Ἀρχιμ. Σάββας Ἀγιορείτης «Μετάνοια και Ἐξομολόγηση»

«Μετάνοια καί Ἐξομολόγηση» Ἀρχιμ.Σάββας Ἀγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 9-3-2016 στήν αἴθουσα τοῦ 'Ι.Ν. Ἀγίου Χαραλάμπους Κατερίνης, http://hristospanagia3.blogspot.gr/,http://www.HristosPanagia.gr, http://agiapsychanalysi.blogspot.gr , Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube: http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

Περί προσευχῆς

 

ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

Αντίγραφον επιστολής. μέρος αυτής.

Περί δε της προσευχής που απαιτείτε να σας απα­ντήσω, θα σας γράψω και θα σας εξηγήσω λεπτομερώς, διότι σας χρεωστώ πολλά. Λοιπόν, πρόσεχε αδελφέ με πολλήν προθυμίαν δια να εννοήσης καλώς, διότι αυτά που θα σας γράψω είναι η τέχνη των τεχνών και η επι­στήμη των επιστημών, καθώς λέγουν οι άγιοι Πατέρες.

Ο άνθρωπος είναι διπλούς, από ψυχήν και από σώ­μα, και εργάζεται τας αρετάς, άλλας με το σώμα και άλ­λας με την ψυχήν, και άλλας με την ψυχήν και με το σώ­μα μαζί. Λοιπόν ο Θεός είναι Πνεύμα άυλον και αόρατον, και η ψυχή είναι άυλος και αόρατος, το σώμα είναι αισθητόν και ορατόν και ως τοιούτον κάμνει και την προσευχήν αισθητήν και ορατήν. «αΰλως τω αΰλω προσέρχου και προσεύχου». Η προσευχή είναι εξ λογιών. και αι μεν τρεις πρώται ανάγονται εις το πρακτικόν μέρος, επειδή φαίνονται, ακούονται και διακρίνο­νται. αι δε λοιπαί τρεις, ανάγονται εις το πνευματικόν και θεωρητικόν μέρος, επειδή ούτε φαίνονται ούτε α­κούονται ούτε διακρίνονται αισθητώ τω τρόπω. η ψυχή ως αόρατος που είναι, κάμνει και την προσευχήν άυλον και αόρατον. Και επειδή ο Θεός είναι Πνεύμα, και η ψυχή πάλιν πνεύμα, δια τούτο όταν κάνωμεν προσευχήν πνευματικήν, νοεράν και αόρατον, ενούται η ψυχή με τον Θεόν τον αόρατον, καθώς λέγει και ένας Άγιος Λέγει ο Κύριος, «η βασιλεία των ουρανών εντός υμών εστί» (Λκ. 17, 21), δηλαδή εις την καρδίαν. Βασιλείαν ουρανών εξηγούν οι άγιοι Πατέρες την πιο τελειοτέραν και τρανωτέραν έλαμψιν και δόξαν, επειδή εις τους ουρανούς, η απόλαυσις είναι το θείον κάλλος, η θεία δόξα, η οποία τόσον πολύ ευφραίνει τας ψυχάς, ού­τως ώστε δεν υπάρχει τίποτε, ούτε δια φαγητόν, ούτε δια ποτόν, ούτε δια ύπνον, ούτε κανέν άλλο υλικόν τίποτε. Εις τους ουρανούς υπάρχει μία ακροτάτη ευφροσύνη, αγαλλίασις, ειρήνη άνευ τινός μεταβολής αιωνίως, η ο­ποία θα αναβρύη από το πρόσωπον του Χριστού, και θεωρείται και απολαμβάνεται από όλας τας σεσωσμένας ψυχάς. Η θεία δόξα, το θείον κάλλος, ο θείος εκείνος φωτισμός, θα είναι το παν δια τον σεσωσμένον άνθρωπον. Εκεί οι άνθρωποι όλοι θα είναι ως ήλιοι, καθώς το λέγει ο Κύριος, «οι δίκαιοι εκλάμψουσιν ως ο ήλιος» (Μτ. 13, 43). Έκαστος θα είναι όλος φωτεινός, θα λάμπη ως ο ήλιος, και ακόμη περισσότερον, θα έχη σώμα άφθαρτον, κούφον, άνευ βάρους, άνθρωπος πνευματικός, όλος φως, το σχήμα το ίδιον, αλλά όλα τα μέλη φωτει­νά, κεφαλήν, χείρας, πόδας δάκτυλα, όλα φωτεινά, όλο φως, και έκαστος θα λάμπη ωσάν τον ήλιον. εκεί φωναί αισθηταί δεν υπάρχουν, όλα νοερά, δοξολογίαι, ευχαριστίαι κ.λ.π. Νοερώς θα ακούωμεν, νοερώς θα ψάλλωμεν, νοερώς θα εννοούμεν. Με ολίγα λόγια άγγελοι μετά σώ­ματος, και όλοι υιοί Θεού και θεοί κατά χάριν. Τότε ο άνθρωπος αυτός ο τώρα ταπεινός και τόσον ευτελής, τό­τε θα είναι ανώτερος και από τους αγγέλους, διότι θα εί­ναι άγγελος εν σώματι και οι άγγελοι θα τον τιμούν πε­ρισσότερον από τον εαυτόν τους, καθότι θα βλέπουν τον ουράνιον Βασιλέα μετά σώματος, πράγμα το οποίον αυ­τοί υστερούνται. Ω δόξα, ω χάρις, ω πλούτος δόξης! ω θεία μεγαλεία που έχει να αξιωθή, ο σήμερον ευτελής και ταπεινός άνθρωπος. και έπειτα εις τους ουρανούς έκλαμπρος και ένδοξος.

