Πέμπτη 22 Μαρτίου 2018

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ--ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ-ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΙΣ 25-03-2007-ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ-Ορθόδοξη ιστοσελίδα http://hristospanagia.gr, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube: http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

«Ὁ ἐναέριος κόσμος τῶν πνευμάτων (π. Σεραφείμ Ρόουζ)», Α΄μέρος, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Ὁ ἐναέριος κόσμος τῶν πνευμάτων (π. Σεραφείμ Ρόουζ)», Α΄μέρος

Ὁμιλία στίς 14-10-2017

Κατ’ ἀρχάς θέλω νά εὐχαριστήσω τόν Πανάγιο Τριαδικό Θεό πού μᾶς ἀξιώνει καί πάλι νά συναντηθοῦμε καί νά γίνουμε ὅλοι μαθητές. Καί ὁ διδάσκαλος εἶναι μαθητής! Καί ὁ ἐπίσκοπος καί ὁ ἱερέας εἶναι κι αὐτός πρόβατο, ὅπως μᾶς λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες, γιατί ὁ Ποιμένας, ὁ καλός Ποιμένας εἶναι ὁ Χριστός μας. Θά μαθητεύσουμε, λοιπόν, στούς Ἁγίους Πατέρες καί θά προσπαθήσουμε νά μή ποῦμε καθόλου δικά μας λόγια. Εὐχαριστῶ καί τόν σεβαστό ἐπίσκοπό σας, τόν κ.κ. Γεώργιο, γιά τήν τιμή πού μοῦ κάνει καί μέ δέχεται ἐδῶ στήν Μητρόπολή του, καί τόν ἐπίσκοπό τόν κ.κ. Ἰωήλ πού μοῦ δίνει τήν εὐλογία του νά ἔρχομαι. Εὐχαριστῶ καί ὅλους ἐσᾶς γιά τίς εὐχές σας καί σ’ αὐτές ἐλπίζω καί τώρα πού θά μιλᾶμε, ὥστε νά ἔχουμε ὅλοι ὄχι πνευματική ἀλλά ἁγιοπνευματική ὠφέλεια. Γιατί ὅταν λέμε πνευματικές ἐκδηλώσεις μέσα στήν Ἐκκλησία μας, ἐννοοῦμε ἁγιοπνευματικές, πού ἔχουν τό Ἅγιο Πνεῦμα, γιατί ὅπως θά ποῦμε ὑπάρχουν καί ἄλλα πνεύματα καί σήμερα πού τό θέμα μας εἶναι «Ὁ ἐναέριος κόσμος τῶν πνευμάτων» ἀφορᾶ αὐτά τά πνεύματα.

Ὑπάρχει ἕνα πολύ ὡραῖο βιβλίο, πού λέγεται Εὐεργετινός, εἶναι τέσσερις τόμοι καί ἔχει πάρα πολύ ψυχωφέλιμες διδασκαλίες κατανεμημένες σέ κεφάλαια, τά ὁποῖα παρουσιάζουν τήν πνευματική ζωή ἀπό τήν ἀρχή, ἀπό τό ξεκίνημα, πῶς κανείς, δηλαδή, δέν πρέπει νά ἀπελπίζεται. Ἀπό κεῖ ἀρχίζει ἡ πνευματική ζωή, γιατί, ὅταν κανείς εἶναι ἀπελπισμένος, δέν κάνει πνευματική ζωή. Τόν ἀπελπίζει ὁ διάβολος ὅτι δέν ὑπάρχει πλέον γιά αὐτόν σωτηρία παίρνοντας ἀφορμή ἀπό τίς ἁμαρτίες του. Αὐτή εἶναι ἡ βασική τέχνη τοῦ διαβόλου, ὅπως μᾶς λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες. Προσπαθεῖ νά ρίξει τόν ἄνθρωπο -μιλᾶμε γιά τόν χριστιανό τόν βαφτισμένο ὀρθοδόξως- στήν ἀμέλεια. Κι ἄν καταφέρει νά τόν ρίξει στήν ἀμέλεια, δηλαδή νά μήν ἀγωνίζεται, νά μήν προσέχει τίς αἰσθήσεις του, τίς σκέψεις του, τήν φαντασία του, τίς πράξεις του, νά καταφέρει νά τόν ρίξει σέ κάποια ἁμαρτία. Ἀπό τή στιγμή πού θά τόν ρίξει στήν ἁμαρτία, τό ἑπόμενο σκαλοπάτι εἶναι νά προσπαθήσει νά τόν ρίξει στήν ἀπελπισία, στήν ἀπόγνωση, ὅτι «πλέον δέν γίνεται τίποτα, παράτησέ τα, εἶσαι ἀδιόρθωτος, αὐτός εἶναι ὁ χαρακτήρας σου, δέν ὑπάρχει ἐλπίδα γιά σένα, ζῆσε, ὅπως ζεῖ ἡ πλειοψηφία τῶν ἀνθρώπων», ὡς εἰδωλολάτρες δηλαδή, ὡς οἱ λοιποί «οἱ μή ἔχοντες ἐλπίδα»^¹, ὅπως λέει ὀ Ἀπόστολος Παῦλος.

