42. Περί Εὐαγρίου Α΄, Λαυσαϊκόν-Ἁγίου Παλλαδίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 17-7-2018, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr,ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

«Μακαρισμός πρῶτος» μέρος β΄ τελευταῖο

π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

Καί ὁ Μένανδρος, πού ἦταν συγγραφέας θεατρικῶν ἔργων, ὅπως ὁ Σοφοκλής, ὁ Εὐριπίδης καί ἄλλοι, ἔλεγε: «γένοιο οἷοςἔσσι»¹, εἴθε νά γίνεις ἐκεῖνος πού πραγματικά εἶσαι· δηλαδή νά ψάξεις νά βρεῖς ποιός εἶσαι, καί νά γίνεις αὐτό πού εἶσαιδημιουργημένος νά γίνεις. Ὁ ἐγωισμός ὅμως καί ἡ ὑπερηφάνεια, δυστυχῶς, ἐμποδίζουν τόν ἄνθρωπο νά δεῖ τόν ἑαυτό του.

Ἡ ταπείνωση θά λέγαμε ὅτι ἔχει τρεῖς πτυχές:

Ἡ πρώτη εἶναι ἡ ἠθική αὐτογνωσία, αὐτή πού δέν εἶχαν δυστυχῶς οἱ Ἀρχιερεῖς, οἱ Γραμματεῖς καί οἱ Φαρισαῖοι τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ. Πίστευαν γιά τόν ἑαυτό τους ὅτι εἶναι ἄμεμπτοι... Κι ὅμως εἶναι ἐκεῖνοι πού σταύρωσαν τόν Χριστό! Τέλος πάντων. Ἡ ἠθική αὐτογνωσία εἶναι τό νά γνωρίζεις ποιός εἶσαι, νά δεῖς τήν ἁμαρτωλή σου κατάσταση. Νά μή λές “δέν ἔκανα τίποτα ἄσχημο στή ζωή μου, εἶμαι σπουδαῖος, εἶμαι ἠθικότατος ἄνθρωπος”. Εἶναι μερικοί πού ἔτσι λένε, καί εἶναι δυστύχημα! Πρέπει νά βλέπουμε τίς ροπές μας, αὐτές πού ἔχουμε μέσα μας, καί πού θά ντρεπόμαστε νά τίς δημοσιοποιήσουμε. Εἶναι ροπές βρώμικες, ποικίλες ροπές, πού θά ντρεπόμαστε νά τίς ποῦμε! Δέν κάναμε ἴσως καμία πράξη ὡς πρός τίς ροπές αὐτές, ἀλλά ὅμως ἔχουμε μέσα μας ἕνα ἀκάθαρτο ὑποσυνείδητο, καί κατ᾿ ἐπέκταση μία ἀκάθαρτη συνείδηση. Ἔχουμε αἰσθήματα ἀκάθαρτα, ἔχουμε λογισμούς καί ἐπιθυμίες ἀκάθαρτες, πού βέβαια δέν φαίνονται στούς πολλούς. Πῶς μποροῦμε λοιπόν νά λέμε ὅτι εἴμαστε σπουδαῖοι;

