Παρασκευή 31 Αυγούστου 2018
Ἡ ζημιά πού προκαλεῖ ἡ τρυφή, ἀφθονία καί καλοπέραση, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης
«Ἡ ἁγνεία» μέρος α΄
Ἁγίου
Μπριαντσανίνωφ
«τό
δέ σῶμα οὐ τῇ πορνείᾳ, ἀλλά τῷ Κυρίῳ,
καί
ὁ Κύριος τῷ σώματι·
«τό
σῶμα δέν ἔχει γίνει διά τήν πορνείαν,
ἀλλά
διά τόν Κύριον διά νά τοῦ ἀνήκῃ ὡς
μέλος του.
Καί
ὁ Κύριος εἶναι διά τό σῶμα, διά νά
κατοικῇ εἰς αὐτό».
Στήν
Παλαιά
Διαθήκη
ἡ
μοιχεία
ἦταν
ἁμαρτία
ὡς
ἀτίμωση
τῆς
φύσεως,
ὡς
κακή
χρήση
μιᾶς
σημαντικῆς
ἰδιότητας
τῆς
φύσεως,
ὡς
παράβαση
τῶν
νόμων
τῆς
φύσεως.
Ἡ
παράβαση
αὐτή
ἀναγνωριζόταν
ὡς
τόσο
σοβαρή,
πού
γιά
τόν
ἔνοχο
προβλεπόταν
ἡ
θανατική
ποινή.
Στήν
Καινή
Διαθήκη
αὐτή
ἡ
ἀμαρτία
ἀπέκτησε
ἄλλη
βαρύτητα,
ἐπειδή
καί
τό
ἀνθρώπινο
σῶμα
ἀπέκτησε
ἄλλη
ἀξία.
Τά
σώματα
τῶν
χριστιανῶν
ἀποτελοῦν
τώρα
μέλη
τοῦ
σώματος
τοῦ
Χριστοῦ.
Ἔτσι,
ὅποιος
παραβαίνει
τήν
ἐντολή
τῆς
ἁγνείας,
ἀτιμάζει
τόν
ἴδιο
τόν
Χριστό
καί
χωρίζεται
ἀπ᾿
Αὐτόν,
καθώς
τό
μέλος
τοῦ
σώματος
τοῦ
Χριστοῦ
τό
κάνει,
ὅπως
λέει
ὁ
Ἀπόστολος,
μέλος
τοῦ
σώματος
μιᾶς
πόρνης1.
Συνέπεια
τῆς
πορνείας
εἶναι
ὁ
ψυχικός
θάνατος,
ἐπειδή
ἀπό
τόν
πόρνο
ἀναχωρεῖ
τό
Ἅγιο
Πνεῦμα.
Πρόκειται,
λοιπόν,
γιά
ἁμάρτημα
θανάσιμο,
ἁμάρτημα
ἀπόλυτα
στερητικό
τῆς
σωτηρίας,
ἁμάρτημα
ἐχέγγυο
τῆς
ἀναπόφευκτης
ἀπώλειας
καί
τοῦ
αἰώνιου
κολασμοῦ
στόν
ἅδη,
ἐφόσον
δέν
θεραπευθεῖ
ἐγκαίρως
μέ
τή
μετάνοια.
Τί
σημαίνει
ἁγνεία;
Ἁγνεία
λέγεται
ἡ
ἀρετή
ἡ
ἀντίθετη
στό
πάθος
καί
τήν
ἁμαρτία
τῆς
πορνείας.
Εἶναι,
πρῶτον,
ἡ
ἀποξένωση
τοῦ
σώματος
τόσο
ἀπό
τήν
ἐνεργητική
πτώση
στήν
πορνεία
ὅσο
καί
ἀπ᾿
ὅλες
τίς
δραστηριότητες
πού
ὁδηγοῦν
σ᾿
αὐτήν
τήν
ἁμαρτία,
δεύτερον,
ἡ
ἀποξένωση
τοῦ
νοῦ
ἀπό
πορνικές
σκέψεις
καί
φαντασιώσεις,
καί
τρίτον,
ἡ
ἀποξένωση
τῆς
καρδιᾶς
ἀπό
πορνικά
αἰσθήματα
καί
παρόμοιες
ροπές.
Ἡ μεταστροφή μου στήν Ὀρθοδοξία...
