Ὁμιλία-ἑρμηνεία τοῦ χωρίου «Πληροῦσθε ἐν πνεύματι» Ἐφ. 5, 18-21 μέ βάση τόν Ἅγιο Νικόδημο τόν Ἁγιορείτη καί τόν Ἅγιο Ἰουστίνο Πόποβιτς (τοῦ Ἁρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου)

Ὁμιλία-ἑρμηνεία τοῦ χωρίου «Πληροῦσθε ἐν πνεύματι» Ἐφ. 5, 18-21 μέ βάση τόν Ἅγιο Νικόδημο τόν Ἁγιορείτη καί τόν Ἅγιο Ἰουστίνο Πόποβιτς (τοῦ Ἁρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου), ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος, Ἑρμηνεία Ἁγίου Ἰωάννου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου, Μέρος Δεύτερο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ, μέρος β΄

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,

ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΑ [Μέρος Δεύτερο: υπομνηματισμός των χωρίων Ιω.4,13-20]

( Ομιλία ΛΒ΄από το Υπόμνημα του Ιερού Χρυσοστόμου στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο )

«ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ· πᾶς ὁ πίνων ἐκ τοῦ ὕδατος τούτου διψήσει πάλιν· ὃς δι᾿ ἂν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγὼ δώσω αὐτῷ, οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὃ δώσω αὐτῷ, γενήσεται ἐν αὐτῷ πηγὴ ὕδατος ἁλλομένου εἰς ζωὴν αἰώνιον(:Απάντησε ο Ιησούς και της είπε:’’ Καθένας που πίνει από το νερό αυτό, θα διψάσει πάλι. Εκείνος όμως που θα πιει από το νερό, το οποίο εγώ θα του δώσω, δε θα διψάσει ποτέ, αλλά το νερό που εγώ θα του δώσω, θα μεταβληθεί μέσα του σε αστείρευτη πηγή πνευματικού ύδατος, που θα αναβλύζει πάντοτε και θα του χαρίζει αιώνια ζωή’’)»[Ιω.δ’,13-14].

Τη χάρη του Αγίου Πνεύματος η Αγία Γραφή άλλοτε μεν την ονομάζει «πῦρ», και άλλοτε «ὕδωρ», επειδή θέλει να δείξει ότι τα ονόματα αυτά δεν αντιπροσωπεύουν την ουσία, αλλά την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Διότι το Άγιο Πνεύμα δεν αποτελείται από διάφορες ουσίες, επειδή είναι αόρατο και μονοειδές. Το ένα όνομα το δίνει ο Ιωάννης ο Βαπτιστής όταν λέγει: «αὐτὸς ὑμᾶς βαπτίσει ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ πυρί(:Αυτός θα σας βαπτίσει με Πνεύμα Άγιο και με το πυρ της χάριτος (που κατακαίει την αμαρτία, καθαρίζει και ζωογονεί την ψυχή)»[Ματθ. 3,11], ενώ το άλλο το δίδει ο Χριστός: «ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ῥεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. τοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν(: Εκείνος που πιστεύει σε εμένα, όπως είπε και η Γραφή, θα γίνει αστείρευτη πνευματική πηγή· και από την καρδιά του θα αναβλύζουν και θα τρέχουν ποταμοί από ολόδροσο τρεχούμενο νερό. Αυτό το είπε ο Κύριος για το Άγιο Πνεύμα, το οποίο έμελλαν να λάβουν όσοι θα πίστευαν σε Αυτόν, διότι η χάρις του Αγίου Πνεύματος, που αναγεννά και σώζει, δεν είχε ακόμη δοθεί σε κανένα, επειδή ο Ιησούς δεν είχε ακόμη δοξασθεί με τη μεγάλη θυσία και με την ένδοξη ανάληψή Του)»[Ιω.7,38-39] .

