4. Τό ψέμα, 29-4-2009, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

4. Τό ψέμα, 29-4-2009, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Παλαιοί καί σύγχρονοι ἅγιοι περί κληρονομικότητας καί ἄλλων τινῶν*…

Παλαιοί καί σύγχρονοι ἅγιοι περί κληρονομικότητας καί ἄλλων τινῶν*…

«Ἡ ἐμή ἀπολογία τοῖς ἐμέ ἀνακρίνουσιν αὕτη ἐστί» (Α΄ Κορ. θ΄ 3). Ἀπάντηση στόν μοναχό π. Παΐσιο Καρεώτη.

Ἀρχιμ. Ἀντωνίου Φραγκάκη, ἱεροκήρυκος Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γορτύνης καί Ἀρκαδίας Κρήτης

Μελέτησα μέ προσοχή τήν κριτική τοῦ μοναχοῦ π. Παϊσίου Καρεώτου σέ προσγενόμενη συνέντευξή μου. Χάρηκα γιατί δίνεται ἡ εὐκαιρία ἑνός γόνιμου καί ἐποικοδομητικοῦ διαλόγου ἀλλά καί πικράθηκα γιά τήν ἔντονη παρανόηση, τό ἐπιθετικό ὕφος, τή συγκρουσιακή διάθεση καί τούς βαρυτάτους χαρακτηρισμούς.

Ἐπίκαιρος ὁ λόγος τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου: «Ἡμᾶς δέ μακράν ἀπεσκυβάλισεν καί ἀπέρριψεν, ὡσανεί συρφετόν τινα καί ἄχνην καί κῦμα θαλάσσιον».

Εἶναι πάγια πεποίθησή μου, ὅτι ἡ ἐκφραστική πολυπραγμοσύνη καί ἡ ἀκαδημαϊκή ἀπεραντοσύνη κουράζουν ἀλλά καί ἀποκαλύπτουν πολλάκις ἔνδεια ἐπιχειρημάτων, κατά τό κοινῶς λεγόμενον «τά πολλά λόγια εἶναι φτώχεια».

Ὅμως, ἐδῶ, εἶμαι ὑποχρεωμένος νά μακρηγορήσω, παρ’ ὅλο πού δέν τό ἐπιθυμῶ, καθ’ ὅτι ὁ ἀξιοσέβαστος ἐλεγκτής μου ἐρειδόμενος σέ λίγες φράσεις ἀπό τήν διεξαχθεῖσα συνέντευξη, παρέθεσε σχεδόν ὅλη τήν θεματολογία τῆς ὀρθόδοξης ἀνθρωπολογίας, τήν ὁποία κατά τήν ἄποψή του ὁλοσχερῶς ἀλλοιώνω καί ἀνορθόδοξα δημοσιοποιῶ. Ὡς ἐκ τούτου, θεωρῶ ἀναγκαῖο νά προβῶ σέ κάποιες καίριες ἐπεξηγήσεις, ὄχι γιά νά ἀντιδικήσουμε ἤ νά ἀρχίσουμε διελκυστίνδα, (δέν θά ἐπανέλθω ἀπό τήν πλευρά μου στό θέμα αὐτό), ἀλλά γιά μία πιό εὐρυγώνια θεολογική θέαση τῶν θεμάτων πού ἐτέθησαν.

