Γιατί κάνουμε τό καλό, Ἁγίου Παïσίου, 13-7-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
▼
Δευτέρα 12 Αυγούστου 2019
Τά ἐκ προθέσεως σφάλματα, Ἁγίου Παïσίου, 12-7-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Τά ἐκ προθέσεως σφάλματα, Ἁγίου Παïσίου, 12-7-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Χαιρόμαστε μέ τήν χαρά τοῦ ἄλλου; Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, 28-7-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Χαιρόμαστε μέ τήν χαρά τοῦ ἄλλου; Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, 28-7-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Διάλεξις γερόντων πρός ἀλλήλους περί λογισμῶν
ΔΙΑΛΕΞΙΣ ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΠΡΟΣ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΠΕΡΙ ΛΟΓΙΣΜΩΝ
Ἐρώτησις. Πῶς δεῖ εἶναι τὸν μοναχὸν ἐν τῷ κελλίῳ;
Ἀπόκρισις Τοῦ ἀπέχεσθαι τῆς τῶν ἀνθρώπων γνώσεως ἵνα τοῦ λογισμοῦ σχολάζοντος ἡ γνῶσις τοῦ Θεοῦ κατοικήσῃ ἐν αὐτῷ.
Ἐρ. Τί θέλει εἶναι ὁ μοναχός;
Ἀπ. Ὁ μοναχὸς περιστερά ἐστιν. Ὥσπερ γὰρ ἡ περιστερὰ ἐξερχομένη τὸν καιρὸν αὐτῆς εἰς τὸν ἀέρα τινάσσει τὰς πτέρυγας αὑτῆς καὶ, ἐὰν βραδύνῃ ἔξω τῆς κοίτης αὐτῆς, ὑπὸ ἀγρίων πετεινῶν κολαφιζομένη ἀπολεῖ τὴν εὐπρέπειαν αὐτῆς· οὕτως καὶ ὁ μοναχός· ἔρχεται τῷ καιρῷ
τῆς συνάξεως ἐκτινάξαι τοὺς λογισμοὺς αὐτοῦ καὶ ἐὰν βραδύνῃ ἔξω τοῦ κελλίου αὐτοῦ κολαφιζόμενος ὑπὸ τῶν δαιμόνων σκοτίζονται αὐτοῦ οἱ λογισμοί.
τῆς συνάξεως ἐκτινάξαι τοὺς λογισμοὺς αὐτοῦ καὶ ἐὰν βραδύνῃ ἔξω τοῦ κελλίου αὐτοῦ κολαφιζόμενος ὑπὸ τῶν δαιμόνων σκοτίζονται αὐτοῦ οἱ λογισμοί.
Ἐρ. Ποίῳ λογισμῷ ἐκφέρει ὁ διάβολος τὸν μοναχὸν ἐκ τοῦ κελλίου αὐτοῦ;
Ἀπ. Ὁ διάβολος ἐπαοιδός ἐστιν· ὥσπερ γὰρ ὁ ἐπαοιδὸς ἁπαλοῖς λόγοις ἐκφέρει τὸ θηρίον ἐκ τοῦ φωλεοῦ αὐτοῦ καὶ ἐπιλαβόμενος αὐτοῦ ἐπιρρίπτει αὐτὸ εἰς τὰς πλατείας τῆς πόλεως ἀπολύων αὐτὸ εἰς χλεύασμα τῶν ἀνθρώπων, καὶ ὅταν καταγηράσῃ μετ' αὐτοῦ ὕστερον ἢ πυρὶ αὐτὸ καταναλίσκει ἢ καταποντίζει αὐτό· οὕτως καὶ ὁ μοναχὸς τὸν αὐτὸν τρόπον πάσχει ὅταν ὑπὸ τῶν λογισμῶν ἑλκόμενος καταλείπῃ τὸ κελλίον αὐτοῦ.
