Ἡ διαχείρηση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, 2ο μέρος, 31-12-2008, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ διαχείρηση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν-Ἐπιστολή πρός Κελλαρίτη, 2ο μέρος, Ἀββᾶ Δωροθέου, 31-12-2008, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Ἀνοικτή Ἐπιστολή πρός τήν Ἱεραρχία γιά τό Οὐκρανικό ζήτημα

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ TO ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος, κ.κ. Ἱερώνυμον, Ἀθήνα

Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, στὶς Ἕδρες Τους.

Μακαριώτατε,

Σεβασμιώτατοι,

Ὡς μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ κατὰ πνεῦμα υἱοὶ τῆς ἐπισκοπικῆς-πατρικῆς Σας εὐθύνης αἰσθανόμαστε τὴν ἀνάγκη νὰ ἀπευθυνθοῦμε σὲ Ἐσᾶς ὡς πνευματικοὺς καὶ ἐκκλησιαστικούς μας Πατέρες καὶ νὰ ἐκφράσουμε τὴν ἀνησυχία καὶ ἀγωνία μας γιὰ τὴν ἀντικανονικὴ χορήγηση τοῦ Οὐκρανικοῦ αὐτοκεφάλου.

1. Συμμεριζόμαστε καὶ τὴ δική Σας ἀγωνία καὶ τοὺς σοβαροὺς κανονικοὺς καὶ ἐκκλησιολογικοὺς ἐνδοιασμοὺς καὶ τὶς ἐπιφυλάξεις Σας, ὅπως ἔχουν ἐκφραστεῖ ρητῶς ἢ ἀκόμα καὶ σιωπηρῶς κατὰ τὸ πνεῦμα τῆς δικῆς Σας ποιμαντικῆς διακρίσεως. Ἀντιλαμβανόμαστε καὶ τὶς πιέσεις πού, ὡς μὴ ὤφειλε, δέχεται ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ οἱ Ἀρχιερεῖς Της ἀπὸ διαφόρους ἐκκλησιαστικοὺς καὶ μὴ παράγοντες. Θέλουμε νὰ πιστεύουμε ὅτι τὰ ὑγιῆ πνευματικὰ ἀντισώματα τῶν Ἐπισκόπων μας θὰ ἀντιμετωπίσουν τὶς προσβολὲς τῶν ἀλλοτρίων.

2. Ἀσφαλῶς, τιμοῦμε καὶ σεβόμαστε τὸν Οἰκουμενικὸ Θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὡς ἔχοντα τὰ πρεσβεῖα τιμῆς καὶ τὴν πρωτοκαθεδρία μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Ἀδιαμφισβήτητα τά πρωτεῖα τιμῆς ὡς χορηγηθέντα ὑπὸ Οἰκουμενικῶν Συνόδων παραμένουν ἀδιάπτωτα ἐσαεί.

3. Τὰ πρεσβεῖα τιμῆς τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὑφίστανται καὶ ἀσκοῦνται ἀποκλειστικὰ στὰ πλαίσια τοῦ ἁγιοπνευματικοῦ συνοδικοῦ-ἱεραρχικοῦ συστήματος τῆς κοινωνίας τῶν Τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ ὄχι ἔξω καὶ πάνω ἀπὸ αὐτό: Συνίστανται κυρίως στὸν συντονισμὸ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν σὲ κρίσιμα θέματα διορθοδόξου ἐνδιαφέροντος, στὴν προεδρία τῶν διορθοδόξων καὶ πανορθοδόξων συναντήσεων καὶ Συνόδων καὶ στὴν ἔκφραση καὶ ὑλοποίηση τῶν ἀποφάσεων ποὺ ἔχουν ληφθεῖ μετὰ ἀπὸ πανορθόδοξη διαβούλευση.

ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ἀπόσπασμα ἀπό τήν Μυσταγωγία

ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ 

απόσπασμα από την Μυσταγωγία. Το απόσπασμα αναφέρεται στους συμβολισμούς της Θείας Λειτουργίας :

