Ποιά εἶναι ἡ θεάρεστη συζυγία καί τί διδάσκει ἡ ὀρθόδοξη πίστη μας γιά τό διαζύγιο. Ὁμιλία τοῦ Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου στήν Ἔδεσσα (Ἱ.Ν. Ἁγ. Δημητρίου-Πνευματικό κέντρο) μέ θέμα: Ἡ θεοφιλής συζυγία καί τό διαζύγιο, 26-2-2018 18.00-19.00, ζωντανή μετάδοση, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
▼
Παρασκευή 27 Απριλίου 2018
Λόγος Στ΄: Περί ἀδηφαγίας (Ἅγιος Μάξιμος ὁ Γραικός)
Αιτία αναριθμήτων κακών για τους μοναχούς.
Κοιλιά αδιάντροπη και ποτέ κορεσμένη, εξαιτίας της οποίας εμείς, οι ανόητοι μοναχοί, γινόμαστε παίγνιο των πονηρών δαιμόνων! Αποτελείς την αιτία ακαθάρτων εκροών, ύπνου δίχως μέτρο και άλλων ειδών πνευματικού θανάτου. Από εσένα προέρχεται η απόρριψη των ευαγγελικών εντολών, η ατελείωτη φροντίδα για κέρδος και διάφορες φιλονικίες. Όλα αυτά εξαφανίζουν την μνήμη του θανάτου, την θεία αγάπη και τον φόβο του Θεού από τις ψυχές των μοναχών.
Έτσι η αγνή προσευχή, τα δάκρυα και η συγκίνηση εξαφανίζονται και σταματά η εσωτερική λειτουργία του νου. Στην θέση τους έχουν εισέλθει υπερηφάνεια, κακοήθεια, δόλος, φθόνος, διάφορες ματαιόδοξες επιθυμίες, καθώς και η πηγή του κάθε κακού, η φιλαργυρία [1] και το κυνηγητό της είσπραξης των τόκων, που προκαλούν την τρομερή και απάνθρωπη τοκογλυφία και τα οποία θα επιφέρουν την οργή του Θεού.
Ὁ διάβολος βρίσκει γρήγορα δουλειά σέ ὀκνηρά χέρια, ἀλλά ἕνας ἄγγελος βρίσκει γρήγορα ἐργασία στούς φιλόπονους καί ἐπιμελεῖς. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ.
Ο διάβολος βρίσκει γρήγορα δουλειά σε οκνηρά χέρια, αλλά ένας άγγελος βρίσκει γρήγορα εργασία στους φιλόπονους και επιμελείς.
Στον κόσμο αυτό της συνεχούς κινήσεως και της συνεχούς μεταβολής, ο άνθρωπος επιβάλλεται να είναι απασχολημένος, είτε το θέλει είτε όχι, παράγοντας έργο, είτε καλό είτε άσχημο. Ο άνθρωπος πού μένει αργός, σε ακηδία, στην πραγματικότητα δεν είναι τεμπέλης. Είναι ένας φιλόπονος εργάτης του διαβόλου! Ένα αργό σώμα και μια αργή ψυχή είναι το πιο κατάλληλο χωράφι γιά να σπείρει και να καλλιεργήσει ο διάβολος.
Ο άγιος Αντώνιος ο Μέγας λέει ότι η σάρκα χρειάζεται να δουλαγωγείται και να αφοσιώνεται σε επίμοχθο έργο. Ο άγιος Εφραίμ ο Σύρος συμβουλεύει:
Ἡ ἐμπιστοσύνη τοῦ «κακοκέφαλου» δεσπότη στήν Παναγία καί τό κλάμα τῶν ἐργατῶν
Ο Άγιος Νεκτάριος (1846-1920).
Είχε αγοράσει ο Δεσπότης [ο Άγιος Νεκτάριος] ασβέστη και μ’ άλογο τον κουβάλησαν στο σπίτι μας για να τον σβήσουν. Ήτανε τότες που χτίζανε το Μοναστήρι. Νερό εκεί πάνω δέν υπήρχε έξω από τούτο το πηγάδι το δικό μας.
