Σάββατο 18 Αυγούστου 2018
1. «Ὅ ἦν ἀπ' ἀρχῆς», (Α΄ Ἰωαν. 1, 1), Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 5-8-2018
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ- Υπομνηματισμός Ιερού Χρυσοστόμου στην ευαγγελική περικοπή σχετικά με τον πλούσιο νεανίσκο
ΚΥΡΙΑΚΗ
ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ - Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, κεφ. 19, χωρία 16 έως 26
Υπομνηματισμός
Ιερού Χρυσοστόμου στην ευαγγελική περικοπή σχετικά με τον πλούσιο νεανίσκο που
επιθυμούσε να κληρονομήσει την αιώνια ζωή
«Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ·
διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;(:Και
ιδού Τον πλησίασε κάποιος και Του είπε: ‘’Διδάσκαλε
αγαθέ, τι καλό να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;’’)»
Ορισμένοι
κατηγορούν τον νέο αυτόν ως κάποιον ύπουλο και πονηρό και εκτιμούν ότι πλησίασε
τον Ιησού με σκοπό να Τον πειράξει·
εγώ
όμως δε θα μπορούσα, βέβαια, να αρνηθώ ότι ήταν φιλάργυρος και δούλος των
χρημάτων, επειδή και ο Χριστός τον έλεγξε ως άνθρωπο αυτού του είδους, ύπουλο
όμως δε θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω με κανέναν τρόπο, και διότι δεν είναι ασφαλές το να επιχειρεί κανείς να
καταλήγει σε τολμηρές κρίσεις για ζητήματα που αφορούν τον εσωτερικό κόσμο
κάποιου ανθρώπου και πόσο μάλιστα όταν πρόκειται να τον κατηγορήσει για κάτι,
καθώς επίσης και για τον πρόσθετο λόγο ότι ο ευαγγελιστής Μάρκος έχει αναιρέσει
αυτήν την υποψία για τυχόν δόλιες προθέσεις του συγκεκριμένου νέου· πιο συγκεκριμένα, λέγει τα εξής
για τον νεανίσκο αυτόν: «Καὶ ἐκπορευομένου
αὐτοῦ εἰς ὁδὸν
προσδραμὼν εἷς καὶ
γονυπετήσας αὐτὸν ἐπηρώτα αὐτόν(:και καθώς ο Ιησούς έβγαινε στον δρόμο, έτρεξε προς Αυτόν και αφού γονάτισε εμπρός Του, Τον ρωτούσε)»[Μαρκ.10,17]
και ότι «ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐμβλέψας αὐτῷ ἠγάπησεν αὐτὸν καὶ εἶπεν αὐτῷ…(:ο Ιησούς τον κοίταξε με πολλή αγάπη και
ενδιαφέρον και τον συμπάθησε και του είπε…)»[Μαρκ.10,21].
π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος: «Δέν εἶναι γιά ὅλα ἀνεξαιρέτως τά θέματα ὁ Κύριος ὑπόδειγμα γιά μᾶς»
- Γέροντα, αναφέρεται στο Ευαγγέλιο, ότι κάποια στιγμή ο Χριστός πήρε το φραγγέλιο και πέταξε έξω από το Ναό του Σολομώντος τους εμπόρους και τους χρηματιστές κακούς-κακώς.
Μήπως λοιπόν, σε κάποιες εξαιρετικές περιπτώσεις, δικαιολογείται η χρήσις βίας εκ μέρους των Χριστιανών;
- Ο Κύριος είναι Υιός του Θεού, Δημιουργός και Κυβερνήτης του σύμπαντος. Εμείς δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Δεν είναι για όλα ανεξαιρέτως τα θέματα ο Κύριος υπόδειγμα για μας. Για πολλά είναι· όχι για όλα.
Θέλετε άλλο παράδειγμα; Ο Κύριος «εἶπε τῷ Πέτρῳ· ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ» (Ματθ. 16,23).
Ἅγιε Λουκᾶ, τούς ἄλλους τούς βοηθᾶς, βοήθησε κι ἐμένα τό συμπατριώτη σου!
Άγιος Λουκάς ο Ιατρός (1877-1961).
Διαβάζοντας συνεχώς τις βιογραφίες και τα άλλα κείμενα που έχουν εκδοθεί για τον Άγιο [τον Ρώσο Άγιο Λουκά τον Ιατρό], εντυπωσιάστηκα από την πολύπλευρη προσωπικότητά του, το μεγαλείο του και τη δύναμή του.