Ἐμεῖς, λοιπόν, ξεκινᾶμε μέ τήν καταπολέμηση τῆς ἀπελπισίας, τῆς ἀπόγνωσης, καί θά δεῖτε, ἄν πάρετε αὐτό τό βιβλίο, πού τό συνιστῶ σέ ὅλους σας, ὅτι τό πρῶτο κεφάλαιο εἶναι «Περί τοῦ μή ἀπογινώσκειν». Γιά τό ὅτι ὁ ἄνθρωπος, μιλᾶμε πάντα γιά τούς χριστιανούς, δέν πρέπει νά ἀπελπίζεται. Ἔχει ἐκεῖ παραδείγματα πολύ συγκλονιστικά, ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι ἔπεφταν μέν, ἀγωνιζόντουσαν δέ καί τελικά σώθηκαν, δέν ἀπελπίστηκαν. Γιατί ὁ Κύριος δέν φοβᾶται τόσο τήν ἁμαρτία καί τήν πτώση, καί δέν φοβᾶται τίποτα βέβαια, ἀλλά θέλει κι ἐμεῖς νά μήν ἀπελπιζόμαστε, γι’ αὐτό καί δίνει πολύ θάρρος στούς ἁμαρτωλούς, γιά νά τούς βοηθήσει νά μετανοήσουν. Μετά, βέβαια, ὅταν μετανοήσουμε, μᾶς δίνει καί κάποιες φοβερές διδασκαλίες, ἄς τό ποῦμε ἔτσι, γιά νά κρατηθοῦμε καί νά μήν ξαναπέσουμε. Ἔτσι κάνει, λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, ὁ Κύριος, τούς ἁμαρτάνοντας τούς ἑλκύει μέ τήν φιλανθρωπία. Ὅταν στερεωθοῦμε στήν πνευματική ζωή, μετά μᾶς φοβερίζει λίγο καί μέ τήν αἰώνια κόλαση καί μέ τά κολαστήρια, τά ὁποῖα ἔχουν ἑτοιμαστεῖ γιά τούς δαίμονες καί ὄχι γιά τούς ἀνθρώπους, ἔτσι ὥστε νά μήν πᾶμε στήν κόλαση.

"Γέροντα, τί ἑνώνει περισσότερο τὸν ἄνδρα μὲ τὴν γυναίκα;"

Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης Λόγοι: Μέρος δεύτερο - Οἰκογενειακὴ ζωὴ

Μὲ ρώτησε κάποιος:

«Γέροντα, τί ἑνώνει περισσότερο τὸν ἄνδρα μὲ τὴν γυναίκα;». «Ἡ εὐγνωμοσύνη», τοῦ λέω. Ὁ ἕνας ἀγαπάει τὸν ἄλλον γι' αὐτὸ ποὺ τοῦ χαρίζει. Ἡ γυναίκα δίνει στὸν ἄνδρα τὴν ἐμπιστοσύνη, τὴν ἀφοσίωση, τὴν ὑπακοή. Ὁ ἄνδρας δίνει στὴν γυναίκα τὴν σιγουριὰ ὅτι μπορεῖ νὰ τὴν προστατέψει. Ἡ γυναίκα εἶναι ἡ ἀρχόντισσα τοῦ σπιτιοῦ, ἀλλὰ καὶ ἡ μεγάλη ὑπηρέτρια, ὁ ἄνδρας εἶναι ὁ κυβερνήτης τοῦ σπιτιοῦ, ἀλλὰ καὶ ὁ χαμάλης.

