«Ἆρον κύκλῳ, τούς ὀφθαλμούς σου Σιών», Τροπάριον Η' ὠδῆς Κανόνος Κυριακῆς τοῦ Πάσχα , Ἑορτοδρόμιον Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὀμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 23-4-2018, (Κήρυγμα στήν ἀγρυπνία) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σε mp3:
http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
▼
Τετάρτη 25 Απριλίου 2018
«Ἀληθινές ἐμπειρίες Παραδείσου καί κολάσεως» (π. Σεραφείμ Ρόουζ),Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Ἀληθινές ἐμπειρίες Παραδείσου καί κολάσεως»
Τό θέμα μας σήμερα, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, ἔχει τόν τίτλο «Ἐμπειρίες Παραδείσου» καί σκέφτηκα νά ποῦμε μερικά λόγια γιά τό ποῦ εἶναι αὐτός ὁ Παράδεισος, τόν ὁποῖο πολλοί ἀναφέρουν ὅτι εἶδαν καί ὅτι ἐπισκέφτηκαν. Διαβάζουμε καί στούς βίους τῶν Ἁγίων τέτοιες ἐμπειρίες. Λόγου χάρη, στόν βίο τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα τοῦ διά Χριστόν σαλοῦ καταγράφεται μία πολύ ἐντυπωσιακή ἐπίσκεψη τοῦ Ἁγίου στόν Παράδεισο.
- Ἄραγε ποῦ εἶναι αὐτός ὁ Παράδεισος, στόν ὁποῖο πήγανε ὅλοι οἱ Ἅγιοι καί ὅσοι μαρτυροῦν γι’ αὐτόν;
Ὅπως γνωρίζουμε καί ἔχουμε πεῖ μέχρι τώρα, ὑπάρχουν πάρα πολλές ἀναφορές στούς Ἁγίους, στά κείμενα τῶν Ἁγίων Πατέρων, στούς βίους τῶν Ἁγίων, πού μᾶς διδάσκουν ὅτι «ἡ ψυχή» μετά τόν χωρισμό ἀπό τό σῶμα, καί αὐτό εἶναι ὁ θάνατος, «εἰσέρχεται ἀμέσως στόν ὑπο-οὐράνιο», σ’ αὐτόν πού εἶναι κάτω ἀπό τόν οὐρανό, «ἐναέριο κόσμο» καί προχωράει μέσα σ’ αὐτόν τόν ἀέρα, μέσα στήν ἀτμόσφαιρα δηλαδή. Ὑπάρχουν πολλές τέτοιες μαρτυρίες, καί μάλιστα μᾶς λένε γι’ αὐτό τό θέμα ὄχι μόνο πιστοί, ἀλλά καί ἄπιστοι, καί ἄσχετοι, καί ἀπό ἄλλες θρησκεῖες, καί μᾶς διευκρινίζουν ὅτι ἔχουν συνείδηση τοῦ ἑαυτοῦ τους αὐτοί ὅλοι οἱ ἄνθρωποι. Ἐνῶ ἔχουν ἀφήσει τό σῶμα τους, μέ τήν ψυχή τους ὅμως ἔχουν αὐτή, ὅπως τήν λέμε, τήν αὐτοσυνειδησία καί συνεχίζουν νά εἶναι ὅπως ἐδῶ στήν γῆ, ὅπως ἐδῶ καί ἐμεῖς ξέρουμε ὅτι εἴμαστε αὐτοί πού εἴμαστε. Ἐγώ εἶμαι ὁ τάδε, ἐσεῖς εἶστε οἱ τάδε κ.λ.π. Κρατοῦμε αὐτή τήν αὐτοσυνειδησία καί μετά τόν χωρισμό ἀπό τό σῶμα καί ὅπως μᾶς λένε οἱ διάφορες ἐμπειρίες, προχωρώντας ἡ ψυχή μέσα σ’ αὐτόν τόν ἐναέριο κόσμο συναντιέται μέ τά τελώνια, δηλαδή μέ δαίμονες, μέ πονηρά πνεύματα, τά ὁποῖα σάν τούς τελῶνες ἐξετάζουν τήν ψυχή. Τήν σταματοῦν, τήν κατηγοροῦν καί ἄν ἔχει ὑποπέσει στά ἀντίστοιχα ἁμαρτήματα, στά ὁποῖα τήν ἐξετάζουν, τήν παίρνουν, τήν ἁρπάζουν τήν ψυχή αὐτή τά τελώνια, οἱ δαίμονες δηλαδή, εἰς τόν Ἅδη, εἰς τήν κόλαση. Γίνεται δηλαδή μία πρώτη, ὅπως λέμε, «Μερική Κρίση».
