Ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ στόν ἄνθρωπο, Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ στόν ἄνθρωπο, Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 16-10-2018, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://www.hristospanagia.gr/ καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.com/2...

"Οἱ Χριστιανοί ἔχουν τρία πράγματα πού ἄν τά κάνουν σωστά κανένας πονηρός δέν μπορεῖ νά τούς πειράξει".

                                                                      "....Αργότερα εἴδαμε νά ἔρχεται πρός τό μοναστήρι ἕνα γεροντάκι κατάκοπο καί καταϊδρωμένο στηριζόμενο στό ραβδί του.

 

-Εὐλογεῖτε, Γέροντα τοῦ εἴπαμε.........

 

- Γέροντα, στό μοναστήρι σας ἐκτός ἀπό τήν Παναγία τή Γοργοϋπήκοο ἔχετε προστάτες καί τούς ᾽Αρχαγγέλους Μιχαήλ καί Γαβιήλ. ῎Αν θέλεις πές μας κάτι γιά τά πονηρά πνεύματα.......

 

- Λοιπόν, σύμφωνα μέ τήν ῾Αγία Γραφή πρίν ἀπό τή δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου ὁ Θεός ἐδημιούργησε τούς ᾽Αγγέλους. ῞Ενα μέρος ἀπό αὐτούς, ὅμως, πίστεψε ὅτι τό μεγαλεῖο τῆς σοφίας καί ἡ ὀμορφιά τῶν ἀρετῶν, μέ τά ὁποῖα ἦταν καταστολισμένοι, δέν τά εἴχαν πάρει ἀπό τό Θεό, ἀλλά ἀπό τή δύναμη τῆς δικῆς τους φύσεως. Γι᾽ αὐτό, γεμάτοι ἀλαζονεία, θεώρησαν τόν ἑαυτό τους ὅμοιο μέ τό Θεό καί σκέφτηκαν ὅτι μποροῦσαν ἀπό μόνοι τους νά φτάσουν στήν αἰώνια μακαριότητα. Καί μόνο αὐτή ἡ σκέψη τούς ὁδήγησε στήν πτώση. Ἔπεσαν ἀπό τόν οὐρανό σάν ἀστραπή καί ἔγιναν ἀσταθείς καί σκοτεινοί. 

 

Οἰ δαίμονες δέν ἔχουν σάρκα γι' αὐτό καί δέν ἐμποδίζονται νά ἐκπληρώνουν ἄμεσα κάθε ἐπιθυμία τους. Τά πονηρά πνεύματα εἶναι ἀναρίθμητα. Ἡ θεία πρόνοια, ὅμως, ἔχει ἔτσι οἰκονομήσει τά πράγματα, ὥστε νά διαφεύγουν αὐτά τά πνεύματα ἀπό τά βλέμματα τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι τρομερή ἡ ἐπιθετικότητα τους καί φρικαλέες οἱ μορφές πού κάθε φορά παίρνουν. Ἡ θέα τους θά τάραζε τούς ἀνθρώπους καί θά τούς ἔκανε νά λιποθυμήσουν ἀπό τό φόβο τους. Τά ἀνθρώπινα μάτια δέν εἶναι δυνατό ν' ἀντέξουν τέτοιο θέαμα. ῎Ετσι, λένε οἱ Πατέρες τῆς ᾽Εκκλησίας.

 

Τώρα πῶς μᾶς πολεμοῦν. Τά πονηρά πνεύματα δέ γνωρίζουν τή φύση τῆς ψυχῆς μας οὔτε μποροῦν νά εἰσχωρήσουν μέσα της.

"Οἱ ἄνθρωποι ἔχουν τόσον πόνο, τόσον πόνο"!Ὅσιος Ἀμβρόσιος τῆς Ὄπτινα

 Όσιος στάρετς Αμβρόσιος της Όπτινα (1812 – 1891)

Εορτάζει στις 10 Οκτωβρίου

Ο στάρετς Αμβρόσιος θεωρείται ο κορυφαίος από τους γέροντες της Όπτινα. Είχε τις αρετές που είχαν όλοι οι άλλοι γέροντες μαζί και μάλιστα στο ύψιστο σημείο τους. Διακρινόταν για την αγία ταπείνωση του, την αγνότητα του νου και της καρδίας, την αγάπη του που ξεχείλιζε, καθώς και για την αυτοθυσία που έδειχνε για τη σωτηρία του πλησίον του.

