Ἡ δύναμη τοῦ καλοῦ λογισμοῦ (Ἁγ. Παϊσίου), 11-10-2019, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΑ ΛΕΥΚΑΔΙΑ ΝΑΟΥΣΑΣ (Ἱερός Ναός Ἁγίας Παρασκευῆς)
http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2019
Γιατί νά λέμε ὅλο Κύριε ἐλέησον καί Κύριε ἐλέησον…;
Γέρων Σωφρόνιος του Έσσεξ
Προσευχόμαστε στην εκκλησία επικαλούμενοι το Όνομα του Ίδιου του Χριστού: «Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον ημάς», και επαναλαμβάνουμε το ίδιο.
Η επανάληψη αυτή δεν είναι άσκοπη. Είναι η ίδια προσευχή και αποσκοπεί στο να φυλάξουμε τη δύναμή της εξ ολοκλήρου μέσα μας. Σε μερικούς φαίνεται ανώφελη η επανάληψη αυτή: «Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον…».
Στον Άθω, κάποιος μοναχός, που ήταν παλαιότερα παιδαγωγός, με ρώτησε:
– Πάτερ Σωφρόνιε, δεν σας φαίνεται περιττό να λένε σαράντα φορές «Κύριε ελέησον»; Πες το λοιπόν τρεις φορές και αρκεί!
Του λέω:
– Στην εκκλησία είναι αποδεκτό άλλοτε να το λέμε μόνο μία φορά, άλλοτε δώδεκα φορές και άλλοτε σαράντα, κατά τις διαθέσεις των ανθρώπων. Διότι υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να το λένε ημέρα και νύχτα… Πρέπει, λοιπόν, να κάνουμε υπομονή. Δεν προσεύχονται όλοι με τον ίδιο τρόπο. Η εκκλησία προσεύχεται ποικιλοτρόπως.
Στην πραγματικότητα όμως, από τεχνικής πλευράς, η προσευχή αυτή γίνεται πάντοτε κατά κάποιον «πλημμελή», θα έλεγα, τρόπο. Ποιά ανεπάρκεια υπάρχει σε αυτό; Κάποιος Γέροντας έλεγε βιαστικά: «Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύρ…σον, Κύρ…σον». Ασφαλώς, λοιπόν, δεν πρέπει να γίνεται έτσι. Αλλά πώς να διαμορφώσουμε έναν τρόπο, ώστε να λέμε σαράντα φορές «Κύριε ελέησον», συγκρατώντας τον νου μας; τί σημαίνει «ελέησον»; «Θεράπευσε την αμαρτία μου, κάνε με ικανό να δεχθώ το θέλημά Σου». Αυτό σημαίνει «ελέησον»! Χρησιμοποιείται η λέξη «ελέησον», γιατί παρακαλώ τον Θεό για έλεος, για συγκατάβαση σε μένα.
Μπορεί όμως να έρθει η προσευχή συνοδευόμενη από τέτοια κατάσταση, που ο Θεός να είναι μαζί μας και μόνη η προφορά του Ονόματός Του να μας φλέγει πραγματικά σαν φωτιά. Έτσι θα έπρεπε να προφέρουμε και το «Πάτερ ημών».
Ἡ προφητεία τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ πού ἔχει ἀρχίσει νά ὑλοποιεῖται στίς μέρες μας…
ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΛΗΡΟ
από το βιβλίο «Οι Προφητείες του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού μέσα στην Ιστορία» της Ευθυμίας Μοναχής (κατά κόσμον Ιουλίας Γκελτή)
Υπάρχουν κάποιες προφητείες που αφορούν τους ιερείς, οι οποίες είναι πολύ συνταρακτικές. Αυτές είναι οι εξής:
«Οι κληρικοί θα γίνουν οι χειρότεροι και οι ασεβέστεροι των όλων» [28(β) Αλβ].
«Θάρθη καιρός που δεν θα υπάρχη αυτή η αρμονία που είναι σήμερα μεταξύ λαού και κλήρου» (56 Καντ).
«Οι κληρικοί θα γίνουν οι χειρότεροι και οι ασεβέστεροι των όλων» (57 Καντ).
