9. Ταπείνωση, Πνευματικό Ἀλφάβητο, Ἁγ. Δημητρίου Ροστώβ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

9. Ταπείνωση, Πνευματικό Ἀλφάβητο, Ἁγ. Δημητρίου Ροστώβ, 26-2-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου ζωντανή μετάδοση_Καλή Σκύδρας Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ἡ βλάσφημη ἀντίληψη ὅτι μέσα στόν γάμο ὅλα ἐπιτρέπονται

Ἡ βλάσφημη ἀντίληψη ὅτι μέσα στόν γάμο

ὅλα ἐπιτρέπονται

Ἡ ἀντίληψη ὅτι μέσα στόν γάμο ὅλα ἐπιτρέπονται ξεκινᾶ ἀπό τόν μουσουλμανισμό. «Τό βλάσφημο καί αἰσχρό δόγμα», διδάσκει ὁ θεόσοφος Γέρων π. Ἀναστάσιος Κουδουμιανός, «ὅτι δηλαδή τό νόμιμο ζεῦγος εἶναι ἐλεύθερο σέ κάθε διαστροφή, ἀποτελεῖ αἰσχρή διάταξη τοῦ βοθρικοῦ κορανίου, ὄχι τοῦ ἱερωτάτου καί θεοποιοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τοῦτο τό ἀσεβές καί βλάσφημον δόγμα, ἐθεσπίσθη τό πρῶτον ὑπό μασόνων οἰκουμενιστῶν, ἀνίερων καί βλασφήμων Πατριαρχῶν πού ἐπιχείρησαν, διά τῆς εἰσαγωγῆς τῆς μεταπατερικῆς θεολογίας, τήν μουσουλμανοποίησιν τῆς ἀμωμήτου πίστεως ἡμῶν. Κατά τήν ζωή τους ὁρίζουν καί τήν θεολογία τους. Ἦθος καί δόγμα συμπορεύονται καί ἀλληλοπροσδιορίζονται, ὡς ἀποφαίνεται διαρρήδην[1] ὁ θεόλεκτος τῶν Πατέρων χορός. (Οἱ νεοορθόδοξοι-μεταπατερικοί) Ἐπιζητοῦν τά ἡδονικά καί τά εὔκολα. Ἀπαρέσκονται εἰς τά ὀδυνηρά καί τά δύσκολα. Ναί, ἐλεύθεροι εἶναι νά πράττουν ὅπως θέλουν. Μόνον νά μή δηλώνουν φορεῖς καί προπαντός ἐπίδοξοι ἑρμηνευτές τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Παραδόσεως. Διότι, ἐμεῖς τά πάντα τά συνδέομε μέ τήν ἄσκηση καί τόν Σταυρό. Καί διά τοῦ Σταυροῦ βιώνομε καί τήν χαρά τῆς Ἀναστάσεως. Ὁ Γάμος προορισμόν ἔχει νά διασώσει τό κατά φύσιν καί νά ὁδηγήσει στό ὑπέρ φύσιν. Νά οἰκονομήσει τήν παρεισφρήσασα, διά τῆς προπατορικῆς ἀνταρσίας, ἀπό τήν ψυχή στήν σάρκα ἡδονή, νά τήν ἀξιοποιήσει σωφρονικῶς (γιά τούς σκοπούς πού ἔθεσε ὁ Θεός) καί ἀσκητικῶς νά τήν ὑπερβεῖ καί νά τήν ἐπαναφέρει ἀπό τίς αἰσθήσεις στόν νοῦ, ὅπου ἀρχεγόνως καί φυσικῶς κατά θεία χορηγία ἐνυπῆρχε.

Διορατικό χάρισμα. Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΡΟΥΣΤΙΚΩΝ. Π ΕΥΜΕΝΙΟΣ ΛΑΜΠΑΚΗΣ.

Διορατικό χάρισμα

Ο ιερέας, πατήρ Σπυρίδων, συζητούσε με τον Μετοχιάρη τού Σινά στα Χανιά, τον Γέροντα Σωφρόνιο, πού ασχολείτο με τις αγροτικές δουλειές τού Μοναστηριού:

-Γέροντα, πώς πήγαν οί δουλειές σήμερα;

-Άσε, πάτερ μου, έχασα τά αυγά και τά καλάθια.

-Τόσες πολλές δουλειές είχες, Γέροντα;

-Όχι, στήν κυριολεξία έχασα τά καλάθια μέ τά αυγά πού είχα μαζέψει. Τά άφησα έδώ στο πεζούλι, πήγα νά βάλω φαγητό στις γάτες καί έπιστρέφοντας έλειπαν. Τί νά πώ, πάτερ μου, συμβαίνουν περίεργα πράγματα. Στον κήπο πού πάω βλέπω νά λείπουν τά καλύτερα λάχανα, τά καλύτερα κουνουπίδια καί δέν θυμάμαι έάν τά έχω κόψει εγώ!

Τότε ό ιερέας παίρνει τηλέφωνο τον Γέροντα Εύμένιο:

-Ευλογείτε, Γέροντα, τί κάνετε;

-Καλά παιδί μου, καλά, τά βρήκατε τά καλάθια μέ τά αυγά;

Ρώτησε ό πατήρ Εύμένιος χωρίς νά έχει αναφερθεί τίποτα για τό περιστατικό.

-Γέροντα, τού λέει ό ιερέας, αύτό κι αυτό έγινε.

-Ναί, παιδί μου, τον είδα τον κλέφτη. Δέν θά σού πώ ποιος είναι, αλλά θά τον πιάσετε μόνοι σας.

-Καί πώς θά τον πιάσου με μόνοι μας, Γέροντα;

Κρατήστε τούς χριστιανούς ἀπασχολημένους

Ὁ Σατανάς κάλεσε ἕνα παγκόσμιο συνέδριο. Στήν ἐναρκτήρια ὁμιλία του πρός τούς πονηρούς ἀγγέλους του, εἶπε:

“Δέν μποροῦμε νά ἐμποδίσουμε τούς Χριστιανούς ἀπ' τό νά πηγαίνουν στήν ἐκκλησία. Δέν μποροῦμε νά τούς ἐμποδίσουμε νά γνωρίζουν τήν ἀλήθεια. Δέν μποροῦμε νά τούς ἐμποδίσουμε ἀπό τό νά σχηματίσουν μιά στενή, μόνιμη σχέση μέ τόν Χριστό. Ἐάν κερδίσουν ἐκείνη τήν σύνδεση μέ τόν Ἰησοῦ, ἡ δύναμὴ μας πάνω σ'αὐτούς συντρίβεται. Ἔτσι ἄς τούς ἀφήσουμε νά πηγαίνουν στίς ἐκκλησίες τους, ἄς τούς ἀφήσουμε νά ἔχουν τόν συντηρητικό τρόπο ζωῆς τους, ἀλλά νά κλέβουμε τόν χρόνο τους, ἔτσι ὥστε νά μήν μποροῦν νά κερδίσουν ἐκείνη τήν ἐμπειρία μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό. Αὐτό εἶναι πού θέλω νά κάνετε ἐσεῖς οἱ ἄγγελοι. Ἀποσπᾶστε τους ἀπό τό νά κερδίζουν κρατώντας τόν Σωτῆρα τους καί διατηρῶντας ἐκείνη τήν ζωτική σύνδεση ὅλη τους τήν ἡμέρα ! ”

“ Πώς πρέπει να τό κάνουμε αὐτό; ” φώναξαν οἱ ἄγγελοί του.

“ Κρατῆστε τους ἀπασχολημένους στά ἀνούσια τῆς ζωῆς καί βρεῖτε ἀναρίθμητα σχέδια γιά νά γεμίζουν τά μυαλά τους” ἀπάντησε.

“ Πειράξετὲ τους γιά νά ξοδεύουν, νά ξοδεύουν, νά ξοδεύουν, καί νά δανείζονται, νά δα νείζονται, νά δανείζονται.

