Οἱ Ἅγιοι Ἰωακείμ καί Ἄνννα -Τό ἀπαθέστερο ζευγάρι, 8-10-2010, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Οἱ Ἅγιοι Ἰωακείμ καί Ἄνννα -Τό ἀπαθέστερο ζευγάρι, 8-10-2010, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Κυριακή Ζ Λουκᾶ.Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο.Μέρος Πρῶτο

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ΛΟΥΚΑ[:Β΄Κορ.11,31-33 και 12,1-9]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Μέρος πρώτο: υπομνηματισμός στα χωρία Β΄Κορ. 11,31-33

«Ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι. ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης Ἀρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν Δαμασκηνῶν πόλιν πιάσαι με θέλων, καὶ διὰ θυρίδος ἐν σαργάνῃ ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ (: θα σας πω πράγματα που ίσως σας φανούν απίστευτα. Αλλά ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος είναι ευλογημένος στους αιώνες, γνωρίζει ότι δεν λέω ψέματα. Στη Δαμασκό ο διοικητής που είχε διορισθεί από τον βασιλιά Αρέτα, φρουρούσε την πόλη των Δαμασκηνών, επειδή ήθελε να με συλλάβει. Κι από κάποιο παράθυρο με κατέβασαν κάτω μέσα σε δικτυωτό καλάθι, μέσα από κάποιο άνοιγμα του τείχους της πόλεως, και ξέφυγα από τα χέρια του)»[Β΄Κορ. 11,31-33]. 

Γιατί άραγε εδώ δίνει διαβεβαίωση και πιστοποιεί ενώ σε κανένα από τα προηγούμενα δεν το έκανε αυτό; Διότι ίσως αυτό ήταν παλαιότερο και περισσότερο άγνωστο· ενώ εκείνα ήταν γνωστά και σε αυτούς, δηλαδή η μέριμνα των εκκλησιών και όλα τα άλλα. Κοίταξε λοιπόν πόσο μεγάλος ήταν ο πόλεμος, αφού γι΄αυτόν και μόνο φρουρούσε την πόλη. Και όταν λέω πόλεμο, εννοώ τον ζήλο του Παύλου· διότι εάν δεν κινείτο ισχυρός ο πόλεμος εναντίον του, δεν θα προκαλούσε τόση μανία στον εθνάρχη. Αυτά είναι γνωρίσματα ψυχής αποστολικής, το να πάσχει τόσα και να μην κλονίζεται καθόλου, αλλά να υπομένει με γενναιότητα τα όσα πέφτουν επάνω του, και να μην υποχωρεί στους κινδύνους, ούτε να λιποτακτεί.

Πρόσεξε λοιπόν εδώ πώς ανέχτηκε να διαφύγει τον κλοιό, αφού τον κατέβασαν από παράθυρο μέσα σε δίχτυ· διότι αν και επιθυμούσε να αποδημήσει από αυτή τη ζωή, αγαπούσε όμως και τη σωτηρία των ανθρώπων. Για τον λόγο αυτόν πολλές φορές και τέτοια σοφιζόταν, συντηρώντας τον εαυτό του για το κήρυγμα· και δεν απόφευγε να χρησιμοποιήσει ούτε κοινά ανθρώπινα τεχνάσματα, όταν το απαιτούσε η περίσταση· τόσο προσεκτικός και άγρυπνος ήταν· διότι όπου μεν ήταν αδύνατο να διαφύγει τα κακά, χρειαζόταν μόνο η επέμβαση της θείας χάριτος· όπου όμως ο πειρασμός ήταν ανάλογος των δυνάμεών του, επινοεί πολλά και ο ίδιος, αλλά αποδίδοντας και εδώ το παν στον Θεό. Και όπως ακριβώς εάν κάποιος σπινθήρας από πυρ το οποίο δεν σβήνει, αφού πέσει στο πέλαγος και αφού επέλθουν σε αυτό πολλά κύματα θα βυθιζόταν και πάλι θα ανερχόταν λαμπερός, έτσι λοιπόν και ο μακάριος Παύλος, άλλοτε μεν θαπτόταν καθώς κινδύνευε, άλλο δε διαφεύγοντάς του, λαμπρότερος ανερχόταν, νικώντας την κακοπάθεια.