Πρεσβύτερος π. Κωνσταντίνος
Μετά
φόβου Θεού αλλά και με θερμή παράκληση προς τον Θεό να με φωτίσει να
εκφράσω σωστά το πιο σημαντικό βίωμα μου˙ τη μεταστροφή μου στην
Ορθοδοξία.
Ο παππούς μου, Ιταλός στην καταγωγή, από την Σικελία και
αρχιτέκτονας στο επάγγελμα βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Στα τέλη του
19ου αιώνα ο Σουλτάνος τον έστειλε στη Θεσσαλονίκη για να κτίσει δημόσια
κτήρια. Στη Θεσσαλονίκη, η οποία ανήκε τότε στην Οθωμανική
Αυτοκρατορία, έζησε έως το τέλος της ζωής του. Ένα από τα οκτώ παιδιά
του ήταν ο πατέρας μου. Κι εγώ γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασα
και δημιούργησα οικογένεια. Από παιδί προσπαθούσα να ανταποκρίνομαι στα
θρησκευτικά μου καθήκοντα.
Καθώς φοιτούσα στο γαλλικό σχολείο
Δελασάλ, η κατήχηση ήταν απαραίτητη, διότι την επιμέλεια του σχολείου
την είχαν μοναχοί καθολικοί. Κάποια ημέρα κατέφθασε ένας καθολικός
ιερέας και έκανε συζήτηση με έφηβους καθολικούς.
Κάλεσαν
κι εμένα. Κατά τη συζήτηση με ρώτησε αν θέλω να γίνω ιερέας. Απάντησα
αρνητικά. Παρόλο πού με συγκίνησε η πρόταση, αρνήθηκα.
Σπούδασα
ιατρική στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και νυμφεύτηκα Ελληνίδα ορθόδοξη.
Η
αλήθεια είναι ότι δεν είχαμε προστριβές εξαιτίας της διαφορετικότητάς
μας στο δόγμα. Μετά τον γάμο βρεθήκαμε στην Ελβετία, όπου άνοιξα
ιατρείο. Εκεί αποκτήσαμε δύο κόρες οι οποίες βαπτίστηκαν καθολικές.
Συνολικά ζήσαμε στην Ελβετία ένδεκα χρόνια. Αποτέλεσμα της διαμονής μας
στην Ελβετία ήταν να χαλαρώσουμε κάπως στα θρησκευτικά μας καθήκοντα. Ο
φιλεύσπλαχνος Θεός όμως μας λυπήθηκε, μας κάλεσε κοντά Του, και μας
υπενθύμισε ότι δίχως αγώνα θα μείνουμε εκτός νυμφώνος. Αλλά πως μας
κάλεσε, ας με φωτίσει ο Πανάγαθος, να σας το μεταφέρω σωστά στη
συνέχεια.
Πιλότος τῆς Πολεμικῆς Ἀεροπορίας: «Πετοῦσα πάνω ἀπό τήν Ἁγιά Σοφιά μαζί μέ Ἀγγέλους»
Αρχές ΔΕΚΑΕΤΊΑΣ του '80.
Η 110 Πτέρυγα Μάχης στην Λάρισα έδινε τον νυν υπέρ πάντων αγώνα στο Αιγαίο και σε όλη την Ελληνική Επικράτεια συντονίζοντας όλες τις Πολεμικές Πτέρυγες και ενισχύοντας με περιπολίες τα πολεμικά αεροδρόμια στην Σκύρο και την Λήμνο.
Ο τούρκος από τότε ήταν αγριεμένος και η λύσσα του δεν κρυβόταν όσες πολιτικές κατευνασμού του έκαναν οι τότε Έλληνες πολιτικοί.
Σε αυτήν την πολυάριθμη τότε Πτέρυγα Μάχης η Πατρίδα με αξίωσε να την υπηρετήσω ως έφεδρος ανθυποσμηναγός.
ΕΚΈΙ έζησα λόγω της ειδικότητας μου πολλά, άκουσα και είδα περισσότερα .
Όμως ένα πράγμα δεν ξεχνάω την αγγελική αυταπάρνηση των Πιλότων της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας που μαζί τους βίωνα τις κορυφαίες στιγμές των αναχαιτίσεων στις εσχατιές του Αρχιπελάγους του ΑΙΓΑΙΟΥ όλο το 24ωρο την στιγμή που ο κόσμος ζούσε την τρυφηλή και έκλυτη ζωή της μεταπολίτευσης.
