Πνευματική-ἐθνική ἐλευθερία, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 18-11-2018

20. Ἡ ἁγνότητα ὡς προϋπόθεση τῆς σωτηρίας, Α΄ Ἰωαν. 3, 2-3, Ἀρχιμ. Σάββα...

48. Μέ τόν Χριστό ἡ ζωή γίνεται Παράδεισος, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

48. Μέ τόν Χριστό ἡ ζωή γίνεται Παράδεισος, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 15-1-2019, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ (5 ΝΕΑ PDF)

Ψηφιακή Βιβλιοθήκη - Απομαγνητοφωνημένες Ομιλίες (PDFs)

Αρχιμ. π.Σάββα Αγιορείτη

ΗΧΗΤΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ - ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ 
ΔΩΡΕΑΝ EBOOKS / PDFs - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ONLINE - ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΕ PDFs

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ

http://hristospanagia3.blogspot.com/p/blog-page_27.html

47. Ἡ ἀγάπη στόν Χριστό δέν ἔχει τέλος, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

47. Ἡ ἀγάπη στόν Χριστό δέν ἔχει τέλος, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης,14-1-2019, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης,http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20..

17 Ἰανουαρίου. ♰ Ἀντωνίου ὁσίου τοῦ μεγάλου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τοῦ ὁσίου. Δεκ. 6. (Ἑβρ. ιγ΄ 17-21).

Εβρ. 13,17         Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε· αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες· ἵνα μετὰ χαρᾶς τοῦτο ποιῶσι καὶ μὴ στενάζοντες· ἀλυσιτελὲς γὰρ ὑμῖν τοῦτο.

Εβρ. 13,17                 Να πείθεσθε και να υποτάσσεσθε με προθυμίαν, χωρίς δισταγμούς και δυσφορίας, στους πνευματικούς προϊσταμένους σας. Διότι αυτοί αγρυπνούν δια την σωτηρίαν των ψυχών σας, επειδή θα δώσουν λόγον δια σας στον Χριστόν. Υπακούετε, λοιπόν, εις αυτούς με προθυμίαν, ώστε να εκτελούν το έργον αυτό της πνευματικής καθοδηγήσεώς σας με χαράν και όχι με στεναγμούς· διότι το να στενάζουν από την ιδικήν σας απείθειαν, είναι επιζήμιον εις σας τους ιδίους. Θα φέρη επάνω σας την οργήν του Θεού.

Ἅγιος Δημήτριος Μητροπολίτης Ροστώφ: «Δέν βλέπεις πόσες ἁμαρτίες ἔχεις; Πῶς τολμᾶς λοιπόν νά κατακρίνης τόν ἄλλον;»

 Λύτρωσι από τις αμαρτίες σου ποτέ δεν θα βρης, όσο δεν εφαρμόζεις την εντολή και την προειδοποίηση του Κυρίου: "Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε- εν ω γαρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, και εν ω μετρώ μετρείτε μετρηθήσεται υμίν" (Ματθ. 7. 1-2}. 

Ποτέ να μην κρίνης, Γιατί ένας είναι μόνο ο Κριτής, πού θα κρίνη ζώντας και νεκρούς. Κοίτα μόνο τον εαυτό σου και τα έργα σου, για τα οποία θα κριθής. Δεν βλέπεις πόσες αμαρτίες έχεις; Πώς τολμάς λοιπόν να κατακρίνης τον άλλον;

Μην κρίνης αν δεν θέλης να κατακριθής. Μην κρίνης, Γιατί είσαι κι εσύ ένοχος της ίδιας αμαρτίας. "Αναπολόγητος ει, ω άνθρωπε, πάς ο κρίνων εν ω γαρ κρίνεις τον έτερον, σεαυτόν κατακρίνεις τα γαρ αυτά πράσσεις ο κρίνων" (Ρωμ. 2. 1).

