Τίμιος Σταυρός,Τό ἰσχυρότερο ὅπλο μας, Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Τίμιος Σταυρός,Τό ἰσχυρότερο ὅπλο μας, Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 19-3-2017 (Κήρυγμα ) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://HristosPanagia3.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube: http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως (Μρκ.η 34-38, Θ 1) Ἑρμηνεία τοῦ ἁγίου Ἰωάννου, ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου, σχετικά μέ τήν ἀνάγκη αὐταπαρνήσεως προκειμένου νά γίνουμε ἀληθινοί μαθητές τοῦ Χριστοῦ (ἐπιλεγμένο ἀπόσπασμα ἀπό τήν ὁμιλία ΝΕ΄ τοῦ ἁγίου στό Ὑπόμνημά του στό Κατά Ματθαῖον Ευαγγέλιον)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ(Μρκ.η΄34-38,θ΄1)

«Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν, καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι(:Τότε ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του: “εάν κάποιος θέλει πράγματι να με ακολουθήσει ως οπαδός μου, ας απαρνηθεί τον αμαρτωλό εαυτό του, ας προετοιμαστεί να υποστεί πολλές θλίψεις και αυτόν ακόμη τον σταυρικό θάνατο, και ας με ακολουθήσει, μιμούμενος σε όλα το παράδειγμά μου.’’)»[Ματθ.16,24].

«Τότε ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του», λέγει ο ιερός Ευαγγελιστής· πότε δηλαδή; Όταν ο Πέτρος είπε «, Ἵλεώς σοι, οὐ μὴ ἔσται σοι τοῦτο(:ο Θεός να σε φυλάξει, Κύριε, από όσα φοβερά μας είπες ότι θα σου συμβούν· Δεν πρέπει να σου συμβούν αυτά”.»[Ματθ.16,22]· και άκουσε ως απάντηση από τον Κύριο: « Ὕπαγε ὀπίσω μου, Σατανᾶ(:φύγε από εμπρός μου, σατανά)[ Ματθ. 16,23]. Διότι δεν αρκέστηκε στην επιτίμηση μόνο, αλλά θέλοντας να δείξει και με το παραπάνω και το ότι τα λόγια του Πέτρου ήταν άτοπα και ανάρμοστα και το κέρδος που θα πήγαζε από το Πάθος,λέγει: Εσύ μου λέγεις, «ο Θεός να σε φυλάξει και να σε ευσπλαχνισθεί,ώστε να μη σου συμβεί αυτό»· εγώ όμως σου λέγω ότι δεν είναι μόνο επιβλαβές για σένα και ολέθριο το να με εμποδίσεις και να δυσφορείς για το Πάθος μου, αλλά ότι ούτε θα μπορέσεις να σωθείς εάν και εσύ ο ίδιος δεν είσαι προετοιμασμένος με κάθε τρόπο να πεθάνεις. Για να μη νομίσουν δηλαδή ότι είναι ανάξιο Αυτού το να πάθει, διδάσκει σε αυτούς το κέρδος του πράγματος, όχι μόνο με όσα είχαν προηγηθεί αλλά και με όσα επρόκειτο να ακολουθήσουν.

Πῶς δαιμονίζεται ὁ ἄνθρωππος. Ὁ Χριστός νικάει τά μάγια. 6ο Ἀληθινές ἱστορίες μαγείας

ΠΩΣ ΔΑΙΜΟΝΙΖΕΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Ρωτήθηκε ο Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης: “Γέροντα, στον δαιμονισμένο των Γαδαρηνών πόσοι δαίμονες κατοικούσαν;”

- Δαιμόνια πολλά, γράφει τό Ευαγγέλιο. Γι’ αυτό είπε ο δαιμονισμένος ότι τό όνομά του ήταν “λεγεών” Καί, βλέπετε, όπως σε έναν δαιμονισμένο μπορεί να κατοικούν ένα σωρό δαίμονες, έτσι καί στην καρδιά τού πιστού μπορεί να χωρέσουν όλοι οι "Άγιοι. Αφού ο Χριστός χωράει, πόσο μάλλον οι Άγιοι! Μεγάλα μυστήρια! Μια φορά, όταν ήμουν στο Καλύβι τού Τιμίου Σταυρού, χτύπησε κάποιος τό καμπανάκι. Κοίταξα από τό παράθυρο, καί τί να δώ!

