9. Ταπείνωση, Πνευματικό Ἀλφάβητο, Ἁγ. Δημητρίου Ροστώβ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

9. Ταπείνωση, Πνευματικό Ἀλφάβητο, Ἁγ. Δημητρίου Ροστώβ, 26-2-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου ζωντανή μετάδοση_Καλή Σκύδρας Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ἡ βλάσφημη ἀντίληψη ὅτι μέσα στόν γάμο ὅλα ἐπιτρέπονται

Ἡ βλάσφημη ἀντίληψη ὅτι μέσα στόν γάμο

ὅλα ἐπιτρέπονται

Ἡ ἀντίληψη ὅτι μέσα στόν γάμο ὅλα ἐπιτρέπονται ξεκινᾶ ἀπό τόν μουσουλμανισμό. «Τό βλάσφημο καί αἰσχρό δόγμα», διδάσκει ὁ θεόσοφος Γέρων π. Ἀναστάσιος Κουδουμιανός, «ὅτι δηλαδή τό νόμιμο ζεῦγος εἶναι ἐλεύθερο σέ κάθε διαστροφή, ἀποτελεῖ αἰσχρή διάταξη τοῦ βοθρικοῦ κορανίου, ὄχι τοῦ ἱερωτάτου καί θεοποιοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τοῦτο τό ἀσεβές καί βλάσφημον δόγμα, ἐθεσπίσθη τό πρῶτον ὑπό μασόνων οἰκουμενιστῶν, ἀνίερων καί βλασφήμων Πατριαρχῶν πού ἐπιχείρησαν, διά τῆς εἰσαγωγῆς τῆς μεταπατερικῆς θεολογίας, τήν μουσουλμανοποίησιν τῆς ἀμωμήτου πίστεως ἡμῶν. Κατά τήν ζωή τους ὁρίζουν καί τήν θεολογία τους. Ἦθος καί δόγμα συμπορεύονται καί ἀλληλοπροσδιορίζονται, ὡς ἀποφαίνεται διαρρήδην[1] ὁ θεόλεκτος τῶν Πατέρων χορός. (Οἱ νεοορθόδοξοι-μεταπατερικοί) Ἐπιζητοῦν τά ἡδονικά καί τά εὔκολα. Ἀπαρέσκονται εἰς τά ὀδυνηρά καί τά δύσκολα. Ναί, ἐλεύθεροι εἶναι νά πράττουν ὅπως θέλουν. Μόνον νά μή δηλώνουν φορεῖς καί προπαντός ἐπίδοξοι ἑρμηνευτές τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Παραδόσεως. Διότι, ἐμεῖς τά πάντα τά συνδέομε μέ τήν ἄσκηση καί τόν Σταυρό. Καί διά τοῦ Σταυροῦ βιώνομε καί τήν χαρά τῆς Ἀναστάσεως. Ὁ Γάμος προορισμόν ἔχει νά διασώσει τό κατά φύσιν καί νά ὁδηγήσει στό ὑπέρ φύσιν. Νά οἰκονομήσει τήν παρεισφρήσασα, διά τῆς προπατορικῆς ἀνταρσίας, ἀπό τήν ψυχή στήν σάρκα ἡδονή, νά τήν ἀξιοποιήσει σωφρονικῶς (γιά τούς σκοπούς πού ἔθεσε ὁ Θεός) καί ἀσκητικῶς νά τήν ὑπερβεῖ καί νά τήν ἐπαναφέρει ἀπό τίς αἰσθήσεις στόν νοῦ, ὅπου ἀρχεγόνως καί φυσικῶς κατά θεία χορηγία ἐνυπῆρχε.

Διορατικό χάρισμα. Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΡΟΥΣΤΙΚΩΝ. Π ΕΥΜΕΝΙΟΣ ΛΑΜΠΑΚΗΣ.

Διορατικό χάρισμα

Ο ιερέας, πατήρ Σπυρίδων, συζητούσε με τον Μετοχιάρη τού Σινά στα Χανιά, τον Γέροντα Σωφρόνιο, πού ασχολείτο με τις αγροτικές δουλειές τού Μοναστηριού:

-Γέροντα, πώς πήγαν οί δουλειές σήμερα;

-Άσε, πάτερ μου, έχασα τά αυγά και τά καλάθια.

