15. Ποῖος εἶναι ὁ ἀντίχριστος; (Α΄ Ἰωαν. 2, 21-23), Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου καί Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη

15. Ποῖος εἶναι ὁ ἀντίχριστος; (Α΄ Ἰωαν. 2, 21-23), Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου καί Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη, 2-12-2018, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν ἀναγκαιότητα τῆς μελέτης τῆς Ἁγίας Γραφῆς

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

(Απόσπασμα από το προοίμιο του Υπομνήματος του Αγίου στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο)

Έπρεπε βέβαια εμείς να μην έχουμε ανάγκη από τη βοήθεια των γραμμάτων, αλλά να παρουσιάζουμε τόσο καθαρό βίο, ώστε η χάρη του Αγίου Πνεύματος να λαμβάνει τη θέση βιβλίων για τις ψυχές μας, και όπως αυτά έχουν γραφεί με μελάνι, έτσι και οι καρδιές μας να έχουν γραφεί με το Άγιο Πνεύμα. Αφού όμως αποκρούσαμε με τις αμαρτίες μας τη χάρη αυτή, ας αποδεχθούμε τουλάχιστον το δεύτερο ταξίδι.

Ότι το πρώτο ήταν καλύτερο, μας το φανέρωσε ο Θεός και με όσα είπε και με όσα έκαμε. Διότι και με τον Νώε και τον Αβραάμ και τους απογόνους εκείνου και με τον Ιώβ, και με τον Μωυσή ακόμη, δεν επικοινωνούσε με γράμματα, αλλά ο Ίδιος αυτοπροσώπως, επειδή έβρισκε τον νου τους καθαρό.

Όταν όμως όλος ο ιουδαϊκός λαός έπεσε στον πυθμένα κυριολεκτικά της κακίας, τότε πλέον χρησιμοποιούνται τα γράμματα και οι πλάκες και η υπενθύμιση που αυτά παρέχουν. Τούτο όχι μόνο στους αγίους της Παλαιάς, αλλά το βλέπει κανείς να γίνεται και στους αγίους της Καινής Διαθήκης. Ακόμη και στους αποστόλους δεν έδωσε τίποτε γραπτό ο Θεός, αλλά υποσχέθηκε ότι θα δώσει σε αυτούς την χάρη του Πνεύματος και όχι γραπτά.

Λέγει ο Κύριος Ιησούς Χριστός: «Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν παρ᾿ ὑμῖν μένων·ὁ δὲ παράκλητος, τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ὃ πέμψει ὁ πατὴρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξει πάντα καὶ ὑπομνήσει ὑμᾶς πάντα ἃ εἶπον ὑμῖν (: Αυτά σας είπα τώρα, προτού φύγω στους ουρανούς και για όσο χρόνο μένω ακόμη μαζί σας· ο Παράκλητος όμως, δηλαδή το Άγιο Πνεύμα, το οποίο θα στείλει ο Πατέρας μου για να αποκαλύπτει στους πιστούς την αποστολή μου, το έργο μου και ό,τι σχετίζεται με το όνομά μου και το πρόσωπό μου, Εκείνος θα σας διδάξει όλες τις σωτηριώδεις αλήθειες και θα σας θυμίσει όλα όσα σας είπα εγώ)»[Ιω. 14, 25-26].

Προσευχή πού λυτρώνει ἀπό τά κολαστήρια τῆς ὁσίας Ἀθανασίας, μαθήτριας τοῦ Ὁσίου Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ. (1809-1863)

Προσευχή πού λυτρώνει από τά κολαστήρια

Η Αναστασία είχε έναν άδερφό που τόν έλεγαν Παύλο. Τά τελευταία οχτώ χρόνια ζούσε στό Κοόντλεϊ. Όπως αναφέρεται στά βιβλία τής εκκλησίας, υπηρετούσε εκεί ως επαγγελματίας ψάλτης. Μετά πήγε σχολείο κι απόκτησε κάποια μόρφωση. Αργότερα λέγεται πώς έκανε κάποια άλλη δουλειά, ίσως νά δούλεψε ώς τοπογράφος. Αυτό όμως δεν είναι εξακριβωμένο.