Συνειδητοποίησα ότι δεν μπορεί κανένας άνθρωπος να δημιουργήσει κάτι παρόμοιο χωρίς τη βοήθεια του Θεού.
Ένα ακόμη βήμα γνωριμίας με τον Άγιο έγινε στην Κύπρο. Γνώρισα ανθρώπους που τιμούν τον Άγιο και τον υπεραγαπούν. Το ίδιο άκουσα και για την Ελλάδα. Η τιμή προς τον Άγιο είναι ασυνήθιστα έντονη. Έμεινα έκπληκτος ακούγοντας τα θαύματα του Αγίου και είχα πάντα την απορία για ποιο λόγο ο Άγιος βοηθάει περισσότερο τους Έλληνες από τους Ρώσους.
Κι εγώ όμως δέχτηκα τη θαυμαστή βοήθεια του Αγίου. Πριν από λίγα χρόνια, υπέφερα από μια σοβαρή ασθένεια των πνευμόνων και δεν μπορούσα με κανένα τρόπο να θεραπευθώ. Ήρθα στην Κύπρο στην κλινική του καθηγητή Ανδρέου. Υποβλήθηκα σε μία ακόμη εξέταση στο κεντρικό νοσοκομείο της Λευκωσίας από τον καθηγητή Κυπριανού.
Τό Βατικανό ἰσχυροποιεῖ τήν ἀπάτη τῆς Οὐνίας! (Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς)
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 23η Ιουλίου 2018
ΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΟΥΝΙΑΣ!
Οι Φράγκοι, (Franci ή gens Francorum), υπήρξε ένας βάρβαρος και απολίτιστος λαός, ο οποίος εφόρμησε από τη βορειοανατολική Ευρώπη, περί τον 6ο μ. Χ. αιώνα, καταλαμβάνοντας, ως τον 7ο αιώνα, δια πυρός και σιδήρου, ολόκληρη σχεδόν την δυτικοευρωπαϊκή ήπειρο. Μάλιστα «θεωρούσαν πολύ φυσιολογικό το να προβαίνουν σε λεηλασίες για να καλύπτουν τις ανάγκες τους» (https://el.wikipedia.org).
Ασπάσθηκαν τον Χριστιανισμό από βυζαντινούς και ρωμαίους ιεραποστόλους, αλλά η απίστευτα ρηχή πολιτισμική και μορφωτική κατάσταση της πανσπερμία αυτών των λαών, δεν επέτρεψε να γίνουν κατανοητές οι υψηλές έννοιες της χριστιανικής πίστεως. Ενωρίς, μια σειρά περιθωριακών κακοδοξιών υιοθετήθηκαν από αυτούς, ιδιαίτερα ξεχασμένες πλάνες του ιερού Αυγουστίνου, εντάχτηκαν στο σύστημά τους, όπως οι περί εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος, το δικανικό πνεύμα και οι περί κοσμικής εξουσίας αντιλήψεις του, αναμείχτηκαν με παγανιστικές δοξασίες του προχριστιανικού φραγκικού παρελθόντος, αποτελώντας τον «φραγκισμό».
Επίσης η κατακτητική μανία των Φράγκων συνέδεσε την χριστιανική πίστη με τον ιμπεριαλισμό και την απόλυτη υποταγή των κατακτημένων λαών σ’ αυτούς. Ακόμα, το φεουδαρχικό και απολυταρχικό σύστημά τους το σύνδεσαν και αυτό με την χριστιανική διδασκαλία, δίνοντάς του «θεολογική» κατοχύρωση. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργήσουν έναν απόλυτα αλλοιωμένο Χριστιανισμό, αναμειγμένο με αιρετικές και παγανιστικές δοξασίες . Έναν επίσης Χριστιανισμό, ο οποίος ταυτίζεται με την κοσμική εξουσία, τον ιμπεριαλισμό και τη φεουδαρχία.
