Ποιός εἶναι ὁ ὀρθός βίος τῶν γονέων, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2019
Ἁγίου Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Λόγοι Β΄ Μέρος 5ον Κεφάλαιο 2ον.1)«Κινδυνεύει ὁ Μοναχισμός» 2)«Νά ἀφήσουμε κληρονομιά »
Λόγοι Β΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Τα μοναστήρια είναι τα οχυρά της Εκκλησίας
«Κινδυνεύει ό Μοναχισμός»
Ό κόσμος σήμερα καίγεται και ό Μοναχισμός αποδυναμώνεται, ξεφτάει, χάνει τήν αξία του. Αν φύγη τό πνευματικό άπό τον Μοναχισμό, δεν μένει τίποτε μετά.
Στό Αγιον Όρος κάποιος προσκυνητής είπε σέ έναν καλόγερο: «Καλά, έδώ δέν υπάρχει ασκητικό πνεύμα;». «Τώρα, του είπε εκείνος, είναι νέα εποχή· πάνε αυτά τά πράγματα»! Θά πή κανείς ότι βρέθηκε ένας παλαβός.
Μπορεί νά υπάρχουν ακόμη πέντε-δέκα παλαβοί· άλλα, άν λένε τέτοιες ανοησίες, νά τους κλείσουν στον Πύργο! Δέν έχουν τό δικαίωμα νά λένε τέτοιες κουβέντες, πού βρίζουν τον Μοναχισμό στην εποχή μας και νά σκανδαλίζουν τον κόσμο. Αφορμή ζητάει ό άλλος.
Θά δήτε, σιγά-σιγά σέ μερικά μοναστήρια θά καταργήσουν τις πατερικές αναγνώσεις, γιά νά μήν έλέγχωνται. Θά διαβάζουν βιβλία κοινωνικά, γιατί δήθεν αυτά στην εποχή μας βοηθούν. Eκεΐ πάμε! Και έρχονται οί καημένοι οί λαϊκοί στά μοναστήρια, γιά νά βοηθηθούν... Όπως ό ευλαβής στον κόσμο περιφρονείται, έτσι και ό καλός μοναχός σέ λίγο θά περιφρονήται.
Γιατί, άλλοίμονο, άν δέν προσέξουμε τό κοσμικό πνεύμα, σέ λίγο καιρό, άν κάποιος νέος πηγαίνη στό μοναστήρι και θέλη νά ζήση σωστά μοναχικά, θά τού λένε οί άλλοι: «Τί δουλειά έχεις εσύ εδώ;». Οι άνθρωποι, όταν βλέπουν μοναχούς να μη διαφέρουν από τους κοσμικούς, απογοητεύονται από τον Μοναχισμό. Πολλοί έρχονται καί μού λένε πόσο σκανδαλίζονται από μερικά μοναστήρια, καί πώς να διορθώνω λογισμούς τώρα;
Μπήκε στον Μοναχισμό πολύ το κοσμικό πνεύμα καί δεν σταματάει το κακό. Οι μοναχοί πρέπει νά σταθούν ώς μοναχοί, όχι ώς κοσμικοί.
Έχουμε χάσει τήν απλότητα πού είχαν οι παλιές γενιές. Τώρα οί νέοι μοναχοί κινούνται με μιά λογική ανθρώπινη καί μέ μιά κοσμική ευγένεια· κοιτούν πώς νά μή χάσουν τήν υπόληψη τους κ.λπ. Πριν από λίγα χρόνια έβλεπες στά Κοινόβια μιά κατάσταση Λαυσαϊκού[1].
Άλλοι πήγαιναν στά μοναστήρια άπό θείο ζήλο, άλλοι από μετάνοια. Καί ήταν διάφορες περιπτώσεις. Άλλου πέθαινε ή γυναίκα καί εκείνος πήγαινε στό μοναστήρι. Άλλος χρόνια ζούσε μιά κοσμική ζωή καί ύστερα μετανοούσε καί πήγαινε στό μοναστήρι.
