Περί ὑπακοῆς , 1ο μέρος, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος, 4-3-2012, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτου

Περί ὑπακοῆς , 1ο μέρος, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος, 4-3-2012, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτου, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Οἱ εἰρηνοποιοί (Δημήτριος Παναγόπουλος)

«Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται» (Ματθ. 5:9)

Ο εργαζόμενος την αρετή της ειρήνης προς τον Θεό, τον πλησίον του και τον εαυτό του ονομάζεται ειρηνοποιός και μακαρίζεται από τον Θεό. Πρώτος Ειρηνοποιός είναι ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού, διά του οποίου επέρχεται συνδιαλλαγή και συμφιλίωση μεταξύ ανθρώπων και Θεού. Το πρώτο και κύριο έργο του Χριστού στη γη ήταν να επιφέρει ειρήνη μεταξύ Θεού και ανθρώπων, οι οποίοι λόγω της αμαρτίας διέκειντο εχθρικά προς τον Θεό. Έφερε δε αυτήν διά της θυσίας Του επί του Σταυρού.

Και αν πρώτος Ειρηνοποιός υπήρξε ο Ιησούς Χριστός, αντίθετα πρώτος σκανδαλοποιός υπήρξε ο Διάβολος, διότι απέναντι μεν του Θεού είναι αποστάτης, απέναντι δε των Αγγέλων και των ανθρώπων είναι σκανδαλοποιός: απέσπασε και διαχώρισε από την υποταγή του Θεού το αγγελικό τάγμα, ενώ με το ψεύδος απάτησε τους πρωτοπλάστους και τους χώρισε από τον Θεό. Αλλά και εξακολουθεί να είναι τέτοιος φέρνοντας σύγκρουση και διαμάχη μεταξύ των ανθρώπων· γνωρίζει δηλαδή ότι αν ο άνθρωπος έχει με τον Θεό φιλία είναι μακάριος και προσπαθεί, με το ψεύδος και άλλα πονηρά μέσα, να τον αποπλανήσει γκρεμίζοντάς τον στην αμαρτία, για να παροργίσει τον Θεό εναντίον του. Ο θείος Χρυσόστομος λέει: «Όπου διαμάχη και φιλονικεία, εκεί ακαταστασία και κάθε κακό, εκεί ο Διάβολος».

*

Λέγεται ότι κάποιος νέος θέλησε να μονάσει κοντά στο κελλί ενός γέροντα και του υποτακτικού του. Οι ευρισκόμενοι γύρω μοναχοί προθυμοποιήθηκαν να τον φροντίσουν στις ανάγκες του με τρόφιμα κτλ.

Ἅγιος Παΐσιος: «Οἱ δοκιμασίες βοηθοῦν νά συνέλθουν οἱ ἄνθρωποι»

«Πριν επιτρέψη ο Θεός να έρθη μια δοκιμασία, εργάστηκε με καλό τρόπο, αλλά δεν τον καταλάβαιναν, γι’ αυτό μετά επέτρεψε την δοκιμασία»

–Γέροντα, μαθαίνω για την ταλαιπωρία των δικών μου. Θα τελειώσουν ποτέ τα βάσανά τους;

–Κάνε υπομονή, αδελφή μου, και μη χάνεις την ελπίδα σου στον Θεό.

Όπως κατάλαβα από όλες τις δοκιμασίες που περνούν οι δικοί σου, ο Θεός σας αγαπάει και επιτρέπει όλες αυτές τις δοκιμασίες για ένα λαμπικάρισμα πνευματικό ολόκληρης της οικογένειας.

Εάν εξετάσουμε κοσμικά τις δοκιμασίες της οικογένειάς σου, φαίνεστε δυστυχισμένοι. Εάν όμως τις εξετάσουμε πνευματικά, είστε ευτυχισμένοι, και στην άλλη ζωή θα σας ζηλεύουν όσοι θεωρούνται σε τούτη την ζωή ευτυχισμένοι.

Με αυτόν τον τρόπο ασκούνται και οι γονείς σου, μια που τον αρχοντικό τρόπο, τον πνευματικό, δεν τον γνωρίζουν ή δεν τον καταλαβαίνουν. Πάντως, κρύβεται ένα μυστήριο στις δοκιμασίες του σπιτιού σου, αλλά και σε ωρισμένα άλλα σπίτια, ενώ γίνεται τόση προσευχή! «Τις οίδε τα κρίματα του Θεού;». Ο Θεός να βάλη το χέρι Του και να δώση τέρμα στις δοκιμασίες.

