Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἡ Μία καί μόνη Ἀληθινή Ἐκκλησία, Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἡ Μία καί μόνη Ἀληθινή Ἐκκλησία, Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 5-3-2017 (Κήρυγμα) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://HristosPanagia3.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube: http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

«Γιά τό φόβο τῆς μελλούσης κολάσεως καί ὅτι πρέπει ἐκεῖνος πού θέλει νά σωθεῖ ποτέ νά μήν ἀμελεῖ τή σωτηρία του» μέρος α΄

Ἀββᾶ Δωροθέου ἔργα ἀσκητικά

ΙΒ΄ Διδασκαλία

ΓΙΑ ΤΟ ΦΟΒΟ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ ΚΑΙ

ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ ΠΟΤΕ

ΝΑ ΜΗΝ ΑΜΕΛΕΙ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ

Ὅταν ἤμουν ἄρρωστος μέ πόνους στά πόδια μου, μερικοί ἀδελφοί, πού ἦρθαν νά μέ ἐπισκεφθοῦν μέ ρωτοῦσαν νά τούς πῶ τήν αἰτία, τῆς ἀρρώστιας, θέλοντας νά πετύχουν δυό πράγματα. Ἀπό τή μιά, νά μέ παρηγορήσουν καί νά μέ κάνουν νά ξεχάσω λίγο τόν πόνο μου καί ἀπό τήν ἄλλη, νά μοῦ δώσουν ἀφορμή νά τούς πῶ κάτι ὠφέλιμο. Ἀλλά ἐπειδή δέν μ᾿ ἄφηνε τότε ὁ πόνος νά σᾶς πῶ ἐκεῖνο πού ἤθελα, καλό εἶναι νά ἀκούσετε τώρα μερικά πράγματα πάνω σ᾿ αὐτό. Γιατί εἶναι εὐχάριστο νά διηγεῖται κανείς τή θλίψη, ὅταν αὐτή ἔχει πιά ξεπεραστεῖ. Καί στή θάλασσα, ὅταν ξεσηκώνεται φουρτούνα, πάντοτε στενοχωροῦνται ὅλοι οἱ ταξιδιῶτες. Μετά ὅμως, ἀφοῦ καταλαγιάσει ἡ θάλασσα, χαίρονται καί εὐχαριστοῦνται νά διηγοῦνται μεταξύ τους τά γεγονότα.

Εἶναι ὠφέλιμο, ἀδελφοί μου, ὅπως πάντα σᾶς λέω, καθετί νά τό ἀναφέρουμε στό Θεό καί νά λέμε ὅτι τίποτα δέν γίνεται χωρίς τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά, ἔστω καί ἄν ἀκόμα ὑπάρχει κάποια ἐξωτερική αἰτία, νά λέμε:

«Γνώριζε ὁ Θεός ὅτι ἔτσι εἶναι καλό καί συμφέρον καί ἔτσι ἔκανε».

Νά τί ἐννοῶ. Μποροῦσα νά πῶ ὅτι ἐπειδή ἔφαγα μέ ξένους καί βίασα λίγο τόν ἑαυτό μου γιά νά τούς εὐχαριστήσω, βάρυνε τό στομάχι μου καί τά πόδια μου ἔπαθαν φλεγμονή, ἡ ὁποία μοῦ προκάλεσε ρευματισμούς ἤ νά προφασισθῶ διάφορες ἄλλες αἰτίες – γιατί ἄν θέλει κανείς, δέν δυσκολεύεται νά βρεῖ τέτοιες αἰτίες. Ἀλλά πιό σωστό καί ὠφέλιμο εἶναι νά ποῦμε πώς ἤξερε ὁ Θεός ὅτι αὐτό συμφέρει τήν ψυχή μου καί ἔτσι ἔγινε.

Στάρετς Βαρσανούφιος

Τὴν προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ πρέπει νὰ τὴν λέμε ὁλόκληρη. Χωρὶς νὰ τὴν περικόπτωμε. Αὐτὴν τὴν παρακαταθήκη μας ἔδωσαν οἱ ἅγιοι Γέροντες. Καὶ ὁ τόνος νὰ πέφτῃ στὴν τελευταία λέξη: «τὸν ἁμαρτωλόν». Σκοπὸς τῆς προσευχῆς αὐτῆς εἶναι πάντοτε ἕνας: ἡ μνήμη τοῦ Θεοῦ».

Τὸ πρῶτο σας ἔργο, μόλις ξυπνήσετε, νὰ εἶναι τὸ σημεῖο τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ. Καὶ τὰ πρῶτα σας λόγια της εὐχῆς τοῦ Ἰησοῦ.

