7. Ἡ καταπολέμηση τοῦ ἐγωισμοῦ, 10-6-2009, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

7. Ἡ καταπολέμηση τοῦ ἐγωισμοῦ, 10-6-2009, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr https://www.facebook.com/Ὀρθόδοξες-Ὁμ...

ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ: Ἡ ἐλπίδα καὶ ἡ ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό

Εἶναι πολὺ ἀναγκαῖο σε αὐτὸν τὸν πόλεμο, τὸ νὰ μὴν ἐμπιστευώμαστε τὸν ἑαυτόν μας, ὅπως εἴπαμε· παρόλα αὐτά, ἐὰν ἀπελπισθοῦμε μόνο, δηλαδή, ἐὰν ἀποβάλουμε, μόνον κάθε πεποίθησι τοῦ ἑαυτοῦ μας, βέβαια, ἢ τραποῦμε σὲ φυγή, ἢ θὰ νικηθοῦμε, καὶ θὰ κυριευθοῦμε ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς. 

Γι᾿ αὐτό, κοντὰ στὴ ὁλοκληρωτικὴ ἀπάρνησι τοῦ ἑαυτοῦ μας, χρειάζεται ἀκόμη καὶ ἡ πλήρης ἐλπίδα καὶ ἐμπιστοσύνη στὸ Θεό, ἐλπίζοντας δηλαδὴ ἀπὸ αὐτὸν μόνο κάθε καλὸν καὶ κάθε βοήθεια καὶ νίκη.

Γιατὶ, καθὼς ἀπὸ τὸν ἑαυτό μας, ὅπου εἴμαστε τὸ τίποτα, τίποτα ἄλλο δὲν περιμένουμε, παρὰ γκρεμίσματα καὶ πτώσεις, γιὰ τὰ ὁποῖα καὶ πρέπει νὰ μὴν ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στὸν ἑαυτό μας τελείως, κατὰ αὐτὸ τὸν τρόπο θὰ ἀπολαύσουμε ὁπωσδήποτε ἀπὸ τὸν Θεὸν κάθε νίκη, ἀμέσως μόλις ὁπλίσουμε τὴν καρδιά μας μὲ μίαν ζωντανὴ ἐλπίδα σὲ αὐτόν, ὅτι θὰ λάβουμε τὴν βοήθειά του σύμφωνα μὲ ἐκεῖνο τὸ ψαλμικὸ «σ᾿ αὐτὸν ἔλπισε ἡ καρδιά μου καὶ βοηθήθηκα» (Ψαλμ. 27,9).

Αὐτὴν τὴν ἐλπίδα, μαζὶ καὶ βοήθεια, μποροῦμε νὰ πετύχουμε γιὰ τέσσερις λόγους.

α) Γιατὶ τὴν ζητᾶμε ἀπὸ ἕνα Θεό, ὁ ὁποῖος μὲ τὸ νὰ εἶναι Παντοδύναμος, ὅ,τι θέλει μπορεῖ νὰ τὸ κάνῃ καὶ στὴ συνέχεια μπορεῖ νὰ βοηθήσῃ καὶ μᾶς.

β) Γιατὶ, τὴν ζητᾶμε ἀπὸ ἕνα Θεὸ ὁ ὁποῖος, ὄντας ἄπειρα σοφός, ὅλα, τὰ πάντα γνωρίζει μὲ πλήρη τελειότητα, καὶ ἑπομένως γνωρίζει ὅλο ἐκεῖνο ποὺ ταιριάζει στὴ σωτηρία μας.

γ) Γιατὶ ζητᾶμε αὐτὴ τὴν βοήθεια, ἀπὸ ἕνα Θεό, ὁ ὁποῖος, γιὰ νὰ εἶναι ἀτέλειωτα ἀγαθός, μὲ μία ἀγάπη καὶ θέλησι ποὺ δὲν περιγράφεται, εἶναι πάντα ἕτοιμος γιὰ νὰ δώσῃ ἀπὸ ὥρα σὲ ὥρα, καὶ ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμή, ὅλη τὴ βοήθεια ποὺ μᾶς χρειάζεται, γιὰ τὴν πνευματικὴ καὶ ὁλοκληρωτικὴ νίκη τοῦ ἑαυτοῦ μας, ἀμέσως ὅταν τρέξουμε στὴν ἀγκαλιά του μὲ σταθερὴ ἐλπίδα.

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης - ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Μικρό παιδάκι, πόσο μὲ βοηθοῦσε ποὺ πήγαινα στὴν Ἐκκλησία! Εἴχαμε καλό δάσκαλο στὸ Δημοτικό καὶ μᾶς βοηθοῦσε καὶ αὐτός. Μᾶς μάθαινε ἐθνικά ἄσματα καὶ ἐκκλησιαστικούς ὕμνους. Στὴν Ἐκκλησία τὶς Κυριακές ψάλλαμε τὴν Δοξολογία, «Ταῖς πρεσβείαις…», «Ἅγιος ὁ Θεός», τὸ Χερουβικό.

Παλιά, ἡ Ἐκκλησία ἦταν δίπλα στὸ σχολεῖο καὶ παίζαμε γύρω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, στὴν αὐλή της. Μᾶς πήγαιναν στὴν Ἐκκλησία οἱ δάσκαλοι στὶς γιορτές, καὶ ἄς χάναμε κανένα μάθημα. Προτιμοῦσε ὁ δάσκαλος νὰ χάση μία ὥρα, γιὰ νὰ λειτουργηθοῦν τὰ παιδιά. Ἔτσι τὰ παιδιά διδάσκονταν, ἁγιάζονταν, γίνονταν ἀρνάκια. Εἴχαμε καὶ ἕναν δάσκαλο Ἑβραῖο, ἀλλὰ θρησκευτικά δὲν μᾶς δίδασκε· ἐρχόταν μία δασκάλα καὶ μᾶς ἔκανε θρησκευτικά. 

Πάρ΄ ὅλο ὅμως ποὺ ἦταν Ἑβραῖος, μᾶς πήγαινε μέχρι τὴν Ἐκκλησία. Καὶ στὴν Ἐκκλησία ὅλα τὰ παιδιά στεκόμασταν ὄρθια, ἥσυχα.

Καὶ βλέπω σήμερα ποὺ ἀπομακρύνουν τὰ παιδιά ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, πῶς ἔχουν ἀγριέψει! Ἐνῶ στὴν Ἐκκλησία τὸ παιδάκι θὰ ἠρεμήση, θὰ γίνη καλό παιδί, γιατί δέχεται τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ἁγιάζεται. Δὲν τὰ ἀφήνουν νὰ πηγαίνουν στὴν Ἐκκλησία, γιὰ νὰ μήν ἐπηρεασθοῦν ἀπὸ τὰ πνευματικά! Ἀπὸ τὶς ἄλλες ἀνοησίες ὄχι μόνον δὲν τὰ ἀπομακρύνουν, ἀλλὰ τούς τὶς διδάσκουν κιόλας!

31 Όκτωβρίου. Νικολάου νεομάρτυρος τοῦ ἐν Χίῳ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Πέμ. κ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Φιλιπ. γ´ 1 - 8).

Φιλιπ. 3,1           Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί μου, χαίρετε ἐν Κυρίῳ. τὰ αὐτὰ γράφειν ὑμῖν ἐμοὶ μὲν οὐκ ὀκνηρόν, ὑμῖν δὲ ἀσφαλές.

Φιλιπ. 3,1                  Λοιπόν, αδελφοί, επειδή τώρα έχετε μαζή σας τον Επαφρόδιτον, εμάθετε δε ότι και τα κατ' εμέ συντελούν εις την διάδοσιν του Ευαγγελίου εδώ εις την Ρωμην, χαίρετε με την αληθινήν και πλήρη χαράν, που δίδει ο Κυριος. Το να σας απευθύνω πάλιν γραπτήν αυτήν την προτροπήν της χαράς, όπως σας την είπα και προφορικώς, όταν ήμην μαζή σας, δι' εμέ μεν δεν είναι ενοχλητικόν, δια σας δε είναι ασφαλές, διότι σας στηρίζει εις την ορθήν πίστιν και ζωήν. 

Ἡ Ἁγία Νεομάρτυς Βασιλική τοῦ Κοσόβου-«Αὐτός δέν εἶναι ὁ θάνατός μου,αὐτό δέν εἶναι τό τέλος μου,ἀλλά ἡ ἀρχή τῆς αἰώνιας ζωῆς.Ἀντίθετα ἐσεῖς,πεθάνατε γιά πάντα»

Του ιερομονάχου Σοφρωνίου Κοπάν από την Μονή Draganac του πολύπαθου Κοσόβου

 Η Αγία μάρτυς Βασιλική(Bosiljka) έζησε στα μέσα του 19ου αιώνα στο χωριό Pasjane,κοντά στην πόλη Gnjilane,στα ανατολικά της επαχίας του Κοσόβου.Τον καιρό της τουρκοκρατίας,το χωριό δεν είχε ναό,η οικογένεια της Βασιλικής όμως ήταν γνωστή για την ευλάβειά της.Πολλές φορές η Βασιλική πήγαινε για να λειτουργηθεί και να κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων στην Μονή Draganac,η οποία βρισκόνταν σε απόσταση 17 χιλιομέτρων και ήταν ένα καταφύγιο για τους χριστιανούς.

Στην ηλικία των 17 ετών,η ήσυχη ζωή της Βασιλικής στο χωριό τελείωσε,εφόσον έπρεπε να απαντήσει με πίστη και θάρρος σε μία άνωθεν κλήση.Την περίοδο εκείνη,η οικογένειά της αποφάσισε να πάει στο Gnjilane,όπου ακόμη λειτουργούσε μία Ορθόδοξη εκκλησία,ο Προφήτης Ηλίας.Δυστυχώς,όπως συνήθως συνέβαινε την περίοδο της Οθωμανικής κατοχής,κάποιος μουσουλμάνος Αλβανός την είδε και μαγεύτηκε από την ομορφιά και την αθωότητά της και της ζήτησε να γίνει μουσουλμάνα για να παντρευτούν. Η Βασιλική αρνήθηκε,ενώ σαν απάντηση, στην πρόταση και στα δώρα του Αλβανού,του είπε ότι δεν έχει ανάγκη από άλλη πίστη και ότι δεν υπάρχει τίποτε ομορφότερο από τον Χριστό.

ΠΕΘ: Τό ΙΕΠ περιφρονεῖ τό Σύνταγμα καί τό ΣτΕ καί ἐκθέτει τό Ὑπουργεῖο Παιδείας

Αριθμ. Πρωτ. 94 

Προς:

Τον Αξιότιμο κ. Γεράσιμο Κουζέλη Πρόεδρο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής 

Κοιν:

1. Αξιότιμη Κα Νίκη Κεραμέως Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων

2. Αξιότιμη Κα Σοφία Ζαχαράκη Υφυπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, Αρμόδια για την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση

3. Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο και άπαντα τα μέλη της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος

Θέμα: «Το ΙΕΠ περιφρονεί το Σύνταγμα και το ΣτΕ και εκθέτει το Υπουργείο Παιδείας 

διότι δεν προτείνει την Άμεση και Πλήρη εφαρμογή των Αποφάσεων του ΣτΕ».

Αξιότιμε κ. Πρόεδρε,

Όπως προκύπτει από ανακοίνωση, που εκδώσατε, ως Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) στις 20/09/2019, έχετε ενημερωθεί ότι έχουν εκδοθεί οι νέες αποφάσεις 1749 και 1750/2019 του ΣτΕ, που ακυρώνουν τελεσίδικα-οριστικά και αμετάκλητα, τα Προγράμματα Σπουδών και τα βιβλία-«Φακέλους» του Μαθήματος των Θρησκευτικών που απορρέουν από τα αυτά Προγράμματα. 

Ως εκ τούτου το ΙΕΠ, δια των αρμοδίων του οργάνων, θα έπρεπε να έχει ήδη αποστείλει στο Υπουργείο Παιδείας πρόταση ανάκλησης της υπ΄ Αρ. Πρωτ. 143755/Δ2(17-09-2019) απόφασης της Υφυπουργού κ. Σοφίας Ζαχαράκη, την οποία το αρμόδιο Τμήμα του ΙΕΠ είχε εισηγηθεί (πράξη 26/27-06-2019 του Δ.Σ). 

Στην απόφαση αυτή προβλεπόταν για το μάθημα των Θρησκευτικών στο Δημοτικό Σχολείο για το σχολικό έτος 2019-2020 να ισχύσουν η ύλη και οι οδηγίες διδασκαλίας, όπως έχουν οριστεί για το σχολικό έτος 2017-2018 (σύμφωνα με το υπ’ 164306/Δ2/03-10-2017 έγγραφο του ΥΠ.Π.Ε.Θ), δηλαδή, ουσιαστικά, να συνεχιστούν τα ακυρωμένα από το ΣτΕ Προγράμματα και βιβλία του κ. Γαβρόγλου. 

Τὸ ἐγκώμιο τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ στὸν Ἅγιο Δημήτριο τὸν Μυροβλύτη

† Ἀρχιμανδρίτου Ἐφραὶμ Ξηροποταμηνοῦ

«Ἐμοὶ δὲ λίαν ἐτιμήθησαν οἱ φίλοι σου ὁ Θεός, λίαν ἐκραταιώθησαν αἱ ἀρχαὶ αὐτῶν».