-Τόσες πολλές δουλειές είχες, Γέροντα;

-Όχι, στήν κυριολεξία έχασα τά καλάθια μέ τά αυγά πού είχα μαζέψει. Τά άφησα έδώ στο πεζούλι, πήγα νά βάλω φαγητό στις γάτες καί έπιστρέφοντας έλειπαν. Τί νά πώ, πάτερ μου, συμβαίνουν περίεργα πράγματα. Στον κήπο πού πάω βλέπω νά λείπουν τά καλύτερα λάχανα, τά καλύτερα κουνουπίδια καί δέν θυμάμαι έάν τά έχω κόψει εγώ!

Τότε ό ιερέας παίρνει τηλέφωνο τον Γέροντα Εύμένιο:

-Ευλογείτε, Γέροντα, τί κάνετε;

-Καλά παιδί μου, καλά, τά βρήκατε τά καλάθια μέ τά αυγά;

Ρώτησε ό πατήρ Εύμένιος χωρίς νά έχει αναφερθεί τίποτα για τό περιστατικό.

-Γέροντα, τού λέει ό ιερέας, αύτό κι αυτό έγινε.

-Ναί, παιδί μου, τον είδα τον κλέφτη. Δέν θά σού πώ ποιος είναι, αλλά θά τον πιάσετε μόνοι σας.

-Καί πώς θά τον πιάσου με μόνοι μας, Γέροντα;

Κρατήστε τούς χριστιανούς ἀπασχολημένους

Ὁ Σατανάς κάλεσε ἕνα παγκόσμιο συνέδριο. Στήν ἐναρκτήρια ὁμιλία του πρός τούς πονηρούς ἀγγέλους του, εἶπε:

“Δέν μποροῦμε νά ἐμποδίσουμε τούς Χριστιανούς ἀπ' τό νά πηγαίνουν στήν ἐκκλησία. Δέν μποροῦμε νά τούς ἐμποδίσουμε νά γνωρίζουν τήν ἀλήθεια. Δέν μποροῦμε νά τούς ἐμποδίσουμε ἀπό τό νά σχηματίσουν μιά στενή, μόνιμη σχέση μέ τόν Χριστό. Ἐάν κερδίσουν ἐκείνη τήν σύνδεση μέ τόν Ἰησοῦ, ἡ δύναμὴ μας πάνω σ'αὐτούς συντρίβεται. Ἔτσι ἄς τούς ἀφήσουμε νά πηγαίνουν στίς ἐκκλησίες τους, ἄς τούς ἀφήσουμε νά ἔχουν τόν συντηρητικό τρόπο ζωῆς τους, ἀλλά νά κλέβουμε τόν χρόνο τους, ἔτσι ὥστε νά μήν μποροῦν νά κερδίσουν ἐκείνη τήν ἐμπειρία μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό. Αὐτό εἶναι πού θέλω νά κάνετε ἐσεῖς οἱ ἄγγελοι. Ἀποσπᾶστε τους ἀπό τό νά κερδίζουν κρατώντας τόν Σωτῆρα τους καί διατηρῶντας ἐκείνη τήν ζωτική σύνδεση ὅλη τους τήν ἡμέρα ! ”

“ Πώς πρέπει να τό κάνουμε αὐτό; ” φώναξαν οἱ ἄγγελοί του.

“ Κρατῆστε τους ἀπασχολημένους στά ἀνούσια τῆς ζωῆς καί βρεῖτε ἀναρίθμητα σχέδια γιά νά γεμίζουν τά μυαλά τους” ἀπάντησε.

“ Πειράξετὲ τους γιά νά ξοδεύουν, νά ξοδεύουν, νά ξοδεύουν, καί νά δανείζονται, νά δα νείζονται, νά δανείζονται.