Ἔλεγε ὁ Ψαλμωδός, στόν 18ο Ψαλμό: «καί ἐκ τῶν κρυφίων μου καθάρισόν με»², νά μέ καθαρίσεις ἀπό ἐκεῖνα πού εἶναι μέσα μου κρυφά. Ἄν ἔπρεπε νά μιλήσουμε μέ μία σύγχρονη γλώσσα, θά λέγαμε: «Κύριε, καθάρισέ μου τό ὑποσυνείδητο». Οἱ ἀσκητές πού πήγαιναν στήν ἔρημο γιά βαριά ἀσκητική, τό ἔκαναν γιά νά καθαρίσουν τό ὑποσυνείδητό τους. Ρωτῆστε, ἄν θέλετε, ἕναν ψυχίατρο, ἕναν ψυχολόγο, ἄν εἶναι εὔκολο ἤ δύσκολο νά καθαρίσει κανείς τό ὑποσυνείδητό του. Θά σᾶςἔλεγε πώς εἶναι ἀδύνατον! Ἔ, θά λέγαμε, ὄχι ἀκριβῶς, ἀλλά περίπου ἀδύνατον! Πράγματι, μπορεῖ κάποιος νά καθαρίσει τόν ἑαυτό του, τό ὑποσυνείδητό του, ἀλλά μέ πολύ βαριά ἄσκηση. Δηλαδή, μέ ἄλλα λόγια, πρέπει νά ξέρουμε ὅτι στά μάτια τοῦ Θεοῦ δέν εἴμαστε σπουδαῖοι καί τρανοί! Ἄρα λοιπόν πρέπει νά ἔχουμε αὐτογνωσία. Ὁ Άπόστολος Παῦλος, κατεβαίνοντας τά τρία σκαλοπάτια τῆς ταπεινώσεως, στήν ἀρχή ἔλεγε:

«Εἶμαι ὁ ἔσχατος τῶν Ἀποστόλων».

Ὅταν πέρασαν κάποια χρόνια, ἔλεγε: «Εἶμαι ὁ ἔσχατος τῶν ἀνθρώπων».

Καί ὅταν πέρασαν πάλι μερικά χρόνια, ἔλεγε: «Εἶμαι ὁ ἔσχατος τῶν ἁμαρτωλῶν»³.

Ποιός; Ὁ Παῦλος!...

Νά θυμηθοῦμε καί τόν τελώνη ἀπό τήν παραβολή τοῦ τελώνου καί τοῦ φαρισαίου. Θά λέγαμε “δέν εἶμαι ἅγιος”. Ἀλλά ἡ ἐντολή λέει «ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγώ ἅγιός εἰμι»⁴. Ἀφοῦ λοιπόν τό λέει ἡ ἐντολή τοῦ Θεοῦ νά γίνουμε ἅγιοι –δέν εἴμαστε βέβαια– πρέπει ἀναμφισβήτητα νά εἴμαστε στόν δρόμο νά γίνουμε ἅγιοι.

Ἅγιος Παΐσιος: Ἐπικοινωνία μέ αὐτιστικά παιδιά

  Διήγηση Ἠλία Βουτσινᾶ, ἀπό τήν Πάτρα: ... 

«Ἐργαζόμουν ὡς ἀναπληρωτής καθηγητής στό Εἰδικό σχολεῖο Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. Ναυπάκτου, τήν σχολική χρονιά 2009–2010. Σέ αὐτό τό σχολεῖο φοιτοῦν παιδιά ἀπό 13 ἕως 28 ἐτῶν ἔχοντας διάφορα προβλήματα ὑγείας, ὅπως σύνδρομο Down (μογγολισμός), βαριά–μέτρια ἐλαφριά νοητική ὑστέρηση, αὐτισμό, τυφλότητα, ὡς καί διάφορα ψυχολογικά καί ψυχιατρικά προβλήματα ἀπό ἐλαφριά ἕως καί μέ ἱστορικό σχιζοφρένειας. Κάποια ἀπό αὐτά τά παιδιά, λόγῳ τῆς ἀσθένειάς των, δέν μποροῦν νά ἐπικοινωνήσουν κἄν, βγάζοντας ἄναθρες κραυγές καί λέγοντας μονολεκτικά κάποιες λέξεις.»