Στο άκουσμα της λέξης scramble οι ιπτάμενοι και οι τεχνικοί της Πολεμικής μας Αεροπορίας έδιναν μια σκληρή μάχη με το χρόνο.
Μία μάχη που τους δίνει τη δυνατότητα να βρεθούν σε λίγα λεπτά στον ουρανό του Αιγαίου για να προασπίσουν τα κυριαρχικά μας εθνικά δικαιώματα και την ΙΕΡΗ ΓΗ των προγόνων μας .
Αγιοκατατάχθηκε Ο Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής
Αγιοκατατάχθηκε ο γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής
Μέγεθος Κειμένου
Η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η οποία συνεδριάζει στο Φανάρι, υπό την προεδρία του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, αποφάσισε – σύμφωνα με πληροφορίες – σήμερα, Τετάρτη 29 Αυγούστου 2018, την αγιοκατάταξη του Γέροντος της Πάτμου Αμφιλοχίου Μακρή (1889-1970).
Ο νέος άγιος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Αμφιλόχιος Μακρής, ήταν φίλος και πνευματικό παιδί του Αγίου Νεκταρίου. Υπήρξε πνευματικός πατέρας πολλών μεγάλων μορφών της Εκκλησίας, Ελλήνων και ξένων.
Διετέλεσε και ηγούμενος της Βασιλικής, Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου και Πατριαρχικός Έξαρχος Πάτμου. Επίσης ίδρυσε τη Γυναικεία Μονή του Ευαγγελισμού Μητρός Ηγαπημένου το 1937.
Ο Γέρων Αμφιλόχιος Μακρής σημάδεψε την Πάτμο με τη μεγάλη πνευματική, εθνική και οικολογική προσφορά του.
Υπήρξε εμπνευστής του ιεραποστολικού έργου στην Αφρική και αλλού, αφού μορφές, όπως ο αείμνηστος π. Χρυσόσοστομος Παπασαραντόπουλος και ο ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου, Μητροπολίτης Γάνου και Χώρας κ. Αμφιλόχιος (Τσούκος), υπήρξαν πνευματικά του παιδιά.
Οἱ ἱστορικές ἀνακρίβειες τῆς ταινίας «AGORA» τοῦ Ἀλεχάντρο Ἀμεναμπάρ
Της Ειρήνης Α. Αρτέμη - Πτ. Θεολογίας - Φιλολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών
Mphil Θεολογίας Παν. Αθηνών, υπ. διδάκτορος Θεολογίας του Παν. Αθηνών
Η ταινία «Agora» διαπραγματεύεται τη ζωή της Αλεξανδρινής φιλοσόφου Υπατίας μέσα στην ταραγμένη περίοδο του τέλους του 4ου αιώνα και αρχές του 5ου αιώνα μ.Χ. στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Αρχικά πρέπει να σημειωθεί ότι ο Αλεχάντρο Αμεναμπάρ, σκηνοθέτης της ταινίας είναι άθεος. Κατά δική του ομολογία γεννήθηκε και μεγάλωσε μέσα σε μία χριστιανική οικογένεια, μετά έγινε αγνωστικιστής και στη συνέχεια άθεος. Αυτό σημειώνεται, για να γίνει κατανοητο, γιατί ενώ φαίνεται ότι η ταινία επιφανειακά δεν στρέφεται εναντίον της χριστιανικής θρησκείας, στην πραγματικότητα παρουσιάζει τους χριστιανούς φονταμενταλιστές, σκοταδιστές, αδαεις, φανατικούς και τελειώνει αφήνοντας υπονοούμενο ότι ένας σημαντικός άγιος του Χριστιανισμού, ο Κύριλλος πατριάρχης Αλεξανδρείας, δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένας φανατικός κληρικός και ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας της Υπατίας.