Μὲ αὐτὸν τὸν στίχον τοῦ Δαβὶδ ἀρχίζει ὁ ἐν Ἁγίοις Πατὴρ ἠμῶν Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς τὸ ἐγκώμιό του στὸν Μυροβλύτη ἅγιο, ποὺ σὰν Μεγαλομάρτυς ἀνήκει καὶ αὐτὸς στὶς «ἀρχές», δηλαδὴ στὴν ἡγεσία τῶν Ἁγίων καὶ Φίλων τοῦ Θεοῦ. 

«Ἐγὼ μὲ πολλὴ τιμὴ περιβάλλω τοὺς φίλους σου, Θεέ μου, μεγάλη ἐξουσία καὶ παρρησία ἔχουν ἐκεῖνοι ποὺ προεξάρχουν μεταξύ τους», θὰ λέγαμε κι ἐμεῖς σήμερα, δίνοντας ὅμως στὰ ἴδια αὐτὰ λόγια τοῦ Προφητάνακτος πολὺ πιὸ εὐρὺ περιεχόμενο. Διότι γιὰ μᾶς Φίλοι τοῦ Θεοῦ εἶναι καὶ οἱ δύο Ἅγιοι, καὶ ὁ ἐγκωμιάζων καὶ ὁ ἐγκωμιαζόμενος, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ οἱ φίλοι τῶν Φίλων τοῦ Θεοῦ, ὁ φιλάγιος καὶ Παναγιώτατος Ποιμενάρχης κύριος Παντελεήμων μὲ τὸ εὐλαβές του...ποίμνιο, ποὺ μὲ τὸν θεῖο ζῆλο τους γιὰ τὴν τιμὴ καὶ τὸν ἔπαινο τῶν ὄντως μεγάλων Ἁγίων τῆς Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως δὲν παύουν ἀπὸ τοῦ νὰ ἐπισύρουν ἄθελα ἐπάνω τους τὸν δίκαιο ἔπαινο καὶ τὴν ἀγάπη τῆς στρατευόμενης ἀλλὰ καὶ τῆς θριαμβευούσης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

Ὁ λόγος τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, τὸν ὁποῖο πρέπει σήμερα νὰ παρουσιάσουμε ἀνταποκρινόμενοι σὲ τιμητικὴ πρόσκληση τοῦ Παναγιωτάτου, πρέπει, σύμφωνα μὲ ἐσωτερικὰ τεκμήρια, νὰ ἐκφωνήθηκε ἀπὸ τὸν Ἅγιο σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ ἔτη τῆς ἀρχιερατείας του στὴν Θεσσαλονίκη, κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Δημητρίου καὶ μάλιστα μετὰ τὸ Εὐαγγέλιο τῆς πανηγυρικῆς Θείας Λειτουργίας μέσα στὸν πάνσεπτο τοῦτο ναό, καὶ ἀποτελεῖ ἄριστο δεῖγμα τοῦ ἑορταστικοῦ ἐγκωμιαστικοῦ λόγου, στὸ ὁποῖο ἀνήκει.

«Ὁ μὲν πόθος μᾶς παρακινεῖ νὰ μιλήσουμε ἀνάλογα μὲ τὴν δύναμή μας, καὶ ἡ περίσταση ἀπαιτεῖ τὸν ἐπίκαιρο λόγο, καὶ τὸ ὀφειλόμενο χρέος βιάζοντάς μας δὲν μᾶς ἀφήνει νὰ θαυμάσουμε ἄνευ λόγων τὸ ὑπὲρ λόγον μεγαλεῖο τοῦ Μάρτυρος», λέγει κάπου στὴν ἀρχὴ τοῦ λόγου του ὁ Ἅγιος.

Ἡ μακρὰ παράδοσις τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου Δημητρίου στὴν Θεσσαλονίκη φαίνεται ὅτι εἶχε δημιουργήσει ἕνα ἰδιαίτερο τυπικό, τὸ ὁποῖο ἐγνώριζε καλὰ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος, μία καὶ εἶχε ζήσει ἀρκετὸ διάστημα σ' αὐτήν, ἀκόμη καὶ πρὶν ἀρχιερατεύσει. Αὐτὸ τὸ τυπικὸ φαίνεται ὅτι καθόριζε τὸ περιεχόμενο τῆς ὁμιλίας του, καὶ αὐτὸ τὸν κάνει νὰ αἰσθάνεται λίγο περιορισμένος.

Θὰ ἤθελε ἴσως, παίρνοντας μόνον ἀφορμὴ ἀπὸ τὸν Μάρτυρα, νὰ ἐπιμείνει σὲ πνευματικὰ θέματα, ὅμως εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ ἀναφέρει, ὅπως κάθε χρόνο, τὰ ἀπαραίτητα, μὰ πασίγνωστα πιὰ μαρτυρολογικὰ στοιχεῖα, πράγμα ποὺ τὸν κάνει νὰ σκεφθεῖ λίγο καὶ τὴν δυνατότητα τῆς σιωπῆς.

Τελικὰ ὅμως, ὅπως φαίνεται στὴν συνέχεια, καταφέρνει νὰ τὰ συγκεράσει ὅλα, καὶ ἁγιολογία καὶ ἠθικὴ διδασκαλία καὶ θεολογία καὶ ρητορεία καὶ ἑρμηνευτική, σὲ ἕναν ἀριστοτεχνικὸ ἐγκωμιαστικὸ λόγο, ἀπόλυτα ἰσορροπημένο καὶ ἀπαλλαγμένο ἀπὸ τὸ πολὺ σύνηθες σὲ τέτοια ἔργα στοιχεῖο τῆς ὑπερβολῆς.

Τό ΕΠΟΣ τοῦ 40 δέν ἦταν Οὐδετερόθρησκο, κα Κεραμέως

Από τις δυνατότερες φωτογραφίες του έπους του 40.

Συγκεφαλαιώνει τους Αιώνες.

Η σπαρτιάτισσα μάνα, ο λεβέντης γιος, ο πόλεμος, η θυσία και όλα αυτά μέσα στο βίωμα της θρησκευτικής πίστης. Αφαιρέστε την πίστη από την παραπάνω εικόνα. Δεν μένει τίποτα!

Με Αρ. Πρωτ. 166994/Δ2 και με ημερομηνία 24/10/2019 εστάλη το έγγραφο που περιείχε το μήνυμα προς όλες τις σχολικές μονάδες της Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων για τον εορτασμό της επετείου της 28ης Οκτωβρίου κας Νίκης Κεραμέως.

θα επιθυμούσαμε να κάνουμε μερικές παρατηρήσεις.

Σύμφωνα με το διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό που απηύθυνε ο Πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς την 28η Οκτωβρίου 1940 οι λόγοι της ελληνικής αντίστασης στον Άξονα αποδίδονται στην απόφασή μας:

-να αρνηθούμε να παραδώσουμε την γη μας,

-να αναδειχθούμε αντάξιοι των προγόνων μας,

-να αγωνιστούμε για την πατρίδα μας, τις γυναίκες μας, τα παιδιά μας, τις ιερές μας παραδόσεις,

-να αγωνιστούμε για την ελευθερίαν και την τιμή μας.

Οι λόγοι του "ΟΧΙ" δεν ήταν φιλοσοφικοί και γενικόλογοι, δηλαδή "να αντιταχθούμε στις δυνάμεις του μίσους και της βίας". Τέτοια είναι η φρασεολογία των Αριστερών. Ποιος πόλεμος δεν έχει μίσος και βία; Εδώ θεωρούμε ότι υποκρύπτεται το παραμύθι της Αριστεράς ότι ο Ελληνικός λαός πολέμησε τους Φασίστες και τους Ναζί. Όχι! Ο ελληνικός λαός πολέμησε Ιταλούς, Γερμανούς, Βούλγαρους εκ των οποίων κάποιοι ήσαν φασίστες, κάποιοι ναζί και πολλοί άλλοι αδιάφοροι για αυτά. Αντικειμενικός στόχος των επιτιθέμενων ήταν να υποβάλλουν σε πλιάτσικο τον τόπο μας και να μας καταστήσουν δούλους.

Είναι σαν να υποστηρίζουμε ότι εμείς οι Έλληνες πολεμήσαμε το 1821 τους Ισλαμιστές, και στην Μικρασιατική εκστρατεία τους στρατιώτες του Κεμάλ. Όχι! Και στη μια και στην άλλη περίπτωση Τούρκους πολεμήσαμε.

Παπικός Επίσκοπος μοίρασε ἀρτοκλασία στόν Ἱ.Ν. Ἁγίου Δημητρίου στό Ἄαχεν Γερμανίας [Βίντεο]

Ιερός Ναός του Αγίου Δημητρίου στο Άαχεν της Γερμανίας. Ο παπικός μοιράζει αρτοκλασία!!!

(youtube.com)

Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος: «Ἡ νηστεία εἶναι ἐντολή πού δόθηκε ...

Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος: «Ἡ νηστεία εἶναι ἐντολή πού δόθηκε γιά τήρηση στήν ἀνθρώπινη φύση ἀπό τήν ἀρχή καί ἀπό ἐκεῖ ἔπεσαν οἱ πρωτόπλαστοι»

https://paraklisi.blogspot.com/2019/10/blog-post_681.html

Τό θεμέλιο κάθε ἀρετῆς εἶναι ἡ νηστεία καί ἡ ἀγρυπνία...

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: «Το θεμέλιο κάθε αρετής είναι η νηστεία και η αγρυπνία. Αυτές όταν γίνονται με διάκριση, βοηθούν τον άνθρωπο σε κάθε καλό»

https://paraklisi.blogspot.com/2019/10/blog-post_795.html

Τί εἶναι ὁ Χριστιανισμός-Ὀρθοδοξία, 25-1-2009, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Τί εἶναι ὁ Χριστιανισμός-Ὀρθοδοξία, 25-1-2009, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr https://www.facebook.com/Ὀρθόδοξες-Ὁμ...

Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος - Τά θαυμαστά ἔργα τῆς ἀγάπης

Ω θεία αγάπη! Πες μας, πού έχεις τον Χριστό; Πού κρύβεις τον Χριστό; Γιατί πήρες τον Σωτήρα του κόσμου και έφυγες μακριά μας; Άνοιξε και σ’ εμάς τους ανάξιους μία μικρή σου θύρα, για να δούμε και εμείς τον Χριστό, που έπαθε για μας, και να πιστέψουμε στο έλεός του, ότι δηλαδή δεν θα πεθάνουμε πια από τη στιγμή που θα τον δούμε. 

Άνοιξε σ’ εμάς εσύ, που έγινες για τον Χριστό η θύρα για την ένσαρκη φανέρωσή του, εσύ, που ώθησες τα πλούσια και αβίαστα σπλάχνα του δικού μας Δεσπότη, ώστε να σηκώσει τις αμαρτίες και τις αρρώστιες όλων των ανθρώπων, και μη μας αρνηθείς λέγοντας: «Δεν σας γνωρίζω». Έλα μαζί μας, για να μας γνωρίσεις, διότι σου είμαστε άγνωστοι.

Κατοίκησε μέσα μας, για να έρθει και να επισκεφθεί και εμάς τους ταπεινούς, χάρη σ’ εσένα, ο Δεσπότης, καθώς θα τον προϋπαντήσεις εσύ, διότι εμείς είμαστε εντελώς ανάξιοι· ώστε να μείνει για λίγο, μιλώντας μαζί σου, και να δεχθεί και εμάς τους αμαρτωλούς να προσπέσουμε στα άχραντα πόδια του· και να συνομιλήσεις και να πεις για μας καλά λόγια· και να μεσιτεύσεις, για να αφεθεί σ’ εμάς το χρέος από τις αμαρτίες μας, ώστε να αξιωθούμε να υπηρετήσουμε πάλι χάρη σ’ εσένα τον ίδιο τον Δεσπότη· και να μας λάβει στην πρόνοιά του και να μας διατρέφει. Διότι το να μη χρωστά τίποτε κανείς, αλλά να πεθαίνει από την πείνα και από τη φτώχεια, δεν διαφέρει σχεδόν διόλου από την τιμωρία και την κόλαση εκείνου που τιμωρείται, επειδή χρωστά.

Ας λάβουμε, αγία αγάπη, τη συγχώρηση από σένα και ας αξιωθούμε να απολαύσουμε με τη μεσολάβησή σου τα αγαθά του δικού μας Δεσπότη, που χωρίς εσένα δεν θα γευθεί κανείς τη γλυκύτητά τους.

Τό καλό νά γίνεται μέ καλό τρόπο (Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης)

– Γέροντα, πώς σκέφτεσθε, όταν έχετε να αντιμετωπίσετε ένα πρόβλημα;

– Σκέφτομαι τι γίνεται, τι δεν γίνεται ανθρωπίνως. Το εξετάζω από όλες τις πλευρές. «Θα κάνω αυτό· τι αντίκτυπο θα έχει εκεί, εκεί;… Τι κακό μπορεί να κάνει ή σε τι μπορεί να ωφελήσει;». Εγώ πάντα ένα πρόβλημα προσπαθώ να το δω από πολλές πλευρές, ώστε η λύση που θα δώσω να είναι, όσο γίνεται, πιο σωστή. Γιατί μπορεί να γίνουν πολλά λάθη, αν δεν προσέξει κανείς. Αν καταλάβει εκ των υστέρων τι έπρεπε να κάνη, δεν ωφελεί, γιατί πάει, πέταξε, όπως λένε, το πουλί! Ας πούμε, δεν πρόσεξε κάποιος και έκαψε ένα σπίτι. Καλά, εντάξει, δεν τον κρεμάει κανείς, αλλά το κακό έγινε.