Πεῖστε τίς συζύγους τους νά πηγαίνουν στήν ἐργασία γιά πολλές ὧρες καί τούς συζύγους νά ἐργάζονται 6-7 μέρες τήν ἑβδομάδα,10-12 ὧρες τήν ἡμέρα ὥστε νά παρέχουν τόν κενό τρόπο ζωῆς τους. Ἐμποδίστε τους ἀπό τό νά ξοδεύουν χρόνο μέ τά παιδιά τους. Καθώς ἡ οἰκογένειά τους θά διαλύεται, σύντομα τό σπίτι τους δεν θά προσφέρει καμμιά φυγή ἀπό τίς πιέσεις τῆς δουλειᾶς !” Δελεάστε τους ὥστε νά παίζει τό ραδιόφωνο ἤ τό κασετόφωνο, ὅποτε ὁδηγοῦν.

Ὑπερδιεγείρετε τά μυαλά τους, ἔτσι ὥστε νά μήν μποροῦν ν' ἀκούσουν ἐκείνη τήν μικρή, χαμηλή φωνή. Κρατήσετε τήν τηλεόραση, τό βίντεο, τά CD καί τά Computer τους μέσα στά σπίτια τους. Αὐτό θά γεμίζει τά μυαλά τους μέ τά νέα 24 ὧρες τήν ἡμέρα.

«Μακαρισμός ἔνατος (Β΄)» μέρος β΄

π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου «... ἵνα ἔχωσι τήν χαράν τήν ἐμήν πεπληρωμένην ἐν αὐτοῖς», γιά νά ἔχουν τή χαρά τή δική μου πεπληρωμένη, ξέχειλη! Ἰωάν. Ιζ΄ : 13 Ξέρετε, εἶναι περίεργο! Τό νά πάσχεις καί νά χαίρεσαι εἶναι πολύ περίεργο. Γι᾿ αὐτό, ἄν ρωτήσετε «ὑπάρχει χαρά;», ἡ ἀπάντηση εἶνα «βεβαίως ὑπάρχει χαρά». Ἡ χαρά εἶναι μία πραγματικότητα· μόνο πού ἡ χαρά δέν εἶναι ἕνα ἀντικείμενο πού μποροῦμε νά τό κατακτήσουμε, ὅπως εἶναι τά χρήματα, ἡ δόξα, ὁ πλοῦτος, τό ἀξίωμα. Ἡ χαρά εἶναι καρπός· εἶναι καρπός τῆς ἑνώσεως τοῦ πιστοῦ μέ τόν Χριστό, κι ἀκόμη εἶναι καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀναφέροντας ἐννέα καρπούς ὁ ἀπόστολος Παῦλος, μεταξύ αὐτῶν μιλάει καί γιά τή χαρά1. Ἔξω ἀπό αὐτή τήν ἕνωση Χριστοῦ καί πιστοῦ δέν ὑπάρχει χαρά. Δέν ὑπάρχει. Ὅλη ἡ χαρά πού ἀπολαμβάνουμε στή ζωή μας εἶναι μία ἐπιφανειακή μορφή τῆς χαρᾶς, δέν εἶναι πραγματική χαρά. Χθές, γιά παράδειγμα, γιορτάζαμε τή μνήμη τοῦ ἁγίου Χαραλάμπους, πρός τιμήν τοῦ ὁποῖου ἀνήκει ὁ ναός ὅπου βρισκόμαστε. Ξέρετε τί θά πεῖ νά σοῦ κάνουν ἐκδορά, νά σέ γδέρνουν, νά σοῦ βγάζουν τό δέρμα, καί νά χαίρεσαι; Εἶναι καταπληκτικό! Μά δέν πονᾶ; Ἄνθρωπος εἶσαι, καί βέβαια πονᾶς· ἀλλά κάπου ὁ πόνος σβήνει μέσα στήν ἀγάπη καί στή χαρά τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι καταπληκτικό! Ὅλοι οἱ Μάρτυρες εἶχαν χαρά. Καί ἄν ὁ Χριστός ἔπαθε, τότε καί γιά τόν πιστό ἡ χαρά θά βγεῖ μέσα ἀπό τά παθήματα, μέσα ἀπό τόν διωγμό, τόν ὀνειδισμό καί τή δυσφήμιση πού μπορεῖ νά τοῦ κάνουν οἱ ἄλλοι. Καί τό θαυμαστό ξέρετε ποιό εἶναι; Τούς μαθητές τοῦ Χριστοῦ –διαβάζουμε στίςΠράξεις, στό 5ο κεφάλαιο– τούς συνέλαβαν, τούς ἔβαλαν φυλακή, ἐπειδή κήρυτταν ἐκεῖ στήν αὐλή τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομῶντος, καί ἀφοῦ τούς ἔδειραν ἀνελέητα, τούς ἔβγαλαν ἀπό τή φυλακή καί τούς παράγγειλαν νά μή κηρύσσουν τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ! Ἀλλά, ὅπως γράφει στό βιβλίο τῶν Πράξεων: «Οἱ μέν οὖν ἐπορεύοντο χαίροντες ἀπό προσώπου τοῦ συνεδρίου, ὅτι ὑπέρ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ κατηξιώθησαν ἀτιμασθῆναι»2. Αὐτοί λοιπόν, οἱ μαθητές, ἔφυγαν ἀπό τό συνέδριο, γεμᾶτοι χαρά γιατί καταξιώθηκαν – ὄχι ἀξιώθηκαν, ἀλλά καταξιώθηκαν!– νά ἀτιμασθοῦν γιά χάρη τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ!

Γιὰ δύο λόγους σήμερα οἱ γάμοι ἀποτυγχάνουν…

+ Δημήτριος Παναγόπουλος Ἱεροκήρυκας

Γιὰ δύο λόγους σήμερα οἱ γάμοι ἀποτυγχάνουν: α) διότι δὲν εἶναι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι γιὰ γάμο καὶ β) διότι δὲν ρωτήθηκε ὁ Θεός, ἂν αὐτὸς ἢ αὐτή, ποὺ πᾶμε νὰ παντρευτοῦμε, εἶναι ὁ κατάλληλος ἄνθρωπος γιὰ ἐμᾶς. Γιατί μόνο ὁ Θεὸς γνωρίζει, ποιὸς εἶναι ὁ Ἀδὰμ καὶ ποιὰ εἶναι ἡ Εὕα τοῦ καθένα. Γι' αὐτὸ βλέπεις ζευγάρια ποὺ συμβίωναν 10 χρόνια μαζί, ὅταν παντρευτοῦν, νὰ χωρίζουν σὲ 10 μέρες. Ἀσυμφωνία χαρακτήρα, ἀναφέρεται ὡς αἰτία τοῦ διαζυγίου!

π. Σάββας ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Ἐδέσσης.ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ. ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ. ΘΕΙΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/12/blog-post_526.html?m=1

The path of our life in the storm-St. Ignatios Brianchaninov

The path of our life is like unto a voyage across a broad sea. It is sometimes calm on that sea, and sometimes a favorable wind blows; but most often there are storms on it. Seeing the approach of a storm, seeing the storm itself, we must not become disturbed, or fall into despondency or despair; we must fight against the waves and the opposing winds.

Otherwise the ship of our soul might undergo shipwreck, and might even sink. If during a storm something breaks or is damaged in the ship of our soul—again, we must not despond, we must not be troubled. We must spy out a dependable harbor, enter into it, fix and repair that which was damaged, and then continue our voyage with hope in Almighty God.

And Almighty God will not abandon one who hopes in Him! The storms themselves serve for the benefit of the true servant of Christ: they make him an experienced sailor.

Σέρβικα καί ἑλληνικά

ΣΕΡΒΙΚΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΆ

 http://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/01/blog-post_202.html?m=1

28 Φεβρουαρίου. Βασιλείου ὁσίου τοῦ ὁμολογητοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Πέμ. λε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Ἰω. δ΄ 20 - ε΄ 20).

