοῦ Πατρός.

ΜΕΓΑΛΟΥ ΦΩΤΙΟΥ

Εγκύκλιος Επιστολή προς τους της Ανατολής αρχιερατικούς θρόνους, Αλεξανδρείας και των λοιπών, όπου γίνεται ανάλυση μερικών κεφαλαιωδών ζητημάτων, και ότι δεν πρέπει να λέμε ότι το Πνεύμα εκπορεύεται εκ του Πατρός και του Υιού, αλλά μόνο εκ του Πατρός.

 

(απόδοση στην νέα ελληνική)

(ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ 866)

Δεν υπήρξε ποτέ, καθώς φαίνεται, στον πονηρό κορεσμός των κακών, ούτε τέλος των επινοημάτων και τεχνασμάτων, τα οποία εξ αρχής μελέτησε να θέσει σε εφαρμογή κατά του ανθρωπίνου γένους. Αλλά πριν από την εν σάρκα παρουσία του Δεσπότη, με αμέτρητες απάτες έκανε υποχείριο τον άνθρωπο, παροδηγώντας τον σε πράξεις αφύσικες και παράνομες, δια των οποίων έλαβε απόλυτη εξουσία επάνω του και μετά από αυτά δεν αμέλησε με μύριες πλάνες και δολώματα να υποσκελίσει και παρασύρει όσους του έδειχναν εμπιστοσύνη. Γι’ αυτό οι Σίμωνες και οι Μαρκίωνες, οι Μοντανοί και οι Μάνητες και η ποικίλη και πολυμήχανη θεομαχία των αιρέσεων αυξήθηκε. Γι’ αυτό ο Άρειος και ο Μακεδόνιος, ο Νεστόριος, ο Ευτυχής και ο Διόσκορος, και το και το υπόλοιπο τάγμα της ασέβειας, κατά των οποίων οι επτά άγιες και Οικουμενικές Σύνοδοι συγκροτήθηκαν και κατά τόπους συνάξεις των ιερών και θεοφόρων έγιναν χώρα και ξερρίζωσαν με τη μάχαιρα του Πνεύματος τις πονηρές παραφυάδες, αφήνοντας καθαρό τον αγρό της Εκκλησίας να βλαστήσει.

Όταν λοιπόν αυτοί διώχθηκαν και παραδόθηκαν στην σιωπή και την λήθη, οι ευσεβείς έτρεφαν αγαθή και βαθειά ελπίδα ότι δεν θα εμφανίζονταν πλέον εφευρέτες καινούργιων σοφισμάτων και ασεβειών, με τα οποία πείραζε ο πονηρός, αφού τα σχέδιά του είχαν στραφεί εναντίον του, ούτε θα παρουσιάζονταν υπερασπιστές και πρόμαχοι αυτών που ήδη είχαν καταδικάσει συνοδικώς, αφού θα συνετίζονταν από το πάθημα και την καταστροφή εκείνων που έκαναν την αρχή και εκείνων που θέλησαν να τους μιμηθούν. Με αυτές τις ελπίδες επαναπαυόταν ο ευσεβής λογισμός, ιδίως στην Βασιλεύουσα, όπου πολλά στόματα αποβάλλοντας την πρότερη βδελυρότητά τους διδάχθηκαν να υμνούν μαζί μας τον κοινό Πλάστη και Δημιουργό.

Στάρετς Σάββας ὁ Παρηγορητής. Τά θεμέλια τῆς σωτηρίας μας: Ὁμολογία καί πνευματικός ἀγώνας

«Στάρετς Σάββας  Ο Παρηγορητής»  - Διδαχές τοῦ στάρες Σάββα
Μετάφραση ἀπό τήν ρωσική γλῶσσα  π.Ιωάννου Φωτοπούλου
Ἀποσπάσματα ἀπό τό ἡμερολόγιό του (σελ. 213-215)

