ON THE ANNUNCIATION TO THE HOLY VIRGIN MARY.By St. Gregory of Neocaesarea

ON THE ANNUNCIATION TO THE HOLY VIRGIN MARY

By St. Gregory of Neocaesarea, known as Thaumaturgus  O Thaumatourgos, The Miracle-Worker) (+275).

Today the choir of angels sings strains of praise joyfully, and the light of the advent of Christ shines brightly upon the faithful. Today is the glad springtime to us, and Christ the Sun of righteousness has beamed with clear light around us, and has illumined the minds of the faithful. Today Adam is made anew, and moves in the choir of angels, having winged his way to heaven. Today the whole circle of the earth is filled with joy, since the sojourn of the Holy Spirit has been realized to men. Today the grace of God and the hope of the unseen shine through all wonders transcending imagination, and make the mystery that was kept hidden from eternity plainly discernible to us. Today are woven the chaplets of never-fading virtue. Today, God, willing to crown the sacred heads of those whose pleasure is to hearken to Him, and who delight in His festivals, invites the lovers of unswerving faith as His called and His heirs; and the heavenly kingdom is urgent to summon those who mind celestial things to join the divine service of the incorporeal choirs. Today is fulfilled the word of David, Let the heavens rejoice, and let the earth be glad.

The fields shall be joyful, and all the trees of the wood before the Lord, because He comes. David thus made mention of the trees; and the Lord’s Forerunner also spoke of them as trees that should bring forth fruits meet for repentance, or rather for the coming of the Lord. However, our Lord Jesus Christ promises perpetual gladness to all those who believe in Him. For He says, I will see you, and you shall rejoice; and your joy no man takes from you.

Στόν Εὐαγγελισμό Α΄, Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Στόν Εὐαγγελισμό Α΄, Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 24-3-2017 (Κήρυγμα ) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://www.hristospanagia.gr/ Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube: http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

Ὁμιλία εἰς τόν Εὐαγγελισμόν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου,Μακαριστού γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

Μακαριστού γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου 25-3-1983
Ὁμιλία εἰς τόν Εὐαγγελισμόν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
Ψηλάφησις του μυστηρίου της αειπαρθένου Μαρίας Κυρίας Θεοτόκου

Ω, αγαπητοί μου, ελάτε να ψηλαφήσουμε αυτό το καινούριο μυστήριο, το καινόν μυστήριο, το όντως καινόν μυστήριον υπό τον ήλιον, για να αισθανθούμε αυτά τα μυστήρια του Θεού.

Η Θεοτόκος αποτελεί πράγματι το καινόν όνομα και το καινόν μυστήριον. Διότι αληθώς είναι καινόν πράγμα. Λέγει ο Εκκλησιαστής: «οὐδέν καινόν ὑπό τον ἣλιον», δεν υπάρχει τίποτα καινούριο κάτω από τον ήλιον. Και όμως, ένα μόνο είναι καινούριο. Εκείνο το σεσιγημένον μυστήριον, το κεκρυμμένον και εις τους ανθρώπους και εις τους αγγέλους. Και αυτό το μυστήριον είναι ότι άνθρωπος θα γινόταν Θεοτόκος! Θα γεννούσε τον Θεό! Αυτό είναι όντως το καινούριο μυστήριο. Γι' αυτό σας είπα ότι η Θεοτόκος είναι το καινόν όνομα και το καινόν πράγμα.

Πράγματι ήτο η προαιώνιος βουλή του Θεού, η ένωσίς του μετά της κτιστής Του δημιουργίας. Ευθύς μετά τη δοκιμασία που υπέστη, ο Αδάμ και ενικούσε τον πειρασμόν και ενισχύετο και εσταθεροποιείτο στην αρετήν και στην αγιότητα, τότε ευθύς μετά ο Θεός Λόγος θα εσαρκούτο. Και θα ήτο σε κοινωνία μετά του Αδάμ. Βεβαίως δε θα υπήρχε ανάγκη να υπάρξει η γυναίκα, ούτε η γέννησις με τον γνωστό μας τρόπο. Έχουμε τρεις τρόπους υπάρξεως. Ο Αδάμ δημιουργείται άμεσα από τον Θεό. Η Εύα δημιουργείται από τον Θεό διαμέσου του Αδάμ. Και ο Κάιν γεννιέται με την ένωση του Αδάμ και της Εύας. Έχουμε τρεις διαφορετικούς τρόπους δημιουργίας του ανθρώπου. Δε θα υπήρχε λοιπόν ο λόγος,παρά μόνο ο πρώτος τρόπος δημιουργίας. Οι άλλοι τρόποι εισήχθησαν ενόψει ότι ο άνθρωπος θα έπεφτε. Και έτσι ο Θεός Λόγος θα ενηνθρώπιζε και θα ήτο κοινωνός των ανθρώπων και ολοκλήρου της δημιουργίας Του. Ήτο μέσα εις την προαιώνια βουλή Του. Ο Αδάμ όμως έπεσε, ηστόχησε, κι έτσι ματαιώθηκε αυτή η κοινωνία του Θεού Λόγου, να έλθει τότε, όταν ετοποθέτησε τον Αδάμ εις τον Παράδεισον.

