Τετάρτη 10 Απριλίου 2019
100. Ἡ παντογνωσία τοῦ Θεοῦ δέν περιορίζει τήν ἐλευθερία μας, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
100. Ἡ παντογνωσία τοῦ Θεοῦ δέν περιορίζει τήν ἐλευθερία μας, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, 3-4-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ζωντανή μετάδοση_ Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
99. Ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ σπουδαιότερη ἐντολή, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
99. Ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ σπουδαιότερη ἐντολή, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, 2-4-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
98. Ἡ καλλίτερη ἱεραποστολή, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
98. Ἡ καλλίτερη ἱεραποστολή, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, 1-4-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Μόρφου Νεόφυτος: Ἡ ἀγωγὴ τῶν σημερινῶν παιδιῶν καί ἡ παιδαγωγική τῆς Ὀρθοδοξίας
Ἡ ἀγωγὴ τῶν σημερινῶν παιδιῶν καὶ ἡ παιδαγωγικὴ τῆς Ὀρθοδοξίας
Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου*
Ἡ προβληματικὴ τῆς σύγχρονης παιδαγωγικῆς
Ὁ προβληματισμὸς γύρω ἀπὸ τὴν ἀγωγὴ καὶ τὴ διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν ἀποτελεῖ ἕνα ἀπὸ τὰ πλέον πολυσυζητημένα θέματα στὸν σύγχρονο δυτικὸ κόσμο. Καί, ἐπειδὴ ἡ Ἑλλάδα καὶ ἡ Κύπρος ἀποτελοῦν κομμάτι τοῦ Δυτικοῦ κόσμου, ἀλλὰ μὲ πολλὲς εὐαισθησίες τῆς Ἀνατολῆς, δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ ἐξαιρεθοῦν ἀπὸ τὸν προβληματισμὸ αὐτό.
Ἄλλωστε δὲν πρέπει νὰ μᾶς διαφεύγει τὸ γεγονὸς ὅτι ἀπὸ τοὺς πρώτους μῆνες τῆς κύησης τοῦ παιδιοῦ, πολλοὶ γονεῖς ἀρχίζουν νὰ προβληματίζονται γιὰ τὴν ἀγωγὴ ποὺ θὰ πρέπει νὰ δώσουν στὰ παιδιά τους καὶ ἀπὸ πολὺ νωρὶς ἀναζητοῦν βοήθεια καὶ συμβουλὲς, εἴτε ἀπὸ διάφορα βιβλία, εἴτε ἀπὸ διάφορους εἰδικούς.
Γιὰ τοὺς λόγους αὐτούς, τὸ ὅλο αὐτὸ θέμα χρειάζεται μία ὀρθὴ ποιμαντικὴ ἀντιμετώπιση ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, μὲ πολλὴ σοβαρότητα καὶ ὡριμότητα. Κι ἀσφαλῶς ἡ ποιμαντικὴ αὐτὴ πρέπει νὰ φιλτράρεται μέσα ἀπὸ τὴν ἁγιοπνευματικὴ Ὀρθόδοξη πατερικὴ παράδοση καὶ τὴ σωστικὴ παιδαγωγικὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ποὺ εἶναι τὸ κατ’ ἐξοχὴν σχολεῖο ἀγωγῆς τοῦ ἀνθρώπου. Καὶ τὸ λέω αὐτό, διότι ἡ ὀπτικὴ αὐτὴ ἀπουσιάζει δραματικὰ ἀπὸ τὴ σκέψη τῶν μεγάλων παιδαγωγῶν τοῦ σύγχρονου κόσμου, γιὰ τὸν ἁπλούστατο λόγο ὅτι αὐτοὶ δὲν εἶναι Ὀρθόδοξοι καί, ὡς ἐκ τούτου, ἔχουν παντελὴ ἄγνοια τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας περὶ τοῦ ἀνθρώπου. Ἐπιπλέον, θὰ πρέπει ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι νὰ κατανοήσουμε ἐπαρκῶς ὅτι ἐδῶ καὶ αἰῶνες στὸν Δυτικὸ κόσμο ἡ ἐπικρατοῦσα ἄποψη ποὺ διαμορφώνει τὴν ἀντίληψη τοῦ ἀνθρώπου γύρω ἀπὸ τὸν κόσμο ποὺ τὸν περιβάλλει, τὴ δημιουργία καὶ τὴ σχέση του μὲ τὸν Θεὸ καὶ τὸν συνάνθρωπό του εἶναι ἡ δύναμη τῆς ἀνθρώπινης γνώσης καὶ ὄχι ἐκ τῆς ἀποκαλύψεως γνώσης.
