Ποιούς πρέπει νά ἀποφεύγουμε καί νά μήν συναναστρεφόμαστε Β΄, (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. ΚΒ΄), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὀμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 16-2-2018 (Ὁμιλία στή Ναύπακτο), http://hristospanagia3.blogspot.gr/, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
▼
Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2018
«Γιά τό φόβο τῆς μελλούσης κολάσεως καί ὅτι πρέπει ἐκεῖνος πού θέλει νά σωθεῖ ποτέ νά μήν ἀμελεῖ τή σωτηρία του» μέρος β΄ (τελευταῖο)
Ἀββᾶ
Δωροθέου
ἔργα
ἀσκητικά
ΙΒ΄
Διδασκαλία
ΓΙΑ
ΤΟ
ΦΟΒΟ
ΤΗΣ
ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ
ΚΟΛΑΣΕΩΣ
ΚΑΙ
ΟΤΙ
ΠΡΕΠΕΙ
ΕΚΕΙΝΟΣ
ΟΥ
ΘΕΛΕΙ
ΝΑ
ΣΩΘΕΙ
ΠΟΤΕ
ΝΑ
ΜΗΝ
ΑΜΕΛΕΙ
ΤΗ
ΣΩΤΗΡΙΑ
ΤΟΥ
Πρέπει
λοιπόν ν᾿ ἀγωνιστεῖ κανείς, ὅπως εἶπα,
ὄχι μόνο ἐνάντια στίς κακές συνήθειες
καί τά πάθη, ἀλλά καί ἐνάντια στίς
αἰτίες πού τά προκαλοῦν καί πού εἶναι
οἱ ρίζες τους. Ἄν δέν βγοῦν
οἱ ρίζες, θά ξαναφυτρώσουν
τ᾿ ἀγκάθια. Γιατί ὑπάρχουν
μερικά πάθη πού, ἄν κόψει κανείς τίς
αἰτίες τους, τ᾿ ἀποδυναμώνει. Ὅπως ὁ
φθόνος. Ἀπό μόνος του δέν εἶναι τίποτα,
ἀλλά ἔχει πολλές αἰτίες. Μιά ἀπ᾿ αὐτές
εἶναι ἡ φιλοδοξία – γιατί θέλοντας νά
δοξασθεῖ κανείς, φθονεῖ ὅποιον δοξάζεται
ἤ ὅποιον προτιμᾶται. Παρόμοια καί ἡ
ὀργή προέρχεται καί ἀπό πολλά ἄλλα
αἴτια ἀλλά περισσότερο ἀπό τή φιληδονία.
Αὐτό διηγεῖται κάποιος γιά ἕναν ἅγιο
ὅτι ἔλεγε:
Καί
ὅλοι
οἱ
Πατέρες
λένε
ὅτι
κάθε
πάθος
γεννιέται
ἀπ᾿
αὐτά
τά
τρία
βασικά
πάθη,
τῆς
φιλοδοξίας,
τῆς
φιλαργυρίας
καί
τῆς
φιληδονίας2,
ὅπως
μέ
διάφορους
τρόπους
σᾶς
ἔχω
πεῖ.
Πρέπει
νά κόψει λοιπόν κανείς, ὄχι μόνον τά
πάθη ἀλλά καί τίς αἰτίες πού τά προκαλοῦν·
καί ἔτσι νά εὐπρεπίσει τά ἤθη του μέ
τή μετάνοια, μέ τά δάκρυα καί τότε ν᾿
ἀρχίσει νά σπέρνει τόν καλό σπόρο, πού
εἶναι τά καλά ἔργα, γιατί, ὅπως ἀκριβῶς
εἴπαμε γιά τό χωράφι ὅτι ἄν, ἀφοῦ τό
καθαρίσει καί τό περιποιηθεῖ ὁ γεωργός,
δέν σπείρει καλό σπόρο, φυτρώνουν τ᾿
ἀγριόχορτα καί βρίσκουν μαλακό καί
καλοσκαμμένο χῶμα καί ριζώνουν πιό
βαθιά, τό ἴδιο συμβαίνει καί στόν
ἄνθρωπο.