Έβρισκες καί δαιμονισμένους στά μοναστήρια, πού κατέφευγαν εκεί καί θεραπεύονταν μέ τις προσευχές τών Πατέρων καί έμεναν ύστερα καί γίνονταν μοναχοί. Αν έπειτα έκαναν καμμιά αταξία, δαιμονίζονταν πάλι, καί έτσι υπήρχαν καί δαιμονισμένοι στά μοναστήρια.
Έβρισκες καί πλανεμένους καί δια Χριστόν σαλούς καί μοναχούς μέ διορατικό χάρισμα καί μέ ιαματικά χαρίσματα. Μεγάλη ποικιλία! Σήμερα ούτε μέ διορατικό χάρισμα βρίσκεις ούτε μέ ιαματικά χαρίσματα ούτε δαιμονισμένους ούτε διά Χριστόν σαλούς. Eμείς έχουμε τήν άλλη σαλάδα, την σαλάδα τοϋ κόσμου.
Τά πάθη δέ σβήνουν γρήγορα
Ὅταν ἡ ζωή σου περάσει ἀπὸ τὴν ἀρετὴ στὴν ἀμέλεια, τὰ πάθη θὰ σὲ ἐνοχλοῦν καὶ δὲ θὰ βρίσκεις εἰρήνη στὴν ψυχή σου. Ἀλλὰ μὴν ἀπορήσεις γι’ αὐτό. Κοίταξε τί συμβαίνει μὲ τὸ ἔδαφος. Ἐὰν οἱ ἀκτίνες τοῦ ἥλιου πέσουν βαθιὰ μέσα στὴ γῆ, μετὰ ἀπὸ πολλὴ ὥρα διατηρεῖται ἀκόμη ἡ θερμότητά της. Τὸ ἴδιο καὶ μὲ τὰ φάρμακα καὶ μὲ τὸ μύρο. Ἡ ὀσμὴ τῶν φαρμάκων καὶ ἡ εὐωδία τοῦ μύρου, ποὺ διαχέεται στὸν ἀέρα, παραμένει πολλὴ ὥρα, μέχρι νὰ σκορπίσει καὶ νὰ ἐξαφανισθεῖ. Πόσο μᾶλλον τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὰ πάθη! Γιατί αὐτὰ εἶναι σὰν τὰ σκυλιά, ποὺ συνήθισαν νὰ γλύφουν τὸ αἷμα τῶν ζώων στὸ σφαγεῖο καί, ὅταν δὲν ὑπάρχει πιὰ αἷμα, συνεχίζουν καὶ γαβγίζουν μπροστὰ στὶς εἰσόδους τοῦ σφαγείου, μέχρι νὰ σβήσει ἡ δύναμη τῆς συνήθειάς τους.
Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο: Τιμή στίς ἑορτές
ΕΝΟΤΗΤΑ Β’ – ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Μία γερόντισσα Καππαδόκισσα ἀπό τό Τασλίκ, πού ἔζησε στήν Θηριόπετρα Ἀριδαίας, ἡ Ἀθηνᾶ Γεωργίου Γαλανοπούλου, διηγήθηκε τό ἑξῆς ὅπως τό ἄκουσε ἀπό τήν γιαγιά της:
«Οἱ νοικοκυρές τοῦ χωριοῦ ὅταν γινόταν Λειτουργία πήγαιναν τά πρόσφορα στήν Ἐκκλησία τήν ὥρα πού ὁ παπᾶς “ἔπαιρνε καιρό” (προετοιμαζόταν γιά νά φορέση τήν ἱερατική του στολή) καί μετά γύριζαν σπίτι γιά νά προετοιμάσουν τά παιδιά τους νά πᾶνε ὅλοι μαζί γιά τήν θεία Λειτουργία.
»Κάποια χρονιά, ἦταν παραμονή Φώτων κατά τήν ὁποία γίνεται ἡ θεία Λειτουργία τοῦ Μ. Βασιλείου, ἡ γιαγιά μου ξύπνησε μέν, ἀλλά παρέμεινε στό κρεββάτι της καί καθυστεροῦσε νά πάη στήν Ἐκκλησία.