 

Λόγω της μεγάλης ταπεινοφροσύνης του ο Κύριος τον προίκισε με πνευματικά χαρίσματα, με τα οποία θεράπευε τις ψυχές που υπόφεραν. Διάβαζε τις καρδιές, γνώριζε τα παρελθόντα και τα παρόντα και προγνώριζε τα μέλλοντα των ανθρώπων. Πρόσφερε στους συνομιλητές του τον αληθινό, αποκαλυμμένο λόγο του Θεού. Τόσο μεγάλα ήταν τα χαρίσματα του, ώστε κοντά του, στο ταπεινό κελλάκι του, έφταναν κάθε μέρα εκατοντάδες άνθρωποι για να τον δουν και να τον ακούσουν. Ανάμεσα τους ήταν κι οι συγγραφείς Ντοστογιέφσκι, Τολστόι, Λεόντιεφ, Σολόβιεφ, Κιρεγιέφσκι κ.ά.

 

Ο Ντοστογιέφσκι τόσο πολύ ενθουσιάστηκε με την επίσκεψη του στην Όπτινα, ώστε στο τελευταίο έργο του, τους Αδελφούς Καραμαζώφ, περιέγραψε πιστά την πνευματική εικόνα του μοναστηρίου και του στάρετς Αμβροσίου. Ο πασίγνωστος π. Ζωσιμάς του έργου δεν ήταν άλλος από τον στάρετς Αμβρόσιο, τα λόγια και τις συμβουλές του οποίου ο Ντοστογιέφσκυ έβαλε στο στόμα του ήρωα του.

 

Ο στάρετς γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου του 1812 στο χωριό Λιπόβιτς του Ταμπώφ. Ήταν το έκτο από τα οκτώ παιδιά του Μιχαήλ Θεοδώροβιτς Γρένκωφ καί στο βάπτισμα του ‘δωσαν το όνομα Αλέξανδρος, προς τιμήν του αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκυ. Ο παππούς του ήταν ιερέας, ο πατέρας του ψάλτης.

 

Ὁ θαυμαστός τρόπος πού δόθηκε τό χάρισμα τῆς προσευχῆς στόν Ἄγιο Μάξιμο τόν Καυσοκαλύβη ἀπό τήν Κυρία Θεοτόκο.

Ο "Αγ Μάξιμος ο Καυσοκαλιβίτης είχε πόθο να μάθει τη νοερά προσευχή και παρακαλούσε πάντα την Παναγία να του χαρίσει αυτό τα χάρισμα. Κάποτε έδωσε ο Θεός την εκπλήρωση του Θελήματός του σύμφωνα με την καρδιά του,  όπως είναι γραμμένο: «θα σου δώσει ο Κύριος κατά την καρδιά σου και κάθε θέλημά σου θα το εκπληρώσει».

Έτσι του εμφανίστηκε η Κυρία Θεοτόκος και του είπε: «Ανέβα μάξιμε στην κορυφή του Άθωνος και θα λάβεις το χάρισμα της νοεράς προσευχής.

Ανέβηκε λοιπόν ο άγιος αλλά πώς ανέβηκε;

Ανέβηκε πεινασμένος, διψασμένος, αγρυπνισμένος, ταλαιπωρημένος στο σώμα. Ανέβηκε ξυπόλητος αλλά με πίστη θερμότατη, με υπερβάλλουσα ταπείνωση και πλείστη ευλάβεια, με καρδιά καθαρή και διάνοια καθαρισμένη. Ανέβηκε με ζωντανή ελπίδα και με ζέση καρδιάς. Ανέβηκε στην κορυφή του βουνού και έβρεχε το έδαφος του ναού με θερμότατα και πάμπολλα δάκρυα.

Ανέβηκε ωστόσο δεν έλαβε αμέσως το ποθούμενο. Έτσι κατέβηκε πίσω στον θείο ναό της Παναγίας λυπημένος αλλά όχι απελπισμένος. Και ξαναανέβηκε με περισσότερη πίστη, ευλάβεια, ταπείνωση και δέηση, με περισσότερη πείνα και διπλή δίψα, ψυχής και σώματος και με περισσότερα και θερμότερα δάκρυα. 