Ἅγιος Παΐσιος ἁγιορείτης: «Γιά νά καταλάβετε τήν ἀρχοντιά, σκεφθῆτε τόν Χριστό∙ τί κράτησε ὁ Χριστός γιά τόν Ἑαυτό Του; Τίποτε. Ὅλα τά ἔδωσε»
- Γέροντα, πως θα αποκτήσω αρχοντιά;
- Να κινήσαι ταπεινά με καθαρό φιλότιμο και πάντα να θυσιάζεσαι. Να καλλιεργήσης την πνευματική ευαισθησία.
Να δέχεσαι ήρεμα την ενόχληση του άλλου και να χαίρεσαι που ενοχλείσαι και δεν ενοχλείς. Γιατί είναι μερικοί που δεν τους απασχολεί αν ενοχλούν∙ τους απασχολεί μόνο να μην τους ενοχλούν. Άλλοι δεν θέλουν ούτε αυτοί να ενοχλούν, αλλά ούτε και να τους ενοχλούν.
Άλλοι πάλι λένε: «Είμαι ευαίσθητος, δεν μπορώ ούτε μια κουβέντα να σηκώσω», αυτοί όμως στους άλλους λένε κουβέντες. Τι ευαισθησία είναι αυτή; Η λαμπικαρισμένη ευαισθησία έχει αρχοντιά.
- Αν κάποιος , Γέροντα, έχη ελαττώματα, αλλά αγωνίζεται να αποκτήση την αρχοντιά, θα βοηθηθή;
- Η αρχοντιά θα διώξη τα ελαττώματα.
- Γέροντα, η πνευματική ελευθερία είναι η απαλλαγή από τα πάθη;
- Η πνευματική ελευθερία είναι η αρχοντιά που λέω ότι πρέπει να έχετε. Και για να έχη ο άνθρωπος αρχοντιά, πρέπει να μην υπάρχουν μέσα του κατώτερα πάθη, μικρότητες κ.λπ. Στις μικρότητες δεν βρίσκεται ο Θεός, γιατί ο Θεός είναι φύσει αγαθός.
Ὁ Στάρετς Θεόφιλος, ὁ διά Χριστόν σαλός, διδάσκει ταπείνωση στόν ἄγριο ταῦρο!
Ο Στάρετς Θεόφιλος (1778-1853).
Ο Ιβάν Κάτκωφ […] ήρθε στον Στάρετς [Γέροντα] Θεόφιλο [δια Χριστόν σαλός] να εξομολογηθή και καθώς του μιλούσε για τις προσωπικές του υποθέσεις, ανέφερε ότι είχε έναν ταύρο που ήταν ιδιαίτερα ατίθασος.
«Αγόρασα έναν ταύρο, Μπάτουσκα [Παππούλη]. Σχεδίαζα να τον κρατήσω για τον εαυτό μου, αλλά τώρα δεν ξέρω τι να τον κάνω. Έχει γίνει ηλίθιος και χτυπάει όποιον βρη με τα κέρατά του. Μάλλον θα πρέπει να τον σφάξω και λυπάμαι γι’ αυτό».
«Αφού είναι έτσι, δώστον σ’ εμένα», είπε ο Στάρετς.
«Σ’ εσένα; Κύριε ελέησον! Είναι αδύνατον και να τον πλησιάση κανείς. Πολλοί έχουν τραυματισθή από τα χτυπήματά του».
«Μη σε νοιάζει. Θα του διδάξουμε την ταπείνωση».
«Μα, πώς μπορώ εγώ…».
«Πολύ απλό. Θα πας και θα του πης:
Εἶδες Ἕλληνα; Δέν ἤθελες τόν Χριστό καί ξαναῆρθε ὁ Μωάμεθ....
Είδες Έλληνα; Δεν ήθελες τον Χριστό και ξαναήρθε ο Μωάμεθ....