Αυτή λοιπόν είναι η λαμπρή νίκη, αυτό είναι το τρόπαιο της Εκκλησίας, έτσι κτυπάται ο διάβολος, όταν εμείς πάσχουμε στις δοκιμασίες· διότι όταν εμείς πάσχουμε, κυριεύεται, και πάσχει κακώς όταν θέλει να μας κάνει κακό. Αυτό συνέβαινε και στον Παύλο· και όσο περισσότερο ο διάβολος κατέφερε εναντίον του Παύλου κινδύνους, τόσο περισσότερο ηττάτο· διότι δεν κατασκεύαζε μόνο ένα είδος πειρασμών, αλλά ποικίλους και διαφόρους. Δηλαδή άλλοι περιείχαν κόπο, άλλοι στενοχώρια, άλλοι φόβο, άλλοι οδύνη, άλλοι φροντίδα, άλλοι εντροπή, άλλοι πάλι όλα μαζί· αλλά ο Παύλος νικούσε σε όλους.

Ὅσοι ἔχουν σταθερή ἐλπίδα πρός τόν Θεό πλησιάζουν κοντά Του καί φωτίζονται μέ τή λάμψη τοῦ αἰωνίου φωτός

Αλλοίμονό μας αν, φροντίζοντας υπερβολικά για τον εαυτό μας, δεν επιρρίπτουμε την μέριμνά μας και την ελπίδα μας στον Θεό, ο οποίος φροντίζει για μας!

Αν δεν ομολογούμε ότι οφείλουμε σ’ Εκείνον τα αγαθά που χρησιμοποιούμε στην παρούσα ζωή, πως μπορούμε να προσδοκούμε από Αυτόν τα αγαθά που μας υποσχέθηκε στην μέλλουσα ζωή; Ας μην είμαστε ολιγόπιστοι, αλλά καλύτερα ας ζητούμε «πρώτον την βασιλείαν του Θεού και ταύτα πάντα προστεθήσεται ημίν» σύμφωνα με τον λόγο του Σωτήρα μας (Ματθ. στ΄ 33).

Όσοι έχουν σταθερή ελπίδα προς τον Θεό πλησιάζουν κοντά Του και φωτίζονται με τη λάμψη του αιωνίου φωτός.

Ο άνθρωπος, που για την αγάπη του Θεού δεν μεριμνά για τον εαυτό του, έχει ελπίδα αληθινή. Πιστεύει ότι μεριμνά γι’αυτόν ο Θεός.

Αν όμως στηρίζει την ελπίδα του στα έργα του και καταφεύγει στον Θεό μόνο όταν συναντά απρόοπτες δυσκολίες τις οποίες δεν μπορεί να αντιμετωπίσει με τις δικές του δυνάμεις, τότε μια τέτοια ελπίδα είναι μάταια και ψεύτικη.

Ἀπαντητικὸ μήνυμα τῆς «εὐαρεσκείας» τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Θεοτόκου, διὰ ἀσθενοῦς σεισμοῦ στὸ Ἅγιον Ὅρος!

Ὅσιος Παΐσιος: «Σᾶς κούνησε! Σᾶς ξύπνησε ὅμως;»

Εἶναι ἀρχή μας νὰ κάνουμε ὑπακοὴ στοὺς ἁγίους καὶ νὰ κρατοῦμε τὴν σοφὴ ἐπιφύλαξη καὶ δυσπιστία ἀπέναντι στὰ ὄνειρα, στὰ ὁράματα καὶ κατ΄ ἐπέκταση στὰ θαύματα. Πόσο μᾶλλον νὰ ἀπέχουμε ἀπὸ τὴν φοβερὴ ἀσθένεια τῆς θαυματολαγνείας. Ὅμως ὁ συνδυασμὸς τῶν γεγονότων, ποὺ πλήττουν ἀλλεπάλληλα καὶ μέσα σὲ λίγες μέρες τὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ γενικότερα τῆς πατρίδας μας, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀφήσουν ἀκατάπληκτο καὶ ἀπροβλημάτιστο, ἀκόμη καὶ τὸν πιὸ δύσπιστο καὶ «ρεαλιστὴ» ἄνθρωπο. 

Ἀρχίζοντας ἀπὸ τὴν πρὸ λίγων ἡμερῶν ἀναγνώριση τοῦ αὐτοκεφάλου τῆς ψευδοεκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, τὶς ἐκφρασθεῖσες εὐχαριστίες τοῦ Φαναρίου καὶ τῶν λοιπῶν «φίλων» τῆς πατρίδας μας, τὸ συλλείτουργο στὴν Ἀχειροποίητο, τὴν ἐπίσκεψη...