Ἡ ἐπίγεια ζωή καί ἡ μέλλουσα (Γέροντας Εὐστράτιος Γκολοβάνσκι)
Η επίγεια και πρόσκαιρη ζωή μας είναι χρόνος δοκιμασίας και προετοιμασίας μας για την αιώνια ζωή. Όπως γράφει ο απόστολος, «δεν έχουμε εδώ μόνιμη πολιτεία, αλλά λαχταρούμε τη μελλοντική» (Εβρ. 13:14), γιατί «όσο βρισκόμαστε στο σώμα, είμαστε μακριά από τον Κύριο» (Β’ Κορ. 5:6). Τώρα σπέρνουμε· μετά τον σωματικό μας θάνατο θα θερίσουμε. Ό,τι σπέρνει ο καθένας μας, αυτό θα θερίσει. «Έτσι, όποιος σπέρνει στον αγρό των αμαρτωλών επιθυμιών του, θα θερίσει από εκεί ως καρπό την καταστροφή. Όποιος, όμως, σπέρνει στον αγρό του Πνεύματος, αυτός θα θερίσει ως καρπό του Πνεύματος την αιώνια ζωή» (Γαλ. 6:8). «Γι’ αυτό ας αγωνιζόμαστε με ζήλο, για να είμαστε ευάρεστοι στον Θεό, είτε μένοντας στο σώμα είτε φεύγοντας απ’ αυτό. Γιατί όλοι μας οφείλουμε να παρουσιαστούμε μπροστά στο βήμα του Χριστού, για να πάρει ο καθένας την αμοιβή του ανάλογα με τα όσα καλά ή κακά έπραξε σ’ αυτή τη ζωή» (Β’ Κορ. 5:9-10).
Γιατί η μέλλουσα ζωή είναι κρυμμένη από μας;
Απάντηση: Αν ήταν ωφέλιμο για τον άνθρωπο το να διεισδύσει στα βάθη της αιωνιότητας, ασφαλώς ο Θεός θα του έδινε αυτή τη δυνατότητα, Αφού, όμως, δεν του την έδωσε, αναμφίβολα δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζει την κατάσταση των ψυχών στην άλλη ζωή. Ας απαλλαγούμε, λοιπόν, από τη μάταιη περιέργεια για τα έσχατα, περιέργεια που φανερώνει έλλειψη εμπιστοσύνης στη σοφία και την αγάπη του Θεού. Ας είμαστε βέβαιοι πως η γνώση όλων όσα δεν μας αποκαλύπτει ο Θεός, θα ήταν επιζήμια για μας.
Όπως οι συνετοί γονείς κρύβουν από τα παιδιά τους όσα πρέπει να μάθουν μόνο σε ώριμη ηλικία, έτσι και ο ουράνιος Πατέρας μας μας κρύβει όσα πρέπει να μάθουμε μόνο όταν θ’ αφήσουμε το φθαρτό σώμα. Έτσι, «τώρα βλέπουμε τα πράγματα θαμπά, σαν μέσ’ από μεταλλικό καθρέφτη· τότε, όμως, πρόσωπο με πρόσωπο θα δούμε τον Θεό. Τώρα γνωρίζω μόνο ένα μέρος· τότε, όμως, θα γνωρίσω με πληρότητα, όπως και ο Θεός μ’ έχει γνωρίσει» (Α’ Κορ. 13:12).
«Πές στόν ἡγούμενο τῆς λαύρας, γιατί μ’ ἀφήνουν τόσον καιρό στόν τάφο;»
Όσιος Σέργιος του Ραντονέζ (1314-1393).
Τριάντα περίπου χρόνια είχαν περάσει από την κοίμηση του οσίου Σεργίου του Ραντονέζ (25 Σεπτεμβρίου 1392). Κοντά στη Λαύρα της Αγίας Τριάδος ζούσε ένας ενάρετος χριστιανός, που ευλαβούνταν τον όσιο Σέργιο και πήγαινε συχνά στον τάφο του για να προσευχηθεί.
Μια νύχτα, καθώς κοιμόταν, ο όσιος του εμφανίστηκε σε όνειρο και του είπε:
Ο άνθρωπος ξύπνησε φοβισμένος αλλά και χαρούμενος. Πρωί-πρωί πήγε στη μονή και διηγήθηκε το όνειρό του στον ηγούμενο Νίκωνα. Εκείνος αμέσως συγκάλεσε την αδελφότητα σε σύναξη. Αποφάσισαν να ανακομίσουν το τίμιο λείψανο του οσίου.