Α Ιω. 4,20          ἐάν τις εἴπῃ ὅτι ἀγαπῶ τὸν Θεόν, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ μισῇ, ψεύστης ἐστίν· ὁ γὰρ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν ὃν ἐώρακε, τὸν Θεόν ὃν οὐχ ἑώρακε πῶς δύναται ἀγαπᾶν;

Α Ιω. 4,20                Εάν όμως κανείς πη ότι αγαπώ τον Θεόν και συγχρόνως μισή τον αδελφόν του, είναι ψεύστης. Διότι εκείνος που δεν αγαπά τον αδελφόν του, τον οποίον είδε και βλέπει κάθε ημέραν, πως είναι δυνατόν να αγαπά τον Θεόν, τον οποίον ποτέ δεν έχει ίδει·

Οἰ χριστιανοί καί τά καρναβάλια, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Οἰ χριστιανοί καί τά καρναβάλια, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 23-2-2019, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ἡ ταπείνωση τοῦ ἀσώτου, Αρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ταπείνωση τοῦ ἀσώτου, Αρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, 23-2-2019, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες γιά τά σαρκικά ἁμαρτήματα καί τίς διαστροφές

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες γιά τά σαρκικά ἁμαρτήματα

καί τίς διαστροφές

Ὅλοι οἱ Ἅγιοι Πατέρες στά κείμενά τους καταδικάζουν ρητά καί κατηγορηματικά ὅλα τά σαρκικά ἁμαρτήματα, τήν ὁμοφυλοφιλία, τίς ὅποιες ἄλλες παρά φύσιν σχέσεις καί τίς σαρκικές διαστροφές. 

Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης καταγράφει τό φοβερό θαῦμα πού ἔγινε τήν νύχτα τῆς Γέννησης τοῦ Χριστοῦ μας: «Λέγει ἕνας διδάσκαλος», σημειώνει ὁ Ἅγιος, «ὅτι τήν νύκτα, κατά τήν ὁποία γεννήθηκε ὁ Δεσπότης Χριστός, ἔστειλε πρῶτα ἕναν Ἄγγελο καί ἐθανάτωσε ὅλους τούς ἀρσενοκοίτες, καί ἔπειτα ἐγεννήθη, γιά νά μήν βρεθεῖ τότε στήν γῆ μία τέτοια Θεομίσητη ἁμαρτία (παρά Ἱερονύμῳ)»[1].

Ὁ Ἅγιος Ἀναστάσιος ὁ Σιναΐτης, ἀναφερόμενος στά σαρκικά ἁμαρτήματα καί τίς διεστραμμένες σαρκικές σχέσεις, ἐπισημαίνει τούς διάφορους βαθμούς ἁμαρτίας: «...πρέπει νά γνωρίζετε», παρατηρεῖ, «ὅτι οἱ κρίσεις τοῦ δικαίου Κριτῆ εἶναι πολλές καί διάφορες, ὅπως καί οἱ ἀνταποδόσεις, τίς ὁποῖες πρόκειται νά κάνει σ’ αὐτούς πού ἁμαρτάνουν στό σῶμα τους. Γιατί ἀλλιῶς κρίνεται ὁ πιστός καί ἀλλιῶς ὁ ἄπιστος. Λέγει ἡ Γραφή ὅτι «αὐτός πού γνώριζε τό θέλημα τοῦ Κυρίου καί δέν τό ἔκανε θά δαρεῖ πολύ». Kαί ἄλλο εἶναι τό κρῖμα ἐκείνου πού πόρνευσε στά νιάτα του, καί ἄλλο ἐκείνου πού πόρνευσε στά γηρατειά του. Ἄλλο τό κρῖμα τοῦ ἀνύπαντρου καί ἄλλο ἐκείνου πού ἔχει γυναίκα καί προδίδει τόν γάμο του. Kαί ἄλλο ἐπίσης τό κρῖμα ἐκείνου πού συγκατοικεῖ μέ ποταπή (εὐτελισμένη) γυναίκα, καί ἄλλο ἐκείνου πού ἔχει σεμνή. Ἄλλο εἶναι τό κρῖμα ἐκείνου πού παρανόμησε μόνο σέ μία καί ἄλλο ἄν ἔχει μολυνθεῖ μέ πολλές. Ἄλλο εἶναι τό κρῖμα τοῦ δασκάλου καί τοῦ ἱερέα καί ἄλλο τοῦ ἁπλοῦ ἀνθρώπου. Διότι οἱ δυνατοί, λέγει ἡ Γραφή, θά τιμωρηθοῦν αὐστηρά. Ἄλλο εἶναι, ὅταν γίνεται ἀπό συνήθεια κακή καί ἄλλο ἀπό γοητεία. Ἄλλη, ἐπίσης, συγγνώμη ἔχει αὐτός πού ἁμαρτάνει καί θλίβεται καί ὑποφέρει καί ἄλλη αὐτός πού ἁμαρτάνει καί ζεῖ ἀμέριμνος. Καί πάλι. Ἀλλιῶς τιμωρεῖται αὐτός πού μέ τρόπο φυσιολογικό κάνει χρήση τῆς φύσεως καί μέ ἄλλον τρόπο καί περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη ἁμαρτία καί αὐστηρότερα θἀ τιμωρηθεῖ αὐτός πού διαπράττει τήν παρά φύση ἁμαρτία τῶν Σοδόμων, τήν ὁποία οὔτε τά ζῶα κάνουν, ὅπως ἡ Γραφή διηγούμενη λέγει: «Φεῦγε τήν φωτιά πού ἔπεσε στήν Πεντάπολη τῶν Σοδόμων, ἡ ὁποία, ὡς ἀπόδειξη τῆς κακίας της, καιομένη ἔμεινε ἄγονη καί σέ ἀκατάλληλες ἐποχές βλαστάνει φυτά.

Τό Βασίλειο τῆς Ἀθάνατης Εὐτυχίας

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Από το γράμμα σας σαν να τρέχουν δάκρυα.

 

 

Κοπιάζετε για να αποκτήσετε μεγάλο τίτλο.

Μ’ αυτό νομίζετε πως θα φθάσετε αμέσως και στην ευτυχία.

Και πολλοί άλλοι γύρω σας έκαναν το ίδιο.

Γι’ αυτό έπρεπε να παλεύετε, να παλεύετε, να σπρώχνετε, να ανησυχείτε.

Υπολογίζατε ότι η ευτυχία θα αρχίσει για σας μόλις λάβετε εκείνον τον υψηλό τίτλο.

Μέχρι τότε θεωρούσατε τον εαυτό σας δυστυχισμένο, σχεδόν ανύπαρκτο.

Επιτέλους φθάσατε το επιθυμούμενο.

Μερικές μέρες αισθανόσασταν σαν να ξαναγεννηθήκατε.

Έπειτα ήρθε η απογοήτευση.

Βέβαια, από την ευτυχία ήσασταν το ίδιο μακρυά, όπως και πριν.

Μόνο που πιστεύατε ότι η ευτυχία υπάρχει κάπου εκεί – στους υψηλούς τίτλους- ενώ τώρα χάσατε και αυτήν την πίστη.

Υψωθήκατε μέχρι τα σύννεφα αλλά όχι και μέχρι τ’ αστέρια.

Τώρα μετανοιώνετε σφοδρά, που τρέχατε στον ψεύτικο δρόμο προς την ευτυχία μιμούμενος σ’ αυτό πολλούς άλλους.

Γι’ αυτό θέλετε να επιστρέψετε στην προηγούμενη χαμηλή σας θέση, όπου το βάρος των ευθυνών είναι μικρότερο και τα κεντριά της ζήλιας πιο αδύναμα.

 

Ίσως σας χρησιμεύση η εξής ιστορία με τα ασημένια κάλπικα νομίσματα:

«Σ’ ένα μεγάλο πάρκο ετοίμασαν λαικό πανηγύρι.

Όμως χωρίς εισιτήριο κανέναν δεν άφηναν σ’ αυτό το γλέντι.

Πολλοί ήθελαν να μπούν, αλλά δεν μπορούσαν να πληρώσουν το εισιτήριο.

Πρόβλεψη μελλόντων.Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΡΟΥΣΤΙΚΩΝ. Π. ΕΥΜΕΝΙΟΣ ΛΑΜΠΑΚΗΣ.

