Ὁ προφήτης Μωϋσῆς, Ὁμιλία σέ παιδιά, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 27-1-2019, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
▼
Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2019
Ὠφέλιμη καί ἀνώφελη μετάνοια, Ἐπ. Νικηφόρου Θεοτόκη, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη
Ὠφέλιμη καί ἀνώφελη μετάνοια, Ἐπ. Νικηφόρου Θεοτόκη, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη, 27-1-2019, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...
- Πάτερ, θέλω νά ξαναφτιάξω τή ζωή μου
Aπόσπασμα από ομιλία του π. Σάββα Αγιορείτη.
... Νά πῶ ἕνα παράδειγμα, γιατί τό ἔχω λίγο πρόσφατο. Πόσοι ἄνθρωποι βασανίζονται μέ τήν λεγόμενη σκέψη νά φτιάξουν τήν ζωή τους; Πασχίζουν οἱ ἄνθρωποι οἱ καημένοι νά κάνουν οἰκογένεια. Γιατί;
Γιατί ἔχει περάσει στό ὑποσυνείδητο ἀπό τούς «καλούς» γονεῖς καί τήν περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα ὅτι σκοπός τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου εἶναι νά παντρευτοῦν. Ποιός σοῦ εἶπε ὅτι σκοπός τοῦ ἀνθρώπου εἶναι νά παντρευτεῖ καί νά κάνει οἰκογένεια; Ἀγνοοῦμε στοιχειώδη πράγματα.
Σκοπός τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου εἶναι νά θεωθεῖ, ὄχι νά παντρευτεῖ, νά κάνει οἰκογένεια. Καί ἀποτυγχάνουν, γιατί δέν πᾶνε μέ σωστά κριτήρια. Δέν ξέρουν κἄν πῶς θά γίνει αὐτή ἡ σωστή οἰκογένεια καί χωρίζουν καί οἱ ἄλλοι λένε «ξαναφτιάξε τήν ζωή σου..». Ἄντε πάλι! Δεύτερη φορά. Τί λέει ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ; «λέλυσαι ἀπό γυναικός; μή ζήτει γυναῖκα» (Α΄Κορ. 7,27).
Χώρισες μιά φορά; Μή ζητᾶς ἄλλη γυναίκα. Μπελά στό κεφάλι σου θά ἔχεις δηλαδή, νά τό ποῦμε ἁπλά. Τό ἴδιο λέει καί γιά τήν γυναίκα. Χώρισες ἀπό τόν ἄνδρα; Μήν ψάχνεις ἄλλον ἄνδρα. Ὄχι, λέει ὁ ἄλλος ὁ κοσμικός, νά ξαναφτιάξεις τήν ζωή σου…
Ξέρετε τί ταλαιπωρία ἔχει αὐτό; Καί τό λέει καί ἀλλιῶς ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ. Τό λέει τό Εὐαγγέλιο, μήν σκανδαλιστεῖτε. «Ἐάν ἀπολελυμένην γαμήσει, μοιχᾶται» (Ματθ. 5,32). Τί θά πεῖ αὐτό; Αὐτός πού παίρνει μιά χωρισμένη, κάνει μοιχεία. Τό ξέρετε ὅτι ὑπάρχει τέτοια ἐντολή τοῦ Θεοῦ;
Ἐλάχιστοι ἄνθρωποι τό ξέρουν αὐτό καί παντρεύονται χωρισμένους καί χωρισμένες. Καί μετά ἔχεις τίς συνέπειες, βασανίζεσαι… Καταλάβατε; Καί σοῦ λέει ὁ ἄλλος: ὄχι, νά φτιάξεις τήν ζωή σου. Φτιάξε την… καί ἔχεις μιά ζωή μαύρη.
Γιατί, δέν τηροῦμε βασικά πράγματα. Γιατί δέν τά τηροῦμε; Γιατί, δέν τά ξέρουμε κἄν. Δέν πᾶς ποτέ νά ἀκούσεις ἕνα κήρυγμα, δέν μπαίνεις στόν κόπο νά διαβάσεις λίγο τί λέει ὁ κατασκευαστής σου. Γιατί ὁ Θεός εἶναι ὁ κατασκευαστής σου.