«Ακούσατε, αδελφοί μου Χριστιανοί. Θάρθη καιρός, που δεν θα παρατηρείται αυτή η αρμονία που είναι σήμερα μεταξύ λαού και κλήρου. Όταν θα πηγαίνει ο πάπας σε σπίτι λαΪκού, μόλις θα φεύγει θα θυμιάζουν με θυμίαμα. Αν θα καθήση σε στρώμα μετά την αναχώρησίν του θα το τινάζουν. Αν θα συναντούν οι άνθρωποι κληρικόν στον δρόμον, θα γυρίζουν πίσω και δεν θα εξακολουθούν τον δρόμο τους» ((Καλ ΒΗ)28.
«Οι παπάδες θα χαλάσουν την θρησκεία» (ΜΤ)29 Εκφωνήθηκε στο Μέτσοβο.
Η 28(β) Αλβ και 57 Καντ επαναλαμβάνονται αυτολεξεί στις δύο συλλογές.
Η 56 Καντ εμπερικλείεται μέσα στην προφητεία Καλ ΒΗ· επαναλαμβάνεται σχεδόν αυτολεξεί και αφορά σε μια μελλοντική δυσαρμονία μεταξύ κλήρου και λαού.
Στις δύο αυτές προφητείες ο άγιος Κοσμάς ομολογεί ότι στην εποχή του υπήρχε αρμονία μεταξύ κλήρου και λαού.
Στην σημερινή μας εποχή δεν βλέπομε πολύ μεγάλη αρμονία μεταξύ κλήρου και λαού. Υπάρχει θα έλεγα μια μέση κατάστασι.
Η προφητεία 57 Καντ δίνει μια απάντησι στο γιατί δεν θα υπάρχει αρμονία μεταξύ κλήρου και λαού.
Γιατί «οι κληρικοί θα γίνουν οι χειρότεροι και οι ασεβέστεροι των όλων». Επόμενο είναι ένεκα τούτου να μην υπάρχη εμποστοσύνη των λαϊκών προς τους ιερείς τους.
Στην προφητεία μάλιστα Καλ ΒΗ διαγράφονται μερικές αντιδράσεις των λαϊκών:
«Όταν πηγαίνη ο παπάς σε σπίτι λαϊκού, μόλις θα φεύγη θα θυμιάζουν με θυμίαμα. Αν θα καθήση σε στρώμα, μετά την αναχώρησίν του θα το τινάζουν».
Ἅγιος Ἰσίδωρος ὁ Ἱερομάρτυς ὁ ἐν Βαλῇ Κρήτης καί τά τέκνα αὐτοῦ
Ἅγιος Ἰσίδωρος ὁ Ἱερομάρτυς ὁ ἐν Βαλῇ Κρήτης καί τά τέκνα αὐτοῦ
Ἅγιος Γεώργιος καί Ἁγία Εἰρήνη οἱ παιδομάρτυρες
οἱ θαυμαστῶς φανερωθέντες ἐν ἔτει 1953
Ἡ μνήμη τους τιμᾶται στίς 18 Ὀκτωβρίου
Ἐπιμέλεια κειμένου Νικόλαος Σ. Καραταράκης- Φυσικός
«Χορείαν μαρτυρικήν τῆς Τριάδος ἰσάριθμον
τήν δείξασαν θαυμαστῶς ἐπ’ ἀλλήλοις ὁράσεσι
τόν τόπον ἐν ᾧ ἔκειντο κρυπτῶς τά σκήνη αὐτῶν...»
(Ἀπόσπασμα ἀπό τό κοντάκιον Ἀσματικῆς Ἀκολουθίας τῶν Ἁγίων)
Στίς 16 Ὀκτωβρίου τοῦ ἔτους 1953 ἡμέρα Παρασκευή, ὁ Φραγκιαδάκης Δημήτριος τοῦ Γεωργίου (Βαφοδημήτρης) παντοπώλης καί ἱεροψάλτης τοῦ χωριού Βαλῆ Μεσσαρᾶς τοῦ ΔήμουΓόρτυνας, βλέπει στόν ὕπνο του ἕναν ἱερέα νά τοῦ λέει νά πάει νά σκάψει, στόν προαύλειοχῶρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, πολιούχου ἁγίου τοῦ χωριοῦ. Στήν εἴσοδο τῆς αὐλῆς τοῦ ναοῦ, ὑπήρχε μία χαρουπιά.
