Κήρυγμα στήν ἀγρυπνία,«Ὦ Πάσχα τό μέγα», Τροπάριον Θ΄ ὠδῆς Κανόνος Κυριακῆς τοῦ Πάσχα , Ἑορτοδρόμιον Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 25-4-2018, ζωντανή ροή, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...
Τρίτη 1 Μαΐου 2018
Ὁ λίβας τῆς φιληδονίας
Ένας άνεμος, που λέγεται λίβας, είναι αφόρητα ζεστός και καταστρεπτικός. Όπου φυσήξει, ξεραίνονται όλα τα φυτά στα χωράφια και στους κήπους.
Τα χοντρά και σκληρά αγκάθια όμως δεν παθαίνουν τίποτα. Ο λίβας καταστρέφει μόνο τα ωφέλιμα φυτά, που οι καρποί τους χρησιμεύουν σαν τροφή στους ανθρώπους και στα ζώα.
Ο καταλυτικός και θανατηφόρος αυτός άνεμος μοιάζει με μια από τις πιο ολέθριες τάσεις της εποχής μας, που σαν το λίβα ξεραίνει και εξαφανίζει από τη ζωή των ανθρώπων τους καρπούς των αρετών. Είναι οι σαρκικές επιθυμίες και τα σαρκικά πάθη.
Αυτό είναι το μεγαλύτερο κακό της εποχής μας. Διαλύει οικογένειες, εκθέτει άντρες και γυναίκες, οδηγεί στον κατήφορο τους νέους, αφήνει τη φαρμακερή πνοή του στα μικρά παιδιά. Και τίποτα δεν φαίνεται ικανό να σταματήσει την ολέθρια επίδρασή του!
Για το λόγο αυτό έχουμε μεγαλύτερη υποχρέωση να παρακινήσουμε εσάς, τους γονείς, ώστε με τη φροντίδα σας ή και την αυστηρότητά σας, να προφυλάξετε τα παιδιά σας από το καταστρεπτικό αυτό μόλυσμα.
Πόσο υπέροχη ύπαρξη βγήκε από τα χέρια του Δημιουργού ο άνθρωπος! Η ψυχή του έχει τη σφραγίδα του Θεού. Αλλά και το σώμα του βρίσκεται στην πιο ψηλή βαθμίδα του ζωικού κόσμου.
Σύμφωνα με την τάξη της Δημιουργίας, η ψυχή πρέπει να ηγεμονεύει πάνω στο σώμα. Έτσι συνέβαινε πράγματι στην αρχή: Όταν η ψυχή του ανθρώπου υπάκουε στο Θεό, το σώμα ήταν υποταγμένο στην ψυχή, χωρίς να την επιβαρύνει ή να την εκθέτει σε πειρασμούς.
Γιά τήν κατάνυξη
1. Είπε ο αββάς Αντώνιος:
"Έχοντας το φόβο του Θεού ζωντανό στη σκέψη μας, να θυμόμαστε πάντοτε το θάνατο.
Να
μισήσουμε τον κόσμο και όλα τα του κόσμου, να μισήσουμε κάθε σαρκική
ανάπαυση, να απαρνηθούμε στη ζωή αυτή, για να ζήσουμε με τον Θεό. Να
θυμάστε τι υποσχεθήκατε στον Θεό. Γιατί αυτό θα μας το ζητήσει την ημέρα
της κρίσεως.
Ας δοκιμασθούμε λοιπόν με την πείνα, τη δίψα και τη γύμνια.
Ας αγρυπνήσουμε, ας πενθήσουμε, ας στενάξουμε με την καρδιά μας.
Ας ερευνήσουμε αν γίναμε άξιοι του Θεού. Να αγαπήσουμε τη θλίψη, για
να βρούμε τον Θεό.
Να καταφρονήσουμε τη σάρκα, για να σωθεί η ψυχή μας".
2.
Έλεγαν για τον αββά Αρσένιο, ότι όλο τον χρόνο της ζωής του καθισμένος
στο εργόχειρό του, είχε στον κόρφο του ένα μαντήλι για τα δάκρυα που
έπεφταν από τα μάτια του.
3. Ένας αδελφός παρακάλεσε τον αββά Αμμωνά:
"Πες μου έναν λόγο".
Και ο Γέροντας του λέει:
"Πήγαινε
και να σκέφτεσαι, όπως σκέφτονται οι κακούργοι που είναι στη φυλακή,
εκείνοι πάντα ρωτούν τους ανθρώπους που είναι ο άρχοντας και πότε
έρχεται, και κλαίνε από την αγωνία.
Έτσι και ο μοναχός οφείλει πάντα να προσέχει την ψυχή του και να λέει:
Δέν τήν ἔπιαναν οἱ σφαῖρες!
Ταρσώ, η διά Χριστόν σαλή (1910-1989).
Ιωάννης Κορναράκης, Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών
[Επί κατοχής ή εμφυλίου] ενώ όλοι οι άνθρωποι ήσαν κλεισμένοι στα σπίτια τους, η Ταρσώ [1910-1989] εξακολουθούσε να φεύγει ντυμένη στ’ άσπρα.
Ένα βράδυ κάποιοι κτύπησαν το κουδούνι στην πόρτα της αδελφής της – εκείνη έμενε στα Εξάρχεια, στους πρόποδες του λόφου Στρέφη, όπου είχαν ανοίξει χαρακώματα οι αριστεροί και κατείχαν τον λόφο. Η Ταρσώ έμενε με τους γονείς της, στο σπίτι τους, πίσω από το πρώτο νεκροταφείο στην Γούβα.