Σέ ἕνα τμῆμα ἔχουμε δύο παιδιά αὐτιστικά. Ἀπό αὐτά, ὁ μέν Δ. λέει μόνο κάποιες λέξεις, ὁ δέ Π. μιλάει τόσο σιγά, ὥστε καί ἀπόλυτη ἡσυχία νά γίνεται δέν μπορεῖς νά ἀκούσης τί λέει. Στήν ἀρχή τῆς χρονιᾶς τούς διάβαζα κάποια παραμυθάκια, ἀλλά δέν ἔδειχναν ἐνδιαφέρον. Κοιτοῦσαν δεξιά καί ἀριστερά, σηκώνονταν, ἔκαναν φασαρία καί ἐν γένει δέν μποροῦσα μέ τίποτε νά τούς κάνω νά ἀκούσουν ἔστω καί γιά λίγα λεπτά. Ὅταν μετά ἀπό τήν πάροδο 2–3 μηνῶν εἶπα νά τούς διαβάσω τόν Βίο τοῦ γέροντος Παϊσίου, τότε ὁ Π. ἀπό ἐκεῖ πού ἔδειχνε νά εἶναι στόν κόσμο του, ἄρχισε να...παρακολουθῆ μέ ἐνδιαφέρον.

Ἡ «Ἁμαρτία» τοῦ γερο-Αὐγουστίνου

 

 

ΕΝΑΣ ευλογημένος αγιορείτης μοναχός, ο γερο Αυγουστίνος ο Ρώσος (1882-1965), ήταν πολύ ενάρετος, πολύ ταπεινός και πολύ αγωνιστής.

Κάποτε παρουσιάστηκε ο διάβολος μέσα στο κελί του σαν σκύλος φοβερός.

Πετούσε φωτιές από το στόμα και όρμησε πάνω στο γέροντα για νά τον πνίξει, επειδή, όπως του είπε, καιγόταν από τις προσευχές του.

Ο γερο-Αυγουστίνος τον άρπαξε και τον πέταξε στον τοίχο φωνάζοντας:

Κακέ διάβολε, γιατί πολεμάς τα πλάσματα του Θεού;

Ο διάβολος, κατατρομαγμένος απ' την αναπάντεχη υποδοχή, έγινε άφαντος.

Ύστερα όμως ο αγαθότατος και απλούστατος γέροντας είχε τύψεις, επειδή... χτύπησε το διάβολο !

Περίμενε με αγωνία πότε νά φωτίσει, για νά πάει στον πνευματικό του νά εξομολογηθεί το "αμάρτημα" του.

Πραγματικά, μόλις φώτισε πήγε στην Προβάτα (μιάμιση ώρα απόσταση από το κελί του), όπου ήταν ο πνευματικός του, και εξομολογήθηκε.

Ό πνευματικός μου όμως ήταν πολύ συγκαταβατικός", διηγιόταν αργότερα ο γέροντας, "και δεν μου έβαλε κανένα κανόνα, αλλά μου είπε νά κοινωνήσω.

Ἐπιστολή τοῦ Ἱερομονάχου Δαμασκηνοῦ, ἐκ τοῦ ἀσκητηρίου τοῦ Φιλαδέλφου ἐν Ἁγίω Ὄρει, πρός τόν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας

Επιστολή  του Ιερομονάχου Δαμασκηνού, εκ του ασκητηρίου του Φιλαδέλφου εν Αγίω Όρει, προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Ιερομόναχος Δαμασκηνὸς Ἱερὸν Κελλίον τοῦ Φιλαδέλφου Τ.Θ. 73 63086 Καρυαὶ Ἅγιον Ὄρος Ἄθω	Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 24.6.2018
Ἀρ. Πρωτ. 72	Τῷ Ἐξοχωτάτῳ κυρίῳ Προκοπίῳ Παυλοπούλῳ Προέδρῳ τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας Ἀθήνας

Ἐξοχώτατε κ. Πρόεδρε,

Μὲ ἄφατον ἐθνικὴν ὀδύνην ἀναγκάζομαι νὰ Σᾶς ἀπευθύνω τὸ παρὸν Γράμμα, ἀναφορικῶς μὲ τὴν πρόσφατον συμφωνίαν μὲ τὴν Κυβέρνησιν τῶν Σκοπίων.