''Οἱ Ἅγιοι Πατέρες κάτι ἤξεραν..'' ~ Γέροντας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης

 

Ο Γέροντας Παϊσιος για τις συμπροσευχές

 Σήμερα δυστυχώς, μπήκε η ''ευρωπαϊκή ευγένεια'' και πάνε να δείξουν τον καλό.

 Θέλουν να δείξουν ανωτερότητα και τελικά πάνε να προσκυνήσουν τον διάβολο με τα δύο κέρατα. “Μια θρησκεία, σου λένε, να υπάρχη” και τα ισοπεδώνουν όλα. 

Ήρθαν και σ’ εμένα μερικοί και μου είπαν: “Όσοι πιστεύουμε στο Χριστό να κάνουμε μια θρησκεία”. “Τώρα είναι σαν να μου λέτε, τους είπα, χρυσό και μπακίρι, χρυσό τόσα καράτια και τόσο μπακίρι που τα ξεχώρισαν, να τα μαζέψουμε πάλι και να τα κάνουμε ένα. Είναι σωστό να τα ανακατέψουμε πάλι; Ρωτήστε έναν χρυσοχόο. Κάνει να ανακατέψουμε την σαβούρα με τον χρυσό; 

Έγινε τόσος αγώνας, για να λαμπικάρη το δόγμα. 

Οι Άγιοι Πατέρες κάτι ήξεραν και απαγόρευσαν τις σχέσεις με αιρετικό... 

Σήμερα λένε: “Όχι μόνο με αιρετικό αλλά και με Βουδδιστή και με πυρολάτρη και με δαιμονολάτρη να συμπροσευχηθούμε. Πρέπει να βρίσκωνται στις συμπροσευχές τους και στα συνέδρια και οι Ορθόδοξοι. Είναι μία παρουσία”. Τί παρουσία;

Τα λύνουν όλα με την λογική και δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα. Το ευρωπαϊκό πνεύμα νομίζει ότι και τα πνευματικά θέματα μπορούν να μπουν στην Κοινή Αγορά. Μερικοί από τους Ορθοδόξους που έχουν ελαφρότητα και θέλουν να κάνουν προβολή, “Ιεραποστολή”, συγκαλούν συνέδρια με ετεροδόξους, για να γίνεται ντόρος και νομίζουν ότι θα προβάλουν έτσι την Ορθοδοξία, με το να γίνουν δηλαδή ταραμοσαλάτα με τους κακοδόξους. 

Τό Θαῦμα τῆς Πίστης , Ναοί πού δέν γκρεμίζονται ( +Ἀρχιμ. Δανιήλ Γούβαλη)

ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΕ ΝΑΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΑΝ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΝ.

  Το τρίτο σάλπισμα θα μας έρθη κατ' αρχήν από τα βόρεια, από την Σόφια, την πρωτεύουσα της Βουλγαρίας. Και θα είναι σάλπισμα φοβερό. Και θα διασαλπίση ότι είναι επι­κίνδυνο να ξεσηκώνεται με αυθάδεια το πλάσμα ενάντια στον Πλάστη.

