89. Τά χαρακτηριστικά τοῦ ταπεινοῦ ἀνθρώπου Α΄ μέρος, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 8-9-2018

89. Τά χαρακτηριστικά τοῦ ταπεινοῦ ἀνθρώπου Α΄ μέρος, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Εὐεργετινὸς , Τόμος Α΄, Ὑπόθεση ΛΓ΄, 8-9-2018, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr,ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: “Ὁ Χριστός εἶναι ἡ ἀγάπη μας, ὁ ἔρωτάς μας”

 ΛΟΓΟΣ 

Περί Θείου Έρωτος

“Ο Χριστός είναι η χαρά, το φως το αληθινό, η ευτυχία. Ο Χριστός είναι η ελπίδα μας. Η σχέση με τον Χριστό είναι αγάπη, είναι έρωτας, είναι 

ενθουσιασμός, είναι λαχτάρα του θείου. Ο Χριστός είναι το πάν. Αυτός είναι η αγάπη μας, αυτός ο έρωτάς μας. Είναι έρωτας αναφαίρετος ο έρωτας του Χριστού. Από κει πηγάζει η χαρά.

 

Η χαρά είναι ο ίδιος ο Χριστός. Είναι μια χαρά, που σε κάνει άλλο άνθρωπο. Είναι μια πνευματική τρέλα, αλλά εν Χριστώ. Σε μεθάει σαν το κρασί το ανόθευτο, αυτό το κρασί το πνευματικό. Όπως λέει ο Δαβίδ: “Ελίπανας εν ελαίω την κεφαλήν μου και το ποτήριόν σου μεθύσκον με ωσεί κράτιστον”. Ο πνευματικός οίνος είναι άκρατος, ανόθευτος, πολύ δυνατός κι όταν τον πίνεις, σε μεθάει. Αυτή η θεία μέθη είναι δώρο του Θεού, που δίνεται στους “καθαρούς τη καρδία”.

 

Όσο μπορείτε να νηστεύετε, όσες μετάνοιες μπορείτε να κάνετε, όσες αγρυπνίες θέλετε ν΄απολαμβάνετε, αλλά να είστε χαρούμενοι. Να έχετε τη χαρά του Χριστού. Είναι η χαρά που διαρκεί αιώνια, που έχει αιώνια ευφροσύνη. Είναι η χαρά του Κυρίου μας, που δίνει την ασφαλή γαλήνη, την γαλήνια τερπνότητα και την πάντερπνη ευδαιμονία. Η χαρά η πασίχαρη, που ξεπερνά κάθε χαρά. Ο Χριστός θέλει κι ευχαριστείται να σκορπάει τη χαρά, να πλουτίζει τους πιστούς Του με χαρά. Εύχομαι, “ίνα η χαρά υμών η πεπληρωμένη”.

 

Αυτή είναι η θρησκεία μας. Εκεί πρέπει να πάμε. Ο Χριστός είναι ο Παράδεισος, παιδιά μου. Τι είναι ο Παράδεισος; Ο Χριστός είναι. Από δω αρχίζει ο Παράδεισος. Είναι ακριβώς το ίδιο, όσοι εδώ στη γη ζουν τον Χριστό, ζουν τον Παράδεισο. Έτσι είναι που σας το λέω. Είναι σωστό, αληθινό αυτό, πιστέψτε με! Έργο μας είναι να προσπαθούμε να βρούμε έναν τρόπο να μπούμε μέσα στο φως του Χριστού. Δεν είναι να κάνει κανείς τα τυπικά. Η ουσία είναι να είμαστε μαζί με τον Χριστό. Να ξυπνήσει η ψυχή και ν΄αγαπήσει τον Χριστό, να γίνει αγία. Να επιδοθεί στον θείο έρωτα. Έτσι θα μας αγαπήσει κι Εκείνος. Θα είναι τότε η χαρά αναφαίρετη.

