5. Ἔγινε ἕνα μεγάλο θαῦμα (Περί τῆς Θείας Πρόνοιας), Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

5. Ἔγινε ἕνα μεγάλο θαῦμα (Περί τῆς Θείας Πρόνοιας), Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης,27-10-2018, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ἡ ἐξουδετέρωση τοῦ ἀσκητικοῦ κόπου διά τῆς προσευχῆς

Ἡ ἐξουδετέρωση τοῦ ἀσκητικοῦ κόπου

διά τῆς προσευχῆς

Ἡ ἄσκηση, βέβαια, δημιουργεῖ κόπωση στό σῶμα καί ὑπάρχει ἡ πιθανότητα τῆς «γκρίνιας», ὅπως ἐπισήμαινε ὁ Ὅσιος Γέροντας. Ἡ προσευχή ὅμως, δίδασκε, ἐξουδετερώνει τόν σωματικό κόπο. Πρέπει ὁ ἀγωνιζόμενος πιστός, παρατηροῦσε ὁ Ἅγιος, νά προλαβαίνει καί νά ἐξουδετερώνει τήν «γκρίνια» τοῦ κουρασμένου σώματος, ἀνεβάζοντας τήν ἔνταση τῆς προσευχῆς. Αὐτό, βέβαια, τό ἔλεγε ἐκ πείρας, ἀφοῦ τό εἶχε προηγουμένως βιώσει στόν προσωπικό του ἀγῶνα.

Τόνιζε μάλιστα ὅτι δέν ἀρρωσταίνει κανείς ἀπό τήν ἄσκηση, ἄν τήν κάνει ἀπό ἀγάπη καί μέ ἀγάπη πρός τόν Κύριο. «Ὅταν ὁ σωματικός κόπος -μετάνοιες, ἀγρυπνίες, θυσίες-», δίδασκε, «γίνεται μέ ἀγάπη, μέ ἔρωτα, τότε δέν βλάπτει τό σῶμα»¹.

Συμπερασματικά

Ἅγιος Νεῖλος Σόρσκυ: "Αὐτά εἶναι τά βότανα πού γιατρεύουν τίς Ἁμαρτίες"

   Καλογερική "συνταγή" για τα θεραπευτικά 'βότανα' της ψυχής απ΄τα βάθη του Μεσαίωνα, που ίσως να ισχυρίζονταν κάποιοι ότι είναι ξεπερασμένα στους μοντέρνους καιρούς μας. Ωστόσο αν το καλοεξετάσει κανείς στην πλειοψηφία τους τα 'βότανα' αυτά της Ορθόδοξης Εκκλησιαστικής μας Παράδοσης, έχουν την ρίζα τους στη Διδασκαλία του Χριστού μας και των Αποστόλων, διασώθηκαν θαυματουργικά μέσα στους αιώνες και παραμένουν διαχρονικά, αναλλοίωτα, αξεπέραστα και αποτελεσματικά για τη σωτηρία μας.

 

"Όπως εκείνος ο μοναχός, ο οποίος ήθελε να ιατρεύση τάς αμαρτίας του εις τούτον τον φθαρτόν αιώνα, ήλθε προς ένα μεγάλο Γέροντα και πνευματικόν ιατρόν και είπε προς αυτόν: 

«Έχεις άραγε βοτάνια, τα οποία δύνανται να ιατρεύσουν τάς αμαρτίας;».

 Και του είπεν ο ιατρός:

«Ναι, τίμιε πάτερ!».

Και απεκρίθη ο μοναχός: 

«Και ποια είναι τα βότανα εκείναι». 

Και του είπεν ο ιατρός: 

«Αναχώρησαν εις το όρος, δηλαδή στην έρημον, και λάβε την πνευματικήν ρίζαν, η οποία είναι η δια Χριστόν πτωχεία και ευτέλεια, 

και μάζεψε τα φύλλα, τα οποία είναι πείνα και δίψα 

και λάβε τον μυροβάλανον, ο οποίος είναι η ταπείνωσις και ο φόβος του Θεού, 

και τον άλλον μυροβάλανον, δηλαδή το βάλσαμον του στομάχου, το οποίον είναι η σωφροσύνη και αγνεία, 

και την μυροχαλβάνην, η οποία είναι η διακονία των ασθενών και αι υπ' αυτών γινόμενοι θερμαί προσευχαί. 