Μεταξύ τους τὰ ἀνδρόγυνα πρέπει νὰ ἔχουν τὴν ἐξαγνισμένη ἀγάπη, γιὰ νὰ ἔχουν ἀλληλοπαρηγοριὰ καὶ νὰ μποροῦν νὰ κάνουν καὶ τὰ πνευματικά τους καθήκοντα. Γιὰ νὰ ζήσουν ἁρμονικά, χρειάζεται νὰ βάλουν ἐξαρχῆς ὡς θεμέλιό τῆς ζωῆς τους τὴν ἀγάπη, τὴν ἀκριβῆ ἀγάπη, ποὺ βρίσκεται μέσα στὴν πνευματικὴ ἀρχοντιά, στὴν θυσία, καὶ ὄχι τὴν ψεύτικη, τὴν κοσμική, τὴν σαρκική. Ἂν ὑπάρχει ἀγάπη, θυσία, πάντα ἔρχεται ὁ ἕνας στὴν θέση τοῦ ἄλλου, τὸν καταλαβαίνει, τὸν πονάει. Καὶ ὅταν παίρνει κανεὶς τὸν πλησίον του στὴν πονεμένη του καρδιά, παίρνει τότε μέσα του τὸν Χριστό, ὁ ὁποῖος τὸν γεμίζει καὶ πάλι μὲ τὴν ἀνέκφραστη ἀγαλλίασή Του.

Ὅταν ὑπάρχει ἀγάπη, καὶ μακριὰ νὰ βρεθεῖ ὃ ἕνας ἀπὸ τὸν ἄλλον, ἂν οἱ περιστάσεις τὸ ἀπαιτήσουν, κοντὰ θὰ βρίσκεται, γιατί τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ δὲν τὴν χωρίζουν ἀποστάσεις.

Ἀπό τή Δράμα στή Καβάλα, μπῆκε στόν κλειδωμένο ναό καί ἄκουσαν τά βήματά του! (Θαῦμα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Καρσλίδη)

Μια μητέρα, λόγω κάποιου σοβαρού οικογενειακού προβλήματος, την έστειλε [ο όσιος Γεώργιος (Καρσλίδης) της Δράμας] με τα τέσσερα παιδιά της να μείνουν τρία μερόνυχτα στον Άγιο Γρηγόριο στη Νέα Καρβάλη [Καβάλας]. Μάλιστα της είπε: “Θα είμαι και εγώ εκεί”.

Το τρίτο βράδυ άκουσαν, δίχως να βλέπουν, βήματα και το θόρυβο μπαστουνιού. Στη συνέχεια άκουσαν τον ήχο που κάνει για ν’ ανάψει ένα σπίρτο, τρεις φορές. Η θύρα της εκκλησίας του Αγίου ήταν κλειδωμένη.

Όταν πήγαν στον όσιο, η μητέρα παραπονέθηκε ότι τους είχε πει ότι θα πάει κι εκείνος, αλλά δεν τον είδαν. Εκείνος απάντησε:

Ὅσιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ – Σταχυολογήματα

Τρεῖς εἶναι οἱ ἁγιότερες μορφές τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ Βορρᾶ, ὁ ὅσιος Θεοδόσιος τοῦ Κιέβου, ὁ ὅσιος Σέργιος τοῦ Ραντονέζ καὶ ὁ ὅσιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ.

Ὁ ὅσιος Σεραφείμ, νεότερος ἀπὸ τοὺς ἄλλους, ἔζησε τὸν 18ο καὶ 19ο αἰώνα. Γεννήθηκε στὶς 19 Ἰουλίου τοῦ 1759 στὴν πόλη Κούρσκ καὶ ἔμεινε ἐκεῖ ὡς τὸ δεκαεννέα του χρόνια. Στὴν ἡλικία αὐτὴ πῆρε τὴ γενναία ἀπόφαση νὰ ἀφοσιωθεῖ ὁλόψυχα στὸ Θεό καὶ ὁδήγησε τὰ βήματά του στὸ Μοναστήρι τοῦ Σάρωφ.

