Προϋποθέσεις γιά τήν Θεία Κοινωνία, Α΄μέρος, Εὐεργετινός, Ἀρχιμ Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 30-10 -2010, http://hristospanagia3.blogspot.gr,ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
▼
Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2018
Κυριακή Α Λουκᾶ (Λουκᾶ κεφ. ε, χωρία 1-11)Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος
Κυριακή Α΄Λουκά (Λουκά κεφ. ε΄, χωρία 1-11)
Eπιλεγμένα αποσπάσματα από τον υπομνηματισμό του αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου στην ευαγγελική περικοπή της Κυριακής Α΄Λουκά (ομιλία ΙΔ΄ από το υπόμνημα του αγίου στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο)
«Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδε δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφόν αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς.καὶ λέγει αὐτοῖς· δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων.οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ(:Ενώ λοιπόν περπατούσε στην παραλία της θάλασσας της Γαλιλαίας, είδε δύο αδελφούς, τον Σίμωνα, τον οποίο αργότερα ο ίδιος ο Χριστός ονόμασε Πέτρο, και τον Αντρέα τον αδελφό του, οι οποίοι έριχναν το δίχτυ τους στη θάλασσα, διότι ήταν ψαράδες· και λέγει προς αυτούς: ‘’ακολουθήστε με και εγώ θα σας κάνω ικανούς να αλιεύετε αντί για ψάρια ανθρώπους και να τους προσελκύετε στη βασιλεία των ουρανών με τα πνευματικά δίχτυα του κηρύγματος’’. Αυτοί αμέσως εγκατέλειψαν τα δίκτυα και Τον ακολούθησαν)»[Ματθ.4,18-20].
(…) Βέβαια ο ευαγγελιστής Ιωάννης λέγει ότι διαφορετικά προσκλήθηκαν αυτοί οι μαθητές από τον Κύριο. Επομένως, είναι φανερό ότι η παραπάνω πρόσκληση είναι δεύτερη. Αυτό επίσης μπορεί να το διαπιστώσει κανείς από πολλά σημεία. Εκεί λοιπόν λέγει ότι προσκλήθηκαν προτού κλειστεί στη φυλακή ο Ιωάννης ο Βαπτιστής[ βλ. Ιω.1,35-36: «Τῇ ἐπαύριον πάλιν εἱστήκει ὁ Ἰωάννης καὶ ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ δύο, καὶ ἐμβλέψας τῷ Ἰησοῦ περιπατοῦντι λέγει· ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ. καὶ ἤκουσαν αὐτοῦ οἱ δύο μαθηταὶ λαλοῦντος, καὶ ἠκολούθησαν τῷ Ἰησοῦ(:την επόμενη ημέρα έστεκε πάλι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής στο συνηθισμένο μέρος που κήρυττε και μαζί του ήταν και δύο από τους μαθητές του.
Ἀρχιμανδρίτης Σεραφείμ Δημόπουλος (†) - Ἡ μεγαλύτερη εὐεργεσία
Προτού ο Κύριος παραδοθεί στο εκούσιο πάθος αποχαιρέτησε τους μαθητές του με ένα δείπνο. Αλλά τι δείπνο; Δείπνο πνευματικό, μυστηριακό, θείο. Τους έδωσε το σώμα Του και το αίμα Του. Και τους παρήγγειλε: «Τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν. Οσάκις γαρ αν εσθίητε τον άρτον τούτον και το ποτήριον τούτο πίνητε, τον εμόν θάνατον καταγγέλετε και την εμήν ανάστασιν ομολογείτε».
Και από τότε και μέχρι της συντελείας των αιώνων θα επαναλαμβάνεται το ουράνιο αυτό δείπνο, το οποίο για πρώτη φορά ετελέσθη στο υπερώο της Ιερουσαλήμ και θα καλούνται οι πιστοί να πάρουν σώμα και αίμα Κυρίου. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο δώρο, μεγαλύτερη προσφορά, μεγαλύτερη ευεργεσία για τον κόσμο.
Προτού ο Κύριος σταυρωθεί, μας έδωσε ό,τι πολυτιμότερο μπορούσε να μας δώσει. Το σώμα Του και το αίμα Του. Με αυτό τράφηκαν οι γενεές των πιστών. Με αυτό ενδυναμώθηκαν οι μάρτυρες. Με αυτό θεραπεύθηκαν οι άρρωστοι. Οι άρρωστοι σωματικώς και οι άρρωστοι ψυχικώς, διότι η αγία Κοινωνία είναι φάρμακο και ιατρεία ψυχής και σώματος.