του Στρατή Ανδριώτη
Είδες Έλληνα τους μουσουλμάνους να γονατίζουν δημόσια στις πλατείες μας, να "προσεύχονται" στο θεό τους και παραξενεύτηκες; Είδες τι κάνουν επειδή πιστεύουν σ' έναν αλάχ, όπως τους είπε κάποιος Μωάμεθ; Είδες ότι γι' αυτήν την "θεωρία" κάνουν τα πάντα, ακόμα και εγκλήματα, διότι βάζουν πάνω απ' όλα την πλάνη τους;
Εσύ Έλληνα, που έχει τον Χριστό τον Αληθινό Θεό, που αποκαλύφθηκε στους ανθρώπους και διδάσκει την ΑΓΑΠΗ, την ΕΙΡΗΝΗ, την ΑΓΙΟΤΗΤΑ, τι κάνεις Έλληνα για τον Θεό μας, που Σταυρώθηκε και Αναστήθηκε για να σου χαρίσει την Αιώνια, την ατελεύτητη, την παραδεισένια ζωή;...
Τι κάνεις Έλληνα; που ούτε τον Σταυρό σου δεν ξέρεις να κάνεις; που βαριέσαι να εκκλησιαστείς καί να πας για τον Χριστό στην Εκκλησία, αλλά κάθεσαι κοιμάσαι ή στήνεσαι μαγνητισμένος στην TV, στην μπάλα, στο τάβλι, στα κόμματα που σε κοροϊδεύουν, καθώς και σε κάθε ανοησία και ανωμαλία; Και δεν φτάνουν αυτά, αλλά βρίζεις και τα θεία μόλις θιχτεί ο εγωϊσμός σου.... Εφευρίσκεις σωρεία δικαιολογιών για την αυτοεξόρησή σου από την Αλήθεια της Εκκλησίας, ότι δήθεν φταίει ο αμαρτωλός παπάς, ο ψάλτης, ο καντηλανάφτης, η κυρά Μαρίκα.... αντί να δεις τη σωρεία επιχειρημάτων για την χριστιανική πίστη.
Ὁ Θεός μόνο τήν Ἐκκλησία ἐμπιστεύθηκε ὄχι τά κράτη καί τούς πολιτισμούς
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς (επισκ. Αχρίδος)
Από τους ιερείς ξεκίνησε ο πειρασμός στη Δύση, από τους ιερείς ξεκίνησε η καταστροφή της Δύσης. Από εκείνους τους ιερείς που χαλάνε κάθε τι ιερό και αναποδογυρίζουνε το νόμο.
Ο αρχιερέας Ααρών δεν σφυρηλάτησε το χρυσό μόσχο στην έρημο και άφησε το λαό να τον προσκυνά αντί τον αληθινό Θεό;
Για χίλια χρόνια περίπου η Εκκλησία του Χριστού στην Ανατολή και στη Δύση ήταν μία Εκκλησία, με τον ίδιο νου, με την ίδια καρδιά και με την ίδια αίσθηση καθήκοντος. Αλλά, στο τέλος της χιλιετίας από τη γέννηση του Σωτήρα του κόσμου, ο αλυσοδεμένος σατανάς ελευθερώθηκε από την κόλαση, για να εξαπατήσει αυτό τον κόσμο. Και ο τρόπος του σατανά δεν είναι όπως ο τρόπος του Χριστού. Ο Χριστός, όταν άρχισε να χτίζει την αυτοκρατορία του Θεού ανάμεσα στους ανθρώπους, επέλεξε τους πιο απλούς και πιο ασήμαντους ανθρώπους. Ο σατανάς όμως πάντα περιφρονούσε τους μικρούς και ασήμαντους και ενεργούσε δια μέσου των αρχηγών, των αρχιερέων, των φιλοσόφων, των βασιλιάδων, των κυβερνητών, των επιστημόνων, των καλλιτεχνών.
Στο τέλος της πρώτης χιλιετίας ο σατανάς χτύπησε δια μέσου του αρχιερέα της Δυτικής Εκκλησίας, του έβαλε την ιδέα να χωρίσει από την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, εμφυσώντας μέσα του το πνεύμα της υπερηφάνειας. Ο σατανάς τον έβαλε να συγκρουστεί με τους βασιλιάδες και τους ηγεμόνες όλων των χριστιανικών λαών χωρίς ιδιαίτερο λόγο: λόγω αξιωμάτων, λόγω εξουσίας. Δηλαδή για όλα εκείνα, τα οποία ο Σωτήρας δεν έδινε ιδιαίτερη σημασία, αντίθετα τα έβαζε στην τελευταία θέση, στη χαμηλότερη βαθμίδα της αξιολόγησής Του.