Διαπίστωσα ἔκπληκτος μετά ἀπό προσεκτική μελέτη τῆς κριτικῆς του, ὅτι ἐντάσσει τά ἐγκαλούμενα θέματα σέ μία δική του προοπτική καί ἐξάγει τό συμπέρασμα, ὅτι μέ τά λεγόμενά μου παραχαράσσονται τά βασικά σημεῖα τῆς ὀρθόδοξης ἀνθρωπολογίας καί εἰσάγεται ἕνας συγκεκαλυμμένος περσοναλισμός πού λυμαίνεται, ἀπροκάλυπτα πλέον, τά τελευταῖα χρόνια, τήν θεολογική κατάθεση τῆς δικῆς μας ἐπικράτειας (ἐν Ἑλλάδι) καί ὄχι μόνον... Θά ἀποτολμήσω νά ψελλίσω «ὀλίγα τινά» πάνω στίς ἀντιρρήσεις του, μέ συνοπτική μέν διάθεση ἀλλά ἴσως καί μέ στωμιλίστικη κατάθεση, ἀναγκαζόμενος ἀπό τά πολλά θέματα γιά τά ὁποῖα κατηγορήθηκα, παρ’ ὅ,τι - ἐπαναλαμβάνω – μέ ἐκφράζει ἀπόλυτα ὁ σχετικός μέ τήν τεχνική τῆς ἔκφρασης λόγος, τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου: «Τό λακωνίζειν οὐ τοῦτο ἐστί, ὅπερ οἴει, ὁλίγας συλλαβάς γράφειν, ἀλλά περί πλείστων ὁλίγας. Οὕτως ἐγώ καί βραχυλογότατον Ὄμηρον λέγω, καί πολύν τόν Ἀντίμαχον. Πῶς; Τοῖς πράγμασι κρίνων τό μῆκος ἀλλ΄οὐ τοῖς γράμμασιν».

Περί τῆς Ἁγίας Τριάδος 

Τό θεμελιακῆς σημασίας δόγμα τῆς Ἁγίας Τριάδος δέν εἶναι θέμα νοητικῆς συλλήψεως, οὔτε θέμα μιᾶς διανοητικῆς ἐπεξεργασίας ἤ παραδοχή μιᾶς «θεωρητικῆς» διδασκαλίας, πού συναντοῦμε σέ ὅλες τίς θρησκεῖες. Ἐξ’ ἄλλου ἡ ὀρθόδοξη πίστη δέν εἶναι διανοητική ἀνακάλυψη ἀλλά θεϊκή ἀποκάλυψη. Δέν εἶναι θρησκεία, ἀλλά ζωή. Εὑρισκόμενος ὁ ἄνθρωπος «ἐν τῇ ἀποκαλύψει» μέ τίς προϋποθέσεις πού ὁρίζει ἡ ὀρθόδοξη παράδοση, βεβαιώνεται γιά τήν ἀΐδια ὕπαρξη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί ἀκόμη ὁ ἴδιος ὁ δεχόμενος τήν ἀποκάλυψη εἰσέρχεται στήν ὑποστατική ὁδό. Ἀντιλαμβάνεται ὅτι ἀδυνατοῦμε οἱ κτιστοί καί πεπερασμένοι ἄνθρωποι μέ κοσμικά παραδείγματα καί ἐξωτερικές ἀποδείξεις νά γνωρίσουμε τό Θεό, ἀλλά μόνο ζώντας «ἐν τῇ ἀποκαλύψει», ἤτοι μέ τήν ἐσωτερική ἀναγέννηση, τήν μετοχή κατά διαφόρους βαθμούς στήν ἄκτιστη θεία ἐνέργειά Του.

Τά διάφορα παραδείγματα καί οἱ ἐκφραστικές διατυπώσεις μποροῦν νά βοηθήσουν στή διατύπωση αὐτῆς τῆς ἐσωτερικῆς πνευματικῆς ἐμπειρίας. Οἱ βιωματικοί ἐκφραστές τῆς ἀκραιφνοῦς θεογνωσίας, ἤτοι οἱ θειότατοι Πατέρες, χρησιμοποίησαν ὅρους ἀπό τήν περιεκτική σέ φρασεολογία ἑλληνική φιλοσοφία. Ἀποφόρτισαν τήν σημειολογία τῶν ὅρων αὐτῶν ἀπό τό στοχαστικό τους περιεχόμενο καί τούς χρησιμοποίησαν ἔπειτα ὡς κατάλληλα μέσα προκειμένου νά διατυπώσουν τήν ἐμπειρία τους.

29 Όκτωβρίου. Ἀναστασίας ὁσιομάρτυρος τῆς Ῥωμαίας. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Τρ. κ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Φιλιπ. β´ 16 - 23).

Φιλιπ. 2,16         λόγον ζωῆς ἐπέχοντες, εἰς καύχημα ἐμοὶ εἰς ἡμέραν Χριστοῦ, ὅτι οὐκ εἰς κενὸν ἔδραμον οὐδὲ εἰς κενὸν ἐκοπίασα. 

