Ἡ ἐπιλογή τοῦ Πνευματικοῦ ὁδηγοῦ, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 12-11-2017

Ἡ χριστιανική ζωή στερεῖ τήν χαρά ἀπό τόν ἄνθρωπο; Ἐπισκ. Σταυρουπόλεως Νικηφόρου Θεοτόκη, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης,23-9-2018

Ἡ χριστιανική ζωή στερεῖ τήν χαρά ἀπό τόν ἄνθρωπο; Ἐπισκ. Σταυρουπόλεως Νικηφόρου Θεοτόκη, Κυρ. Α΄ Λουκᾶ_Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης,23-9-2018 ζωντανή μετάδοση_ Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: Θέλετε νά γευθεῖτε μία χαρά ἀπ΄τόν Θεό; Ποιό εἶναι τό μυστικό;

 ΛΟΓΟΣ Περί Πνευματικού Αγώνος

“Η πνευματική εργασία, που κάνετε στα βάθη της ψυχής σας, να γίνεται μυστικά, να μη γίνεται αντιληπτή όχι μόνο απ΄τους άλλους, αλλά ούτε κι από σας τους ίδιους. Ό,τι κάνει ο καλός εαυτός σας, να μην το παίρνει είδηση ο κακός. 

“Μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου”. Αριστερά είναι ο αντίθετος εαυτός μας, πού, όταν το πάρει είδηση, θα τα χαλάσει όλα. Ο αντίθετος είναι ο κακός εαυτός μας -το λέμε έτσι πιο εξευγενισμένα. Νέος είναι ο εν Χριστώ εαυτός μας, ενώ ο άλλος είναι ο παλαιός. 

Χρειάζεται τέχνη, για να μην παίρνει είδηση ο παλαιός. Χρειάζεται τέχνη και κυρίως η χάρις του Θεού.

 

Υπάρχουν μερικά μυστικά. Το Ευαγγέλιο και ο ίδιος ο Χριστός μας προτρέπει πώς πρέπει να προλαμβάνουμε ορισμένα πράγματα, που θα μας δυσκολέψουν στον αγώνα μας. Γι΄αυτό λέει αυτό το: “Μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου…”. Για παράδειγμα, θέλετε να γευθείτε μια χαρά απ΄τον Θεό; Ποιο είναι εδώ το μυστικό; Έστω κι αν την πιστεύετε κι αν τη ζητάτε τη χαρά και λέτε, “δεν μπορεί παρά να μου τήνε δώσει ο Θεός”, Εκείνος δεν τη δίνει. Και αιτία είστε εσείς οι ίδιοι. Όχι ότι ο Θεός δεν θέλει να τη δώσει αυτή τη χαρά, αλλά όλο το μυστικό είναι η δική μας απλότης και απαλότης. Όταν λείπει η απλότης και λέτε “θα κάνω αυτό κι ο Θεός θα μου δώσει αυτό που ζητώ, θα κάνω εκείνο, θα κάνω το άλλο…”, δεν γίνεται. Ναι, να κάνω τούτο, το άλλο, αλλά με τόση μυστικότητα, με τόση απλότητα, με τόση απαλότητα, ώστε κι εγώ ο ίδιος, που το ζητώ, να μην το παίρνω είδηση.

3.Temelia vieții duhovnicesi, Pr. Savva Aghioritul, Τό θεμέλιο τῆς πνευμ...

Πρόσεχε μήπως καί ἀποκτήσεις πάθη, Ἀρχ. Σεραφείμ Δημόπουλος

Πρός τά Νειάτα – Ἀρχιμ. Σεραφείμ Δημόπουλος

«ΠΡΟΣΕΧΕ ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙΣ ΠΑΘΗ»

