Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς γιά τόν Οἰκουμενισμό.Ὁ Ἅγιος Παΐσιος καί ὁ π. Ἐφραίμ Κατουνακιώτης γιά τόν Οἰκουμενισμό

Συμπερασματικά

Ἀπό ὅλα τά ἀνωτέρω συνάγεται, ὅτι ὁ Ἅγιος Πορφύριος εἶναι τελείως ἀντίθετος μέ τόν σύγχρονο συγκρητισμό, τόν οἰκουμενισμό, τήν πανθρησκεία καί τήν Νέα Ἐποχή. Ἡ διδασκαλία του εἶναι ἀπόλυτα σύμφωνη μέ τήν Ἁγία Γραφή καί τούς Ἁγίους Πατέρες. Μάλιστα συμφωνεῖ καί μέ ὅλους τούς σύγχρονους Ἁγίους, οἱ ὁποῖοι εἶναι, ὅλοι ἀνεξαιρέτως, ἀντίθετοι μέ τίς σύγχρονες αὐτές φοβερές αἱρέσεις καί τούς διαλόγους μέ τούς αἱρετικούς ἔτσι ὅπως αὐτοί γίνονται. Ἐνδεικτικά ἀναφέρουμε τίς θέσεις κάποιων συγχρόνων Ἁγίων μας ἐπάνω σ’ αὐτά τά θέματα.

Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς γιά τόν Οἰκουμενισμό

Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, ἀναφερόμενος στόν Οἰκουμενισμό, τόν εἶχε χαρακτηρίσει ὡς παναίρεση. «Ὁ Οἰκουμενισμός», παρατηρεῖ, «εἶναι κοινόν ὄνομα διά τούς ψευδοχριστιανισμούς, διά τάς ψευδοεκκλησίας τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης. Μέσα του εὑρίσκεται ἡ καρδία ὅλων τῶν εὐρωπαϊκῶν οὑμανισμῶν, μέ ἐπί κεφαλῆς τόν Παπισμόν. Ὅλοι δέ αὐτοί οἱ ψευδοχριστιανισμοί, ὅλαι αἱ ψευδοεκκλησίαι, δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά μία αἵρεσις παραπλεύρως εἰς τήν ἄλλην αἵρεσιν. Τό κοινόν εὐαγγελικόν ὄνομά των εἶναι ἡ παναίρεσις. Διατί; Διότι εἰς τό διάστημα τῆς ἱστορίας αἱ διάφοροι αἱρέσεις ἠρνοῦντο ἤ παρεμόρφωνον ἰδιώματα τινά τοῦ Θεανθρώπου καί Κυρίου Ἰησοῦ, αἱ δέ εὐρωπαϊκαί αὗται αἱρέσεις ἀπομακρύνουν ὁλόκληρον τόν Θεάνθρωπον καί εἰς τήν θέσιν του τοποθετοῦν τόν Εὐρωπαῖον ἄνθρωπον. Ἐδῶ δέν ὑπάρχει οὐσιαστική διαφορά μεταξύ τοῦ Παπισμοῦ, Προτεσταντισμοῦ, Οἰκουμενισμοῦ καί ἄλλων αἱρέσεων, ὧν τό ὄνομα “λεγεών”»[1].

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος καί ὁ π. Ἐφραίμ Κατουνακιώτης

γιά τόν Οἰκουμενισμό

Ὁ σύγχρονος Ἅγιος Παΐσιος δίδασκε ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι ἕνα ἀπό τά τρία μέσα, πού χρησιμοποιεῖ ὁ πονηρός γιά νά πλανᾶ καί νά κολάζει τούς ἀνθρώπους. «Ὁ διάβολος», ἔλεγε, «ἔχει τρία πλοκάμια. Γιά τούς φτωχούς τόν κουμμουνισμό, γιά τούς πιστούς τόν οἰκουμενισμό καί γιά τούς πλουσίους τήν μασονία»[2].