Φιλιπ. 2,16               Κρατείτε, λοιπόν, σταθερά, χωρίς αμφιβολίας και χαλαρότητας, τον λόγον του Ευαγγελίου, που είναι ζωή και μεταδίδει ζωήν. Αυτό δε θα είναι και δι' εμέ καύχημα κατά την μεγάλην ημέραν της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού, διότι θα φανή έτσι, ότι δεν έτρεξα ανωφελώς ούτε και εκοπίασα χωρίς αποτέλεσμα. 

Ἡ ἱστορία περί υἱοθετημένου (Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Επιστολή στον δημόσιο υπάλληλο Σ. Π.

Θέλετε να ξέρετε την αλήθεια περί της ανθρώπινης ζωής. Αυτό είναι δύσκολο να το πούμε σ’ ένα γράμμα. Ας δοκιμάσουμε με μία ιστορία:

Κάποιος άνθρωπος νοικοκύρης είχε έναν μοναχογιό. Όμως, υιοθετεί κάποιον φτωχό, και άρχισε και εκείνον να τον θεωρεί ως πραγματικό παιδί του. Αλλά σ΄ αυτόν τον υιοθετημένο ήρθε κρυφά ένας μαύρος μάντης και τον έπεισε, να φύγει από το σπίτι του ευεργέτη του, και του υποσχέθηκε να τον βοηθήσει με τις μαγγανείες του να φτάσει σε μεγαλύτερη δόξα από τη δόξα του νοικοκύρη. Πεισμένος γι’ αυτό ο υιοθετημένος ζήτησε την ελευθερία του από τον ευεργέτη του. Εκείνος αντιλαμβανόταν το όλο πράγμα, όμως δεν έφερε αντίρρηση, αλλά άφησε να γίνει το θέλημα του υιοθετημένου. Λυπήθηκε, όμως, και στο χωρισμό έδωσε στον υιοθετημένο ένα κεντητό πουγκί, γεμάτο χρυσό και πολύτιμα πετράδια. Και τον άφησε με δάκρυα στα μάτια. Έτσι ξεκίνησε εκείνος ο φτωχός για το ταξίδι. Αλλά ο μαύρος μάντης όχι μόνο δεν βοηθούσε αυτόν τον έρημο ταξιδιώτη, αλλά, αντίθετα, έστελνε τους μαύρους συγγενείς του στον δρόμο μπροστά του, για να τον ληστεύουν. Βλέποντας πως βρίσκεται σε δυσκολία ο φτωχός εξαγόραζε τον εαυτό του από τους ληστές με τον χρυσό και τα πολύτιμα πετράδια˙ μόνο τους παρακαλούσε, να μην του πάρουν το κεντητό πουγκί. Ταξιδεύοντας έτσι, μόνος του έπεφτε ασταμάτητα από τη μία ενέδρα των μαύρων στην άλλη.

«Πτῶμα ἐξαίσιον»

Διηγήθηκε ο γέρο-Σάββας ο Καψαλιώτης ότι παλαιότερα υπηρετούσε στην Δάφνη ένας αστυνομικός που είχε κατά νουν να γίνει μοναχός.

Όταν όμως έβλεπε μοναχούς, τους κατέκρινε λέγοντας: «Τι καλόγηροι είστε εσεις; Όταν θα γίνω εγώ καλόγηρος, θα δείτε πως είναι η καλογερική».

Τούτο επαναλάμβανε συχνά κατακρίνοντας και εξουθενώνοντας τους πατέρες. Έγινε πράγματι καλόγηρος σ’ ένα Κελλί στην Κερασιά.

Αντί όμως να δώσει τον εαυτό του ως τύπο καλογερικής, όπως ήλπιζε, έγινε για την υπερηφάνεια του και την μεγάλη ιδέα που είχε για τον εαυτό του «πτώμα εξαίσιον» και παράδειγμα σωφρονισμού για τους άλλους.