Ὅταν σᾶς ἔρχωνται λογισμοί, μὴ προσπαθῆτε νὰ τοὺς διώξετε ἀνοίγοντας ἕνα λογικὸ διάλογο μαζί τους. Χτυπᾶτε τους ἐπάνω στὴν Πέτρα. Πέτρα εἶναι ὁ Χριστός. Τὸ Ὄνομά Του. Ἡ προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ. Δὲν εἶναι στὸ χέρι σας, νὰ μὴ τοὺς δεχθῆτε. Τοὺς λογισμοὺς τοὺς διώχνει μόνο τὸ Ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ.

Ὅταν ἡ προσευχὴ – συμβαίνει μερικὲς φορὲς – γίνεται χωρὶς προσοχὴ καὶ μηχανικά, μὴν ἀπογοητεύεσθε. Τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς μὲ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ ἁγιάζεται ἀκόμη καὶ τὸ στόμα μας.

Κάθε ἡμέρα, τὸ βράδυ, νὰ ἐλέγχετε τὸν ἑαυτό σας. Καὶ νὰ μετανοῆτε γιὰ τὶς ἁμαρτίες σας. Ὁ ἔλεγχος τῆς ζωῆς μας μᾶς ὁδηγεῖ σὲ ἐπίγνωση τῆς ἀδυναμίας μας καὶ σὲ μετάνοια.

Εἶναι δυνατὸ νὰ προσεύχεται ὁ ἄνθρωπος, ποῦ ἔχει νοῦ διασκορπισμένο;

Ἡ ζωὴ τῆς νήψης καὶ προσοχῆς διευκολύνει τὴν προσευχὴ καὶ μᾶς φέρνει κοντὰ στὸ Θεό.

Στὴν ἁγία γραφὴ βλέπομε ὅτι ὁ Θεὸς δὲν τοὺς ἀγαπάει τοὺς δειλούς.

Δὲν κάνει νὰ θυμώνωμε ἐναντίον ἐκείνων, ποὺ μᾶς προκαλοῦν λύπη. Εἶναι οἱ καλύτεροι εὐεργέτες μας.

Ἁγιοταφίτης ἀποκαλύπτει σέ συγγραφέα

ΑΓΙΟΤΑΦΙΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΣΕ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ 

Ένας συγγραφέας, σε κάποια επίσκεψη του στον Πανάγιο Τάφο στα  Ιεροσόλυμα, γνώρισε έναν Αγιοταφίτη μοναχό. Ο μοναχός λοιπόν αυτός αναφερόμενος στους γονείς του είπε τα έξης: Ο πατέρας μου ήταν φτωχός, αλλά πολύ ευσεβής. Όταν επρόκειτο να γίνει Λειτουργία, περίμενε τον παπά στην πόρτα της 'Εκκλησίας. 'Ενώ η μητέρα μου δεν ήταν ασεβής, σπανίως όμως εκκλησιάζετο. Προτιμούσε την Κυριακή να καθήσει στο σπίτι, να μαγειρέψει για την οικογένεια, να κάνη τις δουλειές του σπιτιού, παρά να πηγαίνει στην Εκκλησία. Όταν εκοιμήθησαν οι δυο γονείς μου, είδα, λέγει ο μοναχός, και τους δύο στον ύπνο μου• και ο μεν πατέρας μου βρισκόταν σ' ένα ωραιότατο, πανευφρόσυνο περιβόλι κι εκεί απελάμβανε την ευτυχία του Παραδείσου, η δε μητέρα μου με μεγάλο πόνο μου έλεγε:

Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας (ἀφιέρωμα)

Εικόνα από εδώ

Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων,  

αὕτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, 

αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων,  

αὕτη ἡ πίστις τὴν Οἰκουμένην ἐστήριξεν.

Ἀπολυτίκιον 

Ήχος β'.
Την άχραντον εικόνα σου προσκυνούμεν αγαθέ, Αιτούμενοι συγχώρεσιν των πταισμάτων ημών βουλήσει γαρ ηυδόκησας ανελθείν εν τω Σταυρώ ίνα ρύση ους έπλασες εκ της δουλείας του εχθρού όθεν ευχαρίστως βοώμεν χαράς επλήρωσας τα πάντα ο σωτήρ ημών ο παραγενόμενος εις το σώσαι τον κόσμον.