Το νερό το κουβάλαγαν με τα βαρέλια απ’ το πηγάδι μας στο Μοναστήρι, πριν βρουν εκεί. Φόρτωναν το γάιδαρο με τα βαρέλια, καβάλαγα κι εγώ και πήγαινε το νερό στις καλογριές. Έπιασαν λοιπόν οι εργάτες και σβήνανε, σβήνανε συνέχεια.
Ώσπου κάποια στιγμή τέλειωσε το νερό. Στέρεψε η πηγάδα. Πετάγανε τον κουβά και χτυπούσε στις πέτρες του πάτου. Εδώ πάνω μπορεί να ‘χουμε καλά νερά, δέν έχουμε όμως πολλά. Η γιαγιά μου η Χρυσή που καθόταν στον αργαλειό κι έφαινε, έφυγε τότε παίρνοντας το… πολύτιμο μπαστούνι της (ένα κομμάτι ξύλο, καλάμι, ό,τι έβρισκε πρόχειρο) και καμπουρά-καμπουρά πήγε στο Δεσπότη, στο μοναστήρι.
– Δεσπότη, του λέει, το νερό σώθηκε. Κι ο ασβέστης κοντεύει να χαλάσει έτσι δα που μένει. Κόπιασε να τόνε πάρεις. Άλλο να ‘ναι σβησμένος ο ασβέστης κι άλλο να ‘ναι ωμός, κουμούλι, πέτρες. Άμα ξεθυμάνει δε γίνεται πια τίποτα.
– Άμα θέλει η Παναγία, κυρα-Χρυσή, λέει ο Δεσπότης, θα κάνει νερό το πηγάδι!
Η γιαγιά μου, που πέθανε ενενήντα χρονών το 1917, ήρθε πίσω φουρκισμένη.
Οἱ χριστιανικές καί οἱ αἱρετικές πηγές τῆς Εὐρώπης (Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς)
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 23η Απριλίου 2018.
ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Η ευρωπαϊκή ήπειρος εγκολπώθηκε την χριστιανική πίστη, αποβάλλοντας το σκοτεινό ειδωλολατρικό της παρελθόν,ήδη από τα πρωτοχριστιανικά χρόνια. Τα βιβλικά κείμενα, η εκκλησιαστική παράδοση, η ιστορία και τα συναξάρια των αγίων μαρτυρούν ότι το Ευαγγέλιο έφτασε στην Ευρώπη και εδραιώθηκε η Εκκλησία του Χριστού, παρ’ όλα τα εμπόδια και τις διώξεις του προηγούμενου παγανιστικού θρησκευτικού καθεστώτοςκαι παρά τους απηνείς διωγμούς, που εφάρμοσε η τότε πανίσχυρη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, υποκινούμενη από την διεφθαρμένη αριστοκρατία και τα αδίστακτα ειδωλολατρικά ιερατεία, των οποίων εθίγοντο τα συμφέροντα με την εξάπλωση του Χριστιανισμού.
Για δέκα περίπου αιώνες, όσο η Δυτική Ευρώπη ήταν Ορθόδοξη, μας κληροδότησε μια πλούσια πνευματική παράδοση, αναδεικνύοντας μεγάλες πατερικές και εκκλησιαστικές μορφές, εφάμιλλες των πατερικών μορφών της Ανατολής. Ο άγιος Κλήμης Ρώμης, ο άγιος Ειρηναίος Λουγδούνου, ο άγιος Ιερώνυμος, ο άγιος Κυπριανός Καρχηδόνος, ο άγιος Αμβρόσιος Μεδιολάνων, ο άγιος Βενέδικτος, ο άγιος Γρηγόριος ο Μέγας ο Διάλογος, ο άγιος Κασσιανός, ο Ρουφίνοςκ.α. είναι μερικές από αυτές τις μεγάλες προσωπικότητες, για τις οποίες σεμνύνεται η Εκκλησία μας. Ωστόσο,δυστυχώς, η πνευματική αυτή πορεία σταμάτησε τον 11ο αιώνα, όταν η δυτική Χριστιανοσύνη αποκόπηκε από την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία και υιοθέτησε πλάνες και αιρέσεις. Στο εξής, σ’ αυτή, και μέχρι σήμερα, δεν θα υπάρχουν πλέον Πατέρες, διότι αυτοί αναδεικνύονται μόνο μέσα στην Εκκλησία. Θα αναδεικνύονται «θεολόγοι», οι οποίοι θα αναπτύξουν μια άλλου είδους θεολογία, νοησιαρχικής μορφής, τη λεγόμενη Σχολαστική Θεολογία, ξένη προς την Πατερική μας Θεολογία, ενώ παράλληλα, (και αυτό είναι το χειρότερο), θα επινοούν πλάνες και αιρέσεις.