Ερεύνησε και καλλιέργησε τον εαυτό σου, και μην ασχολείσαι με τα ξένα αμαρτήματα. Δεν θα δώσης λόγο στον Θεό γι΄ αυτά, αλλά για τα δικά σου. Σου ζήτησε κανείς να παρατηρής και να καταγραφής τις αμαρτίες των ανθρώπων; Αντίθετα, έχεις υποχρέωσι να παρακολουθής τη δική σου πνευματική πορεία: Ευαρεστείς τον Κύριο; Εκτελείς τις εντολές Του; Ακολουθείς τα ίχνη Του; Μιμείσαι τη ζωή των αγίων; Είναι κάθε πράξις, κάθε λόγος, κάθε σκέψις σου αρεστά στον Θεό;

Ποιος, αλήθεια, είναι απαλλαγμένος από την αμαρτία;

Ποιος θα βρεθή ανένοχος; Μήπως εσύ; Προφήτης του Θεού ήταν ο βασιλιάς Δαβίδ, κι όμως έ6οησε: "Εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησε με η μήτηρ μου" (Ψαλμ. 50. 7). Ο ένας είναι ένοχος σε τούτο, ο άλλος σ' εκείνο.

Συλλογή ὑπογραφῶν γιά τή διενέργεια Δημοψηφίσματος γιά τή Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν

Επειδή η Συμφωνία των Πρεσπών μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της ΠΓΔΜ αποτελεί συμφωνία που αφορά τα ύψιστα συμφέροντα του ελληνικού λαού στο σύνολό του και δεσμεύει το μέλλον των επερχόμενων γενεών, επιθυμώ να πραγματοποιηθεί δημοψήφισμα για την κύρωση ή όχι αυτής της συμφωνίας, ώστε να αποφασίσει ο ίδιος ο κυρίαρχος λαός γι’ αυτήν.

Εξάλλου δεν είναι δυνατόν οι κάτοικοι της ΠΓΔΜ να έχουν ήδη εκφραστεί με δημοψήφισμα επί της συγκεκριμένης συμφωνίας και να μη παρέχεται το αντίστοιχο δικαίωμα στους Έλληνες πολίτες. Γιατί, σε τελευταία ανάλυση, το θέμα  αυτό είναι εθνικό και συγχρόνως θέμα δημοκρατίας.

Γι’ αυτό και εμείς που υπογράφουμε το παρόν κείμενο καλούμε την Κυβέρνηση, τη Βουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να πράξουν τα οριζόμενα σύμφωνα με το αρ. 44 παρ. 2 του Συντάγματος περί διεξαγωγής δημοψηφίσματος για κρίσιμο εθνικό θέμα. Έτσι και μόνο η σχετική απόφαση για την έγκριση ή απόρριψη της Τελικής Συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας-ΠΓΔΜ (Συμφωνία των Πρεσπών) όποια και αν είναι αυτή, θα διαθέτει νομιμοποίηση θεμελιωμένη στην συναίνεση του ελληνικού λαού.

Για να υπογράψετε πατήστε εδώ

Ὁ ῞Οσιος ᾿Ιωάννης ὁ ἐν Ροστώφ, ὁ Φιλεύσπλαγχνος καὶ Δασύτριχος, ὁ διὰ Χριστὸν Σαλὸς

ΣΤΟ Ροστώφ, στὸν ῾Ιερὸ Ναὸ τοῦ ῾Αγίου ῾Ιερομάρτυρος Βλασίου, ἐφυλάσσοντο τὰ τίμια Λείψανα τοῦ ῾Οσίου ᾿Ιωάννου τοῦ Φιλεύσπλαγχνου. 

᾿Επὶ τοῦ τάφου ὑπῆρχε ἕνας ἀσημένιος Σταυρὸς καὶ ἕνα Ψαλτήρι στὰ λατινικά. Μία ἐπιγραφὴ στὸ Ψαλτήρι ἀνέφερε τὰ ἑξῆς: 

