Τρίτη 7 Μαΐου 2019
114. Τό πλησίασμα τῆς κτίσης μέ ἀγάπη εἶναι προσευχή, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
114. Τό πλησίασμα τῆς κτίσης μέ ἀγάπη εἶναι προσευχή, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, 6-5-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ζωντανή μετάδοση_ Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Μία μεγαλειώδης ἀπόδειξη τῆς Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Μία μεγαλειώδης ἀπόδειξη τῆς Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ, Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, (Κυριακή τοῦ Θωμᾶ), 5-5-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ζωντανή μετάδοση_ Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τόν ἔλεγχο τοῦ Κυρίου πρός τούς Γραμματεῖς καί τούς Φαρισαίους. Μέρος Τρίτο
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥΣ
[ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: Υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.23,15 και Ματθ.23,23-28]
Στη συνέχεια ο Χριστός αναφέρει και άλλο έγκλημά τους: «Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον, καὶ ὅταν γένηται, ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης διπλότερον ὑμῶν(:Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, διότι περιέρχεστε τη θάλασσα και τη γη για να προσελκύσετε έστω και έναν μόνο προσήλυτο, και από ειδωλολάτρη να τον κάνετε Ιουδαίο. Κι όταν γίνει, τον κάνετε παιδί της κολάσεως άξιο να ριχτεί σε αυτήν πολύ περισσότερο από ό,τι εσείς)». Δηλαδή «δεν δείχνετε κανένα ενδιαφέρον πλέον για αυτόν αμέσως μετά τον προσηλυτισμό του, που επιτεύχθηκε μετά από τόσους κόπους, αν και βέβαια δείχνουμε μεγαλύτερη φροντίδα για όσα πρόσφατα έχουν αποκτηθεί, εσάς όμως ούτε αυτό σας κάνει περισσότερο επιεικείς».
Εδώ ο Κύριος για δύο πράγματα τους κατηγορεί. Πρώτον ότι είναι άχρηστοι ως προς σωτηρία των πολλών ανθρώπων, και ότι χρειάζονται πολύ ιδρώτα, ώστε να προσηλυτίσουν έστω και ένα. Δεύτερον επίσης, ότι δεν ενδιαφέρονται να διαφυλάξουν αυτόν που προσηλύτισαν, ή καλύτερα όχι μόνο είναι αδιάφοροι, αλλά και προδότες, διότι διαφθείρουν αυτόν εξαιτίας της πονηρής διαγωγής τους και τον κάνουν χειρότερο. Διότι όταν ο μαθητής δει τους διδασκάλους του να είναι τέτοιοι, γίνεται χειρότερος. Και δεν σταματά βέβαια στο μέγεθος της κακίας του διδασκάλου του, αλλά όταν μεν είναι ενάρετος, τον μιμείται, όταν όμως είναι φαύλος και τον ξεπερνά εξαιτίας της ευκολίας που υπάρχει προς το χειρότερο. Τον ονομάζει μάλιστα «υἱὸν γεέννης (:παιδί της κολάσεως)», δηλαδή καταστρέφεται κυριολεκτικά. Είπε μάλιστα «διπλότερον ὑμῶν (: κατά το διπλάσιο χειρότερο από εσάς)», ώστε και εκείνους να φοβίσει και αυτούς να ψέξει περισσότερο, διότι είναι διδάσκαλοι της πονηρίας. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και διότι φροντίζουν να εναποθέσουν στους μαθητές τους περισσότερη κακία, παρασύροντάς τους σε πολύ μεγαλύτερη φαυλότητα από αυτή που έχουν αυτοί, πράγμα που κατεξοχήν είναι δείγμα ψυχής διεφθαρμένης.
Η ΔΙΑΔΟΧΟΣ τοῦ Ἁγίου τῆς Κροστάνδης!
Η ΔΙΑΔΟΧΟΣ τοῦ Ἁγίου τῆς Κροστάνδης!