Στὴν Ὀρθόδοξη ψυχοθεραπεία ὑπάρχει ἄλλος τρόπος γνώσης. Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο ἀποκαλύπτει τὴ γνώση, ἀφοῦ προηγουμένως ὁ νοῦς ἀποκτήσει γρήγορη μετάνοια, καθαρίζει τὴν καρδία του, τὴ φωτίζει καὶ τὴν ἁγιάζει. Φτάνει ὁ ἄνθρωπος στὸ σημεῖο νὰ ἀκροᾶται, νὰ ἀκούει τὸν Χριστὸ στὴν καρδία του νὰ συνομιλεῖ μαζί του πολλὲς φορὲς σὰν νὰ εἶναι γνήσιος φίλος Του: «ὁμιλεῖς αὐτοῖς πολλάκις, ὥσπερ φίλοις σου γνησίοις»1( ὁμιλεῖς μ᾿ αὐτοὺς πολλὲς φορὲς σὰν νὰ εἶναι πραγματικοί Σου φίλοι).
Μόρφου Νεόφυτος: Ἡ ἀγωγὴ τῶν σημερινῶν παιδιῶν καί ἡ παιδαγωγική τῆς Ὀρθοδοξίας
Ἡ ἀγωγὴ τῶν σημερινῶν παιδιῶν καὶ ἡ παιδαγωγικὴ τῆς Ὀρθοδοξίας
Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου*
Ἡ προβληματικὴ τῆς σύγχρονης παιδαγωγικῆς
Ὁ προβληματισμὸς γύρω ἀπὸ τὴν ἀγωγὴ καὶ τὴ διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν ἀποτελεῖ ἕνα ἀπὸ τὰ πλέον πολυσυζητημένα θέματα στὸν σύγχρονο δυτικὸ κόσμο. Καί, ἐπειδὴ ἡ Ἑλλάδα καὶ ἡ Κύπρος ἀποτελοῦν κομμάτι τοῦ Δυτικοῦ κόσμου, ἀλλὰ μὲ πολλὲς εὐαισθησίες τῆς Ἀνατολῆς, δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ ἐξαιρεθοῦν ἀπὸ τὸν προβληματισμὸ αὐτό.
Ἄλλωστε δὲν πρέπει νὰ μᾶς διαφεύγει τὸ γεγονὸς ὅτι ἀπὸ τοὺς πρώτους μῆνες τῆς κύησης τοῦ παιδιοῦ, πολλοὶ γονεῖς ἀρχίζουν νὰ προβληματίζονται γιὰ τὴν ἀγωγὴ ποὺ θὰ πρέπει νὰ δώσουν στὰ παιδιά τους καὶ ἀπὸ πολὺ νωρὶς ἀναζητοῦν βοήθεια καὶ συμβουλὲς, εἴτε ἀπὸ διάφορα βιβλία, εἴτε ἀπὸ διάφορους εἰδικούς.
