Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2018

6. Ὁ Κύριος ὡς «ἱλασμός περί τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν», Α΄ Ἰωαν. 2, 1-2, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 16-9-2018

6. Ὁ Κύριος ὡς «ἱλασμός περί τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν», Α΄ Ἰωαν. 2, 1-2, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 16-9-2018, ζωντανή μετάδοση, ,ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr,ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Πατρικαί Νουθεσίαι Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου - «Περί θλίψεων, πόνων καί κόπων» [Ἐπιστολή 26η - 33η]

26 ) Επιστολή

Όσον και εάν υποφέρωμεν, έρχεται ο καιρός που θα παύσουν τα πάντα και θα αναπαυθή έκαστος αναλόγως του κόπου του. Θλίβεσαι; Πονείς; Κλαίεις από την βίαν των θλιβερών;

Κουράζεσαι; θάρσει, δια των τοιούτων αποκτάται η βασιλεία του Θεού. Εάν όμως ανάπαυσιν έχης κατά πάντα, και τον Θεόν ου μέμνησαι, τότε θλίβου, διότι βαδίζεις έξω από τον δρόμον, που οδηγεί προς τον Θεόν.

Ημείς ουχ ούτως, διότι πάντοτε αι θλίψεις, αι ασθένειαι, τα βάσανα, μας κουράζουν, ώστε να βδελυσσώμεθα τούτον τον κόσμον και να επι ν πρώτος Αυτός τον περιεπάτησε. Εις τας θλίψεις επαναπαύεται ο Θεός. Εις τας ανέσεις ο διάβολος, ο αίτιος όλων των κακών. Όσον και εάν πολεμούμεθα, μίαν ημέραν θα λήξουν και ο κόπος του καθενός θα ανταμειφθεί.

« Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε», μας λέγει ο Κύριος. Μα ποίος ηθέλησε να βαδίση τον ανηφορικόν Γολγοθά και δεν εκοπίασε, δεν ίδρωσε και δεν εγονάτησε πολλάκις από το βάρος του σταυρού, που του έδωσε ο Θεός; Ουδείς. Όλοι όσοι ηγίασαν και κατόπιν με την σειράν των όλοι οι σωζόμενοι, όλοι διήλθον το καμίνι των θλίψεων, άλλος ασθένειαν, άλλος αγώνα κατά των παθών κ.λ.π., δηλαδή όλον τον κατάλογον των κατά Θεόν λυπηρών, ώστε όλοι να έχουν το δικαίωμα της αιωνίου αναπαύσεως.

Δια τούτο μας αφήνει ο Θεός να υποφέρωμεν διαφόρους πόνους, ενίοτε και μέχρις απογνώσεως, ίνα λάβωμεν και ημείς μέρος εις την αιωνίαν ανάπαυσιν. Μακάριοι όσοι θα τύχουν της αιωνίου αναπαύσεως! Θα ξεκουρασθούν από τα βάσανα της ζωής, «δριμύς ο χειμών, αλλά γλυκύς ο παράδεισος».

27) Επιστολή

Ω, πόσον ευεργετικώς επεμβαίνει ο Θεός και Πατήρ δια του πόνου εις το παιδί Του, τον άνθρωπον! Εάν ήξευρεν ο άνθρωπος την ψυχικήν ωφέλειαν που δίδουν οι πόνοι, θα ηύχετο εις όλην του την ζωήν να υποφέρη ποικίλους πόνους, ίνα κατατίθεται εις την τράπεζαν του Θεού, εις την άνω πόλιν,

χρήμα πνευματικόν, χρήμα πόνων, ίνα χρήμα μακαριότητος λάβη, εν καιρώ που θα λαμβάνουν όλαι αι ψυχαί τους μισθούς, των κόπων και πόνων και θλίψεων.

28) Επιστολή

Έχε υπομονήν, παιδί μου, εις την δοκιμασίαν που σου στέλλει η αγαθότης του Θεού, προς μεγαλυτέραν ωφέλειαν εις την ψυχήν σου. Πρέπει να έχης χαράν, διότι φαίνεται το ενδιαφέρον του

Θεού δια μεγαλυτέραν πνευματικήν πρόοδον, κυρίως προς την ταπείνωσιν. Πολλάκις η υπερηφάνεια του ανθρώπου γίνεται αιτία να δίδη ο Θεός κανένα πατρικό «μπάτσο», όπως περιπατώμεν ασφαλέστερα εις την ταπείνωσιν και τούτο είναι κάλλιστον δείγμα, πόσον ενδιαφέρεται ο Θεός δια τας ψυχάς μας.