Όλες οι ψυχικές αρρώστιες θεραπεύονται με το σώμα και το αίμα του Κυρίου. Η θλίψη, η μελαγχολία, ο ψυχικός πόνος, η κατήφεια, η απελπισία, η απογοήτευση και έπειτα κάθε πάθος και κάθε αδυναμία. Το μίσος, η μνησικακία, ο θυμός, η φιλαυτία, η κοιλιοδουλεία, τα σαρκικά πάθη, όλα εκριζώνονται και θεραπεύονται με την αγία Κοινωνία. Μην επισκέπτεσαι ψυχιάτρους και ψυχαναλυτές για να θεραπευθείς εσύ και το παιδί σου ή ένα μέλος της οικογενείας σου. Υπάρχει εδώ ο μεγάλος ιατρός των ψυχών που θεραπεύει την ψυχή όσο αμαρτωλή και εάν είναι και εκριζώνει τα πάθη όσο βαθιές ρίζες και εάν έχουν.
Θαῦμα Ἁγίου Χαραλάμπους σέ παράλυτη
Η Α.Μ. εκ Βόλου είχε καταστεί τελείως παράλυτη και νοσηλευόταν στον Ερυθρό Σταυρό, στο Νευρολογικό τμήμα.
Υπέφερε δέκα πέντε ολόκληρα χρόνια από φρικτούς πόνους και το σώμα της από κατάκλιση ήταν όλο μια πληγή. Δεν ανεχόταν να ακουμπήσει τίποτε επάνω της.
Οι καλύτεροι ιατροί, Έλληνες και ξένοι, που την εξέτασαν, είπαν ότι ηασθένειά της είναι ανίατη και δεν υπήρχε καμμία ελπίδα να θεραπευτεί. Θα ήταν ως το θάνατό της μια ζωντανή νεκρή, κατάκοιτη και ακίνητη.
Ένα πρωί στις 10, χωρίς κανένα φάρμακο, ούτε από την επίδραση καμιάς δυνατής συγκινήσεως ή συγκλονιστικού γεγονότος – διηγείται μια αυτόπτης μάρτυς του θαύματος, Κοινωνική Λειτουργός και φίλη της – την είδαμε ξαφνικά να σηκώνεται από το κρεββάτι.
Είδε τον Άγιο Χαράλαμπο και της έλεγε:
ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ΛΟΥΚΑ: ἀποστολική περικοπή Πρός Γαλάτας, κεφ.4, χωρία 21-31
Ερμηνεία του αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου στην αποστολική περικοπή της Κυριακής Α΄Λουκά
«Λέγετέ μοι οἱ ὑπὸ νόμον θέλοντες εἶναι· τὸν νόμον οὐκ ἀκούετε;(: Και αν τα δάκρυά μου δε σας πείθουν, προσέξτε στα λογικά μου επιχειρήματα: πείτε μου εσείς, οι οποίοι θέλετε να είστε υπό τον νόμο, δεν ακούτε τι λέγει ο νόμος;)»[Προς Γαλ.4,21].
Καλώς είπε «εσείς οι οποίοι θέλετε»· διότι η κατάσταση αυτή δημιουργούνταν, όχι από τη συνέπεια των πραγμάτων, αλλά από τη φιλονικία εκείνη στην οποία είχαν περιέλθει. «Νόμο» επίσης εννοεί εδώ το βιβλίο της Δημιουργίας, πράγμα το οποίο κάνει πολλές φορές, ονομάζοντας έτσι ολόκληρη την Παλαιά Διαθήκη.
