ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
▼
Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2019
Ἡ οἰκογένεια, Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, 11-3-2009, Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ οἰκογένεια, Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, 11-3-2009, Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου
( Πνευματικό Κέντρο Ἱ.Ν. Ἁγίων Κων/νου καί Ἐλένης, Θεσσαλονίκη)
http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Ὁ Ἀββᾶς Ποιμήν εἶπε
Ένας αδελφός ηρώτησε τον Αββάν Ποιμένα, λέγων. Εάν ίδω σφάλμα του αδελφού μου, καλόν είναι να το σκεπάσω;
Του λέγει ο Γέρων: Όποιαν ώραν σκεπάσωμεν το σφάλμα του αδελφού μας και ο Θεός σκεπάζει το ιδικόν μας.
***
Επισκέφθηκαν κάποιοι γέροντες τον Αββά Ποιμένα και του είπαν: Αν δούμε τους αδελφούς να νυστάζουν στη σύναξη νομίζεις ότι πρέπει να τους ξυπνήσουμε για να προσέχουν στην αγρυπνία;
Κι εκείνος τους λέει: Εγώ πάντως αν δω έναν αδελφό να νυστάζει βάζω το κεφάλι του στα γόνατά μου και τον αναπαύω.
*
Ένας αδελφός ηρώτησε τον Αββάν Ποιμένα, λέγων.
Μαζί μου κατοικούν αδελφοί. Ορίζεις να τους διατάξω;
Του λέγει ο Γέρων΄ Όχι, αλλά γίνε εις αυτούς παράδειγμα και όχι νομοθέτης.
*
Είπεν ο Αββάς Ποιμήν, ότι το να διδάξη κανείς τον πλησίον του είναι όμοιον να τον ελέγξει.
*
Ηρώτησαν μερικοί πατέρες τον Αββάν Ποιμέναν, λέγοντες. Εάν ίδωμεν ένα αδελφό να αμαρτάνει, ορίζεις να τον ελέγξωμεν;
Τους λέγει ο Γέρων΄ Εγώ πάντως εάν έχω ανάγκην να περάσω απ’εκεί και τον ιδώ να αμαρτάνει, περνώ μακριά από αυτόν και δεν τον ελέγχω.
Ρώσοι ἱερεῖς καί θεολόγοι μιλοῦν γιά τόν Ἅγιο Παϊσιο. Μέρος Α΄
Είκοσι πέντε χρόνια πριν εκοιμήθη ο αγιορείτης Γέροντας Παΐσιος. Το όνομά του, όμως, όχι μόνο δεν ξεχάστηκε, αλλά και συνεχίζει να φωτίζει τον δρόμο προς την πίστη πολλών ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
«Ο άγιος Παίσιος είναι ένας ξεχωριστός άγιος»
Ιερέας Δημήτριος Φετίσοφ, επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας του Κρατικού Πανεπιστημίου Ριαζάν «Σεργκέι Γιεσένιν»:
Ο ανταποκριτής της ιστοσελίδας gr.pravoslavie.ru παρακάλεσε τους ιερείς π. Βαδίμ Λεόνοβ και π. Δημήτριο Φετίσοβ, καθώς και τον επίκουρο καθηγητή του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας, κ. Αθανάσιο Ζωιτάκη, να αναφερθούν στη σημασία του αγιορείτη Γέροντα και των διδαχών του, που έχουν μείνει ως παρακαταθήκη για την παγκόσμια Ορθοδοξία.
- Σε όλους τους ανθρώπους που έρχονται στην εκκλησία και κάνουν διάφορες ερωτήσεις για την πνευματική ζωή, προτείνω σχεδόν πάντα να διαβάσουν τις ομιλίες του Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Μερικές φορές αποτολμώ να δώσω σε μερικούς μετανοούντες ένα επιτίμιο: να διαβάσουν αυτόν ή εκείνο τον τόμο με τις σκέψεις του μεγάλου Αββά. Και δεν θυμάμαι ούτε μία περίπτωση, που ο λόγος του, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, να μην είχε θετικό αντίκτυπο στην ψυχή ενός σύγχρονου ανθρώπου, έστω και αν αυτός είχε αποκοπεί και είχε φύγει μακριά από την Εκκλησία...
Θαυμαστό γεγονός
Στα χρόνια του επισκόπου Ιεροσολύμων Κυριακού , ζούσε ένας ευσεβής και ελεήμων άνθρωπος, ο Σώζων .
Αυτός περνώντας κάποτε από τον κεντρικό δρόμο της πόλης , βλέπει έναν φτωχό , που ήταν σχεδόν γυμνός και έτρεμε από το κρύο.