Πήρε μάλιστα την απόφαση, αν δε λάβει το ποθούμενο να μην αναχωρήσει πλέον από την κορυφή του Άθωνος και ούτε να φάει ούτε να πιεί ούτε να νυστάξει και να κοιμηθεί, Όπως έχει γραφτεί: «Όσιε Πάτερ, δεν έδωσες ύπνο στους οφθαλμούς σου, ούτε στα βλέφαρα νυσταγμό μέχρι να ελευθερώσεις την ψυχή και το σώμα από τα πάθη. Και τότε ήρθε ο Χριστός με τον Πατέρα Του και έκανε σε σένα μονή (και ενοίκησε μέσα σου)».

Π. Ἰωάνν. Ρωμανίδης: Τά στάδια τῆς πνευματικῆς ἀνόδου τοῦ ἀγωνιζόμενου Χριστιανοῦ.

  Πατερική Θεολογία ~ Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (†)

Περί της εμπειρίας της θεώσεως και περί των τριών σταδίων της πνευματικής ζωής. 

Η Θέωση δεν συμβαίνει σε όλους, ούτε είναι μόνο ένα στάδιο.

 Στα παρακάτω, θα δείτε τα στάδια της Θέωσης, και τις προυποθέσεις της.Τώρα, διαβάζοντας την Παλαιά και Καινή Διαθήκη, ποιοι βλέπομε ότι έφθασαν στην θέωσι; Στην Παλαιά Διαθήκη ήταν οι Προφήτες και στην Καινή Διαθήκη ήταν οι Απόστολοι. Πρώτα όμως στην Καινή Διαθήκη έφθασε ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος. Μετά ορισμένοι Απόστολοι. Όχι όλοι μαζί οι Απόστολοι. Διότι στο όρος Θαβώρ ήταν μόνο τρεις εκ των Αποστόλων. Μέχρι και την Μεταμόρφωσι, εκείνοι που ξέρομε καλά ότι είχαν φθάσει στην θέωσι στην Καινή Διαθήκη, ήταν (εκτός φυσικά από την Θεοτόκο) ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και μετά οι τρεις Απόστολοι, ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης. Όλοι οι Απόστολοι εθεώθησαν μόνο κατά την Πεντηκοστή. Κατά την Πεντηκοστή όλοι οι Απόστολοι (και οι Εβδομήκοντα) έφθασαν στην θέωσι, εκτός φυσικά από τον Ιούδα τον προδότη, ο οποίος αντεκατεστάθη από τον Ματθία. Και όχι μόνον οι Απόστολοι έφθασαν στην θέωσι κατά την Πεντηκοστή αλλά και πολλοί άλλοι, και βαπτίσθηκαν εκείνην την ημέρα.Μετά βλέπομε το παράδοξο φαινόμενο ότι ο πρώτος εξ ειδωλολατρών, ο πρώτος εθνικός στην Καινή Διαθήκη, που έφθασε σε θέωσι, ήταν ο Κορνήλιος ο εκατόνταρχος, ο οποίος έφθασε σε θέωσι προ του βαπτίσματός του....Αυτός μοιάζει με τον Ιώβ της Παλαιάς Διαθήκης, ο οποίος, παρ’ ότι δεν ήταν Εβραίος, αλλά ειδωλολάτρης, έφθασε σε θέωσι. Αλλά έχομε και άλλο παράδειγμα ανθρώπου, ο οποίος φθάνει σε θέωσι, και μετά βαπτίζεται, εκείνο του αποστόλου Παύλου.Το Πνεύμα «όπου θέλει πνει» . Γι’ αυτό και ο Πέτρος λέγει στην περίπτωσι του Κορνηλίου: «Ποιος είμαι εγώ να διαφωνήσω με το Πνεύμα το Άγιο, που έδωσε στον Κορνήλιο ίση Χάρι με εκείνη που λάβαμε εμείς στην Πεντηκοστή, ώστε να μη τον βαπτίσω;».