Στὴ μοναχική του κουρὰ ὀνομάσθηκε Σεραφείμ — προηγουμένως εἶχε τὸ ὄνομα Πρόχορος. Δύο μῆνες ἀργότερα χειροτονήθηκε διάκονος καὶ ὕστερα ἀπ’ ἑπτὰ χρόνια, σὲ ἡλικία 34 ἐτῶν, πρεσβύτερος. Ὅταν λειτουργοῦσε, πετοῦσε στὰ οὐράνια. Πολλές φορές ἀξιωνόταν νὰ βλέπει θαυμαστὰ ὁράματα καὶ ν’ ἀκούει ἀγγελικές μελωδίες.

Διψώντας νὰ πλησιάσει περισσότερο τὸν Θεό, θέλησε ν’ ἀποσυρθεῖ σὲ μιὰν ἐρημικὴ περιοχή. Πῆρε ἀπὸ τὴ μονὴ τὴν ἄδεια καὶ γιὰ δεκαπέντε χρόνια ἀφοσιώθηκε στὴ σιωπή, στὴν ἄσκηση, στὴν ἔντονη προσευχή. Βαθιὰ μέσα στὸ δάσος ἀγωνιζόταν ν’ ἀνεβαίνει μέρα μὲ τὴ μέρα τὴν κλίμακα ποὺ ὁδηγεῖ στὸν οὐρανό. Τότε, ἀνεβασμένος σὲ μιὰ μεγάλη πέτρα, ἔκανε καὶ τὴν ἐκπληκτικὴ ἄσκηση τῶν χιλίων ἡμερονυκτίων προσευχῆς.

Μαζὶ μὲ τὴν προσευχὴ διάβαζε ἀκατάπαυστα τὴν Ἁγία Γραφή. «Πρέπει νὰ τρέφεις, ἔλεγε, τὴν ψυχὴ μὲ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, γιατί ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ «ἄρτος τῶν ἀγγέλων». Μ’ αὐτὸν πρέπει νὰ τρέφονται οἱ ψυχὲς ποὺ ἀγαποῦν τὸν Κύριο». Ἔνιωθε βαθύτατη εὐλάβεια γιὰ τὴ Θεοτόκο. Στὸ πρόσωπό Της ἔβρισκε ἀνέκφραστη πνευματικὴ ἀγαλλίαση. Ἔλεγε συχνά: «ἡ Παναγία εἶναι ἡ χαρά, ἡ μεγαλύτερη ἀπ’ ὅλες τὶς χαρές».

Μὲ τὶς τόσες προσευχές καὶ μελέτες καὶ ἀσκήσεις ἔγινε κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, γεμάτος χάρη καὶ σοφία καὶ πνευματική δύναμη. Ἀπέκτησε φήμη ἁγίου καὶ πνευματικοῦ ἀνθρώπου. Ὁ κόσμος ἔτρεχε κοντὰ του γιὰ νὰ ξεδιψάσει πνευματικά.

Στὴν ἀρχὴ ἀπέφευγε τὸν κόσμο, ἀλλὰ ἀργότερα, τὸ 1825, σὲ ἡλικία 66 χρόνων, ὕστερ’ ἀπὸ ἕνα ὅραμα καὶ προσταγὴ τῆς Θεοτόκου, ἄνοιξε τὸ κελλί του καὶ δεχόταν τοὺς χριστιανούς. Τώρα πιὰ ἄρχισε τὸ ἔργο τοῦ στάρετς, τοῦ πνευματικοῦ καθοδηγητῆ.

