Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν, 8-7-2009, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης
http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
▼
Κυριακή 14 Ιουλίου 2019
Κυριακή Ἁγίων Πατέρων Δ Οἰκουμενικῆς Συνόδου . Ἑρμηνεία τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο.Μέρος πέμπτο
ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓ. ΠΑΤΕΡΩΝ Δ΄ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ(:Ματθ.
5,14-19)
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ
ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
Μέρος πέμπτο: υπομνηματισμός
των εδαφίων Ματθ.5,19β-20
«Ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας
κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν(:Εκείνος όμως που θα εφαρμόσει όλες ανεξαιρέτως τις
εντολές και θα διδάξει και τους άλλους να τις τηρούν, αυτός θα ανακηρυχτεί
μεγάλος στη βασιλεία των ουρανών. Και αυτές λοιπόν τις εντολές που οι
γραμματείς και οι Φαρισαίοι παραμερίζουν με τις ανθρώπινες παραδόσεις τους,
πρέπει να τις προσέχετε και να τις εφαρμόζετε)»[Ματθ.5,19].
Δεν
είναι επομένως αρκετό να είμαστε χρήσιμοι στους εαυτούς μας μόνο, αλλά πρέπει
να ωφελούμε και τους άλλους· διότι ο μισθός εκείνου που αρκείται στην
προσωπική του αρετή, δεν είναι ίσος προς τον μισθό εκείνου που εκτός της δικής
του αρετής καθιστά και άλλον ενάρετο. Όπως ακριβώς, δηλαδή, η διδασκαλία, που
δεν ακολουθείται από την εφαρμογή των όσων λέγονται, καταδικάζει τον διδάσκαλο,
«ὁ οὖν
διδάσκων ἕτερον
σεαυτὸν οὐ
διδάσκεις;(:εσύ
λοιπόν που διδάσκεις τον άλλο, δεν διδάσκεις καλύτερα τον εαυτό σου; Εσύ που
κηρύττεις στους άλλους να μην κλέβουν, κλέβεις;)»[Ρωμ.2,21], έτσι και η εφαρμογή των εντολών, χωρίς
την καθοδήγηση και άλλων προς την αρετή, ελαττώνει την αμοιβή. Πρέπει λοιπόν
και στα δύο να είναι κανείς τέλειος και αφού κατά πρώτον εκπληρώσει ο ίδιος τις
εντολές, τότε να προχωρήσει στη φροντίδα των άλλων· διότι για τον λόγο αυτό και
ο Ιησούς έθεσε την εφαρμογή των εντολών από εμάς τους ίδιους πρώτα πριν από τη
διδασκαλία τους στους άλλους από εμάς, για να δείξει ότι έτσι προπάντων θα
μπορέσει να φέρει σε πέρας το διδακτικό έργο και κατ΄ουδένα τρόπο διαφορετικά.
Διότι θα ακούσει: «πάντως ἐρεῖτέ μοι τὴν παραβολὴν ταύτην·
ἰατρέ,
θεράπευσον σεαυτόν· ὅσα ἠκούσαμεν
γενόμενα ἐν τῇ
Καπερναούμ, ποίησον καὶ ὧδε ἐν τῇ πατρίδι
σου(:οπωσδήποτε θα μου πείτε την παροιμία αυτή: Γιατρέ,
θεράπευσε τον εαυτό σου. Υπόσχεσαι να μας θεραπεύσεις από τις αθλιότητές μας.
Θεράπευσε την ασημότητά σου και στήριξε τη θέση και το κύρος σου πρώτα στην
πατρίδα σου. Κάνε κι εδώ όσα θαύματα ακούσαμε ότι έκανες στην Καπερναούμ)» [Λουκ.
4,23]. Πραγματικά, όποιος δεν μπορέσει
να διδάξει τον εαυτό του και επιχειρεί να διορθώσει τους άλλους, αυτός θα έχει
πολλούς που θα τον διακωμωδήσουν. Μάλλον, όμως, ούτε να διδάξει θα
κατορθώσει ο άνθρωπος, επειδή θα του αντιστρατεύονται τα έργα του. Εάν όμως
είναι ολοκληρωμένος άνθρωπος και από τις
δύο απόψεις[δηλαδή και εφαρμόζει τις εντολές και τις διδάσκει
και σε άλλους], «οὗτος μέγας
κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν».