Βαρυσήμαντη ἀνακοίνωση – μελέτη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γρηγορίου γιά τό οὐκρανικό. (Κείμενο)

Εστάλη προς όλους τους Ιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας πολυσέλιδη μελέτη των μοναχών της Ιεράς Μονής Γρηγορίου με την οποία απορρίπτονται όλα τα θεολογικώς και ιστορικώς απαράδεκτα επιχειρήματα, με βάση τα οποία χορηγήθηκε η ψευτο-αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας.

Στην εισαγωγή του το κείμενο μεταξύ των άλλων αναφέρει ότι: «… Δεν μπορούμε να αδιαφορούμε, όταν βλέπουμε να σχίζεται και πάλι ο άρραφος χιτώνας του Χριστού και να φυγαδεύεται η ενότης των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών μας… Είναι ιστορικώς αποδεδειγμένο και ιεροκανονικώς τεκμηριωμένο ότι οι τοπικές Εκκλησίες χάνουν την ενότητά τους, την ομόνοια και την ειρήνη τους, όταν συμβεί να πληγωθούν τα λεγόμενα ‘δίκαια των Εκκλησιών”.

Ετσι ονομάζονται τα εκκλησιαστικά προνόμια, τα οποία καθεμία τοπική Εκκλησία έχει λάβει με ιερούς Κανόνες και τα διατηρεί με επιμέλεια στις σχέσεις της με τις άλλες τοπικές Εκκλησίες, προκειμένου να ζει στην κοινωνία των τοπικών Εκκλησιών εν ειρήνη και αγάπη Χριστού…Τον εκκλησιαστικό διχασμό, τον οποίο προκάλεσε η ουκρανική κρίση, μπορεί να διορθώσει η Καθόλου Εκκλησία. Με γνώμονα την ορθή και αδιαφιλονίκητη ερμηνεία των Ιερών Κανόνων που αφορούν το “πρωτείο”, το “έκκλητο” και την “συνοδικότητα στις πανορθόδοξες αποφάσεις” μπορεί να θεωρήσει το πρόβλημα στην σωστή του διάσταση, να αποβλέψει στην αγιοπατερική ενότητα του Σώματος του Χριστού και όχι σε περιστασιακές ανάγκες.

Έχοντας δηλαδή την αποκλειστική αρμοδιότητα και την οικουμενική εξουσία η Καθόλου Εκκλησία. α) Να χορηγήσει, εφ΄όσον το κρίνει σωστό, το αυτοκέφαλο στην Κανονική Εκκλησία Ουκρανίας β) Να βοηθήσει τις σχισματικές ομάδες να επανέλθουν στην κοινωνία της Εκκλησίας, με τρόπο που ρητώς ορίζουν οι Ιεροί Κανόνες γ) Να θεραπεύσει τις μακροχρόνιες αμφοτέρωθεν εθνοφυλετικές προλήψεις προβάλλοντας την αγιοπατερική εμπειρία των μεγάλων θεωμένων Αγίων της κοινής μας Οροδοξίας (Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης, οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ κλπ) δ) Να αποκαταστήσει την ευχαριστιακή κοινωνία μεταξύ των Εκκλησιών αίροντας τυχόν δογματικά εμπόδια…» Η επιστολή του Ηγουμένου και ο πλήρης πρόλογος της μελέτης παρακάτω:

Ἀγάπησε τήν ταπείνωση (Ἀββᾶς Ἠσαΐας)

Όποιος έχει την ταπεινοφροσύνη, δεν έχει γλώσσα να κάνει παρατήρηση σε κάποιον που δείχνει αμέλεια ή σε άλλον που ζει με αδιαφορία. Ούτε μάτια έχει να κοιτάζει ελαττώματα άλλου, ούτε αυτιά έχει να ακούσει αυτά που δεν ωφελούν την ψυχή του. Δεν ασχολείται με κανέναν, παρά μόνο με τις αμαρτίες του, αλλά είναι ειρηνικός προς όλους τους ανθρώπους, για χάρη της εντολής του Θεού και όχι για λόγους φιλίας. Αν τώρα κάποιος νηστεύει όλη την εβδομάδα και επιδίδεται σε μεγάλους κόπους έξω από αυτόν τον δρόμο, όλοι οι κόποι του πηγαίνουν χαμένοι.