«Κατάλαβαν τότε ὅτι τό ψωμί ἦταν οὐρανόσταλτο δῶρο στόν ἅγιο»

  Όσιος Μάξιμος ο Καυσοκαλύβης.

Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες ότι δεχόταν συχνά ουράνιο άρτο [ο Όσιος Μάξιμος ο Καυσοκαλύβης]!

Μια από αυτές αποκαλύπτει ότι, σε καιρό χιονοθύελλας, ήρθε στο σπήλαιο του ο νοσοκόμος της Λαύρας Γρηγόριος μαζί με κάποιον άλλον αδελφό. 

Έφεραν μαζί τους ψωμί και κρασί και μερικά άλλα τρόφιμα για να παρηγορήσουν τον όσιο.

Το χιόνι είχε σκεπάσει τα πάντα και πουθενά δεν φαίνονταν ίχνη από πατήματα ανθρώπων.

 

Μόλις όμως μπήκαν μέσα στη φτωχική καλύβα, είδαν ένα αχνιστό φρέσκο ψωμί, που μοσχοβολούσε.

 Εξέτασαν και δεν βρήκαν μέσα στην καλύβα ίχνος φωτιάς.

Ὁ Ἱερέας πού μέ εἶχε ἐπισκεφθεῖ στό νοσοκομεῖο ἦταν ὁ Ἅγιος τῆς εἰκόνας΄..."

  Την άνοιξη του 2006 επισκέφθηκε τη Μονή Αγίου Νικολάου Ορούντας η κ. Μαρία Λ. Εισήλθε στον ναό και άρχισε με ευλάβεια να προσκυνά τις εικόνες του τέμπλου.

Όταν όμως έφτασε μπροστά στην εικόνα του Αγίου Φιλουμένου, σταμάτησε, την κοίταξε με συγκίνηση και άρχισε να κλαίει με λυγμούς. Μετά από λίγη ώρα διηγήθηκε σε μία από τις αδελφές που ήταν εκείνη την ώρα στον ναό τα εξής:

 

«Πριν από λίγο καιρό είχα περάσει μια μεγάλη περιπέτεια με την υγεία μου.

Μία γοητευτική ἱστορία...Ἁγία Γραφή καί Ἐκκλησία

Μια γοητευτική ιστορία...Αγία Γραφή και Εκκλησία

π. Βαρνάβας Λαμπρόπουλος

Πολλοί νεοπροτεστάντες και πεντηκοστιανοί σε διάφορα έντυπά τους δεν αρνούνται την ιστορική μαρτυρία, ότι τον Κανόνα της Αγίας Γραφής τον καθόρισε η Εκκλησία τού Δ' αιώνα.

Και ερωτάμε: Δεν είναι τουλάχιστον λογικό να δεχθούν ότι εκείνη η Εκκλησία υπήρξε πράγματι «στύλος και εδραίωμα της αληθείας»; (Α' Τιμ. Γ. 15 ). Πώς αλλιώς θα ήταν σωστός ο Κανόνας των βιβλίων της Γραφής; Γιατί λοιπόν, η διδαχή των εν λόγω ομάδων δεν έχει καμμιά σχέση με την πίστη εκείνης της Εκκλησίας;

Η Αγία Γραφή δεν είναι ΣΥΛΛΟΓΗ όλων των διασωθέντων κειμένων, πού μιλούν για την αποκάλυψη τού Θεού, αλλά ΕΠΙΛΟΓΗ μόνο μερικών εξ αυτών. Ποιών; Αυτών πού εγκρίθηκαν και αναγνωρίσθηκαν ως αυθεντικά από την χρήση τους (και μάλιστα την λειτουργική χρήση τους) μέσα σε μια κοινότητα. Σε ποια κοινότητα; Σε μια κοινότητα με συγκεκριμένα στοιχεία ταυτότητας: με ιστορία, με ιεραρχία, με ορατά και επαληθεύσιμα κριτήρια αδιάσπαστης συνέχειας και ενότητας.