«Νηστεία, ἀγρυπνία καί προσευχή εἶναι τά οὐράνια χαρίσματα. Δέν ἀρκεῖ μόνον ἡ πίστη. Χρειάζονται καί ἔργα…»
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΣΛΙΔΗ
«Όταν πηγαίνετε στην εκκλησία να φροντίσετε να πηγαίνετε όσον μπορείτε πρωί και μόλις μπείτε στην εκκλησία να κλείνετε το στόμα σας και σιγά-σιγά να ανάβετε το κερί σας και να στέκεσθε πάντα στην ίδια θέση.
Ούτε να κάθεστε την ώρα της θείας λειτουργίας χωρίς λόγο. Ο νους σας να μην ξεφεύγει εδώ κι εκεί. Από την ώρα που θα μπαίνετε στην εκκλησία μέχρι να τελειώση, να το παίρνετε απόφαση, μια ώρα θα μείνετε, να την διαθέσετε για προσευχή».
«Όταν τελειώσει η θεία λειτουργία να πλησιάσετε με την σειρά και με σεβασμό στην Ωραία Πύλη, να πάρετε αντίδωρο με ενωμένα τα χέρια και στο δεξί χέρι να πάρετε το αντίδωρο. Αφού το φάτε, να μην ρίξετε τα ψίχουλα, που θα τύχη να σας μείνουν στα χέρια σας. Θα τα ρίξετε μέσα στην άμμο, που είναι στα μανουάλια και μετά θα πείτε καλημέρα».
«Αφού εξομολογηθούμε από τα βάθη της καρδιάς μας, χωρίς να κρύψουμε και το ελάχιστον αμάρτημά μας, πλένουμε την ψυχή μας, όπως όταν πρόκειται να πάρουμε την Αγία Κοινωνία.
Καθαρίζουμε το σπίτι μας, πλένουμε όλα μας τα ρούχα και τα πάντα καθαρίζουμε, γιατί θα πάρουμε τον Χριστό μέσα μας. Βασικότερο είναι να καθαρίσουμε πρώτα την ψυχή μας που γίνεται με την εξομολόγηση».
Τάς κεφαλάς ἡμῶν τῶ κυρίω κλίνομεν
Σε όλες σχεδόν τις ακολουθίες όπως Εσπερινοί, Όρθροι, Θείες Λειτουργίες, Παρακλήσεις, Αγιασμούς κτλ, ακούμε συχνά την προτροπή του ιερέα προς όλους μας «τας κεφαλάς ημών τω κυρίω κλίνομεν».
Πρόκειται για μια πρόσκληση για κλίση της κεφαλής μας, μια και ο ιερέας ετοιμάζεται να απευθυνθεί στο Θεό πιο ικετευτικά και έντονα.
Η κλίση της κεφαλής, δυστυχώς δεν τηρείται από τους περισσοτέρους από μας, ίσως λόγω άγνοιας, αδιαφορίας ή και « άλλης » δυσκολίας.
Τι να σημαίνει άραγε η κίνηση αυτή και γιατί ο ιερέας να μας καλεί τόσο χαρακτηριστικά;
Η απάντηση αφορά την όλη θεολογία περί της ιερότητας του σώματος.
Το σώμα για την Εκκλησία δεν είναι κάτι ασήμαντο ή κατώτερο της ψυχής, αλλά αγιάζεται μαζί με όλο τον άνθρωπο. Ο Χριστός ο ίδιος αναστήθηκε με το σώμα Του. Προσκυνούμε τα λείψανα, δηλ. τα σώματα των Αγίων μας. Από το άναμμα του κεριού με την είσοδό μας στο Ναό, μέχρι την προσκύνηση των εικόνων και την οσμή του θυμιάματος, ο πιστός λαμβάνει σωματικά την ιερότητα του χώρου στον οποίο βρίσκεται και κινεί την προσοχή του σε προσευχή. Η ορθοστασία και το σημείο του σταυρού αποτελούν μικρά παραδείγματα προσευχής του σώματος. Ακόμα περισσότερο, οι ίδιες οι ακολουθίες, όπως ο Αγιασμός, το Ευχέλαιο, και πάνω από όλα η Θεία Κοινωνία (Σώμα και Αίμα Χριστού), προσφέρουν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και στο σώμα μας.