Μία ὠφέλιμη διδασκαλία Ἁγιου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου
ΜΙΑ ΩΦΕΛΙΜΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ
Ο ΟΣΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ο Σύρος, ο περίφημος διδάσκαλος του ασκητισμού, αποφάσισε κάποτε ν’ αφήση για λίγο την πολυπόθητη ησυχία του στην έρημο και να κατέβη στην πόλι. Είχε επιθυμία να προσκυνήση τα άγια λείψανα, που βρίσκονταν τότε στην ΄Εδεσσα, αλλά και να συναντηθή με εκκλησιαστικούς άνδρες, για να συζητήση μαζί τους δογματικές αλήθειες. Ζούσε σε μια εποχή, που η ορθή πίστι χτυπιόταν απ’ όλες τις μεριές από φοβερές αιρέσεις.
- Κύριε, προσευχήθηκε προτού ξεκινήσει, στείλε μου μπροστά μου, καθώς θα περνώ την πύλη της πόλεως, έναν άνθρωπο που να με διδάξη.
Μα τη στιγμή που έμπαινε στην πολυάνθρωπη Έδεσσα, ο πρώτος άνθρωπος που βρέθηκε στο δρόμο του, ήταν μια κοινή γυναίκα, που στάθηκε και τον κύτταζε αδιάντροπα.
Ἡ διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου γιά τήν μετάνοια καί γιά τίς σαρκικές σχέσεις γενικά
Ἡ διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου γιά τήν μετάνοια
καί γιά τίς σαρκικές σχέσεις γενικά
Ὁ Ὅσιος ἦταν ἕνας διαπρύσιος[1] κήρυκας τῆς ἐπιμελημένης μετανοίας, τόσο μέ τά λόγια του, ὅσο καί μέ τήν γεμάτη πόνο καί δάκρυα ἀσκητική ζωή του. Ἰδιαίτερα αὐτό φαίνεται στήν χειρόγραφη διαθήκη του πρός τά πνευματικά του παιδιά[2]. Διαφαίνεται σ’ αὐτήν, ἀλλά καί σέ πολλές ἄλλες ἀναφορές-διδαχές του[3], πόσο ἔντονα βίωνε τήν μετάνοια. Αὐτή ἦταν καί ἡ βασική αἰτία τῶν θαυμαστῶν Ἁγιοπνευματικῶν χαρισμάτων του.
Ὁ Ἀνδρέας Χριστοφόρου παρατηρεῖ ὅτι «τό Μυστικό, τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου, ἦταν ἡ διαρκής ἐπιμελημένη Μετάνοια καί ἐκζήτηση ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν. Τό Μυστικό αὐτό, τό ὁποῖο ἔκρυβε μιά ζωή, ἄφησε νά ξεχειλίσει στήν τελευταία ἐπιστολή του: «Ἀπό μικρό παιδί εἶχα κάνει πολλές ἁμαρτίες, οἱ ὁποῖες μέχρι σήμερα ἔγιναν πάρα πολλές. Ὁ κόσμος, ὅμως, μέ πῆρε ἀπό καλό καί ὅλοι φωνάζουνε, ὅτι εἶμαι Ἅγιος. Ἐγώ ὅμως αἰσθάνομαι ὅτι εἶμαι ὁ πιό ἁμαρτωλός ἄνθρωπος τοῦ κόσμου. Ὅσα ἐνθυμόμουνα, βέβαια, τά ἐξομολογήθηκα, μέ συγχώρεσε ὁ Θεός. Ἀλλά, ὅμως, τώρα ἔχω ἕνα συναίσθημα ὅτι καί τά πνευματικά μου ἁμαρτήματα εἶναι πάρα πολλά καί παρακαλῶ, ὅσοι μέ ἔχετε γνωρίσει, νά κάνετε προσευχή γιά μένα, γιατί καί ἐγώ ὅσο ζοῦσα, πολύ ταπεινά ἔκανα προσευχή γιά σᾶς». Ποιό εἶναι τό Μυστικό τοῦ Ἁγίου; Ἡ Μετάνοια πού περικλείεται μέσα στά λόγια τοῦ Πάτερ Ἡμῶν: «Ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν»[4]! Ποιό εἶναι τό βαθύτερο Μυστικό τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου; Λέει ὅτι «ὁ κόσμος μέ πῆρε γιά καλό καί ὅλοι μέ φωνάζουμε Ἅγιο. Ἐγώ ὅμως αἰσθάνομαι ὅτι εἶμαι ὁ πιό ἁμαρτωλός ἄνθρωπος τοῦ κόσμου». Τί ἀποκαλύπτουν αὐτά τά λόγια; Ὅτι ὁ Ἅγιος εἶχε ἐπίγνωση ὅτι ζοῦσε μέσα του ὁ Θεός καί ὁ Θεός τόν συγχωροῦσε, ἀλλά τοῦ ἀπεκάλυπτε βαθύτερα καί βαθύτερα τήν ἁμαρτία του, πού ὀνομάζει πνευματική, δηλαδή καρδιακή. Ἁμαρτία στά παιδικά χρόνια, ἁμαρτία καί στά γεράματα. Μᾶς ἀποκαλύπτει ὁ Ἅγιος λίγο πρίν τόν θάνατο καί ὄντας σέ μεγάλο βαθμό τελειότητας, τό διάγραμμα τῆς ἁμαρτίας, πού γίνεται στήν ἀρχή ἀντιληπτή σάν πράξη, ἀργότερα σάν λογισμός καί στό τέλος σάν ἐπιθυμία, σάν πνευματική, καρδιακή ἁμαρτία. Μᾶς ἀποκαλύπτει ὁ Ἅγιος Πορφύριος μέ αὐτά τά λόγια ὅτι, ὅσο γινόταν μέτοχος τῆς Θείας Ζωῆς, τόσο ἐμβάθυνε μέσα του ἡ ὅραση τῆς ἁμαρτίας, ἐνῶ ἐξωτερικά φαινόταν μόνο τό Φῶς, γι’ αὐτό καί τόν φωνάζανε οἱ ἄλλοι ἅγιο.
Οἱ Ἅγιοι καί ἐν ζωή γνωρίζονται μεταξύ τους..Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΡΟΥΣΤΙΚΩΝ Π ΕΥΜΕΝΙΟΣ ΛΑΜΠΑΚΗΣ.
Ενας από τούς πιο ταπεινούς και εκλεκτούς αρχιερείς της Κρήτης, πνευματικοπαίδι τού πατρός Ευμενίου, κάποτε επισκεπτόμενος τήν Ουκρανία, όπου υπάρχει μεγάλος και ανθηρός μοναχισμός, συνάντησε τον Ουκρανό Γέροντα Ιωνά, άνθρωπο με αντίστοιχο χάρισμα. Ό Δεσπότης θέλησε να αναφερθεί στήν ύπαρξη τού Γέροντος Ευμενίου, αλλά ο Ουκρανός προορατικός Γέροντας τον διόρθωσε:
-Ό Όσιος Ευμένιος να λες!
Κάθε ἄνθρωπος γεννιέται ἐκείνη τήν ἐποχή, ἡ ὁποία εἶναι ἡ πλέον κατάλληλη γιά...
Κάθε ἄνθρωπος γεννιέται ἐκείνη τήν ἐποχή, ἡ ὁποία εἶναι ἡ πλέον κατάλληλη γιά τήν προσωπική του σωτηρία" (Στάρετς Ἀμβρόσιος τῆς Ὄπτινα )
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/01/blog-post_857.html
30 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Των Αγίων Τριών Ιεραρχών, Ιππολύτου Ιερομάρτυρα και των συν αυτώ, Θεοφίλου του Νέου, Ιππολύτου Πρεσβυτέρου, Φελισιανού & Φιλιππιανού Μαρτύρων, Κυριακού Οσίου, Πέτρου Βασιλέως, Ζήνωνος Νηστευτού, Θεοδώρου Μυτιληναίου, Ανάμνηση Θαύματος Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, Ανάμνηση ευρέσεως εικόνας Ευαγγελίστριας
Οι Άγιοι Τρεις Ιεράρχες, Βασίλειος ο Μέγας, Γρηγόριος ο Θεολόγος και Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Η αιτία για την εισαγωγή της εορτής των Τριών Ιεραρχών στην Εκκλησία είναι το εξής γεγονός:
Κατά τους χρόνους της βασιλείας του Αλεξίου του Κομνηνού (1081-1118), ο οποίος διαδέχθηκε στη βασιλική εξουσία τον Νικηφόρο Γ’ τον Βοτενειάτη (1078-1081), έγινε στην Κωνσταντινούπολη φιλονικία ανάμεσα σε λόγιους και ενάρετους άνδρες.
