« Κύριος ὤν πάντων », Εἱρμός Γ΄ ὠδῆς Κανόνος Μ. Πέμπτης, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

« Κύριος ὤν πάντων », Εἱρμός Γ΄ ὠδῆς Κανόνος Μ. Πέμπτης, Ἐορτοδρόμιον Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 5-4-2018 (κήρυγμα), ζωντανή ροή, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

«Μνήσθητί μου Κύριε ὅταν ἔλθεις ἐν τῇ Βασιλείᾳ Σου»

Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου

 Το άρθρο αναφέρεται στη σταύρωση του Χριστού μαζί με τους δύο ληστές. Ο ένας από τους δύο ενώ ήταν στο Σταυρό, κορόιδευε και χλεύαζε τον Χριστό, ενώ ο άλλος του ζήτησε να τον συγχωρέσει και να τον πάρει μαζί του στον Παράδεισο.

Σήμερα μάς άνοιξε τον παράδεισο που ήταν κλεισμένος πάνω από πέντε χιλιάδες χρόνια. Γιατί την ημέρα αυτή και την ώρα άνοιξε ο Θεός τις πύλες του στο ληστή και πραγματοποίησε έτσι δύο κατορθώματα, πρώτον, ότι άνοιξε τον παράδεισο και δεύτερον, το ότι έβαλε μέσα το ληστή. Σήμερα μάς ξανάδωσε την παλαιά μας πατρίδα, σήμερα μάς ξανάφερε στην πόλη των προγόνων μας και προσέφερε κατοικία σ’ ολόκληρο το ανθρώπινο γένος. Γιατί είπε ο Κύριος (στο ληστή): «Σήμερα θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο». Τι λες; Σταυρώθηκες και καρφώθηκες και υπόσχεσαι παράδεισο; Ναι, λέει, για να γνωρίσεις καλά τη δύναμη που έχω ακόμη και πάνω στο σταυρό. Επειδή λοιπόν είναι λυπηρό το γεγονός που έγινε και για να μη στρέψεις την προσοχή σου στη σταύρωση, αλλά να γνωρίσεις τη δύναμη του Εσταυρωμένου, γι’ αυτό κάνει πάνω στο σταυρό το θαύμα αυτό, γεγονός που δείχνει ολοφάνερα τη δύναμή Του. Γιατί μπόρεσε να μεταστρέψει την πονηρή διάθεση του ληστή όχι την ώρα που ανέστησε κάποιον νεκρό, ούτε όταν πρόσταζε τη θάλασσα και τους ανέμους, ούτε όταν εξεδίωκε τους δαίμονες, αλλά με την σταύρωση και την προσήλωσή Του στο σταυρό, με τις βρισιές και τους εμπτυσμούς και τους χλευασμούς και τις κακολογίες, για να δεις και από τις δυο πλευρές τη δύναμή Του. Γιατί και ολόκληρη τη δημιουργία συγκλόνισε (κατά την ώρα της σταύρωσής Του) και ράγισε τις πέτρες, και την ψυχή του ληστή που ήταν σκληρότερη από την πέτρα συγκίνησε και της έδωσε αμοιβή γι’ αυτό, γιατί είπε: «Σήμερα θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο».[...]

«Σταυρωθέντα τε ὑπέρ ἡμῶν καί παθόντα καί ταφέντα…»

«Σταυρωθέντα τε ὑπέρ ἡμῶν καί παθόντα καί ταφέντα…»

Ἁγίου ΚΥΡΙΛΛΟΥ Ἱεροσολύμων
(ἀποσπάσματα ἀπό τήν ΙΓ’ Κατήχηση) 

ΚΓ’. Εμείς όμως ας επανέλθουμε στο θέμα των προφητικών αποδείξεων που μου ζητήσατε. Σταυρώθηκε ο Κύριος, έχεις ακούσει όλες τις μαρτυρίες. Βλέπεις τον τόπο του Γολγοθά. Συμφωνείς και το επικροτείς επαινετικά και δοξολογικά. Πρόσεξε μήπως καμιά φορά, σε περίοδο διωγμού, Τον απαρνηθείς. Να μην ευφραίνεσαι μόνο σε περίοδο ειρήνης για το Σταυρό, αλλά και σε καιρό διωγμού να έχεις την ίδια πίστη. Να μην είσαι φίλος του Ιησού τον καιρό της ειρήνης και τον καιρό του πολέμου να γίνεσαι εχθρός. (…)