Ὁ Ὅσιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης καί ὁ Ὅσιος Ἀμφιλόχιος τῆς Πάτμου γιά τήν ἀντιμετώπιση τῶν αἱρέσεων (Ἀρχιμ. Xρυσόστομος Mαϊδώνης, Πρόεδρος τοῦ Πνευματικοῦ Συμβουλίου τῆς Π.Ε.Γ.)
Οἱ Ἅγιοι εἶναι αὐτοί πού μᾶς δείχνουν τόν τρόπο ἀντιμετωπίσεως τῶν διαφόρων αἱρέσεων. Σ᾽ ὅλες τίς ἐποχές δροῦσαν οἱ αἱρέσεις κατά τῆς ἀλήθειας τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλοιώνοντας τήν πίστη καί προσπαθώντας νά παραπλανήσουν ἀστήρικτους χριστιανούς. Ὑπῆρχαν πάντοτε οἱ Ἅγιοι, πού ἀντιλαμβάνονταν τήν αἵρεση καί ἀγωνίζονταν νά σταματήσουν τή δράση τους καί νά ἀπελευθερώσουν τά θύματα. Δύο σύγχρονοι Ἅγιοι πού ἐργάσθηκαν κατά τῶν αἱρέσεων εἶναι οἱ Ὅσιοι Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης καί Ἀμφιλόχιος τῆς Πάτμου.
α. Ὅσιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης
Ὁ Ὅσιος Ἀρσένιος διακονώντας στά Φάρασα τῆς Καππαδοκίας, ὡς ἐφημέριος-δάσκαλος καί ποιμένας τῶν λογικῶν προβάτων τοῦ Χριστοῦ ἀντιστάθηκε κυρίως ἀπέναντι στούς Εὐαγγελικούς, πού εἰσέβαλαν στή μάνδρα τοῦ Χριστοῦ στή Μικρά Ἀσία καί κατά τῆς τρομοκρατίας τῶν Τούρκων, πού ἐνοχλοῦσαν τούς χριστιανούς.
Οἱ Εὐαγγελικοί
Ἄς δοῦμε πῶς ἀντέδρασε στήν ἐμφάνιση ἑνός προτεστάντη δασκάλου στήν Καππαδοκία.
Γράφει ὁ Ὅσιος Παΐσιος στήν βιογραφία τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου τοῦ Καππαδόκη.
«Ἐπειδὴ ὁ Πατήρ εἶχε μεγάλη Ὀρθόδοξη εὐαισθησία, αἰσθανόταν πολύ βαθιά τήν μεγάλη εὐθύνη τοῦ ποιμνίου του καί ἐπαγρυπνοῦσε πῶς νά τό προφυλάξη καί ἀπό τούς προβατόσχημους λύκους, τούς προτεστάντες οἱ ὁποῖοι ἔκαναν προπαγάνδα στήν Ἀνατολή μέ τούς δασκάλους πού ἔστελναν νά κάνουν προσηλυτισμό, γι᾽ αὐτό ὁ Πατήρ ἀναγκάσθηκε νά πάρη τρεῖς βοηθούς στό Σχολεῖο, τούς πιό μορφωμένους τοῦ χωρίου, γιά δασκάλους καί νά μή δέχεται κανέναν ἀπ᾽ ἔξω.
Ἐνῷ στίς ἀρχές ἦταν πολὺς ὁ φόβος ἀπό τούς Τούρκους καί τό Σχολεῖο τό εἶχε σάν τό κρυφὸ Σχολεῖο, ἀργότερα ἦταν χειρότερος ὁ φόβος ἀπό τούς προτεστάντες, διότι ἤθελαν νά μολύνουν τήν Ὀρθόδοξη πίστη τῶν παιδιῶν.