Μὲ τὸ κλείσιμο τῶν θυρῶν δείχνεται ἡ ἐπιθυμητὴ μετάβαση καὶ μετατόπιση τῆς ψυχῆς ἀπὸ τὸ φθαρτὸ κόσμο τοῦτο στὸ νοητό. Κλείνοντας τὶς αἰσθήσεις, σὰν νὰ ἦσαν πόρτες, τὶς καθαρίζει ἀπὸ τὰ εἴδωλα τῆς ἁμαρτίας. Μὲ τὴν εἴσοδο τῶν ἁγίων μυστηρίων, δηλώνεται ἡ τελειότερη καὶ πνευματικώτερη καὶ νέα διδασκαλία καὶ γνώση, σχετικὰ μὲ τὴν οἰκονομία τοῦ Θεοῦ γιὰ χάρη μας. Μὲ τὸ θεῖο ἀσπασμό, ἡ ταυτὸτητα ὅλων μὲ ὅλους καὶ πρῶτα τοῦ καθενὸς μὲ τὸν ἑαυτό του καὶ τὸ Θεό, ταυτότητα κατωχυρωμένη μὲ ὁμόνοια, μὲ ὁμοφροσύνη καὶ ἀγάπη. Μὲ τὴν ὁμολογία τοῦ συμβόλου τῆς πίστεως, ἡ κατάλληλη εὐχαριστία μας γιὰ τοὺς ἀνέλπιστους τρόπους τῆς σωτηρίας μας. Μὲ τὸ Τρισάγιο, ἡ ἕνωση καὶ ἰσοτιμία μας μὲ τοὺς ἁγίους ἀγγέλους καὶ ἡ ἀκατάπαυστη, ἁρμονικὴ μελωδικότητα τῆς δοξολογίας τοῦ Θεοῦ.

Πῶς ἕνας ταπεινός λογισμός κάνει ἀμέσως τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ νά ἐνεργεῖ.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Μου έκανε εντύπωση, πως ένας ταπεινός λογισμός κάνει αμέσως την Χάρη του Θεού να ενεργεί.

Είχε έρθει στο Καλύβι ένα ξένο γατάκι. Το καημένο, φαίνεται, κάτι είχε φάει που το πείραξε και ζητούσε βοήθεια. Χτυπιόταν από τον πόνο και πεταγόταν σαν το χταπόδι, όταν το χτυπούν... Το λυπόμουν που το έβλεπα σ’ αυτήν την κατάσταση, αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτε. Το σταύρωνα, το ξανασταύρωνα, τίποτε!

Πῶς ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος παραβίασε τὸν Καταστατικὸ Χάρτη γιὰ τὴν οὐκρανικὴ αὐτοκεφαλία

Ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος παραβίασε τὸν Καταστατικὸ Χάρτη κατὰ τὴνσυζήτηση γιὰ τὴν οὐκρανικὴ αὐτοκεφαλία.

Ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος παραβίασε τὸν Καταστατικὸ Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ ὑπερέβη τὴν ἐξουσία της κατὰ τὴν συζήτηση τοῦ θέματος τῆς αναγνώρισης τῆς «νέας ἐκκλησίας» τῆς Οὐκρανίας, πολλοὶ μητροπολίτες ἐξέφρασαν τὴν ἀνησυχία τους γιὰ αὐτό, σύμφωνα μὲ πηγὴ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ποὺ μίλησε στὸ Sputnik.

Στὴν ἡμερήσια διάταξη τῆς συνεδρίασης τῆς Διαρκούςς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μὲ συμμετοχὴ τῶν 12 μητροπολιτῶν ὑπὸ τὴν Προεδρία τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Ἱερωνύμου, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκε ἀπὸ τὶς 26 ἕως τὶς 28 Αὐγούστου τέθηκαν ἐπὶ τάπητος οι εἰσηγήσεις τῶν δύο ἐπιτροπῶν γιὰ τὸ οὐκρανικὸ ζήτημα.

Σύμφωνα πάντως μὲ τὸ ἀνακοινωθὲν ποὺ ἐκδόθηκε, ἀμέσως μετὰ τὴν ὁλοκλήρωση τῶν ἐργασιῶν, ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος ἀναγνώρισε «τὸ κανονικὸ δικαίωμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη γιὰ τὴν παραχώρηση τῆς αὐτοκεφαλίας, καθὼς καὶ τὸ προνόμιο τοῦ Προκαθημένου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νὰ χειρισθεῖ περαιτέρω τὸ ζήτημα τῆς ἀναγνωρίσεως τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας».