π.. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος: Ὄχι στούς διαθρησκειακούς διαλόγους
π.ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ:
ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ
προειδοποιούσε για τους κινδύνους αλλοίωσης του εκκλησιαστικού φρονήματος του Ορθοδόξου λαούαπό συναντήσεις, συνέδρια, συνδιασκέψεις, κ.λπ. στις οποίες θα παρευρίσκονται και ποιμένες μας και μάλιστα κορυφαίοι.
Οι παλαιοί συνεργάτες της Π.Ε.Γ. θα θυμούνται όσα έλεγε ο μακαριστός π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος κατά καιρούς, όταν ετίθετο θέμα διαθρησκειακού διαλόγου στη διαθρησκειακή «Συνάντηση» της Ασίζης το 1986 με πρωτοβουλία του προκαθημένου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
Επεδείκνυε μάλιστα σχετική φωτογραφία συμπροσευχής όλων των εκπροσώπων των διαφόρων θρησκειών που συμμετείχαν στη συνάντηση, όπως ινδουιστών, βουδιστών, χριστιανικών ομολογιών, κ.λπ., κ.λπ. (μεταξύ αυτών και Ορθοδόξου Ιεράρχου).
Ο αείμνηστος πατήρ ήταν «κάθετα» αντίθετος με κάθε είδους διαλόγου με τις «θρησκείες όλου του κόσμου» για λόγους κυρίως ποιμαντικούς. Ο πατήρ Αντώνιος είχε μελετήσει, σε βάθος όλες τις επιδιώξεις και μεθόδους των «άλλων» θρησκειών και προειδοποιούσε σε ομιλίες και γραπτά του για τους κινδύνους αλλοίωσης του εκκλησιαστικού φρονήματος του Ορθοδόξου λαού από συναντήσεις, συνέδρια, συνδιασκέψεις, κ.λπ. στις οποίες θα παρευρίσκονται και ποιμένες μας και μάλιστα κορυφαίοι.
«Η εποχή μας -έλεγε- είναι εποχή διαλόγου και εναρμονίσεως των πάντων, ακόμη και των διαφόρων θρησκειών, κοσμοθεωριών, φιλοσοφικών ομάδων και τάσεων. Αυτός ο διάλογος -προσέθετε- προβάλλεται σήμερα με κάθε τρόπο και σε κάθε μορφή κι έχει επιπτώσεις στην ποιμαντική βάση».
Οἱ σχεδιασμοί τῶν δαιμόνων καί πῶς διαλύονται…
Οἱ σχεδιασμοί τοῦ διαβόλου καί ὅλων τῶν δαιμόνων καί μάλιστα τῶν Ἀρχηγῶν τους γιά τήν αἰώνια καταστροφή-κόλαση τοῦ ἀνθρώπου καταλύθηκαν καί ματαιώθηκαν ἀπό τό ἀπολυτρωτικό ἔργο τοῦ Χριστοῦ μας.
Γράφει ὁ Ἅγιος Νικόδημος στήν εἰσαγωγή του στή Φιλοκαλία : «Εὐδόκησε ὁ ἴδιος ὁ Θεαρχικώτατος Λόγος τοῦ Πατρός στίς ἔσχατες ἀπό τίς ἡμέρες ἐξ αἰτίας τοῦ σπλαχνικοῦ [Του] ἐλέους, νά ἀθετήσῃ τίς ἀποφάσεις τῶν ἀρχόντων τοῦ σκότους [τῶν δαιμόνων], καί νά περατώσῃ καί νά προωθήσῃ σέ ἔργο τήν ἀρχαία μαζί καί ἀληθινή ἀπόφασι, τήν ὁποία ὅρισε».
Ἡ πρό πάντων τῶν αἰώνων ἀπόφαση τῆς Ἁγίας Τριάδος ἦταν ὁ ἄνθρωπος νά θεωθεῖ. Αὐτή ἡ προαιώνια ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ ἔπρεπε νά ἐκπληρωθεῖ ὁπωσδήποτε. Καί πράγματι ἐκπληρώθηκε διά τοῦ Χριστοῦ ὁ Ὁποῖος συνέπηξε στή γῆ τό «ἐργαστήριο τῆς θεώσεως» τοῦ ἀνθρώπου, τήν Ἐκκλησία Του.