«Τί θά κάνουν τά χάπια στούς δαίμονες; Σιγά μή φοβᾶται ὁ δαίμονας τά χάπια. Πάρε ὅσα χάπια θέλεις, ὁ δαίμονας δέν φεύγει»
Απόσπασμα από ομιλία του π. Σάββα Αγιορείτη.
... «Πίσω ἀπό τά ποικίλα ψυχικά – ψυχολογικά νοσήματα κρύβονται δαιμόνια καί πάθη». Τί θά κάνουν τά χάπια στούς δαίμονες; Σιγά μή φοβᾶται ὁ δαίμονας τά χάπια. Πᾶρε ὅσα χάπια θέλεις, ὁ δαίμονας δέν φεύγει καί ἑπομένως δέν φεύγει καί ἡ κατάθλιψη.
«Κύριον αἴτιον εἰς τήν κατάθλιψη» ἔλεγε ὁ ἅγιος Γέροντας Πορφύριος «καί σέ ὅλα αὐτά πού τά λένε πειρασμικά, σατανικά, ὅπως εἶναι ἡ νωθρότης, ἡ ἀκηδία, ἡ τεμπελιά, πού μαζί μ’ αὐτά εἶναι τόσα ἄλλα ψυχολογικά, δηλαδή πειρασμικά πράγματα, εἶναι ὅτι ἔχεις μεγάλον ἐγωισμό μέσα σου».
Βλέπετε; Νά ἡ αἰτία γιά τά λεγόμενα ψυχολογικά: Ὁ μεγάλος ἐγωισμός. Προκαλεῖ μάλιστα ἐντύπωση πού ὁ ἅγιος ἀποκαλεῖ καί τά ψυχολογικά, πειρασμικά, δηλαδή δαιμονικά.
Σήμερα ἀκούγεται φυσιολογικό νά ἔχεις καί λίγη κατάθλιψη καί λίγο ἄγχος. Ἀπό ποῦ κι ὡς ποῦ εἶναι φυσιολογικό νά ἔχεις ἄγχος; Δηλαδή κάναμε καί τό δαιμονικό, φυσιολογικό.
Ὅλα λοιπόν, λέει ὁ ἅγιος Πορφύριος, αὐτά πού ἐγκολπώνεται ὁ ἄνθρωπος μέ τήν ἐλεύθερη θέλησή του καί μετά ὁδηγεῖται στά ψυχολογικά, εἶναι οὑσιαστικά δαιμονικές ἐνέργειες, οἱ ὁποῖες ὅμως δέν ἐνεργοῦν αὐθαίρετα καί ἀνεξέλεγκτα καί καταναγκαστικά στόν ἄνθρωπο. Τίς θέλει καί ὁ ἄνθρωπος καί τίς ἐγκολπώνεται αὐτές τίς δαιμονικές ἐνέργειες.
Πῶς γίνεται αὐτό; Ἁπλούστατα μέ τίς διάφορες ἁμαρτίες πού κάνουμε. Ὅταν πᾶς σέ ἕνα μάγο, σέ μιά μάγισσα, ξέρεις πόσες δαιμονικές ἐνέργειες ἐγκολπώνεσαι; Γιατί ὁ μάγος καί ἡ μάγισσα εἶναι καθέδρα τοῦ σατανᾶ. Ὅταν θά πᾶς λοιπόν ἐκεῖ θά γεμίσεις μέ Ἅγιο Πνεῦμα; Μέ πονηρό πνεῦμα θά γεμίσεις.