Πηγή

**********

Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής 25 Φεβρουαρίου 2018 με ανάλυση εδώ

Τυπικό Όρθρου και Λιτάνευσης Ι. Εικόνων εδώ

********

ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ(ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ) - Γ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ

Ποιμαντορική Ἐγκύκλιος γιά τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας Μητροπολίτου Αἰτωλίας Κοσμᾶ

Εν Ιερά Πόλει Μεσολογγίου τη 13η Φεβρουαρίου 2018

Αριθ. Πρωτ.: 135

Π Ο Ι Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η  Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ

( ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 103)

Η πρώτη Κυριακή της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, αγαπητοί πατέρες και αδελφοί, είναι αφιερωμένη στο μεγαλείο της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η Ορθοδοξία εκφράζει το μεγαλείο της πίστεώς μας.

Έτσι, η σημερινή ημέρα και εορτή διαλαλεί σε όλο τον κόσμο την λαμπρότητα, την δύναμι και την αποκλειστικότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Όλοι μας γνωρίζουμε και πρέπει να γνωρίζουμε ποιά είναι η Ορθόδοξος Εκκλησία μας.

Με την παρούσα εγκύκλιό μας θα επισημάνουμε, θα υπενθυμίσουμε και θα υπογραμμίσουμε τρεις μεγάλες αλήθειες τις οποίες ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί, οφείλουμε να στερεώσουμε στο νου, στην καρδιά και στη ζωή μας.

Α)  Μόνο η Ορθόδοξος Εκκλησία μας κατέχει, διατηρεί, ομολογεί και διδάσκει ακεραία και ανόθευτη την αποκεκαλυμμένη αλήθεια. Την Αλήθεια την οποία από άκρα συγκατάβασι και αγάπη απεκάλυψε ο Τριαδικός Θεός μας στον κόσμο και την εκήρυξε ο Μονογενής Υιός του Πατρός, ο Κύριος και Θεός μας Ιησούς Χριστός.  Μόνο η Ορθόδοξος Εκκλησία κηρύσσει αυτούσιο και απαραχάρακτο το ιερό Ευαγγέλιο, όπως το παρέδωσε ο Σαρκωθείς Θεός μας.

Δεν τα λέμε αυτά, αγαπητοί, επειδή είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Τα λέμε, γιατί αυτή είναι η ιστορική αλήθεια. Η άπαξ παραδοθείσα πίστις διατηρήθηκε ακεραία και ανόθευτη μόνο μέσα στην Ορθόδοξο Εκκλησία.

Η αγία Παράδοσι της Εκκλησίας μας, με τον λόγο και την αγία ζωή των Αποστόλων, των Πατέρων, των Οσίων, των μαρτύρων, των ομολογητών, των νεομαρτύρων δεν επέτρεψε να μολυνθή η αδαμαντίνη Πίστις μας. Έστω και αν χύθηκαν ποταμοί αιμάτων των αγίων μας. Για παράδειγμα, ο,τι πίστευε ο άγιος Ιγνάτιος, ο άγιος Πολύκαρπος, ο άγιος Αθανάσιος, ο άγιος Βασίλειος, ο άγιος Φώτιος, ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και όλοι οι Πατέρες, το ιδιο ακριβώς πιστεύουμε και σήμερα.

Ἡ ἱστορία καί ἡ σημασία τοῦ κομποσχοινιοῦ

–Γέροντα, ποιά σημασία έχει το κομποσχοίνι;

–Το κομποσχοίνι είναι μια κληρονομιά, μια ευλογία, που μας έχουν αφήσει οι Άγιοι Πατέρες μας. Και μόνο γι’ αυτό έχει μεγάλη αξία. Βλέπεις, σε κάποιον αφήνει ο παππούς του μια κληρονομιά ένα ασήμαντο πράγμα και το έχει μετά σαν φυλαχτό, πόσο μάλλον το κομποσχοίνι που μας το άφησαν κληρονομιά οι Άγιοι Πατέρες!

Παλιά, που δεν υπήρχαν ρολόγια, οι μοναχοί μετρούσαν την ώρα της προσευχής με το κομποσχοίνι, αλλά οι κόμποι του κομποσχοινιού ήταν απλοί. Κάποτε ένας ασκητής έκανε πολύ αγώνα, πολλές μετάνοιες κ.λπ., και ο διάβολος πήγαινε και έλυνε τους κόμπους του κομποσχοινιού του. Έκανε – έκανε μετάνοιες ο καημένος και απέκαμε, γιατί δεν μπορούσε να τις μετρά, αφού ο διάβολος του έλυνε συνέχεια τους κόμπους. Τότε παρουσιάσθηκε Άγγελος Κυρίου και του δίδαξε πώς να πλέκει τους κόμπους, ώστε σε κάθε κόμπο να σχηματίζονται εννέα σταυροί. Ο διάβολος μετά, ο οποίος τρέμει τον σταυρό, δεν μπορούσε να τους λύση. Έτσι κάθε κόμπος του κομποσχοινιού έχει εννέα σταυρούς, που συμβολίζουν τα εννέα τάγματα των Αγγέλων.