Ἐρ. Ἐὰν ἐξέλθῃ ἀδελφὸς εἰς διακονίαν καὶ συναντήσῃ αὐτῷ γυνὴ κατὰ τὴν ὁδὸν, πῶς δύναται φυγεῖν τὸν πόλεμον τῆς πορνείας;
Ἀπ. Τὸν μὲν πόλεμον οὐ δύναται φυγεῖν, τὴν δὲ πρᾶξιν δύναται ἐκφυγεῖν ἐὰν σιωπήσῃ εἰς τὴν ὥραν τῆς ἀπαντήσεως. Ὥσπερ γὰρ τὸ πυρεκβόλον συγκρουόμενον μετὰ τοῦ θειαφίου ἐκβάλλει τὸ πῦρ, οὕτως καὶ ἡ λαλιὰ τοῦ ἀνδρὸς μετὰ τῆς γυναικὸς συγκρουομένη τὴν ἁμαρτίαν ἀπεργάζεται.
Ἐρ. Ποίῳ λογισμῷ ἔρχεται ἡ πορνεία εἰς τὸν ἄνθρωπον;
Ἀπ. Οὔτε μία, οὔτε δύο, οὔτε πέντε, οὔτε δέκα ὁδοὶ ἀρκοῦσιν τῇ πορνείᾳ· πάντες γὰρ οἱ λογισμοὶ τοῦ διαβόλου τὴν πορνείαν ἔχουσιν κεκρυμμένην.
Ἐρ. Καλόν ἐστιν κτήσασθαι δύο χιτῶνας;
Ἱερέας Ἀββακούμ: Προσευχόταν γιά χιλιάδες νεκρούς καθημερινά κι αὐτό ἔφερε μεγάλη εὐλογία στή ζωή του.
Ιερέας Αββακούμ
Στη Ρωσία, στα χρόνια του Τσάρου Νικολάου του Α΄, όταν επίσκοπος του Βλαντιμίρ (1821-1849) ήταν ο Παρθένιος Τσέρκωφ, τοποθετήθηκε ένας ιερέας, που τον έλεγαν Αββακούμ, στη φτωχότερη ενορία της επισκοπής του. Ήταν γιος νεκροθάφτη, νυμφεύτηκε μια φτωχή κοπέλα και ζούσαν με μεγάλη φτώχεια αλλά ο π. Αββακούμ ήταν ένας άνθρωπος πολλής προσευχής.
Ιδιαίτερα του άρεσε να προσεύχεται για τους νεκρούς. Είχε ένα σημειωματάριο, όπου έγραφε τα ονόματα όλων των νεκρών για τους οποίους είχε ακούσει. Όλους αυτούς δεν τους μνημόνευε μόνο στην προσκομιδή αλλά και στις ιδιαίτερες προσευχές του, το πρωί και το βράδυ. Έτσι η προσευχή του κρατούσε ώρες ολόκληρες.
Το γεγονός αυτό στενοχωρούσε τη σύζυγο του που συνήθιζε να του λέει:
-Πρέπει να σταματήσεις αυτές τις μακρές βοηθητικές προσευχές που κάνεις και να με βοηθάς στον κήπο και σε άλλες δουλειές. Είμαι πολύ κουρασμένη. Ούτε μοναχός είσαι ούτε έγκλειστος. Αν θέλεις να προσεύχεσαι τόσο πολύ, πήγαινε στον επίσκοπο και ζήτησέ του να σου δώσει καλλίτερη ενορία, όπου θα μπορούμε να έχουμε ανθρώπους να μας βοηθούν. Τότε θα μπορείς να προσεύχεσαι όσο θέλεις.
Ο π. Αββακούμ της έλεγε πως η προσευχή είναι το πρώτο καθήκον του ιερέως και δεν πρέπει να το παραμελεί. Σχετικά με την καλλίτερη ενορία σκέφτηκε πως είναι ανοίκειο να τη ζητήσει από τον επίσκοπο. Έπρεπε να κάνουν υπομονή, ωσότου του προσφερθεί καλύτερη θέση. Η σύζυγος του συμφωνούσε απρόθυμα.