Ὁ ὅσιος γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης, ἡ ἐπίθεση τῶν δαίμονων.

 Ἂς ἀφήσουμε τὸ Γέροντα νὰ μᾶς διηγηθεῖ:

«Ἐπιδιόρθωνα τὰ δωμάτια τῆς Μονῆς. Κάποια ἡμέρα λίγο πρὶν τὸ μεσημέρι ἐπειδὴ κουράστηκα ξάπλωσα σ’ ἕνα κρεβατάκι ἑνὸς δωματίου, τοῦ ὁποίου διόρθωνα τὸ ταβάνι, γιὰ νὰ ξεκουραστῶ λιγάκι. Ξαφνικὰ ἄνοιξε ἡ πόρτα καὶ μπῆκε μέσα βίαια ἕνας στρατιώτης μὲ κάτι παλιὲς γκέτες. Εἶχε ἕνα μόνο μάτι στὸ μέτωπο καὶ φώναζε ἀγριεμένος:

- Ἐδῶ εἶσαι λοιπόν; Τώρα θὰ δεῖς τί θὰ πάθεις.

Καὶ μαζὶ μὲ’ αὐτὸν μπῆκαν στὸ δωμάτιο περίπου δεκαοκτὼ δαίμονες μὲ διάφορες μορφὲς διάφορες σὰν ἄνθρωποι, σὰν πίθηκοι κ.λ.π. Ὄρμηξαν ἐπάνω μου κι ἄρχισαν νὰ μὲ χτυποῦν καὶ νὰ μὲ βασανίζουν. Ἐγὼ προσπάθησα νὰ κάω τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, ἀλλὰ τρεῖς ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ κρατοῦσαν τὸ χέρι κι ἕνας μου ἄνοιγε τὰ δάχτυλα, ὥστε νὰ μὴ μπορέσω νὰ σχηματίσω μὲ τὰ τρία δάχτυλά μου τὸ σημεῖο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.

Τὰ χτυπήματα καὶ τὰ βάσανα ποὺ ὑπέφερα δὲν περιγράφονται.

Νυχτερινή… ἐπίσκεψη τοῦ Ἁγίου Παϊσίου στή Βιέννη!

  

Το 1982, παραμονές Χριστουγέννων, χτύπησε το τηλέφωνο· ήταν ο Μιxάλης ο Μάλης, από τη Βιέννη. «Γεια σου, φίλε!» είπε. «Χτες βράδυ, ήταν εδώ ο Γέροντας και τα λέγαμε. 

Θα ήθελα να σε παρακαλέσω να πας στο Όρος και να του δώσεις κάτι εξετάσεις μου να τις δει. Θα σου τις στείλω εξπρές». Εγώ έμεινα με το στόμα ανοικτό. «Μιχάλη, τι είναι αυτά που μου λες; Ο Γέροντας είναι στη Βιέννη»;

 

«Όχι είναι στο Όρος». «Και πώς τα λέγατε, αφού είναι στο Όρος»; «Θα καταλάβεις αργότερα, αδερφέ μου», μου είπε. «Τέλος πάντων», του είπα, «αν κι έχει κακοκαιρία, για την αγάπη και των δυο σας, θα πάω»!

Την παραμονή των Χριστουγέννων έλαβα το φάκελο· το βράδυ της επομένης, πήρα το αυτοκίνητό μου και ξεκίνησα μόνος για Ουρανούπολη. Την άλλη μέρα, έφτασα κάποια στιγμή στο Γέροντα, στάζοντας ολόκληρος. Είχαν ανοίξει, στο μεταξύ, οι ουρανοί, κι εγώ ήμουν χωρίς ομπρέλα, καθώς έφυγα βιαστικά από το Κουτλουμούσι, για να το προλάβω ανοιχτό στο γυρισμό.