–Γέροντα, τι σημαίνουν οι τριάντα τρεις, οι πενήντα, οι εκατό και οι τριακόσιοι κόμποι που έχουν τα κομποσχοίνια;

Ἡ εἰρήνη, τῆς ψυχῆς εἶναι πολύτιμη γιά κάθε ἄνθρωπο.ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

Η ειρήνη, της ψυχής είναι πολύτιμη για κάθε άνθρωπο. Γιά εκείνους οι οποίοι έφρασαν στην ειρήνη της ψυχής, ακόμη κι αν το σώμα τους είναι σε συνεχή κίνηση -λόγω εργασίας ή πόνου- η ψυχή τους όμως, προσκολλημένη στον Θεό, παραμένει πάντοτε σε αδιασάλευτη ειρήνη.

Ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ διδάσκει: «Είναι απαραίτητο, πάση θυσία, να διατηρούμε την ειρήνη της ψυχής και να μην ταραζόμαστε απ' τις προσβολές των άλλων. Γι' αυτό, είναι απαραίτητο ν' απέχουμε με κάθε κόστος από το θυμό και άγρυπνα να φυλάσσουμε τον νου και την καρδιά μας από απρεπείς κινήσεις.

Επίσης, γιά να διατηρήσουμε την ειρήνη της ψυχής, είναι απαραίτητο ν’ αποφεύγουμε να κρίνουμε άλλους. Με την απουσία κριτικής και με τη σιωπή διατηρούμε την ειρήνη της ψυχής. Όταν ο νους του ανθρώπου είναι σε τέτοια κατάσταση δέχεται θείες αποκαλύψεις.

Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας (Α’ Κυριακή τῶν Νηστειῶν)

Συναξάρι Τριωδίου

Την πρώτη Κυριακή των Νηστειών τελούμε την ανάμνηση της αναστήλωσης των αγίων και σεπτών εικόνων, η οποία έγινε από τους αείμνηστους αυτοκράτορες Κωνσταντινουπόλεως Μιχαήλ και Θεοδώρα, τη μητέρα του, επί πατριαρχίας του αγίου Μεθοδίου του ομολογητή.

* * *

Ο Λέων ο Ίσαυρος, από εκεί που ήταν ονηλάτης και χωρικός, με παραχώρηση Θεού έγινε βασιλιάς. Αμέσως κάλεσε τον άγιο Γερμανό, που μόλις είχε γίνει πατριάρχης και του είπε: «Όπως εγώ νομίζω, δέσποτα, οι άγιες Εικόνες δεν διαφέρουν καθόλου από τα είδωλα. Πρόσταξε, λοιπόν, να τις απομακρύνουν το γρηγορότερο. Αν πάλι είναι αληθινές οι μορφές των Αγίων, ας κρεμαστούν ψηλά, για να μη τις μολύνουμε προσκυνώντας τες, καθώς είμαστε πάντοτε μέσα στις αμαρτίες».

Ο πατριάρχης προσπάθησε να τον αποτρέψει από τέτοιο ανόσιο έργο λέγοντάς του: «Μη το κάνεις αυτό, βασιλιά μου. Γιατί έχουμε ακούσει πως κάποιος πρόκειται κάποτε να λυσσάξει εναντίον των αγίων Εικόνων, και θα τον λένε Κόνωνα». Και εκείνος αποκρίθηκε: «Μα εγώ μικρός έτσι λεγόμουν».

Επειδή λοιπόν ο πατριάρχης δεν πειθόταν να συμφωνήσει, ο βασιλιάς τον εξόρισε και τον αντικατέστησε με τον ομόφρονά του Αναστάσιο. Και έτσι ξεκίνησε φανερά τον πόλεμο εναντίον των αγίων Εικόνων. Λένε μάλιστα ότι πρώτα κάποιοι Εβραίοι του υπέδειξαν αυτό το ανόσιο έργο, καθώς με κάποια μαγική τέχνη τού προείπαν ότι θα γίνει βασιλιάς, όταν αυτός ήταν φτωχός και για να ζει εργαζόταν μαζί τους ως ονηλάτης.