Ἡ Ὁσία Ματρώνα(2/5) ἐγεννήθη τό 1881 στό Σέμπινο Ἐπιφανίσκαγια τοῦ νομοῦ τῆς Τούλα, που σήμερα ονομάζεται Κιμόφσκι. Κατήγετο από πτωχικήν οικογένειαν. Ωστόσο, οι γονείς της Δημήτριος και Ναταλία ήσαν ευλαβείς και ενάρετοι άνθρωποι και ζούσαν εργαζόμενοι τιμίως. Το ζευγάρι είχε ακόμη 3 τέκνα -τον Ιβάν, τον Μιχαήλ και την Μαρίαν- όταν η Ναταλία, σε προχωρημένην ηλικίαν, έμεινεν έγκυος εις την Ματρώναν. Εξαιτίας της οικονομικής ανέχειας που αντιμετώπιζαν, η μητέρα της -πριν ακόμη γεννήσει- απεφάσισε με τον Δημήτριο να δώσουν το παιδί για υιοθεσία στο ορφανοτροφείο Γκολίτσιν, χωρίς να σκεφθοῦν ούτε για μία στιγμή να προβή σε διακοπή της κυήσεως...
Τελικώς, κατόπιν ενός θεόσταλτου ονείρου, το οποίον προμήνυε το πόσο εκλεκτό θα ήτο το παιδί που θα γεννιόταν, η Ναταλία κατέληξε στην απόφαση να κρατήσουν το μωρό και να το μεγαλώσουν οι ίδιοι όπως είχαν πράξει και με τα άλλα παιδιά.
Η Ματρώνα εγεννήθη αόμματος και προορισμένη να σηκώση από νεογέννητη –έως τέλους της ἐπιγείου ζωῆς της- τον Σταυρόν του Κυρίου. Στην βάπτισή της έλαβε το όνομα της Αγίας Ματρώνης της Κωνσταντινουπόλεως. Ο ιερεύς ο οποίος ελέγετο Βασίλειος, ήτο προορατικός και προφήτευσε για το βρέφος ὅτι σάν θα μεγάλωνε, θα ήτο αυτή που θα του φανέρωνε την ημέρα της κοιμήσεώς του! Κατά την ώρα που έβαζε την Ματρώναν εις την κολυμβήθρα, μικρή νεφέλη η οποία ευωδίαζεν, εστάθη άνωθεν του ύδατος. Το συγκλονίζον ἀποκαλυπτικό γεγονός εμαρτύρησε τόσον ο π. Βασίλειος, αλλά και πολλοί παρευρισκόμενοι!
Πολλά και θαυμαστά γεγονότα έζησαν οι γονείς του εκλεκτού αυτού σκεύους εκλογής του Θεού! Όταν η Ματρώνα ήτο έξι ετών, έβγαλε τον σταυρόν ο οποίος εκκρέμετο από τον λαιμό της και καθώς η Ναταλία την μάλωσε, εκείνη της είπε με παράπονο: «Μα γιατί με μαλώνεις; Αφού εγώ έχω τον δικό μου σταυρό!» Πράγματι! Η μικρή Ματρώνα είχεν στο στέρνο της, δίκην σταυρού, ένα μικρόν εξόγκωμα.
Παναγία ἡ Πεντεβρυσιώτισσα - Ἱστορικό και θαύματα
Ἡ παλαιά, ἱερὰ εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς ΠΕΝΤΕΒΡΥΣΙΩΤΙΣΣΑΣ (17ου αἰ.), ἁγιογραφήθηκε ἀπὸ ἄγνωστο, ἀλλὰ εὐλαβέστατο ἁγιογράφο. Ἦρθε μὲ τοὺς πρόσφυγες τὸ 1922 στὴν Ἑλλάδα καὶ συγκεκριμένα στὴ Θεσσαλονίκη. Δὲν γνωρίζουμε λεπτομέρειες γιὰ τὸν τρόπο μεταφορᾶς της. Τὸ ἴδιο ἔτος τὴν μετέφερε μέσα σὲ τσουβάλι στὶς Πέντε Βρύσες ὁ ἀείμνηστος Παναγιώτης Νεμψίδης τοῦ Γεωργίου μὲ τὰ πόδια.