Ἅγιος Παΐσιος: Ἡ νηστεία νὰ γίνεται μὲ φιλότιμο…
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δ΄
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΛΟΓΟΙ Δ΄
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
Μὲ τὴν νηστεία ὁ ἄνθρωπος δείχνει τὴν
προαίρεσή του. Κάνει ἀπὸ φιλότιμο μιὰ ἄσκηση καὶ ὁ Θεὸς βοηθάει. Ἄν ὅμως
ζορίζη τὸν ἑαυτό του καὶ πῆ «τί νὰ κάνω; εἶναι Παρασκευή, πρέπει νὰ
νηστέψω», θὰ βασανίζεται. Ἐνῶ, ἄν μπῆ στὸ νόημα καὶ νηστέψη ἀπὸ ἀγάπη
γιὰ τὸν Χριστό, θὰ χαίρεται. «Αὐτὴν τὴν ἡμέρα, νὰ σκεφθῆ, ὁ Χριστὸς
σταυρώθηκε· οὔτε νερὸ δὲν Τοῦ ἔδωσαν νὰ πιῆ· ξίδι Τοῦ ἔδωσαν. Κι ἐγὼ
δὲν θὰ πιῶ νερὸ ὅλη τὴν ἡμέρα». Ἄν τὸ κάνη αὐτὸ, τότε θὰ νιώθη ἀνώτερη
χαρὰ μέσα του ἀπὸ αὐτὸν ποὺ πίνει τὰ καλύτερα ἀναψυκτικά!
Καὶ βλέπεις, πολλοὶ κοσμικοὶ μιὰ Μεγάλη Παρασκευὴ δὲν μποροῦν νὰ νηστέψουν, ἀλλὰ ἔξω ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο μποροῦν νὰ κάθωνται καὶ νὰ κάνουν ἀπεργία πείνας γιὰ ἕνα πεῖσμα, γιὰ νὰ πετύχουν κάτι. Ἐκεῖ ὁ διάβολος τούς δίνει κουράγιο. Αὐτοκτονία εἶναι αὐτὸ ποὺ κάνουν. Ἄλλοι πάλι, ὅταν ἔρχεται τὸ Πάσχα, ψάλλουν τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη» μὲ χαρὰ καὶ μὲ ὅλη τους τὴν δύναμη, γιατὶ θὰ φᾶνε καλά. Μοιάζουν μὲ τοὺς... Ἰουδαίους ποὺ ἤθελαν νὰ κάνουν βασιλιὰ τὸν Χριστό, ἐπειδὴ τοὺς τάισε στὴν ἔρημο.
Θυμᾶστε τί λέει καὶ ὁ Προφήτης; «Ἐπικατάρατος ὁποιῶν τὰ ἔργα κυρίου ἀμελῶς».
Ἄλλο εἶναι, ὅταν κανεὶς ἔχη καλὴ διάθεση νὰ νηστέψη, ἀλλὰ δὲν μπορῆ, γιατὶ, ἄν δὲν φάη, τρέμουν τὰ πόδια του, πέφτει κάτω –δὲν τὸν βοηθάει δηλαδὴ ἡ ἀντοχή του, ἡ ὑγεία του κ.λ.π.- καὶ ἄλλο νὰ ἔχη δυνάμεις καὶ νὰ νηστεύη.
Καὶ βλέπεις, πολλοὶ κοσμικοὶ μιὰ Μεγάλη Παρασκευὴ δὲν μποροῦν νὰ νηστέψουν, ἀλλὰ ἔξω ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο μποροῦν νὰ κάθωνται καὶ νὰ κάνουν ἀπεργία πείνας γιὰ ἕνα πεῖσμα, γιὰ νὰ πετύχουν κάτι. Ἐκεῖ ὁ διάβολος τούς δίνει κουράγιο. Αὐτοκτονία εἶναι αὐτὸ ποὺ κάνουν. Ἄλλοι πάλι, ὅταν ἔρχεται τὸ Πάσχα, ψάλλουν τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη» μὲ χαρὰ καὶ μὲ ὅλη τους τὴν δύναμη, γιατὶ θὰ φᾶνε καλά. Μοιάζουν μὲ τοὺς... Ἰουδαίους ποὺ ἤθελαν νὰ κάνουν βασιλιὰ τὸν Χριστό, ἐπειδὴ τοὺς τάισε στὴν ἔρημο.
