Ὁ Ἅγιος Χαράλαμπος καί ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁ Ἅγιος Χαράλαμπος καί ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-2-2018 (ὁμιλία σέ παιδιά ) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ἑρμηνεία τοῦ ἁγίου Ἰωάννου, ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου, σχετικά μέ τή θεραπεία τοῦ σεληνιαζόμενου νέου ἀπό τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό (ομιλία ΝΖ΄)

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ (Μαρκ.9,14-29)

«Καὶ ἐλθόντων αὐτῶν πρὸς τὸν ὄχλον προσῆλθεν αὐτῷ ἄνθρωπος γονυπετῶν αὐτὸν καὶ λέγων· Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει· πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ. καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι.(: Και όταν κατέβηκαν και ήλθαν προς το πλήθος, πλησίασε Αυτόν ένας άνθρωπος, που γονάτισε εμπρός Του με ευλάβεια και Του είπε· “ Κύριε, σπλαχνίσου το παιδί μου, διότι σεληνιάζεται και ταλαιπωρείται πολύ φοβερά· διότι πολλές φορές πίπτει στη φωτιά και πολλές φορές στο νερό. Και έφερα αυτόν προς τους μαθητές σου με την παράκληση να τον θεραπεύσουν και αυτοί δεν μπόρεσαν να του χαρίσουν την θεραπεία”)». (Ματθ.17,14-16)

Αυτόν τον άνθρωπο η Γραφή μας τον παρουσιάζει πάρα πολύ ασθενή ως προς την πίστη· και τούτο είναι φανερό από πολλά σημεία, και από το ότι είπε ο Χριστός, «πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι (:σε εκείνον που πιστεύει όλα είναι δυνατά»[Μαρκ.9,23],και από το ότι είπε αυτός που Τον πλησίασε «βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ (:βοήθησέ με στο να ενισχυθεί η πίστη μου)»[Μαρκ.9,24] και από το ότι έδωσε ο Χριστός εντολή στον δαίμονα να μην εισέλθει πλέον σε αυτόν, αλλά ακόμη και από το ότι είπε ο άνθρωπος εκείνος στον Χριστό «εἴ τι δύνασαι(:εάν μπορείς)»[Μαρκ.9,22].

Και γιατί κατηγορεί τους μαθητές, εάν η απιστία του πατέρα αυτού υπήρξε η αιτία να μην εξέλθει ο δαίμονας; Για να δείξει ότι πολλές φορές είναι δυνατόν σε αυτούς που έχουν πίστη, να θεραπεύσουν τους ασθενείς και χωρίς να έχουν πίστη οι ίδιοι ασθενείς αυτοί που προσέρχονται για αποκατάσταση της υγείας τους.

Νά ἀφεθοῦμε στήν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, Ἅγιος Παϊσιος ὁ Ἁγιορείτης

ΝΑ ΑΦΕΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΠΡΟΝΟΙΑ

Ὅποιος παρακολουθεῖ τὶς εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ, μαθαίνει νὰ ἐξαρτᾶ τὸν ἑαυτό του ἀπὸ τὴν θεία πρόνοια. Νιώθει μετὰ σὰν τὸ μωρὸ στὴν κούνια πού, ἂν τὸ ἀφήση γιὰ λίγο ἡ μητέρα του, ἀρχίζει νὰ κλαίη, μέχρι νὰ τρέξη πάλι κοντά του. Ἂν ἀφεθῆ κανεὶς στὸν Θεό, εἶναι μεγάλη ὑπόθεση. Ὅταν πρωτοπῆγα στὴν Ἱερὰ Μονὴ Στομίου, δὲν εἶχα ποῦ νὰ μείνω. Ὅλο τὸ μοναστήρι ἦταν γεμάτο μπάζα. Βρῆκα μιὰ γωνιὰ κοντὰ στὴν μάνδρα, ἔβαλα κάτι ἀπὸ πάνω, γιὰ νὰ τὴν σκεπάσω λίγο, καὶ ἐκεῖ περνοῦσα τὰ βράδυα καθιστός, γιατὶ δὲν χωροῦσα νὰ ξαπλώσω. Μιὰ μέρα ἦρθε ἕνας γνωστός μου ἱερομόναχος καὶ μοῦ λέει: «Καλά, πῶς μένεις ἐδῶ;». «Γιατί, τοῦ λέω, οἱ κοσμικοὶ εἶχαν περισσότερα ἀπὸ μᾶς; Ὅταν εἶπαν στὸν Κανάρη, τότε ποὺ ζήτησε δάνειο, "δὲν ἔχεις Πατρίδα", ἐκεῖνος εἶπε: "Θὰ ἀποκτήσουμε Πατρίδα". Ἂν κοσμικὸς ἄνθρωπος εἶχε τέτοια πίστη, ἐμεῖς νὰ μὴν ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό; Ἀφοῦ ἡ Παναγία οἰκονόμησε νὰ βρεθῶ ἐδῶ, δὲν θὰ φροντίση γιὰ τὸ μοναστήρι της, ὅταν ἔρθη ἡ ὥρα;».