Καί τό πονηρό πνεῦμα εἶναι πονηρό! Δέν θά σοῦ δείξει ἀμέσως τήν κακία του. Μπορεῖ νά νιώσεις καί λίγο καλά καί νά νομίσεις ὅτι σέ ὠφέλεισε κιόλας καί μετά θά ἔρθουν οἱ φοβερές συνέπειες.
Ὁμοιοπαθητική καί οἱ Ἅγιοι:«Ἡ ρωσική περίπτωση»
ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ.
«Η ΡΩΣΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ»
Οάνα Ιφτίμε - Αλέξανδρος Ιφτίμε
Απόσπασμα από το εξαιρετικό βιβλίο:
«ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ, Επιστήμη; Πίστη; Ιατρική; Μαγεία;»
Προκειμένου να ελεγχθή η συμφωνία μιας πρακτικής με το θεϊκό νόμο, η κατ' αρχήν προσφυγή στην αυθεντία των αγίων, ως απόλυτης και ισόκυρης προς τον νόμο αυτό, δεν είναι Ορθόδοξη. Δεν είναι δυνατόν να λαμβάνεται ως δεδομένο ότι είναι θεόπνευστες όλες οι λέξεις που έχουν ειπωθή ή γραφή από αγίους και ότι όλες οι γνώμες τους είναι θεόσδοτες. Το γεγονός ότι κάποιος τελειώνει τη ζωή του «εν αγιότητι» κατά κανόνα δεν μας πληροφορεί με ακρίβεια για τη σχέση του με τη θεία Χάρη και με κανένα τρόπο δεν συνεπάγεται ότι το πρόσωπο αυτό συνεχώς δεχόταν βοήθεια από το Άγιο Πνεύμα για ο,τιδήποτε έλεγε ή έγραφε. Επίσης, η αγιότητα κάποιου δεν εγγυάται την ικανότητα του προσώπου να εξετάζη όλα τα θέματα σε βάθος, ώστε να προβαίνη σε ασφαλείς κρίσεις. Έτσι, οι ιδέες, γνώμες και κρίσεις των αγίων δεν «"εξαγιάζονται" αυτομάτως» μαζί με τα πρόσωπα. Η Εκκλησία πρέπει να εξετάση αυτές τις ιδέες προσεκτικά, για να ελέγξη τη συμφωνία τους με τις Άγιες Γραφές και την Ιερά Παράδοση. Είναι απαραίτητο να διακρίνη κάποιος (συγκρίνοντας με τις αποκαλυφθείσες αλήθειες, που θεωρήθηκαν ως τέτοιες από την Εκκλησία) τι προήλθε από το Άγιο Πνεύμα και τι διατυπώθηκε χωρίς τη βοήθειά Του. Λογικά προκύπτει ότι αυτή η διεργασία πρέπει να εφαρμοσθή για τις ιδέες του (κάθε) αγίου χωριστά, καθώς κάποιος μπορεί να έχη ομιλήσει, φωτιζόμενος από το Άγιο Πνεύμα, πολύ ορθά για πολλά θέματα, ενώ μπορεί να σφάλλη σε κάποιο (άλλο) σημείο.
Αφού ελέχθησαν αυτά τα στοιχειώδη, η συζήτηση σχετικά με την έγκριση της ομοιοπαθητικής υπό των αγίων ως απόδειξη της «ορθοδοξίας» της θα έπρεπε να σταματήση εδώ. Θα σχολιάσουμε, όμως, περισσότερα γι' αυτό το αμφισβητούμενο (για μερικούς) θέμα.