Πρόβλεψη μελλόντων

Ο Γέροντας Εύμένιος δέν έβλεπε καλά, έβλεπε θολά. Μία φορά, σκέφθηκε ό πατήρ Σπυρίδων νά τον πάνε σέ κάποιον καλό οφθαλμίατρο στήν Αθήνα καί τού τό πρότεινε, για νά τον άκούσει νά τού λέει:

-Οι, όι, παιδί μου, που θά πάμε, για νά γυρίσουμε τό βράδυ στο κελλί μου; Θά προλάβουμε νά πάμε τό πρωϊ καί νά γυρίσουμε τό βράδυ;

Σημειωτέον ότι ό Γέροντας Εύμένιος είχε βάλει κανόνα στον έαυτό του, όπου και νά πήγαινε, τό βράδυ νά ήταν στο κελλί του. Δέν ήθελε νά είναι έξω άπό τό Μοναστήρι τό βράδυ. Γιά τον λόγο αύτό δέν είχε πάει σέ άλλα προσκυνήματα, Άγιους Τόπους, Άγιο Ορος κλπ.

Ό πατήρ Σπυρίδων, παρά τις άντιρρήσεις τού Γέροντος, βρίσκει έναν καλό οφθαλμίατρο, κλείνει εισιτήρια καί τού τό άνακοίνωσε. Εκείνος, άν καί δέν ήθελε νά πάει, γιά νά μήν στενοχωρήσει τον πατέρα Σπυρίδωνα, συναινεί νά κάνει τό ταξίδι.

Λίγες ή μέρες πριν τό ταξίδι, επικοινωνεί ό Γέροντας μέ τον πατέρα Σπυρίδωνα καί τού λέει νά πάνε μέ τήν πρεσβυτέρα στο Μοναστήρι. Συναντούν, λοιπόν, τον Γέροντα Εύμένιο καί συζητούν παρούσης καί τής αδελφής του Ιωάννας. Σέ κάποια στιγμή λέει ό Γέροντας:

-Ετούτο τό ταξίδι πού πρόκειται να κάνουμε δεν τό θέλει ό διάβολος καί θά φέρει πάρα πολλά εμπόδια, άλλά νά μήν φοβηθείτε. Θέλω νά σάς πώ κάποια πράγματα, γιά νά έχετε τον νού σας.

Καί άπευθύνεται πρώτα στήν άδελφή του:

-Ιωάννα, νά προσέχεις πάρα πολύ, νά μήν βάλεις καμιά φωτιά με τό τηγάνι. Μήν τό ξεχνάς αύτό καί πιάνεις τήν κουβέντα στο τηλέφωνο με τήν άδελφή σου τήν Μαρία καί πιάσει φωτιά τό τηγάνι καί καείς!

Λέει στή συνέχεια στήν πρεσβυτέρα:

«Μακαρισμός ἕνατος (Β΄)» μέρος α΄

π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

«καθό κοινωνεῖτε τοῖς τοῦ Χριστοῦ παθήμασι,

χαίρετε».

Νά ἔχετε χαρά,

ἐπειδή συμμετέχετε στά παθήματα τοῦ Χριστοῦ.

Α΄ Πέτρ. Δ΄: 13

Μιλήσαμε τήν περασμένη φορά γιά τόν ἔνατο μακαρισμό, ἀγαπητοί, ἀλλά δέν τόν ὁλοκληρώσαμε, γιατί ὁ χρόνος μας εἶχε ἐξαντληθεῖ. Σᾶς τόν ξαναδιαβάζω γιά ὑπενθύμηση: «μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καί διώξωσι καί εἴπωσι πᾶν πονηρόν ῥῆμα καθ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ. χαίρετε καί ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθός ὑμῶν πολύς ἐν τοῖς οὐρανοῖς· οὕτω γάρ ἐδίωξαν τούς προφήτας τούς πρό ὑμῶν»¹.

Αὐτά λέει ὁ ἔνατος μακαρισμός. Ἐδῶ, ὅπως σᾶς ἔλεγα τήν περασμένη φορά, θέλω νά σᾶς πῶ ὅτι σχετικά μέ τήν ἀξία τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν –συζητούσαμε γι᾿ αὐτό τό θέμα μιά ἄλλη φορά στίς ἀπορίες πού μοῦ ὑποβάλλετε– συμπτωματικά βρῆκα ἕνα χαρακτηριστικό ἀπόσπασμα στόν Ἐπίκτητο. Αὐτός εἶναι νεοστωϊκός φιλόσοφος, ἔζησε ἀνάμεσα στόν 5ο καί 12ο μ.Χ. αἰώνα καί καταγόταν ἀπό τήν Ἱεράπολη τῆς Φρυγίας. Ἦταν θαυμάσιος ἄνθρωπος, καί λυπᾶμαι πού δέν ἔχω καιρό νά σᾶς πῶ πιό πολλά. Θά σᾶς διαβάσω τό κείμενο, γιατί συνηθίζω νά λέω τά κείμενα, γιά νά ἔχουμε μία πρόσβαση. Εἶναι πάρα πολύ σημαντικό νά συνηθίζουν τά αὐτιά μας νά ἀκοῦν τά ἀρχαῖα κείμενα· εἶναι μία θετική προσφορά· ἀλλά πρέπει βέβαια νά ὑπάρχει καί ἡ ἀπόδοση, ἡ μετάφραση. Λέει λοιπόν ὁ Ἐπίκτητος στό ἀπόσπασμα αὐτό: «Εἰ φιλοσοφίας ἐπιθυμεῖς, παρασκευάζου αὐτόθεν ὡς καταγελασθησόμενος ὡς καταμωκησομένων σου πολλῶν, ὡς ἐρούντων ὅτι “ἄφνω φιλόσοφος ἡμῖν ἐπανελήλυθε” καί “πόθεν ἡμῖν αὕτη ἡ ὀφρύς;” σύ δέ ὀφρύν μέν μή σχῇς· τῶν δέ βελτίστων σοι φαινομένων οὕτως ἔχου, ὡς ὑπό τοῦ θεοῦ τεταγμένος εἰς ταύτην τήν χώραν· μέμνησό τε διότι, ἐάν μέν ἐμμείνῃς τοῖς αὐτοῖς, οἱ καταγελῶντές σου τό πρότερον οὗτοί σε ὕστερον θαυμάσονται· ἐάν δέ ἡττηθῇς αὐτῶν, διπλοῦν προσλήψῃ καταγέλωτα»².

Π. Φιλόθεος Ζερβάκος-Ὁδηγίες γιά «Ξεμάτιασμα» μικρῶν παιδιῶν

π. ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ - ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ «ΞΕΜΑΤΙΑΣΜΑ» ΜΙΚΡΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Όταν τα παιδιά τα μικρά συμβεί να πάθουν εκ βασκανίας, θα παίρνετε ολίγο βαμβάκι, θα το βουτάτε εις το κανδήλι πού έχετε εις τας εικόνας, θα αλείφετε το παιδί εις το μέτωπον και το πρόσωπον σταυροειδώς και θα λέγετε τα εξής τροπάρια:

Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης,

Σταυρός η ώραιότης της Εκκλησίας,

Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα,

Σταυρός πιστών το στήριγμα,

Σταυρός Αγγέλων η δόξα καί των δαιμόνων το τραύμα.

π. Σάββας ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Ἐδέσσης.ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ. ΕΡΩΤΗΜΑ. ΣΧΟΛΕΙΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΗΜΕΡΑ.

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/12/blog-post_821.html?m=1

Ἅγιος Ἀρίστων ὁ θαυματουργός ἐπίσκοπος Ἀρσινόης (+22 Φεβρουαρίου)

  Αυτή η αλλοίωσις της δεξιάς του Υψίστου" (ψαλμ. οστ', 11). Τούτη η αλλοίωση και μεταβολή που παρατηρήθηκε αυτόν τον καιρό στον λαό μας, υπήρξε έργο εξ ολοκλήρου της αγάπης του Θεού.

  Τα λόγια αυτά του ψαλμωδού που ειπώθηκαν κάποτε για τον εκλεκτό και περιούσιο λαό του Θεού, τον ισραηλιτικό, βρίσκουν πλήρη την εφαρμογή τους και στον λαό μας, τον μαρτυρικό λαό της Κύπρου μας.

 Νησί της Αφροδίτης απεκαλείτο παλαιά το νησί μας. Από τους αφρούς της Παφίας θάλασσας πιστευόταν πώς είχε γεννηθεί κάποιο πρωινό η θεά αυτή, του έρωτα η θεά. Κι η λατρεία της στο νησί μας και οι γιορτές που γινόντουσαν προς τιμή της καθ' όλη την αρχαιότητα, αποτελούσαν ένα εξαιρετικό γεγονός.