  Όμως άλλο είναι το να μην υπάρχουν περιορισμοί στην θέλησι του Θεού να οδηγήση κάποιον στην θέωσι, και άλλο είναι το να λέμε ότι όλοι μετέχομε στην θεωτική Χάρι, διότι αυτό είναι ανοησία. Η θεωτική ενέργεια του Θεού ενεργεί μόνον σε όσους φθάνουν Χάριτι Θεού σε κατάστασι θεώσεως. Αλλά αυτή η θεωτική ενέργεια του Θεού ενεργεί σε στάδια, δηλαδή βαθμηδόν.    Στο πρώτο στάδιο Της λέγεται και είναι απλή έλλαμψις. Οι πάσχοντες την έλλαμψιν της δόξης του Θεού είναι οι ελλαμφθέντες. Αυτή η έλλαμψις διαρκεί από ένα δευτερόλεπτο μέχρι μερικά λεπτά της ώρας, για λίγο δηλαδή. Μετά έρχεται το δεύτερο στάδιο, κατά το οποίο μιλούμε για θέα του ακτίστου Φωτός. Οι πάσχοντες την θέα του ακτίστου Φωτός είναι οι θεωθέντες. Και μετά έρχεται το τρίτο στάδιο των τελείων,κατά το οποίο μιλούμε για διαρκή θέα.

"Μακάριος ὅποιος ὑπομένει τούς πειρασμούς γιατί αὐτός θά λάβει τό στεφάνι τῆς ζωῆς".

    " MEΛETHMA 26ον

 

Ὁ Ἅγ. Ἰωάν. Χρυσόστομος ἔγραψε σὲ κάποιον ἡγούμενο: 

«Ν᾿ ἀγωνίζεσαι μ᾿ ὅλες σου τὶς δυνάμεις νὰ κρατᾶς τὸ νοῦ σου στενὰ δεμένο μὲ τὸν Θεό. 

 

Ν᾿ ἀποφεύγεις τὶς συνομιλίες μὲ τοὺς αἰσχροὺς λογισμοὺς καὶ ὅλες τὶς πονηρὲς ἔννοιες, ποὺ ὁ σατανὰς μπάζει στὴν καρδιά μας ξυπνώντας τὰ πάθη μας καὶ φτιάχνοντας μὲ τὴ φαντασία διάφορα πρόσωπα. 

 

Σ᾿ ὅποιον ὁ δαίμονας βρεῖ ἀνοιχτὴ τὴν πόρτα τῆς καρδιᾶς του, μπαίνει μέσα καὶ σχηματίζει τὶς ψυχολέθριες εἰκόνες του. 

 

Καὶ ἐνῶ βρίσκεται σὲ τόπο ἐρημικό, νομίζει ὅτι ζεῖ καὶ κινεῖται σὲ πόλεις καὶ ἀγορὲς συνομιλώντας μ᾿ ἀνθρώπους καὶ ἀποφασίζοντας

πράγματα, ποὺ εἶναι γεννήματα τῆς πλάνης τοῦ σατανᾶ».

 

Καὶ συνεχίζει: «Κάθε λογισμὸς ποὺ ξεμακραίνει τὸ νοῦ μας ἀπὸ τὸν Θεὸ προέρχεται ἀπ᾿ τὸ σατανά, ποὺ παρακινεῖ τάχα νὰ κάνει καλὰ ἔργα, ν᾿ ἀγαπάει τὸν πλησίον, γιὰ νὰ μᾶς μακρύνει ἀπὸ τὸν Θεό. 

Γι΄αὐτὸ καὶ ὁ Ἅγ. Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος λέει:

«Μακάριος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ὑπομένει τοὺς πειρασμούς, γιατί, ὅταν βγεῖ νικητὴς ἀπ᾿ αὐτὴ τὴ δοκιμασία, θὰ λάβει τὸ στεφάνι τῆς ζωῆς».

 

Μποροῦμε νὰ παλέψουμε νικηφόρα μὲ τὴν πονηρία τῶν δαιμόνων, ὅταν εἴμαστε ταπεινοί, ἐγκρατεῖς, προσέχουμε καὶ προσευχόμαστε. 

 

Καὶ ὁ Ἅγ. Μακάριος γράφει: Τὸ κυριώτερο καὶ σπουδαιότερο μέλημα κάθε ἀγωνιστοῦ Χριστιανοῦ εἶναι νὰ μπεῖ στὴν καρδιά του καὶ ν᾿ ἀρχίσει πόλεμο μὲ τὸ σατανά καὶ νὰ τὸν βγάλει ἀπὸ μέσα του. Ἔτσι ἀντιπαλεύοντας μὲ τοὺς πονηροὺς λογισμοὺς γίνεται ἀδιάλλακτος ἐχθρός του.