Οἱ Ἅγιοι 318 Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος

Η 6^η Κυριακή μετά το Πάσχα και 1^η μετά την Ανάληψη του Χριστού, είναι αφιερωμένη από την Εκκλησίας μας στους 318 Θεοφόρους Πατέρες της Α' Αγίας Οικουμενικής Συνόδου. Επίσημα συνεκλήθη από τον αυτοκράτορα Μ. Κωνσταντίνο στην Νίκαια της Βιθυνίας (βορειοδυτική Μικρά Ασία) το έτος 325 μ.Χ. Βασική αιτία της συγκλήσεως ήταν η αντιμετώπιση της αίρεσης του Αρείου, ο οποίος δεχόταν τον Χριστό ως κτίσμα, και ως κτίσμα ο Υιός και ο Λόγος του Θεού δεν είναι συνάναρχος και συναΐδιος προς τον Πατέρα. Συμμετείχαν 318 Πατέρες, αριθμός συμβολικός με τον αριθμό των ανδρών που χρησιμοποίησε ο Αβραάμ για να αντιμετωπίσει τους εχθρούς. “Πληροφορηθείς ο Αβραάμ ότι συνελήφθη αιχμάλωτος ο ανεψιός του ο Λωτ, επεστράτευσε τους δούλους, που είχαν γεννηθή και εζούσαν στον οίκον του, τριακοσίους δέκα οκτώ άνδρας, και κατεδίωξε τους νικητάς βασιλείς μέχρι της πόλεως Δαν” (Γεν. 14,14).

Ο Άγιος Πρόκλος Κωνσταντινουπόλεως γράφει, “Βλέπων τα θαύματα ανακηρύττω την Θεότητα”. Με τον ίδιο τρόπο δήλωσε την παρουσία Του, αγίασε και σφράγισε ο Τριαδικός Θεός τις εργασίες της Α΄ αυτής Συνόδου της Εκκλησίας του Χριστού, δηλαδή με θαύματα.

Ο Όσιος Αχίλλειος, απευθυνόμενος στον Άρειο του λέει:

- Εσύ Άρειε, και οι υποστηρικτές σου, εάν έχετε δίκαιο που λέτε ότι ο Υιός του Θεού είναι κτίσμα και ποίημα Θεού, πες τότε σ’ αυτήν την πέτρα που βρίσκεται εδώ μπροστά μας, να αναβλύσει έλαιον και τότε θα σας πιστέψουμε. Αλλιώς κάθε συζήτηση είναι μάταιη και δεν οδηγεί πουθενά.

Οι Αρειανοί ξαφνιάστηκαν και για λίγη ώρα έμειναν σιωπηλοί. Κατόπιν γυρίζουν και λένε στον Όσιο Αχίλλειο:

- Εσύ που είπες αυτό, εσύ και να το κάνεις.

Ο Όσιος Αχίλλειος όμως, χωρίς φόβο και χωρίς να δειλιάσει λεπτό, σηκώθηκε και στάθηκε μπροστά στον Βασιλέα και τους Αρχιερείς. Με πίστη στον Χριστό, αφού πρώτα προσευχήθηκε, τους λέει:

«Ἡ ζωή καί ὁ θάνατος ἀγωνίζονταν ἐπί 19 συνεχεῖς ὧρες»

 Το συγκλονιστικό γράμμα του Έλληνα καπετάνιου που έπεσε σε τυφώνα στον Ειρηνικό και μετά τη διάσωση η περιπέτεια έγινε εικόνισμα.Η συγκλονιστική περιπέτεια του πλοίου «Κεφαλλονιά» που έπεσε σε τυφώνα στον Ειρηνικό Ωκεανό το 1948 είναι μια άγνωστη ναυτική ιστορία με πρωταγωνιστή τον πλοιάρχο Χαράλαμπο Μαρκόπουλο, που συγκίνησε και ενέπνευσε τον γνωστό αγιογράφο, Ελλάδιο Αντώνιο Κομνηνό, να κάνει εικόνισμα το πλοίο με τον Άγιο Νικόλαο.
Η αγιογραφία αυτή έκανε γνωστή σε ένα μικρό κύκλο ανθρώπων την ιστορία του πλοίου και στην συνέχεια διαδόθηκε μέσα από την επιστολή-ντοκουμέντο του καπετάνιου προς τον ιδιοκτήτη του πλοίου, Ιωάννη Γερολυμάτο. Το φορτηγό πλοίο «Κεφαλλονιά» ταξίδευε το 1948 στον Ειρηνικό Ωκεανό. Ξεκίνησε από την Σιγκαπούρη για την πόλη Κομπέ της Ιαπωνίας, όταν έπεσε μέσα στην δίνη ενός τροπικού τυφώνα. 