Θυμᾶστε τί λέει καὶ ὁ Προφήτης; «Ἐπικατάρατος ὁποιῶν τὰ ἔργα κυρίου ἀμελῶς».
Ἄλλο εἶναι, ὅταν κανεὶς ἔχη καλὴ διάθεση νὰ νηστέψη, ἀλλὰ δὲν μπορῆ, γιατὶ, ἄν δὲν φάη, τρέμουν τὰ πόδια του, πέφτει κάτω –δὲν τὸν βοηθάει δηλαδὴ ἡ ἀντοχή του, ἡ ὑγεία του κ.λ.π.- καὶ ἄλλο νὰ ἔχη δυνάμεις καὶ νὰ νηστεύη.
Βίος καί θαύματα τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Μεγαλομάρτυρος
Μέρος Α' - Τα πρώτα χρόνια
Στις 14 Σεπτεμβρίου του 1384 και ανήμερα της εορτής της Ύψωσης του
Τιμίου Σταυρού, στα Τρίκαλα Θεσσαλίας, γεννήθηκε ο Κωνσταντίνος Μόρφης.
Παιδί πολύτεκνης οικογένειας, είχε άλλα επτά αδέλφια, έμεινε ορφανός από
πατέρα σε μικρή ηλικία.
Έτσι η φροντίδα της ανατροφής τους, έπεσε εξ' ολοκλήρου στους ώμους της
μητέρας του. Αυτή με μόχθο προσπαθούσε, όχι μόνο να συντηρήσει τα παιδιά
της, μα και να τα καθοδηγήσει στον δρόμο της αρετής και του Χριστού. Το
1395 την Θεσσαλία κατέλαβε ο Σουλτάνος Βαγιαζίτ Α' με τα στρατεύματά
του.
Για τους θριάμβους του στον πόλεμο και την αγριότητά
του επονομαζόταν Κεραυνός. Επειδή οι Έλληνες δεν παραδόθηκαν αμέσως στις
προσταγές του, η διοίκηση που επέβαλε, ήταν σκληρή και τυραννική. Ήταν
δε αυτός που εφάρμοσε το φοβερό "παιδομάζωμα". Την στρατολόγηση δηλαδή
νέων αγοριών 14-18 χρονών ή και μικρότερων για την δημιουργία ενός
σώματος φανατικών Τούρκων εναντίον των Ρωμιών.
Τα μικρά Ελληνόπουλα που έπαιρναν, τα έστελναν σε ειδικά διαμορφωμένα
στρατόπεδα και τα εκπαίδευαν με πολλή αυστηρότητα, ώστε να γίνουν
ανελέητοι πολεμιστές. Αφοσιωμένοι απόλυτα στο Ισλάμ, τον Προφήτη τους
Μωάμεθ και στον Σουλτάνο, αποτελούσαν τις ορδές των Γενιτσάρων, που
σκορπούσαν τον τρόμο και τον θάνατο απ' όπου περνούσαν. Απολάμβαναν
ιδιαίτερες εξουσίες και προνόμια ως το εκλεκτότερο τμήμα του Τουρκικού
στρατού.
Ο Κωνσταντίνος στο μοναστήρι
Ο Κωνσταντίνος στο μοναστήρι
Μέσα σε αυτό το φοβερό κλίμα που επικρατούσε στην σκλαβωμένη Ελλάδα,
μόνη παρηγοριά των χριστιανών ήταν οι εκκλησίες και τα μοναστήρια. Εκεί
έβρισκαν προστασία και παρηγοριά, όλοι οι διωκόμενοι από τους Τούρκους.
