Ἡ ἀγάπη γιά τίς ἐντολές καί ἡ δημιουργία τῶν ἀρετῶν. Ἁγίου Νικοδήμου, Χρηστοήθεια.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ ἀγάπη γιά τίς ἐντολές καί ἡ δημιουργία τῶν ἀρετῶν. Ἁγίου Νικοδήμου, Χρηστοήθεια.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 13-1-2013 (Σύναξη Κυριακῆς) http://HristosPanagia3.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube: http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

Ἁμαρτία, ἡ ἀρρώστια τῆς ψυχῆς

Από το βιβλίο

Απόσταγμα Πατερικής σοφίας

Βασισμένο σε κείμενο του

Οσίου Συμεών του Νέου Θεολόγου

Όπως είναι η αρρώστια στο κορμί, έτσι είναι και η αμαρτία στην ψυχή. Γι αυτό η ιατρική των ψυχών δεν καταγίνεται με τίποτ άλλο, παρά μόνο με την καταπολέμηση της αμαρτίας και των αιτιών της, των παθών.

Και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Γιατί στη φοβερή ώρα της Κρίσεως τι απολογία θα δώσουμε; Επιμεληθήκαμε άραγε την υγεία της ψυχής μας ή μήπως αγωνιστήκαμε σ όλη μας τη ζωή για την πολύμορφη μάταιη απόλαυση;

Αν δεν γνωρίζουμε την αρρώστια της ψυχής μας και δεν αισθανόμαστε τους πόνους και το κακό που προξενεί στη ζωή μας, βρισκόμαστε σε πλάνη.

Κάθε άνθρωπος είναι λίγο ή πολύ άρρωστος ψυχικά. Συνήθως όμως, μολυσμένος από το μικρόβιο της υπερηφάνειας, δεν αισθάνεται το κακό που του προξενεί η αμαρτία. Και όσο δεν το αισθάνεται, τόσο περισσότερο υπερηφανεύεται, όπως λέει και ο προφήτης Δαβίδ: «Η υπερηφάνεια των μισούντων σε ανέβη διά παντός».Γιατί ο ψυχικά άρρωστος είναι κατά κανόνα και αναίσθητος, και δεν νοιάζεται για την υγεία της ψυχής του. Έτσι, χωρίς να το καταλαβαίνει ίσως, μισεί την ψυχή του. Και μισώντας την ψυχή του, μισεί και τον γιατρό των ψυχών.

Κάθε χριστιανός, αντίθετα, που συναισθάνεται την ψυχική του ασθένεια, ταπεινώνεται βαθιά και φροντίζει να καλέσει το γιατρό που θα τον θεραπεύσει.

Ἐκείνοι οἱ ὁποίοι κάνουν τά πάντα γιά ἐμᾶς, ἀνάλογα μέ τό θέλημά μας, δέν εἶναι οὔτε καλοί δάσκαλοί μας, οὔτε καλοί φίλοι μας. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ.

Εκείνοι οι οποίοι κάνουν τα πάντα για εμάς, ανάλογα με το θέλημά μας, δεν είναι ούτε καλοί δάσκαλοί μας, ούτε καλοί φίλοι μας. Ο άγιος Ιωάννης ο Μόσχος γράφει για μια επιφανή γυναίκα, σύζυγο συγκλητικού, η οποία επισκέφτηκε τους Αγίους Τόπους. Όταν η γυναίκα έφτασε στην Καισάρεια, αποφάσισε να παραμείνει εκεί και απευθύνθηκε στον επίσκοπο με ένα αίτημα: «Δώστε μου μια θεραπαινίδα να με διδάξει το φόβο του Θεού», τού είπε. Ο επίσκοπος τη σύστησε σε μια ταπεινή παρθένο. 

Ύστερα από καιρό ο επίσκοπος συνάντησε ξανά τη. γυναίκα και ρώτησε: «Πώς είναι η παρθένος πού σου σύστησα;».

Ἅγιος Γέροντας Παΐσιος: «Μήν ἀνησυχεῖτε. Πολλά διατάγματα δέν θά προλάβουν κἄν νά δακτυλογραφηθοῦν»

Εἶπε ὁ γέροντας Παΐσιος: Θά κανονίσει ὁ Χριστός τίς ὑποθέσεις τοῦ Ἔθνους. Ἄν ἔμενε σ’ ἐμᾶς αὐτή ἡ δουλειά, τό τινάζαμε στόν ἀέρα τό Ἔθνος.

-Τί θά γίνει μέ τή σημερινή κατάσταση;

Μήν ἀνησυχεῖτε. Πολλά διατάγματα δέ θά προλάβουν καν νά δακτυλογραφηθοῦν.