Ἡ συμφωνία αὕτη εἶναι κατάπτυστος. Δὲν θὰ ἐπαναλάβω, ὅσα ἔγραψα εἰς τὸ συνημμένον Γράμμα πρὸς τὸν κ. Πρωθυπουργόν, οὔτε ὅσα δημοσίως ἐλέχθησαν ὑπὸ Πολιτικῶν ἢ διακεκριμμένων ἐπιστημόνων, ἱστορικῶν καὶ γλωσσολόγων τὰς τελευταίας ἑβδομάδας.

Θέλω ὅμως μετὰ παρρησίας καὶ ὀργῆς νὰ Σᾶς ἐπισημάνω τὰς ὑμετέρας εὐθῦνας καὶ παραλείψεις, διότι εἴχατε τὸν τρόπον νὰ ἀποτρέψητε τὴν συμφωνίαν, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἐθνικὴν προδοσίαν ἐσχάτης μορφῆς.

Καὶ ἔχω δικαίωμα νὰ τὸ πράξω, διότι εἰς τὰς φλέβας μου ῥέει αἷμα Ἑλληνικὸν καὶ Μακεδονικόν, τῶν ἀμέσων προγόνων μου, οἱ ὁποῖοι ἠγωνίσθησαν διὰ τὴν ἐλευθερίαν.

Καὶ ὡς Κρὴς τὴν καταγωγήν, θεωρῶ καύχημά μου, ὅτι τὴν ἐνσωμάτωσιν τῆς περιοχῆς εἰς τὴν Ἑλλάδα, ὀφείλομεν εἰς τὴν πολιτικὴν μεγαλοφυΐαν τοῦ ὄντος μεγάλου Ἐλευθερίου Βενιζέλου.

Συγκρίνω τὴν ἰδικήν Σας ἰδιοτελῆ καὶ ἀνεύθυνον στάσιν, μὲ τὴν ὑπεύθυνον στάσιν τοῦ ἀειμνήστου Κων/νου Καραμανλῆ, ὅστις εἶχε συγκαλέσει ἀρχὰς τῆς δεκαετίας τοῦ 1990 Συμβούλιον τῶν Πολιτικῶν ἀρχηγῶν, προκειμένου νὰ ἔχῃ ἐθνικὴν συναίνεσιν εἰς τὸ ἀνακύψαν τότε πρόβλημα ὑπὸ τῶν πλαστογράφων τῆς ἱστορίας καὶ ὑπὸ τῆς διεφθαρμένης πολιτικῆς τῆς Ἀμερικῆς, ἡ ὁποία ἀποσκοπεῖ μόνον εἰς τὰ συμφέροντά της.

Αἱ εὐθῦναί Σας λοιπὸν συνοψίζονται εἰς τὰ ἑξῆς:

Πνευματικές συμβουλές γιά τήν οἰκογενειακή ζωή

  

Ἀρχιμ. Κυρίλλου Κεφαλόπουλου

 

 

Ὁ Γέροντας Παΐσιος, ὡς τὸ 1994 ποὺ ἐκοιμήθη, εἶχε δεχθεῖ πολλοὺς ἀνθρώπους, ὅπως καὶ ἐπιστολὲς, καὶ τοὺς εἶχε ἀναπαύσει μὲ τὶς πνευματικὲς συμβουλὲς ποὺ τοὺς ἔδινε γιὰ τὰ προβλήματα ποὺ ἀντιμετώπιζαν. Σὲ πολλὲς περιπτώσεις τὰ ἐρωτήματα ποὺ τοῦ ἀπηύθηναν