Έναν άνδρα πού τον ακολουθούσε μια ολόκληρη φάλαγγα δαιμόνων, ένα μαύρο σμήνος! Πρώτη φορά είδα να εξουσιάζουν έναν άνθρωπο τόσοι δαίμονες. Αυτός ήταν μέντιουμ. Είχε ανακατέψει ευχές της Εκκλησίας, μέ επικλήσεις δαιμόνων, χριστιανικά βιβλία μέ μαγικά, κα( μετά τον εξουσίαζαν οι δαίμονες. Φοβερό! πολύ στεναχωρήθηκα! Μερικοί ψυχίατροι καί τους δαιμονισμένους τους θεωρούν ψυχοπαθείς.

Μερικοί ιερείς πάλι κάποιους ψυχοπαθείς τούς βγάζουν δαιμονισμένους. Ενώ, ένας ψυχοπαθής, για να βοηθηθεί, πρέπει να πάει άλλου, ένας δαιμονισμένος αλλού. Ο ψυχίατρος πώς μπορεί να βοηθήσει τον δαιμονισμένο;

10 Μαρτίου. Σάββατον γ΄ τῶν νηστειῶν. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Σαβ. γ΄ ἑβδ. νηστ. (Ἑβρ. ι΄ 32 - 38).

Εβρ. 10,32         Ἀναμιμνήσκεσθε δὲ τὰς πρότερον ἡμέρας, ἐν αἷς φωτισθέντες πολλὴν ἄθλησιν ὑπεμείνατε παθημάτων,

Εβρ. 10,32                Να ενθυμήσθε δε τας προηγουμένας ημέρας της ζωής σας, κατά τας οποίας είχατε κατηχηθή την αλήθειαν και είχατε φωτισθή με το Αγιον Βαπτισμα και υπεμείνατε πολύ καρτερικά και ηρωϊκά τον αγώνα των παθημάτων και των διωγμών.

Ἐσύ ἤσουν μέ τό σῶμα ἐδῶ, ἀλλά μέ τόν νοῦ ἤσουν στά γίδια!...

 

Kάποτε ὁ παπα-Νικόλας ὁ Πλανᾶς, θυμιάτιζε τὴν ὥρα τῆς ἐνάτης ᾠδῆς, ὅταν ἔψαλλαν οἱ ἱεροψάλτες «τήν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβεὶμ...» και πέρασε μπροστὰ ἀπὸ μία κυρία, ποὺ στεκόταν στὰ πλαϊνὰ στασίδια, καὶ δὲν τὴν θυμιάτισε.

 Δὲν τὴν θυμιάτισε καθόλου, πέρασε ἀπλῶς δίπλα της. Ὕστερα ἀπὸ δύο στασίδια ἦταν ἕνα ἄδειο. Στάθηκε ἐκεῖ, τὸ θυμιάτισε πέντε-ἕξι φορὲς καὶ ἔφυγε. Ὅταν τελείωσε ἡ Θεία Λειτουργία, πῆγε αὐτὴ ἡ κυρία καὶ τοῦ εἶπε:

Ἀπό τό Συναξάρι – Ὁ ἅγιος Ἰσίδωρος ἐπίσκοπος Σεβίλλης

4 Μαρτίου

Γόνος πριγκιπικής οικογένειας της Καρθαγένης της Ισπανίας, ο άγιος Ισίδωρος ήταν ο νεώτερος μιας οικογενείας αγίων: οι δύο αδελφοί του, Λέανδρος [27 Φεβρ.] και Φουλγέντιος, και η αδελφή τους Φλωρεντίνη [20 Ιουν.] τιμώνται ως άγιοι στην λατινική Εκκλησία. Διηγούνται ότι όταν ο Ισίδωρος ήταν ακόμη σπαργανωμένο βρέφος, η τροφός του τον άφησε κοντά σ’ ένα δέντρο του κήπου και ένα σμήνος μελισσών κύκλωσε το βρέφος και άφησε στα χείλη του λεπτότατο ίχνος μελιού, προοιώνιση της μελίρρυτης ευφράδειας του αγίου.

