9. Ἡ χαρούμενη ὑπακοή, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

9. Ἡ χαρούμενη ὑπακοή, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 2-11-2018, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ὁ διάβολος ὑπάρχει καί πλανᾶ μέσῳ τῶν θρησκειῶν. Τόν νικοῦμε μόνον διά τοῦ Χριστοῦ

Ὁ διάβολος ὑπάρχει καί πλανᾶ μέσῳ τῶν θρησκειῶν.

Τόν νικοῦμε μόνον διά τοῦ Χριστοῦ

Ἐγώ ἔχω κάνει στήν ἔρημο. Ἔχω ἀγωνιστεῖ. Ἔχω νηστεῖες, κακουχίες, ἀγρυπνίες, γυμνότητα, μέ παλιόρουχα... Καί ὅλα αὐτά, γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Καί ζοῦσα μέσα σέ ἁγίους ἀνθρώπους, άλλά Ὀρθόδοξους Χριστιανούς! Κατάλαβες; Δέν μπορῶ. Ἐγώ ἔχω καταλάβει τήν Ὀρθοδοξία. Ἔτσι εἶναι! Καί διάβολος ὑπάρχει καί ὅλα, ὅπως τά γράφει ἡ Γραφή, ὑπάρχουν. Καί διάβολος καί κόλαση καί ὅλα! Ὅμως, τί ὡραῖα πού τά τοποθετεῖ. Καί πῶς ἱκανοποιεῖται καί αὐτό τό αἴσθημα τῆς δικαιοσύνης πού λέμε, ἰδιότης τῆς δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ; Νά δεῖς ὅτι πιστεύουμε στόν διάβολο. Λένε ὅτι ὑπάρχει διάβολος. Καί ὄντως ὑπάρχει. Εἶναι τό ἀντίθετο πνεῦμα. Λοιπόν, καί τί κάνει ἡ θρησκεία μας; Ἔρχεται... Μέ ἀκοῦς; Ἔρχεται καί ὅταν διαβάσεις τήν Γραφή καί λέει ὅτι: «Παιδιά μου, προσέχετε! Πρέπει νά φροντίσουμε νά προσκολληθοῦμε στόν Χριστό καί νά γίνουμε Ἅγιοι. Καί νά μποῦμε μέσα στήν Ἐκκλησία Του. Καί ὅλοι μέσα στήν Ἐκκλησία Του νά γίνουμε ἕνα σῶμα. Ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Καί ὅταν αὐτό κατορθώσουμε, τότε γιά μᾶς πού τό κατορθώσαμε νά μποῦμε στήν Ἐκκλησία, δέν ὑπάρχει (γιά μᾶς) οὔτε θάνατος οὔτε κόλαση οὔτε διάβολος. Τό λέει μέσα στό Εὐαγγέλιο.

Σοφαί νουθεσίαι τοῦ ἁγιασμένου Πατρός Ἀμφιλοχίου Μακρῆ

 Το να παραμένης πιστός εις τον Μοναχισμόν θεωρείται μαρτύριον.

Θέλει ο Χριστός να σου βγάλη τα αγκάθια, διότι είναι κηπουρός και συ θέλεις την ησυχία σου.

Ο Χριστός είναι κοντά μας, ας μη τον βλέπομε... καμμιά φορά μας δίδει και κανένα μπάτσο από πολλήν αγάπην...

Πρέπει να χαίρεσαι. Καλλιτεχνική σμίλη κρατά στα χέρια του ο Ιησούς. Θέλει να σε ετοιμάση ένα άγαλμα του ουρανίου παλατιού.

Είσθε βασιλικά πρόσωπα, προορίζεσθε για τον ουράνιο νυμφώνα.

Όταν ιδής άνθρωπον κουρασμένον (πνευματικώς) μη του βάλης άλλο φορτίο διότι τα γόνατα δεν αντέχουν.

Αγάπησε τον Ένα να σε αγαπούν και τα θηρία.

Αληθινός πλούτος για μένα είναι να σας δω στην Βασιλείαν των Ουρανών.

