Πέμπτη 10 Μαΐου 2018

Ἐρμηνεία τοῦ : Ὅτι δέν πρέπει νά πιστεύουμε οὔτε νά θαρρεύουμε ποτέ στόν ἑαυτό μας, Ἀόρατος Πόλεμος (Μέρος Α΄, Κεφ. β΄), Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, (Μέ μετάφραση στά Ρουμανικά) 2-5-2018 (Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης)

Ἐρμηνεία τοῦ : Ὅτι δέν πρέπει νά πιστεύουμε οὔτε νά θαρρεύουμε ποτέ στόν ἑαυτό μας, Ἀόρατος Πόλεμος (Μέρος Α΄, Κεφ. β΄), Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, (Μέ μετάφραση στά Ρουμανικά) 2-5-2018 (Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης). http://www.HristosPanagia.gr, Talcuire la: "Cum ca nu trebuie sa ne incredem niciodata in noi insine. Razboiul nevazut (partea I , cap 2), Sf. Nicodim Aghioritul , 2-5-2018 (Arhim. Savva Aghioritul), Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube: http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

«Ἡ Μέλλουσα Κρίση καί ἡ Αἰώνια Ζωή» Εὐεργετινός, Τόμος 1ος, Ὑπόθεση ε΄- στ΄, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκούστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Ἡ Μέλλουσα Κρίση καί ἡ Αἰώνια Ζωή»

Εὐεργετινός, Τόμος 1ος, Ὑπόθεση ε΄- στ΄

Ὁμιλία στίς 26-8-2017

Συνεχίζουμε, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, τήν ε΄ Ὑπόθεση τοῦ πρώτου τόμου τοῦ Εὐεργετινοῦ πού ἔχει τίτλο «Ὅτι πρέπει πάντοτε νά ἐνθυμούμεθα τόν θάνατον καί τήν μέλλουσαν κρῖσιν· διότι ἐκεῖνοι πού δέν ἀναμένουν διαρκῶς τόν θάνατον καί τήν μέλλουσαν κρῖσιν εὐκόλως κυριεύονται ἀπό τά πάθη»¹. Αὐτός εἶναι ὁ τίτλος τῆς Ὑποθέσεως καί εἴχαμε μείνει στό Γεροντικό.

«Ἕνας Γέροντας ἀσκητής εἶπε: ἐάν ἦταν δυνατόν μετά τήν κοινή ἐκ νεκρῶν Ἀνάσταση κατά τήν Δευτέρα Παρουσία νά ἐξέλθουν καί πάλι ἀπό τά σώματα οἱ ψυχές ἀσφαλῶς θά ἀπέθνησκαν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἀπό τόν φόβο, τή φρίκη καί τήν τρομερά κατάπληξη»². Κάνει μιά ὑπόθεση ὁ Γέρων ἀσκητής καί λέει, ἔφυγαν οἱ ψυχές μας μιά φορά, ὅταν πεθάναμε. Στήν Δευτέρα Παρουσία θά ἑνωθοῦν πάλι μέ τά σώματα. Ἄν ὑποτεθεῖ ὅτι ξαναβγοῦνε πάλι, τότε λέγει, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι θά πέθαιναν ἀπό τόν φόβο τους, τή φρίκη τους καί τήν κατάπληξή τους.

«Γιατί πῶς εἶναι δυνατόν νά μήν τρομάζει κανείς μέχρι θανάτου, ὅταν δεῖ νά σχίζονται οἱ οὐρανοί καί νά φανερώνεται μετ’ ὀργῆς καί ἀγανακτήσεως ὁ Θεός; Πῶς εἶναι δυνατόν νά μήν τρομάζει κανείς τίς ἀναρίθμητες στρατιές τῶν ἐπουρανίων δυνάμεων νά κατεβαίνουν μαζί μέ τόν Θεό καί νά συγκεντρώνεται ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα στό ἴδιο μέρος; Αὐτά λοιπόν ἄς σκεφτόμαστε πάντοτε, αὐτά ἄς ζοῦμε καί ἄς ζοῦμε μέ τή σκέψη ὅτι σ’ ἕναν τέτοιο Κριτή, ἐνώπιον ἑνός τόσο φρικτοῦ δικαστηρίου, πρόκειται νά παρασταθοῦμε καί νά λογοδοτήσουμε γιά τίς πράξεις μας»³. Μᾶς διδάσκουν οἰ Ἅγιοι Πατέρες νά θυμόμαστε τήν Δευτέρα Παρουσία, τήν Κρίση καί φυσικά τό φοβερό αὐτό δικαστήριο καί τήν ἀπόφαση. Τήν λογοδοσία πού θά κάνουμε καί τήν ἀπόφαση πού θά βγεῖ.