Πῶς ἐμφανίζεται κάθε χρόνο ἡ Ἁγία Νεφέλη στό Ὄρος Θαβώρ στήν ἑορτή τῆς Μεταμόρφωσης τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ.
Λένε πως το όρος Θαβώρ, έγινε σαν τόπος, μάρτυρας της αποκαλύψεως της Θείας Δόξης σε υλικό σώμα.Την ώρα της Μεταμόρφωσης ο Κύριος, άνοιξε στην κυριολεξία τα μάτια των μαθητών Του για να δουν, όσο χωρούσε η αντιληπτικότητά τους, την θεία φύση σε φυσικό σώμα. Παραστάτες αυτής της μεταμορφώσεως, ο προφήτης Ηλίας και ο προφήτης Μωϋσής, με πλήθος συμβόλων!.Θαυμαστό γεγγονός στη σύχρονη εποχή, αποτελεί και η εμφάνιση της Αγίας Νεφέλης κάθε χρόνο στην Ιερά Αγρυπνία στο Όρος Θαβώρ κατά την εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.Το 2015 η Αγία Νεφέλη εμφανίστηκε δύο φορές με συνολική διάρκεια περίπου 3 ώρες.Συγκλονιστικές είναι οι μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων.Εκεί στο Όρος Θαβώρ – όπου έγινε η Μεταμόρφωση του Σωτήρος – κάθε χρόνο, στις 6 Αυγούστου,εμφανίζεται μια αόρατη θαυμαστή πλευρά αυτής της γιορτής όπου σε μια οποιαδήποτε εκκλησία του κοσμου δε μπορείς να δεις εκτός αν στο αποκαλύψει ο Θεός σε προσωπικό επίπεδο.Κατά την τέλεση της Μεγάλης Εορτής της Μεταμορφώσεως Σωτήρος Χριστού, στην Ιερά Μονή του Θαβωρίου Όρους της Γαλιλαίας, συμβαίνει ένα θαυμαστό γεγονός κατά το οποίο καλύπτεται και επισκιάζεται το Θαβώριο Όρος από ένα φωτεινό σύννεφο.Το φαινόμενο αυτό είναι ορατό και διαβεβαιώνεται από πλήθη πιστών Ορθοδόξων προσκυνητών οι οποίοι μετά την ολονύκτια αγρυπνία και το πέρας της Θείας Λειτουργίας, βγαίνουν στον περίβολο της αυλής προσευχόμενοι ψάλλοντας ύμνους…Και ενώ ο καιρός είναι αίθριος, έρχεται στις 4 η ώρα το πρωί μια φωτεινή Νεφέλη που συνεχώς πυκνώνει, καλύπτοντας το Θαβώριο Όρος και την Ιερά Μονή, λάμποντας ολοένα και περισσότερο, εκπέμποντας ένα Θείο Φως που έχει ευωδιάζον ερυθροκυανόλευκο χρώμα!Όσοι δεν πιστεύουν λένε ότι δεν είναι παρά ένα μετερεωλογικό φαινόμενο. Αυτό το σύννεφο όμως είναι πολύ διαφορετικό από τα συνηθισμένα σύννεφα που κατεβαίνουν το πρωί πάνω από τα βουνά.
«Αρχίζοντας η αγρυπνία βλέπεις στην κορυφή του βούνου,προς τη Ναζαρέτ,μες το σκοτάδι της νύχτας κάτι πορτοκαλί.Αυτό κινείται κάθετα προς την εκκλησία και στέκεται εκεί σαν μία πορτοκαλί γλώσσα μέχρι στις δώδεκα-μία σε μεγάλη απόσταση από το Όρος Θαβώρ.
Και όταν αρχίζει η Θεια Λειτουργία, ειδικά τη στιγμή του Χερουβείκου,έρχεται το σύννεφο προς το βουνό και αρχίζει να παίρνει διάφορα σχήματα και τότε αρχίζουν να κόβονται από το σύννεφο κομματια στρόγγυλα ή μακρόστενα και παίρνουν τη μορφή πουλιών ή αγγέλων και έρχονται πάνω από τον τρούλο της εκκλησίας.Εκεί υπάρχει μία όπως σ’όλα τα κτίσματα της περιοχής όπου ανεβαίνει ο κόσμος και επικαλείται το Άγιο Πνεύμα.