Ὁ ἱερέας τοῦ λέει: «Πήγαινε σκάψε γιατί μέ πατᾶτε, εἶμαι μαζί μέ τά δύο μου παιδιά, μέ λένε Τσιτέρη».
Ὁ Βαφοδημήτρης δέν ἔδωσε σημασία καί συνέχισε τόν ὕπνο του. Τό ἑπόμενο βράδυ στίς 17 Ὀκτωβρίου ἡμέρα Σάββατο, βλέπει πάλι στόν ὕπνο του τόν ἴδιο ἱερέα νά τοῦ λέει: «Σήκω νά πᾶς νά σκάψεις!», ἀλλά καί πάλι κοιμήθηκε. Τό τρίτο βράδυ στίς 18 Ὀκτωβρίου του 1953, ἡμέρα Κυριακή, ὁ ἱερέας ἐμφανίσθηκε πάλι στόν ὕπνο του πιό ἐπιτακτικός αὐτή τή φορά καί τοῦ εἶπε:«Σήκω τώρα νά πᾶς νά σκάψεις!!»Ο Βαφοδημήτρης κατάλαβε ὅτι δέν ὑπῆρχε περίπτωση ἀναβολῆς καί ρωτάει τόν ἱερέα: «Καί ποῦ ἀκριβῶς θά σκάψω;» Ὁ ἱερέας τοῦ ἀπαντᾶ: «Θά σοῦ ἔχω γιά σημάδι πέτρες γύρω ἀπό τόν τάφο μου» καί τοῦ ὑπέδειξε κάποιο συγκεκριμμένο σχηματισμό αὐτῶν τῶν πετρῶν. Ἐπίσης τοῦ εἶπε νά προσέξει καθώς θά σκάβῃ γιατί οἱ κάρες αὐτοῦ καί τῶν παιδιῶν του εἶναι τοποθετημένες στά πόδια τους.
Ἀμέσως πῆρε μιά σκαλίδα καί πῆγε στόν προαύλειο χῶρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου. Ἦταν νωρίς τό πρωΐ, ὁ ἥλιος δέν εἶχε ἀκόμη ἀνατείλει. Βρῆκε τίς πέτρες ἀκριβῶς ὅπως τοῦ εἶχε ὑποδείξει ὁ ἱερέας. Μετά ἀπό μερικά χτυπήματα, βρίσκει τήν πλάκα τοῦ τάφου καί μία λάμψη βγῆκε ἀπ’ τήν γῆπού κατευθυνόταν ψηλά στόν οὐρανό σάν μιά μεγάλου μήκους ἀκτίνα. Ὁ Βαφοδημήτρης εἶπε ὅτι ἔμεινε χωρίς αἰσθήσεις γιά κάποια δευτερόλεπτα (κυρίως χωρίς ὅραση).
Μητροπολίτης Ζαπορόζιε Λουκᾶς, «Προδοσία τοῦ Χριστοῦ» ἡ ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Με την «προδοσία του Χριστού» παρομοίασε την απόφαση της Εκκλησίας της Ελλάδος να αναγνωρίσει την Ουκρανική Εκκλησία ο Μητροπολίτης Ζαπορόζιε κ. Λουκάς, της Εκκλησίας της Ουκρανίας του Πατριαρχείου Μόσχας.
«Οι Έλληνες Ιεράρχες αγνόησαν παντελώς την καταπίεση και τους ξυλοδαρμούς των ιερών μας, και των πιστών μας, από οπαδούς της νέας Εκκλησίας» – τoνίζει χαρακτηριστικά σε μήνυμά του ο Μητροπολίτης Ζαπορόζιε.
Σε άλλο σημείο ο Μητροπολίτης Λουκάς, ανέφερε ότι οι Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος, σαν άλλοι Πιλάτοι ένιψαν τα χέρια τους, παρόλο αυτά μόλυναν την καρδιά τους.
«Οι Εκκλησίες μας κατασχέθηκαν, οι πιστοί μας ξυλοκοπήθηκαν και το αίμα τους πότισε την γη μας. Μιλάτε για τον Θεό μέσα από τα άνετα γραφεία σας, αλλά με την απόφασή σας, αυτοί θα μας σκοτώσουν για τον Χριστό» – αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Λουκάς.