Ἡ Παγκόσμιος Ὕψωση τοῦ Τίμιου Σταυροῦ. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ.

Η Παγκόσμιος Ύψωση τον Τίμιου Σταυρού

Σήμερα μνημονεύουμε δύο γεγονότα σχετικά με τον Τίμιο Σταυρό του Χριστού: πρώτον, την εύρεση του Τίμιου Σταυρού στον Γολγοθά και δεύτερον, τήν επιστροφή του Τίμιου Σταυρού από τήν Περσία στήν Ιερουσαλήμ.

Όταν η αγία Ελένη επισκέφτηκε τούς Αγίους Τόπους, αποφάσισε να βρει τον Τίμιο Σταυρό του Χριστού. Ένας Ιουδαίος γέροντας, ονόματι Ιούδας, ήταν ο μόνος πού γνώριζε πού βρισκόταν ο Σταυρός: στήν επιμονή της άγιας βασίλισσας, της αποκάλυψε ότι ο Σταυρός είχε ταφεί κάτω από τον ναό της Αρτέμιδος πού είχε κτίσει πάνω στον Γολγοθά ο αυτοκράτορας Αδριανός! Ή βασίλισσα διέταξε να καταστραφεί αυτός ο ειδωλολατρικός ναός και πράγματι, όταν έσκαψαν σε μεγάλο βάθος, βρήκαν τρεις σταυρούς. Τη στιγμή πού η αγια Ελένη σκεπτόταν πώς να αναγνωρίσει ποιος απ’ όλους ήταν ο Σταυρός του Χριστού, πέρασε από μπροστά της μια νεκρώσιμη πομπή. Ο Πατριάρχης Μακάριος είπε τότε να αποθέσουν διαδοχικά τούς σταυρούς επάνω στον νεκρό. Με τον πρώτο και τον δεύτερο σταυρό, δεν επήλθε καμιά αλλαγή. Όταν όμως έβαλαν τον τρίτο σταυρό επάνω του, ο νεκρός άνθρωπος » ανέζησε! Έτσι κατάλαβαν ότι αυτός ήταν ο Ζωηφόρος Σταυρός του Χριστού. Μετά τοποθέτησαν τον Σταυρό σε μια άρρωστη γυναίκα και αυτή αμέσως έγινε καλά.

Ἀνδρέας Ἁγιοπαυλίτης – Συνομιλία μέ τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο

Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης

Ο Αρχιμανδρίτης Ανδρέας Αγιοπαυλίτης (1904 – 1987) –Άγγελος το κοσμικό του όνομα– από την εφηβική του ηλικία φλεγόταν για αφιέρωση στον Θεό. Έτσι εγκατέλειψε γονείς, συγγενείς, απολαύσεις, υποσχέσεις

και πρόσφερε ολόκληρη τη ζωή του σαν θυσία ζώσα στον Αρχιποίμενα Δεσπότη Χριστό. Στην ώριμη λοιπόν ηλικία των 30 ετών εισήλθε στη Μονή του Aγίου Παύλου, τον Αύγουστο του 1934.

Πριν ακόμη αναλάβει διοικητικά και ηγουμενικά καθήκοντα ασκήθηκε σαν ησυχαστής και υποτακτικός του φημισμένου μοναχού Γερασίμου Μενάγια, ο οποίος ασκήτευε στην έρημο του Αγίου Βασιλείου. Κατά την επάνοδό του στη Μονή, μαζί με τον φημισμένο ασκητή π. Γεράσιμο, επέδειξε ζήλο και ευλάβεια στην επιτέλεση των ιερών Ακολουθιών και στη φιλαδελφία προς όλους τους πατέρες και τους ξένους αδελφούς και προσκυνητές.

Ηγούμενος χρημάτισε σε δύο περιόδους και έπειτα αποσύρθηκε στο Μετόχι Μονοξυλίτης, το οποίο βρίσκεται στη δυτική πλευρά του Όρους, μετά την είσοδό μας από την Ουρανούπολη προς τη Δάφνη. Εκεί η Κυρία Θεοτόκος τον αντάμειψε γι’ αυτή την άδολη και ανυπόκριτη αγάπη του και τον αξίωσε να την αντικρύσει και να μιλήσει μαζί της.