«Ἕνας εὐλαβέστατος καί ἐνάρετος ἀδελφός ἦλθεν εἰς τό ὄρος Σινά ἀπό μακρινό μέρος καί ἐγκαταστάθηκε σ’ ἕνα μικρό κελί»⁴. Τό ὄρος Σινά ξέρουμε ὅτι βρίσκεται εἰς τήν Πετραία Ἀραβία, ἀνήκει γεωγραφικά στήν Ἀσία, πολιτικά ἀνήκει στήν Αἴγυπτο κι ἐκεῖ εἶχαν συρρεύσει ἀπό τούς ἀρχαιοτάτους χρόνους πλῆθος ἀσκητῶν διότι ἀφενός μέν ἐκεῖ ἐδόθησαν οἱ ἐντολές, στό ὄρος Χωρήβ, στόν προφήτη Μωυσῆ καί ὅλο τό ὄρος εἶναι ἁγιασμένο ἀπό τήν Θεοφάνεια πού συνέβη. Καί βεβαίως οἱ ἀσκηταί ἕλκονται ἀπό τέτοια μέρη πού ἔχουν συμβεῖ Θεοφάνειες. Ὑπῆρχαν λοιπόν καί ὑπάρχουν καί σήμερα πολλοί μοναχοί ἐκεῖ. Παλαιότερα ὑπῆρχαν πολλοί περισσότεροι καί ὑπάρχει ἀπό τά χρόνια τοῦ Ἰουστινιανοῦ μέχρι σήμερα ἡ Μονή τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης, ἡ ὁποία καί σήμερα ἔχει ὀρθόδοξους μοναχούς καί ὑπάρχουν ἀπό τότε κελιά γύρω-γύρω ἀπό τό μοναστήρι ἀλλά καί σέ μακρινές ἀποστάσεις.

Ἡ ἱστορία ἑνός Τιμίου Σταυροῦ μέ ἐκπληκτικά θαύματα στό Ρέθυμνο. Ἡ φωνή τοῦ παπα-Σταύρου. Ἡχητικό ντοκουμέντο. Μοναχός Θωμᾶς Τσονάκας

Σύντομο βιογραφικό σημείωμα

Φιλοθέης Μοναχής, κατά κόσμο Στυλιανής Τσαγκαράκη

Εις την επιφάνεια της ζωής των κοινών και των μεγάλων ανθρώπων υπάρχει μια κοινοτοπία: ή γέννηση, ή ανατροφή, ή οικογένεια, ο αγώνας για την ζωή. Μα πίσω απ’ αυτά, στον κόσμο της ανθρώπινης καρδιάς, εκεί όπου φωλιάζει το πνεύμα, εκεί όπου «προσομιλεί» ο Θεός και αποκαλύπτει τα μυστήρια του, εκεί όπου επωάζονται τα μεγαλεία και άπ' όπου εκπορεύονται τα μεγάλα έργα, σ' αυτόν τον εσώτατο κόσμο του ανθρώπου υπάρχει ή «ειδοποιός διαφορά» μεταξύ των πνευματικά μικρών και μεγάλων ανθρώπων.

και στην μεν πρώτη περίπτωση ή Φιλοθέη μοναχή, κατά κόσμο Στυλιανή Τσαγκαράκη, ακολούθησε πιστά και αγία την κοινότοπη ανθρώπινη ζωή.

Ἡ ὕαινα πού ἔφερε στόν ὅσιο Μακάριο τό τυφλό νεογνό της!