τοῦ πατριάρχη στὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ τέλος, τὸ ἀπαντητικὸ μήνυμα τῆς «εὐαρεσκείας» τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Θεοτόκου γιὰ ὅλα τὰ διαδραματισθέντα, διὰ τοῦ ἀσθενοῦς, ἐπὶ τοῦ παρόντος, σεισμοῦ στὸ Ἅγιον Ὅρος!

Ἀποτείχιση , Σχίσμα καί Αἵρεση . Π. Σωτήριος Ἀθανασούλιας .

ΤΕΥΧΟΣ 89 ΤΡΙΠΟΛΙΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2014

ΑΙΡΕΣΗ, ΣΧΙΣΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ

ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Ἰσοροπώντας μεταξύ «δύο ἄκρων»

Στίς 30/11/2014, μνήμη τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἱδρυτοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί ἡμέρα, κατά τήν ὁποία ἑορτάζεται ἡ Θρονική ἑορτή τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὁ Πάπας Φραγκίσκος ὁ Α' ἐπισκέφθηκε τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο. Ἔγινε δεκτός ἀπό τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο καί μετεῖχε στή Θεία Λειτουργία, πού τελέστηκε στόν Πατριαρχικό Ναό. Τό γεγονός αὐτό προκάλεσε ἔντονες ἀντιδράσεις στούς κόλπους τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, θετικές καί ἀρνητικές,ἐνθουσιώδεις καί ἐπικριτικές, οἱ ὁποῖες θυμίζουν τό ὡραιότατο βιβλίο τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου (1930-1989), κληρικοῦ, μεγάλου ἐκκλησιαστικοῦ κύρους καί διακεκριμένου Πνευματικοῦ, μέ τίτλο «Τά δύοἄκρα. Οἰκουμενισμός καί Ζηλωτισμός» (ἔκδ. Ἱ. Ἡσυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου, 2008). Πράγματι, οἱ ὁπαδοί τοῦΟἰκουμενισμοῦ δέχθηκαν μέ ἐνθουσιασμό τό γεγονός, ἰσχυριζόμενοι ὅτι ἔφθασε ἡ ὥρα νά ξεπεραστοῦν τά μίση καί τά πάθη τοῦπαρελθόντος, νά πάψουν οἱ διαιρέσεις, νά ἐπικρατήσει ἡ εἰρήνη καί ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μεταξύ τῶν Χριστιανῶν καί, τέλος, νά γίνει τό τελευταῖο βῆμα γιά τήν πλήρη ἕνωση «τῶν ἐκκλησιῶν», δηλαδή γιά τήν κοινωνία ἀπό τό ἴδιο Σῶμα καί Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, γιά τήν ὁποία, ἄλλωστε, προσευχόμεθα σέ κάθε Ἀκολουθία («ὑπέρ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως»). Οἱ ὁπαδοί τοῦ Ζηλωτισμοῦ,ἀντίθετα, ἐπικρίνουν ἔντονα τέτοιες ἐνέργειες ὡς προδοτικές, κατηγοροῦν τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη ὡς αἱρετικό καί ὡς προδότη τῆς πίστεως, θεωροῦν τούς κληρικούς, πού κοινωνοῦν μαζί του, ὡς συνυπεύθυνους καί ἀποστάτες καί προτείνουν τήν λεγόμενη «ἀποτείχιση», δηλαδή τή διακοπή τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μέ Ἐπισκόπους πού ἀνήκουν στά Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα καί στίς Αὐτοκέφαλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες.

Ὡστόσο, καί οἱ δύο αὐτές ἀκραῖες στάσεις εἶναι προϊόντα πλάνης καί κινοῦνται ἐκτός τῆς Ὀρθόδοξης Παράδοσης. ὉΟἰκουμενισμός εἶναι σχετικά σύγχρονο φαινόμενο. Ἐμφανίστηκε στίς ἀρχές τοῦ 20οῦ αἰῶνα, σέ ἕνα περιβάλλον μέ γνώρισμα τόν θρησκευτικό συγκριτισμό, στοιχεῖο σύμφωνο κατά πάντα μέ τό πνεῦμα καί τήν κυρίαρχη ἰδεολογία τῆς Νέας Ἐποχῆς.