Είναι ανυπολόγιστη η προσφορά της εκκλησίας μας και η βοήθεια που
πρόσφερε τα μαύρα χρόνια της τουρκοκρατίας. Έτσι η μητέρα του
Κωνσταντίνου, προκειμένου να έχει και ο γιος της την ίδια τύχη των άλλων
δεκαπεντάχρονων, τον προέτρεψε να φύγει από τα Τρίκαλα για να γλιτώσει.
Ο Κωνσταντίνος, έχοντας μία ιδιαίτερη κλίση και αγάπη από μικρός προς
την εκκλησία και την εκκλησιαστική ζωή, δέχτηκε ευχαρίστως να πάει σε
μοναστήρι.
Ἀνακοίνωση γιά ἀκύρωση ὁμιλίας
ΠΡΟΣΟΧΗ! ΑΚΥΡΩΣΗ ΟΜΙΛΙΑΣ ΛΟΓῼ ΔΥΣΜΕΝΩΝ ΚΑΙΡΙΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ
Συν Θεῶ λόγω καιροῦ ἀκυρώνεται ἡ Ὁμιλία τοῦ Ἀρχιμ/τη Σάββα Ἁγιορείτη στήν Ἔδεσσα μέ θέμα «Ἡ ζωή μέσα στήν οἰκογένεια-τρίτα πρόσωπα» πού εἶχε προγραμματιστεῖ γιά σήμερα Δευτέρα 26 Φεβρουαριου
Συν Θεῶ θά πραγματοποιηθεῖ τήν Δευτέρα 26 Μαρτίου 2018 καί ὥρα 18.00-19.00 μ.μ., στό πνευματικό κέντρο του Ἁγίου Δημητρίου Ἐδέσσης.
Μηνυτήρια Ἀναφορά Μητροπολίτου Πειραιῶς Σεραφείμ ἐνώπιον τοῦ Εἰσαγγελέως Πρωτοδικῶν Ἀθηνῶν γιά τήν βλάσφημη θεατρική παράσταση “Jesus Christ Superstar”
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Ὁ
Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ κατάθεσε ἐνώπιον τοῦ Εἰσαγγελέως
Πρωτοδικῶν Ἀθηνῶν τήν κάτωθι Μηνυτήριον Ἀναφοράν.
Ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως
______________________________ ______________________________ ____________________
ENΩΠΙΟΝ ΤΟΥ
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ
Του Σεβ. Μητροπολίτη Πειραιώς κ. κ. Σεραφείμ (κατά
κόσμο Χρήστου) Μεντζελόπουλου, κατοίκου Πειραιώς, Ακτή Θεμιστοκλέους αριθ. 198
ΚΑΤΑ
Παντός
υπευθύνου.
*******
Α. Με την παρούσα θέτω υπόψη Σας τη
διάπραξη εγκληματικών πράξεων που πρόσφατα υπέπεσε στην αντίληψή μου,
τελεσθείσες και κατ’ εξακολούθηση ακόμα και σήμερα τελούμενες από τους
παραγωγούς, ηθοποιούς και εν γένει συντελεστές της θεατρικής παράστασης που
έχει ξεκινήσει από τις 9.2.2018 και λαμβάνει χώρα παρουσιαζόμενη στο κοινό
καθημερινά, πλην των ημερών Δευτέρα και Τρίτη, στην Αθήνα, στο θέατρο Ακροπόλ,
επί της οδού Ιπποκράτους 9-11, φέρει δε η θεατρική παράσταση τον τίτλο «JesusChrist – SuperStar».
Την ύπαρξη της παραπάνω θεατρικής
παράστασης πληροφορήθηκα με την από 6.2.2018 επιστολή της κας Κυπραίου
Παρασκευής, η οποία μου γνωστοποίησε το πρόγραμμα της παράστασης αυτής, ως και
σχετικό έγγραφο υλικό περί της θεματολογίας της.Όπως αναγράφεται στα παραπάνω
έγγραφα, η παραπάνω θεατρική παράσταση περιλαμβάνει πράξεις και εκδηλώσεις
χλευασμού, φράσεις απρεπείς και προσβλητικές κατά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού
και γενικά κατά της επίσημης,
συνταγματικά κατοχυρωμένης, θρησκείας της χώρας μας, της Ανατολικής Ορθόδοξης
Εκκλησίας του Χριστού.