Ἀπ᾿ ὅλα τά θηρία τῆς ζούγκλας τό πιό αἱμοβόρο εἶναι ἡ λεοπάρδαλις. Ἔχει γρήγορα, γρηγορότατα ποδάρια. Τά δόντια της εἶναι σουβλερά, τριγωνικά καί πολύ κοφτερα. Ἀλλοίμονο εἰς τό ζῶο τό ὁποῖο θά κυνηγήσει. Δέν γλυτώνει τήν ζωή του. Ὅταν εἶναι χειμώνας καί ὅλα εἶναι παγωμένα καί κάθε ζωάκι εἶναι στή φωλίτσα του, τότε ἡ λεοπάρδαλις ἀψηφάει τό κρύο τῶν παγωμένων ποταμῶν καί λιμνῶν, κολυμπάει στά παγωμένα ποτάμια καί τίς λίμνες καί τρέφεται μέ ψάρια. Εἶναι τό μόνο ἀπό τά σαρκοφάγα ζῶα πού ἀνεβαίνει στά δένδρα. Καί ὅταν ἀκόμη εἶναι χορτάτη καί συναντήσει ἐλάφι ἤ ἀντιλόπη, καί ἐάν ἀκόμη δέν πεινάει, θά τό κυνηγήσει καί θά τό κατασπαράξει.

Ἐνῶ τό λιοντάρι, ὅταν δέν πεινάει θά ἀφήσει ἀδιάφορα ἕνα ζωάκι νά περάσει ἀπό μπροστά του.

Ἡ λεοπάρδαλις συνηθίζει νά εὑρίσκει τήν τροφή της εἰς τίς πηγές τῶν νερῶν. Ἀνεβαίνει σ᾿ ἕνα δένδρο καί περιμένει ἐκεῖ ὑπομονετικά νά ἔλθη κάποιο βουβάλι στήν πηγή διά νά πίει νερό. Ἔτσι ὅπως τό βουβάλι πίνει νερό, ἡ λεοπάρδαλις πού παραμονεύει στό δένδρο, ρίχνεται εἰς τήν ράχη τοῦ ζώου. Τό βουβάλι κάνει κάθε προσπάθεια νά ἀπορρίψει ἀπό τήν ράχη του τήν λεοπάρδαλη. Ἐάν τό ἐπιτύχει ἔωσε τή ζωή του.

1 Ὀκτωβρίου. Ἀνανίου ἀποστόλου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τοῦ ἁγίου, Ὀκτωβρίου 1. (Πρξ. θ´ 10-18).

Πραξ. 9,10         Ἦν δέ τις μαθητὴς ἐν Δαμασκῷ ὀνόματι Ἀνανίας, καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος ἐν ὁράματι· Ἀνανία. ὁ δὲ εἶπεν· ἰδοὺ ἐγώ, Κύριε· 

Πραξ. 9,10               Υπήρχε δε εις την Δαμασκόν ένας μαθητής, ονόματι Ανανίας, και με όραμα είπε προς αυτόν ο Κυριος· “Ανανία”. Εκείνος δε είπε· “ιδού, εδώ είμαι, Κυριε”. 

"Ἤ μοῦ ἀνοίγεις ἤ ἀνοίγω μόνος μου..." Τό συγκλονιστικό θαῦμα τοῦ ἁγίου Παναγή Μπασιά!

 

Άγιος Παναγής Μπασιάς (1801-1888).

Όταν ήμουν 12 χρονών [μαρτυρία του Γεράσιμου Δρακόπουλου], ένα βράδυ που καθόμουν έξω από το χρυσοχοείον του πατέρα μου που βρισκόταν στην κεντρική πλατεία του Ληξουρίου, συγκεντρώθηκαν -όπως κάθε βράδυ- μερικοί φίλοι του για να κουβεντιάσουν. Αυτοί ήταν όλοι τους άνθρωποι των γραμμάτων και πρόκριτοι της πόλης και οι περισσότεροι ηλικιωμένοι.

Εκείνο το βράδυ η συζήτηση περιεστράφη γύρω από την αγιότητα και τα θαύματα του Παπά-Μπασιά [1801-1888] και ο καθένας από αυτούς είχε να διηγηθεί και από ένα θαύμα. Τότε, ο αείμνηστος πατέρας μου διηγήθηκε ένα καταπληκτικό θαύμα του Παπά-Μπασιά, το οποίο έζησε ο παππούς μου Βασίλειος Δρακόπουλος, πρωτοψάλτης και συνθέτης πολλών εκκλησιαστικών ασμάτων. Το θαύμα έχει ως εξής.