Γιά τήν Ἁγία Τριάδα (β) (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἱερεμία)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

ΙΕΡΗ ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ

Ἑβδομαδιαῖο φυλλάδιο

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

8. Γιά τήν Ἁγία Τριάδα (β)

1. Στό προηγούμενο μάθημά μας ὁ ἅγιος διδάσκαλός μας, ὁ Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, μᾶς ἄνοιξε ἕνα νέο κεφάλαιο τῆς πίστης μας, τό πιό σοβαρό. Μᾶς μίλησε γιά τήν Ἁγία Τριάδα, τόν Πατέρα, τόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα. Μιλώντας γιά τόν Υἱό μᾶς εἶπε ὅτι γεννήθηκε ἀπό τήν οὐσία τοῦ Πατέρα προαιώνια, «πρό πάντων τῶν αἰώνων», καί εἶναι λοιπόν ἄναρχος Υἱός, ὅπως ὁ Πατέρας, εἶναι συναΐδιος μέ αὐτόν. Γιατί ἄν ποῦμε, μᾶς εἶπε ὁ ἅγιος Δαμασκηνός, ὅτι ὁ Υἱός γεννήθηκε ἀργότερα ἀπό τόν Πατέρα καί δέν ὑπῆρχε αἰώνια μαζί του, τότε λέγουμε τήν βλασφημία γιά τόν Θεό, ὅτι ἀλλοιώθηκε, ὅτι μεταβλήθηκε, γιατί ἐνῶ δέν ἦταν Πατέρας, ἔγινε ὕστερα Πατέρας μέ τήν γέννηση τοῦ Υἱοῦ. Καί ἔτσι φέρουμε τροπή στήν ὑπόσταση τοῦ Θεοῦ Πατέρα. Γιά τήν κτίση, πού ἔγινε καί αὐτή ἀπό τόν Θεό, ἀλλά ἔγινε ἀργότερα, δέν θά ποῦμε τό ἴδιο, ὅτι δηλαδή ἀλλοιώθηκε ὁ Θεός· γιατί ἡ κτίση εἶναι δημιουργία, ἔγινε ἀπ᾽ ἔξω, ἔγινε μέ τήν βούληση καί τήν δύναμη τοῦ Θεοῦ, καί δέν ἔγινε ἀπό τήν οὐσία Του, ὅπως γεννήθηκε ὁ Υἱός.

2. Ὁ Θεός, μᾶς λέγει σήμερα ὁ ἅγιος, εἶναι ἀπαθής καί ἀναλλοίωτος καί ἄτρεπτος. Καί ὅταν γεννᾶ τόν Υἱό καί ὅταν δημιουργεῖ τόν κόσμο εἶναι πάντοτε ὁ Ἴδιος. Ὁ Θεός, καί ὅταν γεννᾶ καί ὅταν δημιουργεῖ τόν κόσμο, δέν παθαίνει οὔτε πάθος οὔτε διάλυση, οὔτε ἔχει ἀνάγκη ἀπό συνεργασία κάποιου ἄλλου γιά νά τά πετύχει. Γιατί ἡ γέννηση στόν Θεό εἶναι ἀποκλειστικά ἔργο τῆς θείας φύσεως καί προέρχεται μόνο ἀπό τήν οὐσία τοῦ Θεοῦ καί γι᾽ αὐτό εἴπαμε δέν μεταβλήθηκε, δέν τράπηκε ὁ γεννήτορας Θεός κατά τήν γέννηση τοῦ Υἱοῦ Του. Καί γι᾽ αὐτό δέν ἔχουμε πρῶτο καί δεύτερο Θεό, ὅπως θά λέγαμε, ἄν ὁ Υἱός γεννιόταν ἀργότερα καί δέν εἶναι ἄναρχος, ὅπως ὁ Πατέρας.