–Γέροντα, δεν γίνεται οι άνθρωποι να συνέλθουν με άλλον τρόπο και όχι με κάποια δοκιμασία;

«Μανούλα μου μήν κλαίς, μέ ἔκανε καλά ὁ ἅγιος Ἰωάννης»

Μια οικογένεια στην Αθήνα δέχτηκε ένα μεγάλο πλήγμα, το παιδί τους ο Βασιλάκης, Ε” Δημοτικού, ξαφνικά έχασε το κέφι του, κλείστηκε στο σπίτι, άρχισαν εξετάσεις και διαπιστώθηκε «μυελογενής λευχαιμία», μετά από παρακέντηση που έγινε στην σπονδυλική στήλη.Άρχισαν οι χημειοθεραπείες, πέφτουν τα μαλλιά του παιδιού και πρέπει να έχει μεγάλη αντοχή κανείς. Έχανε το παιδί τις δυνάμεις του.Μια βραδιά, μεσάνυχτα, φωνάζει την μητέρα του.Μανούλα θέλω μια χάρη. Να με πάτε στον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο.– Πως, παιδί μου, σκέφθηκες τον Άγιον αυτόν ανάμεσα σε τόσους Αγίους;– Θυμάσαι που πήγαμε εκδρομή πέρσι; Είχαμε πάρει και το βιβλίο με την Ιστορία και τα θαύματά του. Απόψε, μόλις τελείωσα να το διαβάζω, άκουσα μέσα μου μια φωνή, σα να μου είπε’ έλα Βασιλάκη στην εκκλησία μου και θα σε κάνω καλά και σένα.Πήγανε… Το παιδί να βλέπατε πως προσπαθούσε να πιαστεί από τη ζωή. Πήγε κοντά, προσκύνησε. Άνοιξε τα χεράκια του, προσευχόταν, κατόπιν βάζει το σκουφάκι και τη ζώνη του Αγίου. Και το πιό απλό αντικείμενο μπορεί να μεταφέρει την δύναμη του Θεού. Η μάνα του να κλαίει κοντά στο άγιο λείψανο, και τότε της λέει το παιδί:

Κυριακή ΣΤ Ματθαίου: Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο.Μέρος Τρίτο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ (:Προς Ρωμ. 12,6-14)

 ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Μέρος τρίτο: υπομνηματισμός των χωρίων Ρωμ. 12,14-15 :

                  ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ   

              

  «Εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας ὑμᾶς, εὐλογεῖτε καὶ μὴ καταρᾶσθε(:να εύχεστε για εκείνους που σας καταδιώκουν· για όλους να εύχεστε και να λέτε καλά λόγια ζητώντας την ευλογία του Θεού επάνω τους, και ποτέ να μην τους καταριέστε)»[Ρωμ.12,14].

     Αφού ο Παύλος τούς δίδαξε πώς πρέπει να συμπεριφέρονται μεταξύ τους και αφού ένωσε με ακρίβεια τα μέλη, έτσι τους οδηγεί πλέον προς την έξω από την εκκλησία παράταξη, κάνοντάς την από εδώ πιο εύκολη. Γιατί, όπως ακριβώς εκείνος που δεν πέτυχε τις υποχρεώσεις του προς τους συγγενείς, δυσκολότερα θα τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις του προς τους ξένους, έτσι εκείνος που άσκησε καλά τον εαυτό του σε αυτό, ευκολότερα θα νικήσει και τους ξένους. Για αυτό λοιπόν και ο Παύλος προχωρώντας σιγά σιγά, αναφέρει αυτά μετά από εκείνα, και λέγει: «εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας ὑμᾶς(:Να εύχεστε και να παρακαλείτε τον Θεό για εκείνους που σας διώκουν)». Δεν είπε «να μη μνησικακείτε, ούτε να τους πολεμείτε», αλλά ζήτησε το πολύ περισσότερο από αυτά. Γιατί εκείνο βέβαια είναι γνώρισμα ανθρώπου πιστού, ενώ αυτό είναι γνώρισμα πλέον αγγέλου.