Έντρομη η αδελφή της, που ήταν μόνη με τα τρία της μικρά παιδιά, άνοιξε την πόρτα και αντίκρυσε μια ομάδα από ένοπλους αριστερούς, με γενειάδες, που την ρώτησαν αν έχει μιαν αδελφή με το όνομα Ταρσώ Ζαγοραίου.
«Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ ἀκολουθεῖ πάντα τήν προαίρεσή μας. Καί μέ τή χάρη κατορθώνουμε κάθε ἀγαθό»
ΜΙΚΡΟΣ ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ
Από πού ν΄αρχίζουμε την άσκηση. Οι αρχάριοι έχουν ανάγκη από υπομονή και επιμονή, γιατί η αρετή στην αρχή φαίνεται δύσκολη, ύστερα όμως αποδεικνύεται εύκολη.
Του αββά Ζωσιμά
Η χάρη του Θεού ακολουθεί πάντα την προαίρεσή μας. Και με τη χάρη κατορθώνουμε κάθε αγαθό. Εμείς όμως δεν ζητάμε να κάνουμε αρχή στο αγαθό ούτε δείχνουμε μεγάλη και πρόθυμη προαίρεση, ώστε να ελκύσουμε τη χάρη του Θεού σε βοήθειά μας. Αλλά κι αν ποτέ φανούμε ότι δείχνουμε κάποια προαίρεση, είναι νωθρή, ασήμαντη και ανάξια να λάβει κάποιο αγαθό από το Θεό.
Δεν ξέρουμε ότι ολόκληρος ο πνευματικός αγώνας μας είναι σαν τη σπορά και την καρποφορία; Ο γεωργός δηλαδή σπέρνει το χωράφι του, ύστερα όμως περιμένει το έλεος του Θεού. Και ο Θεός στη συνέχεια, στέλνει τη δωρεά Του, προξενώντας βροχές στον κατάλληλο καιρό και ευνοϊκούς ανέμους, κάνοντας να φυτρώσουν και ν΄αυξηθούν και να τελειοποιηθούν τα σπέρματα πού έριξε ο γεωργός στη γη, και βοηθώντας τον έτσι να κερδίσει πολλά από τα λίγα.
Έτσι κι εμείς, αν σπείρουμε στα καλά έργα πλούσια και μεγαλόψυχη προαίρεση, τότε και η χάρη, πού θα βρούμε από το Θεό, θα είναι ανάλογη. Μ΄αυτή θα μπορέσουμε στη συνέχεια, χωρίς πίεση και κόπο, να κατορθώσουμε όλα τα αγαθά.
Πατήρ Εὐσέβιος Βίττης. Γιά τόν θάνατο
Γίνεται λόγος γιά τό θάνατο καί μερικοί ἀποροῦν΄ γιατί νά μήν ὑπάρχη πρόγνωση τοῦ χρόνου πού θά ἒρθη ὁ θάνατος; Ἀφοῦ εἶναι ἐυεργετική ἡ μνήμη τοῦ θανάτου, δέν θά ἢταν ὠφέλιμη καί ἡ γνώση τοῦ χρόνου πού αὐτός θά συμβῆ; Ἡ ἀπάντηση εἶναι΄ὂχι! Ἡ ἀμέλεια καί ἡ ραθυμία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι τόσο μεγάλη, πού θά ἀνέβαλλε κάθε ἓνας ἐπί μέρους ἂνθρωπος τή σωτηρία του γιά τήν ὣρα τοῦ θανάτου του (π.χ. βάπτισμα, μετάνοια κλπ). Ἒτσι ὃμως θά περνοῦσε ἡ ζωή του μόνο στήν ἁμαρτία. Καί θά ἧταν τόση ἡ σκλήρυνσή του ἀπό τήν ἁμαρτία, ὣστε θά ἦταν ἀδύνατη πιά ἡ μετάνοιά του, ἐπειδή θά ἒμενε ἀδιόρθωτος σκεπτόμενος ἒτσι.
Τί εἶναι ὁ φόβος; Πῶς τόν ἀντιμετωπίζουμε;
Η δειλία είναι νηπιακή συμπεριφoρά μιας ψυχής που γέρασε στην κενοδοξία. Η δειλία είναι απομάκρυνση της πίστης με την ιδέα ότι αναμένονται απροσδόκητα κακά.
Ο φόβος είναι κίνδυνος που προμελετάται.
Οἱ ἀναθυμιάσεις
Από κάθε γωνιά της γης τόσες άσχημες αναθυμιάσεις ανεβαίνουν στο θρόνο Του…κι όμως ο Θεός αγαπάει , ανέχεται, μακροθυμεί. Με τον πόνο, με τη δοκιμασία επισκέπτεται τους ανθρώπους, και όσοι έχουν καλή διάθεση ομολογούν τα σφάλματα τους ενώπιον του Πνευματικού , χύνουν δάκρυα, γίνονται άλλοι άνθρωποι· αυτοί, που, αν τους γνωρίζαμε λίγα χρόνια πρίν, θα τους βομβαρδίζαμε με τα λόγια μας.
1 Μαΐου. Ἰερεμίου τοῦ προφήτου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τρ. δ΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ι΄ 21 - 33).
Πραξ. 10,21 καταβὰς δὲ
Πέτρος πρὸς τοὺς ἄνδρας εἶπεν· ἰδοὺ ἐγώ
εἰμι ὃν ζητεῖτε· τίς ἡ αἰτία δι᾿ ἣν
πάρεστε;
Πραξ. 10,21 Κατέβηκε πράγματι ο Πετρος προς τους ανθρώπους αυτούς
και είπε· “ιδού, εγώ είμαι αυτός που ζητείτε, ποιός είναι ο λόγος δια τον
οποίον ήρθατε εδώ;”