Κάπου είχαν ένα πρόβλημα. Ήρθε ο υπεύθυνος και μου λέει: «Έ, τώρα τακτοποιήθηκε το θέμα. Πήγα, βρήκα τον τάδε, τον τάδε, τους είπα αυτό και αυτό και τακτοποιήθηκε η υπόθεση!». «Τώρα άρχισε το πρόβλημα, του λέω. Εκείνο που υπήρχε, δεν ήταν πρόβλημα. Τώρα άναψε η φωτιά. Πρώτα δυο καρβουνάκια ήταν, και αυτά θα έσβηναν μόνα τους». Αυτός νόμιζε ότι με τις ενέργειές του είχε τακτοποιήσει την υπόθεση και ήθελε να τον επαινέσουμε κιόλας. Ενώ, με αυτό που έκανε, δημιούργησε μεγάλη φασαρία και μεγάλωσε το πρόβλημα.

Χρειάζεται πολλή προσοχή, σύνεση και διάκριση, για να γίνεται το καλό με καλό τρόπο και να ωφελεί, γιατί αλλιώς, αντί να ωφελεί, δαιμονίζει τον άλλον. Ύστερα, κάτι που σκέφτεται κανείς να κάνει, καλύτερα να το αφήνει να ωριμάσει· γιατί, αν το αγουροκόψει, αποφασίσει δηλαδή βεβιασμένα, ίσως να έχει προβλήματα αργότερα και να βασανίζεται. Τα σοβαρά πράγματα, όταν καθυστερούν λίγο, προχωρούν μετά γρήγορα και σωστά. Μπορεί κάποιος να έχει εξυπνάδα, αλλά να έχει και κενοδοξία και εγωισμό, και να προπορεύονται αυτά στις ενέργειές του και να μην προσέχει. Ένα σκυλί π.χ. στο κυνήγι, όταν προχωράει προσεκτικά, και από ράτσα να μην είναι, βρίσκει τα ίχνη του λαγού. Ενώ άλλο που είναι από πολύ καλή ράτσα και έχει όλα τα προσόντα, όταν βιάζεται, τρέχει δεξιά και αριστερά χωρίς αποτέλεσμα. Ενέργεια πριν από σκέψη έχει υπερηφάνεια. Γι’ αυτό να μη βιάζεται κανείς να ενεργήσει, αλλά να σκέφτεται και να προσεύχεται προηγουμένως. Όταν προπορεύεται η προσευχή, δεν ενεργεί ο αφρός του μυαλού, η ελαφρότητα, αλλά το αγιασμένο μυαλό.

Δήμου Παπαντωνίου: Ὁ Ἐδέσσης Καλλίνικος. Μαθήματα ζωῆς δίπλα στόν Ἅγιο Ἱεράρχη

Ἀναμνήσεις Δήμου Παπαντωνίου: Γιά τόν μακαριστό Μητροπολίτη Ἐδέσσης Καλλίνικο

Γιά τόν μακαριστό Μητροπολίτη Ἐδέσσης Καλλίνικο

Ἀναμνήσεις τοῦ κ. Δήμου Παπαντωνίου ὁδηγοῦ τοῦ αὐτοκινήτου του

Ὅσα καταθέτω παρακάτω, κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια νά τά συνοψίσω σέ μία σύντομη παρουσίαση καί ἀφοροῦν προσωπικά μου βιώματα πού ἔζησα δίπλα στόν Μητροπολίτη Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας κυρό Καλλίνικο.

Μεγάλη εὐαισθησία εἶχε στήν θεία Λειτουργία. Πάντα προσπαθοῦσε νά γίνη καί ὁ Ἑσπερινός. Ἐξηγοῦσε στόν κόσμο γιά ὅλα. Ὁ Ἑσπερινός, ἔλεγε, εἶναι τό προζύμι, ἡ νοικοκυρά δέν μπορεῖ νά κάνη ψωμί χωρίς προζύμι, καί θεία Λειτουργία χωρίς Ἑσπερινό δέν μπορεῖ νά γίνη.

*

Μεγάλες καί πολλές ἀλλαγές ἔγιναν μέσα στόν Ναό. Ἀσχολήθηκε πάρα πολύ μέ τήν ἡσυχία μέσα στόν Ναό, ἐνῶ πρῶτα μίλαγαν πάρα πολύ. Καί σιγά-σιγά, πές-πές κατάφερε νά ἐπικρατήση ἡσυχία. Σταματοῦσε τόν ψάλτη καί ἀμέσως σταματοῦσαν νά μιλᾶνε. Ἐπίσης, ἀσχολήθηκε πάρα πολύ μέ τήν καθαριότητα τῶν Ναῶν. Τά στρωσίδια ἦταν ἄγνωστα στήν περιφέρειά μας. Ἔκανε μεγάλο ἀγώνα γιά νά στρωθοῦν οἱ Ναοί. Πάρα πολλές ἐγκύκλιοι ἐγράφησαν καί ἐστάλησαν γιά ἐνημέρωση τῶν Χριστιανῶν. Ἐπίσης, γιά τά ἱερά σκεύη, τά δισκοπότηρα ἀσχολήθηκε πάρα πολλές φορές ὁ ἴδιος. Σήκωνε τά μανίκια νά τά πλένη ὁ ἴδιος, γιά νά τά στείλουμε γιά ἐπιχρύσωση. Κατηγορήθηκε πάρα πολύ γιά ὅλα αὐτά.

*

Γιά τήν ἡσυχία μέσα στόν Ναό, ὅταν μίλαγαν (οἱ Χριστιανοί) σταματοῦσε τούς ψάλτες: «Ξέρετε ὁ μυλωνᾶς πότε κοιμᾶται; Ὅταν ὁ μύλος δουλεύει, μόλις σταματήση ξυπνάει. Τό ἴδιο κάνουν καί οἱ γυναῖκες, εἴδατε, σταμάτησαν».

*

Πάντα ἔλεγε, «νά ἐξομολογῆστε τακτικά, γιά νά ἔχετε τό εἰσιτήριο ἕτοιμο ἀνά πᾶσα στιγμή γιά τό ταξίδι. Ἔτσι καί ἔρθει τό τραῖνο δέν περιμένει. Ἄν κανένας πέση σέ παράπτωμα καί στενοχωρέση κανέναν, νά κοιτάξη πρίν πέση ὁ ἥλιος νά πάη νά ζητήση συγγνώμη.

Δέν ὑπῆρχε ἡμέρα νά μήν μνημονεύση μετάνοια, κρίση, παράδεισο. «Θά φύγουμε, παιδί μου, μιά μέρα, νά λές πέρασε ἕνας Δεσπότης, ἦταν τέτοιος ἤ ἀλλιῶς, εἶχε ἕνα καλό». «Γιατί, Σεβασμιώτατε, μόνο ἕνα καλό ἔχετε; Ποιό εἶναι αὐτό τό καλό;». «Δέν ἐξέδωσε ἔντυπο δικό του, νά λές. Τί νά τό κάνω τό περιοδικό, τί νά γράψω, ὅτι θά πάω νά λειτουργήσω; Γιατί, ποιά εἶναι ἡ δουλειά μου; Μήπως εἶναι νά χαλιβώνω ἄλογα; Ἀσφαλῶς θά λειτουργήσω, θά κηρύξω, αὐτά εἶναι τά καθήκοντά μου».

*

Πάντα στό τέλος τῆς θείας Λειτουργίας εὐχαριστοῦσε τόν κόσμο καί ἔλεγε: «Σᾶς εὐλογῶ μέ τά δυό μου τά χέρια, μέ τά χέρια πού ἔπιασα τόν ἴδιο τόν Χριστό, τήν θεία Κοινωνία». Καί ἔλεγε: «Νά ἔχετε τοῦ Ἀβραάμ καί τοῦ Ἰσαάκ τά ἀγαθά. Μοῦ εὔχεσθε χρόνια πολλά. Τά δικά μου νά εἶναι πολλά, τά δικά σας πιό πολλά. Πῶς νά μήν εἶναι πολλά μέ τέτοιον κόσμο πού ἔχω, μέ τέτοια παιδάκια. Πολλοί μοῦ λένε: Σεβασμιώτατε, κουράζεστε πολύ. Τί λέτε, ἀπαντοῦσε, ὁ τσομπάνης κουράζεται νά ἀρμέγη τά πρόβατα; Καί ἐγώ τό ἴδιο κάνω. Σέ μερικά ἀπό αὐτά ἔχει δώσει καί ὀνόματα, καί ἐγώ γνωρίζω τά πρόβατα. Νά ὁ Γιωργάκης καί ἡ Μαρία, ἡ Κατερίνα, ἔλεγε μερικά ὀνόματα. Νά πηγαίνετε στήν Ἐκκλησία».

Ἐπιστολή διαμαρτυρίας κατά τῆς μνημόνευσης τοῦ σχισματικοῦ Ἐπιφανίου

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ

ΠΡΟΣ: Αρχιεπίσκοπο Αθηνών & Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο και Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδας

Μακαριώτατε και Σεβασμιώτατοι,

Με μεγάλη μας λύπη διαμαρτυρόμαστε για την μνημόνευση του σχισματικού και καθηρημένου της Ουκρανίας ψευδοεπίσκοπου Επιφάνιου στον ναό της Παναγίας Αχειροποιήτου Θεσσαλονίκης στις 19 Οκτωβρίου 2019.

Γνωρίζετε πολύ καλά τους ιερούς κανόνες των Οικουμενικών συνόδων και την Ορθόδοξη Παράδοση για το παραπάνω γεγονός. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι αν και τα περιφρονήσατε προσωρινώς θα τα διαφυλάξετε τελικώς. Προσευχόμαστε με αγωνία για εσάς και ελπίζουμε ότι παρόλες τις πιέσεις που δέχεστε δεν θα υποκύψετε στα σχέδια των εχθρών της Ορθοδοξίας.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας υπενθυμίζει ότι: «Ούτε το αίμα του μαρτυρίου δεν μπορεί να εξαλείψει την αμαρτία του σχίσματος¹» και ο Ομολογητής Διονύσιος Αλεξανδρείας τονίζει ότι πρέπει να πάθει κανείς οτιδήποτε κακό και αν είναι μόνο να μην σχίσει την εκκλησία².

Γέρων Ἐφραίμ Κατουνακιώτης - Λόγοι γιά τήν παιδαγωγική τῆς οἰκογένειας

«Είναι πολλά πράγματα, τα οποία ο άνθρωπος δεν τα γνωρίζει, ή, αν τα γνωρίζει, τα καταφρονεί. Είναι ένα θέμα, το οποίο διδάσκει κανένας στα παιδιά. Εάν δεν το έχει γευθεί, είτε πικρό είναι, είτε γλυκό, εάν δεν το χει γευθεί, τα παιδιά δεν πληροφορούνται.

Θέλουμε να πούμε στα παιδιά τώρα: “Παιδιά, μη φεύγετε από την Εκκλησία. Να πηγαίνετε κάθε Κυριακή στην Εκκλησία. Να εκκλησιάζεστε. Η Εκκλησία είναι το ταμείον της Χάριτος». Από κει πηγάζει όλη η ευτυχία του ανθρώπου. Την ειρήνη, την αγάπη από την Εκκλησία θα τα πάρεις. Ούτε στα παιχνίδια ούτε μέσα στην κοινωνία θα τα βρεις αυτά, όσο μέσα στην Εκκλησία. Εάν εσύ, αυτόν τον λόγο, τον οποίον λες, δεν τον έχεις σε πράξη, τα παιδιά δεν πληροφορούνται. Όχι. Πρέπει εσύ πρώτος να πας στην Εκκλησία, να γευθείς την γλυκύτητα της Εκκλησίας, ούτως ώστε, όταν το πεις στα παιδιά, από μέσα “ερεύγεσαι” (=φανερώνεις, αποκαλύπτεις, βλ. Ματθ. 13, 35). Αυτό, το οποίον έχεις, το λες και στα παιδιά. Οπότε τα παιδιά πληροφορούνται. Διότι αυτό, το οποίον έχεις, το μεταδίδεις· βγαίνει μια ακτίνα Χάριτος από μέσα σου και μεταδίδεται, στα παιδιά. Τα παιδιά, τα οποία είναι βαπτισμένα και συ βαπτισμένος πληροφορούνται. Όταν όμως εσύ εκείνο, το οποίον λες, δεν το κάνεις, τα παιδιά δεν πληροφορούνται, διότι από μέσα σου δεν βγαίνει Χάρις. Είτε το άκουσες είτε το είδες, είτε το καταφρόνησες. Και τα παιδιά δεν πληροφορούνται. Όταν όμως εσύ ο ίδιος το έχεις αυτό, το οποίον λες, τότες τα παιδιά πληροφορούνται και ακούνε. Μεταδίδεις, λέει, από την περιουσία σου, μεταδίδεις, τρόπον τινά, από αυτό το οποίον έχεις και το ζεις και το τρως. Αυτό μεταδίδεις και στα παιδιά. Τα παιδιά πληροφορούνται, τα παιδιά πληροφορούνται.