Ό Παύλος κάποτε ήταν μεθυσμένος καί κρεμάστηκε. Κι ή Αναστασία αποφάσισε νά προσευχηθεί πολύ γιά τόν αδερφό της. Μετά τό θάνατό του, η Αναστασία πήγε στό μοναστήρι Ντιβέγεβο, τού όσιου Σεραφείμ, γιά νά μάθει τί ακριβώς έπρεπε νά κάνει, ώστε νά βελτιωθεί η κατάσταση τού αδελφού της. Ήθελε νά συναντήσει τήν Πελαγία Ίβάνοβνα καί νά ζητήσει τή συμβουλή της. 'Η Πελαγία Ίβάνοβνα ήταν μιά μεγάλη ασκήτρια, πού άκολούθησε τό παράδειγμα της όσιας Ίσιδώρας, της διά Χριστόν σαλής. Ύπόμενε με χαρά καί δοξολογία όλες τις επιπλήξεις καί τούς χλευασμούς τών άλλων κι άπόφευγε τούς ψυχοφθόρους επαίνους. Πνευματικά, γιά το Ντιβέγεβο λειτουργούσε σάν «συνείδηση» τού μοναστηριού γιά διάστημα 47 χρόνων.

Ή Πελαγία ήταν μιά μορφωμένη κοπέλα. Όταν ήταν νέα, στήν εφηβεία της σχεδόν, έμεινε νεκρή γιά ένα εικοσιτετράωρο. Σ’ αύτή τήν κατάσταση είδε ένα όραμα. Κι από τότε άρχισε νά συμπεριφέρεται σάν τρελή καί νά εύχαριστιέται μέ τις παλαβομάρες πού έκανε. Παρά ταύτα, η μητέρα της τήν ανάγκασε, παρά τή θέλησή της, νά παντρευτεί Εκείνη όμως δέν άλλαξε τή συμπεριφορά της. Ό άντρας της τήν έδερνε. Τήν έδεσε ακόμα καί μέ αλυσίδες. Τελικά η μητέρα της τήν πήρε καί τήν πήγε στό Σάρωφ. 

Πόσο ὠφελεῖ ἡ ἐλεημοσύνη γιά τούς νεκρούς

 

 Ένας ὅσιος γέροντας, Λουκᾶς τό ὄνομα, ἀναφέρει ὅτι εἶχε κάποιον ἀδελφό πού ἔγινε μοναχός, ἀλλά ἀδιαφοροῦσε γιά τήν ψυχή του καί πέθανε χωρίς νά προετοιμαστεῖ γιά τό θάνατό του. Ὁ ἅγιος γέροντας ἐπιθυμοῦσε νά μάθει ποῦ βρίσκεται ἡ ψυχή τοῦ ἀδελφοῦ του. Μιά ἡμέρα κατά τήν ὥρα τῆς προσευχῆς του βλέπει τήν ψυχή τοῦ ἀδελφοῦ του στά χέρια τῶν δαιμόνων. Ἐν τῷ μεταξύ στό κελλί τοῦ πεθαμένου ἀδελφοῦ του βρῆκε πολλά χρήματα καί πολύτιμα πράγματα καί ὁ γέροντας κατάλαβε ὅτι ἡ ψυχή του ὑποφέρει καί γιά ἄλλα ἁμαρτήματά του, ἀλλά κυρίως γιατί παραμελοῦσε τήν ἐλεημοσύνη στούς πτωχούς. Τότε πῆρε ὅλα τά χρήματα πού βρῆκε στό κελλί τοῦ ἀδελφοῦ του καί τά ἔδωσε στούς πτωχούς γιά νά  συγχωρεθεῖ ἡ ψυχή του. Ὕστερα ἀπό αὐτό κάποια μέρα στήν προσευχή του βλέπει τό θρόνο τοῦ Θεοῦ καί τούς φωτεινούς ἀγγέλους νά ἀγωνίζονται νά ἀποσπάσουν ἀπό τούς δαίμονες τήν ψυχή τοῦ ἀδελφοῦ του. Οἱ δαίμονες φώναζαν στό Θεό: «Εἶσαι δίκαιος. Κρίνε λοιπόν. Αὐτή ἡ ψυχή ἀνήκει σέ μᾶς, γιατί ἔπραξε τά δικά μας ἔργα». Οἱ ἄγγελοι ὅμως εἶπαν στούς δαίμονες ὅτι αὐτή ἡ ψυχή ἐλευθερώθηκε ἀπό τίς ἐλεημοσύνες πού δόθηκαν γι’ αὐτήν. Καί οἱ δαίμονες πού ἤθελαν τήν ψυχή μέ τό μέρος τους, εἶπαν: «Τά ἔκανε ὁ ἴδιος τά χρήματα ἐλεημοσύνη ἤ ὁ ἀδελφός του;».