 

Ὁ Ἅγιος Ἁπόστολος Ἰάκωβος, ὁ ἀδελφόθεος. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ.

Ό Ιάκωβος ονομάζεται Άδελφόθεος διότι ήταν γυιός του δικαίου Ιωσήφ, του μνήστορος της Υπεραγίας Θεοτόκου. Όταν ο δίκαιος Ιωσήφ πλησίαζε στον θάνατο, μοίρασε την περιουσία του στους γυιούς του και θέλησε ν’ αφήσει ένα μερίδιο και στον Ιησού Χριστό, τον Υιό της Υπεραγίας Θεοτόκου• όμως όλα τα άλλα αδέλφια αντέδρασαν σ’ αυτό, επειδή δεν έβλεπαν τον Ιησού ώς αδελφό τους. Ο Ιάκωβος όμως, πού πολύ Τον αγαπούσε, δήλωσε ότι θά συμπεριλάμβανε τον Ιησού στο δικό του μερίδιο. Γι’ αυτό και ονομάστηκε Αδελφόθεος.

Εξαρχής ο Ιάκωβος ήταν αφοσιωμένος στον Κύριο Ιησού. Σύμφωνα με την παράδοση, ταξίδεψε στην Αίγυπτο με την Παναγία και τον Ιωσήφ, όταν ο Ηρώδης αναζητούσε να σκοτώσει τον νεογέννητο Βασιλέα. 

Αργότερα,όταν άκουσε το κήρυγμα του Χριστού, ζούσε σύμφωνα με αυτό. Λέγεται ότι ποτέ δεν έφαγε λίπος ή λάδι, άλλα  ζούσε μόνο με ψωμί και νερό και παρέμεινε παρθένος μέχρι το τέλος της επίγειας ζωής του. Πάντοτε αγρυπνούσε τις νύχτες, προσευχόμενος στον Θεό.

Ό Κύριος τον συναρίθμησε ανάμεσα στους Εβδομήκοντα Αποστόλους. Μετά την πανένδοξη Ανάστασή Του ο Κύριος εμφανίστηκε σ’ αυτόν ιδιαιτέρως, όπως βεβαιώνει ο Απόστολος Παύλος (Λ Κορινθ. 15, 7). Υπήρξε επίσκοπος της Ιερουσαλήμ επί τριάντα χρόνια, στη διάρκεια των οποιων ποίμαινε με ζήλο την Εκκλησία του Θεού.

Καθοδηγούμενος από τον Κύριο, ό άγιος Απόστολος Ιάκωβος συνέταξε την πρώτη Θεία Λειτουργία, η οποια όμως φάνηκε μακρόσυρτη στους μεταγενέστερους χριστιανούς, με αποτέλεσμα ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο άγιος Βασίλειος να την μικρύνουν.

«Ἐγώ, ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Ρῶσος, διετάχθην μέ τόν Ἅγιο Δαυίδ νά σέ θεραπεύσω»

  "Σ' ακούω να λες, πάτερ μου, όλο για τον χειρουργό, ότι είναι καλός γιατρός και καλός άνθρωπος. Όσο καλός γιατρός κι αν είναι το λεπίδι του δεν μπορούσε να σε θεραπεύσει.

Εγώ, ο Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος, διετάχθην με τον Άγιο Δαυίδ να σε θεραπεύσω.

Σπάνια φωτογραφία ἀπό τήν Τῆνο, μέ τήν Εἰκόνα τῆς Μεγαλόχαρης

 Μια παλιά φωτογραφία από την Τήνο, με την Εικόνα της Μεγαλόχαρης να μεταφέρεται με την δέουσα ιεροπρέπεια από τον Εφημέριου του Ναού στο λιμάνι, για τον αγιασμό ενός νέου πλοίου όπως γράφει στο πίσω μέρος της. 

https://paraklisi.blogspot.com/2018/10/blog-post_4.html

29 Οκτωβρίου Συναξαριστής. Ἀναστασίας Ρωμαίας, Ἀβραμίου καὶ Μαρίας, Κυρίλλου Μίνη καὶ Μηναίου, Σάββα Στρατηλάτη, Ἄννας Ὁσίας, Μελιτίνης, Βάσσας, Διομήδους, Ἀθανασίου Ἱερομάρτυρα, Τιμοθέου Ἐσφιγμενίτη, Ἀβραμίου Ἀρχιμανδρίτη.