Κάποια μάλιστα εποχή του έτους, πλήθη πιστών της θεάς από όλα τα γύρω μέρη ερχόντουσαν εδώ για τη λατρεία της.

 Έτσι η Κύπρος μας ως νησί της θεάς αυτής, είχε καταντήσει τόπος της αμαρτίας και της διαφθοράς. 

  Όταν όμως "η χάρις του Θεού η σωτήριος πάσιν ανθρώποις" παρεχώρησε την ευλογία, ένα καράβι από αυτά που ερχόντουσαν στο νησί μας, να φέρει κάποτε μαζί του ως επιβάτες και τους Αποστόλους Βαρνάβα, Παύλο και Μάρκο, τον μετέπειτα και ευαγγελιστή (45 μ.Χ.), η κατάσταση πολύ γρήγορα άλλαξε ριζικά. Το νησί της Αφροδίτης σε μικρό χρονικό διάστημα γίνεται νήσος της Παναγίας, νήσος των Αγίων.

  Ναί! "Νήσος των Αγίων". Ένας μεγάλος αριθμός αγίων προσώπων γεννήθηκαν κι έζησαν, μα και έδρασαν στο νησί μας. Ανάμεσα στα πρόσωπα αυτά ξεχωριστή προβάλλει τούτο τον καιρό - τέλος τέταρτου αιώνα και αρχές πέμπτου - η φυσιογνωμία του αγίου Αρίστωνος ή όπως τον λέγει ο λαός μας του αγίου Αρίστου. 

Ἄν ὁ θάνατος τοῦ ἀδελφοῦ σου δέν σέ συνέτισε, κανείς δέν μπορεῖ νά σέ ὠφελήσει...

  

«Αν ο θάνατος του αδελφού σου δε σε συνέτισε, κανείς δέν μπορεί νά σε ωφελήσει... Αν δέ μετανοήσεις, βλέποντας ένα νεκρό, πότε λοιπόν θά επιστρέψεις; Αν δέ νιώσεις κατάνυξη μ' αυτά πού έχουν ειπωθεί, τότε ποτέ δέ θά απομακρυνθείς από τήν αμαρτία».

Άγιος Εφραίμ ο Σύρος

https://proskynitis.blogspot.com/2019/02/blog-post_324.html

27 Φεβρουαρίου. Προκοπίου τοῦ Δεκαπολίτου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Τετ. λε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Ἰω. γ΄ 21 - δ΄ 11).

Α Ιω. 3,21          ἀγαπητοί, ἐὰν ἡ καρδία ἡμῶν μὴ καταγινώσκῃ ἡμῶν παῤῥησίαν ἔχομεν πρὸς τὸν Θεόν,

Α Ιω. 3,21                 Αγαπητοί, εάν η συνείδησίς μας δεν μας κατηγορή, τότε έχομεν θάρρος προς τον Θεόν,

74. Ἀγάπη, καλωσύνη, πραότητα, ὑπομονή καί ταπείνωση ἄς ἔχουμε πάντα, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

74. Ἀγάπη, καλωσύνη, πραότητα, ὑπομονή καί ταπείνωση ἄς ἔχουμε πάντα, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 26-2-2019, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

73. Παντοῦ μποροῦμε νά σωθοῦμε, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

73. Παντοῦ μποροῦμε νά σωθοῦμε, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 25-2-2019, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

«Μακαρισμός ἔνατος (Α΄)», π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

«Μακαρισμός ἔνατος (Α΄)»

π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

Ἀγαπητοί μου φίλοι, ἀπό τότε πού ἦλθε ὁ Κύριος στή γῆ, ὁ κόσμος χωρίστηκε σέ δύο στρατόπεδα: σ᾿ ἐκείνους πού πίστεψαν καί ἔγιναν μαθητές Του καί σ᾿ ἐκείνους πού Τόν ἀρνήθηκαν ὡς Θεό καί πῆραν ἐχθρική στάση ἀπέναντί Του.

Ὅλη αὐτή ἡ κατάσταση ἀποδίδεται μέ τήν προφητεία τοῦ Συμεών τοῦ Θεοδόχου –τή μνήμη του γιορτάσαμε χθές, 3 Φεβρουαρίου– πού δέχθηκε στήν ἀγκαλιά του τό βρέφος Ἰησοῦ. Τόν ἀποκάλεσε «σημεῖον ἀντιλεγόμενον»¹. Σειμεῖον θά πεῖ θαῦμα, ἤ ἀκόμη στοιχεῖο ἀναφορᾶς. Ἐδῶ θεωρεῖται καλύτερα ὡς θαῦμα· ἕνα θαῦμα, πού οἱ ἄνθρωποι θά πάρουν διαφορετική στάση ἀπέναντί Του, δηλαδή θά προκαλεῖ καί τήν πίστη ἀλλά καί τήν ἀντιλογία, τήν ἀπιστία. Εἶναι λοιπόν πάρα πολύ φυσικό, ὅσοι ἔχουν πιστέψει στόν Ἰησοῦ Χριστό νά γίνονται καί ἐκεῖνοι σημεῖα ἀντιλεγόμενα μέσα στήν Ἱστορία. Αὐτό προσέξτε το· πρέπει νά τό συνειδητοποιήσουμε.

Ὁ Χριστός τό εἶπε ὡς ἑξῆς: «εἰ ἐμέ ἐδίωξαν, καί καί ὑμᾶς διώξουσιν· εἰ τόν λόγον μου ἐτήρησαν, καί τόν ὑμέτερον τηρήσουσιν. ἀλλά ταῦτα πάντα ποιήσουσιν ὑμῖν διά τό ὄνομά μου»². Δηλαδή: Ἄν ἐμένα μέ καταδίωξαν, θά καταδιώξουν καί ἐσᾶς· ἄν ἐφάρμοσαν τόν λόγο μου, τότε καί τόν δικό σας λόγο, πού θά μιλάει γιά μένα, θά τόν τηρήσουν. Ὅλα αὐτά, εἴτε ἀποδοχή εἴτε ἀπόρριψη, θά τά κάνουν σ᾿ ἐσᾶς γιά τό ὄνομά μου –τό σημεῖο τό ἀντιλεγόμενο.

Αὐτό πρέπει νά τό γνωρίζουμε· γιατί ἀλλιώτικα θά ζοῦμε μέσα σέ μία τέτοια κρίση στή ζωή μας, πού πολλές φορές μπορεῖ νά μή μᾶς βγάλει σέ καλό δρόμο.

Ἔτσι, ἄν ὁ ὄγδοος μακαρισμός, πού εἴπαμε τήν περασμένη φορά, μακαρίζει ἐκείνους πού διώκονται γιά τή σταθερότητά τους στήν ἁγιότητα, ὁ ἔνατος μακαρισμός μακαρίζει ἐκείνους πού διώκονται καί χλευάζονται γιά τήν ὁμολογία τους στό θεανθρώπινο πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Καί τώρα ὁ ἔνατος μακαρισμός, πού εἶναι καί ὁ τελευταῖος, λέει: «Μακάριοι ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καί διώξωσι καί εἴπωσι πᾶν πονηρόν ῥῆμα καθ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ. χαίρετε καί ἀγαλλιάσθε, ὅτι ὁ μισθός ὑμῶν πολύς ἐν τοῖς οὐρανοῖς· οὕτω γάρ ἐδίωξαν τούς προφήτας τούς πρό ὑμῶν»³. Δηλαδή: Εἶστε εὐτυχεῖς ὅταν σᾶς κοροϊδέψουν καί σᾶς διώξουν καί ποῦν ἐναντίον σας ψεύτικες κατηγορίες ἐξαιτίας μου. Νά χαίρεστε καί νά εὐφραίνεσθε, γιατί ἡ ἀμοιβή σας θά εἶναι μεγάλη στούς οὐρανούς· κατά τόν ἴδιο τρόπο συμπεριφέρθηκαν καί στούς Προφῆτες πρίν ἀπό σᾶς, δηλαδή στήν Παλαιά Διαθήκη.

Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο: Νικόλαος Σαββούδης

Γεννήθηκε το 1899 στο Γυαλί Τσιφλίκι της Μ. Ασίας. Μετά τον ξεριζωμό των Ελλήνων από την Μικρασία, ήρθε ως πρόσφυγας στο χωριό Βατοπέδι Χαλκιδικής. Όταν ήρθε σε ηλικία γάμου νυμφεύθηκε και από τον γάμο του απέκτησε μία κόρη και εγγόνια. Η σύζυγός του είχε δύσκολο χαρακτήρα καθώς και ο γαμπρός του. Τους αντιμετώπιζε όμως με ηρεμία.

Ήταν γενικά ήρεμος άνθρωπος. Ζούσε σαν ασκητής, νήστευε πολύ, μελετούσε βιβλία εκκλησιαστικά και ασκητικά, που έφερε από την «πατρίδα», και συμβούλευε τα εγγόνια του δίνοντάς τους εφόδια για την ζωή.

Όλη την εβδομάδα βοσκούσε τα πρόβατα. Το Σάββατο το απόγευμα επέστρεφε στο σπίτι και ετοιμαζόταν για την θ. Λειτουργία της Κυριακής.

Στην Εκκλησία διακονούσε ανάβοντας τα καντήλια και βοηθώντας τον ιερέα.

Έκανε αγαθοεργίες. Στην περίοδο της Κατοχής έκρυψε έναν Άγγλο για να του σώσει την ζωή, τον περιποιήθηκε όταν αρρώστησε, και τον φιλοξένησε όσο διάστημα χρειάστηκε.

Όταν πέθανε ένας συγχωριανός του, που η οικογένειά του ήταν φτωχή και δεν είχε χρήματα για την κηδεία, ο Νικόλαος πήγε κρυφά στο σπίτι τους και άφησε χρήματα. Οι άνθρωποι του σπιτιού ποτέ δεν έμαθαν ποιός «καλός άγγελος» τους έστειλε την βοήθεια.

Φιλοξενούσε συχνά στο σπίτι του ανθρώπους περαστικούς που νυχτώνονταν στο χωριό.

Τον Νικόλαο Σαββούδη είχε γνωρίσει και ο γέροντας Γρηγόριος, Πνευματικός της Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου Μεταμορφώσεως, ο οποίος αναφέρει:

Ἡ θαυματουργός εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Σκουπιώτισσας

 Αὕτη ἡ θαυματουργὸς εἰκὼν τῆς Θεοτόκου προέρχεται ἐκ χωρίου Σκουπιῶν Προκονήσου Προποντῖδος, σήμερον εὑρίσκεται εἰς τὰ Νέα Ῥόδα Χαλκιδικῆς. Ἑορτάζει εἰς τὰς 23 Αὐγούστου.

Τὸ ἱστορικὸν τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος

Κατὰ τὴν παράδοσιν καὶ ἡ ἐν λόγῳ εἰκὼν ἀνάγεται εἰς τὸν Εὐαγγελιστὴν Λουκᾶν. Εἰς τὸ ὄπισθεν μέρος τῆς εἰκόνος εἶναι ζωγραφισμένη ἡ Σταύρωσις τοῦ Κυρίου μὲ κηρομαστίχη.

Ὅταν κατὰ παραχώρησιν Θεοῦ, ἔλαβε χώραν ἡ Μικρασιατικὴ καταστροφή, τότε καὶ οἱ κάτοικοι τῶν Σκουπιῶν ἔφεραν μαζί των, ὡς θησαυρὸν πολύτιμον καὶ ἱερὸν κειμήλιον τὴν θαυματουργὸν εἰκόνα τῆς Κεχαριτωμένης Θεοτόκου,τῆς προστάτιδος τῶν χριστιανῶν.

Τὸν Αὔγουστον τοῦ 1922 ἀπὸ τὸ χωριὸ Σκουπιὰ μέχρι τὸ πλοῖο (Πασᾶ-λιμάνι) τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας μετέφερε ἡ δεκαεξαέτις τότε Βασιλεία Τσακάλου (Χατζῆ-Γεωργίου).

Μεταβαίνουσα κάθε μέρα πρὸς προσκύνησι, θεώρησε ἱερὸν καθῆκον της τὴν μεταφορὰν τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος.Εἶτα μετεφέρθη ἡ ἁγία εἰκὼν μὲ τὸ ἱστιοφόρον «Ἅγιος Νικόλαος»,πλοιαρχούντων τῶν Κωνσταντίνου Τσακάλου καὶ Κυριάκου Πριακωνᾶ, κατοίκων Σκουπιῶν,εἰς Μοῦδρον Λήμνου, ὅπου καὶ ἐγένετο προσωρινὴ ἐγκατάστασις τῶν κατοίκων.

Εἰς Μοῦδρον παρεδόθη ἡ εἰκὼν εἰς τὴν Ἐκκλησιαστικὴν Ἐπιτροπὴν τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ «Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου»καὶ παρέμεινεν μέχρι τέλους τοῦ Σεπτεμβρίου 1933.

Ἀρχὰς ὅμως Ὀκτωβρίου τοῦ ἰδίου ἔτους καὶ μὲ τὰς ἐνεργείας τῶν ἐκ τῶν Νέων Ῥόδων, Ἀμμουλιανῆς καὶ Οὐρανουπόλεως Χαλκιδικῆς ἐγκατεστημένων Σκουπιωτῶν παρελήφθη ἐκ Μούδρου ἡ θαυματουργὸς εἰκὼν καὶ ὅλα τὰ ἐκκλησιαστικὰ εἴδη, παρὰ τοῦ πλοιάρχου Κυριάκου Ἰωακεὶμ Πριακωνᾶ,διὰ τοῦ πλοίου του «Ἅγιος Γεώργιος», καὶ τὰ παρέδωσε εἰς τὴν Ἐκκλησιαστικὴν Ἐπιτροπὴν Νέων Ῥόδων.

Τοῦτο ἐμφαίνεται καὶ ἀπὸ τὴν ἐπίσημον ἀπόδειξιν παραλαβῆς τῆς 9ης Ὀκτωβρίου 1933.

απο το ιστολόγιο "Πάνος"

ΠΕΘ: Διαμαρτυρία γιά τήν ἐπανεκτύπωση ἀπό τό Ὑπουργεῖο Παιδείας τῶν ἀκυρωμένων ἀπό τό ΣτΕ σχολικῶν βιβλίων τῶν Θρησκευτικῶν

Αθήνα, 20 Φεβρουαρίου 2019

Αριθμ. Πρωτ. 10

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ)

Διαμαρτυρία για την επανεκτύπωση από το Υπουργείο Παιδείας

 των ακυρωμένων από το ΣτΕ σχολικών βιβλίων των Θρησκευτικών

Η ΠΕΘ διαμαρτύρεται και καταγγέλλει στον ελληνικό λαό τα τεχνάσματα του Υπουργείου Παιδείας, το οποίο επιχειρεί, για μια ακόμη χρονιά, να επιβάλει αυταρχικά στα Ελληνόπουλα, ως διδακτέα ύλη, τα ακυρωμένα από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), ως αντισυνταγματικά, αντιπαιδαγωγικά και αντιεκκλησιαστικά, Νέα Πολυθρησκειακά Προγράμματα και βιβλία-«φακέλους» του μαθήματος των Θρησκευτικών.

Στην προσπάθειά του αυτή, έστειλε πρόσφατα Εγκύκλιο για να επανεκτυπωθούν και για το επόμενο σχολικό έτος 2019-2020 τα βιβλία ή «φάκελοι» του μαθήματος των Θρησκευτικών και να μοιραστούν τον ερχόμενο Σεπτέμβριο στους μαθητές των σχολείων.

Ο ισχυρισμός που χρησιμοποιεί το Υπουργείο, για να ξεφύγει από τον σκόπελο του ΣτΕ, ότι άλλαξε τα Προγράμματα και τα βιβλία είναι ολοφάνερα ψευδής και παραπλανητικός, διότι αυτά παραμένουν ακριβώς τα ίδια, με αυτά που ακυρώθηκαν από το ΣτΕ. Το Υπουργείο άλλαξε μόνον τον αριθμό του Φύλου Εφημερίδας της Κυβέρνησης, τη χρονολογία και την υπογραφή και, με αυτά τα τεχνουργήματα, προσπαθεί να κοροϊδέψει και να εξαπατήσει τον ελληνικό λαό και κυρίως τους γονείς των μαθητών.