ἀφοροῦσαν πτυχὲς καὶ προβλήματα τῆς οἰκογενειακῆς ζωῆς, ὅπως ἡ ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν, ἡ εὐθύνη τῶν γονέων γιὰ τὴ σωστὴ ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν, οἱ σχέσεις τῶν συζύγων καὶ τῶν παιδιῶν τους, οἱ δυσκολίες τῆς ἐφηβικῆς καὶ ἐνήλικης ζωῆς, ἡ χριστιανικὴ διαπαιδαγώγηση κ.ἄ. Οἱ ἀπαντήσεις ποὺ ἔδινε ὁ π. Παΐσιος, ἐμπνευσμένες ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ τὴν ἁγιοπατερικὴ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, στήριξαν καὶ παρηγόρησαν πολλὲς οἰκογένειες. Πολλὲς ἀπὸ τὶς συμβουλὲς τοῦ γέροντα γιὰ τὴν οἰκογενειακὴ ζωὴ ἔχουν καταγραφεῖ καὶ κυκλοφορήσει σὲ βιβλία, γιὰ νὰ ὠφεληθοῦν ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότεροι. Μὲ βάση τὴν ὑπάρχουσα βιβλιογραφία θὰ ἐπιχειρήσουμε νὰ συντάξουμε ἕνα σύντομο κείμενο μὲ βασικὲς παραινέσεις τοῦ γέροντα σχετικῶς μὲ θεμελιώδη ζητήματα ποὺ ἀπασχολοῦν τὴ σύγχρονη οἰκογένεια.

Ὁ γέροντας Παΐσιος ἔδειχνε ἰδιαιτέρα στοργὴ καὶ κατανόηση γιὰ τὰ προβλήματα τῶν νέων, ποὺ τὸν ἐπεσκέπτοντο, καὶ ἀπέδιδε τὴ σύγχυση ποὺ εἶχαν στὴν ἔλλειψη κατάλληλης πνευματικῆς ἀγωγῆς ἐκ μέρους τῆς οἰκογένειας. Συνήθιζε νὰ λέει ὅτι οἱ γονεῖς, ποὺ γεννοῦν τὰ παιδιά, τοὺς δίνουν τὸ σῶμα, ἀλλὰ ὀφείλουν νὰ συντελοῦν καὶ στὴν πνευματική τους ἀγωγή. Στὴ συνέχεια ἔρχονται οἱ δάσκαλοι νὰ ἀναλάβουν τὸ δύσκολο ἔργο τῆς διαπαιδαγώγησης τῶν παιδιῶν, ὅμως στὴν Ἐκκλησία ὑπάρχουν καὶ οἱ Πνευματικοὶ Πατέρες ποὺ ἐργάζονται γιὰ τὴν πνευματικὴ ἀναγέννηση τῶν ἀνθρώπων καὶ βοηθοῦν πιὸ θετικὰ στὴν ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν.

Ὁ π. Παΐσιος ἔδινε μεγάλη σημασία στὴν ὑπομονὴ ὡς ἀρετὴ καὶ παράγοντα ἐξομάλυνσης διαφορῶν καὶ ἐντάσεων μέσα στὴν οἰκογένεια. Ἡ ὑπομονή, ἔλεγε, ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν ἀγάπη. Οἱ δυσκολίες δίνουν ἀφορμὲς ἄσκησης στὴν ὑπομονὴ καὶ τὴν ἀλληλοκατανόηση. «Στὴν οἰκογένεια πρέπει ὁ ἕνας νὰ ταπεινώνεται στὸν ἄλλον, νὰ μιμεῖται τὶς ἀρετές του, καὶ νὰ ἀνέχεται τὶς ἰδιοτροπίες του. Γιὰ νὰ ὑπομείνεις τὸν ἄλλον, πρέπει νὰ τὸν πονέσεις.

‘’Ὁ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται’’ (Ματθ. 10,22)».

Ὅταν τρέχει κανείς σέ πολλούς πατέρες, μπορεῖ νά χάσει τήν πνευματική ὁδό.