Όταν υπάρχει η φλόγα της αγάπης, ό,τι κακό πλησιάζει το κατακαίει.

Ο άνθρωπος όταν δεν ζητά τα δικαιώματά του θα φωτίση ο Θεός τον άλλον να του τα δώση.

Το φως του Κυρίου να σε φωτίζη και να σε οδηγή πάντοτε.

Ο διάβολος φρίττει όσον μάλιστα βλέπει νέες υπάρξεις να κάθωνται εδώ διά τον Χριστόν.

Όταν έχετε πειρασμούς τότε κατέρχεται η χάρις του Θεού. Φαίνεται ότι του χαλάτε (του πειρασμού) τα σχέδια.

Ο άνθρωπος που αγαπά πνευματικώς αισθάνεται προσευχόμενος, ότι ευρίσκεται εντός του Θεού και του αδελφού του. Λυπάται όταν δεν πορεύεται καλώς ο αδελφός του και προσεύχεται διά την πρόοδόν του. Ουδέποτε αλλάσσει εκείνος που έχει την χριστιανικήν αγάπην...

 

Ερώτησις: Αφού βλέπετε, Γέροντα, τόσο καθαρά τις αδυναμίες μας, τα λάθη μας, γιατί δεν μας τα υποδεικνύετε;

Διδαχή τοῦ γέροντα Βαραάμ στόν Ἰωασαφ. Ἁγίου Νικολάου Ἀχρίδος

ΔΙΔΑΧΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΒΑΡΛΑΑΜ ΣΤΟΝ ΙΩΑΣΑΦ

Κάποτε  ένας άνθρωπος προσπαθούσε να ξεφύγει από έναν τρομακτικό μονόκερο. Ένώ έτρεχε γιά να ξεφύγει, έπεσε σε έναν λάκκο, πρόλαβε όμως να πιαστεί από ένα δέντρο. Μόλις σκέφθηκε ότι ήταν εκτός κινδύνου, κοίταξε κάτω και είδε κάτω απ’ το δέντρο δύο ποντικούς, έναν μαύρο κι έναν άσπρο, να ροκανίζουν σιγά-σιγά τον κορμό του δέντρου. Ύστερα, κοιτάζοντας πιο χαμηλά, είδε ένα τεράστιο αποκρουστικό ερπετό με τα σαγόνια του ανοιγμένα, έτοιμο να τον κατασπαράξει μόλις έπεφτε το δέντρο. Επίσης είδε τέσσερα μικρότερα δηλητηριώδη φίδια να πλησιάζουν τα πόδια του, εκεί όπου στεκόταν. Όταν κοίταξε πάνω απ’ το κεφάλι του, εντόπισε λίγο μέλι επάνω σ’ ένα κλαδί. Τότε, λησμονώντας όλους τούς κινδύνους πού τον περιέβαλλαν, τέντωσε το χέρι του για να φθάσει αύτη την ελάχιστη γλυκύτητα στο δέντρο.

Η ερμηνεία της ιστορίας: Ο μονόκερος αντιπροσωπεύει τον θάνατο, πού από τον Αδάμ μέχρι σήμερα καταδιώκει κάθε άνθρωπο για να τον θανατώσει. Ο λάκκος, πού εμπεριέχει κάθε είδος κινδύνου, είναι ο κόσμος, η κοσμική ζωή. Το δέντρο είναι ο δρόμος της ζωής μας. Ό άσπρος και ο μαύρος ποντικός είναι οι μέρες και οι νύχτες, πού διαδέχονται η μία την άλλη μικραίνοντας τον χρόνο ζωής μας, μέχρι τον θάνατο.

Ὅσιος Παϊσιος «Εἶδα πολλούς ἀρχιερεῖς, μαύρους, ἀπολιθωμένους...»

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ «ΕΙΔΑ ΠΟΛΛΟΥΣ  ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ, ΜΑΥΡΟΥΣ, ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΟΥΣ... »

Κοινοποιεί ο Γεωκών

Ἱερομόναχος Δαμασκηνός: Κάποτε λοιπὸν μοῦ εἶπε (Άγιος Παισιος ) καὶ τὸ ἀκόλουθον, τὸ ὁποῖον μὲ συνετάραξε. 