Μιά φορά εἶχαν στείλει ἕναν δάσκαλο προτεστάντη, ὁ ὁποῖος, μόλις ἔφθασε στά Φάρασα, ζήτησε τό σπίτι τοῦ προτεστάντη Κουψῆ -πού τόν πλήρωναν νά κάνει προσυλητισμὸ- γιά νά ξεφορτώση τά πράγματά του καί νά μείνη σ᾽ αὐτόν. Ὅταν τό ἔμαθε γιά τόν δάσκαλο ὁ Πατήρ, πῆγε ἀμέσως, τόν συνάντησε καί τοῦ εἶπε «γρήγορα νά φύγης, ὅπως ἔχεις τά πράγματά σου, πρίν τά ξεφορτώσεις, γιατί στά Φάρασα ἄλλον προτεστάντη δέν θέλουμε (μᾶς φθάνει ὁ ἕνας πού ἔχουμε, καί ὁ ἕνας Τοῦρκος πού εἶναι ἀπό χρόνια». Μετὰ ἀπό αὐτά εἶπε καί στήν Ἐκκλησία ὁ Πατήρ: «ὁποῖος θά πῆ καλημέρα τοῦ Κουψῆ, νά τό ξέρη ὅτι θὰ βγῆ ἄλειωτος».
Κυριακή Ἁγίων Πατέρων Δ Οἰκουμενικῆς Συνόδου . Ἑρμηνεία τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο.Μέρος τέταρτο
ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓ. ΠΑΤΕΡΩΝ Δ΄ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ(:Ματθ.
5,14-19)
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ
ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
Μέρος τέταρτο: υπομνηματισμός
των εδαφίων Ματθ.5,17-19α
Τον μωσαϊκό νόμο εξάλλου τον τελειοποίησε
όχι μόνο με ένα τρόπο, αλλά και με δεύτερο και με τρίτο. Ο πρώτος είναι ότι δεν
παρέβη καμία διάταξή του. Άκουσε τι λέγει στον Ιωάννη τον Βαπτιστή, για να δεις
ότι τον εφάρμοζε πάντοτε: «ἄφες ἄρτι· οὕτω γὰρ πρέπον ἐστὶν ἡμῖν πληρῶσαι πᾶσαν
δικαιοσύνην(:άφησε τώρα τις
αντιρρήσεις και μη φέρνεις δυσκολία στο να βαπτιστώ· διότι με αυτόν τον τρόπο,
με τον οποίο ταπεινώνομαι, πρέπει να
εκπληρώσω κάθε εντολή του Θεού, ο οποίος σου ανέθεσε ως καθήκον να
βαπτίζεις)» [Ματθ.3,15].
Και στους Ιουδαίους έλεγε: «τίς ἐξ ὑμῶν ἐλέγχει με
περὶ ἁμαρτίας;
εἰ δὲ ἀλήθειαν
λέγω, διατί ὑμεῖς οὐ
πιστεύετέ μοι;(: ποιος από σας,
εξετάζοντας και ελέγχοντας τη ζωή μου, μπορεί να αποδείξει ότι έχω κάνει έστω
και την παραμικρή αμαρτία; Κανείς.
Συνεπώς ούτε ως ψεύτη μπορείτε να με κατηγορήσετε. Αλλά εάν λέω πάντοτε την
αλήθεια, γιατί εσείς δεν με πιστεύετε;)»[Ιω.8,46].Και στους
μαθητές επίσης: «οὐκέτι πολλὰ λαλήσω
μεθ᾿ ὑμῶν· ἔρχεται γὰρ ὁ τοῦ κόσμου ἄρχων, καὶ ἐν ἐμοὶ οὐκ ἔχει οὐδέν(:δεν θα πω
πλέον πολλά μαζί σας. Δεν μένει άλλωστε καιρός για να σας πω περισσότερα· διότι
έρχεται ο σατανάς, που εξουσιάζει τον κόσμο που βρίσκεται μακριά από τον Θεό˙ και
έρχεται για να πραγματοποιήσει την τελευταία και βιαιότερη επίθεσή του εναντίον
μου. Αλλά δεν θα βρει σε μένα τίποτε το
δικό του, το οποίο θα του δίνει κάποια εξουσία ή κάποιο δικαίωμα επάνω μου)»[Ιω.14,30].