Τα λογια είναι φτωχά για τι αισθάνεσαι όταν αυτά τα κομματάκια,απαλά σα βαμβάκι,έρχονται και τ’αγγίζεις με τα χέρια σου,τα αισθάνεσαι στο πρόσωπό σου.Σου’ρχεται ν’ανέβεις σ’αυτό το κομμάτι να φύγεις και να μη σ’ενδιαφέρει τίποτα. Ταυτόχρονα με αυτό το θαύμα ένα άρωμα εξαίσιο σα λιβάνι απλώνεται στον αέρα αλλά δεν είναι λιβάνι,σα ρητίνη αλλά δεν είναι ρητίνη.Είναι ένας συνδυασμός ανατολίτικων κωνοφώρων και λιβανιού.Φυσικά και εδώ βρίσκονται αυτοί που αμφιβαλλουν λέγοντας ότι κάποιο κόλπο έκαναν οι Έλληνες ή ότι είναι μετερεωλογικό φαινόμενο.
Φυσικά κατεβαίνοντας από το Θαβώρ,μετά από την αγρυπνία,με τους Έλληνες, τους Άραβες,τους Βουλγάρους,τους Ρωσους και τους Ρουμάνους να ψάλλουν το «Μετεμορφώθης εν τω όρει Χριστέ ο Θεός» δεν επιθυμείς τίποτα το εγκόσμιο,παρά να ζεις έτσι αιωνίως.
Σ’αυτή την περίπτωση όπως και με το Άγιο Φως αυτά τα θαύματα ,αυτήν την παρηγοριά, τα δίνει ο Θεός τελικά γι’αυτούς που πιστεύουν,γιατί όπως λέει η Αγία Γραφή »ήρθα να δώσω σ’αυτούς που έχουν και ήρθα να πάρω απ’ αυτούς που δεν έχουν». Δηλαδή ο Θεός "παίρνει απ’αυτούς που έχουν λίγη πίστη και αρχίζουν να σχολιάζουν και να αμφισβητούν τον Θεό,την παρουσία Του και τις ενέργείες Του. Ενω σ’αυτόυς που λένε »Πιστεύω Κύριε βοήθει μου τη απιστία» αποκαλύπτει την πιο μεγάλη χαρά
Πράγματι εκεί στο Όρος Θαβώρ καταλαβαίνεις γιατί ο Απ. Πέτρος είπε στον Χριστό ότι δε θέλει να φύγει από εκεί. Πραγματικά δε σου’ρχεται να φύγεις από το Θαβώρ. Ολες οι εγκόσμιες εκδηλώσεις ωχριούν μπροστά στο τι γίνεται στο Όρος Θαβώρ».
Να σημειωθεί ότι στο όρος Θαβώρ ( η λέξη Θαβώρ είναι Εβραϊκή και σημαίνει, Έλευσης Φωτός.) υπάρχουν τρεις εκκλησίες από τις οποίες μόνο μία είναι Ορθοδοξη Ελληνική.
Από τις μαρτυρίες των αυτοπτών μαρτύρων το φωτεινό σύννεφο κατεβαίνει μόνο πάνω από την Ορθόδοξη Εκκλησία .