Ἡ ἁγία μας Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὡς σῶμα Χριστοῦ μέ κεφαλή Της τόν Ἴδιο, εἶναι αὐτή πού ἀφ’ ἑνός πραγματοποιεῖ τήν ἀρχική ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ γιά τήν θέωση τοῦ ἀνθρώπου καί ἀφ’ ἑτέρου καταλύει τά ἔργα τοῦ διαβόλου.
Ἡ ἁμαρτία εἶναι τό ἀκριβότερο προϊόν παγκοσμίως…
Η αμαρτία είναι το ακριβότερο προϊόν παγκοσμίως, που πωλείται από τον σατανά με αντίκρυσμα την ψυχή του ανθρώπου. Το προϊόν του, την αμαρτία, την ζαχαρώνει, την καμουφλάρει, ώστε να ελκύει και να κεντάει τον άνθρωπο και να γίνεται ποθητή σε όλους τους ανθρώπους…
~ ~ ~ Η αμαρτία δεν είναι απλώς ένα καψίλιο που μας παίρνει την πρόσκαιρη ζωή, αλλά μας χαλάει την αιωνιότητα, γιατί μας κόβει κάθε σχέση με τον Θεό. Και όμως παρ’ όλα αυτά, άνθρωπε, όταν σου μιλά ο διάβολος για την αμαρτία και σε υποβάλλει στην διαφθορά και πάσης φύσεως αμαρτία, τον ακολουθείς με χέρια και με πόδια. Οι περισσότεροι άνθρωποι, έχουν τον διάβολο, ως τον καλύτερο φίλο τους, αλλά ουσιαστικά είναι η καταστροφή και η απώλεια της ψυχής τους. Που είναι η λογική μας; που είναι η ανωτερότητά μας; που είναι η επιτυχία μας;
~ ~ ~ Πως κάθεσαι άνθρωπε και μαθαίνεις όλες τις λεπτομέρειες για τις αμαρτίες και όλες τις κακίες του κόσμου και δεν ενδιαφέρεσαι για να μάθεις πως θα σωθείς;
Ὅλες οἱ ἀρετές καί τά ἔργα ἔχουν κάποιο σκοπό
«Παιδιά μου, όλες οι αρετές και τα έργα έχουν κάποιο σκοπό, κι εκείνοι που αποβλέπουν σ’ αυτόν τακτοποιούν τον εαυτό τους και φτάνουν στον ποθούμενο στόχο. Όπως ο γεωργός υποφέρει και τη ζέστη και το κρύο, δουλεύοντας με προθυμία τη γη, έχοντας σκοπό να την καθαρίσει από αγκάθια και ξένα χόρτα και στόχο την απόλαυση των καρπών.
Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς: «Κάθε στιγμὴ τῆς ζωῆς μου εἶναι τοῦ Θεοῦ. ..
Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς: «Κάθε στιγμὴ τῆς ζωῆς μου εἶναι τοῦ Θεοῦ. Τότε γιὰ ποιό λόγο νὰ φοβοῦμαι ὁ,τιδήποτε ἢ ὁποιονδήποτε πλὴν τοῦ Θεοῦ;»
https://paraklisi.blogspot.com/2019/09/blog-post_42.html
8 Όκτωβρίου. Πελαγίας ὁσίας. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Τρ. ιζ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἐφεσ. β´ 19 - γ´ 7).
Εφ. 2,19 ἄρα οὖν οὐκέτι ἐστὲ ξένοι καὶ πάροικοι, ἀλλὰ συμπολῖται τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ,
Εφ. 2,19 Αρα δεν είσθε πλέον ξένοι, όπως προηγουμένως, και προσωρινοί πολίται της Εκκλησίας του Χριστού, αλλ' είσθε συμπολίται όλων των αγίων, και οικιακοί του Θεού.