-Μέ τό γένος μᾶς τί θά γίνει;

Τό Γένος μας θά μεγαλώσει, ἄν καί οἱ ὑποτιθέμενοι φίλοι μας θά ἤθελαν νά τό τσαλακώσουν καί θά τούς ἦταν πολύ εὐχάριστο. Ἀλλά ὁ Θεός δέ θά ἐπιτρέψει. Ἡ Τουρκία θά καταστραφεῖ. Ἔρχεται μεγάλη μπόρα σύντομα. Θά μᾶς ἀγγίξει, ἀλλά δέ θά μᾶς καταστρέψει.

Μοναχός Σεραφείμ (Ζήσης), Τήν Ὀρθοδοξία ἤ τά Προσκυνήματα ; Μία μικρή τρήση στόν ἑλληνικό ἐθνοφυλετισμό

Τήν Ὀρθοδοξία ἤ τά Προσκυνήματα ;

Μία μικρή τρήση στόν ἑλληνικό ἐθνοφυλετισμό

 

τοῦ Μοναχοῦ Σεραφείμ γιά τόν «Στῦλο Ὀρθοδοξίας»

 

Εἰσαγωγή: ὁ σλαβικός ἐθνοφυλετισμός

 

Πολύ συχνά ἀκούεται στίς μέρες μας ἡ μομφή κατά τοῦ ἐθνοφυλετισμοῦ, δηλαδή τῆς πλάνης ἐκείνης ἡ ὁποία ἐπιμένει νά θέτει ἐθνικές, δῆθεν ἀπό Θεοῦ, φυλετικές προτεραιότητες ἐντός τῆς Ὀρθοδοξίας, τῆς Μιᾶς Ἐκκλησίας, ὅπου ὅμως «οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος, οὐδέ Ἕλλην» (Γαλ. 3, 28), διότι «οὐκ ἔστι προσωπολήπτης ὁ Θεός» (Πράξ. 10, 34). Ὁ κατά τοῦ ἐθνοφυλετισμοῦ «Ὅρος» τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης ἐν ΚΠόλει Συνόδου τοῦ 1872, διελάμβανε ὅτι «ἀποκηρύττομεν κατακρίνοντες καί καταδικάζοντες τόν φυλετισμόν, τοὐτέστι τάς φυλετικάς διακρίσεις καί τάς ἐθνικάς ἔρεις καί ζήλους καί διχοστασίας ἐν τῇ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίᾳ» [1]. 

Ἡ «δόξα» (δοξασία) τοῦ ἐθνοφυλετισμοῦ καταδικάστηκε ἀπό τήν Σύνοδο αὐτή μέ ἀφορμή τόν ὑποκινούμενο ἀπό τούς Ρώσσους βουλγαρικό ἐθνικισμό, ὁ ὁποῖος ἐκκλησιαστικῶς μέν ὁδήγησε στό σχίσμα (1872-1945) τῆς Ἐκκλησίας τῆς Βουλγαρίας ἀπό τήν Μητέρα Ἐκκλησία, τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ΚΠόλεως, πολιτικῶς δέ ὑποδαύλισε τίς ἐθνικές διαμάχες πού προκάλεσαν τόν ἔνδοξο Μακεδονικό Ἀγῶνα (1904-1908) καί τούς Βαλκανικούς Πολέμους τῶν ἀρχῶν τοῦ 20^οῦ αἰ. [2]. Ὁ μακαριστός π. Ἰωάννης Ρωμανίδης ἔχει ἀνατάμει τίς θεολογικές παραμέτρους τοῦ ρωσσικοῦ καί γενικότερα σλαβικοῦ ἐθνοφυλετισμοῦ καί τίς ἀποδίδει στήν θεωρία τοῦ Ρώσσου φιλοσόφου Χομιακώφ (1804-1860), ὅτι «οἱ “Γραικοί” καί “Λατῖνοι” ὡς Κουσῖται δέν κατενόησαν ἐπαρκῶς καί εἰς βάθος τόν Χριστιανισμόν ὡς κατενόησαν αὐτόν οἱ Ἰρανικοί Σλαῦοι» [3].