Τά θεμέλια τῆς σωτηρίας μας: Ὁμολογία καί πνευματικός ἀγώνας

Πρέπει ἀνοιχτά νά ὁμολογοῦμε τό Χριστό.  Αὐτό εἶναι μεγάλη ἀρετή.  Πόσοι χριστιανοί ὑπάρχουν πού λένε: «Πιστεύω στό  Θεό», ἀλλά στήν πράξη δέν πιστεύουν! Πόσα χείλη μένουν βουβά, ὅταν χρειάζεται νά ὐπερασπιστοῦν μέσα στήν κοινωνία τή δόξα τοῦ Θεοῦ καί τῶν Ἁγίων Του! Ὁ ἐρχθρός Διάβολος προσπαθεῖ τόσο πολύ γιά νά σβύσει τήν πίστη ἀπό τήν καρδιά καί νά φέρει στή λήθη τίς ἀλήθειες τοῦ Χριστιανισμοῦ.  Γι’ αὐτό βλέπουμε ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι εἶναι μόνο κτατ΄ὄνομα χριστιανοί ἀλλά στά ἔργα κανονικοί εἰδωλολάτρες.

Μήν ντρέπεσαι νά κάμεις ὀρθά τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, διότι μέ τόν τρόπο αὐτό νικοῦμε τίς σκοτεινές δυνάμεις: «Οἱ τῷ Σταυρῷ τειχιζόμενοι, τῷ ἐχθρῷ ἀντιτασσόμεθα, μή δειλιῶντες τάς αὐτοῦ μεθοδείας καί ἐνέδρας…» (Ἀπόστιχα Αἴνων τοῦ πλ. Β΄ Τετάρτης πρωί). Ὄχι μόνο τήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ μας νά προσκυνᾶς, ἀλλά καί τήν εἰκόνα τοῦ Σταυροῦ Του, ἐπειδή ὁ Σταυρός εἶναι σημεῖο νίκης τοῦ Χριστοῦ ἐπί τοῦ Διαβόλου καί τοῦ στίφους τῶν ἐναντίων δυνάμεων, γι’ αὐτό αὐτές τρέμουν καί τρέπονται σέ φυγή, ὅταν βλέπουν τό  Σταυρό σχηματιζόμενο.

Κάποιοι ἀμαθεῖς κινοῦν τό χέρι τους μπροστά στά πρόσωπό τους, προσποιούμενοι, ὅτι κάνουν τό σταυρό τους, ἀλλά ματαίως κοπιάζουν, γατί δε σχηματίζουν πάνω τους σωστό, ἀληθινό σταυρό.  Μέ τέτοια κίνηση χαίρονται οἱ δαίμονες ἐνῷ ἐκείνους πού κάμουν ὀρθά τό σταυρό τους, πού ἐνώνουν κανονικά τά τρία δάκτυλα τοῦ δεξιοῦ τους χεριοῦ καί βάζουν ἔτσι τό χέρι τους στό  μέτωπο, στήν κοιλιά, στό  δεξιό πλευρό καί μετά στο ἀριστερό, βλέποντας τους οἱ Ἄγγελοι νά σχηματίζουν τό ἀληθινό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ ἀγάλλονται.  Καί τότο ὁ Ἄγγελος φύλακας χαίρεται καί μᾶς βοηθεῖ.

Μακάριος ὅποιος ἔχει τά σημάδια τῆς ἀληθινῆς ταπείνωσης, γιατί ὁ Θεός κατοίκησε μέσα του!

Οσίου Εφραίμ του Σύρου

«…σημάδια και γνωρίσματα εκείνου που έχει
την αληθινή ταπείνωση είναι αυτά:

Το να θεωρεί τον εαυτό του ότι είναι

αμαρτωλότερος απ’ όλους τους αμαρτωλούς και δεν έκανε κανένα καλό μπροστά στο Θεό.
Το να μέμφεται τον εαυτό του σε κάθε ευκαιρία και σε κάθε τόπο και σε κάθε πράξη.
Το να μην κατηγορήσει κάποιον ούτε να νομίζει ότι υπάρχει πάνω στη γη κάποιος αισχρότερος απ’ αυτόν ή …αμελέστερος, αλλά να τους επαινεί και να τους δοξάζει όλους πάντοτε.
Το να μην κατακρίνει ή να εξευτελίσει ή να κακολογήσει ποτέ κάποιον.
Το να σιωπά πάντοτε και να μη λέει κάτι χωρίς εντολή ή επιτακτική ανάγκη

….να μιλά ή να απαντά ατάραχα και ήσυχα και σπάνια σαν να εξαναγκάζεται και να ντρέπεται να μιλήσει.

Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος – Ἔργα, Τόμος Β΄

Λόγος εις Πατέρας τελειωθέντας / Λόγος σε πατέρες που ετελειώθησαν

Λόγος έτερος εις Πατέρας τελειωθέντας / Άλλος λόγος σε πατέρες που ετελειώθησαν

Λόγος τετρασύλλαβος / Λόγος τετρασύλλαβος

Λόγος επτασύλλαβος / Λόγος επτασύλλαβος

Περί φόβου ψυχών / Για το φόβο των ψυχών

Ευχή εκ της του Αγίου Εφραίμ διδασκαλίας / Ευχή από τη διδασκαλία του αγίου Εφραίμ

Υπομνηστικόν, ήτοι επιστολή / Υπομνηστικό, δηλαδή επιστολή

Περί ψυχής, όταν πειράζηται υπό του Εχθρού πως οφείλει μετά δακρύων τω Θεώ προσεύχεσθαι / Για την ψυχή, όταν πειράζεται από τον Εχθρό, πως πρέπει να προσεύχεται στον Θεό με δάκρυα

Εξομολόγησις, ήγουν προσευχή προς Θεόν / Εξομολόγηση, δηλαδή προσευχή προς τον Θεό

Περί αρετής. Προς νεώτερον ασκητήν, κεφάλαια δ΄ / Για την αρετή. Προς νεώτερο ασκητή, τέσσερα κεφάλαια (Πρόλογος, Αρχή της πρώτης παραινέσεως, Δεύτερη παραίνεση, Τρίτη παραίνεση, Τέταρτη παραίνεση)

Περί αρετής κεφάλαια δέκα / Για την αρετή, δέκα κεφάλαια (Πρόλογος, Κεφάλαιο πρώτο, Κεφάλαιο δεύτερο, Κεφάλαιο τρίτο, Κεφάλαιο τέταρτο, Κεφάλαιο πέμπτο, Κεφάλαιο έκτο, Κεφάλαιο έβδομο, Κεφάλαιο όγδοο, Κεφάλαιο ένατο, Κεφάλαιο δέκατο)

ΕΛΕΓΕ ἕνας μοναχός: - Ὑπάρχουν ἄνθρωποι, πού ἔντονα θρησκεύουν, ὡστόσο ἔχουν τόσο μεγάλη καί ἀθεράπευτη ὑπεροψία,..........

ΕΛΕΓΕ ένας μοναχός:

- Υπάρχουν άνθρωποι, που έντονα θρησκεύουν ωστόσο έχουν τόσο μεγάλη και αθεράπευτη υπεροψία, ώστε πολύ θά επιθυμούσαν, όταν εισέρχονται στην εκκλησία, να βγαίνουν ακόμη και αυτοί οι άγιοι από τις εικόνες τους προκειμένου  να τούς... χειροκροτήσουν.

 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/01/blog-post_608.html

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 09 Φεβρουαρίου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 09 Φεβρουαρίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

9 Φεβρουαρίου. Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς Ὑπαπαντῆς. Νικηφόρου μάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τοῦ ἱερομάρτυρος, Ὁκτ. 26. (Β΄ Τιμ. β΄ 1-10).

Β Τιμ. 2,1           Σὺ οὖν, τέκνον μου, ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,

Β Τιμ. 2,1                  Συ λοιπόν, τέκνον μου, να ενδυναμώνεσαι με την χάριν, που δίδει ο Ιησούς Χριστός (δια να μένης πιστός εις αυτόν και εις εμέ, χωρίς να επηρεάζεσαι από το παράδειγμα εκείνων, που με εγκατέλειψαν).