Όταν ο Λέων πέθανε με κακό τρόπο, ο γιός του Κωνσταντίνος ο Κοπρώνυμος, που ήταν πιο ωμός από τον πατέρα του, τον διαδέχτηκε όχι μόνο στη βασιλεία αλλά πολύ περισσότερο στη λύσσα εναντίον των αγίων Εικόνων. Αλλά και εκείνος είχε χειρότερο τέλος, και έγινε βασιλιάς ο γιός του από τη Χαζάρα σύζυγο (ο Λέων ο Δ’ ). Όταν και αυτός πέθανε με άθλιο τρόπο, κληρονόμησαν τη βασιλεία η σύζυγός του Ειρήνη και ο γιός του Κωνσταντίνος. Αυτοί, καθοδηγούμενοι από τον αγιότατο πατριάρχη Ταράσιο, συνεκάλεσαν την έβδομη Οικουμενική Σύνοδο και η Εκκλησία του Χριστού έλαβε πάλι τις άγιες Εικόνες.

Ύστερα απ’ αυτούς ανέβηκε στον θρόνο ο Νικηφόρος, που προηγουμένως είχε το αξίωμα του Γενικού, έπειτα ο γιός του Σταυράκιος, και μετά απ’ αυτόν ο Μιχαήλ ο Ραγκαβές, που όλοι τους σέβονταν τις άγιες Εικόνες.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 25 Φεβρουαρίου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 25 Φεβρουαρίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

Ἡ κύρια δραστηριότητα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι .........

Η κύρια δραστηριότητα της Εκκλησίας είναι να οδηγήσει ένα άτομο στην θεοποίηση, στην κοινωνία και στην ενότητα με τον Θεό. 

25 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Ταρασίου Ἀρχιεπισκόπου, Ἀλεξάνδρου Μάρτυρος, Ἀντωνίου Μάρτυρος, Ρηγίνου Ἱερομάρτυρος, Μαρκέλλου Ἱερομάρτυρος Ὁ Ἅγιος Ταράσιος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως

Ὁ Ἅγιος Ταράσιος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως

Ὁ Ἅγιος Ταράσιος γεννήθηκε, ἀνατράφηκε καὶ ἐκπαιδεύθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ εὐγενεῖς, τὸν Γεώργιο, κριτὴ καὶ πατρίκιο καὶ τὴν Εὐκρατία. Λόγω τῆς μεγάλης του μορφώσεως ἀνυψώθηκε στὸ ἀξίωμα τοῦ πρωτασηκρίτου.

Οἱ ἐκκλησιαστικὲς περιστάσεις τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἦταν ἀρκετὰ σοβαρές. Ὑπῆρχε ἀκόμα ὁ πόλεμος τῶν εἰκονομάχων, ἡ δὲ θέση τῶν Ὀρθοδόξων ἔγινε ἀκόμη πιὸ δύσκολη διὰ τοῦ θανάτου τοῦ Πατριάρχου Παύλου Δ’ τοῦ Κυπρίου (780-781 μ.Χ.).

Ἡ βασίλισσα Εἰρήνη ἡ Ἀθηναία, ἡ ὁποία ἐπιτρόπευε τὸν ἀνήλικο υἱό της Κωνσταντῖνο ΣΤ’ (780-798 μ.Χ.), κατανόησε, ὅτι χρειαζόταν ἐκκλησιαστικὸς ἡγέτης μὲ εὐσέβεια, θεολογικὴ κατάρτιση καὶ διοικητικὴ ἱκανότητα, γιὰ νὰ μπορέσει νὰ ἀνταποκριθεῖ στὶς περιστάσεις καὶ τὰ προβλήματα.

Ἔτσι ἐξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ἀπὸ τοὺς λαϊκοὺς ὁ Ἅγιος Ταράσιος παρὰ τὶς ἐπίμονες ἀρνήσεις του, ἀφοῦ ἔλαβε ὑπόσχεση ἀπὸ τοὺς βασιλεῖς, ὅτι θὰ συγκληθεῖ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος ποὺ θὰ ἀντιμετωπίσει τὰ διάφορα θεολογικὰ ζητήματα καὶ τὰ ἐκκλησιαστικὰ θέματα. Ἡ χειροτονία τοῦ νέου Πατριάρχου ἔγινε στὶς 25 Δεκεμβρίου 784 μ.Χ.

25 Φεβρουαρίου. ✝ ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Κυρ. α΄ νηστ. (Ἑβρ. ια΄ 24 - 26, 32 - 40).

Εβρ. 11,24         Πίστει Μωϋσῆς μέγας γενόμενος ἠρνήσατο λέγεσθαι υἱὸς θυγατρὸς Φαραώ,

Εβρ. 11,24                Ενεκα της πίστεως του ο Μωϋσής, όταν εμεγάλωσεν, ηρνήθη να ονομάζεται παιδί της θυγατρός του Φαραώ,