Τήν 1η Νοεμβρίου, γιορτάζουμε καί τόν Ὅσιο Δαυίδ, τόν ἐν Εὐβοία. Τό μεγάλο θαῦμα στή ζωή τοῦ τρίχρονου παιδιοῦ.

«Τους βίους των αγίων  τους διαβάζουμε για να μιμηθούμε τη ζωή τους και τις αρετές τους.

Ο ¨Όσιος Δαυίδ, αποδεδειγμένα σε όσους με ευλάβεια προσκυνούν την τίμια κάρα του και τον επικαλούνται σε βοήθεια παρέχει χάρες και ευεργεσίες. 

Γεννήθηκε κοντά στο παραθαλάσσιο Ταλάντιον, στη νήσο απέναντι από την Εύβοια που ήκμασε περίπoυ τo 1519 έτoς, πατριαρχεύoντoς εν Κωνσταντινoυπόλει  τoυ αoίδιμoυ Ιερεμίoυ. Ο πατέρας του Χριστόδουλος, ευλαβής ιερέας και η θεοσεβής μητέρα του Θεοδώρα ζούσαν εναρέτως με ελεημοσύνες, δάκρυα προσευχές και νηστείες. Απέκτησαν δε τέσσερα τέκνα.

Το μεγάλο θαύμα στη ζωή του Οσίου

Σε ηλικία τριών ετών ο Όσιος είδε στον ύπνο του τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, ο οποίος του είπε: «Σήκω παιδί μου και ακολούθησέ με». Το παιδί τον ακολούθησε μετά χαράς. Προχώρησαν και έφθασαν σε μία Εκκλησία, αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και αμέσως η πόρτα του ναού βρέθηκε ανοιχτή με θεία παρέμβαση και βρέθηκαν μέσα στον ναό.

Φάνηκε στο παιδί ότι ο θείος Πρόδρομος στάθηκε στην εικόνα, η οποία εικόνιζε τον ίδιο και το παιδί στάθηκε επίσης μπροστά στην ίδια εικόνα με ευλάβεια έχοντας τα χέρια του σταυροειδώς για έξι ολόκληρες μέρες, ανυπόδητο και άσκεπο μόνο με ένα πουκάμισο θωρώντας τον τίμιο Πρόδρομο. 

Οι γονείς του, όταν σηκώθηκαν από τον ύπνο και δεν βρήκαν το παιδί τους σοκαρίστηκαν και άρχισαν να το ψάχνουν σε όλη τη χώρα ελεεινολογώντας τον εαυτό τους και πουθενά δεν το βρήκαν. 

Βουδιστικὸς διαλογισμὸς σὲ παιδιὰ Δημοτικοῦ!

Συνεχίζοντας ἀκάθεκτα τὴν κατεδαφιστική του πολιτικὴ τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας ἐνέκρινε – σὲ συνεργασία μὲ τὸ Ὑπουργεῖο Ὑγείας – γιὰ τὸ σχολικὸ ἔτος 2018-19 πιλοτικὸ πρόγραμμα γιὰ παιδιὰ Γ΄, Δ΄ καὶ Ε΄ τάξεων Δημοτικοῦ, μὲ τὸ ὁποῖο τὰ ἐξοικειώνει μὲ πρακτικὲς βουδιστικοῦ διαλογισμοῦ.