   Αγία Ματρώνα Μόσχας

   Έλεγε να μη τρέχει συνέχεια κανείς σε διάφορους πνευματικούς, γυρεύοντας Στάρετς και διορατικούς. ‘‘Όταν τρέχει κανείς σε πολλούς πατέρες, μπορεί να χάσει την πνευματική οδό και τη σωστή κατεύθυνση στη ζωή’’.

  ‘‘ Ο κόσμος, -έλεγε πάλι- , ‘‘εν τω πονηρώ και εν τη πλάνη κείται’’. ‘‘Εάν πάτε σ’ ένα γέροντα ή ιερέα να συμβουλευθείτε, να προσεύχεστε να τον φωτίσει ο Θεός να σας δώσει σωστή συμβουλή’’. 

Ἱερά Μονή Ἁγίας Παρασκευῆς, Μονοδένδρι Ἰωαννίνων

  Η Ιερά Μονή της Αγίας Παρασκευής με την εκπληκτική θέα στη χαράδρα του Βίκου

Σε ένα από τα παραδοσιακά και όμορφα Ζαγοροχώρια του νομού Ιωαννίνων, στο Μονοδένδρι, την ιδιαίτερη πατρίδα των μεγάλων 

ευεργετών αδελφών Ριζάρη, υπάρχει εδώ και 600 χρόνια το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής. Η μονή βρίσκεται κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού της μεγαλύτερης ίσως χαράδρας στον κόσμο, του Βίκου.

 

Το έρημο σήμερα μοναστήρι απέχει λιγότερο από ένα χιλιόμετρο από την πλατεία του χωριού. Ένα όμορφο λιθόστρωτο οδηγεί στην είσοδο της μονής που χτίστηκε το 1412 από τον άρχοντα Μιχαήλ Βοεβόδα. Πρόκειται για μοναστήρι – φρούριο, καθώς βρίσκουμε πύλη με καμάρα, κτίσματα πέτρινα, καλοχτισμένα κελιά, πηγάδι, καταπακτή, κ.λ.π. που σε όλα κυριαρχεί το περίτεχνο χτίσιμο της πέτρας. Το σημερινό συγκρότημα του μοναστηριού διατηρείται σε καλή κατάσταση και αποτελείται από το Καθολικό, τα κελιά, το ηγουμενείο και τους βοηθητικούς χώρους.

Ὁμιλία τοῦ Ἀρχιμ/τη Σάββα Ἁγιορείτη στίς Ἀμπελειές Πέλλας μέ θέμα «Τίτλος:81.« Ἡ μή ἐγκατάλειψη τοῦ τόπου τῆς μετανοίας μας Γ΄ (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. Μ΄)»

 Τήν Τετάρτη 25 Ἰουλίου 2018 καί ὥρα 1900-20.00 μ.μ., στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Ἀθανασίου στίς Ἀμπελειές  Πέλλης   ὁ Ἀρχιμ/της Σάββας Ἁγιορείτης, θά ἀναπτύξει  τό θέμα:«Τίτλος:81.« Ἡ μή ἐγκατάλειψη τοῦ τόπου τῆς μετανοίας μας Γ΄ (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. Μ΄)»

Ὁσιομάρτυς Μεγάλη Δούκισσα Ἐλισάβετ Θεοδώροβνα. Ἔτος 1908.

 

" Ὅλα εἶναι ἕνα θαῦμα καί δέν ὑπάρχει τίποτε χωρίς θαῦμα " (πόσο βαθειά σκέψη), "διότι ὅλα, τόσο ἁπλά βρίσκονται στό ἄπειρο μεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ". Εἶναι θαῦμα ὅτι ὑπάρχουμε, ὅτι εἶναι τόσο ὑπέροχο πρᾶγμα ἡ ζωή καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, εἶναι χαρά νά τόν ὑπηρετεῖ κανείς, εἶναι χαρά ὅτι ὑπάρχει ζωή αἰώνια, ἡ οποία μᾶς περιμένει καί τέλεια ἀνάπαυση ἐνώπιον τοῦ προσώπου τοῦ Θεοῦ".