Ὁ γράφων, ὡς πρώην Ἁγιοταφίτης, εἶναι σέ θέση νά γνωρίζει καλῶς τήν παλαιά ὑπονομευτική τῆς ἑλληνικῆς παρουσίας δραστηριότητα τῆς ρωσσικῆς διπλωματίας στήν Ἐγγύς καί τήν Μέση Ἀνατολή, ὅπως φαίνεται ἰδιαιτέρως στίς περιπτώσεις τῆς τελείας ἐκδιώξεως τῶν Ἑλλήνων Κληρικῶν ἀπό τό Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας [4] (τό ὁποῖο «ἀραβοποιήθηκε» τό 1899), ἀλλά καί τῆς κινητικότητος καί ἐπιρροῆς τοῦ γνωστοῦ Ρώσσου Κόμητος Ν. Ἰγνάτιεφ (Πρέσβεως τῆς Ρωσσίας στήν ΚΠολη) στήν αὐλή τοῦ  παλαιφάτου Πατριαρχείου τῶν Ἱεροσολύμων ἀπό τοῦ 1863 καί ἑξῆς, καθώς καί τῆς προηγηθείσης δράσεως τοῦ ἀρχιμανδρίτου Πορφυρίου Οὐσπένσκι. Ἐξ αἰτίας τῆς ἐπιρροῆς αὐτῆς, ὁ κατά τἆλλα ἔνδοξος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Κύριλλος Β΄ (1845-1872) ἀπέσχε ἀπό τήν δικαία καταδίκη τοῦ ἐθνοφυλετισμοῦ στή ὡς ἄνω Σύνοδο τοῦ 1872 [5]. Βεβαίως, καί ἐντός τῆς Ὀρθοδόξου Ρωσσίας ὑπῆρξαν ἤδη ἀπό τότε φωνές συνετές, ἐπικριτικές αὐτῆς τῆς παρεμβατικῆς πολιτικῆς καί τῆς παραγνωρίσεως τῶν ἑλληνικῶν ἱστορικῶν «δικαίων».

Ἡ θέα τοῦ Χριστοῦ

«Η ΘΕΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ»

Ἀπό τό βιβλίο «ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ»

Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ

Θέλεις νά δεῖς τόν Χριστό; «Ἔλα καί δές, λέει ὁ ἀπόστολός Του¹.

Ὁ Κύριος ὑποσχέθηκε στούς μαθητές Του ὅτι θά εἶναι μαζί τους παντοτινά «ὡς τή συντέλεια τοῦ κόσμου»². Καί, πραγματικά, εἶναι μαζί τους μέσα στό ἅγιο Εὐαγγέλιο καί στά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας³. Τόν Χριστό δέν Τόν βλέπουν ὅσοι δέν πιστεύουν στό Εὐαγγέλιο. Αὐτοί δέν Τόν βλέπουν, γιατί εἶναι τυφλωμένοι ἀπό τήν ἀπιστία.

Θέλεις ν᾿ ἀκούσεις τόν Χριστό; Σοῦ μιλάει μέ τό Εύαγγέλιο. Μήν περιφρονεῖς τή σωτήρια φωνή Του. Φύγε μακριά ἀπό τήν ἁμαρτωλή ζωή καί ἄκου μέ προσοχή τή διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ αἰώνια ζωή.

Θέλεις νά σοῦ φανερωθεῖ ὁ Χριστός; Ὁ Ἴδιος σέ διδάσκει πῶς θά τό πετύχεις: «Ὅποιος κρατᾶ τίς ἐντολές μου καί τίς ἐκτελεῖ, αὐτός μέ ἀγαπᾶ· κι αὐτός πού μέ ἀγαπᾶ, θά ἀγαπηθεῖ ἀπό τόν Πατέρα μου, κι ἐγώ θά τόν ἀγαπήσω καί θά τοῦ φανερώσω τόν ἑαυτό μου»⁴.

Φυλάξου ἀπο τή φαντασία σου, πού μπορεῖ νά σοῦ δημιουργήσει τήν ἐντύπωση ὅτι βλέπεις τόν Ἰησοῦ Χριστό, ὅτι Τόν ἀγγίζεις, ὅτι Τόν ἀγκαλιάζεις. Δέν πρόκειται παρά γιά μιάν ὀλέθρια αὐταπάτη, ἕνα μάταιο παιχνίδι ὑπερηφάνειας, ἐπάρσεως, ἀλαζονείας, οἰήσεως⁵

Ὑπαρξιακά ἐρωτήματα καί ἡ θεολογική ἀπάντησή τους

Τοῦ Δημητρίου Τσελεγγίδη, Καθηγητή Δογματικῆς Θεολογικῆς Σχολῆς ΑΠΘ

Γιατί νά ἐπιτρέπει ὁ Θεός νά πεθαίνουν νέοι καί μικρά παιδιά;

Θά ὑπάρξει Ἀνάσταση τῶν νεκρῶν;