Ἡ δράση του ὡς στάρετς ὑπῆρξε καταπληκτική. Ἀναρίθμητες ψυχές πήγαιναν νὰ βροῦν σ’ αὐτὸν τὴ γαλήνη, τὴ χάρη, τὴ σωτηρία. Καὶ ὅσοι δὲν μποροῦσαν νὰ φθάσουν μέχρι τὸ κελλί του, τοῦ ἔστελναν γράμματα.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 19-3-2018 ἕως 21-3-2018

Αποτέλεσμα εικόνας για ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ

ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Εἴθε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός νά μᾶς χαρίζει καλή καί Ἁγία Τεσσαρακοστή. Εἴθε νά εὐλογεῖ τή ζωή μας καί ἐμεῖς νά λάμβάνουμε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ ταπείνωση, ἀδιάλειπτη προσευχή καί ἀγάπη μέσα στήν μία καί μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.

Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο
http://hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 19-3-2018 ἕως 21-3-2018

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr
▼ 2018 (1021)

▼ Μαρτίου (246)
- ▼ 21 Μαρ (11)
- ▼ 20 Μαρ (11)

Γιατί βρισκόμαστε ἐδῶ στή γῆ;Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Γιατί βρισκόμαστε έδώ στη γη; Για να δείξουμε την αγάπη μας προς τον Θεό. Για να μάθουμε ν’ αγαπάμε τον Θεό περισσότερο από την αμαρτία! Για να μπορέσουμε, με την απειροελάχιστη Αγάπη μας, ν’ ανταποκριθούμε στη, μεγάλη Αγάπη του Θεού. Μόνον Η Αγάπη του Θεού είναι μεγάλη, Η δική μας είναι πάντοτε μικρή, ασήμαντη. Ό Θεός έδειξε και δείχνει αφειδώλευτα την Αγάπη Του προς τον άνθρωπο, τόσο στον ουράνιο Παράδεισο όσο και στη γη!

Ό σύντομος αυτός επίγειος βίος μας δόθηκε σαν ένα σχολείο και μια δοκιμασία, για να εξεταστούμε: αν και κατά πόσον θά ανταποκριθούμε με Αγάπη στη μεγάλη Αγάπη του Θεού! «Κάθε μέρα και κάθε ώρα μάς ζητείται απόδειξη της Αγάπης μας προς τον Θεό!», λέει ο άγιος Ισαάκ ό Σύρος. Ό Θεός δείχνει την Αγάπη Του σ’ εμάς κάθε μέρα και κάθε ώρα!

Κάθε μέρα και κάθε λεπτό στεκόμαστε ανάμεσα στον Θεό και την αμαρτία, όπως σ' ένα σταυροδρόμι. Καλούμαστε είτε να δώσουμε την Αγάπη μας στον Θεό και να αρθούμε στον κόσμο των αγγέλων, είτε να επιλέξουμε την αμαρτία και να πέσουμε στον ζοφερό κόσμο του "Αδη.

Ὁ ἐρημίτης π. Χρυσόστομος μᾶς διηγεῖται.

✝Ο ερημίτης π. Χρυσόστομος μας διηγείται. Υπήρχε ένας γεροντάκος, στα καυσοκαλύβια.

Είχε αγγελική φωνή.

Λέγεται πως όταν έψαλλε το «Άξιον εστί» άνοιγε τα χέρια του διάπλατα από την μεγάλη αγαλλίαση της καρδιά του και φημολογείται ότι κουνιόντουσαν τα καντήλια.

Μια φορά κατέβαινα προς την Αγια Άννα και άκουσα να ψέλνει.

Έλεγα, μα τι φωνή είναι αυτή;

Άγγελος ψάλει;

✝

Ο θεοφόρος πνευματικός παπα- Σάββας ουδέποτε κατηγόρησε άνθρωπο.

Όταν τον ρωτούσαν «Τι άνθρωπος είναι εκείνος Πνευματικέ;» απαντούσε. "Άγιος άνθρωπος είναι αυτός ο άνθρωπος"!

Ὁμιλία τοῦ Ἀρχιμ/τη Σάββα Ἁγιορείτη στήν Κατερίνη μέ θέμα «Ἡ ταπεινοφροσύνη (Ἀββᾶ Δωρόθεου-'Ασκητικά)» .

Τό Σάββατο 24 Mαρτίου 2018 καί ὥρα 18.30-20.00 μ.μ., στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Χαραλάμπους στήν Κατερίνη ὁ Ἀρχιμ/της Σάββας Ἁγιορείτης, θά ἀναπτύξει τό θέμα:«Ἡ ταπεινοφροσύνη (Ἀββᾶ Δωρόθεου-'Ασκητικά)» .