Βασική ιστορική πηγή για την ανασκευή των ανακριβειών της ταινίας είναι το έργο του ιστορικού Σωκράτους του Σχολαστικού «Εκκλησιαστική Ιστορία». Αυτός έζησε την ίδια περίοδο με τον Κύριλλο Αλεξανδρείας. Τα γραφόμενά του έχουν μεγάλη βαρύτητα, γιατί ο Σωκράτης ανήκε στην αίρεση των Νοβατιανών. Τους τελευταίους πολέμησε με πάθος ο Κύριλλος [1]. Στην αρχή της ταινίας παρουσιάζονται οι ειδωλολάτρες να προκαλούν με τα λόγια τους χριστιανούς και εκείνοι να τους επιτίθενται. Σύμφωνα με το Σωκράτη το Σχολαστικό, ο Θεόφιλος πατριάρχης Αλεξανδρείας και θείος του Κυρίλλου είχε πάρει αυστηρά μέτρα εναντίον τους και κατέστρεψε το Σεράπειον και το Μίθρειον. Η αιτία ήταν ότι οι ειδωλολάτρες επιτίθεντο στους χριστιανούς, για το λόγο αυτό οι πρώτοι φοβούνταν την οργή του αυτοκράτορα Θεοδοσίου του Β´[2] .
Αν και στην ταινία ο Θέων, πατέρας της Υπατίας και σπουδαίος μαθηματικός, τραυματίζεται κατά την καταστροφή του Σεραπείονος ιερού και αργότερα εξαιτίας αυτού του τραύματος πεθαίνει. Στην πραγματικότητα το γεγονός της αιτίας του θανάτου του Θέωνος είναι άγνωστο.
Τί εἶναι ὁ ἀνθρώπινος νοῦς χωρίς τό Χριστό; (Ἅγ. Ἰουστῖνος Πόποβιτς)
Χωρίζεται ο άνθρωπος από τον Χριστό; Τότε χωρίζεται από την μοναδική λογική έννοια του «όντος» του, της ζωής του, της υπάρξεώς του. Χωριζόμενος ο άνθρωπος από τον Χριστό, χωρίζεται και από την μόνη λογική έννοια της ψυχής του, του «νοός» του, της συνειδήσεώς του, του θελήματός του, του σώματός του.
Τί είναι ο ανθρώπινος νους χωρίς τον Χριστό;
Είναι
ένας μαρτυρικός, βασανιστικός θρήνος. Τί είναι η ψυχή του ανθρώπου
χωρίς τον Χριστό; Είναι ένα ομιλούμενο σκιάχτρο. Τί είναι η συνείδησή
του, ή βούλησή του; Είναι ένας απελπισμένος τυφλός. Τί είναι το σώμα του
χωρίς το Χριστό; Είναι ένα αηδιαστικό, σιχαμερό σκουλήκι. Τί είναι το
θέλημα του; Είναι ένας αβοήθητος εγκληματίας. Τί είναι γενικά ο άνθρωπος
χωρίς τον Χριστό;
Είναι ένα φοβερό εξωτερικό θέαμα. Έτσι και κάθε άλλο
δημιούργημα, από τον άγγελο μέχρι και το πιό ασήμαντο ον, χάνει κάθε
λογική έννοια της υπάρξεώς του, αν δεν διατηρήσει στο «είναι» του, τον
Κύριο Ιησού Χριστό.
Η αμαρτία είναι η μοναδική διασπαστική
δύναμη, που χωρίζει και διακόπτει κάθε δεσμό με τον Θεό. Χωρίζει τον
άνθρωπο από τον Θεό, χωρίζει τον άγγελο και κάθε άλλο όν. Έτσι,
απομακρύνοντας η αμαρτία τον άνθρωπο από τον Θεό, τον καταβυθίζει στη
μωρία, στην χωρίς νόημα κατάσταση, στο θάνατο, στο διαβολισμό (στο
κράτος του διαβόλου). Γι’ αυτό και ο φιλάνθρωπος Κύριος, ο Θεός Λόγος
έγινε άνθρωπος και με την ένωση στον Εαυτό Του, της Θείας και ανθρώπινης
φύσεως, «ασυγχύτως και αδιαιρέτως», καθάρισε την φύση μας από την
αμαρτία, την παραφροσύνη, τον θάνατο και τον διάβολο.