Κάποια μέρα που ο καιρός ήταν συννεφιασμένος και αγριεμένος, ο άγιος Γέροντας σκέφθηκε να κατεβεί μέχρι την παραλία, για να πάρει, αν βρει, διάφορα ξύλα, απ’ αυτά που εκβράζει η θάλασσα, όταν είναι φουρτουνιασμένη. Τα χρειαζόταν για προσανάμματα στη σόμπα του. Ακόμη σκέφτηκε, μήπως έχει συμβεί και κανένα αναπάντεχο ατύχημα, απ’ αυτά που συμβαίνουν συνήθως σε περίοδο θύελλας και φουρτούνας.

Αφού κατέβηκε στον αιγιαλό και συγκέντρωσε αρκετά ξύλα από την παραλία, σε μικρή απόσταση από τη θέση που βρισκόταν είδε να στέκεται όρθια μπροστά του μία ανθρώπινη μορφή. Αμέσως πίστεψε ότι πρόκειται για ναυαγό και πήγε εκεί κοντά για να προσφέρει κάποια βοήθεια και να μάθει και για τους άλλους ναυαγούς πού βρίσκονται. Πλησιάζοντας εξεπλάγη, διότι το πρόσωπο αυτό ήταν μία ψηλή μοναχή, η οποία κρατούσε στο χέρι της ένα ανοικτό βιβλίο και μία γραφίδα.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 16-9-2018 ἕως 18-9-2018

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά δεχόμαστε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ μετάνοια, ταπείνωση, ἀγάπη, ἀδιάλειπτη προσευχή, κατά Χριστόν ἄσκηση καί τακτική συμμετοχή στά Ἅγια Μυστήρια.
Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο
http://hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 16-9-2018 ἕως 18-9-2018

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr
▼ 2018 (3180)

▼ Σεπτεμβρίου (242)
- ▼ 18 Σεπ (12)

Τά Μοναστήρια θεματοφύλακες τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Γραμματείας

ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ*

Θεώνης Μαρίνου Μπούρα,

θεολόγου-ἐκπαιδευτικοῦ, Master στὴν Πατερικὴ θεολογία

«Χάρη στοὺς μοναχοὺς καὶ τὸ ἀντιγραφικό τους ἔργο ὑπάρχουν οἱ φιλόλογοι. Οἱ φιλόλογοι δὲν θὰ εἶχαν ἀντικείμενο, ἐὰν οἱ μοναχοὶ μὲ τὸ ἀκούραστο ἔργο τους δὲν εἶχαν φροντίσει νὰ διασώσουν ὣς σήμερα τὰ ἔργα τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων». Αὐτὰ περίπου εἶναι τὰ λόγια τοῦ καθηγητῆ μου καὶ ὁμότιμου πιὰ καθηγητῆ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κυρίου Σπυρίδωνα Κοντογιάννη. Δὲν σᾶς κρύβω ὅτι ἀρχικὰ (ὅταν ἀγνοοῦσα τὴν ἱστορική ἀλήθεια) θεώρησα τὶς διαπιστώσεις τοῦ καθηγητῆ ὑπερβολικὲς καὶ ἕνα εἶδος «ἀλληλουίσματος» ἡμῶν τῶν θεολόγων πρὸς τὰ μοναστήρια. Ἂς παραθέσουμε τὰ ἱστορικὰ δεδομένα ποὺ συναντήσαμε ἐρευνώντας τὸ θέμα, καὶ ἐσὺ ἀναγνώστη θὰ ἀποφανθεῖς.

20.000 χειρόγραφα φυλάσσουν οἱ βιβλιοθῆκες τῶν μοναστηριῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἡ μονὴ Μεγίστης Λαύρας διαθέτει 2.242 χειρόγραφα κατέχοντας τὴν 3η θέση σὲ χειρόγραφα παγκοσμίως, ἐνῷ ἡ 1η θέση ἀνήκει ἐπίσης σὲ μοναστήρι, τὴ μονὴ Ἁγίας Αἰκατερίνης στὸ Σινὰ ποὺ διαθέτει 4.500 χειρόγραφα ἀπὸ τὰ ὁποῖα τὸ 75% εἶναι ἑλληνόφωνα. (Τὴ δεύτερη θέση ἔχει τὸ Βατικανὸ μὲ 3.500 χειρόγραφα.