Μία μάνα μέ τρία παιδιά, ἔμεινε ἔγκυος στό τέταρτο...

 Μια μάνα με τρία παιδιά, έμεινε έγκυος στο τέταρτο...

Θεώρησε πολλά τα τέσσερα παιδιά και πήγε στο γιατρό, να τον συμβουλευτεί για την άμβλωση. 

Ο γιατρός, ευσυνειδητος τίμιος άνθρωπος, της είπε ως επιστήμονας, τους κινδύνους που συνεπάγεται για την γυναίκα η άμβλωση. 

Η γυναίκα που κι η ίδια φοβόταν την επέμβαση, στενόχωρεθηκε κι ήταν αναποφάσιστη..

... Δεν ήθελε να κρατήσει το παιδί, αλλά φοβόταν και την άμβλωση!!!

Τότε ο γιατρός της λέει: -Μην στενοχωριέστε. Υπάρχει τρόπος ν' αποφύγουμε την άμβλωση!

Έλαμψε το πρόσωπο της γυναίκας: -Αλήθεια γιατρέ; Πώς;

Ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου σχετικά μέ τήν εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Δ΄Νηστειῶν (ἐκφωνήθηκε στίς 28/3/1993) Τό πνεῦμα τό ἄλαλον καί τό κωφόν καί ἡ νέα γενεά

Σήμερα, αγαπητοί μου, η Εκκλησία μας άγει την τετάρτην Κυριακήν των Νηστειών. Σε αυτήν την Κυριακή προβάλλει το πρόσωπον του αγίου Ιωάννου της Κλίμακος, συγγραφέως του βιβλίου «Κλίμαξ», για να μας θυμίσει ότι σκαλί- σκαλί πρέπει να ανεβαίνουμε την κλίμακα των αρετών. Αλήθεια, μια Σαρακοστή γίνεται κλίμακα ανοδικής πορείας; Τίθεται το ερώτημα. Ή μένουμε μόνο σε μια τυπική νηστεία, που πολλές φορές μας καλλιεργεί μια κρυφή υπερηφάνεια; Μάλιστα είναι μια ευκαιρία, μια που έγινε λόγος αν δεν έχουμε γνωρίσει αυτό το θαυμάσιον βιβλίον της «Κλίμακος» μέχρι τώρα, ευκαιρία να το γνωρίσουμε, να το προσεγγίσουμε. Είναι θαυμάσιο βιβλίο.

Ακόμη η Εκκλησία μας προβάλλει και την ευαγγελική περικοπή που αναφέρεται στη θεραπεία ενός δαιμονιζόμενου νέου, που έγινε ευθύς μετά την κάθοδο του Κυρίου μας από το όρος Θαβώρ, μετά τη Μεταμόρφωση. Και εκείνος ο ταλαίπωρος πατέρας αυτού του δαιμονιζόμενου παιδιού, λέγει στον Κύριον: «διδάσκαλε, ἤνεγκα τὸν υἱόν μου πρός σε(:έφερα τον υιόν μου σε σένα), ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον. καὶ ὅπου ἂν αὐτὸν καταλάβῃ, ῥήσσει αὐτόν(:τον ρίχνει κάτω), καὶ ἀφρίζει καὶ τρίζει τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ, καὶ ξηραίνεται(: γίνεται αναίσθητος)». Πρόκειται για μια φρικτή περιγραφή δαιμονιζόμενου ανθρώπου και μάλιστα νέου ανθρώπου. Αλλά ταυτόχρονα προβάλλεται και η ιστορία ενός γονιού που πάσχει ένεκα του δαιμονιζομένου παιδιού του. Το παιδί δαιμονισμένο. Ο γονιός σε απόγνωση. Αλλά ας προσεγγίσουμε να δούμε αυτά τα δύο τραγικά πρόσωπα. Το παιδί, ο νέος, είχε δαιμόνιο· που η συμπεριφορά του τον καθιστούσε άλαλον και κωφόν. Ούτε άκουγε το παιδί ούτε λαλούσε. Όχι ότι δεν άκουγε και δε λαλούσε αλλά όταν δαιμονίστηκε, ούτε άκουγε ούτε λαλούσε. Είχε λοιπόν πνεύμα άλαλον και κωφόν. Εκ του αποτελέσματος κρίνουμε το δαιμόνιον πώς ενεργεί. Και το αποκαλούμε έτσι.