Αδελφέ, συνήθισε τη γλώσσα σου να λέει το «συγχώρησέ με», και θα έρθει μέσα σου η ταπείνωση. Αγάπησε την ταπείνωση, και αυτή θα σε σκεπάσει από τις αμαρτίες σου.

Ποτέ μη βαρεθείς εξαιτίας κάποιου κόπου, γιατί ο κόπος, η φτώχεια, η ξενιτεία, η κακοπάθεια και η σιωπή γεννούν την ταπείνωση, και η ταπείνωση συγχωρεί κάθε αμαρτία. Να ξέρεις μάλιστα τούτο: όσο ο άνθρωπος ζει με αμέλεια, νομίζει μέσα του ότι είναι φίλος του Θεού. Αν όμως ελευθερωθεί από τα πάθη, ντρέπεται να σηκώσει τα μάτια του στον ουρανό μπροστά στον Θεό· γιατί τότε βλέπει τον εαυτό του πολύ απομακρυσμένο από τον Θεό.

Κάποιος άνθρωπος είχε δύο δούλους και τους έστειλε στο χωράφι του να θερίσουν ορισμένη έκταση την ημέρα ο καθένας. Ο ένας από αυτούς έβαλε τα δυνατά του να κάνει όλο όσο τον πρόσταξε ο κύριός του, αλλά δεν μπόρεσε να το τελειώσει, γιατί η δουλειά ξεπερνούσε τις δυνάμεις του. Ο άλλος βαρέθηκε και είπε μέσα του: «Ποιος μπορεί να κάνει τόση δουλειά σε μια μέρα;» Αδιαφόρησε λοιπόν και δεν φρόντισε, αλλά έπεσε για ύπνο· τη μια ώρα κοιμόταν, την άλλη χασμουριόταν, την άλλη στριφογύριζε σαν την πόρτα γύρω από τον άξονά της (Παροιμ. 26:14), και πέρασε όλη τη μέρα στα χαμένα.

Ξυπνῆστε, ἀγρυπνῆστε, ἀντισταθεῖτε! Μᾶς δένουν χειροπόδαρα!

Ξυπνῆστε, ἀγρυπνῆστε, ἀντισταθεῖτε! Μᾶς δένουν χειροπόδαρα!

(Τά ἔσχατα ἐγγύς)

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Σκάνδαλα ἀκούγονταν ἀνέκαθεν. Εἷναι ἀνάγκη ἡ φανέρωσίς τους γιά νά δοκιμάζονται οἱ διαλογισμοί καί οἱ καρδιές τῶν ἀνθρώπων παντοῦ καί πάντοτε. Ἐντούτοις, τό σκάνδαλο πού ξέσπασε καί ἀποκαλύφθηκε στίς Η.Π.Α. σέ σχέση μέ τήν Οὐκρανία, παίρνει διαστάσεις καταπάτησης τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καί ὠμῆς παραβίασης τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας τῶν πιστῶν πολιτῶν ὅπου γῆς. Ὅταν μάλιστα τά μεγαλύτερα καί ἰσχυρότερα ἔθνη χάσουν τήν ἀνθρωπιά τους, τότε, ἀλλοίμονο γιά τά μικρότερα ἔθνη, τά πράγματα δυσκολεύουν. Παρακολουθοῦμε ἄναυδοι σήμερα τό διπλό ἔγκλημα, τή διπλή ἀδικία πού διαπράττεται εἰς βάρος τῆς πατρίδος μας, μέ ἀποτέλεσμα τό ξέσπασμα τῆς διπλῆς κρίσης στή χώρα μας. Πρώτιστα θρησκευτική καί ἔπειτα οἰκονομική.