Ὁ σύγχρονος χαρισματοῦχος Ὄσιος Γέροντας Ἐφραίμ ὁ Κατουνακιώτης ἐπίσης δήλωσε ἀπερίφραστα, κατόπιν θείας ἀποκαλύψεως, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι δαιμόνων ἐφεύρημα καί διδασκαλία. Σχετικά μαρτυρεῖ ὁ καθηγητής Δ. Τσελεγγίδης: «Τόν ρώτησα (ἐνν. τόν Γέροντα Ἐφραίμ), λοιπόν ἐπί τοῦ συγκεκριμένου, μήπως μπορεῖ νά μοῦ πεῖ τί πρᾶγμα εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός. Μοῦ ἀπήντησε ἀπερίφραστα καί χωρίς καμία δυσκολία: "Αὐτήν τήν ἐρώτηση, παιδί μου, μοῦ τήν ἔχει κάνει κι ἕνας ἀκόμη νωρίτερα ἀπό σένα. Ἐγώ, ἐδῶ πέρα, ἐπάνω, βρίσκομαι σαράντα χρόνια στά βράχια. Ἔχω ξεχάσει καί τά ἑλληνικά μου" - σημειωτέον τελείωσε σχολαρχεῖο - "ἀλλά μ’ αὐτό τό θέμα δέν ἔχω ἀσχοληθεῖ. Γι’ αὐτό, ἐπειδή ἔπρεπε νά τό ἀπαντήσω, ἀφοῦ δέχτηκα ἐρώτημα καί δέν εἶχα καμία γνώμη πάνω στό θέμα, πῆγα στό κελλί μου καί προσευχήθηκα καί ρώτησα τόν Χριστό νά μέ πληροφορήσει τί εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός. Πῆρα τήν ἀπάντησή Του, ἡ ὁποία εἶναι, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός ἔχει πνεῦμα πονηρίας καί κυριαρχεῖται ἀπό ἀκάθαρτα πνεύματα". Καί τόν ρώτησα, πῶς ἀκριβῶς πιστοποιήθηκε αὐτό. Μοῦ ἀπάντησε, πώς "μετά τήν προσευχή γέμισε τό κελλί μου ἀπό ἀφόρητη δυσωδία, ἡ ὁποία μοῦ ἔφερνε ἀσφυξία στήν ψυχή, δέν μποροῦσα νά ἀναπνεύσω πνευματικά". Τόν ρώτησα, ἄν αὐτό ἦταν ἕνα ἔκτακτο γεγονός γι’ αὐτόν ἤ ἄν ἔτσι τοῦ ἀπαντᾶ ὁ Χριστός σέ ἀνάλογες περιπτώσεις, καί μέ βεβαίωσε ὅτι "σέ ὅλες τίς περιπτώσεις πού εἶναι μπλεγμένες μέ μάγια, μέ ἀκάθαρτα πνεύματα, αὐτή εἶναι ἡ κατάσταση στήν ὁποία μέ εἰσάγει. Μερικές φορές ὑπάρχει καί λεκτική ἀπάντηση, ἀλλά στήν προκειμένη περίπτωση αὐτή ἦταν ἡ ἀπάντηση καί ἔχω ἀπόλυτη τήν βε­βαιότητα ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός δέν ἔχει τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, ἀλλά τό πνεῦμα τό ἀκάθαρτο"»[3].

Ἡ μαρτυρία αὐτή τοῦ Δ. Τσελεγγίδη ἐπιβεβαιώνεται καί στόν τιμητικό τόμο «Γέροντας Ἐφραίμ Κατουνακιώτης», ἔκδοση τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου «Ἅγιος Ἐφραίμ», ὅπου γράφεται: «Ὅταν κάποιος ἐπίσκοπος τόν ρώτησε μέ κάποιον τρίτο γιά τόν οἰκουμενισμό, ἔκανε προσευχή, γιά νά τόν πληροφορήσει ὁ Θεός. «Μία δυσωδία μέ γεύση ξυνή, ἁλμυρή, πικρή...Νά! αὐτό ἦταν τό ἀποτέλεσμα», ἔλεγε μέ ἀποτροπιασμό»[4]. Μάλιστα, ὅπως μοῦ δήλωσε ἕνας ἐκ τῶν ὑποτακτικῶν του, ἔπειτα ἀπό αὐτήν τήν ἀποκάλυψη «γιά τρεῖς ἡμέρες δέν μποροῦσε νά εἰσέλθει ὁ Γέροντας στό κελλί του λόγῳ τῆς ἀφόρητης δυσωδίας»[5].

Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο:Ἐν Χριστῷ ἀγάπη ἤ Μεταπατερική θεολογία (Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου) – Νέο βιβλίο 

[1]                      Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καί Οἰκουμενισμός, Ἔκδοσις Ὀρθόδοξος Κυψέλη, Θεσσαλονίκη 1974, σελ. 224.

[2]               Μακαρίου Ἱερομονάχου, Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου Λόγοι σοφίας καί χάριτος, Ἅγιον Ὅρος, σελ. 73.

[3]               Ἀπό τό βιβλίο «“Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας”. Μία Σύνοδος μέ ἔλλειμμα συνοδικότητας καί Ὀρθόδοξης αὐτοσυνειδησίας», σελίδες 80, διαστ. 17x24 ἑκ., ἔκδοση «Συνάξεως Ὀρθοδόξων Ρωμηῶν “Φώτης Κόντογλου”», Τρίκαλα, Μάρτιος 2016. Τό βιβλίο αὐτό ἀποτελεῖ τήν ἀπομαγνητοφωνημένη μορφή τῆς τρίωρης ἐκπομπῆς - συνομιλίας τοῦ διευθυντοῦ τοῦ ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας κ. Λυκούργου Μαρκούδη μέ τόν καθηγητή κ. Δημήτριο Τσελεγγίδη. Βλ. καί Περιοδικό Παρακαταθήκη, Μάρτιος - Απρίλιος 2016.

[4]           Γέροντας Ἐφραίμ Κατουνακιώτης, ἔκδοση τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου «Ἅγιος Ἐφραίμ», Κατουνάκια Ἁγίου Ὄρους, Α΄ ἔκδοση 2000, σελ. 144.

[5]               Προσωπική ἐπικοινωνία τοῦ γράφοντος μέ ὑποτακτικό τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ Κατουνακιώτου τό 2016.