Τό βρώμικο παρασκήνιο τοῦ ἱστορικοῦ τῆς ἐπίσκεψης Τσίπρα στήν Κάλυμνο γιά τά ἐγκαίνια τῆς ΑΕΝ

 Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ «ΦΑΣΙΣΜΟ» ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ. [ΔΗΛΩΣΗ ΠΑΤΡΙΩΤΩΝ ΚΑΛΥΜΝΙΩΝ]

Σχόλιο Διόδοτου: Η ανάρτησή μας με τίτλο "ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ! ΣΕ ΖΩΝΤΑΝΟ ΧΡΟΝΟ - Στιγμές Δόξας, μα κι αισχύνης στην Κάλυμνο, με αφορμή την επίσκεψη του πρωθυπουργού.." έκανε μεγάλη αίσθηση, είχε υψηλή αναγνωσιμότητα και κυρίως ΚΑΤΑΦΕΡΕ, μέσω πολλών αναδημοσιεύσεων σε άλλες ιστοσελίδες και ακόμα περισσότερο μεταξύ ομάδων του facebook, να φτάσει η φωνή αυτών των αγωνιζομένων Καλύμνιων... σε όλη την Ελλάδα! Ήταν απαραίτητο και χρέος του ιστολογίου μας, το όποιο έχει εκφράσει επανειλημμένως την αγάπη του στο ακριτικό μας νησί, να δείξει πως δεν είναι όλοι προσκυνημένοι, όπως συμπερασματικά προσπαθούν τα κανάλια να περάσουν με 5λεπτα γρήγορα πλάνα της επίσκεψης αυτής. Η ψυχή των Καλύμνιων χτυπάει δυνατά για την Μακεδονία!!!

Στην παρούσα ανάρτηση περιγράφεται ένα βαθύτερο παρασκήνιο των όσων ήδη γνωρίζετε, πιο εξωφρενικό και πιο ενδεικτικό του πόσο επιτρέψαμε να διαφεντεύει τη ζωή μας, ένα απόλυτα σταλινικό καθεστώς, με επίφαση δημοκρατίας, απολύτως επικίνδυνο, το όποιο μέχρι να αποχωρήσει θα επιφέρει δυσεπίλυτη καταστροφή στη χώρα μας.

Είναι πραγματικά λυπηρό και συνάμα εξωφρενικό να διαπιστώνει κανείς ότι η αριστερή κυβέρνηση της  προδοτικής Συμφωνίας των Πρεσπών και τόσων άλλων αντεθνικών και όχι μόνο πολιτικών φαίνεται να καταλύει στην πράξη τη Δημοκρατία και την αγάπη για την Πατρίδα, τα όσια και ιερά του Ορθοδόξου λαού μας.

Το χρονικό της επίσκεψης του πρωθυπουργού κυρίου Τσίπρα μετά των κυρίων Καμμένου και Κούβελη στην ακριτική Κάλυμνο στις 5 Δεκεμβρίου 2018 για τα εγκαίνια της Σχολής του Εμπορικού Ναυτικού, είναι γεμάτο από πράξεις που μόνο Δημοκρατία δεν θυμίζουν:

Οἱ πρακτικές τῶν ἄλλων θρησκειῶν, τῆς Μασονίας καί τῆς Νέας Ἐποχῆς πηγάζουν ἀπό τόν διάβολο

Οἱ πρακτικές τῶν ἄλλων θρησκειῶν, τῆς Μασονίας

καί τῆς Νέας Ἐποχῆς πηγάζουν ἀπό τόν διάβολο

Ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι τοῦ Θεοῦ. Καί ὅλοι οἱ γκουρούδες καί οἱ φακίροι καί οἱ μάγοι καί οἱ ἐπαοιδοί¹, εἶναι τοῦ Θεοῦ. Ναί, τοῦ Θεοῦ εἶναι ὡς ἄνθρωποι, ἀλλά τά ἔργα τους εἶναι τοῦ διαβόλου. Συγχώρα με πού μιλάω ἔτσι.