Στις μέρες του Παπά-Μπασιά ζούσε στο Αργοστόλι μια αρχοντική και πολύ πλούσια οικογένεια, δεν θυμούμαι ακριβώς το όνομά της, η οποία αποτελείτο από τέσσερα άτομα, τον σύζυγο, την σύζυγον και δύο αγόρια. Η οικογένεια αυτή ήταν πολύ ευσεβής και ενάρετος και ακόμη περισσότερο η κυρία, της οποίας όλη της η ζωή ήταν πλήρης αγαθοεργιών.

Μετά από λίγα χρόνια πέθανε ο άντρας και έμεινε η χήρα με τα δύο παιδιά της. Αυτή τότε αφοσιώθηκε στο να παιδαγωγεί και να συμβουλεύει τα παιδιά της χριστιανικά, ενώ μεγάλωσε ακόμη πιο πολύ την ανθρωπιστική της δράση. Βοηθούσε όλους τους φτωχούς και τους αρρώστους που επισκεπτόταν στο σπίτι τους, επισκεπτόταν αρρώστους στο νοσοκομείο, όπως και φυλακισμένους για να τους νουθετήσει χριστιανικά.

Όταν το πρώτο της παιδί έγινε είκοσι ενός ετών, ένα βράδυ που κάθονταν στην τραπεζαρία μετά το δείπνο, το παιδί ένιωσε ένα δυνατό πόνο στο κεφάλι και αμέσως έπεσε κάτω αναίσθητο. Αφού το έβαλαν στο κρεβάτι, κάλεσαν αμέσως τον γιατρό, ο οποίος διαπίστωσε την σοβαρότατη κατάσταση στην οποία βρισκόταν ο άρρωστος και προετοίμασε την μητέρα του για το μοιραίο.

Η κυρία, όταν άκουσε αυτά που της είπε ο γιατρός, κατέφυγε στο εικονοστάσι του σπιτιού και αφού γονάτισε προσευχόταν όλο το βράδυ στην Παναγία για την σωτηρία του παιδιού της. Δυστυχώς, όμως, το παιδί της το πρωί πέθανε.

Εἶναι ὁ Παπισμός («Ρ/καθολικισμός») Ἐκκλησία;

π. Αναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος

Εφημέριος Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών

τηλ. 6945-377621 - agotsopo@gmail.com

Απλές σκέψεις εκκλησιολογικής  συνέπειας …

 

Αν ο Παπισμός ανήκει στην  Εκκλησία του Χριστού,   τότε …

Υποστηρίζεται στο χώρο της Οικουμενικής Κινήσεως ότι ο Παπισμός ανήκει στην  Εκκλησία του Χριστού, ότι είναι μία από τις Τοπικές Εκκλησίες που όλες μαζί συγκροτούν την Εκκλησία, τη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, το Σώμα του Χριστού. Συνέπεια της αντιλήψεως αυτής είναι η πεποίθηση ότι ο Πάπας έχει πλήρη ιεροσύνη με αδιάκοπη Αποστολική Διαδοχή, είναι κανονικός Επίσκοπος,  διάδοχος του Απ. Πέτρου και τελεί απολύτως έγκυρα μυστήρια που προσφέρουν την αυτή σώζουσα Θ. Χάρη που παρέχεται και δια των Μυστηρίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Καρπός της αντιλήψεως αυτής είναι η περί «αδελφών Εκκλησιών» συζήτηση και η απόφαση της Ζ΄ Συνελεύσεως της Ολομελείας της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής Θεολογικού Διαλόγου Ορθοδόξων και Ρ/Καθολικών στο Balamand την 17-24.6.1993, γνωστή ως ‘συμφωνία Balamand’:  «Εκατέρωθεν αναγνωρίζεται ότι όσα ενεπιστεύθη ο Χριστός εις την Εκκλησίαν του – ομολογία της αποστολικής πίστεως, μετοχή εις τα αυτά μυστήρια, κυρίως εις την μίαν ιερωσύνην την τελούσαν την μίαν θυσίαν του Χριστού, αποστολική διαδοχή των επισκόπων – δεν δύνανται να θεωρηθούν ως αποκλειστική ιδιοκτησία μιας των ημετέρων Εκκλησιών. Είναι σαφές ότι εντός του πλαισίου τούτου αποκλείεται πας αναβαπτισμός».