«Κατὰ τὸ ἔτος 7089 (1581), κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν τοῦ Σεπτεμβρίου, ἐπὶ τῆς βασιλείας τοῦ μεγάλου ῾Ηγεμόνος Τσάρου καὶ μεγάλου Δουκὸς᾿Ιωάννου (τοῦ Τρομεροῦ), υἱοῦ τοῦ Βασιλείου, εἰς τὴν θεοφύλακτον πόλιν τῆς Ροστοβίας μετέστη πρὸς Κύριον ὁ ῞Αγιος τοῦ Θεοῦ ᾿Ιωάννης ὁ Δασύτριχος καὶ ἐτάφη εἰς τὸν Ναὸν τοῦ ῾Αγίου ῾Ιερομάρτυρος Βλασίου εἰς τὸ Ζαρόβιγε· ἐκ τοῦ τάφου αὐτοῦ χαρίζονται θεραπεῖαι εἰς τοὺς μετὰ πίστεως προσερχομένους ἀσθενεῖς. Κατὰ τὸ ἔτος 1702, ἐπὶ τῆς βασιλείας τοῦ μεγάλου ῾Ηγεμόνος Τσάρου καὶ μεγάλου Δουκὸς πάσης Ρωσίας Πέτρου (τοῦ Μεγάλου), υἱοῦ τοῦ ᾿Αλεξίου, κατὰ τὴν δευτέραν Κυριακὴν τῶν Νηστειῶν, πρώτην ἡμέραν τοῦ Μαρτίου, ἀφίχθη εἰς τὴν Ροστοβίαν ὁ σεβασμιώτατος ᾿Αρχιεπίσκοπος (῞Αγιος) Δημήτριος, ἀναλαβὼν τὸν θρόνον τῆς Μητροπόλεως Ροστοβίας καὶ ᾿Ιαροσλαβίας. 

᾿Απὸ τοῦ καιροῦ τῆς μεταστάσεως τοῦ μακαρίου ᾿Ιωάννου τοῦ Δασυτρίχου καὶ Φιλευσπλάγχνου ἄχρι τοῦ νῦν εὑρίσκετο ἐπὶ τοῦ τάφου αὐτοῦ ἡ βίβλος αὕτη, λίαν πεπαλαιωμένη, τὸ Ψαλτήριον τοῦ Δαβίδ, εἰς τὴν λατινικὴν διάλεκτον, μὲ τὴν ὁποίαν (βίβλον) ὁ ῞Αγιος τοῦ Θεοῦ προσηύχετο πρὸς τὸν Θεόν, ἀναγινώσκων. 

Βλέπων δὲ ταύτην οὕτω πεπαλαιωμένην καὶ διαλελυμένην, ὁ σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημήτριος διέταξε, ὅπως βιβλιοδετηθῇ ἐκ νέου καὶ ἀποκατασταθῇ καὶ τεθῇ πάλιν ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ μακαρίου ᾿Ιωάννου, παραμένουσα ἀχωρίστως ἐκεῖ μέχρις ἐσχάτων». 

*** 

ΚΑΝΕΙΣ δὲν γνωρίζει πραγματικὰ ποιός ἦταν αὐτὸς ὁ εὐλογημένος ᾿Ιωάννης. ῎Εφθασε στὸ Ροστὼφ κάποια στιγμή, κατὰ τὴν συγκεχυμένη περίοδο τῆς βασιλείας τοῦ ᾿Ιβὰν τοῦ Τρομεροῦ. Εἰκάζεται, ὅτι ἦταν καὶ αὐτὸς ἕνας νεοφώτιστος ἀπὸ τὴν Δύσι, ὅπως ὁ ῞Οσιος Προκόπιος τοῦ Οὔστιουγκ († 8 ᾿Ιουλίου 1303). 

῾Ο ῞Αγιος ᾿Ιωάννης ἐδιάβαζε συνεχῶς τὸ Ψαλτήρι καὶ τὸ εἶχε σχεδὸν ἀποστηθίσει.

Πατὴρ Γεώργιος Μεταλληνὸς: Ὄχι «πρωτεῖον ἐξουσίας», ἀλλὰ «πρωτεῖον ἀληθείας»

