66. « Ὑποδησάμενοι τοὺς πόδας ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης, » (Ἐφ. 6, 15) Α΄, Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

66. « Ὑποδησάμενοι τοὺς πόδας ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης, » (Ἐφ. 6, 15) Α΄, Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία στίς 6-7-2018, ζωντανή μετάδοση, http://hristospanagia3.blogspot.gr,ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Θλίψεις Ἀγ. Δημήτριος τοῦ Ροστώφ

Τις δοκιμασίες και τις θλίψεις, που έρχονται και παρέρχονται και ξεχνιούνται, μην τις αντιμετωπίζης με άλογη απελπισία. Ο χρόνος φέρνει τη λήθη και η λήθη την παρηγοριά και τη θεραπεία κάθε κακού. Όλα είναι περαστικά και φευγαλέα, η ευτυχία και η δυστυχία, η χαρά και η λύπη, η ηδονή και ο πόνος, η ζωή και ο θάνατος. Τα μόνα μόνιμα και αμετάβλητα είναι η αιώνια ζωή και η αιώνια κόλασις. Αυτό μην το ξεχνάς ποτέ.

Ακόμη κι αν αμάρτησες τόσο όσο κανείς άλλος άνθρωπος πάνω στη γη, πάλι μην απελπίζεσαι. Δεν υπάρχει αμάρτημα ικανό να νικήση την ευσπλαχνία του Θεού. Όλα τα αμαρτήματα όλων των ανθρώπων μαζί δεν μπορούν να συγκριθούν με την άβυσσο του θείου ελέους. Η ευσπλαχνία του Θεού μας σώζει δωρεάν.

Όσο αμαρτωλός κι αν είσαι στρέψε το βλέμμα σου στον Κύριο, «τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών», και θα σωθής κι εσύ όπως σώθηκαν χιλιάδες αμαρτωλών μέσα στους αιώνες. Μόνο σταμάτησε την αμαρτία, μετανόησε βαθιά και ειλικρινά, εξομολογήσου στον πνευματικό και ξεκίνα μια νέα εν Χριστώ ζωή. Ο ψαλμωδός σου δείχνει τον δρόμο: «Την αμαρτίαν μου εγνώρισα και την ανομίαν μου ουκ εκάλυψα. Είπα· εξαγορεύσω κατ' εμού την ανομίαν μου τω Κυρίω· και συ αφήκας την ασέβειαν της καρδίας μου» (Ψαλμ. 31. 5).

Μην αγανακτής που τα πράγματα δεν έρχονται πάντοτε όπως τα θέλεις εσύ στη ζωή σου. Δεν είναι δυνατόν, αλλά και συμφέρον σου δεν είναι, να γίνωνται όλα κατά τη σκέψι σου, κατά την επιθυμία σου, κατά το θέλημά σου. Η σκέψις σου πολύ συχνά είναι πλανεμένη, η επιθυμία σου εμπαθής, το θέλημά σου ολότελα εγωιστικό. Και ο παντογνώστης Θεός φυσικά το γνωρίζει αυτό, έστω κι αν εσύ δεν το συνειδητοποιής. Γι' αυτό και δεν επιτρέπει να εκπληρώνονται πάντα οι επιθυμίες σου, για να μη βλαφθή η ψυχή σου, ο πιο πολύτιμος θησαυρός που διαθέτεις. «Τί γαρ ωφελείται άνθρωπος εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή;» (Ματθ. 16. 26).

Θαυμαστά στιγμιότυπα ἀπό τή δεύτερη περιοδεία τοῦ Ἁγίου Παϊσίου στά Πομακοχώρια

 Τον Μάιο του 1989 ο Πατήρ Παΐσιος έκανε μία δεύτερη -μεγαλύτερη αυτήν την φορά- περιοδεία στα Πομακοχώρια της Θράκης. Τον πήγε με το αυτοκίνητό του ένας γνωστός του νέος και, όταν έφθασαν εκεί, πήραν μαζί τους και δύο Πομάκους που είχαν γίνει Χριστιανοί και επισκεπτόταν συχνά τον Γέροντα.