Συγκεκριμένα ἡ Μονὴ Μεγίστης Λαύρας, μεταξὺ πολλῶν ἄλλων ἀρχαιοελληνικῶν χειρογράφων, φυλάσσει 4 χειρόγραφά του Γαληνοῦ Ω69, Ω70, Ω71, Ω72, 2 χειρόγραφα Ἱπποκράτους «Ἀφορισμοί» Ω68 καὶ Ω69, 3 σπάνια χειρόγραφα τοῦ Ἀέτιου Ἀμηδινοῦ, προσωπικοῦ γιατροῦ τοῦ Ἰουστινιανοῦ, Ω63, Ω64 καὶ Ω65, 2 χειρόγραφα τοῦ Θουκυδίδη καὶ τοὺς «Βίους Παράλληλούς» τοῦ Πλουτάρχου. Ἡ ἴδια μονὴ φυλάσσει τὴ «Βοτανική» τοῦ Διοσκουρίδη, ἔργο ποὺ ἀποτελεῖ ὄνειρο κάθε φαρμακοποιοῦ, βοτανολόγου καὶ δηλητηριογνώστη. Μάλιστα εἶναι εἰκονογραφημένο μὲ ἀνεξίτηλες μικρογραφίες. Τὸ μοναδικὸ στὸν κόσμο νομικὸ χειρόγραφο μὲ τὶς Νεαρὲς τῶν Κομνηνῶν (13ος αἰ.) βρίσκεται στὴ Λαύρα. Ὁ Ἐπίκτητος, ὁ Ἑρμογένης καὶ ὁ Εὐκλείδης φυλάσσονται στὴ μονὴ Ἐσφιγμένου. Στὴ βιβλιοθήκη τῆς μονῆς Ἰβήρων θὰ συναντήσει ὁ ἐρευνητὴς τὰ ἔργα ποὺ συνέθεσε ὁ Εὐριπίδης, ὁ Αἰσχύλος, ὁ Θεόκριτος, ὁ Σοφοκλῆς καὶ ὁ Πίνδαρος.

ΛΟΓΟΣ ΛΑ΄: Ἐπιστολή πρός τόν Ἰωάννη, ὑιό τοῦ Βασιλείου, τσάρο Πασῶν τῶν Ρωσιῶν

Άγιος Μάξιμος ο Γραικός

Προς τον ευσεβέστατο, λαμπρότατο και θεοφύλακτο μεγάλο και ένδοξο αυτοκράτορα Πασών των Ρωσιών και άλλων λαών κύριο Ιωάννη, υιό του Βασιλείου.

Εγώ, ο ελεεινός μοναχός, αγιορείτης, θαυμαστής του δυνατού βασιλείου σου, τολμώ να σου απευθύνω αυτά τα λόγια με πόνο καρδιάς και ζεστά δάκρυα. Ο κοινός Άρχων των πάντων, Σωτήρας των ανθρώπων και ιατρός των ψυχών και των σωμάτων δεν μέμφθηκε ούτε εκείνη την αιμορροούσα γυναίκα, που έκλεψε λαθραία την ίαση της πολυετούς ασθένειάς της, αλλά αντιθέτως την επήνεσε για την μεγάλη πίστη της [1]. Επίσης άκουσε με ευμένεια και την Χαναναία που Τον παρακάλεσε να θεραπεύσει την κόρη της και δεν την απεστράφη [2]. Και επειδή μάλιστα, αν και την παρομοίωσε με σκυλί, εκείνη υπέμεινε με μεγάλη ταπείνωση την προσβολή, την ελέησε και είπε: «ω γύναι, μεγάλη σου η πίστις! Γενηθήτω σοι ως θέλεις» [3]. Αλλά και εκείνον τον λεπρό, που Τον προσκύνησε και ζήτησε την κάθαρση, δεν τον άφησε χωρίς ίαση, αλλά του είπε εύσπλαγχνα: «Θέλω, καθαρίσθητι» [4].

Και εγώ ο άσωτος, γνωρίζοντας την φιλανθρωπία και την ευσπλαγχνία εκείνου του άρχοντος, τολμώ και προσπίπτω με ελπίδα στα βασιλικά πόδια σου ικετεύοντας το ευσεβές κράτος σου. Δείξε έλεος και θεράπευσε την πολυετή ασθένεια της ακόλαστης ψυχής μου, που υποφέρει από την έλλειψη της ήσυχης και σωτήριας διαμονής στο Άγιον Όρος, όπου επί δέκα χρόνια εργάσθηκα με την ψυχή και το σώμα μου ελπίζοντας να αφήσω εκεί τα οστά μου. Δεν είμαι πλέον καθόλου χρήσιμος στην ευσεβή και ένδοξη πόλη της Μόσχας.