"Πάσχα ἁγιάζον πιστούς" ΠΑΤΗΡ ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΒΙΤΤΗΣ.
"Πάσχα ἁγιάζον πιστούς" Ὁ ἁγιασμός ὂμως δέν γίνεται αὐτομάτως καί χωρίς νά τό ξέρουμε, ἀλλά μέ συνειδητή καί ἐκ μέρους μας προσπάθεια, ὣστε τά μηνύματα αὐτά νά γίνουν ζωή μας μέ τή χάρη τοῦ Κυρίου μας.
Μιά βασική ἀλήθεια πού τονίζεται σ' αὐτά τά μηνύματα, εἶναι ἡ ἐνδυνάμωση τῆς πίστεώς μας, ὃτι δηλαδή "θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, ἂλλης βιοτῆς τῆς αἰωνίου ἀπαρχῆς". Μιά ἂλλη ἀλήθεια "Μεθ' ἡμῶν ἀψευδῶς ἐπηγγείλατο ἒσεσθαι" ὁ Κύριος. Ὑποσχέθηκε ο Κύριος, πού δέν λέει ποτέ κάτι, πού θά διαψευσθὴ, ὃτι θά εἶναι μαζί μας πάντοτε, ὃσο διαρκεῖ ὁ παρών κόσμος μέ τή δυνατότητα νά μεταπηδήσουμε στήν Βασιλεία τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ, πού θά εἶναι αἰώνια. Θά ἒχει δηλαδή ἀρχή, ἀλλά ποτέ τέλος. Γι'αὐτό ἐπιβάλλεται ὁ καθαρμός τῶν αἰσθήσεών μας μέ ἀγώνα νεκρώσεως τοῦ παλαιοῦ μας ἀνθρώπου.
Καρπός δέ αὐτῆς τῆς προσπάθειάς μας θά εἶναι ἡ εἰρήνευση τῆς ζωῆς μας μέ τή χάρη τοῦ Κυρίου μας ὡς τοῦ μόνου Παντοδύναμου. Καί ἐπί πλέον ἡ μόνιμη ἐγκατάσταση στήν ψυχή μας τῆς ἀγάπης.
Μέ τό βάπτισμα παίρνουμε ὅλη τή χάρη
ΜΙΚΡΟΣ ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ
Από πού ν΄αρχίζουμε την άσκηση. Οι αρχάριοι έχουν ανάγκη από υπομονή και επιμονή, γιατί η αρετή στην αρχή φαίνεται δύσκολη, ύστερα όμως αποδεικνύεται εύκολη.
Του αββά Μάρκου
Κάθε βαπτισμένος ορθόδοξα έλαβε μυστικά όλη τη χάρη, την ενέργεια της οποίας αισθάνεται στο εξής ανάλογα με την εργασία των εντολών.
25 Απριλίου Συναξαριστής.Μάρκου Ἀποστόλου, Ἀννιανοῦ Ἐπισκόπου, Νίκης Μάρτυρος, Μαουγαλδίου Ἐπισκόπου, Μακεδονίου Πατριάρχου, τῶν Ἁγίων ὀκτῶ Ὁσιομαρτύρων καὶ ἀναχωρητῶν, Ἐγκαίνια τοῦ Ἀποστολείου, Σιλβέστρου Ὁσίου, Βασιλείου Ὁσίου τοῦ Ἠσυχαστοῦ.
Ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς (ἑορτὴ Μᾶρκος)
Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος, ὁ ὁποῖος ὀνομαζόταν καὶ Ἰωάννης, ἦταν Ἰουδαῖος Ἑλληνιστὴς καὶ ἡ μητέρα του ὀνομαζόταν Μαρία. Καταγόταν ἀπὸ εὔπορη οἰκογένεια καὶ κατὰ τὴν συνήθεια τῆς ἐποχῆς νὰ παίρνουν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ ἕνα δεύτερο ὄνομα ἑλληνικὸ ἢ ρωμαϊκό, ὀνομάσθηκε καὶ Μᾶρκος.