ΚΔ΄. Ο Χριστός λοιπόν σταυρώθηκε για χάρη μας, «Αυτός που δικάστηκε μια νύχτα παγερή και γι’ αυτό υπήρχε παραδίπλα ανθρακιά αναμμένη»(πρβλ.Ιωάν.18,18).Σταυρώθηκε την τρίτη ώρα(πρβλ. Μάρκ. 15,25). «Από την Έκτη δε μέχρι την Ενάτη έγινε σκοτάδι και από την Ενάτη και πέρα πάλι φως»(Ματθ.27,45).Μήπως έχουν και αυτά γραφεί από τους Προφήτες; Ας ερευνήσουμε. Λέει λοιπόν ο προφήτης Ζαχαρίας: «Εκείνη την ημέρα δεν θα υπάρχει φως και θα είναι ημέρα ψύχους και πάγου»(Ζαχ.14,6-7).Να λοιπόν το ψύχος, εξαιτίας του οποίου θερμαινόταν ο Πέτρος. Και την ημέρα εκείνη τη γνώριζε ο Κύριος(Ζαχ.14,7).Τι λοιπόν; Τις άλλες μέρες δεν τις γνώριζε; Πολλές είναι οι ημέρες, αλλά αυτή είναι η ημέρα της υπομονής του Κυρίου, «την οποία δημιούργησε ο Κύριος»(πρβλ.Ψαλμ.117,24).Και αυτήν την ημέρα τη γνώριζε ο Κύριος και «δεν είναι ούτε ημέρα ούτε νύχτα»(Ζαχ.14,7).Τι σημαίνει αυτό το αίνιγμα που αναφέρει ο Προφήτης; «Η ημέρα εκείνη δεν είναι ούτε ημέρα ούτε νύχτα». Τι λοιπόν είναι αυτή; Τι θα την ονομάσουμε; Το Ευαγγέλιο το ερμηνεύει το πράγμα, καθώς διηγείται τα γεγονότα. Δεν ήταν ημέρα, διότι δεν έλαμψε ήλιος, πορευόμενος από την ανατολή έως τη δύση, αλλά από την Έκτη ώρα ως την Ενάτη έγινε σκοτάδι(Ματθ.27,45) στη μέση της ημέρας! Επομένως, στη μέση της ημέρας παρεμβλήθηκε το σκοτάδι και το σκοτάδι ο Θεός το ονόμασε νύχτα(πρβλ.Γεν.1,5).Γι ’αυτό ούτε ημέρα ήταν ούτε νύχτα, διότι ούτε όλο φως ήταν,ώστε να κληθεί ημέρα, ούτε πάλι όλο σκοτάδι για να ονομαστεί νύχτα, αλλά μετά από την Ενάτη έλαμψε ο ήλιος. Το προείπε και αυτό ο Προφήτης λέγοντας: «Ούτε ημέρα είναι, ούτε νύχτα»(Ζαχ.14,7).Και πρόσθεσε: «Και προς το εσπέρας θα επέλθει άφθονο φως»(Ζαχ.14,7).Βλέπεις ακρίβεια των Προφητών; Βλέπεις πόση αλήθεια υπάρχει σε όσα έχουν προφητευθεί και γραφεί εκ των προτέρων;

Ὁρισμένες ἀπό τίς ἐκπληρωμένες προφητεῖες γιά τήν ἔλευση καί τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ στή γῆ, καί ἀπό τήν ἀρχαία ἑλληνική γραμματεία

ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΠΛΗΡΩΜΕΝΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΗ ΓΗ,

ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

Στους περισσότερους από εμάς τους Χριστιανούς είναι γνωστές-κυρίως από τα προφητικά αναγνώσματα που ακούγονται στους ορθόδοξους ναούς μας, αλλά και από δικές μας μελέτες-αρκετές προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης που έγιναν γεγονότα κατά την Καινή Διαθήκη και που πιστοποιούν ως αδιάσειστες αποδείξεις όχι μόνο τη θεόπνευστη προέλευσή τους, αλλά και την απόλυτη αλήθεια σχετικά με τη ζωή, το έργο και τη διδασκαλία του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Για παράδειγμα λίγοι είναι εκείνοι οι Χριστιανοί που δε γνωρίζουν τη συγκλονιστική προφητεία του Ησαΐα στο κεφάλαιο 53, όπου κάνει, οκτώ ολόκληρους αιώνες πριν την ακριβή εκπλήρωση των όσων προφητεύει, μια συγκλονιστική περιγραφή του Θείου Πάθους.