Ζήτησαν την ευλογία του Μητροπολίτου, και έπειτα ξεκίνησαν την περιοδεία. Η καλωσύνη του Πατρός Παϊσίου «μίλησε» στις καρδιές των απλών αυτών ανθρώπων. Και, επειδή είχαν ακούσει ότι ο νονός του ήταν Άγιος και ότι στην πατρίδα του, τα Φάρασα, έκανε πολλά θαύματα και στους Μουσουλμάνους, όλοι ήθελαν να τον δουν και τον καλούσαν στα σπίτια τους.

 

Όσοι μάλιστα ήταν από άλλα χωριά, τον παρακαλούσαν να επισκεφθή και το δικό τους. Σε κάθε σπίτι που πήγαινε μαζεύονταν και όλοι οι γείτονες -αλλού τριάντα, αλλού πενήντα Μουσουλμάνοι-, για να ακούσουν κάτι από το στόμα του. Τους έλεγε περίπου τα εξής:

– Ο Θεός μας αγαπά όλους. Και εσείς είστε παιδιά του Θεού. Ένας Μουσουλμάνος που θα γίνει Χριστιανός μπορεί να σωθή πιο εύκολα από έναν που ήταν Χριστιανός από μικρός, γιατί ο Μουσουλμάνος δεν ξέρει τίποτε και έρχεται στην Ορθοδοξία και τα μαθαίνει όλα από την αρχή, και γίνεται καλύτερος. Εσείς, εάν ομολογήσετε τον Χριστό, θα είστε σε καλύτερη θέση από εμάς, γιατί εμείς τα ξέρουμε όλα και δυστυχώς δεν τα εφαρμόζουμε.

 

Καθώς περπατούσε στα δρομάκια των χωριών, ο κόσμος μαζευόταν γύρω του, κι εκείνος τους κοίταζε με βλέμμα σπλαχνικό, μοίραζε καραμέλλες στα παιδάκια και συζητούσε με όλους.

Μία Μουσουλμάνα, που είχε αποφασίσει να βαπτισθή Χριστιανή, τον πλησίασε και τον ρώτησε:

Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης σώζει τή Μεγαλόνησο!

  Κάποτε έφτασε στην Κρήτη βαρβαρικός στόλος και την πολιόρκησε. Η πολιορκία ήταν ιδιαίτερα ασφυκτική, αφού οι πολιορκητές εφάρμοσαν και χρησιμοποίησαν όλες τις τότε γνωστές πολεμικές τέχνες και μηχανές.

Ευτυχώς, όμως, η Μεγαλόνησος βρισκόταν σε καλά χέρια, αφού Αρχιεπίσκοπος Κρήτης ήταν ο Άγιος Ανδρέας, του οποίου η δύναμη της προσευχής είχε μεγάλη παρρησία ενώπιον του Θεού.

Πιστεύετε ὅτι ἐμεῖς πού ἐργαζόμαστε στόν κόσμο μποροῦμε νά κάνουμε, ὅ,τι καί οἱ μοναχοί στό θεῖο αὐτό ἔργο τῆς προσευχῆς;

   

"Πιστεύετε ότι εμείς που εργαζόμαστε στον κόσμο μπορούμε να κάνουμε, ό,τι και οι μοναχοί στο θείο αυτό έργο της προσευχής; 

 

- Αν όχι όπως εκείνοι πάντως κι εσείς μπορείτε να επιτύχετε πολλά πράγματα βέβαια μέχρι να ξεκαθαριστεί ότι άλλο είναι η νοερά προσευχή και άλλο είναι το να προσευχόμαστε με την ευχή. Δηλαδή, η νοερά προσευχή, όπως την κάνουν μερικοί ησυχαστές θέλει"άφροντιν βίον" και απερίσπαστο, θέλει ησυχία κ.ά. Είναι μια προσευχή πυ γίνεται, όταν ο νους κατεβαίνει στην καρδιά. Αν δεν μπορείτε να κάνετε νοερά προσευχή στον κόσμο και είναι πολύ δύσκολο, πρέπει να προσεύχεστε σε τακτές ώρες με την "ευχή του Ιησού" ή και να την λέτε, όποτε έχετε ευκαιρία. Θα σας κάνει πολύ μεγάλο καλό.