Την ημέρα της ανακομιδής, 5 Ιουλίου του 1422, πολύς κόσμος συγκεντρώθηκε στη λαύρα. Ήρθε και ο ηγεμόνας του Σβενιγκύροντ Γιούρι Ντιμίτριεβιτς, που αγαπούσε σαν πατέρα του τον όσιο κι έδειχνε μεγάλο ενδιαφέρον για τη μονή.
Prayer from someone who falls all the time in the same sin
Prayer from someone who falls all the time in the same sin
Our Lord Jesus Christ, regardless if I want it or if I don’t want it, please save me! I am mud my Lord, and so I desire the stench of sin. Only Υou, as our Almighty God can stop me for this desire. To show mercy to a virtuous person, it is not as great, and to save the clean one is not as remarkable, because they are worthy of Your kindness.
Εἶπε γέρων...
ΕΊΠΕ ΓΈΡΩΝ. Αυτό το παραμυθάκι "Δεν το ήθελα με παρέσυρε ο διάβολος" πρέπει να τελειώνει... Έχουμε 100% ιδιοκτησία των αμαρτιών μας
18 Αυγούστου Συναξαριστής. Φλώρου καί Λαύρου, τοῦ Ἁγίου πλήθους τῶν Φτωχῶν, τῶν Ἁγίων Ἔρμου, Σεραπίων καί Πολυαίνου, Ἰουλιανῆς, Λέωντος, τῶν Ἁγίων Τεσσάρων Ὁσίων Ἀσκητῶν, Γεωργίου καί Ἰωάννου Πατριαρχῶν, τῶν Ὁσίων Βαρνάβα, Σωφρονίου καί Χριστοφόρου, Σωφρονίου Ἁγιορείτου, Ἀνακομιδή Τιμίων Λειψάνων Ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ νέου.
Οἱ Ἅγιοι Φλῶρος καὶ Λαῦρος οἱ Μάρτυρες
Μετὰ τὸν θάνατο τῶν διδασκάλων τους, ὁ Φλῶρος καὶ ὁ Λαῦρος ἀναχώρησαν στὴν Ἰλλυρία καὶ διάλεξαν σὰν τόπο διαμονῆς τους τὴν πόλη Οὐλπιανά.
Στὴν πόλη αὐτὴ ἐργάζονταν τὴν τέχνη τους, ἀλλὰ συγχρόνως μέσῳ αὐτῆς προσπαθοῦσαν γιὰ τὴν ἐξάπλωση τοῦ Εὐαγγελίου.
Ἐκεῖ ὑπῆρχε καὶ κάποιος ἱερέας εἰδώλων, ὀνομαζόμενος Μερέντιος. Ὁ γιὸς αὐτοῦ Ἀθανάσιος ἀπὸ τὸ ἕνα του μάτι ἔπαθε τύφλωση, ποὺ ἀπὸ τὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη δὲ βρῆκε θεραπεία. Τότε πλησίασε τοὺς δυὸ τεχνῖτες ἀδελφούς, οἱ ὁποῖοι μὲ τὴν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ θεράπευσαν τὸ μάτι τοῦ γιοῦ τοῦ εἰδωλολάτρη ἱερέα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πιστέψουν καὶ οἱ δύο στὸν Χριστό.
18 Αὐγούστου. Φλώρου καί Λαύρου μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Σαβ. ιβ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. α΄ 26 - β΄ 5).
Α Κορ. 1,26 Βλέπετε γὰρ τὴν
κλῆσιν ὑμῶν, ἀδελφοί, ὅτι οὐ πολλοὶ
σοφοὶ κατὰ σάρκα, οὐ πολλοὶ δυνατοί, οὐ πολλοὶ
εὐγενεῖς,
Α Κορ. 1,26 Οι κατά κόσμον σοφοί κλείουν ένεκα του εγωϊσμού τα
μάτια και τα αυτιά των εις την σοφίαν του Θεού· Αλλωστε κυττάξετε και σεις,
αδελφοί, ότι εις την πρόσκλησιν, που σας απηύθυνεν ο Θεός, δεν υπήκουσαν και
δεν την εδέχθησαν πολλοί σοφοί κατά κόσμον ούτε πολλοί από εκείνους που έχουν
δύναμιν και εξουσίαν ούτε πολλοί με ευγενή και αριστοκρατικήν την καταγωγήν,