Γιατί οι άγιοι Πατέρες έφτασαν στο σημείο να μη φοβούνται τα άγρια θηρία; Διότι εγέμισε η ψυχή τους από αγιότητα, από Χάρη. Τα θηρία, τρόπον τινά, κατά μία μυστική πληροφορία πληροφορούνται και, όταν έρχονται κοντά σου, δεν σε ενοχλούν. Εάν όμως ο άνθρωπος είναι αμαρτωλός, και τα θηρία ορμούν απάνω του. Η αγιοσύνη, την οποία έχει ο άνθρωπος μεταδίδεται στα θηρία. Και τα θηρία ημερεύουνε. Δηλαδή, όπως ο Αδάμ ήταν στον Παράδεισο και τα άγρια θηρία τον πλησίαζαν, το φίδι, το λιοντάρι, η αρκούδα και δεν τον πείραζαν, κατά τοιούτον τρόπον έρχεται ο σημερινός άνθρωπος, ο Άγιος, και δεν τον πειράζουν τα θηρία. Εάν πάει ένας αμαρτωλός, ορμούν επάνω τα θηρία να τον κατασπαράξουνε. Διότι η Χάρις που έχει μέσα ο άνθρωπος μεταδίδεται και στα θηρία.

Έτσι το ερμηνεύουν οι άγιοι Πατέρες.

Ἐκεῖνος πού μέ φόβο Θεοῦ νουθετεῖ ἤ τιμωρεῖ παιδαγωγικά αὐτόν πού ἁμαρτάνει, προξενεῖ στόν ἑαυτό του τήν ἀντίθετη πρός τό σφάλμα τοῦ ἄλλου ἀρετή

Αυτός που ασκεί εξουσία οφείλει να λέει στον υποτακτικό του αυτό που πρέπει να κάνει. Οταν εκείνος τον παρακούσει, οφείλει να του προαναγγέλει τους πειρασμούς που θα του έρθουν. 

Αν ανέλαβες να διδάσκεις το θέλημα του Κυρίου και σε παρακούσει, να θλίβεσαι νοερά, αλλα να μην ταράζεται φανερά. Γιατί αν θλίβεσαι, δεν θα κατακριθείς μαζί με εκείνον που σε παράκουσε, ενώ αν ταράζεται, θα έχεις τον ίδιο πειρασμό με εκείνον.

Πειραιῶς: Καταδικάζομε τήν ψευδοεκκλησία τοῦ Μαυροβουνίου, ἡ ὁποία ἔχει κοινωνία μέ τήν πρότριτα ἀνιδρυθεῖσα ἄκυρη κατά τούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνας θρησκευτική κοινωνία τῆς Οὐκρανίας

Χωρὶς μνημόνευση τοῦ σχισματικοῦ "Κιέβου Ἐπιφανίου" τὰ Δίπτυχα στὸ συλλείτουργο τῶν Μητροπολιτῶν Μαυροβουνίου Ἀμφιλοχίου καὶ Πειραιῶς Σεραφεὶμ (video)

Tήν Κυριακή 20 Ὀκτωβρίου 2019 ἡ Ἱ. Μητρόπολις Πειραιῶς ὑπεδέχθη εἰς τόν Καθεδρικόν Ἱ. Ναόν Παναγίας Τριάδος Πειραιῶς τόν Σεβ. Μητροπολίτην Μαυροβουνίου καί Παραθαλασσίας κ.κ. Ἀμφιλόχιον (Ράντοβιτς), ὁ ὁποῖος προσεκλήθη ὅπως ὁμιλήση εἰς τό Πρόγραμμα «Ἐνορία ἐν δράσει» τοῦ Ἱ. Ναοῦ Εὐαγγελιστρίας Πειραιῶς.

Κατά τό ἱερό συλλείτουργο ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, προσεφώνησε τόν συνιερουργούντα Μητροπολίτη Μαυροβουνίου ἀναφέρων μεταξύ ἄλλων: «Σᾶς ὑποδεχόμεθα μετά πλείστης τιμῆς καί ἀγάπης κομίζοντα εἰς τόν εὐαγῆ κλῆρο καί τόν φιλόχριστο λαό τῆς κατά Πειραιᾶ Ἐκκλησίας τήν εὐλογία τῆς Ἁγιοσαββιτικῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου...

Σερβίας κ.κ. Εἰρηναίου. Ὡς πνευματικόν τέκνον τοῦ Ὁσίου καί Θεοφόρου Οἰκουμενικοῦ Πατρός καί Διδασκάλου Ἰουστίνου (Πόποβιτς) τοῦ Ὁμολογητοῦ, μάρτυρος τῆς ἀληθείας καί μεγίστου θεολόγου τοῦ 20ου αἰ., ὁ ὁποῖος διά τῶν θεοφωτίστων αὐτοῦ συγγραφῶν συνέτριψε τήν παναίρεση τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ μᾶς συγκινεῖτε καί μᾶς ἐμπνέετε.

«Ἀφοῦ θά ξαναπέσω, γιατί νά πάω νά ἐξομολογηθῶ; Ξέρω, ὅτι θά ξανακάνω πάλι τά ἴδια...»

Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνα

Λέει κάποιος: «Αφού θα ξαναπέσω, γιατί να πάω να εξομολογηθώ; Ξέρω, ότι θα ξανακάνω πάλι τα ίδια...»

Αδελφέ μου, η αμαρτία είναι σαν την αρρώστια. Δεν αρρωσταίνεις μια φορά...

Πολλές φορές αρρωσταίνεις και κάθε φορά που αρρωσταίνεις, πηγαίνεις στον ιατρό και παίρνεις τα φάρμακα που σου δίνει. Το ίδιο κάνε και για την ψυχή σου...

30 Όκτωβρίου. Ζηνοβίου καί Ζηνοβίας μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Τετ. κ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Φιλιπ. β´ 24 - 30).

Φιλιπ. 2,24         πέποιθα δὲ ἐν Κυρίῳ ὅτι καὶ αὐτὸς ταχέως ἐλεύσομαι. 

Φιλιπ. 2,24               Εχω δε την πεποίθησιν, που μου την δίδει ο Κυριος, ότι και εγώ ο ίδιος γρήγορα θα έλθω στους Φιλίππους. 

4. Τό ψέμα, 29-4-2009, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

4. Τό ψέμα, 29-4-2009, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Παλαιοί καί σύγχρονοι ἅγιοι περί κληρονομικότητας καί ἄλλων τινῶν*…

Παλαιοί καί σύγχρονοι ἅγιοι περί κληρονομικότητας καί ἄλλων τινῶν*…

«Ἡ ἐμή ἀπολογία τοῖς ἐμέ ἀνακρίνουσιν αὕτη ἐστί» (Α΄ Κορ. θ΄ 3). Ἀπάντηση στόν μοναχό π. Παΐσιο Καρεώτη.

Ἀρχιμ. Ἀντωνίου Φραγκάκη, ἱεροκήρυκος Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γορτύνης καί Ἀρκαδίας Κρήτης

Μελέτησα μέ προσοχή τήν κριτική τοῦ μοναχοῦ π. Παϊσίου Καρεώτου σέ προσγενόμενη συνέντευξή μου. Χάρηκα γιατί δίνεται ἡ εὐκαιρία ἑνός γόνιμου καί ἐποικοδομητικοῦ διαλόγου ἀλλά καί πικράθηκα γιά τήν ἔντονη παρανόηση, τό ἐπιθετικό ὕφος, τή συγκρουσιακή διάθεση καί τούς βαρυτάτους χαρακτηρισμούς.

Ἐπίκαιρος ὁ λόγος τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου: «Ἡμᾶς δέ μακράν ἀπεσκυβάλισεν καί ἀπέρριψεν, ὡσανεί συρφετόν τινα καί ἄχνην καί κῦμα θαλάσσιον».

Εἶναι πάγια πεποίθησή μου, ὅτι ἡ ἐκφραστική πολυπραγμοσύνη καί ἡ ἀκαδημαϊκή ἀπεραντοσύνη κουράζουν ἀλλά καί ἀποκαλύπτουν πολλάκις ἔνδεια ἐπιχειρημάτων, κατά τό κοινῶς λεγόμενον «τά πολλά λόγια εἶναι φτώχεια».

Ὅμως, ἐδῶ, εἶμαι ὑποχρεωμένος νά μακρηγορήσω, παρ’ ὅλο πού δέν τό ἐπιθυμῶ, καθ’ ὅτι ὁ ἀξιοσέβαστος ἐλεγκτής μου ἐρειδόμενος σέ λίγες φράσεις ἀπό τήν διεξαχθεῖσα συνέντευξη, παρέθεσε σχεδόν ὅλη τήν θεματολογία τῆς ὀρθόδοξης ἀνθρωπολογίας, τήν ὁποία κατά τήν ἄποψή του ὁλοσχερῶς ἀλλοιώνω καί ἀνορθόδοξα δημοσιοποιῶ. Ὡς ἐκ τούτου, θεωρῶ ἀναγκαῖο νά προβῶ σέ κάποιες καίριες ἐπεξηγήσεις, ὄχι γιά νά ἀντιδικήσουμε ἤ νά ἀρχίσουμε διελκυστίνδα, (δέν θά ἐπανέλθω ἀπό τήν πλευρά μου στό θέμα αὐτό), ἀλλά γιά μία πιό εὐρυγώνια θεολογική θέαση τῶν θεμάτων πού ἐτέθησαν.

Διαπίστωσα ἔκπληκτος μετά ἀπό προσεκτική μελέτη τῆς κριτικῆς του, ὅτι ἐντάσσει τά ἐγκαλούμενα θέματα σέ μία δική του προοπτική καί ἐξάγει τό συμπέρασμα, ὅτι μέ τά λεγόμενά μου παραχαράσσονται τά βασικά σημεῖα τῆς ὀρθόδοξης ἀνθρωπολογίας καί εἰσάγεται ἕνας συγκεκαλυμμένος περσοναλισμός πού λυμαίνεται, ἀπροκάλυπτα πλέον, τά τελευταῖα χρόνια, τήν θεολογική κατάθεση τῆς δικῆς μας ἐπικράτειας (ἐν Ἑλλάδι) καί ὄχι μόνον... Θά ἀποτολμήσω νά ψελλίσω «ὀλίγα τινά» πάνω στίς ἀντιρρήσεις του, μέ συνοπτική μέν διάθεση ἀλλά ἴσως καί μέ στωμιλίστικη κατάθεση, ἀναγκαζόμενος ἀπό τά πολλά θέματα γιά τά ὁποῖα κατηγορήθηκα, παρ’ ὅ,τι - ἐπαναλαμβάνω – μέ ἐκφράζει ἀπόλυτα ὁ σχετικός μέ τήν τεχνική τῆς ἔκφρασης λόγος, τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου: «Τό λακωνίζειν οὐ τοῦτο ἐστί, ὅπερ οἴει, ὁλίγας συλλαβάς γράφειν, ἀλλά περί πλείστων ὁλίγας. Οὕτως ἐγώ καί βραχυλογότατον Ὄμηρον λέγω, καί πολύν τόν Ἀντίμαχον. Πῶς; Τοῖς πράγμασι κρίνων τό μῆκος ἀλλ΄οὐ τοῖς γράμμασιν».

Περί τῆς Ἁγίας Τριάδος 

Τό θεμελιακῆς σημασίας δόγμα τῆς Ἁγίας Τριάδος δέν εἶναι θέμα νοητικῆς συλλήψεως, οὔτε θέμα μιᾶς διανοητικῆς ἐπεξεργασίας ἤ παραδοχή μιᾶς «θεωρητικῆς» διδασκαλίας, πού συναντοῦμε σέ ὅλες τίς θρησκεῖες. Ἐξ’ ἄλλου ἡ ὀρθόδοξη πίστη δέν εἶναι διανοητική ἀνακάλυψη ἀλλά θεϊκή ἀποκάλυψη. Δέν εἶναι θρησκεία, ἀλλά ζωή. Εὑρισκόμενος ὁ ἄνθρωπος «ἐν τῇ ἀποκαλύψει» μέ τίς προϋποθέσεις πού ὁρίζει ἡ ὀρθόδοξη παράδοση, βεβαιώνεται γιά τήν ἀΐδια ὕπαρξη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί ἀκόμη ὁ ἴδιος ὁ δεχόμενος τήν ἀποκάλυψη εἰσέρχεται στήν ὑποστατική ὁδό. Ἀντιλαμβάνεται ὅτι ἀδυνατοῦμε οἱ κτιστοί καί πεπερασμένοι ἄνθρωποι μέ κοσμικά παραδείγματα καί ἐξωτερικές ἀποδείξεις νά γνωρίσουμε τό Θεό, ἀλλά μόνο ζώντας «ἐν τῇ ἀποκαλύψει», ἤτοι μέ τήν ἐσωτερική ἀναγέννηση, τήν μετοχή κατά διαφόρους βαθμούς στήν ἄκτιστη θεία ἐνέργειά Του.