«Κατ΄ αὐτὰς τὰς ἡμέρας, Πάτερ, ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μοῦ ἔδειξε τὸν Ἅδην ἐκεῖ ποὺ εἶναι αἱ ψυχαὶ τῶν κολασμένων ἀνθρώπων, τὸν τόπον ποὺ βασιλεύει ὁ διάβολος. Ἐκεῖ ἀπὸ ὅλα τὰ φρικτὰ ποὺ εἶδα κατ΄ ἐξοχὴν μὲ ἐντυπωσίασε ὅτι εἶδα πολλοὺς Ἀρχιερεῖς, μαύρους, ἀπολιθωμένους, ὀρθίους μὲ προτεταμένην τὴν ποιμαντορικὴν ῥάβδον.» 

Ἱερομόναχος Δαμασκηνός: προς τον Αρχιεπίκοπο κ.κ. Ιερώνυμο. 

«Πῶς εἶναι δυνατόν, Μακαριώτατε, ὁλόκληρος ὁ Ἑλληνικὸς λαός, σχεδὸν εἰς τὴν συντριπτικήν του πλειοψηφίαν, νὰ εἶναι ἀγανακτισμένος καὶ ὠργισμένος ἐναντίον κυρίως τῶν πολιτικῶν, ποὺ ἐκυβέρνησαν τὴν χώραν ἐπὶ δεκαετίας καὶ συγκυβερνοῦν εἰσέτι τὴν χώραν, καὶ νὰ τοὺς ἀποκαλεῖ προδότας, διότι ἐξεχώρησαν τὴν Ἐθνικὴν κυριαρχίαν καὶ ξεπουλοῦν τὸν δημόσιον πλοῦτον……μειώνουν εἰς τὸ ἐλάχιστον μισθοὺς καὶ συντάξεις τῶν ἁπλῶν πολιτῶν, οἱ ὁποῖοι εἰς τὴν συντριπτικήν των πλειοψηφίαν εἶναι ὀρθόδοξοι χριστιανοί, μέλη τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ὁποίας ἡγεῖσθε ὡς προκαθήμενος, πολλοὶ ἐξ αὐτῶν φθάνουν εἰς τὴν αὐτοκτονίαν (λέγεται ὅτι ὑπερβαίνουν τὰ τελευταῖα τέσσερα ἔτη τὰς πέντε χιλιάδας) καὶ Ὑμεῖς νὰ λέγητε ἐνώπιον τῶν ἁγίων ἱεραρχῶν, ὅτι ἔχετε συναντίληψιν, ἀλληλοκατανόησιν καὶ συνεργασίαν μὲ ὅλα τὰ Ὑπουργεῖα πρὸς τὸ συμφέρον τῆς Ἐκκλησίας;»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ΛΟΥΚΑ: Πρός Γαλ.3,23- 4,5 Ἑρμηνεία τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου στήν ἀποστολική περικοπή ἀπό τήν «Πρός Γαλάτας» ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου, κεφ.3,ἐδαφ. 23 ἔως 4,5

«Πρὸ δὲ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συγκεκλεισμένοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι(:προτού όμως έλθει η νέα αυτή κατάσταση, στην οποία ισχύει πλέον η πίστη, ο νόμος μας φρουρούσε κλεισμένους καλά, σαν να ήμασταν μέσα σε κάποιο φρούριο, για να καταφύγουμε έτσι στην πίστη που έμελλε να αποκαλυφθεί μετά από καιρό)» [Γαλ.3,23].

Είδες πώς παρέστησε σαφώς αυτά τα οποία είπαμε; Διότι με τις λέξεις «ἐφρουρούμεθα» και «συγκεκλεισμένοι» τίποτε άλλο δεν θέλει να δηλώσει, παρά την ασφάλεια η οποία δόθηκε από τις εντολές του νόμου. Διότι σαν να κρατούσε αυτούς μέσα σε ένα τείχος με τον φόβο και στο βίο τον σύμφωνο προς αυτόν, ο νόμος κρατούσε αυτούς στην πίστη.