Ἄπειρα εἶναι τὰ θαύματα τῆς Παναγίας τῆς Πεντεβρυσιώτισσας. Θὰ ἀναφέρω μόνο δύο πρόσφατα. Διότι τὸ ἕνα ἔγινε αἰτία νὰ δοθεῖ τὸ ὄνομα «Πεντεβρυσιώτισσα» καὶ τὸ ἄλλο (θαῦμα) γιὰ νὰ ἀναπαλαιωθεῖ καὶ ἐνθρονισθεῖ στὸ νέο μεγαλόπρεπο καὶ ξυλόγλυπτο προσκυνητάρι τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ μὲ μεγαλοπρέπεια, ὡς «Ὑπέρμαχος στρατηγός» καὶ «Παντάνασσα».
Τὸ πρῶτο θαῦμα τῆς Παλαιᾶς καὶ θαυματουργοῦ βρεφοκρατούσας Παναγίας μᾶς φανερώθηκε πέρυσι. Ἦταν 12 Αὐγούστου, ἡμέρα Παρασκευὴ τοῦ 1994 καὶ ὥρα 3μ.μ. Κτύπησε τὸ κουδούνι τῆς οἰκίας.
Ἦταν μία νεαρὰ κυρία ποὺ μοῦ εἶπε: «πάτερ θέλω νὰ μοῦ διαβάσετε ἀρτοκλασία». Μνημόνευσα τὰ ὀνόματα ὑπὲρ ὑγείας καὶ σὲ λίγο ἐτελείωσα. Παρεκάλεσα τοὺς προσκυτητὲς νὰ περάσουν ἀπὸ τὸ ἀρχονταρίκι τῆς Ἐνορίας, γιὰ νὰ πάρουν εὐλογία. Ἐνῶ ἡ πρεσβυτέρα ἑτοίμαζε τὸ κέρασμα, ρώτησα, ὅπως ἐρωτῶ πάντα τοὺς προσκυνητὲς «πῶς ἔτσι καὶ περάσατε ἀπὸ τὴν ἐνορία μας;» Ἡ νεαρὰ κυρία μοῦ ἀπήντησε «εἶδα, πάτερ, τὴν Παναγία στὸν ὕπνο μου καὶ μοῦ εἶπε: πήγαινε, παιδί μου, στὶς Πέντε Βρύσες στὴν Παναγία τὴν Πεντεβρυσιώτισσα καὶ ὅτι μοῦ ζητᾶς θὰ σοῦ τὸ δώσω. Ξύπνησα καὶ ἄρχισα νὰ ἐρωτῶ τί εἶναι Πέντε Βρύσες καὶ σὲ ποιὸ μέρος βρίσκεται. Ρωτώντας ἔφτασα, πάτερ, στὴν Ἐνορία σας, στὸ πανέμορφο χωριό σας», «Πῶς εἶδες, παιδί μου, τὴν Παναγία, πῶς ἦταν;» ρώτησα καὶ πάλι. «Ἦταν, πάτερ, πολὺ μαυρισμένη, ἀλλὰ ἀρχόντισσα κυρά. Τὰ χείλη της διέκρινα, τὰ ὁποῖα μοῦ εἶπαν τὰ
λόγια ποὺ σᾶς ἀνέφερα». «Ἔλα παιδί μου, τῆς εἶπα, ἀκολούθησέ με». Φτάσαμε μέσα στὸ Ναὸ καὶ στὴν ἀριστερὴ πλευρὰ τοῦ κυρίως Ναοῦ στὸ χῶρο τῶν γυναικῶν (καὶ στὸν τοῖχο ἦταν κρεμασμένη ἡ παλαιά, ἱερὰ εἰκόνα τῆς Θεοτόκου. Μόλις τὴν ἀντίκρυσε, φώναξε κλαίοντας: «Αὐτὴ εἶναι ἡ Παναγία ποὺ εἶδα στὸν ὕπνο μου, πάτερ»· καὶ ἀγκάλιασε τὴν ἱερὰ εἰκόνα τῆς Παναγίας, κλαίοντας ἀπαρηγόρητα.