Πιο συγκεκριμένα στην παραπάνω
θεατρική παράσταση ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός παρουσιάζεται ως «χίπης»,
δηλαδή ως μέλος κοινότητας ευρύτατα γνωστής για τη χρήση ναρκωτικών ουσιών και
τη χωρίς όρια σεξουαλική συμπεριφορά. Εμφανίζεται ως άνθρωπος αμαρτωλός,
ανασφαλής και νάρκισσος. Επίσης ο Κύριος
ημών Ιησούς Χριστός παρουσιάζεται ως έχων ερωτική σχέση με την Αγία Μαρία
Μαγδαληνή. Όπως δε αναφέρεται χαρακτηριστικά στο έγγραφο που τέθηκε υπόψη μου
κατά τα παραπάνω αναφορικά με την παράσταση (σχετ. 3), η Αγία Μαρία Μαγδαληνή
παρουσιάζεται ως γυναίκα ελευθερίων ηθών, να έχει ερωτευθεί τον Κύριο ημών
Ιησού Χριστό.
Λόγος στὸν Ἑσπερινό της συγχωρήσεως
ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΙΜΑΙΑΣ
ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΕΣ
ΤΟΜΟΣ Α'
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΙΜΑΙΑΣ
ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΕΣ
ΤΟΜΟΣ Α'
Πρέπει, ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφές μου, νὰ ἔχουμε χαραγμένο στὴν καρδιά μας καὶ
νὰ θυμόμαστε πάντα τὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ: «Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις
τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμὶν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ
ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ
παραπτώματα ὑμῶν» (Μτ. 6, 14-15). Εἶναι πολὺ φοβερὰ αὐτὰ τὰ λόγια τοῦ
Κυρίου. "Ἂν δὲν συγχωροῦμε τὰ παραπτώματα τοῦ πλησίον μας τότε καὶ ὃ
Χριστός, στὴ Φοβερά τοῦ Κρίση, θὰ μᾶς βάλει στὰ ἀριστερά του δὲν θὰ μᾶς
ἀφήσει τὶς ἁμαρτίες μας διότι καὶ ἐμεῖς δὲν ἀφήναμε τὰ παραπτώματα τοῦ
πλησίον μας. Βλέπετε, διότι πραγματικὰ εἶναι φρικτὸ πράγμα νὰ μὴν
συγχωροῦμε τοὺς ἀνθρώπους.
Στοὺς βίους τῶν ἁγίων ὑπάρχουν ἀρκετὰ παραδείγματα ἀνθρώπων πού τιμωρήθηκαν ἐπειδὴ δὲν ἤθελαν νὰ συγχωρήσουν. Ὁ ἱερομόναχος Τίτος τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου βρισκόταν στὴν ἐπιθανάτια κλίνη. Μαζεύτηκε γύρω του ὅλη ἡ ἀδελφότητα τῆς Μονῆς. Ὅλοι ἤξεραν ὅτι ὑπάρχει παλιὰ ἔχθρα μεταξύ τοῦ Τίτου καὶ τοῦ Ἱεροδιακόνου Εὐάγριου, γι' αὐτὸ καὶ ἔφεραν τὸν Εὐάγριο νὰ συμφιλιωθεῖ μὲ τὸν Τίτο πρὶν ἀποθάνει.