Τόσο τον ψυχοπόνεσε που έβγαλε το πανωφόρι του και του το φόρεσε.
'Οταν γύρισε σπίτι του , είχε πια βραδιάσει, κι έπεσε να κοιμηθεί.
Μόλις τον πήρε ο ύπνος είδε στο όνειρό του ότι βρέθηκε σε έναν θαυμαστό φωτόλουστο κήπο.'Ηταν γεμάτος λουλούδια υπέροχα και μοσχομυριστά ......Το άκουσμα και το θέαμα εκείνου του κήπου ήταν πραγματικά πέρα από κάθε περιγραφή.
Ενώ ο Σώζων κοίταζε ολόγυρα εκστατικός παρουσιάζεται μπροστά του ένας άγνωστος νέος και του λέει "'Ελα μαζί μου" . Τον ακολούθησε,και σε λίγο έφτασαν σε ένα φράκτη με χρυσά κάγκελα.
Ρίχνοντας το βλέμμα του πίσω από το φράκτη είδε μια αυλή κι ένα υπέροχο παλάτι.Καθώς θαύμαζε και το περιεργαζόταν βγαίνουν από μέσα δεκαέξι φτερωτοί άνδρες λαμπεροί σαν τον ήλιο χωρισμένοι σε τέσσερις τετράδες...
Ἀμερικανικό Κολλέγιο Παιδιάτρων: Τά ὀφέλη τοῦ οἰκογενειακοῦ τραπεζιοῦ
Η έρευνα αποδεικνύει τα πολλαπλά οφέλη από τα κοινά οικογενειακά γεύματα, ειδικά ως προς την προστασία των εφήβων από συμπεριφορές υψηλού κινδύνου. Δυστυχώς τα κοινά γεύματα σπανίζουν σήμερα στις οικογένειες. Δεδομένης της προστασίας που παρέχουν στα παιδιά και τους εφήβους, οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνονται στο να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να συγκεντρώνονται τακτικά στο οικογενειακό τραπέζι.
Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, ο οικογενειακός χρόνος στο τραπέζι και η συζήτηση που τον συνόδευε γενικά μειώθηκε περισσότερο από 30%. Οι οικογένειες με παιδιά κάτω των 18 ετών αναφέρουν ότι έχουν οικογενειακό δείπνο μόνο τρεις έως τέσσερις φορές την εβδομάδα. Το ένα τρίτο των οικογενειών με παιδιά ηλικίας 11 έως 18 ετών τρώει το πολύ ένα ή δύο γεύματα την εβδομάδα μαζί. Μόνο μία στις τέσσερις έχει περισσότερα από επτά γεύματα την εβδομάδα μαζί.
Έχει χαλάσει επίσης και η ποιότητα της επικοινωνίας με την αύξηση των περισπασμών, όπως η παρακολούθηση τηλεόρασης, τα Smartphones, η ανταλλαγή μηνυμάτων και οι τηλεφωνικές συνομιλίες.
Τα βασικά εμπόδια για να γίνουν οικογενειακά γεύματα όπως αναφέρουν οι γονείς είναι: πολύ λίγος διαθέσιμος χρόνο για το φαγητό αλλά και για τη προετοιμασία του, δύσκολα προγράμματα δικά τους ή των παιδιών, κ.α. Οι περισσότεροι γονείς όμως, αποδίδουν μεγάλη αξία στα οικογενειακά γεύματα, αναγνωρίζοντάς τα πέρα από κάθε άλλη δραστηριότητα ως ικανά να βοηθήσουν ώστε να συνδεθούν οι οικογένειες και τα παιδιά. Οι περισσότεροι πραγματικά επιθυμούν να έχουν περισσότερα οικογενειακά γεύματα.
Μελέτες έχουν διαπιστώσει τα πολλαπλά οφέλη από την συγκέντρωση και την επικοινωνία της οικογένειας και την κατανάλωση του σπιτικού φαγητού.
Καταρχήν επιτυγχάνεται σωστότερο διατροφικό πρότυπο. Ως συνέπεια έχουμε τη διατήρηση φυσιολογικού βάρους, εγκατάσταση υγιεινών προτύπων διατροφής, λιγότερη απρογραμμάτιστη κατανάλωση τροφής.
Τί σημαίνει «ὁ ἀποθανών δεδικαίωται ἀπό τῆς ἁμαρτίας»
Στέργιος Σάκκος
Τι σημαίνει «ο αποθανών δεδικαίωται από της αμαρτίας»(Ρω μ. 6,7)
Ἕνα ἀπό τά χωρία τῆς ἁγ. Γραφῆς πού παρανοοῦν οἱ πολλοί, εἶναι τό Ρωμ 6,7 («ὁ ἀποθανών δεδικαίωται ἀπό τῆς ἁμαρτίας»).