Γράφει ὁ πρωτοπρεσβύτερος πατὴρ Γεώργιος Δ. Μεταλληνὸς

Ἀφορμὴ γιὰ τὶς παρακάτω σκέψεις μοῦ ἔδωσε ὁ ἐκλεκτὸς Συνάδελφος καὶ παλαιὸς φίλος, κ. Παναγιώτης Μπούμης, Ὁμότιμος Καθηγητής, σὲ ὅσα ἔγραψε πρόσφατα, μὲ τὴ γνώση καὶ σοφία του ὡς ἔγκριτος κανονολόγος, στὴν Ἐφημερίδα «Χριστιανικὴ» (13.12.2018, σ. 5). Πρόκειται γιὰ ἄρθρο του μὲ τὸν τίτλο: «Βασικὲς κανονικὲς ἀρχὲς ἐπιλύσεως τοῦ οὐκρανικοῦ ζητήματος». Σ’ αὐτό, μνημονεύει τὸ σπουδαῖο βιβλίο τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Σάρδεων Μαξίμου: «Τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ», (Θεσσαλονίκη 1972), στὸ ὁποῖο προσδιορίζεται «ἡ προεξάρχουσα θέσις τῆς Ἐκκλησίας Κων/λεως μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων (Ἐκκλησιῶν)», ποὺ ὅμως δὲν ἔχει τὴν μορφὴ ἑνὸς «ἀνατολικοῦ παπισμοῦ», διότι εἶναι «οἰκουμενικὴ ἀποστολὴ… ὡς κανονικὴ ἐξουσία (π.ΓΔΜ: ἀπορρέουσα δηλαδὴ...

ἀπὸ τοὺς ἱεροὺς Κανόνες) ἐν τῇ ἐννοίᾳ της ἐν ἀδελφικῇ συλλογικότητι ἐκφραζομένης διακονίας». 

Κλείνει δὲ ὁ Μητροπολίτης τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνου μὲ τὶς παρακάτω ἐπισημάνσεις: «Ἡ θέσις τοῦ Κωνσταντινουπόλεως –λέγει- οὐδαμῶς δύναται νὰ συγκριθῆ πρὸς τὴν τοῦ πάπα Ρώμης καὶ ἡ διδασκαλία περὶ τῶν πρεσβείων καὶ προνομίων τοῦ θρόνου αὐτοῦ δὲν πρέπει νὰ ταυτίζηται, ἐν οὐδεμία περιπτώσει, πρὸς τὴν θεωρίαν τοῦ παπισμοῦ, δίκην ἐπιδιωκομένου ἢ προβαλλομένου νέο-παπισμοῦ ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἀνατολῇ (351). 

Ὁ ἐπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, συνεχίζει, ἔχει ἐξουσίαν, οὐχὶ ὡς episcopus ecclesiae universalis, ἀλλ’ ὡς Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης…, ὡς πρεσβυγενὴς καὶ κυριώτερος ἡγέτης ἐν τῇ Ἀνατολῇ καὶ οὐχὶ ὡς ἀπεριόριστος διοικητικὸς ἡγέτης καὶ ἀλάθητος κριτὴς εἰς ζητήματα πίστεως τῆς ἐκκλησίας». Καὶ αὐτὸ πάντοτε στὸ πλαίσιο «τῆς συνοδικότητος καὶ τῆς συλλογικότητος…, ἔνθεν δὲ τῆς ἀρχῆς τῆς μὴ ἀναμίξεως εἰς τὰς ἐσωτερικᾶς ὑποθέσεις τῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν» (σ. 351). Κατὰ τὸν σοφό, λοιπόν, Ἱεράρχη δὲν πρέπει νὰ χάνεται ἡ ἀναγκαία ἰσορροπία μεταξὺ «πρεσβείων τιμῆς» καὶ κανονικὰ (βάσει τῶν ἱερῶν κανόνων) προσδιοριζόμενης καὶ ἐπιβαλλόμενης συλλογικότητας.

Ὁ Πνευματικὸς Νόμος στὶς Ἐνδοοικογενειακὲς Σχέσεις

 

Ἁγίου Χρυσοστόμου

Πολλοί ἔχουν πολέμους στήν οἰκία τους καί ἄλλος μέν πολεμᾶται ἀπό τήν γυναῖκα του, ἄλλος πολιορκεῖται ἀπό τό τέκνο του, ἄλλος ἀπό τόν ἀδελφό του καί ἄλλος ταπεινώνεται ἀπό τόν ὑπηρέτη του καί ὁ καθένας λυπᾶται καί δυσανασχετεῖ καί μάχεται καί πολεμᾶ καί πολεμᾶται καί κανείς δέν σκέπτεται ὅτι ἐάν δέν ἔσπειρε ἁμαρτίες δέν θά ἦταν δυνατόν νά φυτρώσουν στήν οἰκία του ἀγκάθια καί τριβόλια· ἐάν δέν ἔκρυβε σπινθῆρες ἁμαρτιῶν, δέν θά ἄναβε φωτιά στήν οἰκία του. Τό ὅτι βέβαια τά κακά πού μᾶς συμβαίνουν εἶναι καρποί τῶν ἁμαρτιῶν μας καί ὁ Θεός ὁρίζει συγγενεῖς δημίους ἐναντίον τοῦ ἁμαρτάνοντος, μάρτυς εἶναι ἡ θεία Γραφή ἀπό τήν ὁποία τίποτε δέν ὑπάρχει ἰσχυρότερον.