Οι υποστηρικτές της ομοιοπαθητικής επικαλούνται Ρώσσους αγίους - τον Άγιο Σεραφείμ της Βύριτσα, τον Άγιο Ιγνάτιο Μπριαντσανίνωφ, τον Άγιο Θεοφάνη τον Ερημίτη (τον Έγκλειστο), τον Άγιο Ιωάννη της Κρονστάνδης και τον Άγιο Σεραφείμ Τσιτσάγκωφ - ως υποστηρικτές και ακόμη ως ασκήσαντες την ομοιοπαθητική. «Η Ρωσική περίπτωση» αξίζει να εξετασθή και θα προσπαθήσουμε να διαχωρίσουμε, κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τα ιστορικά δεδομένα από τις υπερβολές των ομοιοπαθητικών για χάρη της αλήθειας και από σεβασμό στη μνήμη των επικληθέντων αγίων.
Ἅγιον Ὄρος:Ὄχι στήν ἀναδοχὴ καὶ ὑιοθεσία παιδιῶν ἀπὸ «ὁμόφυλα ζεύγη».
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ: ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΔΟΧΗ & ΥΙΟΘΕΣΙΑ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΠΟ «ΟΜΟΦΥΛΑ» ΖΕΥΓΗ
Η επιστολή της Ιεράς Κοινότητας Αγίου Όρους προς την Υπουργό Εργασίας και όλους τους βουλευτές αναφέρει ότι με το προς ψήφιση νομοσχέδιο, μετά τον νόμο για το «σύμφωνο συμβίωσης ομοφύλων», η κυβέρνηση προωθεί πλέον την αναδοχὴ καὶ μελλοντικώς και την υιοθεσία παιδιών ἀπὸ «ομόφυλα ζεύγη».
Μάλιστα καλεί τους βουλευτές να αποτρέψουν την ψήφιση της παραγρ. 1 του άρθρου 8 με τις αντίστοιχες προσθήκες στον σημερινό νόμο.
Περιμένουμε την ανταπόκριση των κομμάτων στις εκκλήσεις του Αγίου Όρους, αλλά και όλης σχεδόν της Ελληνικής Κοινωνίας.
Αλήθεια, μετά από την ψήφιση τέτοιων νόμων, πως θα γίνει νέα προσπάθεια για επίσκεψη του Πρωθυπουργού στο Άγιον Όρος, όπως ακούγεται τελευταία;
Στη συνέχεια η σημερινή επιστολή της Ιεράς Κοινότητας Αγίου Όρους.
Ὁ τοῖχος ἀνάμεσα στόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους εἶναι ...
Ὁ τοῖχος ἀνάμεσα στόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους εἶναι ἡ θέλησή τους. Ἀρχιμανδρίτης Kυρίλ (Pavlov)
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/04/k-pavlov.html?m=127 Απριλίου Συναξαριστής. Συμεὼν ἀδελφοθέου, Ποπλίωνος Μάρτυρος, Λολλίωνος τοῦ Νέου, Θεοφίλου Ἐπισκόπου, Ἰωάννου Ὁσίου καὶ Ὁμολογητού, Συμεὼν τοῦ Νέου Στυλίτου καὶ Γεωργίου Ὁσίων, Εὐλογίου τοῦ λατόμου, Στεφάνου Ἐπισκόπου, Ἀνάμνηση ἐγκαινίων Ἁγίας Εἰρήνης.
Ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Ἀδελφόθεος Ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων
Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυρας Συμεών, ἀναδείχθηκε διάδοχος τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου (κοιμήθηκε τὸ 62 μ.Χ.), μετὰ τὴν καταστροφὴ τῆς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τοὺς Ρωμαίους τὸ 70 μ.Χ.
Κατὰ τὸν Ἠγήσιππο ἦταν υἱὸς τοῦ Κλωπᾶ, ἀδελφοῦ τοῦ Ἰωσὴφ καὶ ἀδελφὸς τοῦ Ἰούδα. Κατὰ ἄλλη δὲ ἐκδοχὴ ἦταν υἱὸς τοῦ Ἰωσὴφ τοῦ Μνήστορος καὶ ἀδελφὸς τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου.