π. Σάββας Ἁγιορείτης: «Ἡ ροκ μουσική ξέρετε τί μουσική εἶναι; Εἶναι λατρευτική μουσική τῶν δαιμόνων»

π. Σάββας Αγιορείτης:

Νά σᾶς πῶ κάτι; Ἡ ρόκ μουσική ξέρετε τί μουσική εἶναι; Δαιμονική μουσική. Τί θά πεῖ ὅμως αὐτό, ξέρετε; Εἶναι λατρευτική μουσική τῶν δαιμόνων, δηλαδή μέ τή μουσική αὐτή κάνουν λατρεία στόν σατανᾶ. 

 Δέν εἶναι ἁπλή μουσική. Γι’ αὐτό ἕνα παιδί πού ἀκούει αὐτή τή μουσική, εἶναι σάν νά κάνει λατρεία, νά συμμετέχει σέ μιά σατανική «θεία λειτουργία» ἄς τό ποῦμε ἔτσι, ἀνίερη λειτουργία. Αὐτός δέν κινδυνεύει νά δαιμονιστεῖ;

Φυσικά, ὅταν λατρεύεις τόν σατανᾶ… καί πᾶνε στίς ρόκ συναυλίες καί 

λένε πώς εἶναι θεός ὁ σατανᾶς… Ἀλλο πού δέν θέλει ὁ διάβολος. Ἡ μεγαλύτερη ἐπιθυμία τοῦ διαβόλου αὐτή εἶναι νά λατρευτεῖ ὡς θεός. 

Γι’ αὐτό καί ὁ Ἀντίχριστος, ὅταν θά ἔρθει, ὁ τελικός Ἀντίχριστος, γιατί καί τώρα ἔχουμε πολλούς ἀντίχριστους… ἀλλά ὁ τελικός θά καθήσει, λέει, στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ καί θά ἀπαιτήσει νά προσκυνηθεῖ ὡς θεός.

Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος (Ἰω.δ 5-42), Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Μέρος πρῶτο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ( Ιω. δ΄,5-42),Μέρος α΄

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,

ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΑ [Μέρος Πρώτο: υπομνηματισμός των χωρίων Ιω.4,4-12]

(Επιλεγμένα αποσπάσματα από ομιλία ΛΑ΄από το Υπόμνημα του Ιερού Χρυσοστόμου στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο )

«Ὡς οὖν ἔγνω ὁ Κύριος ὅτι ἤκουσαν οἱ Φαρισαῖοι ὅτι Ἰησοῦς πλείονας μαθητὰς ποιεῖ καὶ βαπτίζει ἢ Ἰωάννης- καίτοιγε Ἰησοῦς αὐτὸς οὐκ ἐβάπτιζεν, ἀλλ᾿ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ-ἀφῆκε τὴν Ἰουδαίαν καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν(:όταν λοιπόν έμαθε ο Κύριος ότι οι Φαρισαίοι πληροφορήθηκαν πως ο Ιησούς κάνει και βαπτίζει περισσότερους μαθητές παρά ο Ιωάννης-αν και δε βάπτιζε ο ίδιος ο Ιησούς, αλλά οι μαθητές Του-εγκατέλειψε την Ιουδαία και αναχώρησε για τη Γαλιλαία)»[Ιω.δ,4].