Ὁ Θεός εἶναι ὁ μόνος Κύριος τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου. Ὁ Θεός, δηλαδή, παρέχει τή  ζωή, ἀλλά καί θέτει τά ὅριά της. Μόνος αυτός γνωρίζει ὅλα τά δεδομένα, ἀλλά καί ὅλες τίς προθέσεις τῶν λογικῶν ὄντων, πρίν κἄν αὐτά ἔρθουν στήν ὕπαρξη. Ταυτόχρονα, ὁ Θεός ἀγαπᾶ σέ ἀσύλληπτο βαθμό ὅλους τούς ἀνθρώπους. Μάλιστα, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος θεωρεῖ τόν Χριστό ὡς τόν μανιωδέστερο τῶν ἐραστῶν τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων. Κατά τήν Ἁγία Γραφή, ἄλλωστε, ὁ Θεός θέλει ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νά σωθοῦν καί νά τόν γνωρίσουν ὡς τήν ὐποστατική Ἀλήθεια («πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν»). Μέ τίς παραπάνω προϋποθέσεις, κατανοεῖται εὔκολα, ὅτι ὁ Θεός, ὡς ὁ κατεξοχήν καί κατά κυριολεξία...

καλός καί ἀγαθός, δέν εἶναι δυνατόν νά θέλει τόν πρόωρο θάνατο κανενός ἀνθρώπου. Καί τοῦτο, ἐπειδή τό κύριο γνώρισμα τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ ἀγάπη. 

Ἔτσι ὁ Θεός ἀποφασίζει τόν θάνατο τοῦ κάθε ἀνθρώπου μέ βάση τήν παγγνωσία καί τήν ἀγάπη του. Τοῦτο, πρακτικῶς, σημαίνει ὅτι ὁ κάθε ἄνθρωπος πεθαίνει στήν καλύτερη χρονική στιγμή γι’ αὐτόν. Κατά συνέπεια, μία ἐνδεχόμενη παράταση τῆς ζωῆς μας, πέρα ἀπό τό ὅριο, πού ἔθεσε ἠ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά τόν καθένα μας, θά εἶχε ἀρνητικό ἀποτέλεσμα στήν ποιότητα τῆς αἰωνίου ζωῆς μας. Γι’ αὐτό, θά πρέπει νά δεχόμαστε τήν ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ, γιά τήν ὁριοθέτηση τῆς ζωῆς ὄλων τῶν ἀνθρώπων, μέ εὐγνώμονα καί εὐχαριστιακή διάθεση. 

Ὕμνος στόν Ἅγιο Ἀπόστολο Ὀνήσιμο. Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ο πανένδοξος Ονήσιμος άρχισε τη ζωή του ως δούλος και τήν ολοκλήρωσε ως Απόστολος και μάρτυς Χριστού.

Ο ασεβής Τέρτυλος τον ρώτησε τ’ όνομά του.

«Το όνομά μου είναι χριστιανός και Ονήσιμος το επίθετό μου».

«Είσαι ελεύθερος ή σκλάβος κάποιου;»

«Ήμουν δούλος τού Φιλήμονα

και τώρα είμαι δούλος Χριστού του Θεού».

«Για ποιά τιμή σε πούλησε στον Χριστό ο Φιλήμων;».

«Ο Δεσπότης Χριστός έδωσε το αίμα Του γιά μένα».

3ήμερη προσκυνηματική ἐκδρομή στήν Ἱερά Μονή Προυσού - Ἅγιο Ἰωάννη Ρῶσο καί Ἅγιο Ἰάκωβο Τσαλίκη ἀπό 12/04/2018 ἕως 14/04/2018

1η ημ. 12/04/2018 Πέμπτη: ΘΕΣ/ΝΙΚΗ 

–ΕΔΕΣΣΑ – ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ  (600 χιλ.)

Αναχώρηση στις 06:00 το πρωί από το Άγαλμα του Βενιζέλου. Θεία λειτουργία στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος Εδέσσης. Αναχώρηση με προορισμό το Καρπενήσι. Άφιξη τακτοποίηση στο ξενοδοχείο και βραδινό γεύμα.

1^η διανυκτέρευση στο Καρπενήσι

2η ημ. 13/04/2018 Παρασκευή: ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΡΟΥΣΟΥ - ΠΡΟΚΟΠΙ ΕΥΒΟΙΑΣ  (350 χιλ.)

Θεία λειτουργία και προσκύνημα στην Ιερά Μονή Προυσού. Από εκεί φεύγουμε για το ξενοδοχείο για να πάρουμε το πρωινό μας. Επιβίβαση στο λεωφορείο και αναχώρηση με προορισμό το Προκόπι Ευβοίας στον Άγιο Ιωάννη το Ρώσο. Από Αρκίτσα θα πάρουμε το πλοίο για Αιδηψό. Άφιξη στο Προκόπι τακτοποίηση στους ξενώνες και ελεύθερος χρόνος.