Γιὰ τοὺς λόγους αὐτούς, τὸ ὅλο αὐτὸ θέμα χρειάζεται μία ὀρθὴ ποιμαντικὴ ἀντιμετώπιση ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, μὲ πολλὴ σοβαρότητα καὶ ὡριμότητα. Κι ἀσφαλῶς ἡ ποιμαντικὴ αὐτὴ πρέπει νὰ φιλτράρεται μέσα ἀπὸ τὴν ἁγιοπνευματικὴ Ὀρθόδοξη πατερικὴ παράδοση καὶ τὴ σωστικὴ παιδαγωγικὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ποὺ εἶναι τὸ κατ’ ἐξοχὴν σχολεῖο ἀγωγῆς τοῦ ἀνθρώπου. Καὶ τὸ λέω αὐτό, διότι ἡ ὀπτικὴ αὐτὴ ἀπουσιάζει δραματικὰ ἀπὸ τὴ σκέψη τῶν μεγάλων παιδαγωγῶν τοῦ σύγχρονου κόσμου, γιὰ τὸν ἁπλούστατο λόγο ὅτι αὐτοὶ δὲν εἶναι Ὀρθόδοξοι καί, ὡς ἐκ τούτου, ἔχουν παντελὴ ἄγνοια τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας περὶ τοῦ ἀνθρώπου. Ἐπιπλέον, θὰ πρέπει ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι νὰ κατανοήσουμε ἐπαρκῶς ὅτι ἐδῶ καὶ αἰῶνες στὸν Δυτικὸ κόσμο ἡ ἐπικρατοῦσα ἄποψη ποὺ διαμορφώνει τὴν ἀντίληψη τοῦ ἀνθρώπου γύρω ἀπὸ τὸν κόσμο ποὺ τὸν περιβάλλει, τὴ δημιουργία καὶ τὴ σχέση του μὲ τὸν Θεὸ καὶ τὸν συνάνθρωπό του εἶναι ἡ δύναμη τῆς ἀνθρώπινης γνώσης καὶ ὄχι ἐκ τῆς ἀποκαλύψεως γνώσης.
Στὴν Ὀρθόδοξη ψυχοθεραπεία ὑπάρχει ἄλλος τρόπος γνώσης. Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο ἀποκαλύπτει τὴ γνώση, ἀφοῦ προηγουμένως ὁ νοῦς ἀποκτήσει γρήγορη μετάνοια, καθαρίζει τὴν καρδία του, τὴ φωτίζει καὶ τὴν ἁγιάζει. Φτάνει ὁ ἄνθρωπος στὸ σημεῖο νὰ ἀκροᾶται, νὰ ἀκούει τὸν Χριστὸ στὴν καρδία του νὰ συνομιλεῖ μαζί του πολλὲς φορὲς σὰν νὰ εἶναι γνήσιος φίλος Του: «ὁμιλεῖς αὐτοῖς πολλάκις, ὥσπερ φίλοις σου γνησίοις»1( ὁμιλεῖς μ᾿ αὐτοὺς πολλὲς φορὲς σὰν νὰ εἶναι πραγματικοί Σου φίλοι).
Ἄν οἱ πολίτες ἑνός κράτους δέν ἔχουν μυαλό γιά Οὐρανό (γιά Οὐράνια Βασιλεία) τότε δέν μπορεῖ τό Κράτος ἐκεῖνο νά σταθεῖ ὄρθιο.
ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ. ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ. ΤΙ ΕΜΑΘΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΠΑ-ΣΤΕΦΑΝΟ
Στον δρόμο τον ρώτησα τί ακριβώς όνειρο είδε καί το κατάλαβε. Τότε μου είπε: -Είδα πολεμικό άλογο να ετοιμάζεται για πόλεμο. Αργότερα το χωρίο αυτό το συνάντησα καί στις Παροιμίες του Σολομώντος (Π. ΔΙΑΘΗΚΗ). Τότε όμως δεν το γνώριζα αυτό ακόμη.
ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ.
ΕΛΕΓΕ:
Πριν έρθει ό Αντίχριστος οι Τούρκοι θα νικηθούν.
* * *
Μετά τον Αντίχριστο οι Άγιοι θα επικρατήσουν οριστικά καί τελειωτικά.
* * *
Οι Μασόνοι θα αποκτήσουν πρόσκαιρα (για λίγο) λίγη δύναμη πριν την έλευση του Αντίχριστου μόνο καί μόνο για να έρθει γκρίνια καί φασαρία στον κόσμο καί να επικρατήσει πιο εύκολα έτσι το κακό (έστω καί προσωρινά).