 

-Μπορείτε να μας υποδείξετε μερικούς χρήσιμους και πρακτικούς τρόπους;

 

-Εκτός από τις εκκλησιαστικές ακολουθίες που κάνεις να αφιερώνεις και ειδικές ώρες για την εξάσκηση στην "ευχή" του Ιησού. Να αρχίζεις λίγο λίγο και να προχωράς αναλογα με τη δίψα και τη Χάρη που αισθάνεσαι. Μπορεί να αρχίσει κανείς με μισή ώρα το πρωί, πριν ανατείλει ο ήλιος και μισή ώρα το βράδυ μετά το Απόδειπνο και πριν πέσει να κοιμηθεί. Είναι απαραίτητο να υπάρχει μία μόνιμη ώρα, που να μην παραβιάζεται με κανένα τρόπο, ούτε και για καλά έργα. Είναι δυνατόν την ώρα εκείνη π.χ. να παρουσιαστει κάποιος να εξομολογηθεί. Αν δεν είναι άρρωστος ή αν δεν υπάρχει τόση ανάγκη να μην μεταθέτεις την ώρα της ευχής για άλλη φορά. Το ίδιο και για άλλα καλά έργα.

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Ὁ Χριστός εἶναι εὐγενής. Δέν θέλει νά ἐκβιάση τήν ἐλευθερία πού ὁ ἴδιος μᾶς ἔχει δώσει»

  Η αρετή είναι γνώση.

Όλο το μυστικό είναι η προσευχή, το δόσιμο, η αγάπη στον Χριστό. Η μοναχική ζωή είναι ζωή χαρισάμενη.

Μεγάλο πράγμα η υπακοή. Είναι το μυστήριο της πνευματικής ζωής. Υπακοή με χαρά, με ευχαρίστηση. Αυτή η υπακοή συγκινεί τον Θεό.

 

Με την υπακοή αλλάζεις σ’ όλα. Γίνεσαι γρήγορος, έξυπνος. Ο Χριστός μου έδωσε την Χάρη να κάνω υπακοή. Ό,τι έχω, απ’ την υπακοή το έχω.

 

Ο Γέροντας παίζει πολύ σπουδαίο ρόλο στην ζωή μας. Όταν ζήτε μαζί μ’ έναν άγιο Γέροντα, αγιοποιείσθε κι εσείς. Παίρνετε κάτι απ’ τις άγιες συνήθειές του, απ’ τα λόγια του, την σιωπή του, την προσευχή του.

 

Αν δεν έχης υπακοή, δεν έχεις την Χάρη του Θεού. Η έλλειψη υπακοής οφείλεται στον εγωισμό και την φιλαυτία. Στην ταπείνωση και την υπακοή βρίσκει ο άνθρωπος την αληθινή ελευθερία.

 

Ν’ αγαπήσετε την μελέτη. Εγώ όσο ακούω το Ψαλτήρι και τους Κανόνες, τόσο δεν τα χορταίνω. Να διαβάζετε καθαρά, μία-μία τις λέξεις. Να τις λέτε και να τις ακούτε κιόλας, αυτό πολύ βοηθάει. Κι όπου βλέπετε και υπάρχει πολλή ουσία, να το ξαναδιαβάζετε για να το καταλάβετε καλύτερα.

 

Οι Ακολουθίες είναι μεγάλη υπόθεση. Όσο μπορεί κανείς να φεύγη από τον τύπο και να κοιτάζη την ουσία. Δηλαδή να το θέλη, να ευχαριστήται με την προσευχή, με την συνομιλία μετά του Θεού. Την ακολουθία της θείας Μεταλήψεως όταν την διαβάση και ο πιο αμαρτωλός, αγιάζεται.