Ένα απλό παράδειγμα για να κατανοηθεί η απάτη του Υπουργείου Παιδείας είναι το ακόλουθο: Είναι ξεκάθαρο ότι, εάν ένα φάρμακο  κριθεί, από την αρμόδια υπηρεσία, επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία και απαγορευτεί η κυκλοφορία και η χρήση του, τότε δεν μπορεί το κράτος να αναγράφει νέο αριθμό κυκλοφορίας στο ίδιο απαγορευμένο φάρμακο και να διατάσσει την διακίνησή του, με το πρόσχημα ότι δήθεν το άλλαξε και το εξυγίανε, εξαπατώντας έτσι τους ασθενείς με κίνδυνο τη δηλητηρίασή τους.

Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, ἀπόσπασμα ἀπό τήν α’ ὁμιλία «Περί μετανοίας» σχετικά μέ τήν παραβολή τοῦ ἀσώτου ὑιοῦ

 

   Ήταν δύο αδέλφια, τα οποία, αφού μοιράστηκαν αναμεταξύ τους την πατρική περιουσία, ο ένας έμεινε στο σπίτι, ενώ ο άλλος έφυγε σε μακρινή χώρα. Εκεί, αφού κατέφαγε όλα όσα του δόθηκαν, δυστύχησε και υπέφερε μη υπομένοντας τη ντροπή από τη φτώχεια. [Λουκά 15: 11 κ.ε.]. Αυτή την παραβολή θέλησα να σας την πω, για να μάθετε, ότι υπάρχει άφεση αμαρτημάτων και μετά το Βάπτισμα, εάν είμαστε προσεκτικοί. Και το λέγω αυτό όχι για να σάς κάνω αδιάφορους, αλλά για να σας απομακρύνω από την απόγνωση. Γιατί η απόγνωση μάς προξενεί χειρότερα κακά και από τη ραθυμία.

   Αυτός λοιπόν ο υιός αποτελεί την εικόνα εκείνων που αμάρτησαν μετά το Βάπτισμα. Και ότι φανερώνει εκείνους που αμάρτησαν μετά το Βάπτισμα, αποδεικνύεται από το ότι ονομάζεται «υιός». Γιατί κανένας δεν μπορεί να ονομασθεί υιός χωρίς το Βάπτισμα. Επίσης διέμενε στην πατρική οικία και μοιράστηκε όλα τα πατρικά αγαθά, ενώ πριν από το Βάπτισμα δεν μπορεί κανείς να λάβει την πατρική περιουσία, ούτε να δεχθεί κληρονομία. Ώστε με όλα αυτά μας υπαινίσσεται το σύνολο των πιστών.

     Επίσης ήταν αδελφός εκείνου που είχε προκόψει. Αδελφός όμως δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς την πνευματική αναγέννηση. Αυτός λοιπόν, αφού έπεσε στη χειρότερη μορφή κακίας, τι λέγει; «Ἄναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου(:Θα σηκωθώ και θα πάω στον πατέρα μου)» [Λουκά 15,18]. Γι’ αυτό ο πατέρας του τον άφησε και δεν τον εμπόδισε να φύγει στην ξένη χώρα, για να μάθει καλά με την πείρα, πόση ευεργεσία απολάμβανε όταν βρισκόταν στο σπίτι. Γιατί πολλές φορές ο Θεός, όταν δεν πείθει με το λόγο Του, αφήνει να διδαχθούμε από την πείρα των πραγμάτων, πράγμα βέβαια που έλεγε και στους Ιουδαίους.

   Επειδή δηλαδή δεν τους έπεισε, ούτε τους προσέλκυσε, απευθύνοντας σε αυτούς αμέτρητους λόγους με τους προφήτες, τους άφησε να διδαχθούν με την τιμωρία, λέγοντάς τους: «παιδεύσει σε ἡ ἀποστασία σου, καὶ ἡ κακία σου ἐλέγξει σε(:Θα σε διδάξει η αποστασία σου και θα σε ελέγξει η κακία σου)» [Ιερ. 2, 19]. Γιατί έπρεπε να Του είχαν εμπιστοσύνη από πριν. Επειδή όμως ήταν τόσο πολύ αναίσθητοι, ώστε να μην πιστεύουν στις παραινέσεις και τις συμβουλές Του, θέλοντας να προλάβει την υποδούλωσή τους στην κακία, επιτρέπει να διδαχθούν από τα ίδια τα πράγματα, ώστε έτσι να τους κερδίσει και πάλι.

Ἡ Ἁγία Φιλοθέη ἡ Ἀθηναία καὶ τὸ ἀνεκτίμητο ἔργο της

Τοῦ Λάμπρου Κ. Σκόντζου, Θεολόγου - Καθηγητοῦ

Ἡ τουρκοκρατία ἀνέδειξε ἕνα νέο νέφος μαρτύρων, τὸ ἴδιο ἡρωικὸ μὲ αὐτὸ τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας. Εἶναι οἱ πολυπληθεῖς Νεομάρτυρες, οἱ ὁποῖοι κοσμοῦν τὸ ἐκκλησιαστικὸ στερέωμα ὡς ἀστέρες πολύφωτοι.  Ἕνα τέτοιο πολύφωτο ἀστέρι τῆς μαύρης αὐτῆς ἐποχῆς, γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ Ἔθνος μας, εἶναι καὶ ἠ Αγία Φιλοθέη ἡ Ἀθηναία, τῆς ὁποίας τὴ μνήμη ἑορτάζει στὶς 19 Φεβρουαρίου.

Ἡ Ἁγία Φιλοθέη γεννήθηκε στην Αθήνα περί τὸ 1522 ἀπὸ τὴν ἐπιφανή Οἰκογένεια τῶν Μπενιζέλων καὶ τὸ κοσμικό της ὄνομα ἦταν Παρασκευή. Οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς της Ἄγγελος καί Σηρίγη, ἀπόγονος τῆς βυζαντινῆς οἰκογένειας τῶν Παλαιολόγων, τὴν ἀνάθρεψαν μὲ εὐσέβεια. Ἔμαθε τὰ πρῶτα της γράμματα καὶ σὲ ἡλικία μόλις 14 τὴν πάντρεψαν μὲ τὸν...

πολὺ μεγαλύτερό της ἄρχοντα τῶν Ἀθηνῶν Ἀνδρέα Χειλά, χωρὶς τὴ θέλησή της.  Ὕστερα ἀπὸ τρία χρόνια χήρεψε κληρονομώντας μία τεράστια περιουσία. Παρὰ τὶς πιέσεις ποὺ δεχόταν νὰ ξαναπαντρευτεῖ, ἀρνήθηκε καὶ ἀποφάσισε νὰ ἀκολουθήσει τὴ μοναχικὴ ζωή. Μετὰ τὸ θάνατο τῶν γονέων της ἐκάρη μοναχὴ καὶ ἔλαβε τὸ ὄνομα Φιλοθέη. Τὸ σπίτι της βρισκόταν στὸ σημεῖο ποὺ βρίσκονται τὰ γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς, στὴν ὁδὸ Ἁγίας Φιλοθέης, στὸ ὁποῖο συγκέντρωσε πολλὲς εὐσεβεῖς κόρες τῆς Ἀθήνας καὶ τὸ ὁποῖο μετέβαλε μὲ τὸν καιρὸ σὲ μοναστήρι, μὲ καθολικὸ τὸν παρακείμενο ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα.

Γύρω στὸ 1571 ζήτησε ἀπὸ τὸν μητροπολίτη Ἀθηνῶν τὴν ἀναγνώριση τοῦ Μοναστηριοῦ της, στὴν ὁποία ζοῦσαν 150 μοναχὲς μὲ ἡγουμένη τὴν Φιλοθέη. Πολλὲς ἀπὸ τὶς μοναχὲς ἦταν ἐκχριστιανισμένες μουσουλμάνες, τὶς ὁποῖες εἶχε ἐξαγοράσει ἀπὸ τουρκικὰ χαρέμια.