Τι σημαίνει όμως «εκκλησία»;

Η λέξη είναι εξαιρετικά πολυσήμαντη. Αρχικά αναφερόταν στην απλή λαϊκή συνέλευση (πχ. «εκκλησία του δήμου»). Αργότερα περιορίστηκε και σήμερα χρησιμοποιείται αποκλειστικά σε θρησκευτικά πλαίσια προσδιορίζοντας κάποιες κοινότητες χριστιανικές (πχ. προτεσταντικές εκκλησίες) ή ακόμα και μη χριστιανικές (εκκλησία των Μορμόνων), ή τέλος και κοινότητες που χρησιμοποιούν τη θρησκευτικότητα ως προσωπείο (πχ. εκκλησία της Σαϋεντολογίας, εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά). Επίσης, υπό τον όρο «εκκλησία» πολλές φορές εννοείται ο κλήρος, ή το σύνολο των θεσμών που ανήκουν στην εκκλησιαστική ζωή, ή ακόμα και οι ίδιες οι ακολουθίες.

Γράμμα ἀγάπης σέ ἐμᾶς ἀπό τόν πατέρα μας Θεό

ΓΡΑΜΜΑ ΑΓΑΠΗΣ ΣΕ ΕΜΑΣ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΣ ΘΕΟ

Παιδί μου …..

Μπορεῖ νά μήν μέ γνωρίζεις, ἀλλά ἐγώ ξέρω τά πάντα γιά σένα….Ψαλμός 138 : 1

Ψαλμός 138 : 1. Κύριε, ἐδοκίμασάς με καί ἔγνως με·

**

Γνωρίζω πότε εἶσαι καθιστός καί πότε ὄρθιος…. Ψαλμός138 : 2

Ψαλμός 138 : 2. Σύ ἔγνως τήν καθέδραν μου καί τήν ἔγερσίν μου, σύ συνῆκας τούς διαλογισμούς μου ἀπό μακρόθεν·

**

Ἀκόμη καί οἱ τρίχες τοῦ κεφαλιοῦ σου εἶναι μετρημένες… Ματθαῖος 10 : 29-31.

Ματθαῖος 10 : 30. ὑμῶν δέ καί αἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς πᾶσαι ἠριθμημέναι εἰσί.

**

Μέσα σ᾿ ἐμένα ζεῖς, κινεῖσαι καί ὑπάρχεις…Πράξεις 17 : 28

Πραξεις 17 : 28. Ἐν αὐτῷ γάρ ζῶμεν καί κινοῦμεθα καί ἐσμέν, ὡς καί τινες τῶν καθ᾿ ὑμᾶς ποιητῶν εἰρήκασι· τοῦ γάρ καί γένος ἐσμέν.

**

Γιατί φτιάχτηκες κατ᾿ εἰκόνα μου… Γένεσις 1:27

Γεν. 1,27. καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς.

**

Σέ γνώριζα πρίν ἀκόμη διαμορφωθεῖς στήν μήτρα τῆς μητέρας σου…Ἰερεμίας 1 : 4-5.

Ιερ. 1,4. Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με·

Ιερ. 1,5. πρὸ τοῦ με πλάσαι σε ἐν κοιλίᾳ ἐπίσταμαί σε καὶ πρὸ τοῦ σε ἐξελθεῖν ἐκ μήτρας ἡγίακά σε, προφήτην εἰς ἔθνη τέθεικά σε.

**

Σέ διάλεξα, ὅταν σχεδίαζα τήν δημιουργία… Ἐφεσίους 1 : 11-12

Πρός Ἐφεσίους Α΄: 11. Ἐν ᾧ καί ἐκληρώθημεν προορισθέντες κατά πρόθεσιν τοῦ τά πάντα ἐνεργοῦντος κατά τήν βουλήν τοῦ θελήματος αὐτοῦ,

Πρός Ἐφεσίους Α΄: 12. Εἰς τό εἶναι ἡμᾶς εἰς ἔπαινον δόξης αὐτοῦ, τούς προηλπικότας ἐν τῷ Χριστῷ·

Λέει ὁ Ἀπόστολος Ἰάκωβος: γινωσκέτω ὅτι ὁ ἐπιστρέψας ἁμαρτωλόν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσει ψυχήν ἐκ θανάτου καί καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν. (Ἰακ. 5, 20).