Ὁ μακάριος αὐτὸς ὁ Τίτος σηκώθηκε στὸ κρεβάτι του, ἔσκυψε μπροστὰ στὸν Εὐάγριο τὸ κεφάλι του καὶ...τοῦ ζήτησε συγγνώμη. Ἀλλὰ ὁ σκληρόκαρδος Εὐάγριος τοῦ ἀπάντησε μὲ ἕναν τρομερὸ λόγο: «Δὲν θὰ σὲ συγχωρήσω οὔτε σ' αὐτὴ τὴν ζωὴ οὔτε στὴν μέλλουσα». Μόλις τὸ εἶπε αὐτὸ ἔπεσε νεκρός, καὶ ὃ μακάριος Τίτος σηκώθηκε ὑγιὴς ἀπὸ τὸ κρεβάτι του. Διηγήθηκε στοὺς ἀδελφοὺς ὅτι εἶδε τοὺς ἀγγέλους καὶ τοὺς δαίμονες οἱ ὅποιοι εἶχαν μαζευτεῖ γύρω ἀπὸ τὸ κρεβάτι του. Οἱ δαίμονες ἤθελαν νὰ πάρουν τὴν ψυχή του, διότι εἶχε ἔχθρα μὲ τὸν Εὐάγριο, ἐνῶ οἱ ἄγγελοι ἔκλαιγαν γι' αὐτόν. Μόλις ὅμως ὁ Εὐάγριος εἶπε τὸν φοβερὸ ἐκεῖνο λόγο, ἕνας ἄγγελος μὲ τὸ φλογισμένο δόρυ τοῦ χτύπησε τὸν Εὐάγριο ὃ ὅποιος ἀμέσως ἔπεσε νεκρός. Ὃ ἴδιος ἄγγελος πῆρε τὸ χέρι τοῦ Τίτου, τὸν θεράπευσε καὶ τὸν σήκωσε ἀπὸ τὸ κρεβάτι του.
Στοὺς βίους τῶν ἁγίων ὑπάρχουν ἀρκετὰ παραδείγματα ἀνθρώπων πού τιμωρήθηκαν ἐπειδὴ δὲν ἤθελαν νὰ συγχωρήσουν. Ὁ ἱερομόναχος Τίτος τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου βρισκόταν στὴν ἐπιθανάτια κλίνη. Μαζεύτηκε γύρω του ὅλη ἡ ἀδελφότητα τῆς Μονῆς. Ὅλοι ἤξεραν ὅτι ὑπάρχει παλιὰ ἔχθρα μεταξύ τοῦ Τίτου καὶ τοῦ Ἱεροδιακόνου Εὐάγριου, γι' αὐτὸ καὶ ἔφεραν τὸν Εὐάγριο νὰ συμφιλιωθεῖ μὲ τὸν Τίτο πρὶν ἀποθάνει.
Ὁ μακάριος αὐτὸς ὁ Τίτος σηκώθηκε στὸ κρεβάτι του, ἔσκυψε μπροστὰ στὸν Εὐάγριο τὸ κεφάλι του καὶ...τοῦ ζήτησε συγγνώμη. Ἀλλὰ ὁ σκληρόκαρδος Εὐάγριος τοῦ ἀπάντησε μὲ ἕναν τρομερὸ λόγο: «Δὲν θὰ σὲ συγχωρήσω οὔτε σ' αὐτὴ τὴν ζωὴ οὔτε στὴν μέλλουσα». Μόλις τὸ εἶπε αὐτὸ ἔπεσε νεκρός, καὶ ὃ μακάριος Τίτος σηκώθηκε ὑγιὴς ἀπὸ τὸ κρεβάτι του. Διηγήθηκε στοὺς ἀδελφοὺς ὅτι εἶδε τοὺς ἀγγέλους καὶ τοὺς δαίμονες οἱ ὅποιοι εἶχαν μαζευτεῖ γύρω ἀπὸ τὸ κρεβάτι του. Οἱ δαίμονες ἤθελαν νὰ πάρουν τὴν ψυχή του, διότι εἶχε ἔχθρα μὲ τὸν Εὐάγριο, ἐνῶ οἱ ἄγγελοι ἔκλαιγαν γι' αὐτόν. Μόλις ὅμως ὁ Εὐάγριος εἶπε τὸν φοβερὸ ἐκεῖνο λόγο, ἕνας ἄγγελος μὲ τὸ φλογισμένο δόρυ τοῦ χτύπησε τὸν Εὐάγριο ὃ ὅποιος ἀμέσως ἔπεσε νεκρός. Ὃ ἴδιος ἄγγελος πῆρε τὸ χέρι τοῦ Τίτου, τὸν θεράπευσε καὶ τὸν σήκωσε ἀπὸ τὸ κρεβάτι του.