Και ο
προφήτης έλεγε παλαιότερα ότι ο Εμμανουήλ δεν επρόκειτο να κάνει καμία αμαρτία: «καὶ δώσω τοὺς πονηροὺς ἀντὶ τῆς ταφῆς αὐτοῦ καὶ τοὺς
πλουσίους ἀντὶ τοῦ θανάτου
αὐτοῦ· ὅτι ἀνομίαν οὐκ ἐποίησεν,
οὐδὲ εὑρέθη
δόλος ἐν τῷ στόματι
αὐτοῦ(:εγώ
όμως, σε εκδίκηση του αδίκου θανάτου και της ταφής Του, θα τιμωρήσω και θα
παραδώσω σε θάνατο τους κακούς ανθρώπους και για τον θάνατο Αυτού θα παραδώσω
τους πονηρούς πλουσίους και άρχοντας· διότι
ο Παις μου Αυτός δεν διέπραξε καμία παρανομία, ούτε βρέθηκε ποτέ δόλος και
ψεύδος στο στόμα Του)»[Ησ.
53,9].
Κυριακή Ἁγίων Πατέρων τῆς Δ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Δ΄ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
Απομαγνητοφωνημένη
ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα:
Θέσις της Δ΄Οικουμενικής Συνόδου:
«Ο Χριστός είναι
τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή
Κομνηνείου Λαρίσης στις 17-7-1983]
«Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων
τῶν ἐλαχίστων
καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους,
ἐλάχιστος
κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν».
Σήμερα,
αγαπητοί μου, η Εκκλησία μας γιορτάζει τη μνήμη των 630 θεοφόρων Πατέρων, που συνεκρότησαν
την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο στην Χαλκηδόνα. Το θέμα της Συνόδου ήταν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι τέλειος Θεός και
τέλειος άνθρωπος.
Βέβαια, πριν ξεκινήσουμε να δούμε το
περιεχόμενο της Συνόδου αυτής, το εξαιρετικά
επίκαιρο σε κάθε εποχή, θα ήθελα να έκανα μια διασάφηση γύρω από το θέμα «δόγμα»,
διότι όλες οι Σύνοδοι φυσικά δογμάτισαν. Στην εποχή μας, η οποία δεν θα ήθελε να ακούσει ούτε τη λέξη, ούτε το περιεχόμενο
«δόγμα»- άλλη παράγραφος ότι η πιο δογματική εποχή είναι η εποχή μας, αυτή που φιλελευθεριάζει,
η πιο δογματική- θα ήθελα να κάνω μία διασάφηση το τι είναι δόγμα· το
οποίο, όπως σας είπα, τόσο τρομάζει στον σύγχρονο άνθρωπο, όταν ακούει για
δόγματα. Νομίζει ο σύγχρονος άνθρωπος ότι το δόγμα είναι κάτι που θες δεν θες
πρέπει να το δεχτείς ή σου αρέσει ή δεν σου αρέσει, άλλο εάν αυτό σου δεσμεύει
ή δεν σου δεσμεύει την ελευθερία. Ένα είδος δηλαδή πειθαναγκασμού νομίζει ότι είναι το δόγμα. Αυτή η αντίληψη
υπάρχει.
Σας είπα όμως ότι η εποχή μας είναι
δογματική. Είναι δογματική με αυτήν την έννοια η εποχή μας· διότι βλέπετε σαν κοπάδια, θα ξαναπώ τη λέξη, σαν κοπάδια οι άνθρωποι πηγαίνουν σε
ποικίλους δογματισμούς της εποχής μας να ενταχθούν. Τι είναι παρακαλώ η μόδα; Η μόδα δεν είναι παρά ένας δογματισμός. «Τάδε ἒφη Παρίσι». «Τάδε ἒφη Νέα Υόρκη». Αυτό
είπε το Παρίσι, αυτό είπε η Νέα Υόρκη, αυτό είπε η Δύσις, αυτό είπε η μόδα. Και
βλέπετε, θα ξαναπώ για τρίτη φορά, τους
ανθρώπους σαν κοπάδια, να πηγαίνουν να ενταχθούν σε αυτήν τη μάνδρα, με
αυτήν την έννοια που λέγεται «δόγμα».