Ποιό εἶναι πιό δυνατό, τό φίδι ἤ ὁ Σταυρός;

Î”ÎµÎ½ Î´Î¹Î±Ï„Î¯Î¸ÎµÏ„Î±Î¹ Î±Ï…Ï„ÏŒÎ¼Î±Ï„Î¿ ÎµÎ½Î±Î»Î»Î±ÎºÏ„Î¹ÎºÏŒ ÎºÎµÎ¯Î¼ÎµÎ½Î¿.

Το 1994 στην Ιερά Μονή Ολύμπου είχε πάει ένας Αγιορείτης. Εκεί συνάντησε μια γιαγιά που εξυπηρετούσε τους επισκέπτες και του εξομολογήθηκε το λογισμό της:

”Πάτερ, όταν βλέπω κανένα φίδι στην αυλή του μοναστηριού, το σταυρώνω, αυτό κοκαλώνει, γίνεται σαν βέργα και μετά το πιάνω και το πετάω έξω.

Μου λένε μερικοί: «Χαζή είσαι και πιάνεις τα φίδια;»

Τεμάχιο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στήν Μονή Σταυροβουνίου

ÎœÎ¿Î½Î±ÏƒÏ„Î®ÏÎ¹ Î£Ï„Î±Ï…ÏÎ¿Î²Î¿Ï…Î½Î¯Î¿Ï…

Η Μονή Σταυροβουνίου αποτελεί την πρώτη μαρτυρία μοναστηριού στο νησί και η ίδρυση της ανάγεται γύρω στο 327- 328.

Η παλαιότερη σχετική γραπτή αναφορά εντοπίζεται κατά τη βυζαντινή περίοδο και αποδεικνύει ότι το Σταυροβούνι ήταν ένα σημαντικό θρησκευτικό κέντρο από τον 4ο αιώνα.

Οι σχετικές πληροφορίες μπορούν να βρεθούν στα απομνημονεύματα ενός Ρώσου περιηγητή, του Abbot Daniel, ο οποίος έμενε στην Κύπρο το 1106. Έχει καταγράψει ότι ο Τίμιος Σταυρός εντοπίστηκε στον Όλυμπο με στόχο «να απομακρύνει τα κακά πνεύματα και τη θεραπεία κάθε ασθένειας», και σημείωσε, "Αυτός ο σταυρός είναι σαν μετεωρίτης, δεν στέκει στο έδαφος, επειδή το Άγιο Πνεύμα το κρατά στον αέρα. Εγώ, ο ανάξιος άνθρωπος, γονατίζω μπροστά σε αυτό το ιερό, μυστηριώδες αντικείμενο και έχω δει με τα ίδια μου, αμαρτωλά μάτια την έμφυτη ιερή χάρη που βρίσκεται σε αυτόν τον τόπο".

Σύμφωνα με την παράδοση, η Αγία Ελένη η Ισαπόστολος, μητέρα του Αυτοκράτορος Αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου, σταμάτησε στην Κύπρο και έκτισε Ναό στο σημείο όπου με θαυματουργικό τρόπο μεταφέρθηκε ο Τίμιος Σταυρός, στο χώρο δηλαδή που σήμερα είναι κτισμένη η Μονή Σταυροβουνίου.

Ἐμεῖς , γιατί διαμαρτυρόμαστε;

Και να μας πουν μιά κουβέντα, να μή σταθούμε. Ο Κύριος καρφώθηκε πάνω στο Σταυρό. Κι όμως ''ἐσιώπα''. Εμείς, γιατί διαμαρτυρόμαστε; Άλλωστε ''Μακάριοι ἐστέ, ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς''. Γέροντας Ευσέβιος Γιαννακάκης.

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/09/blog-post_781.html?m=1

19 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Τῶν Ἁγίων Τροφίμου, Σαββατίου καί Δορυμέδοντος, Theothore.