 Στο κεντρικώτερο σημείο της Σόφιας, χαμηλά χω­μένη μέσα στο έδαφος υπήρχε μία όμορφη και αρχαία Εκκλησούλα, της Αγίας Πέτκας, δηλαδή της Αγίας Παρα­σκευής. (Στα βουλγαρικά η έκτη ημέρα της εβδομάδος ονομάζεται Πέτακ). Όχι της γνωστής Παρθενομάρτυρος, αλλά μιας συνώνυμης Οσίας, που τιμάται ιδιαίτερα εκεί, και που τα λείψανα της σήμερα βρίσκονται στην Ρουμα­νία.

 Με αυτόν τον Ναό συνδέονται εντυπωσιακά και τρο­μερά γεγονότα, που έκαναν «ισχυρούς» της γης να υπο­τάξουν την βούλησί τους σε κάποια άλλη ακαταμάχητη βούλησι και δύναμι.

 Γύρω στο 1963 απεφάσισαν οι αρμόδιοι να διαπλατύνουν τον κεντρικό δρόμο. Αυτό εσήμαινε ότι το Χριστια­νικό μνημείο έπρεπε να κατεδαφισθή. Θα απαλάσσονταν έτσι και από ένα ανεπιθύμητο κτίσμα. Το συνεργείο κατεδαφίσεως ετοιμάσθηκε. Τον πρώτο ρόλο θα τον έπαιζε μία μπολντόζα. Σε λίγα λεπτά της ώρας θα τον σώριαζε σε ερείπια. Έτσι υπελόγιζαν τα πράγματα. Τους ήρθαν ό­μως ανάποδα. Τραγουδήθηκε άλλο τραγούδι κι' όχι αυτό που επιθυμούσαν.

Ενώ έβαζαν εμπρός την μπολντόζα και την κατεύ­θυναν προς τον Ναό, πάθαινε συνεχώς βλάβες. Την

έφτια­χναν, αλλά και πάλι έσπαζε. Αδύνατο να πλησιάσουν στην Εκκλησία. Και σαν να μην έφθανε αυτό, μόλις γυρίζει στο σπίτι του ο εργάτης που με μανία επιζητούσε το γκρέμισμα, βρίσκει νεκρό ένα από τα μέλη της οικογε­νείας του!

Πλοήγηση: ἡ ἀσθένεια τοῦ μέλλοντος…

Πλοήγηση: η ασθένεια του μέλλοντος…

 Της ΜΑΡΙΑΣ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΚΕΦΑΛΑ, παιδιάτρου

 Σε ασθένεια του μέλλοντος εξελίσσεται και στη χώρα μας ο εθισμός στο διαδίκτυο καθώς ήδη έχουν νοσηλευτεί πάνω από 90 παιδιά σε εξειδικευμένη μονάδα του νοσοκομείου Παίδων που λειτουργεί τα τελευταία 10 χρόνια, ενώ για βοήθεια έχουν απευθυνθεί εκεί περισσότερα από 500 παιδιά κυρίως εφηβικής ηλικίας. Η μάστιγα της οθόνης αποτελεί πρόβλημα της εποχής και μάλιστα μεγαλύτερο από ότι φαίνεται. 

Αναμφίβολα το Διαδίκτυο έχει αλλάξει τη ζωή μας αποτελώντας ένα παράθυρο στον κόσμο. Ωστόσο παιδοψυχίατροι εκπέμπουν σήμα κινδύνου προς γονείς και εκπαιδευτικούς για το σοβαρό πρόβλημα του εθισμού των νέων στο διαδίκτυο που τα τελευταία χρόνια τείνει να πάρει διαστάσεις «επιδημίας» σε παγκόσμιο επίπεδο. Στην Κίνα ήδη θεωρείται από τα σοβαρότερα προβλήματα δημόσιας υγείας.