Σέ πολεμᾶ ἡ γυναῖκα σου; σέ ὑποδέχεται ὅταν εἰσέρχεσαι στήν οἰκία σου σάν θηρίο; ἀκονίζει τήν γλῶσσα της σάν μάχαιρα; Εἶναι μέν λυπηρό τό πρᾶγμα, διότι ὁ βοηθός σου ἔγινε ἀντίπαλος, ὅμως ἐρεύνησε τόν ἑαυτό σου, μήπως κατά τήν νεανική ἡλικία σου ἔβλαψες γυναῖκα καί τό τραῦμα πού προξένησες στήν γυναῖκα θεραπεύεται μέ γυναῖκα καί αὐτή χειρουργεῖ τήν ξένη σαπίλα. Καί ἄν ἀκόμη δέν τό γνωρίζη αὐτό αὐτή πού χειρουργεῖ, ἀλλά τό γνωρίζει ὁ ἰατρός Θεός. Διότι αὐτός χρησιμοποίησε αὐτήν ἐναντίον σου σάν σίδηρο· καί ὅπως ἀκριβῶς τό σίδηρο δέν γνωρίζει αὐτό πού κάνει, τήν δέ θεραπεία διά τοῦ σιδήρου τήν γνωρίζει ὁ ἰατρός, ἔτσι καί ἄν ἀκόμη δέν τό γνωρίζη ἡ γυναῖκα πού προξενεῖ τά πλήγματα καί ὁ ἄνδρας πού δέχεται τά πλήγματα δέν γνωρίζει τήν αἰτία τῶν πληγμάτων, ὅμως ὁ Θεός σάν ἰατρός γνωρίζει τό 

συμφέρον.

 

»Τό ὅτι δέ ἡ πονηρή γυναῖκα γίνεται τιμωρός διά τῆς ἁμαρτίας, μάρτυς εἶναι ἡ θεία Γραφή. Διότι ἄκουσε τί λέγει: «Εἰς τὸν ἁμαρτωλὸ ἄνδρα θὰ δοθῆ κακὴ γυναῖκα». Θά δοθῆ σ᾿ αὐτόν σάν πικρό ἀντίδοτο γιά νά ἀπορροφήση τούς χυμούς τῶν ἁμαρτιῶν. Τό ὅτι δέ καί τό νά πολιορκῆται κανείς ἀπό τά τέκνα του ἀποτελεῖ τιμωρία γιά τίς ἁμαρτίες του, μάρτυς εἶναι ὁ Δαυΐδ, ὁ ὁποῖος ὅπως ἀπέδειξε ὁ λόγος, ἐπολεμᾶτο ἀπό τόν υἱό του τόν Ἀβεσσαλώμ γιά τήν παράνομο σαρκική μείξη.

Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Μέγας Ἀντώνιος: Ὁ καθηγητής τῆς ἐρήμου

ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ: Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου -Καθηγητού

     Στην κορυφή των μεγάλων ασκητών της Εκκλησίας μας βρίσκεται ο Μέγας Αντώνιος και γι’ αυτό δικαίως η Εκκλησία μας του προσέδωσε τον τίτλο του Μεγάλου, διότι απέβη, όπως θα δούμε στη συνέχεια, αποτέλεσε το πρότυπο του ορθοδόξου μοναχισμού. Άλλωστε αποκαλείται και ως ο «καθηγητής της ερήμου», διότι θεμελίωσε τον υγιή χριστιανικό μοναχισμό. 