Ἐνῷ ἐπισκόπευε στὴν Ἱερουσαλήμ, ἐπὶ αὐτοκράτορα Τραϊανοὺ (98-117 μ.Χ.), διαβλήθηκε ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς στὸν ὕπατο Ἀττικὸ γιὰ τὸν ἀποστολικό του ζῆλο.
Ὁ Συμεὼν κατηγορήθηκε ὄχι ἀπὸ Χριστιανοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ ἀπὸ Ἰουδαίους. Ἡ κατηγορία περιελάμβανε δυὸ σκέλη. Τὸ ἕνα ἦταν ὅτι καταγόταν ἀπὸ τὸ γένος Δαβὶδ καὶ τὸ ἄλλο ὅτι ἦταν Χριστιανός.
Ἀφοῦ συνελήφθη, βασανίσθηκε σκληρὰ καὶ στὴν συνέχεια ὁδηγήθηκε σὲ σταυρικὸ θάνατο, τὸ ἔτος 107 μ.Χ., σὲ ἡλικία ἑκατὸν εἴκοσι ἐτῶν.
Στοὺς Παρισινοὺς Κώδικες βρίσκεται Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Συμεών, ποίημα τοῦ ὑμνογράφου Θεοφάνους.
Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυρας Συμεών, ἀναδείχθηκε διάδοχος τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου (κοιμήθηκε τὸ 62 μ.Χ.), μετὰ τὴν καταστροφὴ τῆς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τοὺς Ρωμαίους τὸ 70 μ.Χ.
Κατὰ τὸν Ἠγήσιππο ἦταν υἱὸς τοῦ Κλωπᾶ, ἀδελφοῦ τοῦ Ἰωσὴφ καὶ ἀδελφὸς τοῦ Ἰούδα. Κατὰ ἄλλη δὲ ἐκδοχὴ ἦταν υἱὸς τοῦ Ἰωσὴφ τοῦ Μνήστορος καὶ ἀδελφὸς τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου.
Ἐνῷ ἐπισκόπευε στὴν Ἱερουσαλήμ, ἐπὶ αὐτοκράτορα Τραϊανοὺ (98-117 μ.Χ.), διαβλήθηκε ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς στὸν ὕπατο Ἀττικὸ γιὰ τὸν ἀποστολικό του ζῆλο.
Ὁ Συμεὼν κατηγορήθηκε ὄχι ἀπὸ Χριστιανοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ ἀπὸ Ἰουδαίους. Ἡ κατηγορία περιελάμβανε δυὸ σκέλη. Τὸ ἕνα ἦταν ὅτι καταγόταν ἀπὸ τὸ γένος Δαβὶδ καὶ τὸ ἄλλο ὅτι ἦταν Χριστιανός.
Ἀφοῦ συνελήφθη, βασανίσθηκε σκληρὰ καὶ στὴν συνέχεια ὁδηγήθηκε σὲ σταυρικὸ θάνατο, τὸ ἔτος 107 μ.Χ., σὲ ἡλικία ἑκατὸν εἴκοσι ἐτῶν.
Στοὺς Παρισινοὺς Κώδικες βρίσκεται Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Συμεών, ποίημα τοῦ ὑμνογράφου Θεοφάνους.
27 Ἀπριλίου. Συμεών ἐπισκόπου Ἰεροσολύμων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Παρ. γ΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. η΄ 40 - θ΄ 18).
Πραξ. 8,40 Φίλιππος δὲ εὑρέθη
εἰς Ἄζωτον, καὶ διερχόμενος εὐηγγελίζετο τὰς
πόλεις πάσας ἕως τοῦ ἐλθεῖν αὐτὸν εἰς
Καισάρειαν.
Πραξ. 8,40 Ο δε Φιλιππος ευρέθηκε, χωρίς να το καταλάβη πως, εις
την Αζωτον· και καθώς επερνούσε από τα διάφορα μέρη, εκήρυττε το Ευαγγέλιον εις
όλας τας πόλεις, έως ότου ήλθεν εις την Καισάρειαν.