Ὅταν οἱ πολλοί λένε ὁ ἀποθανών δεδικαίωται ἐννοοῦν ὅτι ὁ ἄνθρωπος πού πέθανε ὁποιοσδήποτε κι ἄν ἦταν εἴτε καλός εἴτε κακός ἐφόσον πέθανε ἔχει δικαιωθεῖ καί ἔχει σωθεῖ στήν μετά θάνατον ζωή. Καί κανείς δέν ἐπιτρέπεται νά τόν κρίνει καί νά τόν κατηγορήσει. Ἀλλά πρέπει νά εἶναι σεβαστός πλέον μεταξύ τῶν ζώντων καί ἀπρόσβλητος. Ὑπ' αὐτήν τήν ἔννοια χρησιμοποιοῦν τό χωρίο καί εὐλαβεῖς ἀκόμη χριστιανοί ἀπό ἀμάθεια βεβαίως καί ἁπλότητα καρδίας. Τό χρησιμοποιοῦν δέ καί ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι δέν πιστεύουν στήν ἀθανασία τῆς ψυχῆς· αὐτοί ὅμως τό χρησιμοποιοῦν μέ τήν ἔννοια ὅτι ὁ νεκρός εἶναι σεβαστός καί ἀπρόσβλητος μεταξύ τῶν ζώντων. Ἀρκετοί χρησιμοποιοῦν τό χωρίο καί σέ ἐπικήδειους ἤ ἐπιμνημόσυνους λόγους ἐννοώντας ὅτι ὁ ἀποθανών ἅπαξ καί πέθανε δικαιώθηκε, δηλαδή τοῦ συγχωρήθηκαν τά πάντα. Ἔτσι δημιουργεῖται ἡ ἀντίληψη ὅτι ὁ θάνατος ἐξιλεώνει τόν ἄνθρωπο ἀπό τίς ἁμαρτίες, ὅλες τίς ἁμαρτίες, καί τόν εἰσάγει καθαρό στήν μέλλουσα ζωή. Μία τέτοια ἀντίληψη ὑπῆρχε καί στόν ἀρχαῖο εἰδωλολατρικό κόσμο καί σέ πολλούς ραββίνους τῶν Ἑβραίων.
Ἀλλά ἡ ἀνωτέρω ἀντίληψη εἶναι προφανῶς ἐσφαλμένη, διότι καταργεῖ τήν κόλαση. Ἐφόσον ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πεθαίνουν, ὅλοι δικαιώνονται καί σώζονται. Ἡ ἀντίληψη αὐτή καταργεῖ ἀκόμη τό μυστήριο τῆς μετανοίας, διότι ἄν ὁ θάνατος ἐξιλεώνει τόν ἄνθρωπο ἀπό τίς ἁμαρτίες, τί χρειάζεται τό μυστήριο τῆς μετανοίας;
Ἡ διδασκαλία τῆς ἁγίας Γραφῆς εἶναι σαφής. Οὔτε ὁ θάνατος οὔτε τίποτε ἄλλο δέν μπορεῖ νά ἐξιλεώσει τόν ἀμετανόητο. Ἀλλά ἡ ἁμαρτία του ὅταν αὐτός πεθάνει, ἀκολουθεῖ τήν ψυχή του καί στήν ἄλλη ζωή (... ).
Τό χωρίο «ὁ ἀποθανών δεδικαίωται ἀπό τῆς ἁμαρτίας» ἔχει ἔννοια ἐντελῶς διαφορετική ἀπό ἐκείνη πού δίνουν οἱ ἀμαθεῖς καί ἐπιπόλαιοι. Γιά νά καταλάβουμε δέ τήν σωστή ἔννοια πρέπει νά δοῦμε τό χωρίο ὄχι μεμονωμένο ἀλλά στή συνάφεια τοῦ λόγου. Πρέπει δηλαδή νά προσέξουμε τί λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος πρό τοῦ χωρίου αὐτοῦ καί τί λέγει κατόπιν, ὥστε ἀπό τά συμφραζόμενα νά βοηθηθοῦμε στήν ὀρθή ἐξήγηση αὐτοῦ.
Γενικός Εἰσαγγελέας Κύπρου: Δὲν διέπραξε ποινικὸ ἀδίκημα ὁ Μητροπολίτης Μόρφου - Ἐγκεφαλικὰ στοὺς δημοσιογράφους πού προσπάθησαν δολίως νὰ τὸν σκυλεύσουν!