Εἰς τήν Κυριακή τοῦ Ἀσώτου († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)

Ομιλία του γέροντα στην τράπεζα της Μονής το 2007.

Audio Player

00:00

00:00

Use Up/Down Arrow keys to increase or decrease volume.

 https://alopsis.gr/%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%83%CF%8E%CF%84%CE%BF%CF%85-%E2%80%A0-%CE%B1%CF%81%CF%87-%CE%B3%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3/

Προσευχή Ἁγίου Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ

Προσευχή Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ

«Δέσποτα, Κύριε του ουρανού και της γης, Βασιλεύ των αιώνων, ευδόκησε να ανοιχθεί και για μένα η θύρα της μετανοίας, ώστε με πόνο καρδιάς να προσεύχομαι σε Εσένα τον μόνο αληθινό Θεό, τον πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, το φως του κόσμου. Δέξου, πολυεύσπλαχνε, την δέησή μου. Μην την απορρίψεις. Συγχώρησε κάθε κακό που έκανα νικημένος από την προαίρεσή μου. Ζητώ ανάπαυση και δεν τη βρίσκω, γιατί η συνείδησις με ελέγχει. Προσδοκώ ειρήνη, αλλά ειρήνη δεν έχω εξ αιτίας του πλήθους των ανομιών μου. Άκουσε, Κύριε, μια καρδιά που σε επικαλείται. Μην βλέπεις τα κακά μου έργα. Επίβλεψε στην ασθένεια της ψυχής μου και σπεύσε να με θεραπεύσεις από τα βαριά μου τραύματα. Δώσε μου καιρό μετανοίας με το έλεος της φιλανθρωπίας Σου. Ελευθέρωσέ με από τα πάθη. Μην με κρίνεις σύμφωνα με την δικαιοσύνη Σου. Μην μου ανταποδώσεις κατά τα έργα μου, για να μη χαθώ εντελώς. Εισάκουσέ με Κύριε, γιατί βρίσκομαι σε απόγνωση. Αφού έχασα κάθε ελπίδα και σκέψη για την διόρθωσή μου, προσπίπτω στους οικτιρμούς Σου. Ελέησέ με τον ξεπεσμένο και κατάκριτο για τις αμαρτίες μου. Λυπήσου με,  Δέσποτα, γιατί συνέχομαι από πλήθος ανομιών και μοιάζω αλυσοδεμένος με αυτές. Εσύ μόνον γνωρίζεις να ελευθερώνεις και να θεραπεύεις. Γι’ αυτό σε όλες τις φοβερές μου αρρώστιες επικαλούμαι μόνον Εσένα, τον ιατρό των ασθενούντων, τον οδηγό των πλανωμένων, το φως των εσκοτισμένων, τον ελευθερωτή των αιχμαλώτων. Επικαλούμαι Εσένα, που πάντοτε μακροθυμείς και συγκρατείς την οργή Σου και δίνεις στους αμαρτωλούς καιρό μετανοίας.

Ἱερά Μονή Παναχράντου στήν Ἄνδρο!

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/01/blog-post_369.html?m=1

26 Φεβρουαρίου. Πορφυρίου ἐπισκόπου Γάζης. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Τρ. λε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Ἰω. γ΄ 9-22).

Α Ιω. 3,9           Πᾶς ὁ γεγεννημένος ἐκ τοῦ Θεοῦ ἁμαρτίαν οὐ ποιεῖ, ὅτι σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει· καὶ οὐ δύναται ἁμαρτάνειν, ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ γεγέννηται.

Α Ιω. 3,9                   Καθένας που έχει γεννηθή από τον Θεόν, δεν πράττει την αμαρτίαν, διότι έχει μέσα του ως μόνιμον κατάστασιν την νέαν ζωήν, που του έχει μεταδώσει και φυτεύσει ο Θεός. Και ένας τέτοιος άνθρωπος, που έχει δώσει οριστικώς την θέλησίν του στον Θεόν και την αρετήν, είναι ηθικώς αδύνατον να αμαρτάνη, διότι έχει αναγεννηθή, έχει αποκτήσει το καθ' ομοίωσιν Θεού.

72. Ἡ αἰχμαλωσία στόν Χριστό ἐλευθερώνει ἀπό τήν ἁμαρτία, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

72. Ἡ αἰχμαλωσία στόν Χριστό ἐλευθερώνει ἀπό τήν ἁμαρτία, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, 23-2-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου ζωντανή μετάδοση_ Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

71. Ἡ ἐγρήγορση καί ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

71. Ἡ ἐγρήγορση καί ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, 22-2-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου ζωντανή μετάδοση_ Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

70. Τό μέγα φῶς τοῦ Χριστοῦ, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

70. Τό μέγα φῶς τοῦ Χριστοῦ, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, 21-2-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου ζωντανή μετάδοση_ Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Κυριακή τοῦ Ἀσώτου, Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ:

Αγίου Κυρίλλου, αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας, Ἐξήγησις ὑπομνηματική εἰς τό κατά Λουκάν Εὐαγγέλιον, κεφ.ιε΄[Λουκά 15,11-32: η παραβολή του ασώτου υιού]

    «Ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν τῷ πατρί· πάτερ, δός μοι τὸ ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας. καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὸν βίον. καὶ μετ᾿ οὐ πολλὰς ἡμέρας συναγαγὼν ἅπαντα ὁ νεώτερος υἱὸς ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν, καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισε τὴν οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως. δαπανήσαντος δὲ αὐτοῦ πάντα ἐγένετο λιμὸς ἰσχυρὸς κατὰ τὴν χώραν ἐκείνην, καὶ αὐτὸς ἤρξατο ὑστερεῖσθαι καὶ πορευθεὶς ἐκολλήθη ἑνὶ τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐκείνης, καὶ ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὐτοῦ βόσκειν χοίρους(:Ένας άνθρωπος είχε δύο γιους. Είπε λοιπόν ο μικρότερος γιος στον πατέρα του: Πατέρα δώσε μου το μερίδιο της περιουσίας που μου ανήκει. Και ο πατέρας μοίρασε και στους δύο γιους την περιουσία. Ύστερα από λίγες μέρες ο νεότερος γιος μάζεψε όλα όσα του έδωσε ο πατέρας του και ταξίδεψε σε χώρα μακρινή. Εκεί διασκόρπισε την περιουσία του κάνοντας μια ζωή άσωτη και ακόλαστη. Όταν ο νεότερος γιος ξόδεψε όλα όσα είχε, έπεσε μεγάλη πείνα στη χώρα εκείνη, κι αυτός άρχισε να στερείται. Και ο άσωτος γιος εξαιτίας των στερήσεων και της πείνας του πήγε σ’ έναν από τους πολίτες εκείνης της χώρας, ο οποίος τον προσέλαβε ως δούλο. Και τον έστειλε στα χωράφια του να βόσκει χοίρους)»[Λουκ.15,11-15].

   Ο άσωτος υιός ζήτησε το μερίδιο της περιουσίας που του αναλογούσε, το πήρε, έφυγε στην ξενιτειά και το δαπάνησε. Έπειτα βρέθηκε σε απόλυτη στέρηση κάθε αγαθού, αλλά και σε έλλειψη των χαρισμάτων που του έδωσε ο Θεός, και κατά κάποιο τρόπο σαν να πέθαινε από πνευματική πείνα, μην έχοντας τον ουράνιο άρτο· γιατί λέγει ο Κύριος: «οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπὶ παντὶ ῥήματι ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ(:Είναι γραμμένο στο Δευτερονόμιο ότι ο άνθρωπος δεν θα διατηρηθεί στη ζωή μόνο με τον άρτο, αλλά με κάθε προσταγή που θα εξέλθει από το στόμα του Θεού. Όταν το πει ο Θεός, και χωρίς τροφή ακόμη θα ζήσει ο άνθρωπος)»[Ματθ.4,4].

    Θα μπορούσε όμως κανείς να εφαρμόσει την παραβολή και στους προερχόμενους από τον πρώην ειδωλολατρικό κόσμο πιστούς.