Ἐξηγοῦμαι: Πρῶτον, θρησκευτική κρίση. Ποῖοι ἐπίεσαν τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαῖο νά ἀναγνωρίσει τήν σχισματική, θά ἔλεγα ἀνύπαρκτη, «ἐκκλησία» στήν Οὐκρανία ὑπό τόν Ἐπιφάνιο, περιφρονώντας τούς ἱερούς κανόνες καί τήν ὀρθόδοξη παράδοση; Ἀπό τίς εἰδήσεις καί τά σκάνδαλα πού ἀκοῦμε νά συμβαίνουν τελευταῖα στίς Η.Π.Α., ὁ νοῦς μας πηγαίνει στούς κυβερνῶντες σήμερα στήν Ἀμερική πού ἀπαίτησαν - ἄκουσον, ἄκουσον!!! – ἀπό τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη νά ἀναγνωρίσει αὐτοκεφαλία στήν παραπάνω σχισματική «ἐκκλησία», καί στή συνέχεια, ἀφοῦ πιέστηκε πρῶτος αὐτός, νά πιέσει μέ τή σειρά του τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμο-ὁ ὁποῖος καί τήν ἀναγνώρισε – καί ἐν συνεχείᾳ πίεσε καί ἐκεῖνος τήν ἱεραρχία τῆς ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νά πράξει τό αὐτό. Εὐτυχῶς ὅμως μία ξεκάθαρη ἀπόφαση δέν βγῆκε, οὔτε ἔγινε κάποιο εἶδος ψηφοφορίας, ὥστε νά ἀναγνωρίσουν οἱ ἱεράρχες μας σχισματική «ἐκκλησία» μέ καθηρημένους ἤ ἀχειροτόνητους ψευτοκληρικούς στήν Οὐκρανία. Δέν τηρήθηκε τό δημοκρατικό συνοδικό πολίτευμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Θά μποροῦσε νά πεῖ κανείς πώς ὑπῆρξε παπικός χειρισμός τοῦ τόσο σημαντικοῦ θέματος πού ἀφορᾶ κλῆρο καί λαό.

Εἴδαμε δέ, μέ μεγάλη λύπη, ποῦ ἔφθασε ἡ ὑποκρισία τῶν ἰσχυρῶν γιά νά ἐπιτύχουν τοῦ σκοποῦ, ὅταν ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῶν Η.Π.Α. ζήτησε δῆθεν νά ἐκκλησιασθεῖ στόν μητροπολιτικό ναό τῶν Ἀθηνῶν!!! Ἀμέσως μετά, τήν ἑπομένη, ἀνακοινώθηκε ἡ ἀναγνώριση τῆς σχισματικῆς ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας. Ἐξωτερική πολιτική, λένε. Διπλωματία ἀδίστακτη, τονίζουμε ἐμεῖς!

Δεύτερον, πολιτική – οἰκονομική κρίση. Ἄς δοῦμε τό τέχνασμα τῶν κυβερνώντων μέ σημαία τούς λαθρομετανάστες καί τή μεταφορά τους καί τό διασκορπισμό τους σέ ὅλη τήν ἑλληνική ἐπικράτεια· ἡ ἐγκατάστασή τους ἐπιβάλλεται μέ τέτοιο βίαιο, δικτατορικό καί δόλιο τρόπο, μέ συκοφαντίες καί ἀπειλές ἐναντίον ὀρθοδόξων καί ἁγνῶν πατριωτῶν πού διαμαρτύρονται δικαίως καί διαφωνοῦν, ἐπειδή οἱ λαθρομετανάστες ἔχουν ὑπερβεῖ κάθε εἰς βάρος μας εἶδος ὁρίου. 

Ἀναρωτιόμαστε, μ’αὐτά πού βλέπουμε καί ἀκοῦμε, ἄν εἴμαστε ἐλεύθερο κράτος ἡ Ἑλλάδα καί ἄξιοι ἀπόγονοι τῶν Ἡρώων καί Ἁγίων προγόνων μας τοῦ ’21 καί τοῦ ’40 ἤ ἄν καταντήσαμε μία ὑπόδουλη χώρα στίς ὀρέξεις τῶν ἰσχυρῶν τοῦ κόσμου τούτου.

Ἐδῶ παρατηροῦμε ὅτι ἡ προπαγάνδα τῶν ἐχθρῶν τῆς πίστεως καί τῆς πατρίδος μας κινεῖται σέ δύο ἐπίπεδα, μέ τελικό σκοπό εἰ δυνατόν νά πλανηθοῦμε καί νά τυφλωθοῦμε, ἀκόμα καί οἱ ἐκλεκτοί. 