    Και αφού είπε «να ευλογείτε», πρόσθεσε, «και να μην καταριέστε», για να μην κάνουμε και αυτό και εκείνο, αλλά μόνο εκείνο. Καθόσον εκείνοι που μας καταδιώκουν είναι πρόξενοι μισθών σε εμάς. Εάν όμως είσαι προσεκτικός, θα ετοιμάσεις στον εαυτό σου και άλλο μισθό ύστερα από αυτόν. Γιατί εκείνος θα σου δώσει τον μισθό από το διωγμό, ενώ εσύ θα δώσεις στον εαυτό σου τον μισθό από τον καλό σου λόγο σε αυτόν, φανερώνοντας πάρα πολύ μεγάλο δείγμα της αγάπης σου στον Χριστό. Όπως ακριβώς δηλαδή όποιος καταριέται εκείνον που τον καταδιώκει, δείχνει ότι δε χαίρεται υπερβολικά που παθαίνει αυτά για χάρη του Χριστού, έτσι όποιος ευλογεί αποδεικνύει μεγάλη την αγάπη του.

Ὁ Ἅδης τῆς ἀγάπης Του ὀδυνηρότερος ὅλων.

Ένα από τα ερωτήματα που με απασχολούσαν ήταν το πως είναι ποτέ δυνατόν να ζήσεις “αναμάρτητα” μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο. Γιατί όλες μας οι πράξεις είναι τόσο ασήμαντες, σε σχέση με όσα απαιτεί από εμάς το πνεύμα του Ευαγγελίου, το οποίο, στο τέλος φαίνεται να είναι απλώς αδύνατο και ουτοπικό.

»Και κατά τη διαμονή μου στον Άθωνα, όπως συνέβαινε και πριν να γίνω μοναχός, κάποιες φορές η προσευχή μου διακοπτόταν από “θεομάχους” λογισμούς.

»Θυμάμαι πόσο φοβερά βασανίστηκα κάποτε από αυτό το γεγονός, από το ότι δηλαδή δεν κατάφερα ούτε να μην κατακρίνω με τις σκέψεις ούτε να μην υπερηφανεύομαι ούτε να μην αισθάνομαι αντιπάθειες κλπ. Και, αφού όλα αυτά δεν τα κατάφερα, άρχισα με τον Θεό ένα είδος “διαμάχης” της τάξεως που θα λεχθεί παρακάτω.

»Έτσι, σε μια στιγμή από τη μαρτυρική μου παράσταση μπροστά στο κριτήριο του Λόγου του Θεού, παρά τις προσπάθειές μου, αισθάνθηκα την άκρα αδυναμία μου να παραμείνω στο πνεύμα των Εντολών Του. Και θυμάμαι που πρόφερα τότε αυτούς τους άφρονες λόγους:

—“Μιλάς, λοιπόν, Εσύ για την έσχατη και φοβερή Κρίση! Αλλά πως άραγε θα κρίνεις Εσύ εμένα; Ποιό είναι το δικό Σου το Είναι;

Μένουμε στό σκοτάδι

«Όσον μετριότερα ζει κανείς, τόσο ευτυχέστερος είναι, γιατί δεν φροντίζει για πολλά, για δούλους, γεωργούς και ν’ αποκτήσει ζώα. 

Διότι όταν προσηλωνόμαστε σ’ αυτά και περιπέσομε αργότερα στις δυσχέρειες που τα επακολουθούν, κατηγορούμε το Θεό. 

Διψά νά διψάται

Ο Θεός διψά να διψάται από τους ανθρώπους. Ποτίζει αυτούς που θέλουν να πίνουν. Ευεργετεί αυτούς, που αναζητουν την ευεργεσία. 

29 Ιουλίου. Καλλινίκου καί Θεοδότης μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Δευτ. ζ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Α´ Κορ. ε´ 9-ς´ 11).

Α Κορ. 5,9          Ἔγραψα ὑμῖν ἐν τῇ ἐπιστολῇ μὴ συναναμίγνυσθαι πόρνοις, 

Α Κορ. 5,9                Σας έχω γράψει προηγουμένως, ότι δεν πρέπει να έχετε επικοινωνίαν και σχέσεις με πόρνους.