Περὶ ἱεροκατηγορίας

Γράφει ὁ Κεσίδης Κων/νος

Ἱεροκατηγορία εἶναι ὅταν κατηγορεῖς Ἱερεῖς, Ἐπισκόπους καὶ Πατριάρχες. Π.χ. τὸ νὰ ποῦμε ὅτι ὁ τάδε Ἐπίσκοπος εἶναι λαίμαργος, αὐτὸ εἶναι ἱεροκατηγορία, ἀκόμα καὶ ἂν ἔχουμε δίκιο, πόσω μᾶλλον ὅταν δὲν ἔχουμε. Δηλαδή, ὅταν ἀναφερόμαστε σὲ πάθη καὶ ἀδυναμίες τῶν ἱερέων, ἀκόμα καὶ ἂν ἔχουμε δίκιο καὶ λέμε τὴν ἀλήθεια, εἴμαστε ἱεροκατήγοροι, διότι γιὰ πνευματικὰ σφάλματα ἢ ἀδυναμίες ποὺ ἔχουν νὰ κάνουν μὲ τοὺς ἱερεῖς μας, δὲν ἔχουμε τὸ δικαίωμα ὄχι μόνο νὰ κατακρίνουμε ἀλλὰ οὔτε καν νὰ κρίνουμε, ἀντιθέτως πρέπει νὰ τοὺς δικαιολογοῦμε.

Θὰ ἐξετάσουμε ἂν τὸ ἴδιο ἰσχύει καὶ στὶς περιπτώσεις, α) θεμάτων Πίστεως, β) ἁμαρτιῶν ποὺ γίνονται φανερὰ ἢ γ) γιὰ ἁμαρτήματα μὲ προβλεπόμενα κανονικὰ ἐπιτίμια. Μερικοὶ λένε ὅτι, ναὶ καὶ σὲ θέματα πίστεως καὶ γενικότερα παντοῦ τὸ ἴδιο ἰσχύει. Τὸ θέμα ὅμως δὲν εἶναι τί λένε μερικοὶ ἢ τί λέμε ἐμεῖς, ἀκόμη καὶ τί λένε μεμονωμένοι Ἐπίσκοποι καὶ Πατριάρχες, ἀλλὰ τί λένε οἱ Πατέρες καὶ οἱ Ἱεροὶ Κανόνες. Ἡ δική μας γνώμη εἶναι ἄνευ ἰδιαίτερης ἀξίας. Αὐτὸ θὰ πεῖ Ὀρθοδοξία καὶ Ὀρθόδοξος, τὸ νὰ ὑπακοῦς μὲ ἀκρίβεια στὶς ἐπιταγὲς τῶν Κανόνων καὶ στὶς...

διδασκαλίες καὶ ἑρμηνεῖες τῶν Πατέρων. 

Σύμφωνα λοιπὸν μὲ τοὺς Πατέρες, ὅταν βάλλεται καὶ νοθεύεται ἡ Πίστη ἔχουμε τὸ δικαίωμα νὰ κρίνουμε, ἐλέγχουμε, ἀκόμη καὶ νὰ ἐξεγειρόμαστε καὶ δὴ ἀπέναντι καὶ σὲ Πατριάρχες. Μερικὰ παραδείγματα, ἂν καὶ ὑπάρχουν πάρα πολλά, λόγω ὅμως οἰκονομίας χρόνου ἐνδεικτικῶς ἀναφέρομε ὀλίγα: Ὁ Εὐσέβιος, ὄντας λαϊκός, ἔλεγξε τὸν Πατριάρχη Νεστόριο (τὸν ἀποκάλεσε αἱρετικὸ) καὶ γιὰ αὐτὴν τὴν πράξη του ὄχι μόνο δὲν ἐπιπλήττεται ὡς ἱεροκατήγορος ἀπὸ τοὺς Πατέρες, ἀλλὰ ἀντιθέτως ἐπαινεῖται[i] καὶ σὰν νὰ μὴν ἔφτανε αὐτό, τὸν ἔκαναν καὶ Ἐπίσκοπο.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ἐξάλλου, λέγει γιὰ τοὺς λαϊκοὺς ποὺ καταφέρονται ἐναντίον τῶν ἱερέων γιὰ θέματα Πίστεως: «Δὲν τοὺς κατακρίνω», «τοὺς ἐπαινῶ», «θὰ εὐχόμουν νὰ εἶμαι ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς»[ii]. Ὄχι μόνο δὲν τοὺς μέμφεται ὡς ἱεροκατήγορους, ἀλλὰ τοὺς ἐπαινεῖ καὶ εὔχεται νὰ εἶναι ἕνας ἀπὸ αὐτούς.