Τὸ πρόγραμμα ἐντάσσεται σὲ ἕναν γενικό­τερο θεματικὸ ἄξονα μὲ τίτλο «Προαγωγὴ Ψυ­χικῆς Ὑγείας παιδιοῦ καὶ ἐφήβου» καὶ τὸ ἴδιο ὀνομάζεται: «Ἡ πυξίδα τοῦ ἑαυτοῦ μου» – Mindfulness. Τὸ Mindfulness εἶναι ἕνα εἶδος διαλογισμοῦ ποὺ σκοπὸ ἔχει – σύμφωνα μὲ τοὺς ὑποστηρικτές του – νὰ βοηθήσει τὸν ἄνθρωπο μὲ πολλαπλοὺς τρόπους ὥστε νὰ ἀνταποκρίνεται καλύτερα στὶς ἀνάγκες τῆς καθημερινότητας. Τὸ ὑλικό του εἶναι βασισμένο σὲ βουδιστικὰ κείμενα, τεχνικὲς καὶ διδασκαλίες. Ὅμως – καὶ ἐδῶ εἶναι τὸ φρικῶδες τοῦ πράγματος, καθότι τὰ Ὑπουργεῖα δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀγνοοῦν – πολλὲς δημοσιευ­μένες ἐπιστημονικὲς ἔρευνες ἔχουν ἀποδείξει ὅτι ἡ συγκεκριμένη αὐτὴ τεχνικὴ διαλογι­σμοῦ προκαλεῖ πολλὲς παρενέργειες σὲ ὅ­ποιον τὴν ἀκολουθεῖ, τόσο στὴν ψυχικὴ ὅσο καὶ στὴ σωματικὴ σφαίρα. Συγκεκριμένα ὡς πρὸς τὸν ψυχικὸ τομέα ἔχουν ἀναφερθεῖ τὰ ἑξῆς: ἀδυναμία συγκέντρωσης, ἀποσύνδεση ἀπὸ τὸ περιβάλλον, παράνοια, παραισθήσεις, ψευδαισθήσεις· ἐπιπλέον συναισθηματικὴ ἀστάθεια, κατάθλιψη, μανία, ψύχωση καὶ αὐτοκτονικὸς ἰδεασμός. Στὸ σωματικό: ἀϋπνία, ἐφιάλτες, μείωση τῆς ὄρεξης καὶ ἄρνηση πρόσληψης τροφῆς, αὐξημένος κίνδυνος ἐπιληπτικῶν κρίσεων. Δύο δημοσιεύσεις μὲ μαρτυρίες ἀσκουμένων στὸ Mindfulness ἀναφέρουν ἀρνητικὲς ἐκ μέρους τους ἐμπειρίες, ποὺ ἔβλαψαν τὴν καθημερινή τους ζωή, μὲ ἕνα ποσοστὸ ἐξ αὐτῶν νὰ ἀναφέρει βαριὲς ἀνεπιθύμητες ἐνέργειες, μέχρι καὶ αὐτοκτονία.

Ἡ μετάνοια καί ἡ αἰώνιος ζωή ὅπως τήν ἔμαθα ἀπό τους σύγχρονους ἁγίους καί γεροντάδες

Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ Η ΑΙΩΝΙΟΣ ΖΩΗ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΕΜΑΘΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΚΑΙ ΓΕΡΟΝΤΑΔΕΣ

 

Είχαμε την ευλογία να γνωρίσουμε από κοντά, αρκετούς από τους σύγχρονους Αγίους και Γεροντάδες, στην περίοδο που ανιχνεύαμε τον δρόμο για την Πνευματική Ζωή.

Ποιος είναι στην πράξη, ο δρόμος της Θεραπείας από τις αμαρτίες και τα πάθη μας, ώστε να ζητούμε την Αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον μας;

Ακούσαμε και διαβάσαμε, ότι για να Αγαπήσουμε τον Θεό εξ όλης της καρδίας θα πρέπει να  περάσουμε από την Κάθαρση, στο Φωτισμό και τη Θέωση, όπως διδάσκει το Ευαγγέλιο, οι Άγιοι Πατέρες και η Ιερά Παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.

Διαβάσαμε πολλούς βίους Αγίων, αλλά είχαμε ανάγκη, να διδαχτούμε και από τους Σύγχρονους Αγίους Πατέρες που τότε ήταν ακουστοί: 

ο Άγιος Πορφύριος, ο Άγιος Παΐσιος,  ο Άγιος Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης, ο Γέρων Αμβρόσιος της Μονής Δαδίου στην Αμφίκλεια,  ο Παπά ΜΑΡΚΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ, ο άγιος Γέρων Αντώνιος Γκίζας και τόσοι άλλοι. 