Και με ποιο κριτήριο η συγκεκριμένη κοινότητα έκανε την επιλογή των βιβλίων της Αγίας Γραφής; Προφανώς με το κριτήριο πού αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης: ίνα πιστεύομε ότι Ιησούς εστίν ο Χριστός ο υιός τον Θεού, και ίνα πιστεύοντες ζωήν έχητε εν τω ονόματι αυτού. (Ιω. 20, 30-31). Υπήρχε επομένως συγκεκριμένος σκοπός πού υπαγόρευε αυτήν την επιλογή.

Ἅγιος Μάξιμος ὁ Γραικός - Ἐπιστολή πρός τόν Ἀντάσεβ περί ταφιῶν

 ΛΟΓΟΣ ΛΓ΄: Επιστολή προς τον Αντάσεβ περί ταφιών

Δέσποτά μου, αγαπημένε δούλε του Χριστού και άνθρωπε του Θεού, Αλέξιε, όσιε πάτερ και αγαπημένε μου εν Χριστώ και Κυρίω ημών, αδελφέ.

Σου εύχομαι να έχεις πάντοτε υγεία και χαρά. Να σε ανταμείψει ο Κύριος για την πνευματική αγάπη σου, διότι τιμάς με κάθε τρόπο εμένα τον πτωχό, όπως έμαθα από την επιστολή σου, την γεμάτη αγάπη και αλήθεια, που μιμείται τον Χριστό. Επίσης μίλησε λεπτομερώς και ο υπηρέτης σου Ανδρέας Σεμιόνωφ για την γεμάτη ζήλο προσπάθειά σου να με βοηθήσεις.

 

Πως μπορώ να σου ανταποδώσω την τόσο μεγάλη ευμένεια προς το πρόσωπό μου; Είσαι αληθινός μαθητής του Χριστού και υπάκουος οπαδός του Παύλου, που λέγει: «Εν γαρ Χριστώ Ιησού διά του ευαγγελίου εγώ υμάς εγέννησα. Παρακαλώ ούν υμάς, μιμηταί μου γίνεσθε» [3]. Γι’ αυτό και ο Χριστός θα σε κάνει κληρονόμο της ουράνιας βασιλείας Του, όπως και τον Παύλο. Κύριε Ιησού Χριστέ, μην αγνοήσεις την ευσπλαγχνία και την ευμένειά του προς κάθε πικραμένο και αναξιοπαθούντα! Αμήν!

  Εγώ, πάτερ, σύμφωνα με την επιστολή, σου ετοίμασα κατά την διαταγή σου ένα τετράδιο, στο οποίο προσθέτω επίσης μία δεκάδα άλλων τετραδίων, που τα στέλνω στον κύριό μας σεβασμιώτατο μητροπολίτη και σε σένα. Δεν είναι, κατά την γνώμη μου, καθόλου άσχημα κείμενα· περιλαμβάνουν την διδαχή για την διόρθωση των ηθών, αλλά αποτελούν και ένα ισχυρό όπλο κατά της αιρέσεως των Λατίνων, κατά της ασεβούς επιμονής των Ιουδαίων και, τέλος, κατά της ελληνικής πλάνης της αστρολογίας. Όσοι τα διαβάσουν προσεκτικά, με νηφαλιότητα, όρεξη, πίστη και αγάπη, απορρίπτον­τας την υψηλοφροσύνη, τους εγωισμούς, τις παιδαριώδεις ελπίδες και την υπερηφάνεια των Κορινθίων, θα τα βρούν σε αρκετό βαθμό πλήρη σοφίας, πνευματικού νοήματος και δυνάμεως. Όλα αυτά δεν τα λέγω για σας, μην με αφήνεις, Κύριε, να είμαι τόσο ανόητος, αφού γνωρίζω ότι είσαι πλήρης όλων των πνευματικών αρετών, αλλά για ορισμένους άλλους. Σε παρακαλώ, να διαβάσεις και εσύ αυτήν την σεμνή επιστολή μου, την οποία έγραψα πρόχειρα στον σεβασμιώτατο, και από αυτήν θα καταλάβεις όλη την αλήθεια και όλο το ψέμα αυτών που με συκοφάντησαν, των οποίων μόνο ο Θεός είναι Κριτής, και ας μην το θέσει ο Κύριος εναντίον τους ως αμάρτημα. Το τετράδιο, που περιέχει 27 κεφάλαια, το έγραψα με μεγάλη σκέψη για τον σεβασμιώτατο.