Ἡ οἰκογένειά του διέθετε τὸ προφανῶς εὐρύχωρο σπίτι της στὴν Ἱερουσαλὴμ γιὰ τὶς συνάξεις τῶν Χριστιανῶν. Ὁρισμένοι παλαιότεροι ἐρευνητὲς δέχονται ὅτι στὸ σπίτι αὐτὸ ἔλαβε χώρα τὸ τελευταῖο δεῖπνο τοῦ Ἰησοῦ μὲ τοὺς Μαθητές Του καὶ ὅτι ὁ ἄνθρωπος, «ὁ κεράμιον ὕδατος βαστάζων», ὁ ὁποῖος θὰ ἔδειχνε στοὺς δυὸ Μαθητὲς ποὺ ἔστειλε ὁ Ἰησοῦς γιὰ τὴν προετοιμασία τοῦ δείπνου τὸ «ἀνώγαιον μέγα ἐστρωμένον ἕτοιμον», ἦταν ὁ Ἰωάννης Μᾶρκος.
Ἡ καταγωγὴ τοῦ Ἀποστόλου Μάρκου ἦταν μᾶλλον ἀπὸ τὴν Κύπρο. Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ἄρχισε τὴν διακονία τῆς κηρύξεως τοῦ Εὐαγγελίου, συνοδεύοντας τὸν θεῖο του Ἀπόστολο Βαρνάβα καὶ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο στὶς διάφορες περιοδεῖες του.
Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος, ὁ ὁποῖος ὀνομαζόταν καὶ Ἰωάννης, ἦταν Ἰουδαῖος Ἑλληνιστὴς καὶ ἡ μητέρα του ὀνομαζόταν Μαρία. Καταγόταν ἀπὸ εὔπορη οἰκογένεια καὶ κατὰ τὴν συνήθεια τῆς ἐποχῆς νὰ παίρνουν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ ἕνα δεύτερο ὄνομα ἑλληνικὸ ἢ ρωμαϊκό, ὀνομάσθηκε καὶ Μᾶρκος.
Ἡ οἰκογένειά του διέθετε τὸ προφανῶς εὐρύχωρο σπίτι της στὴν Ἱερουσαλὴμ γιὰ τὶς συνάξεις τῶν Χριστιανῶν. Ὁρισμένοι παλαιότεροι ἐρευνητὲς δέχονται ὅτι στὸ σπίτι αὐτὸ ἔλαβε χώρα τὸ τελευταῖο δεῖπνο τοῦ Ἰησοῦ μὲ τοὺς Μαθητές Του καὶ ὅτι ὁ ἄνθρωπος, «ὁ κεράμιον ὕδατος βαστάζων», ὁ ὁποῖος θὰ ἔδειχνε στοὺς δυὸ Μαθητὲς ποὺ ἔστειλε ὁ Ἰησοῦς γιὰ τὴν προετοιμασία τοῦ δείπνου τὸ «ἀνώγαιον μέγα ἐστρωμένον ἕτοιμον», ἦταν ὁ Ἰωάννης Μᾶρκος.
Ἡ καταγωγὴ τοῦ Ἀποστόλου Μάρκου ἦταν μᾶλλον ἀπὸ τὴν Κύπρο. Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ἄρχισε τὴν διακονία τῆς κηρύξεως τοῦ Εὐαγγελίου, συνοδεύοντας τὸν θεῖο του Ἀπόστολο Βαρνάβα καὶ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο στὶς διάφορες περιοδεῖες του.
24 Ἀπριλίου. ✝ Μάρκου τοῦ ἀποστόλου καί εὐαγγελιστοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τοῦ εὐαγγελιστοῦ. Ἀπρ. 25. (Ά Πέτρ. ε΄ 6 - 14).
Α Πε. 5,6 Ταπεινώθητε οὖν ὑπὸ
τὴν κραταιὰν χεῖρα τοῦ Θεοῦ, ἵνα ὑμᾶς
ὑψώσῃ ἐν καιρῷ.
Α Πε. 5,6 Τπεινωθήτε, λοιπόν, κάτω από το παντοδύναμον χέρι
του Θεού, δια να σας υψώση και σας δοξάση κατά τον καιρόν της Δευτέρας αυτού
Παρουσίας.