Θα μιλήσω με τη σειρά, για τις συνομιλίες που είχα με τους Άγιους αυτούς Πατέρες και τα όσα μου είπαν απλά και πρακτικά για το Μυστήριο της Μετανοίας.

Η ανάγκη φάνηκε από συγκεκριμένα προβλήματα που με οδήγησαν με την ευχή του Πνευματικού στον Άγιο Πορφύριο, το 1982, στο Μήλεσι πριν ακόμα κτιστούν τα κτίρια, όπως φαίνονται σήμερα σε μια παράγκα, όπου ο Άγιος έμενε και εξομολογούσε τον κόσμο.

Μόλις τον αντίκρυσα ένοιωσα ότι ήμουν μπροστά στον Θεό, ένοιωσα ότι τον έβλεπα μετά φόβο Θεού πίστεως και αγάπης.

-«Γέροντα, έχω ένα πρόβλημα», του είπα.

Ὁ ἅγιος ἀρχάγγελος Μιχαήλ καί οἱ ἀσώματες δυνάμεις τῶν οὐρανῶν. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ.

Οι άγγελοι του Θεού ήδη από αρχαιότατων χρόνων εορτάζονταν τιμητικώς από τούς ανθρώπους, αλλα ο εορτασμός αυτός μετατρεπόταν συχνά σε Θεοποίηση και λατρεία των αγγέλων (Δ' Βασιλ. 23, 5). Οι αιρετικοί επινοούσαν κάθε είδους μυθοπλασίες περί αγγέλων. Ορισμένοι εξ αυτών τιμούσαν τούς αγγέλους σαν θεούς• άλλοι, παρόλο πού δεν τούς θεοποιούσαν, τούς αποκαλούσαν δημιουργούς όλου του ορατού κόσμου.

Η τοπική Σύνοδος της Λαοδικείας (τέσσερα ή, πέντε χρόνια πριν από την Α' Οικουμενική Σύνοδο) απέρριψε τη. λατρεία και θεοποίηση των Αγγέλων και καθιέρωσε στον 35ο κανόνα της κανονική τιμητική ημέρα προσκυνήσεως των Αγγέλων.

Τον 4ο αιώνα, την εποχή τού Συλβέστρου Πάπα Ρώμης και τού Αλεξάνδρου, Πατριάρχου Αλεξάνδρειας, θεσπίστηκε ο εορτασμός των Αρχαγγέλων και των άλλων επουρανίων δυνάμεων, τον μήνα Νοέμβριο. Γιατί ειδικά τον Νοέμβριο;

Διότι ο Νοέμβριος ήταν (σ.τ.μ. κατά τό ρωμαϊκό ημερολόγιο) ο ένατος μήνας, μέ πρώτο τον Μάρτιο, που θεωρείται ο μήνας κατά τον οποιον πλάστηκε ο κόσμος. Επίσης ο Νοέμβριος, ως ο ένατος μήνας, επελέγη γιά τα εννέα τάγματα των αγγέλων που δημιουργήθηκαν πρώτα.

Γιά τήν Ὑπομονή

 Από το Γεροντικό

«Ο Θεός δεν επιτρέπει, έλεγε ο Μέγας Αντώνιος, μεγάλους πειρασμούς στους σημερινούς ανθρώπους, γιατί είναι ασθενέστεροι από τους παλαιότερους και δεν κάνουν υπομονή.»

Ένας από τους μεγάλους της ερήμου αγωνιστές έβαλε όρο στον εαυτό του σαράντα μέρες να μη πιει νερό. Δεν αρκούσε μόνο αυτό.

ΕΊΠΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ Ὁ Θεός χτυπάει τούς ἀνθρώπους τρεῖς φορές...

ΕΊΠΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ Ὁ Θεός χτυπάει τούς ἀνθρώπους τρεῖς φορές: ὁ πρῶτος μέ ἕναν ψίθυρο τῆς ἀγάπης, ὁ δεύτερος μέ τή φωνή τῆς συνείδησης καί ὁ τρίτος μέ τόν πόνο.

 https://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/11/blog-post_66.html

14 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Φιλίππου Ἀποστόλου, Στάχυ, Γρηγορίου Παλαμᾶ, Θωμὰ τοῦ Νέου, Κωνσταντίνου Ὑδραίου, Παντελεήμονος Νεομάρτυρα, Εὐφημιανοῦ Θαυματουργοῦ, Dubritius.