Τά διάφορα παραδείγματα καί οἱ ἐκφραστικές διατυπώσεις μποροῦν νά βοηθήσουν στή διατύπωση αὐτῆς τῆς ἐσωτερικῆς πνευματικῆς ἐμπειρίας. Οἱ βιωματικοί ἐκφραστές τῆς ἀκραιφνοῦς θεογνωσίας, ἤτοι οἱ θειότατοι Πατέρες, χρησιμοποίησαν ὅρους ἀπό τήν περιεκτική σέ φρασεολογία ἑλληνική φιλοσοφία. Ἀποφόρτισαν τήν σημειολογία τῶν ὅρων αὐτῶν ἀπό τό στοχαστικό τους περιεχόμενο καί τούς χρησιμοποίησαν ἔπειτα ὡς κατάλληλα μέσα προκειμένου νά διατυπώσουν τήν ἐμπειρία τους.

29 Όκτωβρίου. Ἀναστασίας ὁσιομάρτυρος τῆς Ῥωμαίας. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Τρ. κ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Φιλιπ. β´ 16 - 23).

Φιλιπ. 2,16         λόγον ζωῆς ἐπέχοντες, εἰς καύχημα ἐμοὶ εἰς ἡμέραν Χριστοῦ, ὅτι οὐκ εἰς κενὸν ἔδραμον οὐδὲ εἰς κενὸν ἐκοπίασα. 

Φιλιπ. 2,16               Κρατείτε, λοιπόν, σταθερά, χωρίς αμφιβολίας και χαλαρότητας, τον λόγον του Ευαγγελίου, που είναι ζωή και μεταδίδει ζωήν. Αυτό δε θα είναι και δι' εμέ καύχημα κατά την μεγάλην ημέραν της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού, διότι θα φανή έτσι, ότι δεν έτρεξα ανωφελώς ούτε και εκοπίασα χωρίς αποτέλεσμα. 

Ἡ ἱστορία περί υἱοθετημένου (Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Επιστολή στον δημόσιο υπάλληλο Σ. Π.

Θέλετε να ξέρετε την αλήθεια περί της ανθρώπινης ζωής. Αυτό είναι δύσκολο να το πούμε σ’ ένα γράμμα. Ας δοκιμάσουμε με μία ιστορία:

Κάποιος άνθρωπος νοικοκύρης είχε έναν μοναχογιό. Όμως, υιοθετεί κάποιον φτωχό, και άρχισε και εκείνον να τον θεωρεί ως πραγματικό παιδί του. Αλλά σ΄ αυτόν τον υιοθετημένο ήρθε κρυφά ένας μαύρος μάντης και τον έπεισε, να φύγει από το σπίτι του ευεργέτη του, και του υποσχέθηκε να τον βοηθήσει με τις μαγγανείες του να φτάσει σε μεγαλύτερη δόξα από τη δόξα του νοικοκύρη. Πεισμένος γι’ αυτό ο υιοθετημένος ζήτησε την ελευθερία του από τον ευεργέτη του. Εκείνος αντιλαμβανόταν το όλο πράγμα, όμως δεν έφερε αντίρρηση, αλλά άφησε να γίνει το θέλημα του υιοθετημένου. Λυπήθηκε, όμως, και στο χωρισμό έδωσε στον υιοθετημένο ένα κεντητό πουγκί, γεμάτο χρυσό και πολύτιμα πετράδια. Και τον άφησε με δάκρυα στα μάτια. Έτσι ξεκίνησε εκείνος ο φτωχός για το ταξίδι. Αλλά ο μαύρος μάντης όχι μόνο δεν βοηθούσε αυτόν τον έρημο ταξιδιώτη, αλλά, αντίθετα, έστελνε τους μαύρους συγγενείς του στον δρόμο μπροστά του, για να τον ληστεύουν. Βλέποντας πως βρίσκεται σε δυσκολία ο φτωχός εξαγόραζε τον εαυτό του από τους ληστές με τον χρυσό και τα πολύτιμα πετράδια˙ μόνο τους παρακαλούσε, να μην του πάρουν το κεντητό πουγκί. Ταξιδεύοντας έτσι, μόνος του έπεφτε ασταμάτητα από τη μία ενέδρα των μαύρων στην άλλη.

«Πτῶμα ἐξαίσιον»

Διηγήθηκε ο γέρο-Σάββας ο Καψαλιώτης ότι παλαιότερα υπηρετούσε στην Δάφνη ένας αστυνομικός που είχε κατά νουν να γίνει μοναχός.

Όταν όμως έβλεπε μοναχούς, τους κατέκρινε λέγοντας: «Τι καλόγηροι είστε εσεις; Όταν θα γίνω εγώ καλόγηρος, θα δείτε πως είναι η καλογερική».

Τούτο επαναλάμβανε συχνά κατακρίνοντας και εξουθενώνοντας τους πατέρες. Έγινε πράγματι καλόγηρος σ’ ένα Κελλί στην Κερασιά.

Αντί όμως να δώσει τον εαυτό του ως τύπο καλογερικής, όπως ήλπιζε, έγινε για την υπερηφάνεια του και την μεγάλη ιδέα που είχε για τον εαυτό του «πτώμα εξαίσιον» και παράδειγμα σωφρονισμού για τους άλλους.

Βαρυσήμαντη ἀνακοίνωση – μελέτη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γρηγορίου γιά τό οὐκρανικό. (Κείμενο)

Εστάλη προς όλους τους Ιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας πολυσέλιδη μελέτη των μοναχών της Ιεράς Μονής Γρηγορίου με την οποία απορρίπτονται όλα τα θεολογικώς και ιστορικώς απαράδεκτα επιχειρήματα, με βάση τα οποία χορηγήθηκε η ψευτο-αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας.

Στην εισαγωγή του το κείμενο μεταξύ των άλλων αναφέρει ότι: «… Δεν μπορούμε να αδιαφορούμε, όταν βλέπουμε να σχίζεται και πάλι ο άρραφος χιτώνας του Χριστού και να φυγαδεύεται η ενότης των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών μας… Είναι ιστορικώς αποδεδειγμένο και ιεροκανονικώς τεκμηριωμένο ότι οι τοπικές Εκκλησίες χάνουν την ενότητά τους, την ομόνοια και την ειρήνη τους, όταν συμβεί να πληγωθούν τα λεγόμενα ‘δίκαια των Εκκλησιών”.

Ετσι ονομάζονται τα εκκλησιαστικά προνόμια, τα οποία καθεμία τοπική Εκκλησία έχει λάβει με ιερούς Κανόνες και τα διατηρεί με επιμέλεια στις σχέσεις της με τις άλλες τοπικές Εκκλησίες, προκειμένου να ζει στην κοινωνία των τοπικών Εκκλησιών εν ειρήνη και αγάπη Χριστού…Τον εκκλησιαστικό διχασμό, τον οποίο προκάλεσε η ουκρανική κρίση, μπορεί να διορθώσει η Καθόλου Εκκλησία. Με γνώμονα την ορθή και αδιαφιλονίκητη ερμηνεία των Ιερών Κανόνων που αφορούν το “πρωτείο”, το “έκκλητο” και την “συνοδικότητα στις πανορθόδοξες αποφάσεις” μπορεί να θεωρήσει το πρόβλημα στην σωστή του διάσταση, να αποβλέψει στην αγιοπατερική ενότητα του Σώματος του Χριστού και όχι σε περιστασιακές ανάγκες.

Έχοντας δηλαδή την αποκλειστική αρμοδιότητα και την οικουμενική εξουσία η Καθόλου Εκκλησία. α) Να χορηγήσει, εφ΄όσον το κρίνει σωστό, το αυτοκέφαλο στην Κανονική Εκκλησία Ουκρανίας β) Να βοηθήσει τις σχισματικές ομάδες να επανέλθουν στην κοινωνία της Εκκλησίας, με τρόπο που ρητώς ορίζουν οι Ιεροί Κανόνες γ) Να θεραπεύσει τις μακροχρόνιες αμφοτέρωθεν εθνοφυλετικές προλήψεις προβάλλοντας την αγιοπατερική εμπειρία των μεγάλων θεωμένων Αγίων της κοινής μας Οροδοξίας (Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης, οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ κλπ) δ) Να αποκαταστήσει την ευχαριστιακή κοινωνία μεταξύ των Εκκλησιών αίροντας τυχόν δογματικά εμπόδια…» Η επιστολή του Ηγουμένου και ο πλήρης πρόλογος της μελέτης παρακάτω:

Ἀγάπησε τήν ταπείνωση (Ἀββᾶς Ἠσαΐας)

Όποιος έχει την ταπεινοφροσύνη, δεν έχει γλώσσα να κάνει παρατήρηση σε κάποιον που δείχνει αμέλεια ή σε άλλον που ζει με αδιαφορία. Ούτε μάτια έχει να κοιτάζει ελαττώματα άλλου, ούτε αυτιά έχει να ακούσει αυτά που δεν ωφελούν την ψυχή του. Δεν ασχολείται με κανέναν, παρά μόνο με τις αμαρτίες του, αλλά είναι ειρηνικός προς όλους τους ανθρώπους, για χάρη της εντολής του Θεού και όχι για λόγους φιλίας. Αν τώρα κάποιος νηστεύει όλη την εβδομάδα και επιδίδεται σε μεγάλους κόπους έξω από αυτόν τον δρόμο, όλοι οι κόποι του πηγαίνουν χαμένοι.

Αδελφέ, συνήθισε τη γλώσσα σου να λέει το «συγχώρησέ με», και θα έρθει μέσα σου η ταπείνωση. Αγάπησε την ταπείνωση, και αυτή θα σε σκεπάσει από τις αμαρτίες σου.

Ποτέ μη βαρεθείς εξαιτίας κάποιου κόπου, γιατί ο κόπος, η φτώχεια, η ξενιτεία, η κακοπάθεια και η σιωπή γεννούν την ταπείνωση, και η ταπείνωση συγχωρεί κάθε αμαρτία. Να ξέρεις μάλιστα τούτο: όσο ο άνθρωπος ζει με αμέλεια, νομίζει μέσα του ότι είναι φίλος του Θεού. Αν όμως ελευθερωθεί από τα πάθη, ντρέπεται να σηκώσει τα μάτια του στον ουρανό μπροστά στον Θεό· γιατί τότε βλέπει τον εαυτό του πολύ απομακρυσμένο από τον Θεό.

Κάποιος άνθρωπος είχε δύο δούλους και τους έστειλε στο χωράφι του να θερίσουν ορισμένη έκταση την ημέρα ο καθένας. Ο ένας από αυτούς έβαλε τα δυνατά του να κάνει όλο όσο τον πρόσταξε ο κύριός του, αλλά δεν μπόρεσε να το τελειώσει, γιατί η δουλειά ξεπερνούσε τις δυνάμεις του. Ο άλλος βαρέθηκε και είπε μέσα του: «Ποιος μπορεί να κάνει τόση δουλειά σε μια μέρα;» Αδιαφόρησε λοιπόν και δεν φρόντισε, αλλά έπεσε για ύπνο· τη μια ώρα κοιμόταν, την άλλη χασμουριόταν, την άλλη στριφογύριζε σαν την πόρτα γύρω από τον άξονά της (Παροιμ. 26:14), και πέρασε όλη τη μέρα στα χαμένα.

Ξυπνῆστε, ἀγρυπνῆστε, ἀντισταθεῖτε! Μᾶς δένουν χειροπόδαρα!

Ξυπνῆστε, ἀγρυπνῆστε, ἀντισταθεῖτε! Μᾶς δένουν χειροπόδαρα!

(Τά ἔσχατα ἐγγύς)

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Σκάνδαλα ἀκούγονταν ἀνέκαθεν. Εἷναι ἀνάγκη ἡ φανέρωσίς τους γιά νά δοκιμάζονται οἱ διαλογισμοί καί οἱ καρδιές τῶν ἀνθρώπων παντοῦ καί πάντοτε. Ἐντούτοις, τό σκάνδαλο πού ξέσπασε καί ἀποκαλύφθηκε στίς Η.Π.Α. σέ σχέση μέ τήν Οὐκρανία, παίρνει διαστάσεις καταπάτησης τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καί ὠμῆς παραβίασης τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας τῶν πιστῶν πολιτῶν ὅπου γῆς. Ὅταν μάλιστα τά μεγαλύτερα καί ἰσχυρότερα ἔθνη χάσουν τήν ἀνθρωπιά τους, τότε, ἀλλοίμονο γιά τά μικρότερα ἔθνη, τά πράγματα δυσκολεύουν. Παρακολουθοῦμε ἄναυδοι σήμερα τό διπλό ἔγκλημα, τή διπλή ἀδικία πού διαπράττεται εἰς βάρος τῆς πατρίδος μας, μέ ἀποτέλεσμα τό ξέσπασμα τῆς διπλῆς κρίσης στή χώρα μας. Πρώτιστα θρησκευτική καί ἔπειτα οἰκονομική.