ΨΑΛΜΟΣ 22ος : Γιὰ νὰ ἡμερέψει ὁ Θεὸς τὰ ἄτακτα καὶ ἀνυπάκουα παιδιά, ποὺ θλίβουν τοὺς γονεῖς τους
Ερμηνεία των Ψαλμών, κατά τον Όσιο Αρσένιο τον Καππαδόκη
Ὁ Ὅσιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης, σὰν ἱερέας ποὺ ἦταν, χρειαζόταν νὰ διαβάζει εὐχὲς γιὰ διάφορες περιπτώσεις. Οἱ εὐχὲς ὅμως τοῦ Εὐχολογίου δὲν ἀρκοῦσαν, ἐπειδὴ ὑπῆρχαν πολλὲς περιπτώσεις γιὰ τὶς ὁποῖες δὲν ὑπῆρχε ἀνάλογη εὐχή.
Ἔτσι ὁ Ὅσιος Ἀρσένιος χρησιμοποιοῦσε ὅλους τοὺς ψαλμοὺς τοῦ Ψαλτηρίου, ὁρίζοντας ἕναν ψαλμό, γιὰ καθεμιὰ περίπτωση. (Ὁ Ὅσιος Ἀρσένιος τοὺς χρησιμοποιοῦσε καὶ γιὰ εὐχή).
Ψαλμός 22ος
Κύριος ποιμαίνει με καὶ οὐδέν με ὑστερήσει.
εἰς τόπον χλόης, ἐκεῖ με κατεσκήνωσεν, ἐπὶ ὕδατος ἀναπαύσεως ἐξέθρεψέ με,
Εις πλουσίους χλοερούς βοσκοτόπους, εις τόπους ευφορίας και αναψυχής, εκεί με εγκατέστησε. Με τα ολοκάθαρα δροσερά νερά έσβησε την δίψαν μου και με ανεζωογόνησε.
τὴν ψυχήν μου ἐπέστρεψεν. ὡδήγησέ με ἐπὶ τρίβους δικαιοσύνης ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ.
Και έτσι εις την λιποψυχήσασαν ψυχήν μου επανέδωσε σφρίγος και ζωτικότητα. Με ωδήγησε στοργικώς στους ευθείς και χαρούμενους δρόμους της δικαιοσύνης, όχι δια την αξίαν μου αλλά δια το πανάγαθον Ονομά του.
Ἅγιος Γερμανός ἐπίσκοπος Ὠξέρ.Ἕνα μικρό περιστατικό ἀπό τό συναξάρι του…
… τους κατήχησαν την Μεγάλη Σαρακοστή και αφού έφτιαξαν μια εκκλησία από κλαδιά, βάφτισαν πολλούς από αυτούς το Πάσχα. Αναγγέλθηκε τότε η άφιξη των εχθρών.
Αμέσως οι νεόφυτοι έβγαλαν τους χιτώνες του Βαπτίσματος για να πάρουν τα όπλα και ο Γερμανός αναλαμβάνοντας την ηγεσία του συμβούλεψε να στήσουν ενέδρα σε μια κλειστή κοιλάδα…
Φροντίστε γιά τή σωτηρία τῶν κοντινῶν σας ἀνθρώπων πού μποροῦν νά σᾶς ἀκούσουν. Μήν ἀποστρέφεστε κανέναν, οὔτε μικρό, οὔτε γέρο...
Φροντίστε γιά τή σωτηρία τῶν κοντινῶν σας ἀνθρώπων πού μποροῦν νά σᾶς ἀκούσουν. Μήν ἀποστρέφεστε κανέναν, οὔτε μικρό, οὔτε γέρο...
Κάθε σταγόνα ἀπό ἅγιο λόγο, πού χύνεται στήν ψυχή τοῦ κοντινοῦ σας ἀνθρώπου, θά βρεῖ ἀνταπόδοση ἀπό τό Θεό.
Άγιος Θεοδόσιος του Καυκάσου, ο Ομολογητής και Θαυματουργός
31 Αὐγούστου. Τά καταθέσια τῆς τιμίας ζώνης τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν τῷ ἐν Κων/πόλει ναῷ αὐτῆς τῷ ἐν τοῖς Χαλκοπρατείοις. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τῆς Θεοτόκου, 21 Νοεμ. (Ἑβρ. θ΄ 1-7).
Εβρ. 9,1 Εἶχε μὲν οὖν
καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον
κοσμικόν·
Εβρ. 9,1 Λοιπόν η πρώτη διαθήκη, που εσυμβολίζετο από την
σκηνήν του μαρτυρίου, είχε λατρευτικάς διατάξεις, όπως επίσης και το επίγειον
θυσιαστήριον.