Ὁ Ἅγιος Φίλιππος ὁ Ἀπόστολος

Ὑπῆρξε ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα. Καὶ μάλιστα ἐπίλεκτο μέλος τῆς ἁγίας αὐτῆς ὁμάδος.
Τὴν πρώτη γνωριμία του μὲ τὸν Χριστό μᾶς τὴν παρουσιάζει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης μὲ τοῦτα τὰ λόγια: «Τῇ ἐπαύριον ἠθέλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι» (Ἰωαν. α’ 44).
Βρισκόταν στὴν Ἰουδαία ὁ Κύριος. Ὕστερα ἀπὸ τὸ βάπτισμά Του καὶ τὴν τεσσαρακονθήμερη νηστεία Του στὴν ἔρημο καὶ τοὺς πειρασμούς Του ἀπὸ τὸν διάβολο, νικητὴς ἀποφασίζει νὰ ἀναχωρήσει ἀπὸ τὴν Ἰουδαία στὴν Γαλιλαία γιὰ τὴν ἔναρξη τοῦ ἔργου του.
Ἐκεῖ, σὰν ἔφθασε, βρῆκε μεταξὺ τῶν πρώτων τὸν Φίλιππο, ποὺ ἦταν ἀπὸ τὴ Βηθσαϊδά, τὴν ἴδια πόλη ἀπὸ τὴν ὁποία καταγόντουσαν καὶ οἱ ἄλλοι δύο Ἀπόστολοι καὶ ἀδελφοί, Ἀνδρέας καὶ Πέτρος.
Ἡ μικρὴ αὐτὴ πόλη βρισκόταν στὶς ἀνατολικὲς ὄχθες τῆς λίμνης Τιβεριάδος καὶ ἀξιώθηκε νὰ προσφέρει στὸν Κύριο ἕνα σημαντικὸ ἀριθμὸ ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους Του. Πτωχοὶ καὶ ἁπλοϊκοὶ ἄνθρωποι ἤσαν ὅλοι αὐτοί.

Teaching our children to pray ceaselessly

ΤΗΕ ROLE OF THE ORTHODOX CHURCH 

 previous:https://hristospanagia3.blogspot.com/2018/11/the-church-is-not-supposed-to-satisfy.html

Teaching our children to pray ceaselessly

It would be a blessed practice for the parents (the mother, for example) to gather their children under (or in front of) the ikonostasis (icon screen) and invite them to jointly practice the Jesus Prayer for 5 minutes.

“This is how we begin”, said gracefully Elder and contemporary Saint Paisios of the Holy Mountain, “to pull the belts of the machine, to start the machine of our nous.” Especially a child, who’s soul is pure and, compared to us, has not so many passions or thoughts (logismoi), rejoices and easily understands what the noetic prayer is. After that, children like it and want to practice it constantly.

14 Νοεμβρίου. ♰ Φιλίππου τοῦ ἀποστόλου ἐκ τῶν ιβ΄. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τοῦ ἀποστόλου. Κυρ. ι΄ ἐπιστ. (Α΄ Κορ. δ΄ 9-16).

Α Κορ. 4,9          δοκῶ γάρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις.

Α Κορ. 4,9                Αλλ' ημείς οι Απόστολοι κάθε άλλο παρά βασιλείαν και δόξαν έχομεν κερδήσει στον κόσμον αυτόν. Διότι νομίζω, ότι ο Θεός ημάς τους Αποστόλους μας έχει δείξει εις τα μάτια όλων των ανθρώπων σαν τους πιο τελευταίους, σαν καταδικασμένους εις θάνατον, που βαδίζουν στον τόπον της εκτελέσεως. Διότι εγίναμεν παράδοξον θέαμα εις όλον τον κόσμον, στους αγγέλους που θαυμάζουν, και στους ανθρώπους που χλευάζουν.