«Γιατί λοιπόν αναχωρεί από την Ιουδαία;», θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος. Όχι από δειλία φυσικά, αλλά για να σταματήσει τη ζηλοτυπία των Ιουδαίων και να ανακόψει τον φθόνο τους. Είχε βέβαια τη δυνατότητα να τους αντιμετωπίσει εάν Του έκαναν επίθεση, αλλά δε θέλει να το πράττει αυτό συχνά, για να μην κινούνται αμφιβολίες για την πραγματικότητα της κατά σάρκα γεννήσεως του Υιού του Θεού. Διότι, εάν κάθε φορά που Τον συλλάμβαναν, διέφευγε, ασφαλώς πολλοί θα σχημάτιζαν σχετικές υποψίες, Για τον λόγο αυτό, τις περισσότερες πράξεις Του τις έκανε σαν να ήταν ένας απλός άνθρωπος. Διότι όπως ήθελε να πιστέψουν στη θεϊκή Του υπόσταση, έτσι ήθελε να πιστέψουν επίσης ότι, αν και Θεός, έφερε σάρκα ανθρώπινη. Γι' αυτό και ύστερα από την Ανάσταση έλεγε προς τους μαθητές· «ψηλαφήσατέ με καὶ ἴδετε, ὅτι πνεῦμα σάρκα καὶ ὀστέα οὐκ ἔχει καθὼς ἐμὲ θεωρεῖτε ἔχοντα(: ψηλαφήστε με με τα χέρια σας και δείτε ότι δεν είμαι πνεύμα, όπως νομίζετε, διότι το πνεύμα δεν έχει σάρκα και οστά, όπως βλέπετε εμένα να έχω)»[Λουκ.24,39]. Επίσης για τον ίδιο λόγο επιτίμησε τον Πέτρο όταν Του είπε «ἵλεώς σοι, Κύριε· οὐ μὴ ἔσται σοι τοῦτο(: Ο Θεός να σε φυλάξει, Κύριε, από όσα φοβερά μας είπες ότι θα σου συμβούν. Δεν πρέπει να σου συμβούν αυτά και να σε θανατώσουν)»[Ματθ.16,22]. Τόση σπουδαιότητα απέδιδε ο Κύριος στο θέμα αυτό, στο να πιστευτεί δηλαδή ότι έφερε και την ανθρώπινη σάρκα.

Άλλωστε και μεταξύ των δογμάτων της Εκκλησίας δεν είναι μικρό το θέμα αυτό, ούτε για τη σωτηρία μας αποτελεί κάτι το ασήμαντο το κεφάλαιο αυτό, δια του οποίου έχουν γίνει και έχουν επιτευχθεί τα πάντα. Διότι έτσι και ο θάνατος καταλύθηκε και η αμαρτία συγχωρήθηκε και η κατάρα εξαφανίστηκε και άπειρα αγαθά εισήλθαν στη ζωή μας. Για τον λόγο αυτό ήθελε παρά πολύ να πιστέψουν οι άνθρωποι στην αλήθεια ότι η κατά σάρκα Γέννησή Του υπήρξε η ρίζα και η πηγή των αναρίθμητων αγαθών. Και ενώ φρόντιζε για την απόδειξη της ανθρώπινης Του φύσης, δεν άφηνε παράλληλα ούτε τη θεία να συσκιάζεται.

Ὁ Ὅσιος Παφνούτιος τοῦ Μπορόφσκ εἶπε κάποτε στούς ὑποτακτικούς του, ὅτι ἡ ψυχή ἑνός ἀνθρώπου ὅπως καί τά κρυφά ἔργα του μποροῦν νά γίνουν γνωστά ἀπό τό βλέμμα του

Ο όσιος Παφνούτιος του Μπορόφσκ είπε κάποτε στους υποτακτικούς του, ότι η ψυχή ενός ανθρώπου όπως και τα κρυφά έργα του μπορούν να γίνουν γνωστά από το βλέμμα του. Αυτό τούς φάνηκε απίστευτο, μέχρι πού ο άγιος άνθρωπος του Θεού το επαλήθευση, σε περισσότερες από μία περιστάσεις.

Ο Παφνούτιος δεν προέβλεπε μόνο τη ζωή των άλλων, προείδε επίσης και τη δική του.

Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος - Ὁ φοβερός κατακλυσμός τῆς ἁμαρτίας

 Ὁ φοβερός κατακλυσμός τῆς ἁμαρτίας ἀπειλεῖ νά καταποντίση ὅλους, λαϊκούς καί κληρικούς, πλούσιους καί πτωχούς, μεγάλους καί μικρούς, ἄνδρες καί γυναῖκες, γέροντες, νέους καί νήπια, ἐπειδή ὅλοι σχεδόν ἔχουμε ξεκλίνει. 