Εκείνο ωστόσο το οποίο δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι και αρκετοί αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς άφησαν επίσης συγκλονιστικές προφητείες για τον Θεάνθρωπο Ιησού, που επρόκειτο να έρθει στον κόσμο και να υποφέρει για τη δική μας σωτηρία. Πρόκειται για προφητικά σπαράγματα που οι Πατέρες της Εκκλησίας μας έχουν ονομάσει «σπερματικό λόγο» και που απαντώνται σε όλους τους λαούς και εποχές. Ορισμένα από αυτά παρατίθενται αμέσως παρακάτω, τόσο ως απάντηση σε όσους αμφισβητούν τη μεσσιανικότητα και θεότητα του Ιησού Χριστού, όσο και ως ενίσχυση της πίστης όλων εμάς των Ορθοδόξων Χριστιανών. Στη συνέχεια επίσης παρατίθενται και οι χαρακτηριστικότερες από τις εκπληρωμένες προφητείες της Παλαιάς Διαθήκη για τη ζωή και το έργο του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.

Απ’ ό,τι προκύπτει από μια συγκριτική μελέτη των παραδόσεων διαφόρων λαών του κόσμου, όλη η ανθρωπότητα π.Χ. ανέμενε το ερχομό ενός Σωτήρα που θα λύτρωνε την ανθρωπότητα από τον θάνατο. Ο αρχαίος κόσμος προφήτευσε διαπιστωμένα και διασταυρωμένα με διαφόρους τρόπους το χαρμόσυνο γεγονός. Οι προφητείες π.Χ. είναι διάσπαρτες μεταξύ των λαών. Αμέσως παρακάτω θα αναφερθούμε σε μερικές από αυτές που μαρτυρούνται σε σωζόμενα αρχαιοελληνικά χειρόγραφα και έργα.

Τό θαῦμα πού ἔζησε ὁ Στρατιώτης [Ταξιώτης) ἀπό τήν Καρθαγένη. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

Το θαύμα που έζησε ο Στρατιώτης [Ταξιώτης) από την Καρθαγένη

Ο «Ταξιώτης», στρατιώτης από τήν Καρθαγένη, πέρασε τη ζωή του με πικρές αμαρτίες, αλλά τελικά μετανόησε, άφησε τη στρατιωτική υπηρεσία του και έζησε θεαρέστως.

Κάποτε, ενώ βρισκόταν με τη σύζυγό του στο κτήμα του στα περίχωρα της πόλεως, διέπραξε μοιχεία με τη σύζυγο ενός εργάτη του. Αμέσως μετά τον δάγκωσε ένα φίδι και απεβίωσε. Ό στρατιώτης παρέμεινε νεκρός για έξι ώρες και μετά αναστήθηκε. Όταν μετά από τέσσερις ημέρες μίλησε, διηγήθηκε πώς πέρασε τα διάφορα τελώνια και έφθασε στο τελώνιο της μοιχείας: τότε καταβαραθρώθηκε σε ένα ζοφερό άντρο δαιμόνων, αλλά τον έβγαλε από εκεί ένας άγγελος, ο οποίος εγγυήθηκε γι’ αυτόν. Εστάλη πίσω στο σώμα του, ώστε να μετανοήσει γιά την τελευταία του αμαρτία.

Ἑρμηνεία ἁγίου Ἰωάννη, ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου (ομιλία ΠΕ΄), σχετικά μέ ὅσα συνέβησαν κατά τή Σταύρωση τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, σύμφωνα μέ τό Κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιον(Ιω. 19,16-19,37)

«τότε οὖν παρέδωκεν αὐτὸν αὐτοῖς ἵνα σταυρωθῇ. Παρέλαβον δὲ τὸν Ἰησοῦν καὶ ἤγαγον· καὶ βαστάζων τὸν σταυρὸν αὐτοῦ ἐξῆλθεν εἰς τὸν λεγόμενον κρανίου τόπον, ὃς λέγεται ἑβραϊστὶ Γολγοθᾶ, ὅπου αὐτὸν ἐσταύρωσαν(:Τότε ο Πιλάτος υποχώρησε στο τυφλόν μίσος εκείνων και παρέδωσε σε αυτούς τον Ιησού, για να σταυρωθεί. Πήραν οι στρατιώτες τον Ιησού και τον οδήγησαν στον τόπο της σταυρώσεως· και Αυτός βαστάζοντας στον ώμο του τον σταυρό Του, βγήκε έξω από την πόλη και ήλθε σε μία τοποθεσία, που λέγεται Κρανίου τόπος, Εβραϊκά δε Γολγοθά, όπου σταύρωσαν Αυτόν).»