Αυτή όμως η ιστορία ίσως να μοιάζει ότι είναι σπανία, αλλά δεν είναι.Αντίθετα εμφανίζεται και σε βαρύτερες μορφές, όταν μάλιστα αναφέρεται όχι απλώς σε μία αλαλία ή σε μία κώφωση, αλλά σε κάτι πολύ-πολύ χειρότερο,όπως θα δούμε στη συνέχεια και μάλιστα στην εποχή μας. Παρατηρούμε ότι τα σύγχρονα παιδιά μας, σε ένα μεγάλο μέρος, είναι ενεργούμενα του σατανά. Μη μας εκπλήσσει. Ενεργούμενα του σατανά. Όπως στην εποχή του Χριστού υπήρχαν πολλοί δαιμονισμένοι, έτσι και στην εποχή μας υπάρχουν δυστυχώς, πολλοί νέοι, ιδίως νέοι, δαιμονισμένοι. Και είναι ενεργούμενοι από τον σατανά.

Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος - Ὁ ἅγιος παπα-Νικόλας Πλανᾶς

  Δύο μεγάλες αρετές είχε ο παπα-Νικόλας: την ταπείνωση και την υπομονή. Αρετές, οι οποίες δεν βρίσκονται ή σπανίζουν σήμερα στους ανθρώπους της παρούσας πονηρής και μοιχαλίδας, διεφθαρμένης και διεστραμμένης γενεάς, και χωρίς τις δύο αυτές αρετές είναι αδύνατο να σωθούμε.

Είναι δυνατό να αποκτήσει κάποιος όλες τις αρετές, αν όμως δεν έχει ταπείνωση και υπομονή, είναι ανωφελείς. Ο Φαρισαίος είχε όλες τις αρετές: νήστευε, προσευχόταν, έδινε ελεημοσύνες, δεν έκλεβε, δεν αδικούσε, δεν μοίχευε, όπως οι πολλοί των ανθρώπων, επειδή όμως δεν είχε ταπείνωση κατακρίθηκε. Ο Τελώνης είχε πολλές αμαρτίες, αλλά επειδή είχε ταπείνωση, η οποία τον οδήγησε σε μετάνοια, δικαιώθηκε, σώθηκε.

 

Ας ακούσουμε τι λέει ο Κύριος για την ταπείνωση: «Μάθετε απ’ εμού, ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών». Να μάθουμε να γίνουμε ταπεινοί όπως ο Κύριος, για να βρούμε ανάπαυση στις ψυχές μας. «Αμήν, αμήν λέγω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών… όστις ουν ταπεινώσει εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος εστίν ο μείζων εν τη βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 11:30, 18:3). «Εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών» (Λουκ. 21:19)· «ο δε υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται» (Ματθ. 24:13).

Μποροῦμε να μην ἁμαρτάνουμε;

 

π. Σάββας Αγιορείτης

Τό λέει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, λέει, δέν θά ἁμαρτήσουμε. Εἴμαστε καί ἀδικαιολόγητοι πού ἁμαρτάνουμε, ἰδίως ἐμεῖς πού ἔχουμε πάρει τό ἅγιο Βάπτισμα, τό ἅγιο Χρίσμα, τό Ἅγιο Πνεῦμα δηλαδή καί ἔχουμε ὅλα τά θεραπευτικά μέσα στήν Ἐκκλησία μας, τά ‘φυλακτικά’ τῶν ἀρετῶν. 