π. Αντώνιος Ἀλεβιζόπουλος - Ἡ Κοινωνική Εὐθύνη τῶν Χριστιανῶν

Η Κοινωνική Ευθύνη των Χριστιανών

π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου

Οι «εξουσίες» στον κόσμο

Η βασιλεία τού Χριστού δεν είναι «εκ τού κόσμου τούτου», δεν είναι «εντεύθεν», δηλαδή από εδώ (Ιω. ιη' 36)˙ είναι βασιλεία πνευματική όχι υλική. Γι' αυτό και ο Χριστός δεν ανταποκρίθηκε στις χιλιαστικές μεσσιανικές προσδοκίες των Ιουδαίων, με αποτέλεσμα να απο­γοητευθούν. Επροτίμησε να οδηγηθεί στον σταυρό, για να νικήσει όχι ένα κοσμικό εχθρό, αλλά τον προαιώνιο εχθρό τού ανθρώπου, τον θάνατο.

Ο Χριστός δεν είχε πρόβλημα να αποδώσει «τα τού καίσαρος τω καίσαρι» (Ματθ. κθ' 21. Μάρκ. ιθ' 17. Λουκ. κ' 25). Όμως υπογράμμιζε πως πρέπει να αποδίδονται «τα τού Θεού τω Θεώ»! Το θέλημα τού Θεού έχει προτεραιότητα για τον χριστιανό, ακόμη και εάν αυτό τον οδηγήσει σε ταλαιπωρίες. Η Εκκλησία δεν μπορεί λόγου χάρη να εγκαταλείψει το ευαγγέλιο της μεταμόρ­φωσης τού ανθρώπου και τού κόσμου για να κηρύξει «άλ­λο ευαγγέλιο», προσαρμοσμένο στις απόψεις τού καίσα­ρα ή των ανθρώπων «τού κόσμου τούτου». Η Εκκλησία δεν μπορεί να εκκοσμικεύσει το έργο της υπακούοντας σε οποιεσδήποτε εξουσίες.

Σε μια τέτοια περίπτωση οι απόστολοι δήλωσαν ενώ­πιον τού συνεδρίου: «πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις» (Πράξ. ε' 29).

Οι χριστιανοί αναγνωρίζουν τις ανθρώπινες κυβερ­νήσεις, ανεξάρτητα από το αν οι κυβερνώντες είναι χρι­στιανοί ή όχι. Σέβονται τους νόμους και αποδίδουν τιμή στις κοσμικές εξουσίες (Ρωμ. ιγ' 1˙7. Α' Πέτρ. θ' 13˙16. Τίτ. γ' 1. Παροιμ. η' 15˙16. Σοφ. Σολ. στ' 1˙3. Ιερεμ. λδ' 6, εβραϊκό κείμενο: κζ' 7. Πράξ. κβ' 17˙29). Μάλιστα εύ­χονται για τους άρχοντες και τους αξιωματούχους της Πολιτείας, ώστε να επικρατεί ειρήνη και ευνομία, «ίνα ήρεμον και ησύχιον βίον διάγωμεν εν πάσι ευσεβεία και σεμνότητι» (Α' Τιμ. β' 1˙2).

24 Μαρτίου. ΣΑΒΒΑΤΟΝ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τῆς Θεοτόκου. (Ἑβρ. θ΄ 1 - 7).

Εβρ. 9,1            Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν·

Εβρ. 9,1                     Λοιπόν η πρώτη διαθήκη, που εσυμβολίζετο από την σκηνήν του μαρτυρίου, είχε λατρευτικάς διατάξεις, όπως επίσης και το επίγειον θυσιαστήριον.

Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου, Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Ερμηνεία της αναγιγνωσκόμενης αποστολικής περικοπής από τον Άγιο Ιωάννη, αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, τον Χρυσόστομο(Προς Εβραίους, β΄11-18)

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΣΕ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΙΩ. ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ

Προς Εβραίους,β’ 11-18

«ὅ τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνὸς πάντες· δι᾿ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν, λέγων· ἀπαγγελῶ τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου, ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε·καὶ πάλιν· ἐγὼ ἔσομαι πεποιθὼς ἐπ᾿ αὐτῷ· καὶ πάλιν· ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός. ἐπεὶ οὖν τὰ παιδία κεκοινώνηκε σαρκὸς καὶ αἵματος, καὶ αὐτὸς παραπλησίως μετέσχε τῶν αὐτῶν, ἵνα διὰ τοῦ θανάτου καταργήσῃ τὸν τὸ κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοῦτ᾿ ἔστι τὸν διάβολον, καὶ ἀπαλλάξῃ τούτους, ὅσοι φόβῳ θανάτου διὰ παντὸς τοῦ ζῆν ἔνοχοι ἦσαν δουλείας. οὐ γὰρ δήπου ἀγγέλων ἐπιλαμβάνεται, ἀλλὰ σπέρματος Ἀβραὰμ ἐπιλαμβάνεται. ὅθεν ὤφειλε κατὰ πάντα τοῖς ἀδελφοῖς ὁμοιωθῆναι, ἵνα ἐλεήμων γένηται καὶ πιστὸς ἀρχιερεὺς τὰ πρὸς τὸν Θεόν, εἰς τὸ ἱλάσκεσθαι τὰς ἁμαρτίας τοῦ λαοῦ. ἐν ᾧ γὰρ πέπονθεν αὐτὸς πειρασθείς, δύναται τοῖς πειραζομένοις βοηθῆσαι(: Διότι ο Χριστός που μας αγιάζει, και εμείς που αγιαζόμαστε, καταγόμαστε από ένα Πατέρα. Γι' αυτήν ακριβώς την αιτία και ο Χριστός δεν ντρέπεται να ονομάζει αυτούς, που καλεί σε σωτηρία, αδελφούς Του, λέγοντας· “θα διαλαλήσω και θα ομολογήσω το όνομά Σου, ω Θεέ και Πατέρα, στους αδελφούς μου· εν μέσω συγκεντρώσεως των αδελφών μου θα Σε ανυμνήσω και θα Σε δοξάσω”. Και πάλι λέγει· “εγώ ο Μεσσίας ως άνθρωπος θα έχω στηρίξει την πεποίθησή μου στον Θεό και Πατέρα·” Και άλλου πάλι λέγει· “ιδού εγώ και τα παιδιά, που μου έδωσε ο Θεός”. Επειδή δε τα παιδιά του Θεού, έχουν πάρει όλα την ασθενή και φθαρτή ανθρώπινη φύση, σάρκα και αίμα, για τούτο και Αυτός κατά παρόμοιο τρόπον πήρε σάρκα και αίμα, την ανθρώπινη φύση, χωρίς όμως καμία αμαρτία· έγινε άνθρωπος, για να εξουδετερώσει με τον θάνατό Του και να καταργήσει τον διάβολο, ο οποίος μέχρι προ ολίγου είχε την δύναμη και την εξουσία να ρίπτει τους ανθρώπους, εξαιτίας των αμαρτιών τους στον θάνατο, και να απαλλάξει αυτούς, οι οποίοι ένεκα του φόβου του θανάτου κυριαρχούνταν καθ' όλο το διάστημα της ζωής τους από την καταθλιπτική δουλεία της αγωνίας και του τρόμου απέναντι στον θάνατο.

Μαρτυρίες πίστεως ἀγωνιστῶν τοῦ 1821

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ 1821

Εξ αφορμής της εθνικής επετείου αξίζει να φέρουμε στο προσκήνιο μαρτυρίες πίστεως αγωνιστών και ηρώων του 1821. Επικεφαλής των ηρωικών κληρικών μαρτύρων του 1821 στέκεται ο Οικουμενικός Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄.

Τραγική ήταν η θέση του, όταν επαναστάτησε η Ελλάδα. Έβλεπε ότι τον περίμενε το μαρτύριο. Πολλοί προσπαθούν να τον πείσουν να φύγει από την Κωνσταντινούπολη για να σωθεί. Αλλά ο καλός ποιμήν αρνήθηκε, ακολουθώντας τα ίχνη των γενναίων προκατόχων του. Είπε: «Με προτρέπετε εις φυγήν˙ μάχαιρα θα διέλθη τας ρύμας της Κωνσταντινουπόλεως και λοιπών πόλεων των χριστιανικών Επαρχιών. Υμείς επιθυμείτε όπως εγώ μεταμφιεζόμενος καταφύγω εις πλοίον ή κλεισθώ εν οικία οιουδήποτε ευεργετικού υμών Πρεσβευτού, να ακούω δε εκείθεν πως οι δήμιοι κατακρεουργούσι τον χηρεύοντα Λαόν… Ουχί!