Προτεσταντική Ἐκκλησία: ἕνας λανθασμένος ὅρος

 Απόσπασμα από ομιλία του π. Ἀθανασίου Μυτιληναῖου.

... Έφ’ ὅσον δέν ὑπάρχει Ἱερωσύνη, δέν ὑπάρχει τό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας· καί ἐφ’ ὅσον δέν ὑπάρχει τό μυστήριον τῆς θείας Εὐχαριστίας –γιατί αὐτό συνιστᾶ τήν Ἐκκλησία–, δέν ὑπάρχει Ἐκκλησία. 

Συνεπῶς δέν μποροῦμε νά λέμε Προτεσταντική Ἐκκλησία · εἶναι λάθος. Δέν εἶναι κἄν Ἐκκλησία. Μποροῦμε νά τίς ὀνομάσουμε ἁπλῶς θρησκευτικές κοινότητες χριστιανικῆς ἀποχρώσεως. Τό ἀκούσατε παρακαλῶ; οὔτε κἄν Ἐκκλησία δέν εἶναι ὁ Προτεσταντισμός! Οὔτε κἄν! 

Ὕμνος στόν Τίμιο Σταυρό. Ἅγιος Νικόλαος Ἀχρίδος

ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΤΙΜΙΟ ΣΤΑΥΡΟ. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ

Σώσον, Κύριε, τον λαόν Σου!

Σώσε μας, Κύριε.

Με τον Τίμιο Σταυρό Σου, φώτισέ μας!

Με τον Σταυρό οδήγησέ μας!

Ό Σταυρός είναι ισχύς και σημείο φοβερό!

Ό Σταυρός είναι η σωτηρία!

Σώσε, Κύριε, τον Πατριάρχη

καί τη Σύνοδο τών Σέρβων Επισκόπων!

Ένίσχυσέ τους γιά να υπηρετούν τον Τίμιο Σταυρό Σου! Ό Σταυρός είναι ισχύς και σημείο φοβερό- ο Σταυρός είναι η σωτηρία!

Εἶπε γέρων γιά τόν Ἀντίχριστο

 Τώρα βλέπουμε τις αυξανόμενες κινήσεις και τα ρεύματα του πνεύματος του αντιχρίστου. Αλλά σύντομα θα μετατραπεί σε μια γρήγορη ροή, η οποία, τελικά, θα μετατραπεί σε έναν τεράστιο ωκεανό.

20 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Εὐσταθίου καί τῆς Συνοδείας του, Ὑπατίου καί Ἀνδρέα Ὁμολογητῶν, Μαρτίνου Πάπα, τῶν Ἁγίων Ὁμολογητῶν Μαξίμου, Ἀναστασίου, Εὐπρεπίου, Ἀναστασίου καί Θεοδώρου, Ἀρτεμιδώρου καί Θάλου, Μελετίου Ἐπισκόπου, Ἰωάννη Αἰγυπτίου, Ἰωάννη Θεοφόρου, Εὐσταθίου Καταφλώρου, Ἰλαρίωνος τοῦ νέου.