      Την βιογραφία του έγραψε ο Μ. Αθανάσιος, ο οποίος υπήρξε μαθητής και πνευματικό του παιδί. Γεννήθηκε στην πόλη Κομά της Κάτω Αιγύπτου, κοντά στη Μέμφιδα, περί το 251 στα χρόνια του παρανοϊκού και θρησκομανή ρωμαίου  αυτοκράτορα Δεκίου (349-251), ο οποίος είχε εγείρει τον σκληρότερο, ως τότε, διωγμό εναντίον των Χριστιανών. Οι γονείς του ήταν πλούσιοι πιστοί Χριστιανοί, στους οποίους χρωστούσε την ευσέβεια. Γράμματα έμαθε λίγα και ίσως να ήταν εντελώς αγράμματος, όμως είχε αποκτήσει πάμπολλες αρετές, οι οποίες απέρρεαν από την βαθιά χριστιανική του πίστη. Από μικρός είχε δείξει δείγματα αυτάρκειας, ασκητικότητας και εσωστρέφειας, ώστε διέφερε από τα άλλα παιδιά της πόλεως. Αγαπημένη του συνήθεια ήταν ακολουθεί τους γονείς του στην Εκκλησία και να παραμένει στο ναό συμμετέχοντας στις ιερές ακολουθίες και ακούγοντας τα ιερά αναγνώσματα με προσοχή.

        Στην εφηβική του ηλικία έχασε τους γονείς του και απόμειναν μόνοι με την μικρή αδελφή του, την οποία ανάλαβε την φροντίδα της. Όμως έξι μήνες μετά άκουσε στην Εκκλησία την ευαγγελική περικοπή την προτροπή του Χριστού προς τον πλούσιο νέο:«πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δος πτωχοίς και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολούθει μοι» (Ματθ.19,21). Αισθάνθηκε ότι αυτός ο λόγος απευθύνονταν και στον ίδιο. Έτσι, συγκινημένος, πήρε τη μεγάλη απόφαση να ακολουθήσει το Χριστό. Δώρισε την περιουσία του, η οποία αποτελούνταν από 300 εύφορα κτήματα στους φτωχούς, εμπιστεύτηκε την αδελφή του σε ένα παρθεναγωγείο και ο ίδιος αποσύρθηκε έξω από το χωριό του, σε απομονωμένο κελί, μιμούμενος κάποιον σεβάσμιο ασκητή, τον οποίο θαύμαζε και ήθελε να μιμηθεί.

       Ύστερα από καιρό αποφάσισε να αποσυρθεί στην έρημο για μεγαλύτερη άσκηση και ησυχία, μακριά από κοσμικές φροντίδες και τους πειρασμούς του κόσμου. Κατά καιρούς επισκέπτονταν άλλους ερημίτες, για να αποκομίζει πλούσια πνευματική εμπειρία και να διδάσκεται την αληθινή εν Χριστώ ζωή. Ζούσε με αδιάλειπτη προσευχή και αγρυπνία.

Κατατέθηκε ὁ φάκελος γιά τήν Ἁγιοκατάταξη τοῦ Γέροντος Βησσαρίωνος τοῦ Ἀγαθωνίτου

 Πλήρη φάκελο κατέθεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος την Πέμπτη 10 Ιανουαρίου στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, περί της αγιοκατατάξεως του Ιερομονάχου Γέροντος Βησσαρίωνος του Αγαθωνίτου του Ελεήμονος Πνευματικού.

Ο φάκελος περιέχει λεπτομερή, πολυσέλιδη Εισήγηση του Μητροπολίτου κ. Νικολάου για την οσιακή ζωή, το μεγάλο φιλανθρωπικό και πνευματικό έργο του Γέροντος, αλλά και για τα γεγονότα, τα οποία επηκολούθησαν της εμφανίσεως του αφθάρτου και ευωδιάζωντος Ιερού λειψάνου του, το οποίο η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος εχαρακτήρισε ως: «Σημείον του Ουρανού».

 

Ο φάκελος επίσης περιέχει και πολλά άλλα στοιχεία συνηγορούντα εις την αγιοκατάταξη του π. Βησσαρίωνος, όπως: Βιβλία, Επίσημα Έγγραφα, Δελτία Τύπου, Μαρτυρίες, Θεοσημεία, Θαύματα, Εμφανίσεις, Δημοσιεύματα, Λειτουργικούς Ύμνους και Ποιήματα.