Προβλήματα που προκύπτουν από την αλόγιστη χρήση στα παιδιά:

1. Ακατάλληλο περιεχόμενο: σε σχέση με την ηλικία και την ψυχολογική κατάσταση του παιδιού.
2. Αποξένωση: Η αλόγιστη χρήση του Ίντερνετ δημιουργεί συναισθηματική απόσταση και μειώνει την επικοινωνία με γονείς και συνομηλίκους.
3. Παιδική πορνογραφία: ανησυχητική η εξάπλωση των κυκλωμάτων παιδοφιλίας.
4. Εκφοβισμός (cyberbullying): διαδικτυακός εκφοβισμός με ρατσιστικό, πρόστυχο, προσβλητικό ή άλλο περιεχόμενο με χρήση μηνύματος, φωτογραφίας ή βίντεο. Επικίνδυνη μορφή bullying γιατί επεμβαίνει στον προσωπικό χώρο του παραλήπτη .

Τά πνευματικά ὅπλα τοῦ χριστιανοῦ, π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Κυριακὴ τῆς Τυροφάγου

ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ

ΑΥΡΙΟ, ἀγαπητοί μου, ἀρχίζει ἡ ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ποὺ διαρκεῖ σαράντα μέρες. Πρώτη μέρα εἶνε ἡ Καθαρὰ Δευτέρα, τελευταία τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου.

Ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ ν᾿ ἀγωνισθοῦμε. Ἔχουμε ἐχθρούς. Οἱ δὲ μεγαλύτεροι ἐχθροί μας εἶνε τρεῖς· πρῶτος ἡ σάρκα μὲ τὶς κακὲς ἐπιθυμίες της, δεύτερος ὁ κόσμος μὲ τὰ φόβητρα καὶ τὰ θέλγητρά του, καὶ τρίτος ὁ σατανᾶς, ποὺ ὅπως λέει ὁ ἀπόστολος Πέτρος «ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ» (Α΄ Πέτρ. 5,8).

Καλούμεθα λοιπὸν σ᾿ ἕνα πνευματικὸ πόλεμο. Κι ὅπως οἱ στρατιῶτες ἔχουν ὅπλα, ἔτσι κ᾿ ἐμεῖς, στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ, πρέπει νὰ εμαστε ὡπλισμένοι μὲ ὅπλα ποὺ ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὀνομάζει σήμερα «ὅπλα τοῦ φωτός» (Ῥωμ. 13,12). Τὰ δὲ ὅπλα ποὺ μᾶς συνιστᾷ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία τὴν περίοδο αὐτὴ εἶνε τέσσερα.

* * *

_Πρῶτο ὅπλο ἡ νηστεία. Μερικοὶ μοντέρνοι λένε, ὅτι ἡ νηστεία δὲν εἶνε τίποτα· τὴν ἔκαναν οἱ παπᾶδες καὶ δεσποτάδες, γιὰ νὰ κρατοῦν τὸ λαὸ ὑποταγμένο. Αὐτὸ εἶνε ψέμα. Ἡ νηστεία εἶνε ἀρχαῖος θεσμός. Εἶνε, ὅπως λέει ὁ Μέγας Βασίλειος, «συνηλικιῶτις» τοῦ ἀνθρώπου, τόσο παλαιὰ ὅσο κι ὁ ἄνθρωπος. Ὅταν ὁ Θεὸς ἔπλασε τὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὔα, τοὺς εἶπε νὰ τρῶνε ἀπὸ τοὺς καρποὺς ὅλων τῶν δέντρων τοῦ παραδείσου ἐκτὸς ἀπὸ ἕνα. Ἔ, αὐτὸ δὲν εἶνε νηστεία; Ἀλλὰ δυστυχῶς ὁ Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα δὲν τήρησαν τὴν ἐλαφρὰ αὐτὴ νηστεία καὶ τιμωρήθηκαν· «ἐξεβλήθησαν τοῦ παραδείσου», ὅπως ἀκοῦμε στοὺς ὕμνους σήμερα.