Λέει ο Απόστολος Ιάκωβος: γινωσκέτω ότι ο επιστρέψας αμαρτωλόν εκ πλάνης οδού αυτού σώσει ψυχήν εκ θανάτου και καλύψει πλήθος αμαρτιών. (Ίακ. 5, 20).

Οι Απόστολοι του Χριστού δεν ομιλούσαν απλώς, αλλά με τα έργα τους επικύρωναν τα λόγια τους.

Ο άγιος Κλήμης Αλεξανδρειάς διηγείται τα εξής: ο άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής είχε βαπτίσει κάπου στη, Μικρά Ασία έναν νεαρό, πρώην ειδωλολάτρη, στον οποίον εμπιστεύτηκε τη φροντίδα της τοπικής επισκοπής, ενώ εκείνος έφυγε για να κηρύξει το Ευαγγέλιο. Όμως, κατά την απουσία του Ιωάννη, ο νέος αυτός διεφθάρη και άρχισε να πίνει και να κλέβει έγινε μέλος μιας συμμορίας ληστών, οι οποίοι δρούσαν στα δάση, επιτιθέμενοι σε ανθρώπους τούς οποίους κατέκλεβαν. Όταν  μετά από λίγο καιρό επέστρεψε ο Ιωάννης, άκουσε από τον επίσκοπο τί είχε συμβεί με τον νεαρό.

Συνομιλήτρια: Γέροντα, ὁ κόσμος, ἐμεῖς, εἴμαστε σέ μία δύσκολη θέση μέ ὅλα αὐτά πού γίνονται καί ἀκοῦμε. Ὑπάρχει φόβος;

Συνομιλήτρια: Γέροντα, ο κόσμος, εμείς, είμαστε σε μια δύσκολη θέση με όλα αυτά που γίνονται και ακούμε. Υπάρχει φόβος;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Ναι, διαισθανόμαστε ότι θα γίνουν καταστροφικά πράγματα και γίνονται καθημερινά, Γι’ αυτό τρέχουμε στα μοναστήρια και στις εκκλησίες, αλλά δεν πρέπει να έχουμε φόβο. Για σκεφτείτε , αν ένα τάγμα αγγέλων έγιναν δαίμονες και κάνουν τόση ζημιά, τι βοήθεια μας προσφέρουν τα εννέα τάγματα των αγγέλων. Μια φορά είδα τον Χριστό στο θρόνο του και δίπλα την Παναγία μας και τα τάγματα των αγγέλων και των αγίων. Περιμένανε το νεύμα του Χριστού μας για να βοηθήσουν την ανθρωπότητα στη νέα κατάσταση. Όταν γεμίζουμε συνεχώς την καρδιά μας με τον Χριστό καθημερινά δυναμώνει η πίστη μας και όλα τα αντιμετωπίζουμε. Η Παναγία μας, παρακαλεί για μας και δέεται συνεχώς, να έχουμε δύναμη και αισιοδοξία.

Στάρετς Ἰλαρίωνας (Τζουμπανίν).Πολλοί ἱερεῖς καί μοναχοί δέν σώζονται τώρα, ἐπειδή ἔπεσαν σέ βαριές ἁμαρτίες.

Πολλοί ιερείς και μοναχοί δεν σώζονται τώρα, επειδή έπεσαν σε βαριές αμαρτίες.

 Η επιδίωξη τιμής, προνομίων, ευημερίας, αλλά το πιο σημαντικό - δεν υπάρχει αγάπη.

 Και δεν υπάρχει φόβος για τον Θεό.

 Και το υπούργημα  του ιερέα είναι τρομερό!