Τό ταξίδι τῆς ψυχῆς.Γέρων Ἐφραίμ σκήτη Ἁγίου Ἀνδρέα
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ. ΓΈΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΣΚΉΤΗ ΑΓΊΟΥ ΑΝΔΡΈΑ
Την ψυχή που πεθαίνει, τη βγάζει ο αρχάγγελος Μιχαήλ (βγαίνει από το στόμα), με εντολή του Χριστού, ενώ ο φύλακας άγγελος παραμένει τιμής ένεκεν, δίπλα στο νεκρό σώμα μέχρι να ταφεί. Είναι υπερτάτη τιμή για εμάς τους Ορθοδόξους, ο Χριστός να έχει ορίσει, τον αρχηγό των αγγέλων, τον αρχάγγελο Μιχαήλ, να παίρνει την ψυχή μας. Αυτό ισχύει μόνο για τους Ορθοδόξους!
Ο αρχάγγελος Μιχαήλ παραδίδει την ψυχή στα χέρια άλλων αγγέλων, που την παραλαμβάνουν και αναχωρούν για τον τελωνισμό. Τρεις μέρες τελωνίζεται η ψυχή. Δεν τελωνίζονται όλοι. Οι εξομολογημένοι περνούν τα τελώνια σφήνα, με το εξπρές! Τελωνίζονται, όσοι έχουν ανεξομολόγητες αμαρτίες. Αν υπάρχει κάποιο ανεξομολόγητο αμάρτημα, κάτω του θανασίμου αμαρτήματος, ζυγίζεται με τα καλά έργα, υπερνικούν τα καλά και προχωράει στο επόμενο τελώνιο, έως ότου φτάσει στο Χριστό μας. Εάν όμως κάποια ψυχή, σε κάποιο τελώνιο έχει κάποιο θανάσιμο αμάρτημα ανεξομολόγητο, επί τόπου γκρεμίζεται και κολάζεται...
Οι άνθρωποι κολάζονται κυρίως στο τελώνιο: α) της μαγείας - σατανισμού και β) της σαρκικής ανηθικότητας (πορνεία).
Όταν παρέλθει το τριήμερο και η ψυχή περάσει τα τελώνια, οδηγείται από τον άγγελο στην ανθρωπότητα του Χριστού, γιατί η Θεότητά Του δεν φαίνεται. Βλέπει η ψυχή το Χριστό, που έχει τη μορφή, όπως Τον βλέπουμε στις εικόνες μας. Δεν έχει ο Χριστός άλλη μορφή. Ως γνωστόν, την τρίτη μέρα, η Εκκλησία ως φιλόστοργη Μητέρα, προσκομίζει τα κόλλυβα της τρίτης μέρας. Τα τριήμερα αυτά κόλλυβα παρίστανται ενώπιον του Κυρίου, όταν η ψυχή προσκυνάει το Χριστό. Το κάθε σπυράκι - σιταράκι από τα κόλλυβα, είναι προσευχές αυτών, που δέονται εξ ονόματος της ψυχής αυτής!
Ὁ ἀνεξερεύνητος βυθός τῆς Ἁγίας Γραφῆς
Ο ΑΝΕΞΕΡΕΥΝΗΤΟΣ ΒΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ
+ αρχιμ. Δανιήλ Γούβαλης
Σ' αυτόν τον κόσμο υπάρχουν αρκετά πράγματα που διαθέτουν βάθος, όπως η θάλασσα, όπως ο ουρανός, όπως η ψυχή του ανθρώπου «βαθεία η καρδία παρά πάντα» (Ιερμ. 17,9). Βαθύτερη όμως άπ' όλα είναι η Αγία Γραφή. Οι σοφοί του Θεού που επιδόθηκαν στην μελέτη της ομιλούν για φρέαρ με ανεξάντλητο νερό, για ατελείωτο μεταλλείο χρυσού, για ωκεανό πνευματικού πλούτου.