Ἐλεημοσύνη.Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος
Λύτρο της ψυχής είναι η ελεημοσύνη, μην προφασίζεσαι φτώχεια!
Λύτρο της ψυχής είναι η ελεημοσύνη. Γι' αυτό, όπως οι νιπτήρες γεμάτοι νερό βρίσκονται μπροστά από την είσοδο του ναού, για να πλύνεις τα χέρια σου, έτσι έξω από το ναό κάθονται και οι φτωχοί, για να πλύνεις τα χέρια της ψυχής. Έπλυνες με το νερό τα σωματικά χέρια;
Πλύνε και τα χέρια της ψυχής με την ελεημοσύνη. Μην προφασίζεσαι φτώχεια. Η χήρα μέσα στην τρανή της φτώχεια φιλοξένησε τον Ηλία. Και η φτώχεια της δεν έγινε εμπόδιο, αλλά με πολλή χαρά τον υποδέχθηκε. Γι' αυτό και απόλαυσε αντάξιους καρπούς και θέρισε τα στάχυα της ελεημοσύνης.
Αλλά ίσως να μου πει ο ακροατής: «Δώσε μου τον Ηλία!». Γιατί ζητάς τον Ηλία; Αντί του Ηλία σου δίνω τον Δεσπότη και συ δεν τον τρέφεις. Εάν εύρισκες τον Ηλία πως θα τον φιλοξενούσες; Απόφαση του Δεσπότη των όλων Χριστού είναι ο λόγος: «όποιος κάμει κάτι καλό σε έναν από αυτούς τους ασήμαντους, σε μένα το έκαμε».
Εάν ο βασιλιάς καλούσε κάποιον σε δείπνο και έλεγε στους παρευρισκόμενους υπηρέτες: «Περιποιηθείτε τον πολύ αυτόν σαν να περιποιείστε εμένα, αυτός όταν βρέθηκα σε φτώχεια με έθρεψε και με φιλοξένησε, αυτός σε δύσκολους καιρούς πολύ με ευεργέτησε», στην περίπτωση αυτή ο καθένας μας δεν θα ξόδευε όλα του χρήματα για 'κείνον που ο βασιλιάς του έδειξε τόση ευγνωμοσύνη; Δεν θα φρόντιζε να τον εξυπηρετήσει και να συνδεθεί μαζί του φιλικά;
Μονή Ἁγίου Συμεών τοῦ Στυλίτη.Τό ἀπομεινάρι τοῦ στύλου
Μονή Αγίου Συμεών του Στυλίτη (ΒΔ Συρία / φωτογραφία 2009):
Το απομεινάρι του στύλου.(πηγή)
[...] Ἐπάνω στὸ στύλο ἔζησε σαρανταπέντε ὁλόκληρα χρόνια. Ἔχοντας σὰν μόνη προστασία τὸ δερμάτινο χιτώνα καὶ τὸ κουκούλιό του, ἐκτεθειμένος σʹ ὅλες τὶς μεταβολὲς τῶν καιρῶν, στεκόμενος διαρκῶς ὄρθιος μὲ τὰ χέρια ὑψωμένα σὲ προσευχή, τρώγοντας ἐλάχιστα, κοιμώμενος σχεδὸν καθόλου. Ἡ συνεχὴς ὀρθοστασία καὶ ἡ σκληρὴ ἀσκητικὴ ζωὴ τοῦ προξένησαν πληγὲς στὰ πόδια, ἀλλὰ ἡ ὑπομονὴ καὶ ἡ ἐγκαρτέρηση τοῦ ἁγίου δὲν εἶχαν ὅρια. Ποτὲ δὲν γόγγυσε γιὰ τὰ παθήματά του, ποτὲ δὲν διέκοψε τὸ καθημερινὸ πνευματικὸ του πρόγραμμα. Ὅλη τὴ νύχτα προσευχόταν καὶ τὸ διάστημα τῆς ἡμέρας τὸ μοίραζε μεταξὺ προσευχῆς καὶ διδασκαλίας πρὸς τὸ λαό. Δυὸ φορὲς τὴν ἡμέρα δίδασκε τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ στὰ πλήθη ποὺ συνέτρεχαν ἀπὸ κοντινά, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ πολὺ μακρινὰ μέρη γιὰ νὰ τὸν ἰδοῦν καὶ νὰ ἀκούσουν τὴ διδασκαλία του, νὰ ζητήσουν τὴ συμβουλή του καὶ νὰ θεραπευθοῦν ἀπὸ τὰ ψυχικὰ καὶ σωματικὰ τοὺς νοσήματα. Δίδασκε ἁπλὰ καὶ πρακτικά.