Εμπιστεύθηκαν την μόρφωσή του στον άγιο Λέανδρο· μία ημέρα ο Ισίδωρος δραπέτευσε από το σχολείο για να αποφύγει τις επιπλήξεις του αδελφού του. Στάθηκε για να ξεκουραστεί κοντά σ’ ένα πηγάδι και με παιδική περιέργεια παρατηρούσε τις αυλακιές στο φιλιατρό. Μια γυναίκα που ήλθε να πάρει νερό, του εξήγησε ότι το σκοινί τού κουβά γλύφοντας την πέτρα κατέληξε να την αυλακώσει. Ο μικρός Ισίδωρος κατάλαβε τότε ότι αν το σχοινί μπορούσε να αυλακώσει την πέτρα, η φιλόπονη μελέτη θα μπορούσε να κατανικήσει την δυσχέρεια της διανοίας του. Επέστρεψε κοντά στον αδελφό του και πρόκοψε τόσο, ώστε ξεπερνώντας τους διδασκάλους του κατέστη ο σοφότερος άνθρωπος του καιρού του, σε βαθμό ώστε πολλοί έρχονταν από μακριά για να ακούσουν τους λόγους του.

Συνεργός στο ποιμαντικό έργο του αγίου Λεάνδρου, αντιστάθηκε σθεναρά στον αιρετικό βασιλέα Λεοβίγιλδο και εργάστηκε δραστήρια για την μεταστροφή των αρειανοφρόνων Γότθων. Κατά την διάρκεια της εξορίας του αδελφού του ανέλαβε εξ ολοκλήρου την υπεράσπιση της αληθινής Πίστεως και των συμφερόντων της Εκκλησίας. Μετά την μεταστροφή του βασιλέα Ρεκχαρέδου (589), ο Ισίδωρος αποσύρθηκε σε μονή, όπου αφιερώθηκε στην ησυχία, την μελέτη και την προσευχή· σύντομα όμως εκοιμήθη ο Λέανδρος (600) και ο Ισίδωρος υποχρεώθηκε να δεχθεί την χειροτονία εις επίσκοπον Σεβίλλης, πρώτης έδρας της Εκκλησίας της Ισπανίας.

Ὁ Γέροντας Ἐφραίμ Κατουνακιώτης γιά τήν ὑπομονή

Αχ, τι να σας πω τώρα. Να σας πω και αυτό, καίτοι αυτό είναι ένα απόρρητο της ζωής μου, αλλά για την αγάπη σας, να πούμε, γιατί κι εσείς ανηψάκια μου είσαστε, θα σας το πω.

Το έκζεμα το οποίο έχω, αυτήν την πληγή που έχω στο ποδάρι, τό 'χω από δεκαπέντε χρονών. Δοκίμασα διάφορα φάρμακα, τίποτε. Τώρα που πέρασε η ηλικία, τότες περισσότερο επιδεινώθη το πράγμα. Καθήμενος στο κρεβάτι, το ονομάζω το "κρεβάτι του πόνου" εγώ. Διότι να καθίσω όπως καθόσαστε εσείς, δεν μπορώ. Θα καθίσω λίγο, δεν μπορώ, κατεβαίνουν τα αίματα και πονάει περισσότερο η πληγή, ενώ έτσι, τρόπον τινά, αν βάλεις κι ένα μαξιλάρι και σηκώσεις λιγάκι το ποδάρι πιο ψηλά, κατεβαίνουν κάτω τα αίματα και ελαφρώνεται ο πόνος. Ε, τη νύχτα προσπαθώ έτσι να ελαφρώσω τον πόνο.