Τί εἶναι ἡ μαντεία;Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Τί είναι η μαντεία; Υπάρχουν τρία
είδη πίστης που έχουν τις ρίζες τους στη, μαντεία: η πίστη στην τυφλή τύχη, η
πίστη στα υλικά πράγματα και η πίστη στην ολοκληρωτική δύναμη των πνευμάτων τού
σκότους.
Μέσω της μαντείας, τα μέλλοντα να συμβούν
προφητεύονται, η δύναμη των πραγμάτων διαφοροποιείται και γίνεται επίκληση στα
πνεύματα του σκότους.
Καμία πίστη δεν έχει καταδικάσει και απορρίψει
τη, μαντεία τόσο ξεκάθαρα, όσο η χριστιανική. Καμία άλλη πίστη, εκτός της
χριστιανικής, δεν είναι ελεύθερη και απαλλαγμένη από μαντείες.
Μαντεία σημαίνει να υποτάσσεις τον
άνθρωπο σε πράγματα και πλάσματα κατώτερα απ' αυτόν.
Η μαντεία μπορεί να ονομαστεί πίστη του
σκότους. Αυτός είναι ό λόγος πού ό Απόστολος Παύλος είπε: τούς δε βέβηλους και
γραώδεις μύθους παραιτου, γύμναζε δε σεαυτόν προς ευσέβειαν (Α' Τιμόθ. 4:7).
π. Νικολάι Ραγκόζιν - 9. Τό «Θηρίο» πού τά ξέρει ὅλα!
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/02/9.html?m=1
Ἁμαρτήσαμε! Παρανομήσαμε! ΣΤΙΧΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΝΟΝΑ.
Ἁμαρτήσαμε! Παρανομήσαμε!
Ἀδικήσαμε μπροστὰ στὰ μάτια Σου!
Δὲν τηρήσαμε πιστὰ
καὶ δὲν ἐκτελέσαμε
τὶς ἐντολές Σου, ποὺ μᾶς ἔδωσες.
Σὺ ὅμως, ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων μας,
μὴ μᾶς παραδώσεις σὲ θάνατο κι ἀφανισμό.
Ἁμάρτησα! Ἔσφαλα
καὶ ἀθέτησα τὴν ἐντολή Σου!
Στὴ ζωὴ πορεύτηκα ἀπὸ τὴ μιὰ στὴν ἄλλη ἁμαρτία
καὶ στὶς πληγές μου πρόσθεσα
κι ἄλλα τραύματα.
Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 26 Φεβρουαρίου
Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 26 Φεβρουαρίου
Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)
Ὁ Χριστός ἐν τῷ μέσω ἡμῶν καί ἐστι καί ἔσται...
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/02/blog-post_824.html?m=1
26 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Πορφυρίου Ἐπισκόπου, Φωτεινῆς Σαμαρείτιδος, τῶν Ἁγίων Φωτούς, Φωτίδος, Παρασκευῆς, Κυριακῆς καὶ Ἀνατολῆς Μαρτύρων, τῶν Ἁγίων Ἰωσὴ καὶ Βίκτωρος Μαρτύρων, Σεβαστιανοῦ δουκός, Θεοκλήτου φαρμακοῦ, Βίκτωρος καὶ Χριστοδούλου Μαρτύρων, Νικολάου Κατοπινοῦ, Σεβαστιανοῦ Ὁσίου, Ἰωάννου Κάλφα, Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Κιέβῳ.
Ὁ Ἅγιος Πορφυριος Ἐπίσκοπος Γάζης
Ὁ Ἅγιος Πορφύριος γεννήθηκε στὴ Θεσσαλονίκη ἀπὸ πλούσιους καὶ εὐσεβεῖς γονεῖς. Ἀφοῦ ἐγκατέλειψε καὶ γονεῖς καὶ πλούτη, στὰ χρόνια τῆς βασιλείας τοῦ Ἀρκαδίου καὶ Ὀνωρίου, ἀναχώρησε γιὰ τὴν Αἴγυπτο ποὺ ἦταν τότε μεγάλο μοναστικὸ κέντρο καὶ ἔγινε μοναχὸς σὲ σκήτη.