Γιατί δέν δεχόμαστε τήν «ἄρση τῶν ἀναθεμάτων» τοῦ 1965; (Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς)
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 31η Ιουλίου 2019
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ «ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΘΕΜΑΤΩΝ» ΤΟΥ 1965;
Είμαστε δυστυχώς υποχρεωμένοι να επανερχόμαστε ξανά και ξανά στα ίδια. Ο λόγος για τα καταιγιστικά άρθρα των θιασωτών της λεγομένης «Οικουμενικής Κινήσεως», μέσω των οποίων επαναλαμβάνουν τα παράδοξα επιχειρήματά τους, ότι δήθεν «ωρίμασαν οι καιροί για την ενότητα του κατακερματισμένου κόσμου»,
«ωρίμασαν οι συνθήκες για την ένωση των εκκλησιών». Ότι παρήλθε ο καιρός του «διχασμού και του μίσους» και ήρθε «η εποχή της αγάπης και της καταλλαγής». Ήρθε ο καιρός να κατανοήσουμε πως οι προπάτορές μας, οι οποίοι ευθύνονται για την διάσπαση, «έπεσαν θύματα του αρχεκάκου» και πως «τώρα βρίσκονται στα χέρια του Δικαιοκρίτη για να απολογηθούν για τις πράξεις τους» (σ.σ. και μαζί τους οι άγιοι Πατέρες) και πως εμείς δεν θα τους μιμηθούμε στη«μισαλλοδοξία» τους, αλλά θα «αγαπηθούμε» με τους «αδελφούς μας ετερόδοξους», διότι τους παρεξηγήσαμε και «φουσκώσαμε» τις «νόμιμες διαφορές» με αυτούς, όπως αποκάλεσε πρόσφατα ο «πάπας» Φραγκίσκος, τις δεκάδες αιρετικές κακοδοξίες της θρησκευτικής του κοινότητας!
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι η λέξη «αίρεση» είναι παντελώς απούσα από το λεξιλόγιο όλων αυτών. Η φοβερή, για την Εκκλησία, αυτή λέξη και έννοια, δεν ακούστηκε στην «Σύνοδο» της Κρήτης (Ιούνιος 2016), διότι, για τους θιασώτες και προωθητές του οικουμενιστικού συγκρητισμού, δεν υπάρχουν στις μέρες μας αιρέσεις, αλλά αυτές απαντώνται μόνον στην αρχαία Εκκλησία! Σήμερα, κατ’ αυτούς, δεν υπάρχουν αιρέσεις, αλλά«διαφορετικές παραδόσεις», οι οποίες, όχι μόνο δεν είναι κακό να υπάρχουν, αλλά με τη γνωριμία μας με τους αιρετικούς, μπορούμε να πλουτίσουμε την εκκλησιαστική μας παράδοση! Άλλωστε δεν είναι καθόλου τυχαίο πως στην ψευδοσύνοδο της Κρήτης, η οποία ειρήσθω έχει ξεχαστεί και ελάχιστοι πλέον αναφέρονται σ’ αυτή, οι αιρετικές θρησκευτικές κοινότητες αναγνωρίστηκαν ως «Ετερόδοξες Εκκλησίες», δηλαδή εκκλησίες με ετέρα δόξα, όχι κατ’ ανάγκην κακόδοξη! Κάπως έτσι είναι στημένο το σκηνικό της «Οικουμενικής Κινήσεως»!
π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος: Σημεία τῶν καιρῶν – ἡ πόρνη μετά τοῦ κόκκινου θηρίου.
Σημεία των καιρών – η πόρνη μετά του κόκκινου θηρίου.
Ομιλία του μακαριστού π. Αθανασίου Μυτιληναίου, 13/03/83
Ενθυμείστε εις το ενδέκατον κεφάλαιον της Αποκαλύψεως το εξής χωρίον;
Και εδόθη μοι κάλαμος όμοιος ράβδω, λέγων μοι· Έγειραι, και μέτρησον τον ναόν του Θεού, και το θυσιαστήριον, και τους προσκυνούντας εν αυτώ· και την αυλήν την έξωθεν του ναού έκβαλε έξω, και μη αυτήν μετρήσεις, ότι εδόθη τοις έθνεσι· και την πόλιν την αγίαν πατήσουσι μήνας τεσσαράκοντα δύο·
Το ενθυμείστε αυτό; Εκεί στον οικείον τόπον, ερμηνεύσαμε, ότι Εκκλησία κατά την ερμηνεία των Πατέρων είναι η αγία πόλις, η Ιερουσαλήμ.