Οἱ Ἅγιοι Τρόφιμος, Σαββάτιος καὶ Δορυμέδων

Μαρτύρησαν ἐπὶ βασιλέως Πρόβου καὶ διοικητοῦ Ἀντιοχείας Ἠλιοδώρου (278 μ.Χ.).
Ὅταν λοιπὸν ὁ Τρόφιμος μὲ τὸν Σαββάτιο βρέθηκαν στὴν Ἀντιόχεια καὶ εἶδαν τὰ πολυποίκιλα ἁμαρτωλὰ ὄργια ποὺ γίνονταν πρὸς τιμὴν τοῦ Ἀπόλλωνα, δὲ συγκρατήθηκαν καὶ ἀποδοκίμασαν δημόσια τὴν ἁμαρτωλὴ αὐτὴ παραφροσύνη.
Βέβαια, γρήγορα συνελήφθησαν καὶ ὁδηγήθηκαν στὸ δικαστήριο. Θαρραλέα δήλωσαν πὼς εἶναι χριστιανοί. Τότε ὁ ἡγεμόνας Ἠλιόδωρος διέταξε καὶ τοὺς μαστίγωσαν ἀνελέητα. Τόσο, ποὺ οἱ σάρκες τους κόβονταν κομμάτια. Ἐκεῖ ὁ Σαββάτιος ἄφησε τὴν τελευταία του πνοή.
Ὁ δὲ Τρόφιμος ὁδηγήθηκε σὲ ἄλλο σκληρότερο ἡγεμόνα, τὸν Διονύσιο Περώννιο. Αὐτός, ἀφοῦ τὸν ἔγδαρε μὲ σιδερένια νύχια, μισοπεθαμένο τὸν ἔριξε στὴν φυλακή. Ἐκεῖ τὸν ἐπισκέφθηκε κάποιος, βουλευτής, ὁ Δορυμέδων, ποὺ εἶδε τὸ μαρτύριό του καὶ στερεώθηκε στὴν πίστη τοῦ Χρίστου.
Ὅταν τὸ ἔμαθε αὐτὸ ὁ ἡγεμόνας, βασάνισε σκληρὰ τὸν Δορυμέδοντα. Ἔπειτα, ἔριξε καὶ τοὺς δυὸ τροφὴ στὰ θηρία, μέσα στὸ ἀμφιθέατρο. Ἀλλὰ ἡ πεινασμένη ἀρκούδα καὶ ἡ αἱμοβόρα λεοπάρδαλη στάθηκαν στὰ πόδια τους σὰν ἥμερα ἀρνιά. Τὸ ἴδιο καὶ τὸ ἀγριεμένο λιοντάρι ποὺ ἐλευθέρωσαν ἀργότερα.

Our way to Purification (kátharsis), Illumination (photismós), and Deification (théosis)

ΤΗΕ ROLE OF THE ORTHODOX CHURCH

previous:

http://hristospanagia3.blogspot.com/2018/09/who-is-spiritually-healthy.html

What does it mean to be a Temple of the Holy Spirit?

Let us take a look at this state right now. When a person is a Temple of the Holy Spirit, the following takes place: The Holy Spirit is in this person's heart, and prays to God, communes with God! This is the restoration of the old Adam (before the ancestral sin) in this person. Because this is how Adam was before his fall; he had the Holy Spirit and was in constant communion with God.

Now, this takes place again in our Church, in all those who want and proceed with their purification and illumination, by the Grace of God.

Through purification, when we get rid of all our logismoí (as mentioned earlier), we create the proper conditions to host the Parakletos (Comforter), the Holy Spirit, in our very being. The Holy Spirit comes and dwells inside us. What actually happens is what Christ said to us [John 14:23]: "...and we (Him and His Father) will come unto him (us) and make our abode with him us)", and that's when man becomes a temple of the Holy Spirit. When we go through this process, and get purified, make our heart free from thoughts (both bad and good), then we allow for the Holy Spirit (who wants to be united and longs for this sacred union) to be reactivated inside us and do the praying.

19 Σεπτεμβρίου. Τροφίμου, Σαββατίου και Δορυμέδοντος μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Τετ. ιζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἐφεσ. γ΄ 8-11).

Εφ. 3,8 ἐμοὶ τῷ ἐλαχιστοτέρῳ πάντων τῶν ἁγίων ἐδόθη ἡ χάρις αὕτη, ἐν τοῖς ἔθνεσιν εὐαγγελίσασθαι τὸν ἀνεξιχνίαστον πλοῦτον τοῦ Χριστοῦ

Εφ. 3,8 Πράγματι εις εμέ, τον πλέον ελάχιστον από όλους τους Χριστιανούς, εδόθη αυτή η χάρις να κηρύττω μεταξύ των εθνικών το χαρμόσυνον μήνυμα και να κάμνω γνωστόν τον ανεξερεύνητον και ακατάληπτον από κάθε διάνοιαν πλούτον των ευλογιών του Χριστού προς όλους μας.

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3

Σελίδες