Μετὰ πενταετῆ διαμονὴ ᾖλθε στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ κήρυσσε στοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς Ἕλληνες τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖ ἀσθένησε σοβαρὰ ἀπὸ κίρρωση τοῦ ἥπατος, ἀλλὰ παρὰ τὴν ἀσθένειά του δὲν παρέλειπε καθημερινὰ νὰ ἐπισκέπτεται τὸ Ναὸ τῆς Ἀναστάσεως καὶ τὰ ἄλλα ἱερὰ προσκυνήματα, προκαλώντας τὸν θαυμασμὸ τῶν ἄλλων προσκυνητῶν.
Μεταξὺ αὐτῶν ἦταν καὶ ὁ Μᾶρκος, ὁ μετέπειτα βιογράφος τοῦ Πορφυρίου, ὁ ὁποῖος εἶχε μεταβεῖ, ἐπίσης, γιὰ προσκύνημα ἀπὸ τὴν Ἀσία στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἀπὸ τότε συνδέθηκαν διὰ βίου.
Ὁ Μᾶρκος ἀποδείχθηκε πιστὸς καὶ χρήσιμος συνεργάτης του, ἀνέλαβε μάλιστα νὰ τακτοποιήσει μία σοβαρὴ ἐκκρεμότητα ποὺ εἶχε ἀφήσει στὴ Θεσσαλονίκη ὁ Πορφύριος, τὸν καταμερισμὸ δηλαδὴ τῆς οἰκογενειακῆς περιουσίας του μὲ τὰ ἐνήλικα πλέον ἀδέλφια του.
Ὁ Ἅγιος Πορφύριος γεννήθηκε στὴ Θεσσαλονίκη ἀπὸ πλούσιους καὶ εὐσεβεῖς γονεῖς. Ἀφοῦ ἐγκατέλειψε καὶ γονεῖς καὶ πλούτη, στὰ χρόνια τῆς βασιλείας τοῦ Ἀρκαδίου καὶ Ὀνωρίου, ἀναχώρησε γιὰ τὴν Αἴγυπτο ποὺ ἦταν τότε μεγάλο μοναστικὸ κέντρο καὶ ἔγινε μοναχὸς σὲ σκήτη.
Μετὰ πενταετῆ διαμονὴ ᾖλθε στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ κήρυσσε στοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς Ἕλληνες τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖ ἀσθένησε σοβαρὰ ἀπὸ κίρρωση τοῦ ἥπατος, ἀλλὰ παρὰ τὴν ἀσθένειά του δὲν παρέλειπε καθημερινὰ νὰ ἐπισκέπτεται τὸ Ναὸ τῆς Ἀναστάσεως καὶ τὰ ἄλλα ἱερὰ προσκυνήματα, προκαλώντας τὸν θαυμασμὸ τῶν ἄλλων προσκυνητῶν.
Μεταξὺ αὐτῶν ἦταν καὶ ὁ Μᾶρκος, ὁ μετέπειτα βιογράφος τοῦ Πορφυρίου, ὁ ὁποῖος εἶχε μεταβεῖ, ἐπίσης, γιὰ προσκύνημα ἀπὸ τὴν Ἀσία στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἀπὸ τότε συνδέθηκαν διὰ βίου.
Ὁ Μᾶρκος ἀποδείχθηκε πιστὸς καὶ χρήσιμος συνεργάτης του, ἀνέλαβε μάλιστα νὰ τακτοποιήσει μία σοβαρὴ ἐκκρεμότητα ποὺ εἶχε ἀφήσει στὴ Θεσσαλονίκη ὁ Πορφύριος, τὸν καταμερισμὸ δηλαδὴ τῆς οἰκογενειακῆς περιουσίας του μὲ τὰ ἐνήλικα πλέον ἀδέλφια του.