Μητροπολίτου Γόρτυνος Ἱερεμία: Τὸ ἀκατάληπτο τοῦ Θεοῦ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

ΙΕΡΗ ΔΙΔΑΧΗ

Ἑβδομαδιαῖο φυλλάδιο, Ἀριθμ. 1

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΤΟ ΑΚΑΤΑΛΗΠΤΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Τά κηρύγματα τῆς σειρᾶς αὐτῆς, ἀδελφοί χριστιανοί, θά ἀναφέρονται στήν ὀρθόδοξη πίστη μας μέ βάση τό ὡραῖο καί ἀξεπέραστο ἔργο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, «Ἔκδοσις ἀκριβής τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως». Γι᾽ αὐτό παρακαλῶ νά τά προσέχετε μέ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον καί προσοχή.

1. Κατά πρῶτον ὁ ἅγιος πατήρ ἀσχολεῖται μέ τό σπουδαῖο θέμα, ὅτι ὁ Θεός εἶναι «ἀκατάληπτος», ὅτι δηλαδή δέν μπορεῖ νά κατανοηθεῖ μέ τήν λογική μας. Καί ἀκόμη μᾶς λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός νά μήν περιεργαζόμαστε σχετικά μέ τόν Θεό θέματα, γιά τά ὁποῖα δέν μᾶς ἔχουν μιλήσει οἱ ἅγιοι προφῆτες, οἱ ἀπόστολοι καί οἱ εὐαγγελιστές. 

Πραγματικά, ἀδελφοί χριστιανοί, ὁ Θεός εἶναι ἀκατάληπτος. Εἶναι αὐτό πού λέγει ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης, «Θεόν οὐδείς ἑώρακε πώποτε» (Ἰωάν. 1,18). Μόνο τά τρία Πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, ἔχουν πλήρη γνώση μεταξύ τους:...

«Οὐδείς ἐπιγινώσκει τόν Υἱόν, εἰ μή ὁ Πατήρ, οὐδέ τόν Πατέρα τις ἐπιγινώσκει εἰ μή ὁ Υἱός» (Ματθ. 11,27). Ἐπίσης καί τό Ἅγιο Πνεῦμα γνωρίζει ὁτιδήποτε ἀφορᾶ τόν Θεό, ὅπως ἀκριβῶς τό πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου γνωρίζει ὁ,τιδήποτε ἀφορᾶ τόν ἄνθρωπο (Α´ Κορ. 2,11).

2. Παρά ὅμως τό ὅτι ὁ Θεός εἶναι ἀκατάληπτος, δέν μᾶς ἄφησε σέ πλήρη ἀγνωσία περί τοῦ Ἑαυτoῦ Του. Κατά πρῶτον, κατά τήν δημιουργία του ὁ ἄνθρωπος ἔλαβε μία κλήση πρός τόν Θεό. «Ἡ γνῶσις τοῦ εἶναι Θεόν ὑπ᾽ αὐτοῦ (τοῦ Θεοῦ) φυσικῶς ἐγκατέσπαρται» (στόν ἄνθρωπο), λέγει ὁ Δαμασκηνός! Ἡ πρώτη, λοιπόν, γνώση τοῦ ἀνθρώπου περί τοῦ Θεοῦ ἔρχεται ἀπό τήν φυσική κατασκευή του, ἀπό τήν δημιουργία του. Ἔπειτα καί ἡ γύρω κτίση, ἡ ὀμορφιά της καί ἡ τάξη της, διακηρύττει τό μεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ. 

Ἀκόμη δέ περισσότερο, αὐτά πού μᾶς παρέδωκαν οἱ προφῆτες, οἱ εὐαγγελιστές καί οἱ ἀπόστολοι στήν Παλαιά καί τήν Καινή Διαθήκη, τά δεχόμαστε ὁλόκαρδα καί «οὐδέν περαιτέρω τούτων ἐπιζητοῦμεν». Μᾶς φτάνουν λοιπόν αὐτά γιά τήν γνώση μας περί τοῦ Θεοῦ. Δέν θέλουμε τίποτε περισσότερο! Ὁ Θεός, σάν ἀγαθός πού εἶναι, ὅ,τι εἶναι γιά τό καλό μας καί τό συμφέρον μας μᾶς τό φανέρωσε· ὅ,τι ὅμως δέν θά μπορούσαμε νά τό βαστάσουμε, μᾶς τό ἀπέκρυψε.

Τί σημαίνει ἡ φράση «Ἀπόδοση τῆς ἑορτῆς»;

Τι σημαίνει η φράση «Απόδοση της εορτής»;

Του Γεώργιου Μανώλη, Θεολόγου

Κάθε εορτή στον εορτολογικό κύκλο της Εκκλησίας ενός προσώπου ή ενός γεγονότος έχει τρία στάδια, τα προεόρτια, την κυρίως εορτή και τα μεθεόρτια (δηλαδή τον απόηχό της).