Πως τώρα παίρνει ο ιερός Ευαγγελιστής την παραγγελία να μην μετρήσει την πόλιν; Διότι το μέτρημα, είχαμε δει τότε, δεν είναι παρά το σύμβολον της προστασίας κάτω από την οποία προστασία βρίσκεται μόνον ο ναός και το θυσιαστήριον που ήταν εις την έσω αυλήν.
Η λοιπή πόλις / Εκκλησία δεν προστατεύεται. Λέει, μην την μετρήσεις την υπόλοιπη. Δεν προστατεύεται.
Τί είναι αυτό; Είναι εκείνοι που εβαπτίσθησαν μεν, λαϊκοί και κληρικοί, λαϊκοί και κληρικοί το υπογραμμίζω, αλλά έμειναν εις μίαν εκκοσμικευμένην Εκκλησίαν.
Γράφει ο π. Ιουστίνος Πόποβιτς. Σέρβος, πολλά δεινοπαθήσας, μακαρίτης πλέον. Γράφει στο βιβλίο του «Άνθρωπος και Θεάνθρωπος». Αντιγράφω:
«Μόνον με την Θεανθρωπίνην του δύναμη ο Χριστιανισμός είναι το άλας της γης. Άλας, το οποίον διαφυλάττει τον άνθρωπον δια να μην διαφθαρεί εν τη αμαρτία και το κακό. Εάν όμως διαχυθεί ο Χριστιανισμός εις διαφόρους ουμανισμούς τότε μωραίνεται, γίνεται άλας άναλον (ανάλατο), το οποίον κατά τον παναληθή λόγον του Σωτήρος εις ουδέν ισχύει έτι, εί μή βληθήναι έξω και καταπατείσθαι υπό τών ανθρώπων. Πάσα προσπάθεια και απόπειρα να εξισωθεί ο Χριστιανισμός με το πνεύμα του αιώνος τούτου, με τας φευγαλέας κινήσεις κάποιων ιστορικών εποχών, και επιπλέον με τα πολιτικά κόμματα ή καθεστώτα (να ταιριάξει και να συμμαχήσει) αφαιρεί από τον Χριστιανισμόν εκείνην την ειδοποιόν αξίαν η οποία τον καθιστά μοναδικήν Θεανθρωπίνη θρησκεία εις τον κόσμον. Μεταβάλλεται σε αλάτι ανάλατο.»
Θα σημειώναμε κι εμείς με την σειρά μας ότι μια «Εκκλησία» που υπηρετεί ένα άθεο καθεστώς.. –υπηρετεί, όχι απλώς υπάρχει, γιατί και στην αρχαία Ρώμη υπήρχε ειδωλολατρεία και κάτω από την Ρώμη ήταν η Εκκλησία, η Εκκλησία των κατακομβών- αλλά μία «Εκκλησία» που ΥΠΗΡΕΤΕΙ στους σκοπούς του ένα άθεο καθεστώς, δεν είναι δυνατόν να είναι εκ Θεού φυτεία. Και όπως λέγει ο ίδιος ο Κύριος, πάσα φυτεία που δεν εφύτευσεν ο Θεός εκριζωθήσεται [πάσα φυτεία ην ουκ εφύτευσεν ο πατήρ μου ο ουράνιος εκριζωθήσεται -Ματθ. 15,13]
Ὁ Πανιερώτατος Μόρφου κ. Νεόφυτος καί οἱ ἐπικριτές του
Ο ΠΑΝΙΕΡΩΤΑΤΟΣ ΜΟΡΦΟΥ κ. ΝΕΟΦΥΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΚΡΙΤΕΣ ΤΟΥ
Κωνσταντῖνος Γ. Καρακατσάνης,τ. Καθηγητής Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς τοῦ Α.Π.Θ
Σεβασμός, βαθύτατη ἐκτίμηση καί τιμή ὕψιστη ὀφείλονται εἰς τόν Πανιερώτατον Μητροπολίτην Μόρφου τῆς Κύπρου κ.Νεόφυτον, ὁ ὁποῖος ὑπακούοντας εἰς τήν φωνήν τῆς Ἀρχιερατικῆς συνείδησής του, ὀρθοτόμησε τόν λόγον τῆς ἀληθείαςσυμφώνως πρός τήν γραπτή καί προφορική Παράδοση τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας.