Ὁ Ἅγιος Εὐστάθιος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ

Ἦταν ἀρχικὰ εἰδωλολάτρης καὶ ὀνομαζόταν Πλακίδας. Ἦταν ἀρχιστράτηγος στὸ ρωμαϊκὸ στρατὸ ἐπὶ αὐτοκρατορίας Τραϊανοῦ.
Ὅταν ὁ Χριστὸς παρουσιάσθηκε μπροστὰ του μιὰ μέρα στὸ δάσος μὲ τὴν μορφὴ ἐλαφιοῦ, ὁ Εὐστάθιος πίστεψε καὶ βαπτίσθηκε μαζὶ μὲ τὴν σύζυγό του Θεοπίστη καὶ τὰ παιδιὰ τους, Ἀγάπιο καὶ Θεόπιστο.
Μόλις πληροφορήθηκε ὁ αὐτοκράτορας ὅτι ὁ ἀξιωματικός του ἔγινε χριστιανός, τὸν ἀπέμπεψε ἀπὸ τὸ στρατὸ καὶ τὸν ἐξόρισε μαζὶ μὲ τὴν οἰκογένειά του.
Μάλιστα, στὸν δρόμο γιὰ τὴν ἐξορία ὁ Εὐστάθιος χωρίσθηκε ἀπὸ τὴν σύζυγό του καὶ τὰ παιδιά του.
Ἔπειτα ἀπὸ κάποια χρόνια, ὁ Τραϊανὸς χρειάσθηκε ξανὰ τὴν πολύτιμη προσφορὰ τοῦ Εὐσταθίου καὶ τὸν ἀνακάλεσε στὸ στράτευμά του. Οἱ πολεμικὲς ἱκανότητες τοῦ Ἁγίου χάρισαν στὸν αὐτοκράτορα μεγάλες νίκες. Μάλιστα ὁ Εὐστάθιος σὲ μία ἀπὸ τὶς ἐκστρατεῖες του βρῆκε ξανὰ τὴν οἰκογένειά του, ἡ ὁποία ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια εἶχε περάσει πολλὲς κακουχίες.

How do we get purified and illumined?

ΤΗΕ ROLE OF THE ORTHODOX CHURCH

previous:http://hristospanagia3.blogspot.com/2018/09/our-way-to-purification-katharsis.html

You might ask: "Very well, Father! How do we achieve this purification? How do we drive all these logismoí away, now that they have entered our heart?"

By doing exactly that: ceaselessly calling upon the Divine Name inside our heart.

Of course, not only by that, but also along with the whole ascetic and therapeutic treatment "prescribed" by our Church, which includes: repentance (metanoia), fasting, wakefulness during the night (vigil), liturgical life (attending the Church services and, above all, the Divine Liturgy, partaking of the Holy Communion), and by maintaining the right dogmatic conscience (having the right belief and phronema, being orthodox).

For example, we cannot be a heretic (frequently called heterodox) and deliver a proper and fruitful noetic prayer.

20 Σεπτεμβρίου. ♰ Εὐσταθίου μεγαλομάρτυρος καί τῆς συνοδείας αὐτοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Πεμ. ιζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἐφεσ. δ´ 14-17).

Εφ. 4,14            ἵνα μηκέτι ὦμεν νήπιοι, κλυδωνιζόμενοι καὶ περιφερόμενοι παντὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας, ἐν τῇ κυβείᾳ τῶν ἀνθρώπων, ἐν πανουργίᾳ πρὸς τὴν μεθοδείαν τῆς πλάνης, 

Εφ. 4,14                    Δια να μη είμεθα πλέον νήπιοι από απόψεως πνευματικής, άστατοι σαν τα κύματα τρικυμισμένης θαλάσσης, που ανεβοκατεβαίνουν και ωθούνται εδώ κι' εκεί από την φοράν των ανέμων. Αυτήν δε την ακαταστασίαν την προκαλεί σαν ορμητικός άνεμος η δολία απάτη της υπούλου διδασκαλίας των πλανεμένων ανθρώπων, οι οποίοι με πανουργίαν χρησιμοποιούν τεχνάσματα, δια να διαδώσουν την πλάνην των.