Πρώτη παρατήρηση, τέχνασμα - προπαγάνδα, ἡ χρησιμοποίηση τῆς τηλεόρασης, μέ σήριαλς καί παιχνίδια ἡδονικοῦ ἤ καλλιτεχνικοῦ χαρακτήρα, δῆθεν ψυχαγωγίας, στήν πραγματικότητα ἐξευτελισμοῦ τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, μέ στημένες εἰδήσεις λύπησης τῶν δυστυχισμένων τάχα λαθρομεταναστῶν, εἰκόνες καί παραστάσεις τέτοιες, πού οὔτε σκουπίδια δέν μπορεῖς νά τά ὀνομάσεις, διότι καί τά σκουπίδια χρησιμοποιοῦνται γιά κοπριά, ἐνῶ ἐκεῖνα ὡς τοξικά ἀπόβλητα δηλητηριάζουν ψυχές καί σώματα, μέ τελικό στόχο οἱ Ἕλληνες νά μήν ἀπομακρύνονται ἀπό τά ντιβάνια καί τά σαλόνια τους.

Τό δεύτερο τέχνασμα –προπαγάνδα, ἡ ἀπάτη τῆς οἰκονομίας, πού πλασάρεται ἔντεχνα καί προσφέρεται τόσο χυδαῖα καί ἄκομψα, ὥστε νά ἀποροῦμε καί νά διαλογιζόμαστε ἄν τελικά ὅλοι αὐτοί οἱ ἀνευθυνο-ὑπεύθυνοι ἀπευθύνονται σέ ἀνεγκέφαλους κτηνανθρώπους ἤ σέ ἀνθρώπους μέ χιλιάδες χρόνια πολιτισμό καί καθαρή καί λογική συνείδηση, σέ χριστιανούς Ἕλληνες πολίτες. Ἐνδεικτικά, δεῖτε τί γίνεται μέ τίς συντάξεις. Οἱ προηγούμενοι κυβερνῶντες τίς ἔκλεψαν ἀπό τούς νόμιμα δικαιούχους, γιατί ἔτσι τό ἤθελαν. Μά καί οἱ σημερινοί προσπαθοῦν δῆθεν νά ἄρουν τίς ἀδικίες, ἐνῶ τήν ἴδια ὥρα συνηγοροῦν στήν πολιτική κατάντια τῆς χώρας μας μέ τήν ἀνεξέλεγκτη εἰσβολή, στά ἀφύλακτα πλέον θαλάσσια καί χερσαῖα σύνορά μας, κάθε εἴδους λαθρεμπόρων, διακινητῶν σωμάτων καί στυγνῶν τυχοδιωκτῶν, καθιστώντας ἔτσι τήν πατρίδα μας ξέφραγο ἀμπέλι στά χέρια συμμοριῶν(γκέτα) πού σέ ὅλη τήν ἐπικράτεια καθημερινά κλέβουν, βιάζουν, βασανίζουν καί σκοτώνουν τούς ταλαίπωρους πλέον Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι, ἀνυπεράσπιστοι, μένουν ἄναυδοι γιά τήν σκληροκαρδία τῶν κρατούντων. Βέβαια ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ θά ἐπιτρέψει σύντομα, ὥστε νά εὑρεθοῦν καί αὐτοί στή δύσκολη θέση πού εὑρίσκονται τώρα οἱ Ἕλληνες πολίτες. 

Ἀπό τήν ἄλλη μεριά ὡστόσο, ἔστω καί κάτω ἀπό τόσο δυσμενεῖς συνθῆκες, ὀφείλουμε νά ἐκχριστιανίσουμε τούς ὅποιους ἀλλόθρησκους συνανθρώπους μας, μέ ἕναν ἐν Χριστῷ εὐγενικό ἐκκλησιαστικό τρόπο, ὀργανωμένο ἀπό τίς Μητροπόλεις, ὥστε μέσα ἀπό τό κακό νά βγεῖ καί καλό. 