Αλλά δεν είναι, αγαπητοί μου, αυτό το
πράγμα το δόγμα. Και επειδή βλέπετε τους ανθρώπους να θέλουν να είναι
θρησκευτικά αχρωμάτιστοι, άλλο ότι πάλι έχουν την πιο αυστηρή πίστη στην αθεΐα τους-πίστη είναι,
πίστη είναι στην αθεΐα· διότι απέδειξες ότι δεν υπάρχει
ο Θεός; Το πιστεύεις ότι δεν υπάρχει ο Θεός. Ε, βλέπετε λοιπόν σήμερα τους
ανθρώπους με αυτήν την έννοια, που έχουν
θεοποιήσει την ελευθερία, ενώ είναι
οι πιο ανελεύθεροι άνθρωποι όλων των αιώνων και όλων των εποχών, σκλαβωμένοι
στα πάθη τους οι σύγχρονοι άνθρωποι,
θέλοντας να αντιδράσουν, λέγουν ότι το δόγμα δεσμεύει την ανθρώπινη ελευθερία,
την ανθρώπινη διάνοια να δεχθεί ό,τι θέλει.
Πατήρ Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος.Δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει «καλή» ἤ «κακή» Θεία Λειτουργία.
Δεν μπορεί να υπάρξει «καλή» ή «κακή» Θεία Λειτουργία. Οι πιστοί μπορούν να αποκρίνονται ή όχι στο «στώμεν καλώς». Η Λειτουργία λειτουργεί και δεν βελτιώνεται. Εμείς «πάσαν τη ζωή ημών» παραθέτομεν και η λειτουργία γίνεται ζωή μας. Ούτε ο ιερέας, ούτε ο ψάλτης, ούτε τα φώτα, ούτε τα άμφια κάνουν μια καλή Λειτουργία.
Ὁ Χριστός εἶναι σάν ἕνα σπαθί στό ὁποῖο τά πάντα χωρίζονται σέ δύο μέρη...
Ὁ Χριστός εἶναι σάν ἕνα σπαθί στό ὁποῖο τά πάντα χωρίζονται σέ δύο μέρη: εἴτε γι 'αὐτόν εἴτε ἐναντίον Του. Πατριάρχης Σερβίας Παῦλος.
http://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/06/blog-post_784.html
14 Ιουλίου. ♰ Τῶν ἁγίων καί θεοφόρων πατέρων τῆς ἐν Χαλκηδόνι Δ´ Οἰκουμενικῆς συνόδου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Κυρ. τῶν πατέρων. 11 Ὀκτ. (Τίτ. γ´ 8-15).
Τιτ. 3,8 Πιστὸς ὁ λόγος· καὶ περὶ τούτων βούλομαί σε διαβεβαιοῦσθαι, ἵνα φροντίζωσι καλῶν ἔργων προΐστασθαι οἱ πεπιστευκότες τῷ Θεῷ. ταῦτά ἐστι τὰ καλὰ καὶ ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις·
Τιτ. 3,8 Αυτός δε ο λόγος, που σου γράφω, είναι κατά πάντα αληθινός και αξιόπιστος. Και περί αυτών των μεγάλων αληθειών θέλω να διαβεβαιώνης και να πείθης τους Χριστιανούς, δια να φροντίζουν, όσοι έχουν πιστεύσει στον Θεόν, να μη μένουν εις την απλήν πίστιν, αλλά να πρωτοστατούν με ζήλον εις τα καλά έργα. Αυτά δε που είπα παραπάνω είναι έργα τα καλά και τα ωφέλιμα στους ανθρώπους.