Ἱερά Μητρόπολις Ἐδέσσης, Πέλλης & Ἀλμωπίας καί Δῆμος Πέλλας: Συμμετέχουμε στό Συλλαλητήριο τῆς Ἀθήνας

 Η Ιερά Μητρόπολις Εδέσσης, Πέλλης & Αλμωπίας και ο Δήμος Πέλλας σε συνεργασία με το ΚΤΕΛ ΠΕΛΛΑΣ Α.Ε. διοργανώνουν μετάβαση με λεωφορεία στο Συλλαλητήριο για την Μακεδονία, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, την Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2019, στις 2.00 μ.μ..

Η αναχώρηση των λεωφορείων θα γίνει την Κυριακή 20/1 από τον Ι. Ναό Αγίου Γεωργίου Γιαννιτσών και από το Δημαρχείο στις 05:30 το πρωί.

Περί τῆς ὕπαρξης. Γερων Σωφρόνιος Σαχάρωφ

 Πάν, το υποκείμενον εις την φθοράν, ενεφανίζετο ως μη έχον αξίαν δι’ εμέ. Ότε έβλεπον τους ανθρώπους, τότε, πριν ή σκεφθώ τι περί αυτών, έβλεπον αυτούς υπό το κράτος του θανάτου, αποθνήσκοντας, και η καρδία μου επληρούτο ευσπλαγχνίας προς αυτούς. Δεν επεθύμουν, ούτε δόξαν εκ των “θνητών”, ούτε εξουσίαν επ’ αυτών, δεν ανέμενον την αγάπην αυτών.

Μία ἀπό τίς τελευταῖες φωτογραφίες τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τῆς Κρονστάνδης.

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/01/blog-post_413.html

17 Iανουαρίου Συναξαριστής. Αντωνίου του Μεγάλου, Αντωνίου του Νέου, Ιουνίλλας και Τουρβώνος, Μάρτυρος, Αχιλλά Οσίου, Θεοδοσίου Μεγάλου, Αντωνίου Αρχιεπισκόπου, Αντωνίου εκ Ρωσίας, Αντωνίου Οσίου, Αντωνίου Οσίου, Φιλοθέου Οσίου, Αντωνίου Επισκόπου, Γεωργίου εξ Ιωαννίνων.

Ο Όσιος Αντώνιος ο Μέγας

Ο Μέγας Αντώνιος γεννήθηκε περί το 251 μ.Χ. στην πόλη Κομά της Άνω Αιγύπτου, κοντά στη Μέμφιδα, από γονείς ευλαβείς και εύπορους. Έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.) και Μαξιμιανού (285-305 μ.Χ.) μέχρι και την εποχή του ευσεβούς αυτοκράτορα Κωνσταντίνου και των παιδιών του.
Από την παιδική του ηλικία ήταν ολιγαρκής και αυτάρκης, «μόνοις δε οις εύρισκεν ηρκείτο και πλέον ουδέν εζήτει». Σε νεαρή ηλικία, περίπου 20 ετών, έχασε τους γονείς του. Έξι μήνες μετά την κοίμηση των γονέων του, άκουσε στην εκκλησία την Ευαγγελική περικοπή του πλουσίου νεανίσκου, στην οποία αναφέρεται, ότι ο Χριστός είπε στον πλούσιο νέο : «πώλησον τα υπάρχοντά σου και δος πτωχοίς».
Τόση μεγάλη εντύπωση προξένησε η Ευαγγελική αυτή προτροπή στην ψυχή του Αντωνίου, ώστε αμέσως διένειμε τα υπάρχοντά του στους πτωχούς και ενδεείς, αφού φύλαξε τα απολύτως αναγκαία για την συντήρηση αυτού και της μικρής του αδελφής, την οποία φρόντισε να παραδώσει σε Χριστιανές νέες παρθένους που είχαν αφιερωθεί στη χριστιανική αρετή, βέβαιος ότι κοντά τους θα είναι κατά πάντα ασφαλής.
Από τότε ο Άγιος Αντώνιος άρχισε να ζει ασκητικό βίο, εργαζόμενος αδιάκοπα και υποβαλλόμενος σε αυστηρή νηστεία, για να κατανικήσει τους πειρασμούς της σάρκας, αγρυπνώντας ολόκληρη τη νύχτα και τρώγοντας ελάχιστα.