1 Οκτωβρίου Συναξαριστής. Ἀνανία Ἀποστόλου, Ρωμανοῦ τοῦ Μελωδοῦ, Μιχαὴλ Ἡγουμένου καὶ οἱ σὺν αὐτῶ, Δομνίνου, Ἰωάννου Ὁσίου, Γρηγορίου Δομέστικου, Ἀνάμνηση Ἁγίας Σκέπης, Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου Γοργοεπηκόου, Σάββα Ὁσίου.

Ὁ Ἅγιος Ἀνανίας ὁ Ἀπόστολος

Ὑπακούετε «ἐκ καρδίας εἰς ὂν παρεδόθητε τύπον διδαχῆς». Κάνετε ὑπακοὴ μὲ ὅλη τὴν καρδιά σας στὸν ἀκριβὴ κανόνα τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας.
Τέτοιος ἄνθρωπος ὑπακοῆς στὸν Θεὸ ἦταν καὶ ὁ ἀπόστολος Ἀνανίας.
Διότι, ὅταν ὁ Θεὸς τοῦ εἶπε μὲ ὅραμα νὰ συναντήσει τὸ Σαῦλο, ποὺ ἦταν ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος τῶν χριστιανῶν, ἔκανε ὑπακοὴ στὰ λόγια τοῦ Κυρίου.
Ἀμέσως πῆγε στὴν Εὐθεῖα ὁδὸ καὶ ἀναζήτησε τὸ σπίτι τοῦ Ἰούδα, ὅπου ἦταν ὁ Σαῦλος.
Τὸν θεράπευσε, τὸν βάπτισε χριστιανό, καὶ ἔπειτα αὐτός, μὲ τὸ ὄνομα Παῦλος, ἔγινε ὁ μέγας Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν.
Κατόπιν ὁ Ἀνανίας πῆγε στὴν Ἐλευθερούπολη, ὅπου μὲ τὴ διδασκαλία του εἵλκυσε στὸν Χριστὸ πολυάριθμες ψυχές. Ὁ θόρυβος ὅμως ποὺ δημιούργησε ἡ ἀποστολική του δράση, ἔκανε τὸν ἡγεμόνα Λουκιανὸ νὰ τὸν συλλάβει. Χρησιμοποίησε πολλοὺς καὶ ποικίλους τρόπους προκειμένου νὰ ἀλλαξοπιστήσει ὁ Ἀνανίας. Ἀλλὰ ὁ Ἀνανίας ἔμεινε ἀμετακίνητος στὰ χριστιανικά του φρονήματα.
Τότε ὁ Λουκιανὸς τὸν μαστίγωσε μὲ νεῦρα βοδιῶν. Ἔπειτα, μὲ σιδερένια νύχια τοῦ ξέσχισε τὰ πλευρὰ καὶ ἔκαψε τὶς πληγές του μὲ ἀναμμένες λαμπάδες. Τέλος, ἀφοῦ τὸν ἔβγαλε ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη, τὸν λιθοβόλησε.

The heretics (papists, protestants etc.) believe that God is changing!

ΤΗΕ ROLE OF THE ORTHODOX CHURCH

previous:http://hristospanagia3.blogspot.com/2018/09/we-must-change-become-people-of-god.html

The heretics (who are full of demonic pride and egotism) oppose the Orthodox theology by claiming that we humans are not supposed to change.

You probably know that heresy originates in pride and egotism. All heretic leaders were extremely proud people. According to them, it is God Who must change, not man! They have based their whole theology on this perverted thesis, although the opposite is true. God is unalterable, He never changes. Moreover, according to Orthodox theology, God is ever-same (ἀίδιος, aídios), meaning He is always the same (was before all times, is and will be for ever). God is perfect, All-perfect, above all perfection. That's why He does not need to progress, to become better or to change.

Alas! If God was ever to change, it would mean He has passions! But, of course not... God is dispassionate (ἀπαθής). He is unalterable. However, according to heretic (papist, protestant etc.) theology, God changes, indeed!

Now, please, notice how this theology unfortunately pervaded our orthodox theology. Fr. John Romanides says: "For them, in the West, Papists and Protestants, man does not change. For them, the only thing man does is that he becomes a 'good' boy", meaning we only change our outward behavior.