«ὥστε ὁ νόμος παιδαγωγὸς ἡμῶν γέγονεν εἰς Χριστόν, ἵνα ἐκ πίστεως δικαιωθῶμεν(: Συνεπώς ο μωσαϊκός νόμος έγινε παιδαγωγός μας και μας προετοίμαζε να ποθήσουμε και να γνωρίσουμε τον Χριστό, για να λάβουμε τη δικαίωση και τη σωτηρία από την πίστη μας σε Αυτόν)» [Γαλ.3,23]. Ο παιδαγωγός βέβαια δεν εναντιώνεται στον διδάσκαλο, αλλά και συνεργεί, απαλλάσσοντας τον νέο από κάθε κακία και με κάθε επιμέλεια προετοιμάζοντάς τον να δέχεται τα μαθήματα από τον διδάσκαλο. Για τον λόγο αυτόν λέγει: «ἀγνοοῦντες γὰρ τὴν τοῦ Θεοῦ δικαιοσύνην, καὶ τὴν ἰδίαν δικαιοσύνην ζητοῦντες στῆσαι, τῇ δικαιοσύνῃ τοῦ Θεοῦ οὐχ ὑπετάγησαν(: Δε φρόντισαν δηλαδή να γνωρίσουν τη δικαίωση που δίνει ο Θεός από αγαθότητα, και ζητούν να στήσουν τη δική τους αντίληψη σχετικά με τη δικαίωση. Γι' αυτό και δεν υπέταξαν τον εαυτό τους στη δικαίωση του Θεού)» [Ρωμ.10,3]. Εάν λοιπόν ο νόμος είναι παιδαγωγός και φρουρούμαστε κλεισμένοι κάτω από αυτόν, όχι μόνο δεν είναι αντίθετος προς τη χάρη, αλλά και συνεργός είναι· εάν όμως, ενώ ήλθε η χάρη, επιμένει να ισχύει, τότε είναι αντίθετος. Διότι αν, ενώ οφείλουμε να εξέλθουμε προς την πίστη, αυτός μας κρατεί κλεισμένους, τότε καταστρέφει τη σωτηρία μας.

Ἡ ἱστορία τῆς ρωσικῆς Νινευή

 Η Σωτηρία της ρωσικής ΝΙΝΕΥΗ

Στη ζωή της εκκλησίας  υπήρχε  ένας  δια ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ Ο   ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ  ΤΟΥ USTYUG  όπου , υπάρχει μια τέτοια περίπτωση:

Ο Θεός ήθελε κάποτε να καταστρέψει την πόλη του Ustyug για αμαρτίες με χαλάζι και κεραυνό. Ο Προκόπιος γι 'αυτό αποκαλύφθηκε και ήρθε στην εκκλησία, είπε στον κλήρο και τον λαό ότι ο Θεός με κάλεσε να σας πω: "Μετανοήστε, αδελφοί, ή θα χαθείτε από φωτιά και χαλάζι". Οι άνθρωποι δεν τον πίστεψαν.

Ο Προκόπιος πήγε στη συνηθισμένη του θέση – στην άκρη  της Εκκλησίας της Παναγίας - και άρχισε με πολλά δάκρυα να προσεύχεται προς τον   Θεό για την πόλη και τους ανθρώπους . Μια εβδομάδα αργότερα, το μεσημέρι ξαφνικά βρέθηκε ένα περίεργο σύννεφο στην πόλη και έγινε τόσο σκοτεινό όσο η νύχτα κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Ἡ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ Νέας Μάκρης μυροβλύζει στήν Μολδαβία

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/11/blog-post_639.html?m=1

Σέ γράμμα του πρός τόν ἀδελφό μίας ἀποθνήσκουσας γυναίκας, ὁ Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος γράφει:

 Σε γράμμα του προς τον αδελφό μιας αποθνήσκουσας γυναίκας, ο Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος γράφει: «Η αδελφή σου δεν θα πεθάνει. Το σώμα του ανθρώπου πεθαίνει, αλλά η προσωπικότητά του συνεχίζει να ζει. Απλώς μεταφέρεται σε μια άλλη τάξη ζωής… Δεν είναι εκείνη που θα βάλουν στον τάφο. Εκείνη βρίσκεται σε έναν άλλο τόπο όπου θα είναι θα είναι ακριβώς το ίδιο ζωντανή όσο και τώρα. Τις πρώτες ώρες και ημέρες θα βρίσκεται γύρω σου. Μόνο που δεν θα λέει τίποτα και εσύ δεν θα μπορείς να την δεις. Θα είναι όμως ακριβώς εδώ. Να το έχεις αυτό στο νου σου. Εμείς που μένουμε πίσω θρηνούμε για τους κεκοιμημένους, όμως για εκείνους τα πράγματα είναι αμέσως πιο εύκολα.

23 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Ἀμφιλοχίου Ἐπισκόπου, Γρηγορίου Ἐπισκόπου, Σισινίου Ὁμολογητοῦ, Ἰσχυρίωνος Ἐπισκόπου, Ἐλένου Ἐπισκόπου, Διονυσίου Πατριάρχου, Μερόπης, Deiniol.

Ὁ Ἅγιος Ἀμφιλόχιος Ἐπίσκοπος Ἰκονίου

Ἦταν Καππαδόκης, σύγχρονός του Μ. Βασιλείου καὶ φίλος του.
Διακεκριμένος γιὰ τὴν  μεγάλη του μόρφωση καὶ εὐσέβεια, ἀναδείχθηκε ἐπίσκοπος Ἰκονίου τὸ ἔτος 344. Ὑπῆρξε ἄριστος ἐπίσκοπος καὶ μετεῖχε στὴ Β’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου καὶ διέπρεψε.
Ὁ Ἀμφιλοχίας δὲν εἶχε κύρος μόνο στὴ δική του Ἐκκλησία, ἀλλὰ τὸ ἠθικὸ κύρος του εἶχε ἐπεκταθεῖ καὶ σὲ ἄλλες περιοχές.
Ἔτσι, παρενέβαινε καὶ σὲ Ἐκκλησίες κοντινές, ὅπου διασφάλιζε τὴν εἰρήνη καὶ ὀρθοτομοῦσε τὸν λόγο τῆς ἀληθείας.
Διότι στὸ ἔργο του, εἶχε ὁδηγὸ τὰ θεόπνευστα λόγια τοῦ Ἀπ. Παύλου: «Σπούδασον σὲ αὐτὸν δόκιμον παραστῆσαι τῷ Θεῷ, ἐργάτην ἀνεπαίσχυντον, ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας». Δηλαδή, λέει ὁ Ἀπ. Παῦλος, προσπάθησε νὰ παραστήσεις τὸν ἑαυτό σου στὸ Θεὸ δοκιμασμένο καὶ τέλειο ἐργάτη, ποὺ δὲν τὸν ντροπιάζει τὸ καλοφτιαγμένο ἔργο του, καὶ διδάσκει ὀρθὰ τὸν λόγο τῆς ἀληθείας.
Στὴν πρὸς Ἀμφιλοχία ἐπιστολὴ ὁ Μ. Βασίλειος φανερώνει τὴν λαμπρὴ ἠθικὴ φυσιογνωμία τοῦ Ἀμφιλοχίου.

23 Νοεμβρίου. Ἀμφιλοχίου ἐπισκόπου Ἰκονίου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Παρ. κς΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Τιμ. δ΄ 4-8, 16).

Α Τιμ. 4,4           ὅτι πᾶν κτίσμα Θεοῦ καλόν, καὶ οὐδὲν ἀπόβλητον μετὰ εὐχαριστίας λαμβανόμενον·

Α Τιμ. 4,4                 Διότι κάθε τι, που έκτισεν ο Θεός και το έδωσε προς τροφήν στους ανθρώπους, είναι καλόν και κανένα από αυτά δεν είναι μολυσμένον και άξιον περιφρονήσεως, αρκεί μόνον να λαμβάνεται με ευγνωμοσύνην και ευχαριστίαν προς τον Θεόν.