Ἐξηγοῦμαι: Πρῶτον, θρησκευτική κρίση. Ποῖοι ἐπίεσαν τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαῖο νά ἀναγνωρίσει τήν σχισματική, θά ἔλεγα ἀνύπαρκτη, «ἐκκλησία» στήν Οὐκρανία ὑπό τόν Ἐπιφάνιο, περιφρονώντας τούς ἱερούς κανόνες καί τήν ὀρθόδοξη παράδοση; Ἀπό τίς εἰδήσεις καί τά σκάνδαλα πού ἀκοῦμε νά συμβαίνουν τελευταῖα στίς Η.Π.Α., ὁ νοῦς μας πηγαίνει στούς κυβερνῶντες σήμερα στήν Ἀμερική πού ἀπαίτησαν - ἄκουσον, ἄκουσον!!! – ἀπό τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη νά ἀναγνωρίσει αὐτοκεφαλία στήν παραπάνω σχισματική «ἐκκλησία», καί στή συνέχεια, ἀφοῦ πιέστηκε πρῶτος αὐτός, νά πιέσει μέ τή σειρά του τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμο-ὁ ὁποῖος καί τήν ἀναγνώρισε – καί ἐν συνεχείᾳ πίεσε καί ἐκεῖνος τήν ἱεραρχία τῆς ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νά πράξει τό αὐτό. Εὐτυχῶς ὅμως μία ξεκάθαρη ἀπόφαση δέν βγῆκε, οὔτε ἔγινε κάποιο εἶδος ψηφοφορίας, ὥστε νά ἀναγνωρίσουν οἱ ἱεράρχες μας σχισματική «ἐκκλησία» μέ καθηρημένους ἤ ἀχειροτόνητους ψευτοκληρικούς στήν Οὐκρανία. Δέν τηρήθηκε τό δημοκρατικό συνοδικό πολίτευμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Θά μποροῦσε νά πεῖ κανείς πώς ὑπῆρξε παπικός χειρισμός τοῦ τόσο σημαντικοῦ θέματος πού ἀφορᾶ κλῆρο καί λαό.

Εἴδαμε δέ, μέ μεγάλη λύπη, ποῦ ἔφθασε ἡ ὑποκρισία τῶν ἰσχυρῶν γιά νά ἐπιτύχουν τοῦ σκοποῦ, ὅταν ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῶν Η.Π.Α. ζήτησε δῆθεν νά ἐκκλησιασθεῖ στόν μητροπολιτικό ναό τῶν Ἀθηνῶν!!! Ἀμέσως μετά, τήν ἑπομένη, ἀνακοινώθηκε ἡ ἀναγνώριση τῆς σχισματικῆς ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας. Ἐξωτερική πολιτική, λένε. Διπλωματία ἀδίστακτη, τονίζουμε ἐμεῖς!

Δεύτερον, πολιτική – οἰκονομική κρίση. Ἄς δοῦμε τό τέχνασμα τῶν κυβερνώντων μέ σημαία τούς λαθρομετανάστες καί τή μεταφορά τους καί τό διασκορπισμό τους σέ ὅλη τήν ἑλληνική ἐπικράτεια· ἡ ἐγκατάστασή τους ἐπιβάλλεται μέ τέτοιο βίαιο, δικτατορικό καί δόλιο τρόπο, μέ συκοφαντίες καί ἀπειλές ἐναντίον ὀρθοδόξων καί ἁγνῶν πατριωτῶν πού διαμαρτύρονται δικαίως καί διαφωνοῦν, ἐπειδή οἱ λαθρομετανάστες ἔχουν ὑπερβεῖ κάθε εἰς βάρος μας εἶδος ὁρίου. 

Ἀναρωτιόμαστε, μ’αὐτά πού βλέπουμε καί ἀκοῦμε, ἄν εἴμαστε ἐλεύθερο κράτος ἡ Ἑλλάδα καί ἄξιοι ἀπόγονοι τῶν Ἡρώων καί Ἁγίων προγόνων μας τοῦ ’21 καί τοῦ ’40 ἤ ἄν καταντήσαμε μία ὑπόδουλη χώρα στίς ὀρέξεις τῶν ἰσχυρῶν τοῦ κόσμου τούτου.

Ἐδῶ παρατηροῦμε ὅτι ἡ προπαγάνδα τῶν ἐχθρῶν τῆς πίστεως καί τῆς πατρίδος μας κινεῖται σέ δύο ἐπίπεδα, μέ τελικό σκοπό εἰ δυνατόν νά πλανηθοῦμε καί νά τυφλωθοῦμε, ἀκόμα καί οἱ ἐκλεκτοί. 

Πρώτη παρατήρηση, τέχνασμα - προπαγάνδα, ἡ χρησιμοποίηση τῆς τηλεόρασης, μέ σήριαλς καί παιχνίδια ἡδονικοῦ ἤ καλλιτεχνικοῦ χαρακτήρα, δῆθεν ψυχαγωγίας, στήν πραγματικότητα ἐξευτελισμοῦ τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, μέ στημένες εἰδήσεις λύπησης τῶν δυστυχισμένων τάχα λαθρομεταναστῶν, εἰκόνες καί παραστάσεις τέτοιες, πού οὔτε σκουπίδια δέν μπορεῖς νά τά ὀνομάσεις, διότι καί τά σκουπίδια χρησιμοποιοῦνται γιά κοπριά, ἐνῶ ἐκεῖνα ὡς τοξικά ἀπόβλητα δηλητηριάζουν ψυχές καί σώματα, μέ τελικό στόχο οἱ Ἕλληνες νά μήν ἀπομακρύνονται ἀπό τά ντιβάνια καί τά σαλόνια τους.

Τό δεύτερο τέχνασμα –προπαγάνδα, ἡ ἀπάτη τῆς οἰκονομίας, πού πλασάρεται ἔντεχνα καί προσφέρεται τόσο χυδαῖα καί ἄκομψα, ὥστε νά ἀποροῦμε καί νά διαλογιζόμαστε ἄν τελικά ὅλοι αὐτοί οἱ ἀνευθυνο-ὑπεύθυνοι ἀπευθύνονται σέ ἀνεγκέφαλους κτηνανθρώπους ἤ σέ ἀνθρώπους μέ χιλιάδες χρόνια πολιτισμό καί καθαρή καί λογική συνείδηση, σέ χριστιανούς Ἕλληνες πολίτες. Ἐνδεικτικά, δεῖτε τί γίνεται μέ τίς συντάξεις. Οἱ προηγούμενοι κυβερνῶντες τίς ἔκλεψαν ἀπό τούς νόμιμα δικαιούχους, γιατί ἔτσι τό ἤθελαν. Μά καί οἱ σημερινοί προσπαθοῦν δῆθεν νά ἄρουν τίς ἀδικίες, ἐνῶ τήν ἴδια ὥρα συνηγοροῦν στήν πολιτική κατάντια τῆς χώρας μας μέ τήν ἀνεξέλεγκτη εἰσβολή, στά ἀφύλακτα πλέον θαλάσσια καί χερσαῖα σύνορά μας, κάθε εἴδους λαθρεμπόρων, διακινητῶν σωμάτων καί στυγνῶν τυχοδιωκτῶν, καθιστώντας ἔτσι τήν πατρίδα μας ξέφραγο ἀμπέλι στά χέρια συμμοριῶν(γκέτα) πού σέ ὅλη τήν ἐπικράτεια καθημερινά κλέβουν, βιάζουν, βασανίζουν καί σκοτώνουν τούς ταλαίπωρους πλέον Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι, ἀνυπεράσπιστοι, μένουν ἄναυδοι γιά τήν σκληροκαρδία τῶν κρατούντων. Βέβαια ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ θά ἐπιτρέψει σύντομα, ὥστε νά εὑρεθοῦν καί αὐτοί στή δύσκολη θέση πού εὑρίσκονται τώρα οἱ Ἕλληνες πολίτες. 

Ἀπό τήν ἄλλη μεριά ὡστόσο, ἔστω καί κάτω ἀπό τόσο δυσμενεῖς συνθῆκες, ὀφείλουμε νά ἐκχριστιανίσουμε τούς ὅποιους ἀλλόθρησκους συνανθρώπους μας, μέ ἕναν ἐν Χριστῷ εὐγενικό ἐκκλησιαστικό τρόπο, ὀργανωμένο ἀπό τίς Μητροπόλεις, ὥστε μέσα ἀπό τό κακό νά βγεῖ καί καλό. 

Ὄντως φοβερόν, ἀδελφοί μου Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι χριστιανοί! Θυμόμαστε τώρα τόν Ἅγιο Παΐσιο πού, περίπου πρίν τέσσερις δεκαετίες, μίλησε καί προειδοποίησε γιά πολιτική καί θρησκευτική κρίση ταυτόχρονα στήν πατρίδα μας. Τό ἀνέφερε ὡς μπόρα δαιμονική πού θά περάσουμε, ἡ ὁποία γρήγορα θά περάσει, καί κατόπιν, θά λάμψει ἡ λιακάδα ἡ θεϊκή, τοῦτ’ἔστιν ἡ Ὁρθοδοξία, πού εἶναι τό Φῶς καί ὁ καθαρός ὀφθαλμός πού φωτίζει τόν κόσμο.

Ἀγαπητοί μου Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες, στῶμεν καλῶς! Ἀνδρίζεσθε! Ἀντιστέκεσθε! Κραταιοῦσθε! Προσπαθοῦν βίαια νά μᾶς φιμώσουν, νά μᾶς δέσουν χειροπόδαρα κατά τόν Ἅγιο Πορφύριο. Ἄς ξυπνήσουμε, ὅπως μᾶς τόνιζε ὁ Ἅγιος Πορφύριος! Τά σχέδια αὐτά ἐξυφαίνονται, μέσα καί ἔξω ἀπό τήν πατρίδα μας, ἀπό ἐκείνους πού μισοῦν θανάσιμα τόν Μεσσία Θεάνθρωπο Ἱησοῦ Χριστό καί τήν ἁγία Ὀρθόδοξη ἐκκλησία Του, τή μοναδική κιβωτό σωτηρίας τοῦ κόσμου. Οἱ ἀντίχριστοι καί τά ὄργανά τουςθά ἡττηθοῦν.

Τό λοιπόν, προσευχή, νηστεία, μετάνοια, ταπείνωση, ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Χριστοῦ μας, τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Ὁ Κύριος Ἰησοῦς ἐξῆλθε νικῶν καί ἴνα νικήσῃ. Σ’Αὐτόν τό Κράτος, ἡ Βασιλεία, ἡ Δόξα, ἡ Δύναμις, εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.

πηγή:ἠλεκτρονικό ταχυδρομεῖο

Ὁ πολιτικός γάμος εἶναι πορνεία-Σκοπός τοῦ ἀνθρώπου δέν εἶναι ὁ γάμος.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Απόσπασμα από την ομιλία "Η απείθεια στον πνευματικό μας οδηγό" 27-06-2018

’Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, φώτισε τά παιδάκια μου. Ἐγώ σ’ Ἐσένανε τά ἀναθέτω. Ἐσύ μοῦ τά ἔδωσες, μά κι ἐγώ εἶμαι ἀδύναμη, δέν μπορῶ νά τά κατατοπίσω· γι’ αὐτό, Σέ παρακαλῶ, φώτισέ τα’’

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Άκου να σου πω: να προσεύχεσαι και μετά να μιλάεις. Έτσι να κάνεις στα παιδιά σου, άμα διαρκώς τους δίδεις συμβουλές, θα γίνεις βαρετή κι όταν μεγαλώσουν, θα αισθάνονται ένα είδος καταπιέσεως. 

Να προτιμάς, λοιπόν, την προσευχή. Να τους μιλάεις με την προσευχή. Να τα λέεις στον Θεό κι ο Θεός θα τα λέει μέσα τους. Δηλαδή, δεν πρέπει να συμβουλεύεις τα παιδιά σου έτσι, με φωνή που να την ακούνε τ’ αυτιά τους. 

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: «Ἡ ἀνατροφή τοῦ παιδιοῦ ἀρχίζει ἀπό τήν ἐγκυμοσύνη»

Η ανατροφή του παιδιού αρχίζει από την εγκυμοσύνη. Αν η μητέρα που κυοφορεί συγχύζεται και στενοχωριέται, το έμβρυο μέσα στην κοιλιά της ταράζεται. Ενώ όταν η μάνα προσεύχεται και ζει πνευματικά, το παιδάκι στην κοιλιά της μάνας αγιάζεται

https://paraklisi.blogspot.com/2019/10/blog-post_951.html

9. Ταπείνωση, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

9. Ταπείνωση, Πνευματικό Ἀλφάβητο, Ἁγ. Δημητρίου Ροστώβ, 26-2-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Κυριακή Ζ Λουκᾶ:«Θεός ἐγγίζων ἐγώ εἰμί».Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ΛΟΥΚΑ[: Λουκά 8,41-56]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου 

σχετικά με την ευαγγελική περικοπή της Κυριακής Ζ΄ Λουκά με θέμα:

«ΘΕΟΣ ΕΓΓΙΖΩΝ ΕΓΩ ΕΙΜΙ»[Ιερεμ.23,23]

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 9-11-1986]

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή, αγαπητοί μου, μας διηγείται πώς ο Κύριος ανέστησε την θυγατέρα του Ιαείρου. Ενώ όμως ο Κύριος πήγαινε προς το σπίτι του Ιαείρου, συνέβη ένα άλλο θαυμαστό περιστατικό, που ήταν η θεραπεία μιας αιμορροούσης γυναικός.