Ὁ ἅγιος Παΐσιος μέ ἐργάτες

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 22 Μαρτίου

Ἀκοῦστε τὸ βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας ποὺ ἑορτάζουν σήμερα 22 Μαρτίου

Γιὰ νὰ κατεβάσετε καὶ νὰ ἀποθηκεύσετε τὴν ὁμιλία σὲ mp3 πατῆστε ΕΔΩ (δεξὶ κλὶκ ἀποθήκευση ὡς, ἢ ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)

22 Μαρτίου Συναξαριστής. Βασιλείου Ἱερομάρτυρα, Δροσίδος καὶ τῶν σὺν αὐτὴ πέντε Κανονικῶν, Βασιλίσσης καὶ Καλλινίκης Μαρτύρων, Βασιλείου Θαυματουργοῦ, Εὐθυμίου Ὁσιομάρτυρα, Δημητρίου Ἱερομάρτυρα, Σοφίας Ὁσιομάρτυρος.

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ὁ Ἱερομάρτυρας Πρεσβύτερος Ἀγκύρας

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Βασίλειος ἔζησε καὶ μαρτύρησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου (361-363 μ.Χ.) καὶ ἐπὶ ἡγεμόνος Ἀγκύρας Σατορνίνου ἢ Σατορνίλου. Οἱ εἰδωλολάτρες τὸν διέβαλαν στὸν ἔπαρχο ὅτι εἰρωνευόταν καὶ κατηγοροῦσε τὶς ἐνέργειες τοῦ Ἰουλιανοῦ καὶ τὴν εἰδωλολατρικὴ θρησκεία. Γι’ αὐτὸ συνελήφθη καί, ἀφοῦ δὲν πείσθηκε νὰ ἀρνηθεῖ τὸν Χριστό, βασανίσθηκε.
Ὅταν, λίγες ἡμέρες ἀργότερα, ἔφθασε στὴν Ἄγκυρα ὁ Ἰουλιανός, ὁδήγησαν τὸν Ἅγιο Βασίλειο ἐνώπιόν του. Ὁ αὐτοκράτορας τὸν ρώτησε ἂν ἀρνεῖται τὸν Χριστό. Ὁ Ἅγιος μὲ πνευματικὴ ἀνδρεία τοῦ ἀπάντησε ὅτι πιστεύει μόνο στὴν Τριαδικὴ Θεότητα καὶ λατρεύει τὸν Ἰησοῦ Χριστό.
Μετὰ τὴν ἀπάντηση αὐτὴ ὁ βασιλέας ἔδωσε ἐντολὴ στὸν κόμητα Φλαβέντιο νὰ ἀποκόψει λουρίδες δέρματος ἀπὸ τὸ σῶμα τοῦ Ἁγίου.
Ὁ Ἅγιος ἅρπαξε μὲ δύναμη μία λουρίδα τοῦ δέρματός του, τὴν ἀπέσπασε ἀπὸ τὸ σῶμα του καὶ τὴν ἔριξε στὸ πρόσωπο τοῦ Ἰουλιανοῦ. Ἐκεῖνος ἐξοργίσθηκε καὶ ἔδωσε ἐντολὴ νὰ τὸν κατακάψουν μὲ πυρακτωμένα σουβλιὰ καὶ νὰ τὸν τρυπήσουν παντοῦ.
Ἔτσι μαρτύρησε ὁ Ἅγιος Βασίλειος, τὸ ἔτος 362 μ.Χ. καὶ ἔλαβε τὸ ἁμαράντινο στέφανο τῆς δόξας τοῦ Θεοῦ.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείου Πνεύματος, τὴ ἐπινεύσει, χρῖσμα ἅγιον, ἱεροσύνης, ἐπαξίως ὑπεδέξω Βασίλειε, ὅθεν ὡς θῦμα βασίλειον ἔθυσας, τῷ βασιλεῖ τῶν αἰώνων τοὺς ἄθλους σου. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3

Σελίδες