Ἐμεῖς μαζεύουμε τά φρύγανα καί ...ὁ διάβολος βάζει τή φωτιά

  Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ἔλεγε χαρακτηριστικά γιά τό κακό πού μπορεῖ νά μᾶς κάνει ὁ διάβολος:
Μήν φορτώνετε ὅλες τίς ἁμαρτίες σας στόν δύσμοιρο διάβολο. Ἐμεῖς μαζεύουμε τά φρύγανα καί αὐτός βάζει τή φωτιά. Ἄν δέν ὑπάρχουν φρύγανα, τί φωτιά μπορεῖ νά βάλει ὁ διάβολος;
Ἑπομένως ὁ διάβολος μπορεῖ νά μᾶς κάνει τόση ζημιά ὅσο ἐμεῖς τοῦ ἐπιτρέπουμε νά μᾶς κάνει.

Μήπως ἔχεις καρδιά ἀπό σίδερο;

 Μήπως έχεις καρδιά από σίδερο; Στον Παράδεισο όμως, σίδερο δεν χρειάζεται. Εκεί χρειάζεται ταπείνωση και αγάπη Χριστού, η οποία σπλαγχνίζεται τους πάντες!

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης.

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2017/10/blog-post_943.html

12 Ιουλίου Συναξαριστής. Πρόκλου και Ιλαρίου, Βερονίκης της αιμορροούσης, Σεραπίωνος του νέου, Ανδρέου Στρατηλάτου και οι συν αυτώ, Μάμα εν τω Σίγματι, Μιχαήλ Μαλείνου, Αρσενίου, Ανακομιδή Λειψάνων γεωργίου Επισκόπου.

Οἱ Ἅγιοι Πρόκλος καὶ Ἱλάριος οἱ Μάρτυρες

Οἱ Ἅγιοι μάρτυρες Πρόκλος καὶ Ἱλάριος, ἔζησαν τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορα τῶν Ρωμαίων Τραϊνοῦ καὶ τοῦ ἡγεμόνα Μαξίμου.
Πρῶτος συνελήφθη ὁ Ἅγιος Πρόκλος καὶ ἀφοῦ διακήρυξε τὴν πίστη του στὸν Θεὸ ἐνώπιον τοῦ αὐτοκράτορα, ὁδηγήθηκε στὸν ἡγεμόνα νὰ ὑποβληθεῖ σὲ βασανιστήρια.
Πρῶτα λοιπὸν τοῦ ἔκαψαν τὴν κοιλιὰ μὲ ἀναμμένους δαυλούς, στὴν συνέχεια τοῦ ξέσκισαν ὅλο τὸ σῶμα μὲ σιδερένια νύχια, ἔπειτα τὸν κρέμασαν καὶ τέλος πάρθηκε ἡ ἀπόφαση νὰ θανατωθεῖ μὲ τόξα.
Καθ’ ὁδὸν λοιπὸν πρὸς τὸν τόπο τοῦ μαρτυρίου, ὁ Ἅγιος συνάντησε τὸν ἀνεψιό του Ἱλάριο, ὁ ὁποῖος χαιρέτησε τὸν θεῖο του. Γι’ αὐτὸ τὸν λόγο συνελήφθη.
Ἔτσι ἀφοῦ θανατώθηκε ὁ Ἅγιος Πρόκλος μὲ τὰ τόξα, στὴ συνέχεια θανατώθηκε καὶ ὁ Ἱλάριος, ἀφοῦ πρῶτα ρωτήθηκε ἂν εἶναι καὶ αὐτὸς χριστιανός.
Ἔτσι ἔλαβαν τὸν στέφανο τοῦ μαρτυρίου.

12 Ἰουλίου. Παϊσίου ὁσίου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Πέμ. ζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ζ΄ 24-35).

Α Κορ. 7,24        ἕκαστος ἐν ᾧ ἐκλήθη, ἀδελφοί, ἐν τούτῳ μενέτω παρὰ τῷ Θεῷ.

Α Κορ. 7,24              Ο καθένας, αδελφοί, εις όποιαν κατάστασιν ευρέθη, όταν εκλήθη, εις αυτήν και ας μένη, (φροντίζων μόνον και αγωνιζόμενος να είναι πάντοτε κοντά στον Θεόν).