Η γυναίκα αυτή ήταν άρρωστη από δώδεκα χρόνια· και ξόδεψε όλη της την περιουσία στους γιατρούς, χωρίς όμως θεραπεία. Και τώρα έρχεται και εγγίζει το κράσπεδο του ιματίου του Κυρίου μας, σε μια στιγμή που ο όχλος που Τον συνόδευε, κυριολεκτικά Τον συνέθλιβε. Και τότε ο Κύριος σταμάτησε και είπε: «Τίς ὁ ἁψάμενός μου;». «Ποιος είναι εκείνος ο οποίος με άγγιξε;» Και στη διαμαρτυρία των μαθητών ότι : «Κύριε, ο όχλος εδώ σε συνθλίβει, σε συμπνίγει, σε συνέχει· ερωτάς ποιος είναι εκείνος που σε άγγιξε;».Και ο Κύριος επέμενε: «ἥψατό μού τις(:Κάποιος με άγγιξε)· ἐγὼ γὰρ ἔγνων δύναμιν ἐξελθοῦσαν ἀπ᾿ ἐμοῦ». «Γιατί εγώ», λέγει, «κατάλαβα γνωρίζω από μένα έφυγε κάποια δύναμις».

Αυτά τα λόγια του Κυρίου μας, αγαπητοί μου, δίδουν μία ωραιότατη εικόνα του πώς ο άνθρωπος εγγίζει τον Θεό και πώς ο Θεός εγγίζει τον άνθρωπο, για να του δώσει τα αγαθά Του. Είναι δηλαδή ένα αμοιβαίο άγγιγμα. Πράγματι, είναι δυνατόν ο Θεός να εγγίζει τα δημιουργήματά Του και τον άνθρωπο; Είναι αυτό δυνατόν; Δηλαδή ο άπειρος Θεός, το τέλειο Πνεύμα, είναι δυνατό να εγγίζει τα δημιουργήματά Του; Και τον βρωμερό άνθρωπο; Είναι αλήθεια ότι τόσο πολύ έχασε ο άνθρωπος από τον οπτικό του ορίζοντα τον Θεό, ώστε φθάνει να τοποθετεί τον Θεό στον ουρανό, ψυχρό και αδιάφορο έναντι ολόκληρης της Δημιουργίας. Δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε εκείνη τη φιλοσοφική θέση του Ντεϊσμού –Deismus- η οποία θέλει τον Θεό, Δημιουργό μεν, αλλά αδιάφορο έναντι της δημιουργίας την οποία δημιούργησε. «Ο Θεός έβαλε τους νόμους», έτσι λέγει αυτή η φιλοσοφική θεωρία, «και αυτοί ρυθμίζουν τα πάντα μέσα στον κόσμο». Δηλαδή μοιάζει, λέγει, η δημιουργία, με ένα μεγάλο ρολόι που το χόρδισε ο Θεός και τώρα πλέον δουλεύει μόνο του το ρολόι αυτό, η δημιουργία αυτή, ενώ ο Θεός μένει αδιάφορος και ψυχρός έναντι των όσων δημιούργησε. Και τούτο για να διασώσει αυτή η φιλοσοφική θέση τη μεγαλοπρέπεια, τη μεγαλειότητα του Θεού.

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης - ΦΟΡΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΠΟΛΛΑ

Βλέπω παιδιά ποὺ ἔχουν τελειώσει ὄχι μόνο Λύκειο ἀλλὰ καὶ Πανεπιστήμιο νὰ γράφουν κάτι γράμματα, νὰ κάνουν κάτι λάθη… Ἐμεῖς τοῦ Δημοτικοῦ ἤμασταν καὶ τέτοια λάθη δὲν κάναμε. Καὶ ἄν εἶναι φοιτητές τῆς Φιλολογίας ἤ τῆς Νομικῆς, κάτι γίνεται. Ἄν εἶναι ἄλλης Σχολῆς, δὲν ξέρουν νὰ γράψουν. Ἐνῶ τὸ Σχολαρχεῖο παλιά ἦταν… (σαν Πανεπιστήμιο).

Ἐδῶ βλέπεις καὶ στὸ Δημοτικό πόσα μάθαιναν τότε τὰ παιδιά, πόσο μᾶλλον στὸ Σχολαρχεῖο! Σήμερα τὰ φορτώνουν ἕνα σωρό καὶ τὰ μπερδεύουν. Τὰ μπουχτίζουν στὰ γράμματα χωρίς πνευματικό ἀντιστὰθμισμα. Στὰ σχολεῖα τὰ παιδιά πρέπει πρῶτα νὰ μαθαίνουν τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ. Μικρά παιδιά νὰ πᾶνε νὰ μάθουν ἀγγλικά, γαλλικά, γερμανικά –ἐνῶ Ἀρχαῖα νὰ μή μάθουν – μουσική, τὸ ἕνα, τὸ ἄλλο… Τί νὰ πρωτομάθουν; Ὅλο γράμματα καὶ ἀριθμούς καὶ ἐκεῖνα ποὺ εἶναι νὰ μάθουν, γιὰ τὴν Πατρίδα τούς κ.λπ., δὲν τὰ μαθαίνουν. Οὔτε πατριωτικά τραγούδια οὔτε τίποτε.

Πιάσε ἕνα ἀπὸ τὰ σημερινά παιδιά τώρα καὶ ρώτησε τὸ: «Σὲ ποιό νομό εἶναι τὸ χωριό σου; Πόσο πληθυσμό ἔχει;». Δὲν ξέρει νὰ σοῦ πῆ. Σοῦ λέει: «Θὰ πάω στὸ Πρακτορεῖο, θὰ πάρω τὸ λεωφορεῖο καὶ θὰ μὲ πάη στὸ χωριό. Ἀφοῦ ξέρει ὁ εἰσπράκτορας, θὰ τοῦ πῶ ὅτι θέλω νὰ πάω στὸ τάδε χωριό, θὰ πληρώσω καὶ θὰ μὲ πάη». Ἐμεῖς στὸ Δημοτικό ξέραμε ὅλον τὸν κόσμο ἄπ΄ ἔξω. Γιατί ἔπρεπε νὰ ξέρης ἄπ΄ ἔξω τὶς πόλεις ὅλων τῶν κρατῶν ἀπὸ πεντακόσιες χιλιάδες κατοίκους καὶ ἄνω. Μετά ἔπρεπε νὰ ξέρης τὰ μεγαλύτερα ποτάμια στὸ φάρδος καὶ στὸ μάκρος καὶ τὰ ἀμέσως μικρότερα, τὰ μεγαλύτερα βουνά κ.λπ. –πόσο μᾶλλον τῆς Ἑλλάδος! Τὸ ἔχω δεῖ καὶ σὲ μεγάλους ὄχι μόνο σὲ μικρά παιδιά· φοιτητής νὰ μήν ξέρη πόσους κατοίκους ἔχει ἡ πόλη στὴν ὁποία σπουδάζει! Ρώτησα ἕναν ποιό εἶναι τὸ μεγαλύτερο βουνό τῆς Ἑλλάδος, καὶ δὲν ἤξερε. Ποιό εἶναι τὸ μεγαλύτερο ποτάμι, τίποτε. Τὸ πιὸ μικρό, οὔτε αὐτό. Φοιτητής καὶ νὰ μήν ξέρη τίποτε γιὰ τὴν Πατρίδα του! Θὰ΄ ρθοῦν μετά οἱ … «φίλοι»μας, οἱ γείτονες, καὶ θὰ τοῦ ποῦν: «Αὐτή δὲν εἶναι πατρίδα σου· εἶναι πατρίδα δική μας», καὶ θὰ τούς ἀπαντήση: «Καλά λέτε, ἔτσι εἶναι»! Καταλάβατε; Ἐκεῖ πᾶμε! Ἄν ρωτήσης ὅμως τὰ σημερινά παιδιά γιὰ τὸ ποδόσφαιρο ἤ γιὰ τὴν τηλεόραση, τὰ ξέρουν ὅλα καὶ ὅλους ἄπ΄ ἔξω.

Γερο-Παχώμιος -Φοβόμασταν τά φίδια καί τά χάναμε, γιατί πραγματοποιεῖτο μπροστά μας ἡ προφητεία

Μοναχός Παχώμιος Ιβηροσκητιώτης (1896 - 22 Οκτωβρίου 1967)

Το μοναχολόγιο της Ιεράς Μονής Ιβήρων φειδωλά, ως συνήθως, αναφέρει περί αυτού: «Μοναχός Παχώμιος της Καλύβης των Αγίων Αποστόλων της Ιεράς Σκήτης Τίμιου Προδρόμου Ιβήρων. Κατά κόσμον Νικόλαος Ασημής του Παναγιώτου και της Μαρίας. Εγεννήθη το 1896 εις Ταϋφόριον Καλλιπόλεως Α. Θράκης. Τόπος διαμονής Αραβησσός Γιαννιτσών. Ημερομηνία προσελεύσεως 20.5.1929. Ημερομηνία κουράς 30.11.1932. Ημερομηνία κοιμήσεως 22.10.1967».

Από τα εβδομήντα έτη της ζωής του τα σαράντα τα διήλθε στη σκήτη. 

Ο Προηγούμενος Βασίλειος Ιβηρίτης, που έζησε στη σκήτη μία τετραετία, πρόλαβε τον Παχώμιο και γράφει συγκινητικά γι’ αυτόν: 

«Ένα από τα αμάραντα άνθη που βλάστησε στις μέρες μας ήταν ο γερο-Παχώμιος της συνοδείας του παπα-Νείλου. Ποιος δεν συμφωνεί ότι ο ελάχιστος και ευλογημένος αυτός γέροντας ήταν αντάξιος στην απλότητα και τη χάρη με τον Παύλο τον απλό του Μεγάλου Αντωνίου;

Ποιος μπόρεσε να ξεχάσει το παιδικό του χαμόγελο, έστω και αν το είδε μιά φορά; 

Ἔρχονται παιδαγωγίες καί καταστροφές.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἐπιστολή πρός τήν Ὑπουργό Παιδείας κ. Νίκη Κεραμέως ἀπό τήν Π.Ε.Θ Τρικάλων

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΘΕΟΛΟΓΩΝ

Παράρτημα Νομού Τρικάλων

Κονδύλη & Σολωμού

42100 ΤΡΙΚΑΛΑ

Τηλ . 24310 26549

email: theologoitrikkis@gmail.com

Τρίκαλα 14/10/2019

Αριθμ. Πρωτ: 1

Προς

Την κ. Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων

Νίκη Κεραμέως

Δ/νση: Υπουργείο Παιδείας

Ανδρέα Παπανδρέου 37,

Μαρούσι, Αθήνα,

Τ.Κ. 151 80

Κοινοποίηση:

1) Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πάσης Ελλάδος και άπαντες τους Σεβασμιωτάτους Αγίους Αρχιερείς),

2) Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Κρήτης (Σεβασμιώτατον Αρχιεπίσκοπον και άπαντες τους Σεβασμιωτάτους Αγίους Αρχιερείς),

3) Ερίτιμον Κα. Σοφία Ζαχαράκη, Υφυπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων Αρμοδίαν για την Πρωτοβάθμια & Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

4) Τοπικούς εκπροσώπους στο Ελληνικό Κοινοβούλιο

Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,

Οι Θεολόγοι του νομού Τρικάλων μετά και τις τελευταίες ιστορικές αποφάσεις (1749 και 1750/ 20 Σεπτεμβρίου 2019) του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) που ακυρώνουν τα νέα πολυθρησκειακά Θρησκευτικά Φίλη – Γαβρόγλου και επαναφέρουν το μάθημα των Θρησκευτικών στη συνταγματική νομιμότητα, μετά από την τριετή περιπέτεια που πέρασε, αφού συζητήσαμε το θέμα, κατά την ενημέρωση –συνάντηση της 7ης Οκτωβρίου 2019, αποφασίσαμε ομόφωνα και αιτούμαστε τα εξής:

1. Όπως εφαρμόσατε άμεσα την απόφαση της Ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για την μη αναγραφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας στους τίτλους σπουδών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, να πράξετε το ίδιο και για τις προειρημένες αποφάσεις του ΣτΕ για το μάθημα των Θρησκευτικών.

Γιατί ὁ Θεός σιώπησε σέ ἀνθρωποσφαγές

~Απόσπασμα από την ομιλία «Ὁ κόσμος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται» (Α΄ Ἰωάν. 5, 19-20), 27-10-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀγάπη στήν πατρίδα μας Β΄, Ἁρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 28-10-2019

Ἡ ἀγάπη στήν πατρίδα μας Β΄, Ἁρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 28-10-2019

Διότι ἐκεῖνος πού τηρεῖ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ δέν τηρεί καί φυλάει ἐκεῖνες, ἀλλά τόν ἑαυτό του ἀπό τούς ὁρατούς καί ἀόρατους ἐχθρούς

Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος Περί Εξομολογήσεως

[...]Διότι εκείνος που τηρεί τις εντολές του Θεού δεν τηρεί και φυλάει εκείνες, άλλα τον εαυτό του από τους ορατούς και αόρατους εχθρούς, οι οποίοι είναι αναρίθμητοι και φοβεροί, και για τους όποιους ο Παύλος δηλώνει: «Δεν παλεύουμε με σάρκα και αίμα» και τα εξής, δηλαδή αυτούς που παρατάσσονται στον αέρα εναντίον μας χωρίς να φαίνονται.

Αυτός λοιπόν που φυλάει τις εντολές, φυλάγεται από αυτές, και δεν χάνει τον πλούτο που του εμπιστεύθηκε ο Θεός. 