Οι περίοδοι ευημερίας είναι ικανές να καταβάλουν και να παρασύρουν εκείνους που δεν προσέχουν· έτσι και οι Ιουδαίοι, ενώ από την αρχή απολάμβαναν τη Χάρη του Θεού, επιζητούσαν τον νόμο της βασιλείας των εθνών, και στην έρημο, μετά το μάννα εξ ουρανού, έφερναν νοσταλγικά στη μνήμη τους και αναπολούσαν τα κρεμμύδια που έτρωγαν ως υπόδουλοι στην Αίγυπτο· κατά τον ίδιο τρόπο λοιπόν και εδώ, αρνούμενοι τη βασιλεία του Χριστού, επικαλούνταν για τον εαυτό τους τη βασιλεία του Καίσαρος. Και πράγματι για τον λόγο αυτό ο Κύριος έδωσε σε αυτούς βασιλέα, σύμφωνα με τη θέλησή τους.

Όταν λοιπόν ο Πιλάτος άκουσε αυτά, παρέδωσε Αυτόν για να σταυρωθεί· πάρα πολύ απερίσκεπτα· διότι ενώ έπρεπε να ρωτήσει, εάν ο Χριστός πράγματι επιχείρησε να εγκαταστήσει τυραννική εξουσία, εξέδωσε την απόφαση μόνο από τον φόβο· αν και βέβαια, για να μην το πάθει αυτό ο Πιλάτος, τον προλαμβάνει ο Χριστός και του λέγει : «ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου (:η βασιλεία η δική μου δεν προέρχεται από τον κόσμο αυτό)»[Ιω.18,36] .Αυτός όμως, παραδίδοντας όλο τον εαυτό του στα κοσμικά πράγματα, δε θέλησε να κάνει καμία απολύτως ανώτερη πνευματικά σκέψη· αν και βέβαια το όνειρο της γυναίκας του ήταν ικανό να του προκαλέσει κατάπληξη και φόβο. Αλλά με τίποτα από αυτά δεν έγινε καλύτερος, ούτε έστρεψε το βλέμμα του προς τον ουρανό, αλλά παρέδωσε τον Ιησού για να Τον σταυρώσουν.

Μεγάλη Πέμπτη καί θεία Κοινωνία

Το γεγονός ότι η Μεγάλη Πέμπτη είναι η ημέρα κατά την οποία παραδοσιακά όλος ο Ορθόδοξος κόσμος προσέρχεται να μεταλάβει των Αχράντων Μυστηρίων, οφείλεται στο γεγονός ότι σήμερα έγινε η παράδοση του φρικτού μυστηρίου της Ευχαριστίας κατά τον Μυστικό Δείπνο. Εκεί ο Χριστός, εν όψει του Πάσχα του εβραϊκού, σε ένα από τα προηγούμενα (όχι στο τελευταίο τελικό συμπόσιο του εβραϊκού Πάσχα που έθυαν τον αμνό τον ενιαύσιο) έφαγε με τους μαθητές Του· και αφού πήρε ψωμί στα χέρια Του, ευχαρίστησε, το ευλόγησε, και τους τόδωσε λέγοντάς τους: «Λάβετε, φάγε­τε, τούτο έστι το σώμα μου». Αυτό είναι το σώμα μου, που σας δίνω αυτήν την στιγμή, το οποίο «κλάται», «το υπέρ υμών κλώμενον» (το ρήμα είναι κλάω-κλω, από κει που βγαίνει και η λέξη των μαθηματικών: τα κλάσματα, όπως και η αρτοκλασία: η κλάσις του άρτου, κόβουμε τους άρτους και τους μοιράζουμε), για πολλούς, για όσους θέλουν να σωθούν. Κατόπιν πήρε ένα ποτήρι κρασί, το ευλόγησε, ευχαρίστησε τον Ουράνιο Πατέρα και το πρόσφερε στους μαθητές Του λέγοντας: «Πίετε εξ αυτού πάντες, τούτο έστι το αίμα μου, το υπέρ υμών και πολλών έκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών». Να! το μυστήριο της Θειας Ευχαριστίας!