Τί θά πρέπη νά γνωρίζουν τά μέλη τοῦ «Τάγματος τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου τοῦ Ἀποστόλου»

Γράφει ο π. Εμμανουήλ Χατζηδάκης, Ι. Α. Αμερικής

Αγαπητοί Άρχοντες του Οικουμενικού Πατριαρχείου,

Αυτή την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016, την πρώτη Κυριακή μετά την εορτή του Αγίου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου Μαθητή, είναι η «Κυριακή των Αρχόντων», κατά την οποία η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά το Τάγμα σας και την εργασία που προσφέρετε «για την προώθηση της θρησκευτικής ελευθερίας, της ευημερίας και της προόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου». Επίσης έχετε όλοι δώσει όρκο «να υπερασπίζεστε και να προωθείτε την πίστη και παράδοση της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας … [και] να προστατεύετε και να προωθείτε το Ιερό Πατριαρχείο και την αποστολή του». Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας σε μερικές δηλώσεις που έκανε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος για προβληματισμό και περίσκεψη. Στις 23.9.2016 το περιοδικό Archon News περιελάμβανε ένα άρθρο που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο The Catholic Register (στο οποίο παραπέμπονται οι αναγνώστες), με τον τίτλο, «Θρησκευτικοί ηγέτες επαινούν τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο ως μεγάλο οικουμενιστή». Ο Πατριάρχης τιμήθηκε κατά τη διάρκεια μιας διαθρησκευτικής συγκέντρωσης που πραγματοποιήθηκε στην βασιλική του Αγίου Φραγκίσκου της Ασσίζης, στην Ασσίζη της Ιταλίας, 20 Σεπτεμβρίου 2016. Κατά τη διάρκεια αυτής της συγκέντρωσης, θρησκευτικοί ηγέτες των δεκάδων θρησκειών συγκεντρώθηκαν για διάλογο και για προσευχή για την ειρήνη, και τιμώντας τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο με την ευκαιρία της 25ης επετείου του στο οικουμενικό θρόνο, τον εγκωμίασαν ως οικουμενιστή, θεολόγο και πρωτοπόρο θρησκευτικό υπερασπιστή της δημιουργίας του Θεού και ως κάποιο «που είναι τόσο βαθιά ριζωμένος στη δική του θρησκευτική παράδοση, που μπορεί να προσεγγίσει τους άλλους, χωρίς φόβο».

Ἄν ὅμως σκεφτόμαστε σέ ποιά θέση φέρνουμε τό Θεό μέ τά πάθη μας...

Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ

«Πολλοί εκλαμβάνουν τη σιωπή του Θεού, ως ένδειξη ότι ο Θεός ''δεν υπάρχει'', ''πέθανε''.

Αν όμως σκεφτόμαστε σε ποιά θέση φέρνουμε το Θεό με τα πάθη μας, τότε θα βλέπαμε ότι Αυτός δεν έχει άλλη επιλογή, παρά μόνο να σιωπήσει.

Ζητάμε από Αυτόν να μας υποστηρίξει στις αδικίες μας. Δεν μας ενοχοποιεί φανερά. Μας αφήνει να πορευτούμε στους πονηρούς δρόμους μας και να θερίσουμε τους καρπούς των προσωπικών μας αμαρτιών. 

Γέρων Ἐφραίμ Φιλοθεϊτης:«Ἕνα νά θυμᾶσαι παιδί μου....»

Γέρων Εφραίμ Φιλοθεΐτης: «Ένα να θυμάσαι παιδί μου, αν δεν συγχωρείς, ξέχνα τον Παράδεισο»


https://paraklisi.blogspot.com/2019/10/blog-post_23.html

25 Όκτωβρίου. Μαρκιανοῦ καί Μαρτυρίου τῶν νοταρίων μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Παρ. ιθ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Φιλιπ. α´ 27 - β´ 4).

Φιλιπ. 1,27         Μόνον ἀξίως τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ πολιτεύεσθε, ἵνα εἴτε ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ὑμᾶς εἴτε ἀπὼν ἀκούσω τὰ περὶ ὑμῶν, ὅτι στήκετε ἐν ἑνὶ πνεύματι, μιᾷ ψυχῇ συναθλοῦντες τῇ πίστει τοῦ εὐαγγελίου,

Φιλιπ. 1,27                Μονον σας παρακαλώ να πορεύεσθε και να φέρεσθε κατά τρόπον άξιον του Ευαγγελίου του Χριστού, ώστε είτε όταν έλθω και σας ίδω, είτε όταν δεν κατορθώσω να έλθω και είμαι απών, ακούσω όμως πληροφορίας δια σας, να βεβαιωθώ ότι στέκεσθε και μένετε σταθεροί στον πνευματικόν αγώνα, συναγωνιζόμενοι δια την πίστιν του Ευαγγελίου όλοι μαζή με ένα φρόνημα και με μία ψυχήν,