«Γέγραπται γὰρ ὅτι ᾿Αβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας(:.Σας κάνω την ερώτηση αυτή, διότι έχει γραφτεί στον νόμο ότι ο Αβραάμ απέκτησε δύο υιούς, ένα υιό από την δούλη Άγαρ και ένα υιό από την ελεύθερη Σάρα)». Πάλι στον Αβραάμ επιστρέφει, όχι για να πει τα ίδια, αλλά επειδή ήταν μεγάλη η δόξα του πατριάρχη Αβραάμ στους Ιουδαίους, αποδεικνύει ότι από εκεί έλαβαν την αρχή τους τα σημεία και ότι τα παρόντα προτυπώθηκαν σε αυτόν. Και πρώτον, αφού έδειξε ότι είναι υιοί του Αβραάμ, επειδή δεν ήσαν της ίδιας αξίας οι υιοί του πατριάρχη, αλλά ο ένας, ο Ισμαήλ, γεννήθηκε από τη δούλη Άγαρ, ενώ ο άλλος, ο Ισαάκ, γεννήθηκε από την ελεύθερη Σάρα, δείχνει λοιπόν ότι όχι μόνο υιοί του Αβραάμ ήταν αυτοί στους οποίους απευθυνόταν με την επιστολή του, αλλά και με τέτοιο τρόπο υιοί, όπως ο ελεύθερος και ο ευγενής. Τόση είναι η δύναμη της πίστεως.
Ἀπό τήν κοσμική εὐκολία ἔρχεται ἡ πνευματική δυστυχία τοῦ Μοναχοῦ
Μια μέρα, ο Γερο-Θεοφύλακτος της Νέας Σκήτης είδε τον σατανά με την γλώσσα έξω να περνάη από τα Καλύβια της Σκήτης και να κοροϊδεύη τους Μοναχούς λέγοντας:
- Χα, χα, χα! Άφησαν οι καλόγεροι την ευχή και έχουν κοσμικό περισπασμό. Ασχολούνται με πολλές δουλειές …
Όταν δε μερικοί Μοναχοί είχαν κάνει την τηλεφωνική εγκατάσταση στην
Σκήτη, είχε ιδεί ο Γερο-Θεοφύλακτος τον Τίμιο Πρόδρομο πολύ λυπημένο.
Πότε δέν τελοῦνται Μνημόσυνα
Α. Μνημόσυνα δεν τελούνται από του Σαββάτου του Λαζάρου έως και της Κυριακής του Θωμά.
Ἁγία Νεομάρτυς Τατιάνα Νικολάγιεβνα Γκρίμπλιτ
Θά ἔδινα καί τό κεφάλι μου γιά τόν σταυρό πού φοράω. Κανείς δέν θά μοῦ τόν βγάλει ἀπό πάνω μου, ὅσο εἶμαι ζωντανή. Ἄν κάποιος ἐπιχειρήσει νά βγάλει τὀν σταυρό μου, θά πρέπει νά πάρει καί τό κεφάλι μου μαζί.
22 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Φωκά Θαυματουργοῦ, Φωκᾶ Κηπουροῦ, Ἰσαάκ καί Μαρτίνου, Κοσμᾶ Ὁσίου, τῶν Ἁγίων 26 Ὁσιομαρτύρων, Παρασκευῆς τοῦ Σάρωφ.
Ὁ Ἅγιος Φωκᾶς ὁ Ἱερομάρτυρας ὁ Θαυματουργὸς
Πατρίδα του ἦταν ἡ Σινώπη τοῦ Εὐξείνου Πόντου.
Οἱ γονεῖς του Πάμφυλος καὶ Μαρία μεταλαμπάδευσαν στὸν Φωκᾶ ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία τὴν φλόγα τῆς ἁγνῆς πίστης τους καὶ τὴν θερμὴ εὐσέβειά τους.
Ὁ Φωκᾶς ἀπὸ μικρὸ παιδὶ ἐντρυφοῦσε στὴν ἀνάγνωση τῶν Γραφῶν, καὶ ἐκεῖνο ποὺ ἰδιαίτερα τὸν διέκρινε ἦταν ἡ θερμὴ καὶ εἰλικρινὴς ἀγάπη ποὺ εἶχε πρὸς τὸ Θεό, ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς συνανθρώπους του.
Διότι ὁδηγὸ στὴν ἀγάπη του αὐτὴ εἶχε πάντα τὰ θεόπνευστα λόγια τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «Ὁ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῷ φωτὶ μένει,... ὁ δὲ μισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῇ σκοτία ἐστι». Ἐκεῖνος, δηλαδή, ποὺ ἀγαπᾶ τὸν ἀδελφόν του, μένει μέσα στὸ πνευματικὸ καὶ ἠθικὸ φῶς. Ἐνῶ ἀντίθετα, ἐκεῖνος ποὺ μισεῖ τὸν ἀδελφό του, μένει μέσα στὸ πνευματικὸ καὶ ἠθικὸ σκοτάδι.