Ὁσιομάρτυς Μεγάλη Δούκισσα Ἐλισάβετ Θεοδώροβνα. Ἔτος 1908.

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/07/1908.html

23 Ιουλίου Συναξαριστής.Φωκᾶ τοῦ Νέου, Ἰεζεκιήλ Προφήτου, Ἀπολλιναρίου, Βιταλίου, Ἀπολλωνίου Ἱερομάρτυρα, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων πού θανατώθηκαν ἀπό Βουλγάρους, τῶν Ἁγίων Ἑπτά Μαρτύρων ἐν Καρθαγένη, Σύναξις Ἰωάννου Βαπτιστοῦ, Ἐγκαίνια Ναοῦ Ἀρχιστράτηγου Μιχαήλ, Ἄννας Ὁσίας, Συμεών τῆς Ἐμέσσας, Πελαγίας Ὁσίας, Θύρσου, Θεοφίλου τοῦ Νεομάρτυρα.

Ὁ Ἅγιος Φωκᾶς ὁ Μάρτυρας

Ὁ Ἅγιος Φωκᾶς ἔζησε καὶ μαρτύρησε κατὰ τὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Τραϊανοῦ.
Ἐπειδὴ ἦταν χριστιανός, συνελήφθη καὶ ὁδηγήθηκε στὸν Ἀφρικανό, τὸν ἔπαρχο. Ἐκεῖ μετὰ ἀπὸ ἐρώτηση, τοῦ ὁμολόγησε ὅτι πιστεύει στὸν ἕναν καὶ μόνον ἀληθινὸ Θεό.
Ὕστερα ἀπὸ αὐτήν του τὴν ὁμολογία, ὁ Ἀφρικανὸς ἄρχισε νὰ βρίζει τὸν Χριστὸ καὶ προσπάθησε νὰ χτυπήσει τὸν Ἅγιο. Τότε ἔγινε ἕνας τρομερὸς σεισμός, ὁ ἔπαρχος ἔπεσε κάτω καὶ κείτονταν νεκρὸς μαζὶ μὲ τοὺς στρατιῶτες του. Τότε ὁ Ἅγιος μετὰ ἀπὸ παράκληση τῆς γυναίκας του, τὸν ἀνάστησε.
Κατόπιν ὅμως οἱ εἰδωλολάτρες τὸν ὁδήγησαν στὸν αὐτοκράτορα. Ἀλλὰ καὶ μπροστὰ σ' αὐτὸν ὁ Ἅγιος ὁμολόγησε τὴν πίστη του στὸν Θεό. Ἀμέσως ὁ αὐτοκράτορας διέταξε νὰ ἀρχίσουν τὰ βασανιστήρια.
Πρῶτα τὸν κρέμασαν ἀπὸ ἕνα ξύλο καὶ τοῦ ἔσκισαν τὸ σῶμα μὲ σιδερένια νύχια καὶ μετὰ τὸν ἔριξαν μέσα σὲ ἕνα λάκκο μὲ ἀσβέστη. Στὸ τέλος τὸν ἔβαλαν σὲ ἕνα λουτρό, ὅπου εἶχαν ζεστάνει τὸ νερὸ πάρα πολύ.

23 Ἰουλίου. Φωκᾶ ἱερομάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Δευτ. θ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ια΄ 31 - ιβ΄ 6). 

Α Κορ. 11,31      εἰ γὰρ ἑαυτοὺς διεκρίνομεν, οὐκ ἂν ἐκρινόμεθα·

Α Κορ. 11,31              Διότι εάν εξετάζαμεν τον ευατόν μας με προσοχήν και μετανοούσαμε ειλικρινώς δια τα αμαρτήματά μας και έτσι προετοιμασμένοι προσηρχόμεθα στο μέγα μυστήριον, δεν θα κατεδικαζόμεθα και δεν θα ετιμωρούμεθα έτσι από τον Θεόν.