Τί εἶπε ὁ Πανιερώτατος κ. Νεόφυτος; Ὑπεστήριξε τήν σαφέστατη θέση τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας ὅτι, δηλαδή, ἡ ἔργῳ ἀσκούμενη ὁμοφυλοφιλία (ΟΦΦ, στό ἑξῆς) εἶναι πάθος βδελυκτό[1], τό ὁποῖο ἐπισύρει τήν παιδαγωγία τοῦ Θεοῦ «ἐπί τούς υἱούς τῆς ἀπειθείας». Ἀπεκάλυψε, ἐπίσης, τήν θέση τοῦ συγχρόνου μεγάλου Ἁγίου τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου, εἰς τόν ὁποῖον εἶχε χαρισθεῖ ὀξύτατο διορατικό χάρισμα -πεῖραν τοῦ ὁποίου ἔλαβε καί ὁ ὑπογράφων- ὅτι μεταξύ τῶν αἰτίων τῆς ΟΦΦ περιλαμβάνεται καί ἡ ἀφύσικη (καί βδελυκτή γιά πολλούς) πρακτική τῆς συνεύρεσης τῶν συζύγων[2]κατά τήν διάρκεια τῆς ἐγκυμοσύνης.
Πολλοί ἔσπευσαν νά κρίνουν καί νά εἰρωνευθοῦν τήν προαναφερθεῖσα τοποθέτηση τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου. Δέν διερωτήθηκαν, ὅμως, οἱ ἐπικριτές τοῦ Ἁγίου· ποῖος ἔχει τίς ἀπαραίτητες προϋποθέσεις νά διερευνήσει τά αἴτια τῆς βαθύτατης αὐτῆς ψυχοσωματικῆς στρέβλωσης· ὁ ἐμπεπλεγμένος καί βιαίως συρόμενος ἀπό τά ἴδια πάθη, τά ὁποῖα τοῦ ἔχουν συσκοτίσει τό νοερόν ὄμμα τῆς ψυχῆς ἤ ὁ κεκαθαρμένος καί ἔμφορτος πνευματικῶν ἐμπειριῶν καί ἀρετῶν, ὁ ὁποῖος ἔχει καταστήσει τόν ἑαυτόν του ζῶν κατοικητήριον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος;
Ἡ πρόσφατη ἐπιστήμη τῆς Ἐπιγενετικῆς ἔχει παράσχει ἰσχυρές ἐνδείξεις ὅτι ἐμπειρίες οἱ ὁποῖες δημιουργοῦν ἔντονα ψυχικά βιώματα, προκαλοῦν τήν ἔκκριση ὁρμονῶν, οἱ ὁποῖες ὄχι μόνον μεταβάλλουν τήν γονιδιακή «ἔκφραση» ἐπί τά χείρῳ, ἀλλά, μέσῳ ἐπιγενετικοῦ μηχανισμοῦ, ἡ «ἔκθεση» σέ αὐτές καταγράφεται ὡς μνημονικό γεγονός ἐπί τοῦ γονιδιώματος καί ἐξακολουθεῖ νά ὑπάρχει καί μετά τήν πάροδο τοῦ βιώματος αὐτοῦ[3].
Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης σέ σχετική συζήτηση μέ τόν ὑπογράφοντα - ὁ ὁποῖος εἶχε πνευματική ἐπικοινωνία καί συνεβουλεύετο τόν Ἅγιο ἐπί δέκαεννέα συναπτά ἔτη- τοῦ εἶχε δώσει τήν «ἄνωθεν πληροφορία» ὅτι ἀκόμη καί κατά τήν φυσιολογική συνεύρεση τῶν συζύγων κατά τή διάρκεια τῆς ἐγκυμοσύνης τό ἔμβρυο βιώνει (τήν ἀνεπιθύμητη) ἐμπειρία τῆς σαρκικῆς ἡδονῆς! Ὁμιλοῦσε, ἀκόμη, ὁ ἴδιος Ἅγιος γιά τήν ὕπαρξη κληρονομικῶν παθῶν, τά ὁποῖα, ὅμως, ὑπερνικῶνται μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ καί μέ τά Ἁγιαστικά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας.
Οἱ ἔχοντες συναίσθηση -μετά ἀπό εἰλικρινῆ ἐξέταση τοῦ ἑαυτοῦ των- τοῦ πνευματικοῦ σκοτασμοῦ τόν ὁποῖον βιώνουν, δέν ὀφείλουν νά βάλουν ἔστω ἕνα ἐρωτηματικό, νά ἐνδιατρίψουν καί νά ἐξετάσουν μέ μεγαλύτερη προσοχή τά ὅσα ἡ Ἁγία Ἐκκλησία μας συμβουλεύει καί καθορίζει;
Ἐπειδή τό προαναφερθέν θέμα εἶναι ὕψιστης πνευματικῆς σπουδαιότητας, «ἄς τό ἀφήσουμε σέ αὐτούς, πού ἀγαπήσανε πολύ τόν Θεόν καί εἶναι θεολόγοι σάν τούς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας καί ὄχι νομολόγοι…», ὅπως ἔγραφε γιά τό θέμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τό ἔτος 1969 ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης[4]· διότι, ἄλλως, ὅσοι διδάσκουν ἀποκυήματα τοῦ δικοῦ τους νοῦ, θά εἶναι ἀναπολόγητοι κατά τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως!
Κωνσταντῖνος Γ. Καρακατσάνης
τ. Καθηγητής Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς τοῦ Α.Π.Θ.
[1] Λευιτ. ΙΗ΄, 22.
[2] https://www.youtube.com/watch?time_continue=14&v=-XlAjMBWXv0
[3] Meaney MJ, Szyf M. Environmental programming of stress responses through DNA methylation; life at the interface between a dynamic environment and a fixed genome. Dialogues in Clinical Neuroscience, 2005 June; 7(2): 103- 123. Meaney MJ, Szyf M, Secki JR. Epigenetic mechanisms of perinatal programming of hypothalamic- pituitary- adrenal function and health. Trends in MolecularMedicine, Vol 13(7):269-277, July 2007. Csoka AB, Szyf M. Epigenetic side- effects of common pharmaceuticals. A potential new field in Medicine and Pharmacology. Medical Hypotheses Vol 73(5):770-778, November 2009.
[4] ΚΕΙΜΕΝΑ-ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ. Γέροντος ΠΑΪΣΙΟΥ τοῦ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ. Ἐκδόσεις ΑΓΙΟΤΟΚΟΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ, Θεσσαλονίκη, 2009, σελ. 18-26.
http://aktines.blogspot.com/2019/08/blog-post_10.html?m=1#more
Ἅγιος Παΐσιος: «Τὸ Κυπριακὸ θὰ λυθεῖ κατ' εὐχὴν»
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2015/07/blog-post_45.html#more
12 Αὐγούστου. Φωτίου καί Ἀνικήτου τῶν μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Δευτ. θ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ια΄ 31 - ιβ΄ 6).
Α Κορ. 11,31 εἰ γὰρ ἑαυτοὺς
διεκρίνομεν, οὐκ ἂν ἐκρινόμεθα·
Α Κορ. 11,31 Διότι εάν εξετάζαμεν τον ευατόν μας με προσοχήν και
μετανοούσαμε ειλικρινώς δια τα αμαρτήματά μας και έτσι προετοιμασμένοι
προσηρχόμεθα στο μέγα μυστήριον, δεν θα κατεδικαζόμεθα και δεν θα ετιμωρούμεθα
έτσι από τον Θεόν.