Παιδιά, καλά παιδιά. Καί εἶστε καλά παιδιά καί ἥσυχα παιδιά. Ἀλλά τί νά τό κάνω! Καί ὅποιος εἶναι καλός καί ἥσυχος εἶναι ἔτσι καί στήν ἀλήθεια; Πολλές φορές, ἄνθρωποι πού τούς βλέπουμε νά εἶναι ἥσυχοι κι ὅμως δέν εἶναι. Πρέπει νά ἔρθετε νά τά ποῦμε, αὐτά. Δέν μπορῶ τώρα. Τί νά σᾶς πῶ! Πρέπει νά διακόψω. Ξέρεις πόσο λυπᾶμαι; Ἄν ἤξερες πόσο σᾶς ἀγαπάω... Πολύ, πάρα πολύ. Θά μοῦ πεῖς «γιατί δέν εὔχεσαι στόν Θεό νά μᾶς φωτίσει;». Εὔχομαι, ἀλλά δέν εἶμαι τόσο δυνατός. Κι ἐγώ κι ἐσεῖς, ἴσως νά ἐπιμένετε... εἰς τό αὐτό καί στόν Θεό. Δέν ξέρω ὅτι σᾶς φυλάει! Ὅμως, ἐδῶ εἶναι ἡ ἀλήθεια. Πρέπει νά τήν μάθετε. Πρέπει νά διαβάσετε καλά κι ἅμα σᾶς πεῖ τό πνεῦμα «νέα ψεύτικη θρησκεία εἶναι αὐτή...» τότε νά τήν ἀκούσετε νά πᾶτε μέ τόν Σάϊ Μπάμπα. Τί λέει ὁ Σάϊ. Ὁ νέος ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ πού φέρνει τήν νέα ἀλήθεια, πού αὐτή ταιριάζει τώρα στόν κόσμο. Νά ἔχουμε ἐλευθερία. Ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη. Δέν ὑπάρχει φόβος, πουθενά. Μά ἐγώ ξέρω μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, τώρα ἐάν ὁ Σάϊ εἶναι ἤ ὁ ἄλλος ἔτσι. Κατάλαβες; Τέλος πάντων.

Τώρα ἔχουμε μασόνους, ἔχουμε διάφορα πράγματα, πού τά πιστεύουν ὅλα. Καί πηγαίνουν μέ τόν Σατανᾶ καί κάνουν σατανικές ἐπικλήσεις καί μυστηριώδη πράγματα.

Ἐκδήλωση πρός τιμήν τοῦ Σεβασμιωτάτου κ.κ. Ἰωήλ στήν Θεσσαλονίκη

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Την Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2018, στις 19.30, στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς «Μελίνα Μερκούρη» (Μεταμορφώσεως 7-9) θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση προς τιμήν του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ.
Στην εκδήλωση που φέρει τον τίτλο «Ανέτειλας Χριστέ εκ Παρθένου» θα ψαλούν ύμνοι των Χριστουγέννων από τον χορό του Ομίλου Μουσικοφίλων Βυζαντινό Αναλόγιο Καλαμαριάς, διοργανωτή της εκδήλωσης.

Ὁ Ὅσιος Ἱωάννης ὁ ἡσυχαστής. Ὁ μαθητής τοῦ Ἁγίου Σάββα τοῦ ἡγιασμένου

3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ. Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ. Ο ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ ΤΟΥ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΥ.

Ο όσιος Ιωάννης ο Ησυχαστής

Ό Ιωάννης γεννήθηκε στη Νικόπολη της Αρμενίας  και οί γονείς του ονομάζονταν Έγκράτιος και Εύφημία. Σέ ηλικία μόλις 18 ετών έγινε μοναχός και έκτοτε ζούσε με αυστηρή άσκηση, νηστεύοντας, προσευχόμενος καί έκκαθαίροντας την καρδιά του με άφθονα δάκρυα μετάνοιας. Υστερα άπό μία δεκαετία άναδείχθηκε επίσκοπος Κολωνίας. 