Μας διηγόταν ο Παφνούτιος ο μαθητής του [Οσίου Μακαρίου του Αλεξανδρινού], ότι κάποια μέρα μια ύαινα πήρε το νεογνό της, που ήταν τυφλό, και το έφερε στο Μακάριο· και αφού χτύπησε την πόρτα της αυλής με το κεφάλι, μπήκε ενώ αυτός καθόταν έξω και έριξε στα πόδια του το νεογνό.

Το πήρε λοιπόν ο Άγιος και αφού έφτυσε στα μάτια του, ευχήθηκε και αμέσως ήρθε το φως του.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 7-5-2018 ἕως 9-5-2018

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί Χριστός Ἀνέστη!
Εἴθε ὁ νικητής τοῦ θανάτου καί δωρητής τῆς αἰώνιας ζωῆς νά μᾶς ἀξιώνει ὅλους μέ τήν Χάρη Του νά ζοῦμε αἰώνια μέσα στό ἀναστάσιμο ἄκτιστο φῶς Του μέ καλή μετάνοια, πίστη, ταπείνωση, ὑπακοή καί ἀδιάλειπτη προσευχή .

Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο
http://hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 7-5-2018 ἕως 9-5-2018

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr
▼ 2018 (1583)

▼ Μαΐου (103)
- ▼ 09 Μαϊ (11)
- ▼ 08 Μαϊ (11)

Βρέθηκε λείψανο ἑνός ἐκ τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας σέ κάδο ἀπορριμάτων στό Λονδίνο

Ένα λείψανο ενός από τους παλαιότερους των παπών, του Αγίου Κλήμη, βρέθηκε σε κάδο απορριμμάτων στο Λονδίνο από μια εταιρεία διάθεσης απορριμμάτων κατά τη διάρκεια συλλογής ρουτίνας.

«Μπορείτε να φανταστείτε την έκπληξή μας όταν συνειδητοποιήσαμε ότι οι ομάδες εκκαθάρισης βρήκαν οστά που ανήκουν σε έναν πάπα», δήλωσε ο James Rubin, ιδιοκτήτης της εταιρείας. «Δεν είναι κάτι που περιμένετε να δείτε, ακόμα και στη δουλειά μας.

Ἐγωισμός-Ἡ ζωή τοῦ κόσμου

Ο καθένας κλείνεται στο καβούκι του και φροντίζει για το συμφέρον του

Όσο για τις άλλες πλευρές της κοσμικής ζωής που ανέφερες, θα έλεγα πως είναι αναπόφευκτες. Πώς να το κάνουμε; Αυτή είναι η ζωή του μεταπτωτικού ανθρώπου, που χαρακτηρίζεται πρωταρχικά από την υπερηφάνεια, τον εγωισμό. Ο κύριος στόχος και η βασική επιδίωξη του ανθρώπου είναι η ικανοποίηση του εγωισμού του, ενώ όλοι οι άλλοι και όλα τ’ άλλα αποτελούν όργανα και μέσα για την επίτευξη αυτού του στόχου. Έτσι ο καθένας προσπαθεί, έμμεσα ή άμεσα, να επιβάλει τις επιθυμίες του στους άλλους. Είναι αυτό που πολύ σωστά αποκάλεσες “τυραννία”. Δεν έχει σημασία το πόσο έντεχνα καμουφλάρουμε τις επιθυμίες μας, γεγονός είναι ότι πίσω τους στέκει πάντα ο εγωισμός, που πασχίζει να μας μπλέξει στα θελήματά του ή να μας χρησιμοποιήσει ως όργανά του.
Ο στόχος του είναι τούτος: Να μας εξαπατήσει, να μας παραπλανήσει. Και χρησιμοποιεί ένα απατηλό τέχνασμα: τη συγκάλυψη των σφαλμάτων, δηλαδή το κουκούλωμα τους, όπως θα λέγαμε, και όχι την επανόρθωσή τους. Γι’ αυτό ακριβώς, επειδή δεν διορθώνουμε αλλά κρύβουμε τον κακό εαυτό μας, δεν σταματάει ποτέ η ιδιοτελής χρησιμοποίηση του ανθρώπου από το συνάνθρωπό του. Και γι’ αυτό παρατηρείται αυτή η γενική ψυχρότητα, επειδή ο καθένας κλείνεται στο καβούκι του, φροντίζει για το συμφέρον του και δεν μπορεί να χαρίζει ζεστασιά, τη ζεστασιά της αληθινής, της ανυπόκριτης, της ανυστερόβουλης αγάπης.

Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι θα συναντήσεις αρκετούς ευγενικούς ανθρώπους, ανθρώπους που καλοπιάνουν και κολακεύουν τους άλλους, αγγίζοντας τις καρδιές τους βαθιά και άμεσα. Πρόκειται για το τελευταίο υπόλειμμα ενός αισθήματος με το οποίο προικίστηκε ο άνθρωπος, του αισθήματος της συγγένειας και της ομοιότητας με τους συνανθρώπους του. Κι αυτό ακόμα, όμως, συχνά μπαίνει – αλίμονο! – στην υπηρεσία του εγωισμού, που το χρησιμοποιεί ως το πιο πρόσφορο και αποτελεσματικό μέσο πραγματοποιήσεως των επιδιώξεων του. Ξέρω έναν τέτοιον άνθρωπο. Καλύτερα να είναι κανείς απροκάλυπτα εγωιστής, παρά γλοιώδης κόλακας σαν κι αυτόν.

Πῶς πρέπει νά προσκυνοῦμε τίς εἰκόνες καί μέ ποιά σειρά;

Πρώτα ασπαζόμαστε την εικόνα του Χριστού

Λέγοντας το απολυτίκιο της Κυριακής της ορθοδοξίας:

Την άχραντον Εικόνα σου προσκυνούμεν Αγαθέ

Αιτούμενοι συγχώρησιν των πταισμάτων ημών

Χριστέ ο Θεός, βουλήσει γαρ ηυδόκησας

Σαρκί ανελθείν εν τω Σταυρώ

Ίνα ρύση ους έπλασας εκ της δουλείας του εχθρού

Όθεν ευχαρίστως βοώμεν σοι, Χαράς επλήρωσας τα πάντα

Ο Σωτήρ ημών, παραγενόμενος εις το σώσαι τον Κόσμον.

Έπειτα την εικόνα της Παναγίας λέγοντας το τροπάριο:

Ἀνάμνηση τοῦ ἐν οὐρανῷ φανέντος σημείου τοῦ Τίμιου Σταυροῦ, ἐν Ἱερουσαλήμ

Την εποχή πού βασίλευε ο γυιός τού Αγιου Κωνσταντίνου, αυτοκράτορας Κωνστάντιος, επί, πατριαρχίας Κυρίλλου Ιερσολύμων, εμφανίστηκε στον ουρανό στις 9 η ώρα περίπου τό πρωί ο Τίμιος Σταυρός ολόφωτος και ωφελούμενος από τον Γολγοθά, μέχρι το όρος των Ελαιών. Ο Σταυρός ήταν λαμπρότερος και απ’ τον ήλιο, πιο όμορφος και από το πιο όμορφο ουράνιο τόξο. Όλοι οι κάτοικοι, πιστοί και άπιστοι, άφησαν τις εργασίες τους και ύψωσαν τα μάτια στον ουρανό για να παρατηρήσουν έκθαμβοι με δέος και θαυμασμό το ουράνιο αυτό σημείο.

Εἶπε γέρων Γαβριήλ Ἁγιορείτης...

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/05/blog-post_57.html?m=1

10 Μαΐου. Σίμωνος ἀποστόλου τοῦ Ζηλωτοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἀποστόλου. Κυρ. ι΄ ἐπιστ. (Ά Κορ. δ΄ 9 - 16).

Α Κορ. 4,9 δοκῶ γάρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις.

Α Κορ. 4,9 Αλλ' ημείς οι Απόστολοι κάθε άλλο παρά βασιλείαν και δόξαν έχομεν κερδήσει στον κόσμον αυτόν. Διότι νομίζω, ότι ο Θεός ημάς τους Αποστόλους μας έχει δείξει εις τα μάτια όλων των ανθρώπων σαν τους πιο τελευταίους, σαν καταδικασμένους εις θάνατον, που βαδίζουν στον τόπον της εκτελέσεως. Διότι εγίναμεν παράδοξον θέαμα εις όλον τον κόσμον, στους αγγέλους που θαυμάζουν, και στους ανθρώπους που χλευάζουν.

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3

Σελίδες