Δέν φαίνεται νὰ στοιχειοθετεῖται ἡ διάπραξη ποινικοῦ ἀδικήματος ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Μόρφου Νεόφυτο, κατὰ παράβαση συγκεκριμένων ἄρθρων τῆς κειμένης νομοθεσίας, ὅπως αὐτὰ εἶναι διατυπωμένα στὸν Ποινικὸ Κώδικα καὶ σὲ εἰδικὴ νομοθεσία, διαπιστώνει ὁ Γενικὸς Εἰσαγγελέας ἀπὸ τὸ φάκελο τῆς ὑπόθεσης.
Ὅπως ἀναφέρεται σὲ ἀνακοίνωση τοῦ Γενικοῦ Εἰσαγγελέα, ὁ ἀστυνομικὸς – ἀνακριτικὸς φάκελος σὲ σχέση μὲ τὴν διερεύνηση τοῦ ἐνδεχομένου διάπραξης ποινικῶν ἀδικημάτων μέσα ἀπὸ τὶς πρόσφατες δηλώσεις τοῦ Μητροπολίτου Μόρφου, ἐπιστράφηκε σήμερα ἀπὸ τὴν Νομικὴ Ὑπηρεσία στὴν Ἀστυνομία μὲ τὴν διαπίστωση ἀπὸ τὸν Γενικὸ Εἰσαγγελέα, ὅπως ἦταν καὶ ἡ εἰσήγηση τῶν ἀνακριτῶν, ὅτι δὲν φαίνεται μὲ βάση τὸ συλλεγὲν μαρτυρικὸ ὑλικό, νὰ στοιχειοθετεῖται ἡ διάπραξη ποινικοῦ ἀδικήματος.
«Παρὰ τὸ ὅτι μεμονωμένες ἀναφορὲς τοῦ Μητροπολίτου κατὰ τὴν διάρκεια ἀπαντήσεων σὲ ἐρωτήσεις, εἶναι ἄξιες κριτικῆς καὶ ἐνδεχόμενα διαφωνίας, τὸ ὅλο πλέγμα τῶν δηλώσεών του, ποὺ δὲν εἶχε καν ὡς κεντρικὸ θέμα τὴν ὁμοφυλοφιλία, καὶ οἱ ἐξηγήσεις τὶς ὁποῖες ἔδωσε στὴν κατάθεσή του ὡς πρὸς τὸ πραγματικὸ νόημα λέξεων καὶ φράσεων, ποὺ χρησιμοποίησε μὲ ἀναφορὰ στὶς θέσεις τῆς ἐκκλησίας καὶ πατέρων της, δὲν ἰσοδυναμοῦν μὲ προσπάθεια ὑποκίνησης βίας, ἢ μίσους λόγω γενετήσιου προσανατολισμοῦ ἢ ταυτότητας φύλου, οὔτε δύνανται νὰ χαρακτηρισθοῦν ὡς ρητορικὴ μίσους μέσα στὴν ἔννοια τῶν νόμων», σημειώνεται.
Γέροντας Νεκτάριος (Βιτάλης): «Ἡ θαυματουργὸς χεὶρ τοῦ ἁγίου Νεκταρίου στὴ ζωή μου»
Ἀπὸ τὸ ἀρχεῖο τῆς Πεμπτουσίας ἡ ἀποκλειστικὴ συνέντευξη τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμ. Νεκταρίου Βιτάλη, Ἱερατικοῦ Προϊσταμένου τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος Ἁγίου Νεκταρίου Καμάριζας στὸ Λαύριο, στὴν ὁποία καταθέτει τὴν πολυετῆ ἐμπειρία τοῦ βίου του καὶ τῶν προσωπικῶν βιωμάτων του ἀπὸ τὸν ἅγιο τοῦ 20οῦ αἰώνα ἅγιο Νεκτάριο, Ἐπίσκοπο Πενταπόλεως τὸν θαυματουργό.
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2019/09/blog-post_43.html
Μέ ποιά μάτια βλέπεις γερόντισσα...;;
...ΕΧΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ Α.Πορφυρίου και Α. Ιακώβου.....
Με ποια μάτια βλέπεις γερόντισσα...??
Όχι με αυτά..
16 Σεπτεμβρίου. Εὐφημίας μεγαλομάρτυρος τῆς πανευφήμου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Τῆς ἁγίας. Κυρ. ις´ ἐπιστ. (Β´ Κορ. ς´ 1 - 10).
Β Κορ. 6,1 Συνεργοῦντες δὲ καὶ παρακαλοῦμεν μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς
Β Κορ. 6,1 Συνεργαζόμενοι δε με τον Θεόν δια να συμφιλιωθή με αυτόν ο κόσμος, σας παρακαλούμεν να προσέξετε, μήπως ματαίως και ανωφελώς δεχθήτε την χάριν του Θεού.