Στους βυθούς των θαλασσών κρύβονται παραμυθένιοι κόσμοι από κοράλλια, από χρυσόψαρα, από μαργαριτάρια, από ανθόζωα. Αλλά και σε πολλά σημεία που ναυάγησαν πλοία με πολύτιμο φορτίο κρύβεται ανεκτίμητος πλούτος. Στα θαλάσσια βάθη υπάρχουν θησαυροί. Αλλά αυτοί οι θησαυροί ωχριούν μπροστά σ' εκείνους που κρύβει το άγιο βιβλίο του Θεού.
Στην Βίβλο κρύβονται κατ' αρχήν θησαυροί πνευματικής δυνάμεως. Διαβάζοντας κανείς με ευλάβεια την Αγία Γραφή νοιώθει να ξεπετάγεται από μέσα της μία ενέργεια που χορηγεί ισχύ απροσμέτρητη και πρωτοφανές θάρρος.
Πόσες φορές ένας ψυχικά κουρασμένος Χριστιανός, διαβάζοντας δύο-τρεις στίχους του Ψαλτηρίου δεν αναζωογονήθηκε; Η δύναμις του θεϊκού λόγου ανορθώνει τους πεσμένους και καταβεβλημένους.
Έτυχε κάποιοι άνθρωποι να βρεθούν μπροστά σε οδυνηρές δοκιμασίες το έδαφος εσείετο κάτω από τα πόδια τους. Κατώρθωσαν όμως να βγουν νικητές, επειδή στηρίχθηκαν σ' ένα λόγο της Αγίας Γραφής. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωσις του ιερού Χρυσοστόμου, όταν συγκρούσθηκε με τα ανάκτορα και προετοιμαζόταν ο διωγμός του· δεν λύγισε καθόλου, γιατί άντλησε ακαταμάχητη δύναμι από το χωρίο Ματθ. 28,20, από την φράσι «ιδού εγώ μεθ' υμών είμι».
Πολυάριθμες είναι οι περιπτώσεις που άνθρωποι βουτηγμένοι στην αμαρτία μεταμορφώθηκαν και έγιναν αγνώριστοι μελετώντας κάποιες σελίδες της Αγίας Γραφής. Έτυχε κάποιοι μορφωμένοι να στραφούν στην μελέτη της Γραφής με σκοπό να βρουν σ' αυτήν σφάλματα για να την πολεμήσουν, αλλά η δύναμί της τους μετέβαλε σε υπέρμαχους του Χριστιανισμού.
Ἡ φιλαργυρία
(Επιλογή και διασκευή ψυχωφελών κειμένων από το βιβλίο “ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ” του μοναχού Αγαπίου Λάνδου του Κρητός)
ΠΩΣ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
“Η φιλαργυρία”
Το χρυσάφι, το ασήμι, τα πολύτιμα πετράδια και κάθε άλλο πολύτιμο πράγμα γεννάει στην καρδιά μας την περιέργεια και την επιθυμία να το δούμε. Από την όραση γεννιέται μέσα μας ο πόθος να τ΄αποκτήσουμε. Έτσι, όταν το βάλουμε στα χέρια μας, πέφτουμε στα δίχτυα της μισάδελφης φιλαργυρίας, που είναι μια αγάπη άλογη στο χρήμα, στην ύλη, και μια επιθυμία ακόρεστη, που σπρώχνει τον άνθρωπο στην απόκτηση όλο και μεγαλύτερου πλούτου.
Ο φιλάργυρος γίνεται πλεονέκτης και ποτέ δεν ικανοποιείται. Είναι σαν τη θάλασσα, που τόσα ποτάμια δέχεται, και ποτέ της δεν χορταίνει νερό. Είναι σαν τη φωτιά, που όσα ξύλα και να της δώσεις, θα τα καταφάει. Πολύ σωστά ο μέγας Παύλος λέει, πώς η φιλαργυρία είναι “η ρίζα όλων των κακών” (Α΄Τιμ. 6:10) και πώς η πλεονεξία είναι ειδωλολατρία (Κολ. 3:5).