Πολλές φορές και κατ’ επανάληψιν αναφέρθηκε στη Γραφή ότι Αυτός είναι «ο Άρτος της Ζωής», «ο εκ του Ουρανού καταβάς». Και πάνω στο Σταυρό έρρευσε το άγιο αίμα Του, το οποίο έγινε το «καινόν πόμα», το καινούριο πιοτό, στο οποίο θα μας καλέσει ο θεσπέσιος ιερός Δαμασκηνός τη νύκτα της Αναστάσεως: «Δεύτε πόμα πίωμεν καινόν, ουκ εκ πέτρας αγόνου τερατουργούμενον», (όχι με το θαύμα που έκανε ο Μωϋσής στα παλιά τα χρόνια, σ’ ένα άγονο βράχο, κι έδωσε νερό σύνηθες, φυσικό νερό να πιούνε, αλλά είναι άλλου είδους πόμα αυτό, είναι το ποτό της Ζωής, το οποίο έρρευσε από την άχραντο πλευρά και από τις πληγές στα χέρια και στα πόδια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού).

Γιατί ὁ Δεῖπνος τῆς Μ. Πέμπτης, ὀνομάζεται "Μυστικός Δεῖπνος";

Η λέξη μυστικός παράγεται από το "μύστης" και αυτό από το "μυώ". Άρα ο Δείπνος αυτός δεν έγινε κρυφά και απομονωμένα, αλλά για να αποκαλύψει, παρουσιάσει και διδάξει στους δώδεκα μαθητές Του ο Κύριος, ότι το μυστήριο της Σταυρικής Του Θυσίας ήδη έχει συντελεσθεί. Ο Δείπνος εκείνης της Πέμπτης λέγεται και είναι "ΜΥΣΤΙΚΟΣ", διότι εμύησε ο Κύριος τους Μαθητές Του και διά των Μαθητών εμάς στη σωτήρια θυσία: Ιερούργησε ο ίδιος τη Σταυρική Θυσία του Γολγοθά. Με τον Μυστικό Δείπνο ο Χριστός με τρόπο ασύλληπτο από τον ανθρώπινο νου και την κοινή λογική, προλαβαίνει τα γεγονότα της προδοσίας, της Δίκης, των Παθών, του Γολγοθά και της Θυσίας πάνω στον Σταυρό.

Μόνο ὁ ἕνας ληστής χλεύαζε τόν Χριστό; Γιατί στό Εὐαγγέλιο λέει ὅτι «οἱ λῃσταὶ οἱ συσταυρωθέντες αὐτῷ ὠνείδιζον αὐτόν»;

Τα σχετικά χωρία είναι τα εξής

Α) Κατα Ματθαίον – Κεφάλαιο 27 – Στίχος 44 …καὶ οἱ λῃσταὶ οἱ συσταυρωθέντες αὐτῷ ὠνείδιζον αὐτόν.

Β) Κατα Μάρκον – Κεφάλαιο 15 – Στίχος 32 …καὶ οἱ συνεσταυρωμένοι αὐτῷ ὠνείδιζον αὐτόν.

Στο κατά Λουκάν έχουμε διαφοροποίηση : Γ) Κατα Λουκάν – Κεφάλαιο 23 – Στίχος 39 Εἷς δὲ τῶν κρεμασθέντων κακούργων ἐβλασφήμει αὐτὸν

Στο ερώτημά μας τοποθετείται ο ι. Χρυσόστομος και μας λέει ότι, πράγματι,  στην αρχή και οι δύο ληστές τον χλεύαζαν «Πρότερον γαρ αφότεροι ωνείδιζον», όμως ο ένας ήρθε γρήγορα σε συναίσθηση«ύστερον δε ουκέτι» και ακολούθησε η μετάνοια. Συνεχίζοντας το επιβεβαιώνει ξανά ότι «αμφότεροι ελοιδόρουν τον Ιησούν. Και τούτο δε αληθές, ο και μάλιστα εκός γαρ αυτόν λοιδορήσαι μεν παρά την αρχήν, αθρόον δε τοσαύτην την μεταβολήν επιδείξασθαι».