Αλλά καθήμενος εδώ μου δημιουργήθηκε και κύστη κόκκυγος. Όταν το σκέπτεσθε αυτό, είναι το πλέον φρικωδέστερο, να πούμε. Διότι είναι... πολύ πόνο! Πώς να καθίσεις , βρε παιδί μου; Πώς να καθίσεις; Στο κρεβάτι κάθεσαι, Θα καθίσεις λίγο έτσι, θα καθίσεις λιγάκι δεξιά, λιγάκι αριστερά. Υπομονή· γυρίζεις δεξιά. Δεξιά ο γλουτός εκεί σε πονάει, μετά από μισή ώρα σε πονάει, σε τσούζει, σε προειδοποιεί ότι θ' ανοίξει πληγή. Γυρίζεις αριστερά. Πάλι μισή ώρα που κάθεσαι αριστερά, πάλι σε τσούζει, σε πονάει, σε ειδοποιεί ότι θ' ανοίξει πληγή. Μα εδώ θ' ανοίξει πληγή, δεξιά θ' ανοίξει πληγή, αριστερά θ' ανοίξει πληγή, έτσι ανάσκελα που κάθεσαι πάλι πληγή προμηνύει· ε, τότες εγώ πώς να καθίσω; Δοκίμασα να καθίσω μπρούμυτα, μα μπρούμητα μπορείς να καθήσεις;

Ἡ διόρθωση τοῦ βίου συνίσταται στήν ἐσωτερική μεταμόρφωση καί ὄχι τόσο στήν ἐξωτερική ἀλλαγή τρόπων. Πῶς ὁ ἐχθρός προσπαθεῖ νά μᾶς παραπλανήσει.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΩΝ

Το τελευταίο γράμμα σου μ’ έκανε να χαρώ! Η σκέψη σου έχει λαμπικαριστεί και η καρδιά σου κατευθύνεται προς την αλήθεια και τη σωτηρία!

Έχεις αρχίσει να κάνεις ό,τι χρειάζεται. Ο Θεός βοηθός! Όλες οι αποφάσεις σου για τον μελλοντικό νέο τρόπο ζωής σου είναι καλές. Ωστόσο, για να μη γίνεις μονόπλευρη μέσα στον ενθουσιασμό σου , σπεύδω να σου δώσω μερικές συμβουλές.

Από δω κι εμπρός , όταν κάνεις κάτι, να δίνεις μεγαλύτερη προσοχή στην εσωτερική σου διάθεση και προαίρεση, παρά στην πράξη καθεαυτή. Προς το παρόν ας μην αλλάξουν  οι εξωτερικές εκδηλώσεις σου, εκτός μόνο από εκείνες που από την ίδια τους τη φύση τους επενεργούν βλαπτικά στην καρδιά, προξενώντας ματαιοδοξία, δημιουργώντας σύγχυση  λογισμών, γεννώντας ανώφελες επιθυμίες κ.λπ. Βέβαια, η μεταμόρφωσή σου πρέπει να φτάνει ως τους εξωτερικούς τρόπους και τις καθημερινές συνήθειές σου, που θ’ αλλάξουν όμως όχι τόσο ως προς τη μορφή όσο ως προς το πνεύμα με το οποίο θα γίνονται. Έτσι, εξωτερικά όλα θα παραμείνουν απαράλλαχτα – με λίγες εξαιρέσεις, όπως είπα- αλλά το πνεύμα θα είναι εντελώς διαφορετικό. Η προσωρινή διατήρηση των εξωτερικών συνηθειών σου έχει ένα πλεονέκτημα: Η αλλαγή σου δεν θα είναι ολοφάνερη στους άλλους.