Συμβούλευε τοὺς ἀνθρώπους νὰ ἀγαποῦν καὶ νὰ φοβοῦνται τὸν Θεό, νὰ μὴ προσκολλῶνται στὰ πρόσκαιρα ἀγαθά, νὰ θυμοῦνται τὴν κόλαση τῶν ἁμαρτωλῶν, νὰ ἀγαποῦν καὶ νὰ βοηθοῦν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, νὰ φέρονται δίκαια στὶς συναλλαγὲς μεταξύ τους, νὰ μὴν ὁρκίζονται καὶ νὰ φυλάττουν τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ. Ἄκουε μὲ ἀγάπη καὶ κατανόηση τὰ προβλήματά τους, συμβίβαζε τὶς διαφορές τους, γιάτρευε μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ τὶς ἀσθένειές τους.
Ὅταν ὁ λαός δέν ἀντιδρᾶ. π.Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ (1927- 2006) π.ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ Προφήτης Ἰεζεκιήλ 9,7-9 ἡμερομηνία πού διεξήχθη ἡ ὁμιλία 22-03-93
Χωρίς Θεό τί νά κάνει ὁ ἄνθρωπος
(Άγιος Παΐσιος )
Ο Καλός Θεός μας δίνει πλούσιες τις ευλογίες Του. Να μη δείχνουμε αχαριστία και Τον παροργίζουμε, γιατί έρχεται «η οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας» (Εφ. 5,6). - μη γένοιτο. Στην εποχή μας δεν πέρασαν οι άνθρωποι ούτε πολέμους ούτε πείνα και λένε ότι δεν έχουν ανάγκη και από τον Θεό. Τα έχουν όλα και γι' αυτό δεν εκτιμούν τίποτε. 'Αν όμως έλθη δύσκολος καιρός, πείνα κ.λ.π., και δεν έχουν τι να φάνε, τότε θα εκτιμήσουν και το ψωμί και την μαρμελάδα και όσα θα στερηθούν. 'Αμα δεν δοξάζουμε τον Θεό, επιτρέπει ο Θεός να έρθη μια δοκιμασία, για να εκτιμήσουμε τα πράγματα.
Καθώς μία δράξ ψάμμου πίπτουσα εἰς μεγάλην θάλασσαν χάνεται...
Ἀββᾶ Ἰσαὰκ τοῦ Σύρου
Καθὼς μία δρὰξ ψάμμου πίπτουσα εἰς μεγάλην θάλασσαν χάνεται, οὕτω καὶ τὰ πταίσματα παντὸς ἀνθρώπου ἐνώπιον τῆς ἐλεημοσύνης τοῦ Θεοῦ, καὶ καθὼς διὰ μίας δρακὸς χώματος δὲν φράττεται μία πηγὴ ἥτις ἀναβρύει πολὺ ὕδωρ, οὕτω καὶ ἡ ἐλεημοσύνη τοῦ Θεοῦ δὲν νικᾶται ὑπὸ τῆς κακίας τῶν ἀνθρώπων.
https://proskynitis.blogspot.com/2019/10/blog-post_76.html?m=1
22 Όκτωβρίου. Ἀβερκίου ἰσαποστόλου ἐπισκόπου Ἱεραπόλεως. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Τρ. ιθ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Φιλιπ. α´ 8 - 14).
Φιλιπ. 1,8 μάρτυς γάρ μού ἐστιν ὁ Θεός, ὡς ἐπιποθῶ πάντας ὑμᾶς ἐν σπλάγχνοις Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Φιλιπ. 1,8 Διότι είναι μάρτυς μου ο Θεός, πόσον πολύ σας ποθώ και σας αγαπώ με την καρδίαν μου, η οποία ανήκει εξ ολοκλήρου στον Χριστόν.