5 Απριλίου Συναξαριστής. Οἱ Ἅγιοι Οὐϊκτωρίνος, Οὐΐκτωρ, Νικηφόρος, Κλαύδιος, Διόδωρος, Σαραπίων καὶ Παπίας οἱ Μάρτυρες, Οἱ Ἅγιοι Δίδυμος καὶ Θεοδώρα οἱ Μάρτυρες, Ἡ Ὁσία Θεοδώρα ἡ ἐν Θεσσαλονίκῃ, Ὁ Ἅγιος Ζήνων ὁ Μάρτυρας , Ὁ Ἅγιος Θέρμος ὁ Μάρτυρας, Οἱ Ἁγίες κυρία καὶ δούλη οἱ Μάρτυρες, Οἱ Ἅγιοι Μάξιμος καὶ Τερέντιος οἱ Μάρτυρες, Οἱ Ἁγίες Πέντε Μάρτυρες νεάνιδες ἀπὸ τὴν Λέσβο, Ὁ Ἅγιος Πομπήιος ὁ Μάρτυρας, Ἡ Ἁγία Ὑπομονὴ ἡ Μάρτυς , Ὁ Ἅγιος Μπέκαν ὁ ἐξ Ἰρλανδίας, Μετακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ἁγίου Ἰὼβ Πατριάρχου Μόσχας καὶ πάσης Ρωσίας, Ὁ Ἅγιος Γεώργιος ὁ Νεομάρτυρας ἐκ χώρας Σάμου, Ἡ Ἁγία Ἀργυρὴ ἡ Νεομάρτυς, Ὁ Ἅγιος Παναγιώτης ὁ Νεομάρτυρας.

Οἱ Ἅγιοι Οὐϊκτωρίνος, Οὐΐκτωρ, Νικηφόρος, Κλαύδιος, Διόδωρος, Σαραπίων καὶ Παπίας οἱ Μάρτυρες   

Ἡ κυρίως μνήμη τους ἑορτάζεται τὴν 31η Ἰανουαρίου, ὅπου καὶ ὁ βίος τους.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, τῇ ἀναλάμψει, ὁ ἑπτάριθμος, Μαρτύρων δῆμος, ὡς λυχνία ἀνεδείχθη ἑπτάφωτος, ταῖς τῶν ἀγώνων ἐνθέοις λαμπρότησι, φωταγωγοῦντες τοὺς πίστει κραυγάζοντας· Θεῖοι Μάρτυρες, Χριστῷ τῷ Θεῷ πρεσβεύσατε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.
Ὡς στατιῶται Χριστοῦ ἀκατάπληκτοι, τὰς ἐναντίας ἀρχὰς ἐτροπώσασθε, φαιδρῶς συνημμένοι τῷ πνεύματι, καὶ ὁμοφώνως κραυγάζοντες Μάρτυρες· Χριστὸς τῶν ἀθλούντων ὁ στέφανος.

Μεγαλυνάριον.
Κλαύδιον Οὐΐκτωρα τὸν σεπτόν, σὺν Οὐϊκτωρίνῳ, καὶ Παππίᾳ τῷ ἱερῷ, καὶ σὺν Διοδώρῳ, τὸν θεῖον Νικηφόρον, ὁμοῦ καὶ Σεραπίωνα μακαρίσωμεν.



Οἱ Ἅγιοι Δίδυμος καὶ Θεοδώρα οἱ Μάρτυρες

5 Ἀπριλίου. ✝ Μεγάλη Πέμπτη. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Μεγάλης Πέμπτης. (Α΄ Κορ. ια΄ 23 - 32).

Α Κορ. 11,23      ἐγὼ γὰρ παρέλαβον ἀπὸ τοῦ Κυρίου ὃ καὶ παρέδωκα ὑμῖν, ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς ἐν τῇ νυκτί ᾗ παρεδίδοτο ἔλαβεν ἄρτον καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ εἶπε·

Α Κορ. 11,23             Επειτα δε ως προς το Δείπνον του Κυρίου, ως προς το μυστήριον της Θείας Ευχαριστίας, έχω πάλιν να σας πω, ότι εγώ παρέλαβα από τον Κυριον αυτό, το οποίον και παρέδωκα εις σας, ότι δηλαδή ο Κυριος Ιησούς κατά την νύκτα που επρόκειτο να παραδοθή στους εχθρούς του, δια να σταυρωθή, επήρε άρτον και αφού ηυχαρίστησε με θερμήν προσευχήν τον Πατέρα, έκοψε εις τεμάχια τον άρτον και είπε·