Εγώ διά τούτο είμαι Πατριάρχης, όπως σώσω το Έθνος μου, ουχί δε όπως απολεσθή τούτο διά της χειρός των Γενιτσάρων. Ο θάνατός μου ίσως... επιφέρη μεγαλυτέραν ωφέλειαν, παρά η ζωή μου. Σήμερον (Κυριακή των Βαΐων) θα φάγωμεν ιχθύς, αλλά μετά τινας ημέρας και ίσως και ταύτην την εβδομάδα οι ιχθύες θα μας φάγωσιν… Ναί, ας μη γίνω χλεύασμα των ζώντων. Δεν θα ανεχθώ ώστε εις τας οδούς της Οδησσού, της Κερκύρας και της Αγκώνος διερχόμενον εν μέσω των αγυιών να με δακτυλοδεικτώσι λέγοντες: «ιδού έρχεται ο φονεύς Πατριάρχης». Αν το Έθνος μου σωθή και θριαμβεύση, τότε πέποιθα θα μου αποδώση θυμίαμα επαίνου και τιμών, διότι εξεπλήρωσα το χρέος μου… Υπάγω όπου με καλεί ο μέγας κλήρος του Έθνους και ο Πατήρ ο Ουράνιος, ο μάρτυς των ανθρωπίνων πράξεων».

Ὕμνος στόν Ἅγιο Κύριλλο Ἱεροσολύμων

Μια μεγάλη λυχνία λάμπει στο ιερό, μπρος στο θυσιαστήριο- και μια μικρότερη λάμπει στο ιερό, με μικρότερη λάμψη.

Όμως και οι δύο εκπέμπουν το ίδιο φως, μπροστά στον ίδιο Θεό λάμπουν!

Όλοι οι άγιοι, οι φαεινοί λύχνοι και οι φαεινότατοι, με την ίδια φλόγα τού Χριστού πυρπολούνται!

Ανάμεσα στους δεύτερους -τις μεγάλες λυχνίες στο ιερό- συγκαταλέγει ή Αγία Εκκλησία τον άγιο Κύριλλο.

Αυτός έδωσε μαρτυρία και απολογία γιά την Ορθόδοξη Πίστη!

Ό,τι είπε με λόγους το επιβεβαίωσε με την ίδια την ζωή του.

Ό λόγος του ήταν άγιοπνευματικός και ή ζωή του, μια αντανάκλαση της φλόγας τού ουρανού.

Монастырь Косиерево, Черногория. Стопа Апостола Луки. ΤΟ ΠΌΔΙ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΛΟΥΚΑ. ΜΑΥΡΟΒΟΎΝΙΟ.

https://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/03/blog-post_714.html

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 24 Μαρτίου

Ἀκοῦστε τὸ βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας ποὺ ἑορτάζουν σήμερα 24 Μαρτίου


Γιὰ νὰ κατεβάσετε καὶ νὰ ἀποθηκεύσετε τὴν ὁμιλία σὲ mp3 πατῆστε  ΕΔΩ (δεξὶ κλὶκ ἀποθήκευση ὡς, ἢ ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)

24 Μαρτίου Συναξαριστής. Προεόρτια τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, Ἀρτέμονος Ἐπισκόπου Σελευκείας, Ρωμύλου καὶ Σεκούνδου αὐταδέλφων Μαρτύρων, Ἀρτέμονος Ἱερομάρτυρα, Τιμολάου Μάρτυρα καὶ τῶν σὺν αὐτῶ ἑπτὰ Μαρτύρων, Ζαχαρίου Ὁσίου ἐν Χαρσικίῳ, Μαρτίνου Θηβαίου, Ἀβραὰμ Ὁσίου, Ζαχαρίου Ὁσίου, Πέτρου καὶ Στεφάνου Μαρτύρων, Παρθενίου Ἱερομάρτυρα, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Ὄρους τοῦ Συννέφου, Ἀνάμνηση Θαύματος ἐν τὴ Λαύρα τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου

Προεόρτια τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Παραμονὴ τῆς μεγάλης ἑορτῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.

Ἀπολυτίκιον Προεόρτιον. Ἦχος δ’.
Σήμερον τῆς παγκοσμίου χαρᾶς τὰ προοίμια, τὴν προεόρτιον ἄσαι προτρέπεται, ἰδοὺ γὰρ Γαβριὴλ παραγίνεται, καὶ πρὸς αὐτὴν ἐκβοήσεται, Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά σοῦ.

Κοντάκιον Προεόρτιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἐπελεύσει Πνεύματος τοῦ Παναγίου, τοῦ Πατρὸς τὸν σύνθρονον, καὶ ὁμοούσιον φωνή, τοῦ Ἀρχαγγέλου συνέλαβες, Θεοκυῆτορ, Ἀδὰμ ἡ ἀνάκλησις.