Μυνήματα ἀπό τήν ἀποκάλυψη
ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ
Το Ιερό βιβλίο της Αποκαλύψεως που γράφθηκε γύρω στο 95 μ.Χ. στη νήσο Πάτμο από τον γηραιό Απόστολο Ιωάννη τον Θεολόγο είναι ένα καταπληκτικό βιβλίο, που μόνο αυτό να σωζόταν από τα βιβλία της Κ. Διαθήκης θα αρκούσε για να δείξη το υπερφυσικό μεγαλείο της Χριστιανικής Εκκλησίας.
Ίσως σε παλαιότερες εποχές να μη μπορούσε να εκτιμηθή όσο έπρεπε το άγιο αυτό σύγγραμμα. Στις ημέρες μας όμως, όλοι, θρησκευόμενοι και μη στριφογυρίζουν γύρω από αυτό.
Κάποιες σελίδες του βιβλίου που παλαιότερα φαίνονταν περίεργες και ακατανόητες ή και μυθώδεις, στις ημέρες μας εννοούνται άριστα. Ο Ιερός συγγραφεύς είδε προ δεκαεννέα αιώνων καταπληκτικές εφευρέσεις του εικοστού αιώνος. Προείδε την πολεμική τεχνολογία των ημερών μας με τα τρομερά όπλα ολέθρου, τα οποία και περιέγραψε, όπως μπορούσαν να περιγραφούν με την ορολογία της εποχής του. Είδε π.χ. ο άγιος Ιωάννης το ραδιενεργό νέφος του Τσερνομπίλ να σκορπίζεται στην γη και να δημιουργή μόλυνσι και θάνατο. Και πως το περιέγραψε; Έπεσε από τον ουρανό μεγάλο αστέρι που καιγόταν σαν λαμπάδα. Και έπεσε στο ένα τρίτον των ποταμών και στις πηγές των υδάτων. Και το όνομα του αστεριού είναι ο Άψινθος (σημειωτέον ότι στην ουκρανική γλώσσα ο άψινθος, δηλαδή το χορτάρι αψιθιά ονομάζεται Τσερνομπίλ) και έγινε το ένα τρίτον των υδάτων πικρό σαν άψινθος, και πολλοί άνθρωποι πέθαναν από τα νερά, διότι πικράθηκαν (Αποκάλ. 8). Δεν μπορούσε να πη ραδιενεργό νέφος που προήλθε από έκρηξι πυρηνικού αντιδραστήρος, και είπε μεγάλο αστέρι που καιγόταν σαν λαμπάδα. Δεν μπορούσε να πη διότι χτυπήθηκαν από τα επικίνδυνα ραδιενεργά στοιχεία που υπήρχαν στα νερά, και είπε διότι χτυπήθηκαν από την πικρότητα που είχαν τα νερά, διότι πικράθηκαν.
Είδε ο Θεολόγος να συγκεντρώνωνται στην περιοχή του Ευφράτη και στον Περσικό κόλπο αναρίθμητα τεθωρακισμένα τανκς και είδε τι έβγαινε από τις φοβερές κάννες τους όταν γινόταν πυροβολισμός. Το περιέγραψε όπως του επέτρεπαν τα δεδομένα της εποχής του: Είδα φοβερά άλογα με θώρακες. Είχαν κεφάλια λιονταριών και στόματα που έβγαζαν φωτιά και καπνό και θειάφι (Πρβλ. Αποκ. 9, 17).
Είδε επίσης όλους τους ανθρώπους της γης να στέκωνται μπροστά στις μικρές οθόνες και να παρακολουθούν την προσωρινή νίκη του Αντίχριστου πάνω στους δύο εσχατολογικούς προφήτες τον Ηλία και τον Ενώχ· να βλέπουν άταφα τα σώματά τους στην πλατεία των Ιεροσολύμων. Βέβαια δεν μπορούσε να σημείωση, ότι κάθονταν μπροστά στις οθόνες της τηλεοράσεως, γιατί αυτό θα ήταν ακατανόητο. Ακατανόητο όχι μόνο για τους ανθρώπους του α' η β' η γ' μ.Χ. αιώνος, αλλά και για τους ανθρώπους των πρώτων δεκαετιών του εικοστού αίώνος, αφού προηγουμένως η τηλεόρασις ήταν άγνωστη. Διαβάζουμε στα χωρία 11, 89: Και το πτώμα τους, επάνω στην πλατεία της πόλεως της μεγάλης... Και βλέπουν oι άνθρωποι από τους λαούς και από τις φυλές και από τις γλώσσες και από τα έθνη το πτώμα τους τρισήμιση ημέρες και τα πτώματα τους δεν θα τα αφήσουν να μπουν σε τάφο.
Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τόν ἔλεγχο τοῦ Κυρίου πρός τούς γραμματεῖς καί τούς Φαρισαίους. Μέρος Δεύτερο
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥΣ
[ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: Υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.23,6-14]
Οι Φαρισαίοι όμως όχι μόνο ως προς αυτά, αλλά και ως προς άλλα πιο ασήμαντα υπέφεραν από την ίδια ασθένεια της κενοδοξίας. Διότι λέγει «φιλοῦσι δὲ τὴν πρωτοκλισίαν ἐν τοῖς δείπνοις καὶ τὰς πρωτοκαθεδρίας ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ τοὺς ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ καλεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων ῥαββὶ ῥαββί (:Αγαπούν επιπλέον την πρώτη θέση στα δείπνα και τα πρώτα καθίσματα στις συναγωγές και τους ευλαβείς χαιρετισμούς στις αγορές και θέλουν να τους φωνάζουν οι άνθρωποι: ‘’διδάσκαλε, διδάσκαλε’’)»[Ματθ.23,6-7]. Διότι αυτά αν και τα θεωρεί κανείς μικρά, γίνονται ωστόσο αιτία μεγάλων κακών. Αυτά και πόλεις και εκκλησίες κατέστρεψαν. Πράγματι μου έρχεται να δακρύσω όταν τυχαίνει να ακούσω για πρωτοκαθεδρίες και για ασπασμούς και να αναλογιστώ πόσα κακά συνέβησαν εξαιτίας αυτών στην εκκλησία του Θεού, τα οποία δεν είναι αναγκαίο τώρα να αναφέρω ή καλύτερα όσοι είναι ηλικιωμένοι δεν έχουν ανάγκη να μάθουν από εμάς.
Εσύ όμως σε παρακαλώ πρόσεχε πού επικρατεί η κενοδοξία, επικρατεί εκεί όπου διδάσκεται να μην κενοδοξούν, δηλαδή στις συναγωγές, όπου εισέρχονται εκείνοι που διδάσκουν τους άλλους. Διότι το να συμβεί αυτό στα δείπνα με οποιοδήποτε τρόπο, δεν φαίνεται να είναι και τόσο μεγάλο κακό, μολονότι βέβαια και εκεί ο διδάσκαλος θα έπρεπε να θαυμάζεται, όχι μόνο στην εκκλησία, αλλά παντού. Και όπως ακριβώς ο άνθρωπος, όπου κι αν φανεί, διαφέρει από τα άλλα ζώα λόγω της ορθής στάσεώς του, έτσι και ο διδάσκαλος, πρέπει να διακρίνεται και όταν ομιλεί και όταν σιωπά και όταν τρώει και όταν κάνει οτιδήποτε άλλο, και από το βάδισμά του και από το βλέμμα του, και από το παράστημά του, και από όλα γενικώς. Εκείνοι όμως από κάθε άποψη ήταν καταγέλαστοι, και παντού καταντροπιάζονταν, φροντίζοντας πώς να επιτύχουν εκείνα που έπρεπε να αποφύγουν. Διότι λέγει «φιλοῦσι(:επιθυμούν σφοδρά)»· εάν όμως η επιθυμία είναι έγκλημα, πόσο μεγάλο έγκλημα είναι το να γίνεται και πράξη; Και το να κυνηγούν αυτά τα πράγματα και να φροντίζουν πώς να τα επιτύχουν, πόσο μεγάλο κακό είναι;
«Σοί Κύριε»!
Στο τέλος κάποιων σύντομων προσευχών ο ιερέας καλεί τον λαό, για να παραδοθεί εντελώς στον Κύριο λέγοντας: «εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα». Σ’ αυτό ο λαός άπαντα: «Σοί Κύριε».