Άλλοι θεωρούσαν ανώτερο τον Μέγα Βασίλειο, χαρακτηρίζοντάς τον μεγαλοφυΐα και υπέροχη φυσιογνωμία. Άλλοι τοποθετούσαν ψηλά τον ιερό Χρυσόστομο και τον θεωρούσαν ανώτερο από τον Μέγα Βασίλειο και τον Γρηγόριο και, τέλος, άλλοι, προσκείμενοι στον Γρηγόριο τον Θεολόγο, θεωρούσαν αυτόν ανώτερο από τους δύο άλλους, δηλαδή από τον Βασίλειο και τον Χρυσόστομο. Η φιλονικία αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να διαιρεθούν τα πλήθη των Χριστιανών και άλλοι ονομάζονταν «Ιωαννίτες», άλλοι «Βασιλείτες» και άλλοι «Γρηγορίτες».
Στην έριδα αυτή έθεσε τέλος ο Μητροπολίτης Ευχαΐτων, Ιωάννης ο Μαυρόπους. Αυτός, κατά την διήγηση του Συναξαριστή, είδε σε οπτασία τους μέγιστους αυτούς Ιεράρχες, πρώτα καθένα χωριστά και στη συνέχεια και τους τρεις μαζί.
Η αιτία για την εισαγωγή της εορτής των Τριών Ιεραρχών στην Εκκλησία είναι το εξής γεγονός:
Κατά τους χρόνους της βασιλείας του Αλεξίου του Κομνηνού (1081-1118), ο οποίος διαδέχθηκε στη βασιλική εξουσία τον Νικηφόρο Γ’ τον Βοτενειάτη (1078-1081), έγινε στην Κωνσταντινούπολη φιλονικία ανάμεσα σε λόγιους και ενάρετους άνδρες.
Άλλοι θεωρούσαν ανώτερο τον Μέγα Βασίλειο, χαρακτηρίζοντάς τον μεγαλοφυΐα και υπέροχη φυσιογνωμία. Άλλοι τοποθετούσαν ψηλά τον ιερό Χρυσόστομο και τον θεωρούσαν ανώτερο από τον Μέγα Βασίλειο και τον Γρηγόριο και, τέλος, άλλοι, προσκείμενοι στον Γρηγόριο τον Θεολόγο, θεωρούσαν αυτόν ανώτερο από τους δύο άλλους, δηλαδή από τον Βασίλειο και τον Χρυσόστομο. Η φιλονικία αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να διαιρεθούν τα πλήθη των Χριστιανών και άλλοι ονομάζονταν «Ιωαννίτες», άλλοι «Βασιλείτες» και άλλοι «Γρηγορίτες».
Στην έριδα αυτή έθεσε τέλος ο Μητροπολίτης Ευχαΐτων, Ιωάννης ο Μαυρόπους. Αυτός, κατά την διήγηση του Συναξαριστή, είδε σε οπτασία τους μέγιστους αυτούς Ιεράρχες, πρώτα καθένα χωριστά και στη συνέχεια και τους τρεις μαζί.
30 Ἰανουαρίου. ♰ Τῶν τριῶν ἱεραρχῶν Βασιλείου τοῦ μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τῶν ἁγίων. 18 Ἰαν. (Ἑβρ. ιγ΄ 7-16).
Εβρ. 13,7 Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων
ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον
τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν
τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν.
Εβρ. 13,7 Να ενθυμήσθε πάντοτε τους πνευματικούς σας ηγέτας
και προεστούς, οι οποίοι σας εδίδαξαν τον λόγον του Θεού. Να φέρνετε στον νουν
σας και να μελετάτε με ευλάβειαν το κατά Θεόν τέλος του βίου και της εναρέτου
συμπεριφοράς των και να μιμήσθε την πίστιν.