Ὁ 3ος Παγκόσμιος πόλεμος θά γίνει - Γέροντας Ἐφραίμ

https://www.youtube.com/watch?v=i4AAXoqN9XA

Ὁπότε εἴμαστε ἔξω ἀπό τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, εἴμαστε ἔξω ἀπό τούς ἑαυτούς μας. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

 Όποτε είμαστε έξω από το έλεος του Θεού, είμαστε  έξω από τούς εαυτούς μας. Άν συγκριθούμε με την πλήρη χάριτος αληθινή φύση μας, βλέπουμε ότι είμαστε σε μια κατάσταση όχι καλύτερη από του παράφρονος σε σύγκριση με τον υγιή άνθρωπο. Μόνον ένας ευλογημένος άνθρωπος είναι φυσιολογικός άνθρωπος, δηλαδή άνθρωπος ανώτερης, ακηλίδωτης φύσεως, όπου δεσπόζει και κυβερνά η χάρη του Θεού.Ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος λέει: «Μία λάμπα, ακόμη κι αν είναι γεμάτη με λάδι κι έχει φυτίλι, παραμένει κατασκότεινα αν δεν είναι αναμμένα. 

Το ίδιο συμβαίνει και με μια ψυχή, που φαίνεται κοσμημένη με κάθε αρετή:

Ἀββᾶς Δωρόθεος:Δεῖξε ἐσύ ἀγάπη ἀντί νά τήν περιμένεις ἀπό τούς ἄλλους

http://panayiotistelevantos.blogspot.gr/2017/11/blog-post_923.html?m=1

Ηχητικό Αγιολόγιο 10 Μαρτίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 10 Μαρτίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

10 Μαρτίου Συναξαριστής. Κοδράτου καὶ τῶν σὺν αὐτῶ Μαρτύρων: Ἀνέκτου, Διονυσίου, Κρήσκεντος, Κυπριανοῦ καὶ Παύλου, Ἀναστασίας Πατρικίας, Μαρκιανοῦ Μάρτυρος, Ἀγάθωνος Ὁσίου, Ἰωάννου Ὁσίου,

Οἱ Ἅγιοι Κοδράτος, Ἄνεκτος, Παῦλος, Διονύσιος, Κυπριανὸς καὶ Κρήσκης οἱ Μάρτυρες

Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Κοδράτος, Ἄνεκτος, Παῦλος, Διονύσιος, Κυπριανὸς καὶ Κρήσκης ἦταν φίλοι καὶ μαρτύρησαν κατὰ τὸν διωγμὸ τῶν αὐτοκρατόρων Δεκίου (249-251 μ.Χ.) ἢ Οὐαλεριανοὺ (253-259 μ.Χ.) στὴν Κόρινθο, ὅταν ἡγεμόνας τῆς Ἑλλάδος ἦταν ὁ Ἰάσων.

Στὸ Μηνολόγιον τοῦ αὐτοκράτορα Βασιλείου Β’ ἀναφέρεται ὅτι ἀπὸ τοὺς Χριστιανούς, ὅσοι μὲν εἶχαν συλληφθεῖ σφαγιάζονταν, ὅσοι ὅμως ἔφευγαν κρύβονταν στὰ ὄρη, γιὰ ὅσο διάστημα χρειαζόταν. Ἔτσι καὶ ἡ μητέρα τοῦ Κοδράτου, ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὴν πόλη τῶν Κορινθίων, ἔφυγε γιὰ τὸ ὄρος καὶ κρυβόταν. Καὶ καθὼς ἦταν ἔγκυος, γέννησε υἱὸ ποὺ τὸν ὀνόμασε Κοδράτο. Στὴν συνέχεια, ἀφοῦ ἔζησε γιὰ λίγο, πέθανε, ἐγκαταλείποντας τὸν υἱό της βρέφος.

Αὐτὸς τρεφόταν ἀπὸ τὰ νέφη ποὺ συνενώνονταν ἐπάνω ἀπὸ αὐτὸν καὶ τὸν πότιζαν. Ὁ Κοδράτος, ἀφοῦ μεγάλωσε, δίδασκε τὴν Χριστιανικὴ πίστη στὸν Ἄνεκτο, τὸν Κρήσκεντα, τὸν Κυπριανό, τὸν Παῦλο καὶ τὸν Διονύσιο, ποὺ εἶχαν στὸ μεταξὺ καταφύγει κοντά του.