Νήστεψαν ὁ Μωϋσῆς, ὁ Ἠλίας, ὅλοι οἱ προφῆται καὶ πατριάρχαι καὶ δίκαιοι τῆς παλαιᾶς διαθήκης. Νήστευαν οἱ Ἑβραῖοι, νήστευαν ὅλοι οἱ λαοί. Ἀλλὰ πρὸ παντὸς τὴ νηστεία συνιστᾷ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Τὴ συνιστᾷ μὲ τὰ λόγια του ποὺ ἀκούσαμε σήμερα (βλ. Ματθ. 6,16-18), καὶ ἀκόμα περισσότερο μὲ τὰ ἔργα καὶ τὸ παράδειγμά του. Μετὰ τὴ βάπτισί του ὁ Χριστὸς πῆγε στὴν ἔρημο, ἔμεινε σαράντα μέρες, πάλεψε μὲ τὸ σατανᾶ καὶ τὸ νίκησε· κ᾿ ἐκεῖ ἔκανε νηστεία αὐστηρά, τόσες μέρες οὔτε ἔφαγε οὔτε ἤπιε τίποτα. Ἡ νηστεία λοιπὸν στηρίζεται στὴν Παλαιὰ καὶ στὴν Καινὴ Διαθήκη. Γι᾿ αὐτὸ ὁ Χριστιανὸς πρέπει νὰ νηστεύῃ.

Ἀλλὰ καὶ ἡ ἰατρικὴ συνιστᾷ τὴ νηστεία, ὡς φάρμακο. Ἕνας σοφὸς ἰατρὸς εἶπε, ὅτι οἱ ἄνθρωποι «σκάβουμε τὸ λάκκο – τὸν τάφο μας μὲ τὰ πιρούνια καὶ τὰ κουτάλια». Συναντοῦμε τὴ νηστεία καὶ στὴ φύσι ἀκόμη, στὰ ζῷα. Ἡ χελώνα, τὸ φίδι, ὁ βάτραχος πέφτουν σὲ μακρὰ χειμερία νάρκη· στὸ διάστημα αὐτὸ νηστεύουν βεβαίως. Παγκόσμιος νόμος ἡ νηστεία.

Λοχεία-Γαλουχία

Λοχεία-Γαλουχία

Ἡ διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου πρός τούς γονεῖς ἀποτελεῖ ἕναν θεόπνευστο ἁγιοπατερικό κώδικα δημιουργίας Ἁγίων. Οἱ ὁδηγίες Του, ἀπόλυτα σύμφωνες μέ τήν ὅλη διδασκαλία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καί ἀντίθετες μέ τίς μεταπατερικές ψυχολογικοῦ τύπου θεωρίες, ἐάν ἀκολουθηθοῦν, ὁδηγοῦν στήν δημιουργία ἁγιασμένων «ἐκ κοιλίας μητρός» ὑπάρξεων. Συνεχίζοντας, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, παρουσιάζουμε τήν καθοδήγησή του πρός τίς μητέρες πού βρίσκονται στήν περίοδο τῆς λοχείας καί τοῦ θηλασμοῦ. Ὁ Ὅσιος συνιστοῦσε νά ὑπάρχει συζυγική ἐγκράτεια κατά τήν περίοδο τῆς λοχείας καί τοῦ θηλασμοῦ, διότι διαφορετικά ἀλλοιώνεται τό μητρικό γάλα. Ἐπίσης συνιστοῦσε τίς πρῶτες σαράντα ἡμέρες οἱ λεχῶνες νά μήν δέχονται ἐπισκέψεις, γιά νά μήν ἐπηρεάζονται τά ἀρτιγέννητα βρέφη ἀπό τά πνευματικά μικρόβια (ζήλεια, φθόνος, κακία, ἀνηθικότητα κ.λ.π.) τῶν ἐπισκεπτῶν[1].

Ἰδιαίτερα αὐτές τίς πρῶτες ἡμέρες τά βρέφη ὡς μαγνήτης συλλαμβάνουν τά πάντα (θετικά καί ἀρνητικά), τά ὁποῖα ἀργότερα θά ἐπηρεάσουν καθοριστικά τή ζωή τους[2].

Wonderful help to you on the day of the Judgement, if you...

Wonderful help to you on the day of the Judgement, if you showed compassion to people here. - St. Ephraim the Syrian

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/03/wonderful-help-to-you-on-day-of.html

 

Εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Νικολάου,ὅπου θαυματουργικά ἐμφανίσθηκε ἡ οἰκογένεια τῶν νεομαρτύρων τοῦ τσάρου Νικολάου τοῦ Β

ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΑΓΊΟΥ ΝΙΚΟΛΆΟΥ ΌΠΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΙΚΑ ΕΜΦΑΝΊΣΤΗΚΕ Η ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ ΤΩΝ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΤΣΆΡΟΥ ΝΙΚΟΛΆΟΥ ΤΟΥ Β