Σπάνια φωτογραφία μέ τόν Ἅγιο Ἰουστίνο Πόποβιτς

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/01/blog-post_497.html

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 17 Μαρτίου

Ἀκοῦστε τὸ βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας ποὺ ἑορτάζουν σήμερα 17 Μαρτίου


Γιὰ νὰ κατεβάσετε καὶ νὰ ἀποθηκεύσετε τὴν ὁμιλία σὲ mp3 πατῆστε  ΕΔΩ (δεξὶ κλὶκ ἀποθήκευση ὡς, ἢ ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)

17 Μαρτίου Συναξαριστής. Ἀλεξίου Ὁσίου, Λαζάρου Δικαίου, Μαρίνου Μάρτυρος, Πατρικίου Ἀποστόλου, Θεοστηρίκτου Ὁμολογητοῦ, Παύλου Ὁσιομάρτυρα, Μνήμη μεγάλου σεισμοῦ, Παύλου Ὁσιομάρτυρα, Μακαρίου Ὁσίου, Γαβριὴλ τοῦ Μικροῦ, Θεοδούλου Σιναΐτου.

Ὁ Ὅσιος Ἀλέξιος ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ (ἑορτὴ Ἀλέξιος, Ἀλεξία)
 
Ὁ Ὅσιος Ἀλέξιος γεννήθηκε στὴ Ρώμη κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀρκαδίου (395-408 μ.Χ.) καὶ Ὀνωρίου (395-423 μ.Χ.) ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ εὔπορους γονεῖς. Ὁ πατέρας του Εὐφημιανὸς ἦταν συγκλητικός, φιλόπτωχος καὶ συμπαθής, ὥστε καθημερινὰ τρεῖς τράπεζες παρέθετε στὸ σπίτι του γιὰ τὰ ὀρφανά, τὶς χῆρες καὶ τοὺς ξένους ποὺ ἦταν πτωχοί.
Ἡ γυναῖκα του ὀνομαζόταν Ἀγλαΐς καὶ ἦταν ἄτεκνη. Στὴ δέησή της νὰ ἀποκτήσουν παιδί, ὁ Θεὸς τὴν εἰσάκουσε. Καὶ τοὺς χάρισε υἱό. Ἀφοῦ τὸ παιδὶ μεγάλωσε καὶ ἔλαβε τὴν κατάλληλη παιδεία, ἔγινε σοφότατος καὶ θεοδίδακτος. Ὅταν ἔφθασε στὴ νόμιμη ἡλικία, τὸν στεφάνωσαν μὲ θυγατέρα ἀπὸ βασιλικὴ καὶ εὐγενικὴ γενιά.
Τὸ βράδυ ὅμως στὸ συζυγικὸ δωμάτιο ὁ Ἅγιος, ἀφοῦ πῆρε τὸ χρυσὸ δακτυλίδι καὶ τὴν ζώνη, τὰ ἐπέστρεψε στὴν σύζυγό του καὶ ἐγκατέλειψε τὸν κοιτῶνα. Παίρνοντας ἀρκετὰ χρήματα ἀπὸ τὰ πλούτη του ἔφυγε μὲ πλοῖο περιφρονώντας τὴ ματαιότητα τῆς ἐπίγειας δόξας. Καταφθάνει στὴν Λαοδικία τῆς Συρίας καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὴν Ἔδεσσα τῆς Μεσοποταμίας. Ἐκεῖ ὁ Ὅσιος Ἀλέξιος μοίρασε τὰ χρήματα στοὺς πτωχούς, ἀκόμα καὶ τὰ ἱμάτιά του καί, ἀφοῦ ἐνδύθηκε μὲ κουρελιασμένα καὶ χιλιομπαλωμένα ροῦχα, κάθισε στὸ νάρθηκα τοῦ ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ὡς ἕνας ἀπὸ τοὺς πτωχούς.

17 Μαρτίου. Σάββατον δ΄ τῶν νηστειῶν. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Σαβ. δ΄ ἑβδ. νηστ. (Ἑβρ. ς΄ 9 - 12).

Εβρ. 6,9            Πεπείσμεθα δὲ περὶ ὑμῶν, ἀγαπητοί, τὰ κρείττονα καὶ ἐχόμενα σωτηρίας, εἰ καὶ οὕτω λαλοῦμεν.

Εβρ. 6,9                    Δια σας όμως, αδελφοί, αν και σας ομιλούμεν τόσον επιτιμητικά, έχομεν ακλόνητον την πεποίθησιν, ότι προοδεύετε προς τα καλύτερα και προς εκείνα, τα οποία συνδέονται με την αιωνίαν σωτηρίαν σας.