Πεῖστε τίς συζύγους τους νά πηγαίνουν στήν ἐργασία γιά πολλές ὧρες καί τούς συζύγους νά ἐργάζονται 6-7 μέρες τήν ἑβδομάδα,10-12 ὧρες τήν ἡμέρα ὥστε νά παρέχουν τόν κενό τρόπο ζωῆς τους. Ἐμποδίστε τους ἀπό τό νά ξοδεύουν χρόνο μέ τά παιδιά τους. Καθώς ἡ οἰκογένειά τους θά διαλύεται, σύντομα τό σπίτι τους δεν θά προσφέρει καμμιά φυγή ἀπό τίς πιέσεις τῆς δουλειᾶς !” Δελεάστε τους ὥστε νά παίζει τό ραδιόφωνο ἤ τό κασετόφωνο, ὅποτε ὁδηγοῦν.

Ὑπερδιεγείρετε τά μυαλά τους, ἔτσι ὥστε νά μήν μποροῦν ν' ἀκούσουν ἐκείνη τήν μικρή, χαμηλή φωνή. Κρατήσετε τήν τηλεόραση, τό βίντεο, τά CD καί τά Computer τους μέσα στά σπίτια τους. Αὐτό θά γεμίζει τά μυαλά τους μέ τά νέα 24 ὧρες τήν ἡμέρα.

«Μακαρισμός ἔνατος (Β΄)» μέρος β΄

π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου «... ἵνα ἔχωσι τήν χαράν τήν ἐμήν πεπληρωμένην ἐν αὐτοῖς», γιά νά ἔχουν τή χαρά τή δική μου πεπληρωμένη, ξέχειλη! Ἰωάν. Ιζ΄ : 13 Ξέρετε, εἶναι περίεργο! Τό νά πάσχεις καί νά χαίρεσαι εἶναι πολύ περίεργο. Γι᾿ αὐτό, ἄν ρωτήσετε «ὑπάρχει χαρά;», ἡ ἀπάντηση εἶνα «βεβαίως ὑπάρχει χαρά». Ἡ χαρά εἶναι μία πραγματικότητα· μόνο πού ἡ χαρά δέν εἶναι ἕνα ἀντικείμενο πού μποροῦμε νά τό κατακτήσουμε, ὅπως εἶναι τά χρήματα, ἡ δόξα, ὁ πλοῦτος, τό ἀξίωμα. Ἡ χαρά εἶναι καρπός· εἶναι καρπός τῆς ἑνώσεως τοῦ πιστοῦ μέ τόν Χριστό, κι ἀκόμη εἶναι καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀναφέροντας ἐννέα καρπούς ὁ ἀπόστολος Παῦλος, μεταξύ αὐτῶν μιλάει καί γιά τή χαρά1. Ἔξω ἀπό αὐτή τήν ἕνωση Χριστοῦ καί πιστοῦ δέν ὑπάρχει χαρά. Δέν ὑπάρχει. Ὅλη ἡ χαρά πού ἀπολαμβάνουμε στή ζωή μας εἶναι μία ἐπιφανειακή μορφή τῆς χαρᾶς, δέν εἶναι πραγματική χαρά. Χθές, γιά παράδειγμα, γιορτάζαμε τή μνήμη τοῦ ἁγίου Χαραλάμπους, πρός τιμήν τοῦ ὁποῖου ἀνήκει ὁ ναός ὅπου βρισκόμαστε. Ξέρετε τί θά πεῖ νά σοῦ κάνουν ἐκδορά, νά σέ γδέρνουν, νά σοῦ βγάζουν τό δέρμα, καί νά χαίρεσαι; Εἶναι καταπληκτικό! Μά δέν πονᾶ; Ἄνθρωπος εἶσαι, καί βέβαια πονᾶς· ἀλλά κάπου ὁ πόνος σβήνει μέσα στήν ἀγάπη καί στή χαρά τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι καταπληκτικό! Ὅλοι οἱ Μάρτυρες εἶχαν χαρά. Καί ἄν ὁ Χριστός ἔπαθε, τότε καί γιά τόν πιστό ἡ χαρά θά βγεῖ μέσα ἀπό τά παθήματα, μέσα ἀπό τόν διωγμό, τόν ὀνειδισμό καί τή δυσφήμιση πού μπορεῖ νά τοῦ κάνουν οἱ ἄλλοι. Καί τό θαυμαστό ξέρετε ποιό εἶναι; Τούς μαθητές τοῦ Χριστοῦ –διαβάζουμε στίςΠράξεις, στό 5ο κεφάλαιο– τούς συνέλαβαν, τούς ἔβαλαν φυλακή, ἐπειδή κήρυτταν ἐκεῖ στήν αὐλή τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομῶντος, καί ἀφοῦ τούς ἔδειραν ἀνελέητα, τούς ἔβγαλαν ἀπό τή φυλακή καί τούς παράγγειλαν νά μή κηρύσσουν τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ! Ἀλλά, ὅπως γράφει στό βιβλίο τῶν Πράξεων: «Οἱ μέν οὖν ἐπορεύοντο χαίροντες ἀπό προσώπου τοῦ συνεδρίου, ὅτι ὑπέρ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ κατηξιώθησαν ἀτιμασθῆναι»2. Αὐτοί λοιπόν, οἱ μαθητές, ἔφυγαν ἀπό τό συνέδριο, γεμᾶτοι χαρά γιατί καταξιώθηκαν – ὄχι ἀξιώθηκαν, ἀλλά καταξιώθηκαν!– νά ἀτιμασθοῦν γιά χάρη τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ!