Με τό παράδειγμά του είλκυσε τον αδελφό του Περγάμιο καί τον θείο του Θεόδωρο (επιφανείς άξιωματούχους της αυλής των αύτοκρατόρων Ζήνωνος καί Ιουστινιανού) στον θεάρεστο τρόπο ζωής.

Όταν ό Ιωάννης ήρθε άντιμέτωπος με τη μοχθηρία καί τη διαπλοκή του κόσμου τούτου και είδε τήν αδυναμία του ώς επισκόπου να αποκαταστήσει τα πράγματα, τότε απεμπόλησε το έπισκοπικό αξίωμα. 

Ένδεδυμένος σαν απλός μοναχός, πήγε στο μοναστήρι του αγίου Σάββα του Ηγιασμένου, κοντά στήν Ιερουσαλήμ. Εκεί παρέμεινε για πολλά χρόνια άγνωστος ώς προς τήν ιδιότητά του, εκτελώντας με ευσυνειδησία και  επιδεξιότατα κάθε διακόνημα πού τού ανέθετε ό ηγούμενος άγιος Σάββας.

Ναυπάκτου Ἱερόθεος γιά τήν ἑπόμενη μέρα, μετά τήν ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας. 5 Δεκεμβρίου 2018.

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/12/2018-5.html?m=1

Κόκαλα δέν ἔχει καί κόκαλα τσακίζει..".

1. « Σκεφτείτε μια μικρή φωτιά, πόσο μεγάλο δάσος μπορεί να κάψει! Και η γλώσσαείναι σαν τη φωτιά. Είναι ένας ολόκληρος κόσμος αδικίας ».               

                Ιακ. γ΄ 5-6

2. « … Πολύ χειρότερο θεωρώ τον φθόνοκαι την υποκρισίααπό τον θυμό που αναφέραμε, όσο πιο φοβερό είναι το κρυφό από το φανερό. Γιατί κι από τα σκυλιά πιο πολύ φοβόμαστε εκείνα που δεν προμηνύουν τον θυμό τους με το γάβγισμα ούτε με μια έφοδο από εμπρός, ενώ δείχνουν ήσυχα και ήμερα, καιροφυλακτούν πράγματι να μας βρουν ξένοιαστους κι απρόσεκτους. Τέτοιο είναι το πάθος του φθόνου και της υποκρισίας. Ενώ εσωτερικά στο βάθος της καρδιάς υποβόσκει το μίσος σαν φωτιά αθέατη, κατά το φαινόμενο παίρνει υποκριτικά όψη φιλική.

...Καί εἶδα ἐν πνεύματι ὅτι ἡ αἰτία τῶν ἀλύτων βασάνων τῶν ἀνθρώπων δέν ἦταν ἡ ἀπουσία εὐσπλαχνίας πρός ἐμᾶς ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ, ἀλλά...

...Καί εἶδα ἐν πνεύματι ὅτι ἡ αἰτία τῶν ἀλύτων βασάνων τῶν ἀνθρώπων δέν ἦταν ἡ ἀπουσία εὐσπλαχνίας πρός ἐμᾶς ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ἀποκλειστικά καί μόνο ἡ κατάχρηση τοῦ δώρου τῆς ἐλευθερίας ὑπό τοῦ ἀνθρώπου, τό ὁποῖο μάλιστα δέν μᾶς ἀφαιρέθηκε ἀκόμη καί μετά τήν πτώση μας. 

Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ

  

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/12/blog-post_20.html?m=1

10 Δεκεμβρίου. Μηνᾶ τοῦ καλλικελάδου τοῦ Ἀθηναίου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Δευτ. κθ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἑβρ. γ΄ 5-11, 17-19).

Εβρ. 3,5            καὶ Μωϋσῆς μὲν πιστὸς ἐν ὅλῳ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ ὡς θεράπων, εἰς μαρτύριον τῶν λαληθησομένων,

Εβρ. 3,5                    Και ο μεν Μωϋσής, σαν επιστάτης και υπηρέτης εκ μέρους του Θεού, ανεδείχθη πιστός και αξιόπιστος μέσα εις όλο το σπίτι του Θεού, στον Ισραηλιτικόν δηλαδή λαόν, εις πίστωσιν και βεβαίωσιν εκείνων που απρόκειτο να λεχθούν και αποκαλυφθούν προς τον λαόν.