Ἡ φωτογραφία τῆς ἡμέρας

 Σκήτη Τιμίου Προδρόμου (Ρουμάνικη)

 

https://paraklisi.blogspot.gr/2018/04/blog-post_369.html

5 Μαΐου Συναξαριστής Εἰρήνης Μεγαλομάρτυρος, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Εἰρηναίου, Περεγρίνου καὶ Εἰρήνης, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Γαϊανοῦ, Γαΐου καὶ Νεοφύτου, Ἰλαρίου Ἐπισκόπου, Γεροντίου Ἐπισκόπου, Εὐθυμίου Ὁσίου τοῦ Μυροβλύτου, Ἐγκαίνια ναοῦ τῆς Θεοτόκου ἐν τοὶς Κύρου, Βαρλαὰμ καὶ Γεδεῶν Ὁσίων, Μιχαίου Ὁσίου, Ἐφραὶμ Ἱερομάρτυρα, Ἐφραὶμ Νεομάρτυρα τοῦ Προφητικοῦ, Ἀδριανοῦ Ὁσίου, Πλάτωνος Ἱερομάρτυρα, Σύναξη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Σιέρπουχωφ.

Ἡ Ἁγία Εἰρήνη ἡ Μεγαλομάρτυρας (ἑορτὴ Εἰρήνη)
Ἡ Ἁγία Μεγαλομάρτυς Εἰρήνη ἄθλησε κατὰ τὸν 4ο αἰῶνα μ.Χ. Ἦταν θυγατέρα τοῦ Λικινίου, ποὺ ἦταν βασιλιὰς κάποιου μικροῦ βασιλείου, καὶ τῆς Λικινίας. Καταγόταν ἀπὸ τὴν πόλη Μαγεδῶν καὶ ἀρχικὰ ὀνομαζόταν Πηνελόπη.
Ὅταν ἡ Ἁγία ἔγινε ἕξι ἐτῶν, ὁ πατέρας της Λικίνιος τὴν ἔκλεισε σὲ ἕνα πύργο καὶ ἀνέθεσε τὴν διαπαιδαγώγησή της σὲ κάποιον γέροντα, ὀνόματι Ἀπελλιανό, ὁ ὁποῖος καὶ ἔγραψε τὰ ὑπομνήματα τοῦ μαρτυρίου αὐτῆς.
Μία νύχτα ἡ Εἰρήνη εἶδε τὸ ἑξῆς ὅραμα: μπῆκε στὸν πύργο ἕνα περιστέρι κρατώντας μὲ τὸ ράμφος του κλαδὶ ἐλιᾶς, τὸ ὁποῖο καὶ ἄφησε ἐπάνω στὸ τραπέζι. Ἐπίσης, μπῆκε καὶ ἕνας ἀετὸς μεταφέροντας στεφάνι ἀπὸ ἄνθη, τὸ ὁποῖο τοποθέτησε καὶ αὐτὸς ἐπάνω στὸ τραπέζι.
Ἔπειτα μπῆκε ἀπὸ ἄλλο παράθυρο ἕνας κόρακας, ὁ ὁποῖος ἔβαλε ἐπάνω στὸ τραπέζι ἕνα φίδι. Τὸ πρωὶ ποὺ ξύπνησε ἀποροῦσε καὶ σκεπτόταν τί ἄραγε νὰ σημαίνουν αὐτὰ ποὺ εἶδε. Τὰ διηγήθηκε λοιπὸν στὸν γέροντα Ἀπελλιανὸ καὶ ἐκεῖνος τὰ ἑρμήνευσε ὡς προάγγελμα τῶν στεφάνων τῆς δόξας καὶ τοῦ μαρτυρικοῦ τέλους αὐτῆς μετὰ τὴ βάπτισή της.

5 Μαΐου. Εἰρήνης μεγαλομάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Σαβ. δ΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιβ΄ 1 - 11).

Πραξ. 12,1         Κατ᾿ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν ἐπέβαλεν Ἡρῴδης ὁ βασιλεὺς τὰς χεῖρας κακῶσαί τινας τῶν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας.

Πραξ. 12,1                Κατά τον καιρόν εκείνον, ο βασιλεύς Ηρώδης Αγρίππας, άπλωσε τα χέρια και επιασε μερικούς από τους πιστούς της Εκκλησίας, δια να τους κακοποιήση.