Πραγματικά, απ΄όλες τις αμαρτίες, δεν υπάρχει άλλη πιο απάνθρωπη. Ο φιλάργυρος δεν έχει αγάπη, δεν ξέρει συγγένεια και φιλία, δεν καταλαβαίνει τι πάει να πει φιλότιμο, συμπόνοια και ευσπλαχνία. Το χρήμα είναι ο φίλος και ο σύντροφός του, τολμούμε να πούμε και ο θεός του! Γι΄αυτό δεν έχει τόπο στην ουράνια βασιλεία του αληθινού Θεού.
Μην ελπίζεις ποτέ να δεις καλό απ΄τον φιλάργυρο. Ο πήλινος κουμπαράς δέχεται μέσα του όσα νομίσματα του ρίξεις, και, όσο είναι ακέραιος, δεν σου δίνει πίσω κανένα. Όταν όμως τον σπάσεις, τότε σου τ΄αφήνει όλα θέλοντας και μη.
Ὅταν μπερδεύεις τό Μοναστήρι μέ τό καφενεῖο........
Σε Ι.Μονή των Μετεώρων ανηφόρισα και σήμερα, όπως συνηθίζω άλλωστε, για τους τέταρτους Χαιρετισμούς. Δυστυχώς δε μπόρεσα να συγκεντρωθώ όσο θα ήθελα, αφού γι αυτό φρόντισαν οι τουρίστες - μόνο ως τουρίστες θα μπορούσα να τους χαρακτηρίσω και όχι ως προσκυνητές - οι οποίοι μπέρδεψαν το τσιπουράδικο με το μοναστήρι.
Άνθρωποι μέσης κυρίως ηλικίας, Έλληνες φυσικά, αποφάσισαν να εκδράμουν με πούλμαν σε κάποιο μοναστήρι, υποτίθεται για να τιμήσουν την Υπεραγία Θεοτόκο.
Το κινητό ανά χείρας λοιπόν για τις απαραίτητες σέλφι, οχλαγωγία καφενείου χωρίς ίχνος σεβασμού στο ιερό του χώρου,εισβολή και κατάληψη ακόμα και στους χώρους και στα στασίδια που προορίζονται για τις ψυχές που μονάζουν και φυσικά αν διακριτικά προσπαθούσε κάποιος να τους πει να ησυχάσουν και να σεβαστούν το μέρος όπου βρίσκονται, τότε συμπεριφέρονταν με τη γνωστή βλακώδη αντίδραση του νεοέλληνα που θίγεται ο εγωισμός του και αρχίζει να αντιμιλά αδιακρίτως ενώ ξέρει ότι έχει άδικο!
Ὁ φαῦλος αὐτοκράτορας Κωνσταντῖνος ὁ Κοπρώνυμος εἶχε μία ἐνάρετη θυγατέρα, τήν παρθένο Ἀνθοῦσα: ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ.
Ό φαύλος αυτοκράτορας είχε μια ενάρετη θυγατέρα, την παρθένο Ανθούσα: «καρπός ευωδέστατος από ρίζα δυσώδη!». Παρόλες τις πιέσεις πού δεχόταν απ’ τον πατέρα της για να παντρευτεί, ή Ανθούσα παρέμεινε προσκολλημένη με ειλικρινή Αγάπη στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό. Μετά τον θάνατο του πατέρα της, διένειμε όλη την περιουσία της στους πτωχούς και πήγε σε μοναστήρι όπου έγινε μοναχή.
Όσο μάς εκπλήσσει ό μεγάλος αριθμός επιφανών ανδρών οι όποιοι άφησαν πίσω τους τη ματαιότητα του κόσμου τούτου και ακολούθησαν τη στενά και τεθλιμμένη οδό του Κυρίου Ιησού Χριστού, πολλω μάλλον μάς έκπλάσσει ή πληθώρα των γυναικών πού καταφρόνησαν πλούτη, νιάτα και τις εφήμερες ηδονές τού κόσμου για την Αγάπη τού Χριστού.
Νά ἔχεις τά μάτια καί τά αὐτιά σου ἀνοιχτά καί τό στόμα σου κλειστό...