«Απόδοσις» στην εκκλησιαστική γλώσσα σημαίνει την μετά πάροδο οκτώ συνήθως ημερών επανάληψη της εορτής ώστε με αυτόν τον τρόπο η διάρκειά της εορτής παρατείνεται μεθεορτίως μέχρις την ημέρα της αποδόσεως. Αυτό σημαίνει ότι ο εορτασμός δεν είναι στιγμιαίος.

Μ’ αυτόν τον τρόπο πραγματοποιείται μία σκυταλοδρομία. Η μία εορτή παραδίδει τη σκυτάλη στην επόμενη εορτή που έχει τα δικά της βιώματα, τα δικά της μηνύματα. Έτσι ζούμε σε μία συνέχεια τη ζωή της Εκκλησίας και όχι αποσπασματικά· με το νου μας συγκεντρωμένο σε κάθε φάση και με τρόπο αγωνιστικό. Το όλον δένεται σε μία ενότητα.

Είπαμε λοιπόν πως στην εκκλησιαστική γλώσσα «Απόδοσις» σημαίνει την μετά πάροδο οκτώ συνήθως ημερών επανάληψη της εορτής. Η καθιέρωση της απόδοσης των εορτών προέρχεται από την παράδοση του Ισραηλιτικού Λαού στην Παλαιά Διαθήκη. Με ρητή διάταξη του Μωσαϊκού Νόμου, οι μεγάλες ισραηλιτικές εορτές διαρκούσαν 8 ημέρες. (Έξ. 2,15-19, Λευ. 23,36-39 και Αρ. 29,35). Αυτή τη συνήθεια την κληρονόμησε και η Εκκλησία στην λειτουργική της ζωή.

Πρώτη μαρτυρία περί παρατάσεως εορτής για οκταήμερο στην εκκλησιαστική ζωή, παρέχεται από τον Ευσέβιο, και πρόκειται για τα εγκαίνια των βασιλικών Τύρου και Ιεροσολύμων (355). Αν και πρόκειται για κάποιο έκτακτο γεγονός, πολύ νωρίς επικράτησε η συνήθεια, κυρίως στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων, να παρατείνεται ο εορτασμός των μεγάλων εορτών του Πάσχα, των Επιφανείων και της Πεντηκοστής για οκτώ ημέρες. Η πράξη της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων γρήγορα διαδόθηκε στην Ανατολή και τη Δύση. Κατά μίμηση των εορτών αυτών και οι νεότερες δεσποτικές και θεομητορικές εορτές ακολουθήθηκαν από οκταήμερο εορτασμό, που ολοκληρωνόταν μέσω της αποδόσεως.

orthodoxianewsagency

ΣΤΟ ΚΕΛΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΒΛΑΧΟΥ. Ι. Μ. ΚΥΡΑΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ. ΛΕΥΚΙΜΜΗ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/08/blog-post_775.html

Ματώνουν τά γόνατα της εἰς τήν προσευχήν. Γερόντισσα Ἀναστασία Βλάχου Ἱ.Μ. Κυρᾶς τῶν Ἀγγέλων Λευκίμμης

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/08/blog-post_554.html

Ἡ καρδιά μου, παιδιά μου, ἔχει μόνο εἰσόδους καί καμιά ἔξοδο...

«Η καρδιά μου, παιδιά μου, έχει μόνο εισόδους και καμιά έξοδο. Εάν κάποιος εισέλθει σε αυτή δεν πρόκειται να εξέλθει, όσα προβλήματα και να μου δημιουργήσει».

π.Επιφάνιος Θεωδορόπουλος

https://proskynitis.blogspot.com/2019/08/blog-post_329.html

10 Σεπτεμβρίου. Μηνοδώρας, Μητροδώρας, Νυμφοδώρας τῶν μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Τρ. ιγ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Β´ Κορ. η´ 16 - θ´ 5).

Β Κορ. 8,16        Χάρις δὲ τῷ Θεῷ τῷ διδόντι τὴν αὐτὴν σπουδὴν ὑπὲρ ὑμῶν ἐν τῇ καρδίᾳ Τίτου, 

Β Κορ. 8,16              Ευχαριστία και δόξα στον Θεόν, ο οποίος δίδει εις την καρδίαν του Τιτου την ιδίαν προθυμίαν και φροντίδα δια σας.