2^η διανυκτέρευση στο Προκόπι στους ξενώνες

3η ημ. 14/04/2018 Σάββατο: ΠΡΟΚΟΠΙ - ΟΣΙΟ ΔΑΥΙΔ – ΕΔΕΣΣΑ - ΘΕΣ/ΝΙΚΗ(400 χιλ)

Θεία λειτουργία στον ναό όπου βρίσκεται το ολόσωμο λείψανο του Αγίου Ιωάννου Ρώσου. Στην συνεχεία αναχωρούμε για Ιερά Μονή Οσίου Δαυίδ όπου μόνασε ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης. Θα προσκυνήσουμε και μετά θα κατευθυνθούμε για Γλύφα όπου θα πάρουμε το καραβάκι για Αγιόκαμπο. Μέσω Εδέσσης άφιξη στην Θεσσαλονίκη.

ΠΑΤΗΡ ΣΕΡΑΦΕΙΜ BARADEL-POKROVSKY. Σέ ὅλους μας σέ κάποιο βαθμό ἄγγιξε μιά φορά ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ

Σε όλους μας σε κάποιο βαθμό άγγιξε μια φορά η χάρη του Θεού, η χάρη του Αγίου Πνεύματος, και έπειτα από  αυτό ξεκίνησε η αναζήτηση του Προσώπου του Θεού. Ζητήστε πρώτα τη Βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη του ... Και όλα τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν ...

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/02/blog-post_261.html?m=1

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 28 Φεβρουαρίου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 28 Φεβρουαρίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

28 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Βασιλείου Ὁμολογητοῦ, Κασσιανὸς ὁ Ρωμαῖος, Νέστορος Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Ἕξι Μαρτύρων ἐξ Αἰγύπτου, Ἀβιρκίου Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Μακαρίου, Ρουφίνου, Ἰούστου καὶ Θεοφίλου, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Καιραλίου, Πουπουλίου, Γαΐου καὶ Σεραπίωνος, Προτερίου Ἱερομάρτυρος, Κύρας καὶ Μαράνας, Βάρσου Ὁσίου, Νυμφᾶ καὶ Εὐβούλου Ἀποστόλων, Μνήμη Μεγάλου Σεισμοῦ, Ἰαροσλάβος ὁ Σοφός, τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Χιλιάδων Μαρτύρων, Κυράννας Νεομάρτυρος, Νικολάου τοῦ Πσκὼφ.

Ὁ Ὅσιος Βασίλειος ὁ Ὁμολογητὴς

Ὁ Ὅσιος Βασίλειος ὁ Ὁμολογητὴς ἔζησε καὶ ἔδρασε ἐπὶ τοῦ εἰκονομάχου αὐτοκράτορα Λέοντος Γ’ τοῦ Ἰσαύρου (717-741 μ.Χ.). Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ὁ Ὅσιος ἀφιερώθηκε στὸν ἀσκητικὸ βίο καὶ ἐκάρη μοναχός. Ἔγινε μαθητὴς καὶ ὑποτακτικὸς τοῦ Ὁσίου Προκοπίου τοῦ Δεκαπολίτου (τιμᾶται 27 Φεβρουαρίου).
Ἀρχικὰ ζοῦσε σὲ κάποιο ἐρημητήριο καὶ ἀφοῦ προηγουμένως καλλιέργησε μὲ ἐπιμέλεια τὴν ἀσκητικὴ ζωή, ἀργότερα, ὅταν ἀνέκυψε ἡ αἵρεση κατὰ τῶν ἱερῶν εἰκόνων, ἀντιστάθηκε μὲ πνευματικὴ ἀνδρεία στοὺς εἰκονομάχους. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ συνελήφθη, τιμωρήθηκε καὶ ὑπέστη πολλὰ βασανιστήρια.
Ὅταν δέ, πέθανε ὁ αὐτοκράτορας, ἀπελευθερώθηκε καὶ ἀφοῦ βγῆκε ἀπὸ τὴ φυλακή, φρόντιζε γιὰ τὴν καλλιέργεια τῆς ἀρχαίας ὑγείας τῆς εὐσέβειας, παρακινώντας πολλοὺς πρὸς τὴν ἀρετὴ καὶ ἐπαναφέροντάς τους πρὸς τὴν ὀρθόδοξη πίστη.
Ἔτσι ἀφοῦ ἀγωνίσθηκε ὁ Ὅσιος Βασίλειος, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.