Ενώ αυτός που περιφρονεί εκείνες βρίσκεται γυμνός και καταβάλλεται εύκολα από τους εχθρούς, και αφού χάσει όλο τον πλούτο, γίνεται χρεώστης στο βασιλιά και Δεσπότη για όλα εκείνα που είπαμε, για τα οποία δεν είναι στον άνθρωπο δυνατό να ανταποδώσει κάτι, ή να βρει τα ίδια· διότι είναι ουράνια και ήρθαν από τον ουρανό, και έρχεται ο Δεσπότης κάθε μέρα φέροντας και διανέμοντάς τα στους πιστούς.

Πού λοιπόν θα μπορέσουν αυτοί που τα πήραν και τα έχασαν να τα ξαναβρούν; Πραγματικά πουθενά· όπως ούτε ο Αδάμ ή κάποιος από τους γιούς εκείνου μπόρεσε να κάνει ανάκληση του εαυτού του ή τών συγγενών του, παρά μόνο ο πάνω από τη φύση Θεός, αφού έγινε σαρκικά Υιός του, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, ήλθε και ανέστησε και εκείνον και εμάς από την πτώση με θεϊκή δύναμη.

Ὅσιος Φίνταν ὁ Ἰρλανδός τῆς Τάγμον

Γιος Ιρλανδού βάρδου,ο Όσιος Φίνταν εγκατέλειψε τη φύλαξη των κοπαδιών του πατέρα του για να πάει να διδαχθεί γράμματα και την Αγία Γραφή κοντά σ'έναν ερημίτη και ιερέα.

Κατι θαυμαστο έγινε κατά τη διάρκεια της απουσίας του ,

δύο λύκοι φύλαγαν ήμεροι τα κοπάδια.Πήγε κατόπιν στη Μονή του Μπάγκορ για να γίνει υποτακτικός του Αγίου Κόμγκαλλ (τιμάται 10 Μαΐου), ο οποίος του ενέπνευσε με ακρίβεια τις αρχές του ασκητικού βίου.

Στη συνέχεια πήγε να προσκυνήσει στη νήσο Αϊόνα, όπου ο Άγιος Κολόμβας (τιμάται 9 Ιουνίου), που μόλις τότε εκοιμήθη,είχε προφητεύσει ότι ο νεαρός που θα παρουσιαζόταν δεν είχε κληθεί για να εγκαταβιώσει στη Μονή αλλά για να γίνει ποιμένας ψυχών.

γιά τήν συγκατοίκηση μέ ἀδελφό...

Ο Παΐσιος, ο αδελφός του αββά Ποιμένος, σχετιζόταν με κάποιον που έμενε έξω από το κελί του, πράγμα που δεν το ήθελε ο αββάς Ποιμήν. Σηκώθηκε λοιπόν ο αββάς Ποιμήν και πάει στον αββά Αμμωνά και του λέει: Ο αδελφός μου, ο Παΐσιος, έχει σχέσεις με κάποιον και αυτό δεν με αναπαύει.

Εὐχὴ ἑωθινή- Ἁγίου Γρηγορίου Θεολόγου

Είναι πρωί και δίνω υπόσχεση στο Θεό,

τίποτα σκοτεινό ούτε να πράξω ούτε να επικροτήσω,

μα όσο μπορώ καλύτερα θα σου αφιερώσω τη μέρα, 

μένοντας ακλόνητος και κυριαρχόντας στα πάθη μου.

Ντρέπομαι τα γηρατειά, αν είμαι κακός,

και την τράπεζα που εγώ είμαι παραστάτης της.

28 Όκτωβρίου. ♰ ΤΗΣ ΦΩΤΟΦΟΡΟΥ ΣΚΕΠΗΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Τῆς Θεοτόκου. 21 Νοεμ. (Ἑβρ. θ΄ 1 - 7).

Εβρ. 9,1            Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν·

Εβρ. 9,1                     Λοιπόν η πρώτη διαθήκη, που εσυμβολίζετο από την σκηνήν του μαρτυρίου, είχε λατρευτικάς διατάξεις, όπως επίσης και το επίγειον θυσιαστήριον.

Ὁ ἀγώνας ἐναντίον τοῦ πνεύματος τῆς λύπης

Από τη Φιλοκαλία

Το πνεύμα της λύπης σκοτίζει την ψυχή από κάθε πνευματική θεωρία και την εμποδίζει από κάθε αγαθή πράξη. Επειδή όταν το πονηρό αυτό πνεύμα αρπάξει την ψυχή και την σκοτίσει ολόκληρη, δεν της επιτρέπει να προσεύχεται με προθυμία· δεν την αφήνει να εγκαρτερεί στην 

ωφέλεια των ιερών αναγνωσμάτων· δεν ανέχεται να είναι ο άνθρωπος πράος και να κινείται εύκολα σε κατάνυξη και συμπάθεια προς τους αδελφούς· για όλες τις εργασίες και εναντίον ακόμη της υποσχέσεως του μοναχικού βίου φέρνει μίσος. Και γενικά η λύπη, αφού ανακατώσει όλες τις σωτήριες σκέψεις της ψυχής και παραλύσει τη δραστηριότητα και την καρτερία της, τη φέρνει σε σημείο να είναι σαν ανόητη και ηλίθια, δένοντάς την με τον λογισμό της απελπισίας.

Γι’ αυτό, αν έχουμε σκοπό να αγωνιστούμε τον πνευματικό αγώνα και να νικήσουμε, με τη βοήθεια του Θεού, τα πονηρά πνεύματα, όσο μπορούμε με μεγαλύτερη προσοχή ας φυλάξουμε την καρδιά μας από το πνεύμα της λύπης. Γιατί όπως ο σκόρος τρώει το ρούχο και το σκουλήκι το ξύλο, έτσι η λύπη κατατρώγει την ψυχή του ανθρώπου.

Πείθει τον άνθρωπο να αποφεύγει κάθε καλή πνευματική συναναστροφή και δεν επιτρέπει ούτε από γνήσιους φίλους να δέχεται συμβουλή, ούτε καλή και ειρηνική απάντηση να δίνει σ’ αυτούς, αλλά αφού καταλάβει όλη την ψυχή, τη γεμίζει με δυσαρέσκεια, πλήξη και μελαγχολία. Και τότε τη βάζει να αποφεύγει τους ανθρώπους, γιατί γίνονται σ’ αυτήν αίτιοι ταραχής. Και δεν επιτρέπει στην ψυχή να εννοήσει, ότι όχι απέξω αλλά μέσα της έχει την αρρώστια, η οποία τότε φανερώνεται, όταν έρθουν οι πειρασμοί και με την δοκιμασία την φέρουν στην επιφάνεια.

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: Ξέρετε πότε ἔχει δύναμη ἡ προσευχή; Νά κάνετε πόλεμο μέ τό....

Όλη η βάση είναι να προσέξη ο άνθρωπος να μην τον εγκαταλείψη η Χάρις του Θεού, για να έχη τον θείο φωτισμό. Γιατί, αν δεν υπάρχη θείος φωτισμός, όλα χαμένα είναι.

Τί τράβηξε ο Χριστός με τους Μαθητές, πριν τους επισκιάση η Χάρις, γιατί ήταν γήινοι! Πριν από την Πεντηκοστή είχε δοθή εξουσία από τον Θεό στους Μαθητές να βοηθούν τον κόσμο. Δεν είχαν όμως ακόμη τον θείο φωτισμό που πήραν την Πεντηκοστή.

Όλο το κακό που γίνεται στον κόσμο, είναι γιατί λείπει ο θείος φωτισμός. Και όταν λείπη ο θείος φωτισμός, βρίσκεται στο σκοτάδι ο άνθρωπος. Τότε ο ένας λέει «από ᾿δώ θα πάμε», ο άλλος λέει «όχι, εγώ ξέρω καλά· από ᾿δώ θα πάμε», ο άλλος «από ᾿δώ», ο άλλος «από ᾿κεί». Ο καθένας νομίζει ότι είναι καλό να πάνε από εκεί που λέει αυτός. Όλοι δηλαδή ενδιαφέρονται για το καλό, αλλά βρίσκονται σε μια θαμπομάρα και δεν μπορούν να συνεννοηθούν. 

Αν δεν υπήρχε θαμπομάρα, δεν θα μάλωναν· θα έβλεπαν τον καλύτερο δρόμο και θα τραβούσαν προς τα εκεί. Θέλω να πω ότι όλοι μπορεί να κινούνται με καλή διάθεση, αλλά, επειδή υπάρχει θαμπομάρα, δημιουργούνται πολλά και στην κοινωνία και στην Εκκλησία. Τουλάχιστον στην Εκκλησία οι περισσότεροι δεν έχουν κακή διάθεση, αλλά λείπει ο θείος φωτισμός. Για το καλό αγωνίζονται, αλλά τελικά που καταλήγουν; Γι’ αυτό να ζητάμε από τον Θεό να μας δίνη έστω και λίγο θείο φωτισμό, γιατί αλλιώς σαν τον τυφλό θα σκοντάφτουμε. 

Στην Θεία Λειτουργία, όταν λέη ο ιερέας «Τα σά εκ των σών…», προσεύχομαι στον Θεό να φωτίση τον κόσμο, για να βλέπη. Λίγο να φωτίση ο Θεός, να φύγη το σκοτάδι, για να μη σακατεύωνται πνευματικά οι άνθρωποι. Και στον δεύτερο Ψαλμό, που ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης τον διάβαζε «γιά να φωτίση ο Θεός αυτούς που πηγαίνουν σε συνέδρια», λέω: «Να φωτίση ο Θεός όλους τους άρχοντες, μετά να φωτίση την Ιεραρχία και όλους τους Πατέρες της Εκκλησίας, να δέχωνται το Άγιο Πνεύμα, για να βοηθούν τον κόσμο». Και λίγο έναν να φωτίση και τους άλλους να τους κάνη δεκτικούς, ξέρετε τί καλό μπορεί να γίνη; Μια κουβέντα να πη ένας άρχοντας, όλα αλλάζουν. 

Έχουν ανάγκη από θείο φωτισμό οι άνθρωποι. Ο Καλός Θεός δίνει τον θείο φωτισμό Του σ᾿ αυτούς που έχουν αγαθή προαίρεση…. Όλη η βάση είναι ο θείος φωτισμός. Και αν έρθη ο θείος φωτισμός, τότε ο άνθρωπος αναπαύει και το περιβάλλον του και ο ίδιος εξελίσσεται πνευματικά. Γι’ αυτό λέω ότι καλά είναι τα φώτα και τα πολύφωτα, οι εφευρέσεις του εγκεφάλου, αλλά ανώτερο είναι το θείο φως της Χάριτος του Θεού, το οποίο φωτίζει τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος που έχει θείο φωτισμό βλέπει πολύ καθαρά τα πράγματα, πληροφορείται χωρίς αμφιβολία, και ούτε εκείνος κουράζεται, αλλά και τους άλλους βοηθάει πολύ θετικά.

"Αὐτός πού κάνει κάτι γιά νά ἐπιδειχθεῖ στούς ἀνθρώπους ἀπομακρύνεται ἀπό τόν μισθό του". Ἀπό τό Γεροντικό

Είπε ο αββάς Ησαΐας:

“Νομίζω πώς είναι πολύ σπουδαίο και πολύτιμο αγαθό να νικήσει κανείς την κενοδοξία και να προκόψει στη γνώση του Θεού. Γιατί αυτός που πέφτει στην εξουσία αυτού του πονηρού πάθους της κενοδοξίας, γίνεται ξένος προς την ειρήνη, σκληραίνει η καρδιά του προς τους εν Χριστώ αδελφούς και τελική συμφορά του είναι ότι πέφτει στην υψηλοφροσύνη, δηλαδή στην υπερηφάνεια, που είναι η μάνα όλων των κακών.

Εσύ όμως, πιστέ δούλε του Χριστού, κράτα κρυφή την εργασία σου, και με πόνο καρδιάς φρόντισε να μη χάσεις τον μισθό της εργασίας σου εξαιτίας της ανθρωπαρέσκειας. Γιατί αυτός που κάνει κάτι για να επιδειχθεί στους ανθρώπους απομακρύνεται από τον μισθό του, όπως είπε ο Κύριος”.

Πήγε άλλος αδελφός σ΄ αυτόν (στον αββά Θεόδωρο της Φέρμης) και άρχισε να μιλάει και να ερευνά για πράγματα, τα οποία ακόμη δεν είχε αρχίσει να τα εφαρμόζει. Και του λέει ο Γέροντας:

“Ακόμη δεν βρήκες πλοίο, ούτε τις αποσκευές σου φόρτωσες, και πριν ταξιδέψεις, έφτασες κιόλας σ΄ εκείνη την πόλη; Πρώτα άρχισε την εργασία και καθώς την κάνεις, θα φθάσεις σ΄ αυτά που τώρα λες”.

Είπε ο αββάς Ποιμήν:

“Μάθε στην καρδιά σου να εφαρμόζει αυτά που διδάσκει η γλώσσα σου”.

Είπε επίσης:

“Λίγοι άνθρωποι παρουσιάζουν με πληρότητα την ορθόδοξη διδασκαλία κι ακόμα πιο λίγοι την εφαρμόζουν”.