Ὁ Φωκᾶς, λοιπόν, μὲ τὴν ἀγάπη ποὺ τὸν διέκρινε, ἔγινε ἐπίσκοπος Σινώπης καὶ κήρυττε ἄφοβα τὸ Εὐαγγέλιο. Μὲ τὰ θαύματα δέ, ποὺ τὸν ἀξίωσε ὁ Θεὸς νὰ πράττει, κατόρθωσε νὰ φέρει πολλοὺς εἰδωλολάτρες στὴν ἀληθινὴ πίστη.
Τελικὰ μαρτύρησε ἐπὶ Τραϊανοῦ, ἀφοῦ τὸν ἔριξαν μέσα σὲ καυτὸ λουτρό.
Πατρίδα του ἦταν ἡ Σινώπη τοῦ Εὐξείνου Πόντου.
Οἱ γονεῖς του Πάμφυλος καὶ Μαρία μεταλαμπάδευσαν στὸν Φωκᾶ ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία τὴν φλόγα τῆς ἁγνῆς πίστης τους καὶ τὴν θερμὴ εὐσέβειά τους.
Ὁ Φωκᾶς ἀπὸ μικρὸ παιδὶ ἐντρυφοῦσε στὴν ἀνάγνωση τῶν Γραφῶν, καὶ ἐκεῖνο ποὺ ἰδιαίτερα τὸν διέκρινε ἦταν ἡ θερμὴ καὶ εἰλικρινὴς ἀγάπη ποὺ εἶχε πρὸς τὸ Θεό, ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς συνανθρώπους του.
Διότι ὁδηγὸ στὴν ἀγάπη του αὐτὴ εἶχε πάντα τὰ θεόπνευστα λόγια τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «Ὁ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῷ φωτὶ μένει,... ὁ δὲ μισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῇ σκοτία ἐστι». Ἐκεῖνος, δηλαδή, ποὺ ἀγαπᾶ τὸν ἀδελφόν του, μένει μέσα στὸ πνευματικὸ καὶ ἠθικὸ φῶς. Ἐνῶ ἀντίθετα, ἐκεῖνος ποὺ μισεῖ τὸν ἀδελφό του, μένει μέσα στὸ πνευματικὸ καὶ ἠθικὸ σκοτάδι.
Ὁ Φωκᾶς, λοιπόν, μὲ τὴν ἀγάπη ποὺ τὸν διέκρινε, ἔγινε ἐπίσκοπος Σινώπης καὶ κήρυττε ἄφοβα τὸ Εὐαγγέλιο. Μὲ τὰ θαύματα δέ, ποὺ τὸν ἀξίωσε ὁ Θεὸς νὰ πράττει, κατόρθωσε νὰ φέρει πολλοὺς εἰδωλολάτρες στὴν ἀληθινὴ πίστη.
Τελικὰ μαρτύρησε ἐπὶ Τραϊανοῦ, ἀφοῦ τὸν ἔριξαν μέσα σὲ καυτὸ λουτρό.
Illumination
ΤΗΕ ROLE OF THE ORTHODOX CHURCH
The
stages of purification and illumination are being offered by God free
of charge
to all of
those who
want. He does not discriminate
against anybody.
If we really want, we can pass through the first and reach the second
stage. All what's needed is our honest repentance and our
will to start trying
to purify our soul, our nous, our heart, cooperating with the Grace
of the Holy Spirit. As soon as we do that, we are definitely going to
get to the state of illumination.
22 Σεπτεμβρίου. Φωκᾶ ἱερομάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Σαβ. ιζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ά Κορ. ιδ´ 20-25).
Α Κορ. 14,20 Ἀδελφοί, μὴ παιδία γίνεσθε ταῖς φρεσίν, ἀλλὰ τῇ κακίᾳ νηπιάζετε, ταῖς δὲ φρεσὶ τέλειοι γίνεσθε.
Α Κορ. 14,20 Αδελφοί, μη γίνεσθε σαν μικρά παιδιά κατά τον νουν και κατά την σκέψιν, αλλά να γίνεσθε απονήρευτοι και αθώοι σαν τα νήπια κατά την κακίαν. Κατά δε τον νουν και την σύνεσιν και την ορθοφροσύνην να γίνεσθε τέλειοι.