Ἡ Ἁγία Ἀναστασία ἡ Ρωμαία, ἡ Ὁσιομάρτυς

Ἡ Ὅσια Ἀναστασία ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ Διοκλητιανοῦ καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴν Ρώμη. Ὅταν πέθαναν οἱ πλούσιοι γονεῖς της, διαμοίρασε τὴν περιουσία ποὺ κληρονόμησε στοὺς φτωχοὺς καὶ ἀποσύρθηκε σὲ μοναστήρι.
Ὅταν τὴν συνέλαβε ὁ ἡγεμόνας Πρόβος, ὑπενθύμισε στὴν Ἀναστασία τὴν ἀνθηρὴ νεότητά της, γιὰ τὴν ὁποία θὰ ἔπρεπε νὰ ἀρνηθεῖ τὸν Χριστό. Τότε, δυναμικὴ ὑπῆρξε ἡ ἀπάντηση τῆς Ἀναστασίας: «Ἐγώ, εἶπε, μία ὡραιότητα καὶ νεότητα γνωρίζω, ἐκείνη ποὺ δίνει ὁ Χριστὸς στὶς πιστὲς καὶ γενναῖες ψυχές, ποὺ προτιμοῦν γι’ Αὐτὸν τὸν θάνατο ἀντὶ ἄλλων ἐγκόσμιων ἀγαθῶν, ὅταν αὐτὰ προτείνονται γιὰ τὴν προδοσία τοῦ Θεοῦ τους.
Πλούτη εἶχα ἄφθονα. Δὲν τὰ θέλησα. Ἀλλὰ τὸν Χριστό μου τὸν θέλω καὶ ἀπ’ Αὐτὸν καμία δύναμη δὲν θὰ μπορέσει νὰ μὲ χωρίσει. Ἂν ἀμφιβάλλεις, δοκίμασε».
Ἐξαγριωμένος ἀπὸ τὴν ἀπάντηση ὁ Πρόβος, τὴν μαστίγωσε στὸ πρόσωπο καὶ τὴν ἅπλωσε σὲ ἀναμμένα κάρβουνα. Ἔπειτα, τὴν κρέμασε καὶ τῆς ἔσκισε τὸ σῶμα. Μετὰ ἔκοψε τοὺς μαστούς της, ξερίζωσε τὰ νύχια της καὶ τελικὰ τὴν ἀποκεφάλισε.
Ἔτσι, ἡ Ἀναστασία πῆρε τὸν ἁμαράντινο στέφανο τοῦ μαρτυρίου.

The advantage of Orthodoxy, with which She can conquer the whole world, is its therapeutics, its unique healing method, the only method by which our human soul can be effectively cured.

ΤΗΕ ROLE OF THE ORTHODOX CHURCH

previous:https://hristospanagia3.blogspot.com/2018/10/living-orthodox-therapeutics-help-our.html

The advantage of Orthodoxy, with which She can conquer the whole world, is its therapeutics, its unique healing method, the only method by which our human soul can be effectively cured.

The purpose of Orthodoxy is not to offer some kind of a new fetish. Until recently, black people, for example, in Africa, who were idolaters, had many fetishes of their own.

So, what is our mission as Orthodox Christians? Is it maybe to substitute the artwork-fetish of the Africans with new ones of “Orthodox” origin? Is this the reason for sending out Orthodox missionaries to the heathens? Is it to change their religion and their fetish?

29 Ὀκτωβρίου. Ἀναστασίας ὁσιομάρτυρος τῆς Ῥωμαίας. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Δευτ. κγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Θεσ. α΄ 1-5).

Α Θεσ. 1,1         Παῦλος καὶ Σιλουανὸς καὶ Τιμόθεος τῇ ἐκκλησίᾳ Θεσσαλονικέων ἐν Θεῷ πατρὶ καὶ Κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Α Θεσ. 1,1                  Ο Παύλος και ο Σιλουανός και ο Τιμόθεος προς την Εκκλησίαν των Θεσσαλονικέων, η οποία ιδρύθη και υπάρχει εν τω Θεώ και Πατρί και εν τω Κυρίω Ιησούς Χριστώ· είθε να είναι εις σας η χάρις και η ειρήνη και αι άλλαι δωρεαί από τον Θεόν Πατέρα ημών και από τον Κυριον Ιησούν Χριστόν.