Ὄντως φοβερόν, ἀδελφοί μου Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι χριστιανοί! Θυμόμαστε τώρα τόν Ἅγιο Παΐσιο πού, περίπου πρίν τέσσερις δεκαετίες, μίλησε καί προειδοποίησε γιά πολιτική καί θρησκευτική κρίση ταυτόχρονα στήν πατρίδα μας. Τό ἀνέφερε ὡς μπόρα δαιμονική πού θά περάσουμε, ἡ ὁποία γρήγορα θά περάσει, καί κατόπιν, θά λάμψει ἡ λιακάδα ἡ θεϊκή, τοῦτ’ἔστιν ἡ Ὁρθοδοξία, πού εἶναι τό Φῶς καί ὁ καθαρός ὀφθαλμός πού φωτίζει τόν κόσμο.

Ἀγαπητοί μου Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες, στῶμεν καλῶς! Ἀνδρίζεσθε! Ἀντιστέκεσθε! Κραταιοῦσθε! Προσπαθοῦν βίαια νά μᾶς φιμώσουν, νά μᾶς δέσουν χειροπόδαρα κατά τόν Ἅγιο Πορφύριο. Ἄς ξυπνήσουμε, ὅπως μᾶς τόνιζε ὁ Ἅγιος Πορφύριος! Τά σχέδια αὐτά ἐξυφαίνονται, μέσα καί ἔξω ἀπό τήν πατρίδα μας, ἀπό ἐκείνους πού μισοῦν θανάσιμα τόν Μεσσία Θεάνθρωπο Ἱησοῦ Χριστό καί τήν ἁγία Ὀρθόδοξη ἐκκλησία Του, τή μοναδική κιβωτό σωτηρίας τοῦ κόσμου. Οἱ ἀντίχριστοι καί τά ὄργανά τουςθά ἡττηθοῦν.

Τό λοιπόν, προσευχή, νηστεία, μετάνοια, ταπείνωση, ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Χριστοῦ μας, τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Ὁ Κύριος Ἰησοῦς ἐξῆλθε νικῶν καί ἴνα νικήσῃ. Σ’Αὐτόν τό Κράτος, ἡ Βασιλεία, ἡ Δόξα, ἡ Δύναμις, εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.

πηγή:ἠλεκτρονικό ταχυδρομεῖο

Ὁ πολιτικός γάμος εἶναι πορνεία-Σκοπός τοῦ ἀνθρώπου δέν εἶναι ὁ γάμος.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Απόσπασμα από την ομιλία "Η απείθεια στον πνευματικό μας οδηγό" 27-06-2018

’Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, φώτισε τά παιδάκια μου. Ἐγώ σ’ Ἐσένανε τά ἀναθέτω. Ἐσύ μοῦ τά ἔδωσες, μά κι ἐγώ εἶμαι ἀδύναμη, δέν μπορῶ νά τά κατατοπίσω· γι’ αὐτό, Σέ παρακαλῶ, φώτισέ τα’’

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Άκου να σου πω: να προσεύχεσαι και μετά να μιλάεις. Έτσι να κάνεις στα παιδιά σου, άμα διαρκώς τους δίδεις συμβουλές, θα γίνεις βαρετή κι όταν μεγαλώσουν, θα αισθάνονται ένα είδος καταπιέσεως. 

Να προτιμάς, λοιπόν, την προσευχή. Να τους μιλάεις με την προσευχή. Να τα λέεις στον Θεό κι ο Θεός θα τα λέει μέσα τους. Δηλαδή, δεν πρέπει να συμβουλεύεις τα παιδιά σου έτσι, με φωνή που να την ακούνε τ’ αυτιά τους. 

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: «Ἡ ἀνατροφή τοῦ παιδιοῦ ἀρχίζει ἀπό τήν ἐγκυμοσύνη»

Η ανατροφή του παιδιού αρχίζει από την εγκυμοσύνη. Αν η μητέρα που κυοφορεί συγχύζεται και στενοχωριέται, το έμβρυο μέσα στην κοιλιά της ταράζεται. Ενώ όταν η μάνα προσεύχεται και ζει πνευματικά, το παιδάκι στην κοιλιά της μάνας αγιάζεται

https://paraklisi.blogspot.com/2019/10/blog-post_951.html