Γιὰ δύο λόγους σήμερα οἱ γάμοι ἀποτυγχάνουν…

+ Δημήτριος Παναγόπουλος Ἱεροκήρυκας

Γιὰ δύο λόγους σήμερα οἱ γάμοι ἀποτυγχάνουν: α) διότι δὲν εἶναι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι γιὰ γάμο καὶ β) διότι δὲν ρωτήθηκε ὁ Θεός, ἂν αὐτὸς ἢ αὐτή, ποὺ πᾶμε νὰ παντρευτοῦμε, εἶναι ὁ κατάλληλος ἄνθρωπος γιὰ ἐμᾶς. Γιατί μόνο ὁ Θεὸς γνωρίζει, ποιὸς εἶναι ὁ Ἀδὰμ καὶ ποιὰ εἶναι ἡ Εὕα τοῦ καθένα. Γι' αὐτὸ βλέπεις ζευγάρια ποὺ συμβίωναν 10 χρόνια μαζί, ὅταν παντρευτοῦν, νὰ χωρίζουν σὲ 10 μέρες. Ἀσυμφωνία χαρακτήρα, ἀναφέρεται ὡς αἰτία τοῦ διαζυγίου!

π. Σάββας ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Ἐδέσσης.ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ. ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ. ΘΕΙΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/12/blog-post_526.html?m=1

The path of our life in the storm-St. Ignatios Brianchaninov

The path of our life is like unto a voyage across a broad sea. It is sometimes calm on that sea, and sometimes a favorable wind blows; but most often there are storms on it. Seeing the approach of a storm, seeing the storm itself, we must not become disturbed, or fall into despondency or despair; we must fight against the waves and the opposing winds.

Otherwise the ship of our soul might undergo shipwreck, and might even sink. If during a storm something breaks or is damaged in the ship of our soul—again, we must not despond, we must not be troubled. We must spy out a dependable harbor, enter into it, fix and repair that which was damaged, and then continue our voyage with hope in Almighty God.

And Almighty God will not abandon one who hopes in Him! The storms themselves serve for the benefit of the true servant of Christ: they make him an experienced sailor.

Σέρβικα καί ἑλληνικά

ΣΕΡΒΙΚΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΆ

 http://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/01/blog-post_202.html?m=1

28 Φεβρουαρίου. Βασιλείου ὁσίου τοῦ ὁμολογητοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Πέμ. λε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Ἰω. δ΄ 20 - ε΄ 20).

Α Ιω. 4,20          ἐάν τις εἴπῃ ὅτι ἀγαπῶ τὸν Θεόν, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ μισῇ, ψεύστης ἐστίν· ὁ γὰρ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν ὃν ἐώρακε, τὸν Θεόν ὃν οὐχ ἑώρακε πῶς δύναται ἀγαπᾶν;

Α Ιω. 4,20                Εάν όμως κανείς πη ότι αγαπώ τον Θεόν και συγχρόνως μισή τον αδελφόν του, είναι ψεύστης. Διότι εκείνος που δεν αγαπά τον αδελφόν του, τον οποίον είδε και βλέπει κάθε ημέραν, πως είναι δυνατόν να αγαπά τον Θεόν, τον οποίον ποτέ δεν έχει ίδει·