-Τούτα τα λόγια είναι πολύ σημαντικά, και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε πολλές καταστάσεις στην ανθρώπινη ζωή.
-Όταν έχεις υγεία και προκοπή στη δουλειά, ύψωσε την καρδιά σου και πες: ευγνωμονώ «Σοί Κύριε»!
-Όταν οι άνθρωποι σου αποδίδουν τιμές και σε επαινούν, πες μέσα σου: «τούτο εγώ δεν το αξίζω, τούτο δεν ανήκει σε μένα αλλά «Σοί Κύριε»!
-Όταν συνοδεύεις τα παιδιά σου σε μαγαζί ή στο σχολείο ή στον στρατό, ευλόγησε τα από το κατώφλι του σπιτιού σου και πες: τα παραδίδω για μέριμνα «Σοί Κύριε»!
-Όταν σου επιτίθεται ο ανθρώπινος φθόνος και η απιστία των φίλων, μην χάνεις το θάρρος με το πνεύμα σου και μην κρατάς την πικρία στην καρδιά σου, αλλά πες: όλα αυτά τα παραδίνω στην κρίση και τη δικαιοσύνη «Σοί Κύριε»!
Τό πρόσωπο τοῦ Ἰούδα.Μέ τόν Μητροπολίτη Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας Ἰωήλ
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/04/blog-post_67.html?m=1
Ἐγώ παιδάκι μου θυσιάζω τήν πρόσκαιρη ζωή, γιά νά κερδίσω τήν αἰώνια. Ἐνῶ ἐσύ θυσιάζεις τήν αἰώνια ζωή, γιά νά χαρεῖς τήν πρόσκαιρη
Κάποιος άπιστος συναντήθηκε κάποτε με έναν πάμφτωχο ερημίτη καλόγερο.
Και του λέει ο άπιστος:
- Θαυμάζω γέροντα την μεγάλη άσκηση και θυσία που κάνεις! Θυσιάζεις όλη σου τη ζωή στο Θεό, που είναι αμφίβολο αν υπάρχει ή δεν υπάρχει...
Ο ασκητής μειδίασε και του είπε:
- Και εγώ παιδάκι μου θαυμάζω την δική σου άσκηση και θυσία, που είναι πολύ μεγαλύτερη από την δική μου!...
- Είναι δυνατόν; είπε με απορία άπιστος. Ποιά θυσία κάνω εγώ, που είναι μεγαλύτερη από την δική σου;
Στάρετς Eli (Nozdrin)
Ο Κύριος νίκησε τον διάβολο. Και αν είμαστε με τον Κύριο, νικαμε μαζί Του. Οι δίκαιοι θα ζήσουν με πίστη (Ρωμ.1: 17). Αλλά ο άπιστος έχει ήδη καταδικαστεί (Ιωάννης 3:18). Η αλήθεια του Θεού γίνεται πραγματικότητα στην αιωνιότητα και αποκαλύπτεται ήδη στην παρούσα ζωή.
Ο Χριστός αναστήθηκε!
Στάρετς Eli (Nozdrin)
http://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/04/eli-nozdrin.html?m=1
7 Μαΐου. Μνήμη τοῦ ἐν οὐρανῷ φανέντος σημείου τοῦ τιμίου Σταυροῦ. Ἀκακίου μάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Τρ. β´ ἑβδ. Πράξεων. (Πρξ. δ´ 1-10).
Πραξ. 4,1 Λαλούντων δὲ αὐτῶν πρὸς τὸν λαὸν ἐπέστησαν αὐτοῖς οἱ ἱερεῖς καὶ ὁ στρατηγὸς τοῦ ἱεροῦ καὶ οἱ Σαδδουκαῖοι,
Πραξ. 4,1 Καθ' ον δε χρόνον ωμιλούσαν οι δύο Απόστολοι στον λαόν, ώρμησαν ξαφνικά εις αυτούς οι ιερείς και ο αξιωματικός ιερεύς, ο στρατηγός, που ήτο επί κεφαλής της φρουράς του ναού και οι Σαδδουκαίοι,